Naturalna flora bakteryjna skóry

Od momentu przyjścia na świat, na powierzchni naszej skóry, zaczyna rozwijać się jej własna flora bakteryjna. Składają się na nią różne drobnoustroje (najwięcej gronkowców ,gronkowiec skórny oraz zawartych w łoju beztlenowców), które zgodnie współistnieją ze sobą zachowując równowagę ustrojową. Ich ilość na zdrowej skórze zależy od jej indywidualnych właściwości u każdego z nas oraz odpowiedniej higieny. Kwaśny odczyn skóry zapewnia najdogodniejsze warunki życia i rozmnażania się, przyjaznych skórze, gronkowców i beztlenowców w przeciwieństwie do bakterii i wirusów chorobotwórczych, dla których tylko zasadowe środowisko jest korzystne. Naturalna flora bakteryjna stanowi dodatkową żywą barierę powstrzymującą szkodliwe zewnętrzne ataki tkanki skórnej przez bakterie i wirusy chorobotwórcze. Konkretnie działa bakteriostatycznie, tzn. że hamuje rozwój bakterii i neutralizuje ich negatywne wpływy.

Istnienie naturalnej flory bakteryjnej na powierzchni naszej skóry zależy od kilku czynników:

- kwaśnego odczynu skórnego
- składu potu i łoju
- wydzielania przez skórę enzymu zwanego lizozymem (zawierają go także nasze łzy), zwalczającego bakterie chorobotwórcze

Czynniki niszczące ją:
- zmiany w tworzeniu się płaszcza hydrolipidowego (wodnotłuszczowego) na skutek zaburzeń w wydzielaniu łoju i potu
- zmiana odczynu kwaśnego na zasadowy
- stosowanie antybiotyków
- używanie dezodorantów zawierających substancje działające przeciwbakteryjnie
- dezynfekcja skóry

Fizjologiczna flora bakteryjna skóry jest jednym z jej ważniejszych naturalnych mechanizmów obronnych. Nie należy więc jej usuwać, ani niszczyć przez niewłaściwą pielęgnację cery, gdyż jej zanik wystawia naszą skórę na ataki bakterii chorobotwórczych, a tym samym prowadzi do powstania różnych chorób skórnych.

Sposób przenikania substancji przez skórę.

Przenikanie substancji przez skórę odbywa się na dwa sposoby:
- przez naskórek
- przez gruczoły i mieszki włosowe

Do fizjologicznych zadań skóry należy obrona przed wnikaniem szkodliwych substancji z zewnątrz nie wyłączając wody. Woda może łatwiej przenikać jedynie w postaci pary wodnej. Przenikanie wszelkich związków chemicznych następuje wolno. Badania nad przenikaniem przez skórę są szczególnie ważne dla dermatologii i kosmetyki.

Przenikanie przez naskórek następuje w przestrzeniach międzykomórkowych (przenikanie międzykomórkowe) lub przez błonę komórkową (przenikanie przez komórki). Przeszkody w przenikaniu przez błonę komórkową stanowią:

- PTS + kwaśne pH
- warstwa rogowa
- naskórek żywy
- błona podstawna
- substancja międzykomórkowa skóry właściwej
- włókna tkanki łącznej
    

Przy przenikaniu przez przydatki skóry, główną rolę odgrywają mieszki włosowe i związane z nim gruczoły łojowe. Udział gruczołów potowych jest nieznany. Przez mieszek włosowy ułatwione jest przenikanie substancji rozpuszczalnych w tłuszczach, które zostają rozpuszczone w łoju gruczołów łojowych i stamtąd łatwo przechodzą do skóry właściwej i mogą rozprzestrzeniać się dalej.

Na przenikanie substancji przez skórę wpływają następujące czynniki:

- właściwości fizyczne i chemiczne związków chemicznych
- stężenie związków chemicznych
- ładunek elektryczny
- rodzaj podłoża
- stan skóry

Metody pozwalające na zwiększenie przenikania przez skórę:
- dokładne oczyszczenie i odtłuszczenie - ale nie alkoholem (alkohol ściąga pory i zamyka je, a także nadmiernie odtłuszcza powierzchnię skóry) - zmiana napięcia powierzchniowego
- zwiększenie nawodnienia warstwy rogowej czyli zmiękczenie i nawilżenie keratyny (vapozon, gorący kompres)
- sprowokowanie stanu przekrwienia (promieniowanie IR, substancje drażniące)
- stosowanie mechanicznego ucisku - masaż
- usunięcie warstwy rogowej - peeling, chemabrazja
- zastosowanie opatrunku okluzyjnego - np. body wrapping (owijanie ciała)

WŁOSY

Gdy rozglądam się wokół siebie widzę dziewczęta i kobiety o pięknych, gęstych włosach, a przecież badania statystyczne dowodzą, że co druga dorosła Polka ma problemy związane z wypadaniem włosów. Jako przyczyny tego zjawiska podawane są: stres, nerwowy tryb życia, niewłaściwe odżywianie, brak witamin i mikroelementów, predyspozycje genetyczne, wiek i choroby skóry.

 

Więc jak to jest? Czy się tak dobrze maskujemy, czy te, którym włosy wypadły lub wypadają są poza zasięgiem mojego wzroku?

Żeby zgłębić ten problem, zacznę od korzeni, czyli od przeliczenia włosów na głowie.
Włosy, obok paznokci, są jednym z przydatków skóry.
Dla współcześnie żyjącego człowieka główną rolą włosów jest ich funkcja estetyczna, upiększająca. Choć sądzę, że bujne owłosienie na głowie przydaje się zimą tym z nas, które nie lubią czapek. Zresztą, czy ktoś widział zimą przy minus 20ºC łysego z gołą głową? A przecież widuje się wtedy odważnych, chodzących bez czapek, którym wystarcza bardziej lub mniej bujna czupryna.
Na głowie mamy około 100.000-150.000 mieszków włosowych, z każdego z nich może wyrosnąć w ciągu życia 20-30 włosów. Przeciętnie na 1 cm2 owłosionej skóry głowy przypada 300 włosów. Całkowita liczba mieszków włosowych jest niezmienna w ciągu życia, a ustala się między 9 a 22 tygodniem życia płodowego. Szybkość wzrostu włosa zależy od płci, wieku, pór roku. Na owłosionej skórze głowy wynosi około 1 cm w ciągu miesiąca. Średnica łodygi włosa wynosi średnio około 0,08 mm. Każdego dnia tracimy około 50-150 włosów. Jest to zjawisko fizjologiczne, związane z aktualną fazą cyklu wzrostu włosa, co nas odróżnia od zwierząt, które linieją o określonej porze.

Prześledzimy budowę włosa.

Włos składa się z trzech warstw: od zewnątrz otacza go cienka osłonka, druga warstwa to warstwa środkowa, czyli kora włosa, a ta trzecia, najbardziej wewnętrzna to rdzeń.
Warstwa korowa włosa zudowana jest ziaren barwnika, występujących na całej długości włosa i to właśnie ona determinuje kolor włosów, oczywiście ten naturalny.
Zewnętrzną warstwą włosa jest osłonka, zbudowana z dachówkowato nachodzących na siebie komórek (przypomina szyszkę). We włosach zdrowych osłonka znajduje się na całej ich długości, natomiast we włosach zniszczonych ulega degeneracji. W zależności od stopnia zniszczenia włosa mogą to być ubytki miejscowe, aż do całkowitego jej zaniku.
W pełni rozwinięty włos można podzielić wzdłuż na:
• korzeń włosa tkwiącego w skórze, a dokładnie w mieszku włosowym
• trzon, zwany łodygą włosa
• koniec włosa, który jest ostro zakończony i występuje tylko we włosach niestrzyżonych
Korzeń to dolna część włosa, znajdująca się w mieszku włosowym, do którego uchodzi gruczoł łojowy. Jego najważniejszą częścią jest macierz, w której znajdują się żywe komórki włosa, w których zachodzą intensywne procesy metaboliczne i bardzo intensywny podział, w wyniku którego stare komórki są wypychane ku górze, co powoduje ich obumieranie i rogowacenie. Ich miejsce zajmują młode komórki.
Widoczna część włosa to trzon, zbudowany z martwych komórek, nie jest ukrwiony ani unerwiony, dzięki czemu obcinanie włosów nie jest bolesne. Wnętrze włosa jest wypełnione keratyną, czyli białkiem bogatym w siarkę. W centrum włosa znajduje się rdzeń zawierający glikogen i białka bogate w aminokwasy.
Każda rasa ludzka różni się wyglądem włosów i ich budową, np. przekrój poprzeczny włosa rasy białej jest kolisty, natomiast rasy żółtej - owalny.

Włosy: rodzaje

Teraz zrobimy przegląd głów, by rozróżnić rodzaje porastających je włosów.

Teraz zrobimy przegląd głów, by rozróżnić rodzaje porastających je włosów.

Możemy mieć włosy:

-normalne
-suche
-przetłuszczające się
-mieszane
-cienkie i delikatne
-zniszczone

Włosy normalne mają naturalny i zdrowy wygląd

, są sprężyste, puszyste, błyszczące. Nie przetłuszczają się, nie rozdwajają na końcach, nie sprawiają problemów i nie wymagają specjalnej troski. Ich pielęgnacja nie sprawia problemów, łatwo poddają się wszelkim zabiegom. Przeważnie wymagają mycia 2 do 3 razy w tygodniu i stosowania lekkich odżywek, co pozwoli utrzymać im tę dobrą kondycję i ochronić przed szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi. Szampon powinien podtrzymywać ich naturalną wilgotność i regulować pracę

gruczołów łojowych, a odżywka nadawać połysku i ułatwiać rozczesywanie. Włosy normalne są najmniej kłopotliwe, najbardziej odporne na złe traktowanie i - niestety - występują niezwykle rzadko.

Włosy suche to włosy pozbawione połysku, trudne do układania, szorstkie w dotyku, skłonne do elektryzowania. Mogą być suche z natury, gdy gruczoły łojowe skóry głowy wytwarzają zbyt mało sebum, lub mogą stać się takie z powodu czynników zewnętrznych (chlorowana woda, słońce, wysoka temperatura, źle przeprowadzone zabiegi fryzjerskie). Włosy suche są niemal całkowicie pozbawione otoczki tłuszczowej, która chroni rdzeń włosa przed utratą wilgoci. Zdrowe włosy powinny zawierać co najmniej 10% wody. Włosy suche mają jej dużo mniej, dlatego podstawą pielęgnacji

jest uzupełnienie tego niedoboru poprzez stosowanie szamponów do włosów suchych i zniszczonych oraz specjalnych odżywek, a nawet masek. Włosy suche są najbardziej podatne na uszkodzenia podczas suszenia i układania, dlatego należy postępować z nimi wyjątkowo delikatnie i nie suszyć gorącym powietrzem suszarki. A gdyby pojawił się łupież suchy, należy udać się po pomoc do dermatologa.

Włosy przetłuszczające się są tłuste, świecące się, pozlepiane w pasma przyklejone do głowy, mają skłonność do łupieżu i wypadania. Przetłuszczanie się włosów jest najczęściej skutkiem nadmiernej produkcji sebum przez gruczoły łojowe skóry, których na głowie mamy około 125 000. Sebum zatyka pory skóry, uniemożliwiając jej normalne oddychanie i obciąża włosy. Prawdopodobnymi czynnikami etiologicznymi łojotoku są zakażenia drożdżakami, głownie pityrosporum ovale. Odpowiednia pielęgnacja polega na uregulowaniu przetłuszczania się skóry głowy. Włosy przetłuszczające się wymagają codziennego mycia, które oczyści je z nadmiaru łoju. Powinno się używać preparatów stworzonych specjalnie do skóry z łojotokiem, które działają przeciwbakteryjnie, ale łagodnie i delikatnie. W przypadkach uporczywego łojotoku, gdy nie wystarcza odpowiednia higiena, należy zwrócić się po poradę i pomoc do dermatologa.

Nadmierny łojotok sprzyja powstawaniu łupieżu tłustego. Z definicji wynika, że jest to drobno płatkowe złuszczanie skóry owłosionej głowy. W stanie zaawansowanym (zaniedbanym?) na głowie opanowanej łupieżem tłustym występują uwarstwione żółte strupy i objawy stanu zapalnego, powodujące swędzenie i trwałe wypadanie włosów. Łupież i łojotok ulegają samoczynnemu (?) zmniejszaniu w miarę postępującego łysienia. Leczenie powinien prowadzić dermatolog, który zleci stosowanie kremów i płynów przeciwgrzybiczych. Dodatkowo wskazane jest używanie poleconego przez lekarza szamponu przeciwgrzybiczego. Leczenie jest trudne i długotrwałe. Więc, mimo że złuszczanie jest drobno płatkowe, to problem wcale niemały.

Włosy mieszane, podobnie jak cera mieszana, są dość kłopotliwym rodzajem włosów. Są to włosy przetłuszczające się u nasady, natomiast suche i łamliwe na końcach. Ich pielęgnacja polega na wyregulowaniu nadmiernego wydzielania sebum, a jednocześnie nawilżeniu włosa na całej jego długości. Należy umiejętnie, najczęściej metodą prób i błędów, połączyć sposób pielęgnacji włosów tłustych i suchych.

Włosy cienkie i delikatne na ogół są jasne i "nieposłuszne", trudne do układania. Słabość i cienkość włosów może być uwarunkowana genetycznie, ale może też być wynikiem silnego stresu, zaburzeń hormonalnych czy błędów dietetycznych. Włosy tego typu są około 25% cieńsze niż włosy normalne, przez co wydaje się, że ich jest mniej na głowie, niezależnie od rzeczywistej ilości. Włosy te są bardzo delikatne, szybko tracą połysk i sprężystość, często łamią się, rozdwajają. Wymagają mycia i wzmocnienia, ale delikatnymi, lekkimi preparatami. Najlepiej zregenerują je lekkie, nie tłuste, dodające objętości włosom odżywki.

Włosy zniszczone to kompletne przeciwieństwo włosów normalnych, ich łuski nie są już ułożone dachówkowato, lecz odchylone i połamane, w efekcie czego włosy te nie odbijają światła i są matowe, zawierają zbyt mało wilgoci - są suche, szorstkie, łamliwe, a jednocześnie sztywne, łatwo się plączą i są trudne do rozczesania. Takie włosy często są efektem źle przeprowadzonych - lub przeprowadzanych zbyt często - zabiegów fryzjerskich, źle dobranych kosmetyków, nadmiernego nasłonecznienia (bez odpowiedniej ochrony), działania wysokiej temperatury, kontaktu ze słoną lub chlorowaną wodą. Przy ich pielęgnacji (a właściwie ratowaniu) ważne jest stosowanie szamponów i odżywek regenerujących zniszczoną strukturę włosa, regulujących wilgotność w ich wnętrzu, a jednocześnie wygładzających powierzchnię włosa i ułatwiających rozczesywanie. Preparaty używane do pielęgnacji tych włosów powinny zawierać proteiny, keratynę i witaminy

. Często pomocne jest znaczne skrócenie zniszczonych włosów i praca  "od podstaw".

Fazy życia włosa:

ANAGEN (wzrostu) - akltywny wzrost włosa. Trwa od kilku miesięcy aż prawie do kilku lat. W tej fazie kształtowana jest budowa włosa, kolor, grubość.

KATAGEN (zaniku) - okres gdy włosy przestają już rosnąć

TELOGEN (odpoczynku) - etap końcowy, który trwa 5-6 tygodni. W tej fazie komórki przygotowują się już do wzrostu nowego włosa. Około 10-15 % włosów na głowie znajduje się w tej fazie w danym momencie. Po zakończeniu tej fazy zalążek włosa znajdujący się nad brodawką wchodzą w fazę anagen i zaczyna wytwarzać nowy włos i wypycha stary.

Włos składa się z trzech warstw. Pierwsza (wewnętrzna warstwa) to medulla. Występuje ona tylko w dużych grubych włosach. Nastęna warstwa to kora. Jest to warstwa środkowa, która zapewnia włosowi siłę, determinuje kolor i budowę. Skrajna warstwa włosa to naskórek. Ta warstwa jest bardzo cienka i służy jako ochrona dla warstwy kory.

CERA

Skóra się starzeje

Procesy starzenia obejmują naskórek oraz głębsze warstwy skóry. Główne zmiany powstają w skórze właściwej. Niszczeniu ulegają włókna kolagenowe. Około 25 roku życia zwalnia metabolizm komórkowy i wszelkie procesy odnowy przebiegają wolniej. Po 30 roku życia zmarszczki mimiczne pogłębiają się i przechodzą w zmarszczki trwałe. Po 40 roku życia pojawiają się zmarszczki promieniste wokół ust. Owal twarzy staje się nieregularny, policzki opadają. Proces starzenia polega na tym, że skóra staje się sucha, mało elastyczna, chropowata, pokryta zmarszczkami, z wiekiem pojawiają się przebarwienia, odbarwienia, plamy barwnikowe oraz nadmierne rogowacenie.

Różne cery

Pojęcie cera to potoczne określenie powierzchni skóry twarzy i jej cech. Podział zależy od rozmieszczenia gruczołów łojowych (porów) w skórze, ich czynności oraz w konsekwencji ich działania. Gruczoły łojowe umiejscowione są w skórze w ścisłym związku z włosami, a największe ich skupiska obserwuje się w następujących okolicach: nos, czoło, broda. Nie wszystkie gruczoły wykazują taką samą aktywność. Najbardziej nasilone wydzielanie występuje w okolicach czoła, nosa a znacznie mniej na brodzie.
Oczywiście nie u wszystkich osób produkcja łoju jest tak samo nasilona. Uzależniona jest ona od wieku, unaczynienia skóry, wpływu hormonów i temperatury zewnętrznej. W okresie dojrzewania i podczas przekwitania wydzielanie łoju gwałtownie wzrasta w porównaniu z innymi okresami życia. Na podział cer ma także wpływ unaczynienia skóry, jej wrażliwość. W głównej mierze rodzaj cery dziedziczymy po rodzicach. Jeśli chodzi o rodzaje cer, daleka jestem od nazywania cery „normalną”. Zazwyczaj tzw. cera normalna jest to cera mieszana ze stosunkowo ubogim w produkcję sebum (tłuszczu) pasem tłustym. Każda cera, zarówno, sucha, tłusta jak i mieszana może być cerą naczyniową lub wrażliwą. Tłusta lub mieszana w pewnych okresach życia może być równocześnie cerą trądzikową. W poszczególnych przypadkach możemy też wyróżnić cerę zniszczoną.

Cera sucha

Cera sucha ma jasny kolor, jest cienka, mało elastyczna, gładka, ma zwężone prawie niewidoczne pory, mogą na niej występować przebarwienia, pojawia się sieć rozszerzonych naczyń krwionośnych, można czasem powiedzieć, że prześwituje jak pergamin. Może się łuszczyć, reaguje zaczerwienieniem na mydło, wodę i warunki atmosferyczne.
Cera taka ma tendencję do szybkiej utraty wody ze względu na brak płaszcza wodno-lipidowego i dlatego też szybciej się starzeje. Pielęgnowana niewłaściwie staje się cerą starczą. Około dwudziestego roku życia mogą pojawiać się pierwsze zmarszczki wokół oczu, ust i szyi, co wymaga podjęcia działań już na początku ich występowania. Cera ta wymaga bardzo systematycznej pielęgnacji.
Przekonanie, że wystarczy suchą cerę nawilżać z zewnątrz jest błędne. Prawidłowa pielęgnacja musi polegać na dostarczeniu skórze wielu składników wiążących wodę i natłuszczających tj., ceramidów, witamin, NMF, kwasu hialuronowego, ukopolisacharydów. Kosmetyki dla suchej cery muszą nie tylko dostarczać wilgoci, ale także mieć zdolność do zatrzymywania jej w skórze.
Nie należy:

Stosować do mycia twarzy wody i mydła

Stosować maseczek o działaniu ściągającym

Palić papierosów

Opalać się zbyt intensywnie

Stosować często peelingów grubo ziarnistych

Należy:

Do demakijażu twarzy używać mleczko kosmetyczne (lub śmietankę)

Używać toniku bezalkoholowego dla suchej cery

Rano i wieczorem używać kremu pod oczy oraz na szyję

Raz na dwa tygodnie wykonać łagodny peeling enzymatyczny lub bardzo drobno ziarnisty

Krem do twarzy musi mieć działanie zarówno odżywcze jak i nawilżające. Najlepiej stosować krem odżywczy na dzień, na noc zamiennie nawilżający z tłustym. Latem, kiedy jest upalnie krem na dzień zamienić na lekki krem nawilżający z wysokim filtrem przeciwsłonecznym.

Dwa razy w tygodniu stosować maseczki odżywcze i głęboko nawilżające

Zimą chronić skórę przed mrozem i wiatrem stosując zawsze krem ochronny, półtłusty

Nawilżać powietrze w domu i w pracy.

Jeśli Twoja cera jest sucha, i skończyłaś już 20 lat, pomyśl o wizycie w gabinecie kosmetycznym. Właściwie dobrana pielęgnacja domowa i zabiegi w gabinecie sprawią, że długo będziesz cieszyła się pięknym wyglądem. Kosmetyczka w trakcie zabiegu zadba również o Twój dekolt, szyję oraz okolice oczu. Dobór preparatów zależy od stanu Twojej skóry. Doświadczona kosmetyczka na pewno sprawi, że po zabiegu skóra będzie gładka, aksamitna, o ładnym kolorycie.

Maseczka łagodząca: Łyżkę siemienia lnianego (może być mielone) zalać szklanką wrzącej wody, ostudzić do temperatury pokojowej, nałożyć na twarz zwilżoną w toniku gazę, na gazę nałożyć papkę, zdjąć po ok. 20 minutach, resztki zmyć tonikiem. Maseczka zmiękcza naskórek, wygładza, uelastycznia, łagodzi podrażnienia. Dobrze jest poprosić kogoś o pomoc w nałożeniu tej maseczki, pamiętaj o zabezpieczeniu ubrania. Maskę taką można stosować zawsze, kiedy nasza skóra jest ściągnięta i piecze, dobrze też wykonać taki kompres na uprzednio nałożony krem - ciepło maski sprawi, że substancje zawarte w kremie łatwiej się wchłoną. Polecana jest także kąpiel z do datkiem siemienia.

Cera tłusta

Cera tłusta ma kolor szarożółty, zazwyczaj jest dość gruba, a jej powierzchnia błyszcząca. Na jej po wierzchni występują rozszerzone pory z zaskórnikami (widoczne gołym okiem małe czarne punkty). Jest słabo ukrwiona, rano często blada, rzadko zdarzają się rozszerzone naczynka. Dobrze znosi czynniki atmosferyczne takie jak: zimno, wiatr i słońce, zmiany temperatur. Duży wpływ na stan tej cery ma ją czynniki wewnętrzne, takie jak zaburzenia hormonalne, napięcia nerwowe i zaburzenia układu trawiennego. Stosunkowo późno rozpoczyna się okres jej starzenia. Zaletą cery tłustej jest także to, że w wieku starszym, czy podeszłym, nie ulega wy suszeniu. Wadą natomiast są dosyć częste powikłania, trądzikowe oraz nieestetyczny wygląd. Objawy pojawiają się dopiero po okresie pokwitania, ok. 12 roku życia, co jest związane ze wzmożoną stymulacją hormonalną gruczołów płciowych i gruczołów łojowych. Przy pielęgnacji tłustej cery należy zwracać szczególną uwagę na zmniejszanie grubości warstwy rogowej naskórka, regulację funkcjonowania gruczołów łojowych, oraz poprawę ukrwienia skóry. Zabiegi pielęgnacyjne tłustej skóry w młodym wieku to oczyszczanie i nawilżanie oraz łagodzenie zmian. Pamiętajmy, że oczyszczanie to zabieg bardzo trudny i może go wykonywać tylko kosmetyczka. Ważna jest również codzienna pielęgnacja domowa, odpowiednimi dla cery tłustej kosmetykami oraz przestrzeganie zasad higieny.
Nie należy:

Do mycia twarzy nie używaj wody i mydła

Nie usuwaj sama żadnych zmian

Nie należy przesadnie się opalać

Nie stosuj preparatów odkażających, wysuszających na bazie alkoholu

Ogranicz używki, ostre przyprawy

Należy:

Używaj do mycia twarzy zmywacza przeznaczonego do cery tłustej, może to być żel lub mleczko

Używaj po każdym myciu toniku bezalkoholowego dla tłustej cery. Można go stosować także w ciągu dnia dla odświeżenia

Na dzień zazwyczaj stosuj krem o działaniu matującym, na noc krem regulujący pracę gruczołów łojowych, lub zamiennie nawilżający

Zimą na dzień polecane są lekkie kremy ochronne

Stosuj żel lub krem pod oczy, na szyję używaj kremu odżywczego

Raz, dwa razy w tygodniu zastosuj peeling ziarnisty lub enzymatyczny, po czym wykonaj maseczkę oczyszczającą

Latem stosuj kremy z filtra mi UVA i UVB.

W zależności od stanu Twojej cery kosmetyczka do bierze odpowiednie zabiegi. Tłustą cerę trzeba oczyszczać regularnie, co 4-5 tygodni. Pomocne mogą być również zabiegi przeprowadzone w serii 5-10 zabiegów mają cena celu uspokojenie cery i poprawę jej wyglądu. Dla cery tłustej polecam kwasy owocowe, zabiegi te wykonywane tylko w gabinecie kosmetycznym pozwalają wypłycić pory skóry, odzyskuje ona ładny kolor i jest dobrze nawilżona. Zabiegi te można stosować tylko wówczas, gdy nie mamy na skórze żadnych aktywnych zmian.
Maseczka wybielająca: Łyżkę soku z ogórka (świeżego) wymieszać z małą ilością świeżych drożdży, zmyć po 15 min.

Cera mieszana

Cera mieszana ma cechy dwóch rodzajów cer. Jedne partie są suche, inne zaś tłuste jednakże partie tłuste mogą przy cerze mieszanej nie mieć typowych cech cery tłustej. Zazwyczaj cera mieszana posiada pas tłusty, który charakteryzuje się rozszerzonymi porami i wzmożoną produkcją łoju. Jednakże pory nie są tak bardzo rozszerzone, a produkcja łoju nie jest tak silna jak w przypadku samej cery tłustej. Najczęściej partią tłustą jest środkowy pas: czoło, nos, broda (tzw. pas T). Partie boczne natomiast są suche, choć czasami można spotykać sytuację odwrotną. Pielęgnacja tego rodzaju cery jest specyficzna, ponieważ należy postępować tak jak z dwoma rodzajami cery. W zależności od indywidualnych właściwości cery mieszanej jestem zwolennikiem nie utrudniania sobie życia i takie dobieranie kosmetyków, aby można było jednym preparatem pielęgnować całą skórę twarzy. Warto jednak pamiętać o tym, że regularne stosowanie maseczek odpowiednich do danej partii skóry jest bardzo ważne i wskazane. Przy cerze mieszanej może występować jednocześnie skłonność do łojotoku oraz nieprawidłowa reakcja na wodę i mydło, co objawia się podrażnieniem, zaczerwienieniem, uczuciem pieczenia i napięcia skóry.
Nie należy:

Do mycia twarzy nie używaj wody i mydła

Nie stosuj preparatów odkażających na bazie alkoholu

Nie usuwaj sama zaskórników ani krostek

Należy ograniczyć używki, ostre przyprawy

Nie stosować zbyt często peelingów ziarnistych

Należy:

Używaj do mycia twarzy zmywacza przeznaczonego do cery mieszanej lub tłustej, a jeśli twój typ cery mieszanej jest raczej z przewagą pasa suchego stosuj takie wskazania jak dla cery suchej i wówczas należy sięgnąć po mleczko do cery suchej. Zdarzyć się może, że kiedy cera jest z przewagą pasa suchego kosmetyki przeznaczone dla cery mieszanej są dla niej za mocne i wysuszają powodując podrażnienia. Wówczas:

Używaj po każdym myciu toniku łagodzącego.

Na dzień stosuj krem o działaniu matującym na noc krem nawilżający zamiennie z odżywczym i regulującym pracę gruczołów łojowych

Stosuj żel lub krem pod oczy na szyję używaj kremu odżywczego

Raz w tygodniu zastosuj peeling (może być drobno ziarnisty lub enzymatyczny). Również raz w tygodniu wykonaj maseczkę nawilżającą lub odżywczą

Pamiętając o podziale na pas T zastosuj na czoło, nos i brodę maseczkę ściągającą lub oczyszczającą

Latem stosuj kremy z filtrami UVA i UVB

Jeśli nie masz problemów z ciśnieniem i rozszerzonymi naczynkami możesz korzystać z sauny

Staraj się, aby organizm był dotleniony.

Zimą chronić skórę przed mrozem i wiatrem

Nawilżać powietrze w domu i w pracy.

Dbać o dotlenienie i relaks

Kosmetyczki również muszą sprostać trudnemu zadaniu. Zabiegi będą tak dobrane, aby doskonale pielęgnować partie tłuste i suche. W gabinecie kosmetycznym można poddać się zabiegom specjalnie skomponowanym dla cery mieszanej. Ponieważ środkowa część twarzy przetłuszcza się i zanieczyszcza, warto poddawać się zabiegom oczyszczania prawie tak często jak w przypadku posiadaczek cery tłustej. Taki zabieg może być połączony z zabiegiem odżywczym obejmującym suche partie twarzy, okolice oczu, szyję i dekolt. Przy tym typie cery warto zastosować dwa rodzaje maseczek. |

Maseczka odżywcza na partie suche: Owoc awokado rozgnieść, dodać kilka kropel soku z cytryny lub łyżkę mąki ziemniaczanej i nałożyć na 20 min. Awokado jako jedyny owoc zawiera tłuszcze, które uelastyczniają naskórek i go natłuszczają. Na partie tłuste wykonaj maseczkę dla cery tłustej.

Maseczka dla cery tłustej i mieszanej o działaniu wybielającym: Łyżkę soku z ogórka (świeżego) wymieszać z małą ilością świeżych drożdży, zmyć po 15 min. Można też stosować maseczki dla wszystkich typów cery aplikując je wówczas na całą twarz.

Cera wrażliwa

Spotyka się cerę wrażliwą nabytą lub uwarunkowaną genetycznie. Występuje ona często u kobiet, których reakcje skórne zależą od cyklu miesiączkowego i stanu emocjonalnego. Jest bardzo trudna w pielęgnacji, występuje często w powiązaniu z cerą suchą, alergiczną i płytko unaczynioną. Ale może występować na bazie cery tłustej, mieszanej. Zazwyczaj ma to miejsce przy nieprawidłowej pielęgnacji owej cery, kiedy poprzez preparaty odtłuszczające doszło do zakłócenia równowagi w płaszczu wodnolipidowym. Skóra wrażliwa objawia się uczuciem pieczenia, mrowienia, ściągania, świądu, który występuje po myciu wodą lub po stosowaniu niektórych kosmetyków. Niestety coraz częściej spotyka się ten rodzaj cery, a wiąże się to przede wszystkim z obciążeniem środowiska naturalnego toksynami i z nieodpowiednią pielęgnacją, stosowaniem kosmetyków o wysokim stopniu aktywności, często niewłaściwych do danego typu cery i wieku. Ogromny wpływ na uwrażliwienie ma nadmierna ilość promieniowania słonecznego, a zwłaszcza nadmierne korzystanie z solarium, przegrzanie i suchość pomieszczeń oraz szybkie tempo życia i nadmiar stresu. Spośród czynników środowiska naturalnego, nie tylko toksyny mają negatywny wpływ na cerę. Są to również zanieczyszczenie kurzem i pyłem, oddziaływanie włókien sztucznych na skórę, nieprawidłowe odżywianie się oraz brak ruchu. Wszystkie te czynniki przyczyniają się do ubytku wilgoci i warstwy ochronnej tłuszczu ze skóry. Cera ta powinna być pielęgnowana kosmetykami przeznaczonymi tylko dla cery wrażliwej - nie zawierają one bowiem perfum ani konserwantów, które mogą uczulać. Przed zastosowaniem nowego kosmetyku dobrze jest wykonać próbę uczuleniową nakładając jego odrobinę na skórę za ucho i sprawdzić, czy po 24 godzinach nie wystąpił odczyn alergiczny. Dobrze jest stosować kosmetyki tylko z jednej serii.

Nie należy:

Nie używać do mycia twarzy wody i mydła

Nie stosować peelingów o ścierającym działaniu

Nie stosować kosmetyków z zawartością alkoholu lub kwasów owocowych

Unikać środków silnie pieniących się

Nie używać maseczek mocno zasychających na twarzy

Nie pocierać twarzy mocno przy zmywaniu i wycieraniu

Nie używać kosmetyków zbyt silnie działających

Należy:

Do mycia twarzy stosować łagodnie działające mleczka lub śmietanki (dla cery tłustej i mieszanej stosować żele hypoalergiczne)

Używać toniku bezalkoholowego

Krem do twarzy musi mieć działanie odżywczo-regenerujące

Stosować kosmetyki pielęgnacyjne specjalnie przeznaczone dla cery wrażliwej, najlepiej bez konserwantów, środków zapachowych i barwiących

Stosować kosmetyki o sprawdzonej tolerancji, nie eksperymentować zbyt często ze zmianą kosmetyków

Rano i wieczorem używać krem pod oczy oraz na szyję

Dwa razy w tygodniu stosować maseczki odżywcze na twarz, szyję i dekolt

Dodatkowo można stosować nawilżacze o przedłużonej skuteczności oraz preparaty typu serum

Do makijażu używać kosmetyków hypoalergicznych, o jak najbardziej naturalnych barwach (im mniejsza zawartość barwników tym mniejsze ryzyko wystąpienia odczynu zapalnego)

Chronić skórę przed słońcem, unikać słońca w godzinach największego nasłonecznienia, stosować sprawdzone kosmetyki przeciwsłoneczne z filtrem powyżej 20.

Po kąpieli w morzu, jeziorze lub basenie zawsze starannie opłukać skórę i zastosować krem pielęgnacyjny

Chronić skórę przed promieniowaniem UVA i UVB

Zimą chronić skórę przed mrozem i wiatrem

Nawilżać powietrze w domu i w pracy

Dbać o dotlenienie i relaks Stosować dietę bogatą w owoce i warzywa

Unikać stresów

Kosmetyczka może zastosować takie zabiegi jak dla cery suchej, zniszczonej oraz dodatkowo wykonać zabiegi z zastosowaniem tzw. eliksirów młodości, czy li witaminy E, biotyny, koenzymu Q10, witaminy C, retinolu. Kosmetyczka ma cały asortyment preparatów przeznaczonych do pielęgnacji cery wrażliwej. Możesz skorzystać ze specjalnych zabiegów zmniejszających wrażliwość skóry i łagodzących podrażnienia. Nawet oczyszczanie cery będzie wykonane szczególnie delikatnie i z zastosowaniem łagodnie działających kosmetyków. Na zakończenie zabiegu zastosowana będzie maseczka o działaniu łagodzącym, niwelującym zaczerwienienia i podrażnienia. Panie o wrażliwej cerze powinny korzystać z zabiegów pielęgnacyjnych regularnie, ponieważ poprawiają one wygląd i funkcjonowanie skóry.

Cera trądzikowa

Trądzik pojawia się w wieku dojrzewania i powstaje na bazie cery tłustej. Warstwa rogowa jest zgrubiała, słabo ukrwiona, ma szarożółty kolor. Na skórze widoczne są rozszerzone pory, zaskórniki, grudki, krostki, nacieki zapalne. Jest to związane z aktywnością hormonalną. Trądzik może być skutkiem zaburzeń hormonalnych, zaburzeń w funkcjonowaniu tarczycy (pomocna może okazać się konsultacja z lekarzem endokrynologiem), nieprawidłowych czynności przewodu pokarmowego. Nieleczony i niepielęgnowany jest poważnym problemem estetycznym dla młodzieży. Trądzik może mieć różnorodną postać: od formy zaskórnikowej, przez drobne krostki, a nieleczony i źle pielęgnowany pozostawia blizny. Cera trądzikowa wymaga konsultacji z lekarzem dermatologiem, w lekkich postaciach pomocne mogą być również zabiegi przeciwtrądzikowe w gabinecie kosmetycznym. Przeważnie leczenie jest skojarzeniowe, a więc zalecane są zarówno środki kosmetyczne jak i farmakologiczne: antybiotyki, preparaty cynkowe, witaminowe. Cera trądzikowa to cera wrażliwa i pielęgnacja jej musi być delikatna i przemyślana. W przypadku wystąpienia trądziku młodzieńczego ważna jest podstawowa pielęgnacja, higieniczny tryb życia (dbanie o higienę- zawsze zmywanie twarzy rano i wieczorem, dotlenianie organizmu, bardzo ważna jest odpowiednia dieta).

Nie należy:

Do mycia twarzy nie używaj wody i mydła, gdyż wysusza skórę i powoduje nadprodukcję łoju

Nie stosuj preparatów na bazie alkoholu

Nie usuwaj sama zaskórników ani krostek, staraj się jak najmniej dotykać skórę twarzy

Nie przesadzaj z nadmiernym opalaniem się

Ogranicz używki, ostre przyprawy, marynaty konserwowe, nadmierną ilość słodyczy, nie nadużywaj soli - dobrze jest poobserwować, po jakich potrawach zmiany nasilają się i ograniczyć ich spożycie.

Należy:

Używaj do mycia twarzy żelu antybakteryjnego lub innego preparatu przeznaczonego do cery trądzikowej, może to być także śmietanka lub mleczko kosmetyczne

Używaj po każdym myciu toniku antybakteryjnego (w ciągu dnia również dla odświeżenia twarzy)

Na dzień stosuj krem o działaniu matującym i antybakteryjnym, na noc krem antybakteryjny oraz zamiennie nawilżający oraz odżywczy

Raz w tygodniu zastosuj peeling oraz maseczkę oczyszczającą pod warunkiem, że nie masz na twarzy ropnych zmian, jeśli tak można wykonać lekki peeling enzymatyczny

Latem stosuj kremy z filtrami UVA i UVB

Jeśli nie masz problemów z ciśnieniem i rozszerzonymi naczynkami dobrze jest korzystać z sauny

Stosuj się dokładnie do zaleceń dermatologa i kosmetyczki

Stosuj dietę bogatą w owoce i warzywa, unikaj tłuszczów zwierzęcych, uzupełniaj dietę witaminami A i z grupy, B

Do makijażu używaj tylko kosmetyków antybakteryjnych, dobrze skonsultować się z dermatologiem

Zabiegi w gabinecie

Kosmetyczka po ocenie cery i konsultacji z dermatologiem może zaproponować Ci zabiegi przeciwtrądzikowe. Warunkiem powodzenia w leczeniu jest cierpliwość i systematyczność. Do zabiegów przeciwtrądzikowych polecane są takie kosmetyki, które działają regenerująco na skórę, ograniczają rozwój bakterii, leczą stany zapalne, ochraniają skórę. Po serii zabiegów przeprowadzonych w gabinecie uzyskuje się poprawę wyglądu skóry. Stabilizuje się wydzielanie gruczołów łojowych, a podrażnienia skóry i stany zapalne zostają złagodzone.  Kosmetyczka wykonuje zabiegi, które także nawilżają skórę i dostarczają do niej ważnych witamin i mikroelementów. W kuracji przeciwtrądzikowej istotne jest poprawianie przemiany materii i tu pomocne mogą okazać się zioła np. herbatka z kopru włoskiego, fiołka trójbarwnego, rumianku czy szałwi.

Kosmetyki do samodzielnego przygotowania:

Kompres z ziół:
Zaparzyć skrzyp i szałwię(najlepiej w saszetkach), ostudzić tak, aby napar nie był gorący zmoczyć nim grubo złożoną gazę nałożyć kompres na twarz, zdjąć po 20 min.

Maseczka z drożdży:
1 łyżkę stołową drożdży rozkruszyć i wymieszać z 2 łyżkami letniego mleka tak, aby uzyskać konsystencje gęstej śmietany, nałożyć tak przygotowaną maskę na twarz, po zastygnięciu zmyć maseczkę ciepłą wodą. Proszę pamiętać o stosowaniu się do zaleceń dermatologa i kosmetyczki, gdyż cera trądzikowa wymaga ciągłej i regularnej pielęgnacji.

Skóra ze zmianami naczyniowymi

Obecnie niestety rzadko kto może pochwalić się cerą gładką, nieproblematyczną. Coraz więcej osób, i to nie tylko w dojrzałym wieku, ma kłopoty związane z rozszerzonymi naczynkami krwionośnymi. Kruchość naczynek jest związana z ich podwyższoną przepuszczalnością, która powoduje przenikanie do skóry wielu czynników zapalnych. W konsekwencji dochodzi do pojawienia się na skórze rozlanego rumienia, uczucia pieczenia i dyskomfortu. Z czasem skłonność do pojawiania się rumienia utrwala się. Kruche naczynia włosowate nie wytrzymują ciśnienia krwi, zaczynają pękać, pozostawiając na skórze trwałe ślady, potocznie nazywane pajączkami. Skłonność do występowania rozszerzonych naczyń krwionośnych nazywanych teleangiektazjami występuje już w dzieciństwie, a po dwudziestym roku życia naczynka zaczynają być widoczne i coraz częściej dają znak o sobie ukazując się jako długo utrzymujący się rumień. Przy pielęgnacji cery naczyniowej należy pamiętać, że często reaguje ona długotrwałym rumieniem, czasem opuchlizną, pieczeniem i swędzeniem. Zaczerwienienie może pojawiać się w okolicy policzków, nosa i brody, najczęściej na skutek picia kawy, mocnej herbaty, alkoholu, spożywania ostrych przypraw, a nawet w przypadku zjedzenia gorącego posiłku. Dlatego kosmetyki stosowane przy jej pielęgnacji należy dobierać tak, aby uszczelniały naczynka oraz łagodziły podrażnienia. Rozszerzone naczynka mogą powstać przy każdym typie cery, ale najbardziej narażona na tę dolegliwość jest skóra delikatna, cienka i wrażliwa. Warto wiedzieć, że cera ta lubi stosowanie kosmetyków z jednej serii.

Należy:

Unikać mycia twarzy twardą, chlorowaną wodą

Unikać słońca i solarium

Uwaga na leki z kortykosteroidami, oraz wszystkie rozszerzające naczynka

Ograniczyć spożywania gorących napojów, pikantnych i gorących potraw

Unikać używek tj. kawa czy herbata

Nie stosować peelingów ziarnistych

Nie korzystać z sauny

Nie stosować maseczek typu peel off, ani innych trudno zmywających się

Przed wyjściem z domu zawsze należy zastosować krem ochronny

Stosować łagodne, bezzapachowe kosmetyki przeznaczone specjalnie do cery naczyniowej

Stosować kremy z filtrami UVA i UVB

Można stosować peeling enzymatyczny

W okresie jesienno-zimowym stosować kremy chroniące przed zimnem i wysuszeniem

Przynajmniej dwa razy w roku poddawać się serii zabiegów wzmacniających naczynka oraz zamykających naczynka

Stosować właściwą dietę, bogatą w owoce i warzywa

Dobrze wykonywać makijaż z użyciem podkładu do cery naczyniowej

Można zażywać wit. C oraz inne preparaty bogate w rutynę, która uszczelnia naczynia włosowate, nalewkę z kasztanowca, preparaty z gingko biloba (miłorząb japoński), arniką, korą dębu.

Zabiegi:

Osoby z cerą naczynkową muszą szczególną wagę przykładać do regularnej pielęgnacji w gabinecie kosmetycznym. Polecane są wszystkie zabiegi przygotowane z myślą o cerze wrażliwej.

Kosmetyki do samodzielnego przygotowania:

Maseczka łagodząca z siemienia lnianego
5 łyżek zmielonego siemienia lnianego zalać gorącą, ale nie wrzącą wodą, przestudzić do temperatury pokojowej, nałożyć na złożoną gazę i zaaplikować na twarz chroniąc oczy. Po 20 minutach maseczkę zmyć, resztki usunąć chusteczką higieniczną oraz zastosować krem odżywczy. Taka maseczka łagodzi podrażnienia i przynosi uczucie komfortu.

Cera dojrzała

O cerze dojrzałej możemy mówić dopiero wówczas, gdy można na niej zaobserwować zmiany świadczące o starzeniu się skóry. Będą to liczne i widoczne zmarszczki, skóra będzie sucha, łuszcząca się, reagująca często podrażnieniem, o bladym kolorycie. Twarz zmienić może także swój młodzieńczy kształt, policzki będą mniej jędrne, a wokół oczu coraz częściej pojawiają się zmarszczki. Cera taka będzie także sucha w dotyku i mało elastyczna. Nie ma tu jakiejś konkretnej granicy wieku. Należy pamiętać, że cera sucha szybciej starzeje się od cery tłustej, ale jeśli była prawidłowo i regularnie pielęgnowana to moment, kiedy można będzie powiedzieć, iż ma się cerę dojrzałą stale niejako ucieka nam w przyszłość. Proces starzenia obejmuje całą strukturę skóry. Główne zmiany powstają w skórze właściwej i polegają one na degradacji włókien kolagenowych i sprężystych. Zmienia się metabolizm wewnątrz komórkowy, staje się on bardziej powolny i dlatego też do komórek skóry oraz całego organizmu dostarczanych jest mniej składników odżywczych. Spowalnia się także transport produktów przemiany materii, co wpływa na suchość i szary wygląd skóry. Powstają zmarszczki, dochodzi do suchości i silnego złuszczania naskórka. Proces starzenia polega, więc na tym, że skóra staje się sucha, mało elastyczna, chropowata, pokryta zmarszczkami, a z wiekiem zaczynają pojawiać się przebarwienia i odbarwienia, naczyniaki, brodawki, łojotokowe zmiany zastoinowe, jak również nadmierne rogowacenie. Aby spowolnić proces starzenia się skóry, tak naprawdę należy pomyśleć o całym organizmie. W końcu wygląd naszej skóry mówi o stanie zdrowia naszego ciała. Warto zadbać, zatem o dietę ubogą w tłuszcze zwierzęce a bogatą w tłuszcze roślinne tj. oliwa z oliwek, warto spożywać ryby zwłaszcza morskie, gdyż ich tłuszcz jest zdrowy i wpływa na elastyczność naskórka, jedzmy dużo warzyw i owoców, należy pić dużo wody i soków, polecana jest herbata zielona i czerwona, które oczyszczają organizm. Warto także wybrać się na ćwiczenia lub długie spacery. Aktywność fizyczna przyśpiesza metabolizm komórkowy i dzięki temu dotlenia nasze ciało. Im nasza skóra jest dojrzalsza tym intensywniejszych kosmetyków potrzebuje, reaguje ona, bowiem słabiej na stosowane kuracje kosmetyczne, trudniej jest ją pobudzić do regeneracji. Stosując kosmetyki oczywiście nie zdołamy całkowicie powstrzymać procesu starzenia się skóry i uniknąć zmarszczek. Jest to biologicznie niemożliwe, tym bardziej, że na proces starzenia się organizmu, a więc również skóry wpływają także inne czynniki. Natomiast możemy opóźnić ten proces, uniknąć efektów fotostarzenia się skóry i przebarwień. Zdecydowanie łatwiej jest zapobiegać niż potem likwidować już powstałe szkody w skórze. Cerę dojrzałą pielęgnujemy zgodnie z typem cery, jaki posiadamy, z tym, że dodatkowo musimy wzbogacić tą pielęgnację w preparaty regenerujące, odżywcze, liftingujace, ampułki witaminowe. Polecam także regularnie odwiedzać gabinet kosmetyczny. Specjalistka podpowie Ci także, jakich powinnaś używać kosmetyków do domowej pielęgnacji i jak często poddawać się zabiegom kosmetycznym, aby utrzymać jak najdłużej ładny wygląd skóry. Poza kosmetyką istnieje nowoczesna, rozwijająca się gałąź medycyny (na pograniczu kosmetyki i chirurgii plastycznej) - medycyna estetyczna. Lekarz specjalista z medycyny estetycznej doradzi, jakie zabiegi będą najbardziej dla Ciebie wskazane (głębokie peelingi, wypełnianie zmarszczek, laserowe wygładzanie skóry).

Cera zniszczona

Na zniszczenie cery wpływa zanieczyszczenie środowiska, stres, szybki tryb życia i wiele innych czynników, które powodują, że skóra staje się bezbronna. Coraz częściej spotyka się osoby w różnym wieku, których skóra jest szara, zmęczona, jej wygląd świadczy m.in. o zakłóceniach w procesie wymiany komórkowej. Każdy rodzaj cery może być równocześnie cerą zniszczoną. Wówczas najlepiej udać się do kosmetyczki, która przeprowadzi szczegółowy wywiad na temat stylu życia, sposobu odżywiania, tempa dnia, stosowanych kosmetyków, używek, określi rodzaj cery i zaproponuje zabiegi, które szybko przywrócą skórze blask i zdrowie. Najczęściej dochodzi do odwodnienia skóry. Nawilżanie skóry nie jest rzeczą prostą, bo o ile łatwo skórę nawilżyć to trudno jest tą wilgoć zatrzymać w naskórku. Odwodniona skóra nie jest w stanie bronić się przed wpływem środowiska i jest podatna na podrażnienia. Tak, więc jeśli zaobserwowałaś, że twoja skóra ostatnio jest bardziej sucha, mniej elastyczna w dotyku i występują na niej inne dotychczas nie występujące zmiany powinnaś zastanowić się, co takiego wpłynęło na taki stan skóry. Najczęściej skóra staje się zniszczona pod wpływem diet ubogich w witaminy, minerały czy tłuszcze. Wyeliminowanie tłuszczy w trakcie odchudzania zubaża płaszcz lipidowy skóry, który jest odpowiedzialny za utrzymanie wilgoci w naskórku. Brak witamin czy minerałów zaburza bardzo delikatna gospodarkę komórkową. Brak odpoczynku, zła higiena snu, brak aktywności fizycznej, długa praca przed komputerem w ogrzewanym pomieszczeniu czy w końcu używki nie wpływają korzystnie na stan naszego zdrowia i naszej skóry. Potraktujmy skórę jak wskaźnik tego, co dzieje się z naszym zdrowiem.

Aby dość szybko zniwelować zmęczenie skóry proponuję:

wykonanie maseczek kosmetycznych nawet każdego dnia przez okres 10-12 dni zwłaszcza nawilżających, odżywczych i regenerujących

pomocne będą ampułki, ale te polecam osobom dopiero koło 30 roku życia.

pamiętać należy o prawidłowej pielęgnacji cery zgodnie z jej typem

zastosować należy dietę bogatą w warzywa, owoce i ryby

Pamiętaj, że skóra najszybciej pokazuje, że twoje ciało potrzebuje opieki. Warto obserwować skórę, dbać o nią, bo pomimo, że to nie szata zdobi człowieka, to piękno, jakie bije od zdrowej cery jest wyrazem twojego piękna i zadowolenia z samej siebie.

ZMIANY ZACHODZĄCE W SKÓRZE /CERZE DOJRZAŁEJ

UWARUNKOWANIA GENETYCZNE

Pewne skłonności do procesów i ich szybkości są dziedziczne. Tak samo jak dziedziczymy kolor oczu, wzrost czy podatność na jakąś chorobę, tak samo dziedziczymy stopień i szybkość procesów starzenia się komórek, a w konsekwencji całego organizmu. Oprócz tego dziedziczymy rodzaj cery. Możemy mieć cerę normalną, suchą, tłustą lub mieszaną. Przy czym cera tłusta jest cechą dominującą. Rodzaj cery wpływa na proces starzenia się skóry.
Podobnie można dziedziczyć inne zaburzenia. Należy pamiętać, że organizm ludzki jest całością i jeżeli choruje jeden z układów, zaburzona jest równowaga w całym organizmie. Tu na przykład można podać wrodzoną skłonność do słabych naczyń krwionośnych, bądź nawet choroby serca. Kruchość naczyń może powodować stany zapalne tkanek miękkich (cellulit), może prowadzić do żylaków, a na twarzy pojawiają się teleangiektazje. Ich obecność sprzyja podrażnieniu skóry, co może prowadzić do szybszego jej starzenia się.

SPOWOLNIENIE AKTYWNOŚCI ŻYCIOWEJ KOMÓREK

W skórze ludzkiej już od momentu narodzin rozpoczyna się proces starzenia się komórek i tkanek. Dzieje się tak na skutek wrodzonego cyklu komórkowego. Proces apoptozy, czyli zaprogramowanej śmierci komórek, ma służyć ciągłej ich odnowie. Jednak z wiekiem komórki zwalniają swój metabolizm, a co za tym idzie wolniej się odnawiają, a cały czas dochodzi do ich obumierania. Procesy zachodzące w komórkach ulegają wydłużeniu się. W związku z tym cały metabolizm komórkowy jest spowolniony. Jest to znaczący element w procesie starzenia się nie tylko skóry, ale i całego organizmu. Aby zrozumieć jakie znaczenie ma wpływ różnych procesów na wygląd skóry należy prześledzić je w poszczególnych warstwach skóry.

W tkance podskórnej, zbudowanej głównie z włókien tkanki łącznej i tkanki tłuszczowej po 40 roku życia spada aktywność fibroblastów, czyli komórek gdzie produkowane są włókna stanowiące rusztowanie dla skóry. Znacznie więcej kolagenu i elastyny jest rozkładane niż tworzone. Znacznie mniej tłuszczy jest spalanych, co sprzyja odkładaniu się ich w skórze. Naczynia krwionośne również są podpierane przez kolagen i elastynę. Przy ich zwiększonym rozkładzie dochodzi do osłabienia naczyń, ich zwiększonej przepuszczalności i kruchości. Powoduje to niedostarczanie do komórek odpowiedniej ilości składników odżywczych, nie usuwanie produktów przemiany komórkowej (toksyn), oraz niemożność odprowadzania płynu międzykomórkowego. Wszystkie te czynniki powodują, że skóra pozbawiona zastaje naturalnego rusztowania, co czyni ją mało jędrną. Brak substancji odżywczych sprawia, że i tak spowolnione procesy komórkowe nie mogą przebiegać prawidłowo. Wpływa to na wygląd skóry, która nabiera szarego kolorytu, jest sucha, obwisła, szorstka. Widoczniej zaznaczają się obrzęki, zwłaszcza w okolicach oczu.

SKÓRA WŁAŚCIWA

Skóra właściwa zbudowana jest z włókien i stanowi właściwą podporę dla skóry i naskórka. Jest również głównym „dostawcą” substancji odżywczych dla naskórka. Jej włókna czyli kolagen, elastyna i włókna sprężyste zbudowane są z białek. I tak samo jak w tkance podskórnej dochodzi do przewagi procesu rozkładu włókien nad ich tworzeniem się. Konsekwencje tego są następujące: skóra jest mniej elastyczna i mniej jędrna.
Następną warstwą skóry jest substancja podstawna, która wypełnia przestrzenie międzykomórkowe i jest spoiną dla włókien. Jest dostarczycielem substancji odżywczych zarówno dla skóry właściwej jak i dla naskórka. W jej skład wchodzą substancje mające na celu odżywienie i nawilżenie naskórka. Znajdują się tu nie związane mukopolisacharydy, których przedstawicielem jest kwas hialuronowy. Jego rola polega na wiązaniu wody i poprawianiu lepkości substancji podstawnej. Jednak z wiekiem skóra wytwarza mniej tego kwasu, a dodatkowo jest on rozkładany przez enzym - hialuronidazę. Powoduje to zmniejszenie lepkości i zwiększenie przepuszczalności substancji dla bakterii i toksyn. Znajdują się tu także enzymy rozkładające kolagen i elastynę. Nie dostarczenie przez naczynia włosowate substancji mineralnych powoduje nie przedostanie się ich do naskórka, oraz nie dostarczenie ich do włókien skóry właściwej.

NASKÓREK

Kolejną warstwą skóry jest naskórek. W najgłębszych jego warstwach tworzą się nowe komórki naskórka i rozpoczynają one wędrówkę i pośrednio wpływają na zachowanie elastyczności naskórka. Normalnie proces ten trwa około 28 dni, w skórze dojrzałej proces ten wydłuża się nawet 3-krotnie. Oznacza to spowolnienie wytwarzania nowych komórek i zmniejszenie tworzenia lipidów, które powstają na skutek wędrówki komórek do górnych warstw naskórka. Brak lipidów oznacza brak cementu, spoiwa międzykomórkowego w naskórku.
Lipidy naskórka składają się głównie z ceramidów. Te z kolei zbudowane są z nie produkowanych przez organizm Niezbędnych Nienasyconych Kwasów Tłuszczowych. Ceramidy zanikają ze skóry koło 40 roku życia. Oznacza to, że naskórek nie posiada spójnie ułożonej warstwy ceramidów, która mogłaby zatrzymać wilgoć w naskórku. Do tego zmniejszona produkcja lipidów powoduje rozluźnienie komórek naskórka, zwłaszcza w warstwie rogowej. W efekcie wilgoć nie zatrzymuje się w naskórku.
Naskórek nie jest ukrwiony, więc wszystkie substancje odżywcze czerpie ze skóry właściwej. Jednak na skutek osłabienia przepływu tych substancji, jest on niedożywiony i nie ma możliwości odprowadzania produktów przemiany materii.

DZIAŁANIE WOLNYCH RODNIKÓW

Występują one w skórze jako wynik jej naturalnych procesów metabolicznych. Są pomocne przy pracy makrofagów i działają jak komórki żerne. Jednakże są one szkodliwe dla organizmu, gdyż jako cząsteczki jednowartościowe, dążą do oddania lub zabrania jednego atomu innej cząsteczce. W ten sposób niszczą białka, które są głównym składnikiem budulcowym dla skóry (kolagen, elastyna). Pod wpływem promieniowania UV czy ozonu ich aktywność zwiększa się. W skórze dojrzałej, układ immunologiczny nie jest już na tyle sprawny, aby wyłapywać i niszczyć wolne rodniki. Sprzyjają one powstawaniu zmarszczek, wysychaniu skóry, zmniejszeniu jej jędrności i ogólnemu przyspieszeniu starzenia się skóry. W niektórych przypadkach mogą prowadzić one do mutacji komórek (oddziaływanie na kwasy nukleinowe- RNA, DNA) i tworzenia się skupiska komórek zmutowanych, czyli nowotworów.

WPŁYW HORMONÓW

Podczas przekwitania, zarówno u kobiet jak i u mężczyzn dochodzi do zmian hormonalnych, z tym że u kobiet równowaga ta zostaje mocno naruszona. W okresie tym u kobiet następuje zmniejszenie wytwarzania estrogenu, na skutek spowolnionej pracy jajników. Zmniejsza się produkcja androgenów, które współpracują z gruczołami łojowymi w produkcji serum - naturalnego płaszcza lipidowego skóry. W związku z tym płaszcz lipidowy staje się cieńszy i nie pełni właściwie swojej funkcji. Prowadzi to do wysuszenia naskórka, utraty jędrności, szorstkości. Skóra podatna jest na podrażnienia.
Nagłe zmiany hormonalne charakteryzują się uderzeniami gorąca. Niesie to za sobą szybko wypełniające się krwią naczynia krwionośne. Najbardziej problem ten dotyczy naczyń włosowatych, które pozbawione są tkanki mięśniowej, a jedynie posiadając już osłabione włókna kolagenowe i elastynę, muszą się rozciągnąć pod wpływem napływającej krwi. Często prowadzi to do rozszerzenia naczynka i niemożności jego zwężenia. Takie naczynko nie spełnia właściwie swej funkcji, gdyż nie może już sprawnie uczestniczyć w wymianie substancji odżywczych. Jednakże stanowi ono „furtkę” dla szkodliwych substancji z zewnątrz.
Zmiany hormonalne wpływają na nadmierne rogowacenie naskórka, co powoduje jego szorstkość. Około 35-40 roku życia androgeny mogą wpływać na aktywność gruczołów łojowych. Może wystąpić trądzik różowaty. Jednak koło 60 roku życia ich spadek powoduje zmniejszenie owłosienia w okolicach łonowych i jaśniejsze zabarwienie skóry. Włosy się rozjaśniają.

TRYB ŻYCIA

Obecnie tryb siedzący zajmuje większą część dnia. Zbyt mało jest w codziennym życiu ruchu, ćwiczeń. Powoduje to odkładanie się tkanki tłuszczowej, a ze względu na spowolniony metabolizm komórkowy więcej tłuszczu odkłada się niż spala. Brak ruchu powoduje „rozleniwienie” naczyń krwionośnych, które nie dostarczają substancji odżywczych. Z komórek nie są usuwane toksyny i płyn międzykomórkowy, co sprzyja obrzękom i stanom zapalnym tkanki łącznej.

DIETA

To dzięki diecie możemy dostarczyć organizmowi potrzebnych mu składników. Pożywienie to paliwo dla komórek. Racjonalna dieta pomoże nam zachować prawidłowo przebiegające procesy skórne. Dieta powinna być bogata w witaminy i oligoelementy i sole mineralne w celu wyrównania gospodarki witaminowej i zapewnieniu prawidłowego funkcjonowania syntezy hemoglobiny, zachowaniu aktywności enzymatycznej, produkcji białek. Powinna zawierać NNKT, które przyczyniają się do nawilżenia i elastyczności naskórka. Powinno się również w celu nawilżenia skóry spożywać około 1,5/2 litra dziennie płynów. Dieta powinna być bogata w warzywa i owoce, gdyż zawierają one flawonoidy uszczelniające naczynia włosowate i wzmagają syntezę kolagenu. Zaleca się picie ziołowych herbatek, które wspomagają metabolizm i pomagają usunąć toksyny. Poza tym dieta powinna zawierać antyutleniacze pomocne w walce z wolnymi rodnikami, takie jak: buraki, winogrona, pomidory, cebula, czosnek, owoce morza, warzywa strączkowe, warzywa zielone (brokuły), owoce cytrusowe.

BRAK ODPOCZYNKU, SNU, STRES

Są to czynniki, które nie pozwalają skórze na regenerację. Zresztą nie tylko skórze ale i całemu organizmowi. Skóra najbardziej regeneruje się w nocy. Brak snu niweluje szansę na przeprowadzenie skutecznej odnowy komórkowej. Stres prowadzi do zaburzeń wielu funkcji organizmu, między innymi upośledza układ immunologiczny, przyczyniając się do zwiększonego ryzyka zachorowania na raka.

DZIAŁANIE PROMIENI UV

Ich działanie jest szkodliwe, gdy korzysta się z niego w nadmiarze. Umiarkowane stosowanie kąpieli słonecznych leczy choroby skóry i walczy z nowotworem. Nadmiar uszkadza kolagen i elastynę przyczyniając się do powstawania zmarszczek i wysuszania skóry. Opalanie się w solarium jest wysoce szkodliwe, bo oprócz niszczenia kolagenu i elastyny, przyczynia się do rozwoju nowotworów aktywując wolne rodniki.
Przebywanie w zanieczyszczonych pomieszczeniach i nasze środowisko powodują nadmierne wysuszanie skóry, dym tytoniowy wpływa na kruchość naczyń krwionośnych, zanieczyszczenia jak ołów aktywują wolne rodniki, które niszczą białka i lipidy strukturalne.

JAK POMÓC STARZEJĄCEJ SIĘ SKÓRZE?

Dobrym sposobem na opóźnienie starzenia się skóry jest używanie odpowiednich kosmetyków. Kupując kosmetyki warto zwrócić uwagę na zawarte w nich substancje. Czynniki aktywne stosowane przy cerze dojrzałej powinny mieć działanie polegające na ochronie skóry przed wolnymi rodnikami, wspomagające syntezę białek jak kolagen i elastyna, lipidów, ceramidów, wspomagać podziały komórkowe, chronić przed utratą wilgoci i nawilżać, dostarczać substancji odżywczych.

WITAMINY I MIKROELEMENTY

Witaminy są to związki organiczne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Hamują one proces starzenia się skóry przy zachowaniu prawidłowego przebiegu procesów fizjologicznych. Do witamin, które w kosmetyce mają największe znaczeni zalicza się witaminy młodości czyli kompleks A, E, C i witaminy z grupy B.

Witamina A
Określenie witamina A dotyczy pewnych związków naturalnych pochodzenia zwierzęcego i roślinnego, wykazujących aktywność biologiczną. W skład tych substancji wchodzi retinol. Beta-karoten to nazwa prowitaminy A. Działa ona jako utleniacz i neutralizator wolnych rodników. Jest on przetwarzany w retinol i jego pochodne, a następnie rozprowadzany jest do wszystkich tkanek organizmu. Retinoidy zawarte w kosmetykach uzupełniają niedobór tej witaminy i przyczyniają się do odnowy biologicznej naskórka i skóry. Witamina ta wpływa na zmiękczenie naskórka, wygładzenie powierzchni skóry, poprawę kolorytu, usprawnienie funkcji obronnych, przyspieszenie metabolizmu komórkowego, zwiększenie zawartości kolagenu i zwiększenie ochrony przed promieniowaniem UV.

Witamina C
Jest pochodną cukrów. Występuje jako kwas askorbinowy i jest rozpowszechniona w roślinach, mikroorganizmach i organizmach większości zwierząt. W kosmetyce stosuje się ją ze względu na jej właściwości antyoksydacyjne. Wspomaga syntezę kolagenu, chroni przed promieniami UV, zapobiega rozszerzaniu się naczyń krwionośnych, pomaga w syntezie limfocytów (białych ciałek krwi), przyśpiesza gojenie ran.

Witamina E
Jest biologicznym antyutleniaczem. Poprawia nawilżenie i sprężystość skóry. Przyspiesza tworzenie się kolagenu i elastyny, wspomaga działanie innych witamin, zwiększa nawilżenie skóry, chroni przed nowotworami, pobudza mikrokrążenie krwi.

Witaminy z grupy B
Witaminy te przyczyniają się do zwiększenia przemiany glukozy w energię. Przyśpieszają procesy metaboliczne, stymulują podział komórkowy, wspomagają gojenie się ran, wspomagają syntezę DNA i regenerację czerwonych ciałek krwi.

Mikroelementy
Są to pierwiastki chemiczne występujące w organizmach w bardzo małej ilości, ale są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania skóry. Wchodzą w skład wielu substancji biologicznie czynnych, uczestniczą w procesie przemiany materii. Do najważniejszych należą miedź - bierze udział w syntezie hemoglobiny, mangan- aktywuje wiele enzymów utleniających, bierze udział w przemianach witaminy C, molibden - aktywuje procesy obronne, cynk - bierze udział w przemianie białek, cukrów i kwasów nukleinowych, kobalt - bierze udział w procesach krwiotwórczych, jod - zapobiega łączeniu się komórek tłuszczowych.

Koenzym Q 10
Koenzym Q10 to substancja znajdująca się w każdej komórce naszego organizmu, niezbędna dla prawidłowego przebiegu procesów energetycznych. Koenzym Q10 utrzymuje w prawidłowym działaniu mitochondria, określane czasami mikroskopijną siłownią komórek. Na niedobory koenzymu Q10 w największym stopniu narażone są osoby po 35 roku życia. Należy więc wziąć to pod uwagę w racjonalnym planowaniu codziennej diety i wyborze dodatków żywieniowych zawierających koenzym Q 10.
Naturalnym źródłem Q10 jest makrela, łosoś, sardynka, serce bydlęce oraz wątroba bydlęca; przyrządzone z nich potrawy zawierają go w dużej ilości.
Działanie uboczne koenzymu Q10 nie jest znane

Kwasy owocowe (AHA, hydroksykwasy)
Są to kwasy organiczne zawierające w swej strukturze grupę hydroksylową. W kosmetyce stosuje się alfa i beta-hydroksykwasy. Należą do nich kwasy takie jak: glikolowy, cytrynowy, mlekowy, winowy, jabłkowy (alfa) i salicylowy (beta).
Działanie kwasów owocowych na skórę polega na zmniejszeniu spoistości między martwymi komórkami warstwy rogowej naskórka, co pozwala na przyspieszenie naturalnego procesu usuwania obumarłych komórek naskórka. Kwasy owocowe zwiększają aktywność fibroblastów, wspomagając produkcję kolagenu i elastyny oraz przyczyniają się do nawilżania skóry, stymulują procesy odnowy komórkowej, używane są jako nośniki takich substancji jak kwas hialuronowy, witaminy, aloes. Rozjaśniają przebarwienia skóry. Przywracają równowagę pomiędzy żywymi i obumarłymi komórkami naskórka.

Ceramidy
Są naturalnym składnikiem naskórka, składają się z NNKT i tworzą w naskórku warstwę nieprzepuszczalną dla wody, powodując jej zatrzymanie i tym samym nawilżenie naskórka. Jednak koło 40 roku życia skóra prawie pozbawiona jest ceramidów, a ich główny składnik NNKT nie jest produkowany przez organizm. Ceramidy zawarte w kosmetykach swoją budową są zbliżone do naturalnych odpowiedników. Wbudowują się w strukturę cementu międzykomórkowego i spełniają swe funkcje jak naturalne. Ceramidy mogą być pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub syntetyczne.

Lipidy
To liczna grupa związków organicznych o różnym składzie i budowie, których cząsteczki zawsze zawierają długołańcuchowe kwasy tłuszczowe. Należą do jednych ze składników budulcowych, odgrywają ważną rolę w strukturze błon komórkowych. Regulują równowagę wodno-tłuszczową skóry, zachowują wodę w naskórku, czynią go elastycznym, miękkim, chronią przed szkodliwym wpływem czynników zewnętrznych.

Naturalny Czynnik Nawilżający (NMF)
W jego skład wchodzi wiele związków takich jak mocznik, aminokwasy, keratyna, kwas mlekowy i glikolowy. Naturalnie znajduje się w przestrzeniach międzykomórkowych warstwy rogowej naskórka. W przypadku jego niedoboru naskórek jest suchy, popękany i pojawiają się zmarszczki. Kosmetyki z NMF są bardzo skuteczne w przywracaniu naturalnego nawilżenia naskórka.

Oleje
Są to ciekłe tłuszcze zawierające znaczne ilości nienasyconych kwasów tłuszczowych. Najczęściej otrzymuje się je z owoców roślin oleistych, ryb i ssaków morskich. Za ich pośrednictwem można podawać wiele innych substancji czynnych. Oleje pokrywają skórę cienką warstwą, która zapobiega ucieczce wilgoci z naskórka.

Kolagen
Jest to podstawowe białko budulcowe, którego ilość z wiekiem ulega znacznemu zmniejszeniu. Obecnie w kosmetyce stosuje się kolagen pochodzenia zwierzęcego, roślinnego i syntetyczny. Każdy ma równie dobre działanie. Powoduje on uwolnienie w naskórku naturalnych czynników pobudzających produkcję kolagenu III.

Zielona herbata
Zawiera karoten, witaminy C, B1, B2, PP, K, oraz mikro i makroelementy. W jej skład wchodzą także flawonoidy. Neutralizuje wolne rodniki, udowodniono jej skuteczność w walce z nowotworami.

Skóra przechodzi przez szereg zmian i procesów. Ich szybkość zależna jest od uwarunkowań genetycznych, ale także od nas samych. Właściwa pielęgnacja i zdrowy tryb życia pozwalają zachować nam zdrowie na dłużej. Wraz z wiekiem niektóre z procesów przemiany komórkowej zanikają lub spowalniają się, przyczyniając się tym samym do wolniejszego procesu odnowy komórkowej skóry. To dlatego tak ważna jest odpowiednia pielęgnacja i stosowanie właściwych kosmetyków. Dzięki temu możemy dłużej cieszyć się promiennym wyglądem naszej skóry.

Pyt. 15 - zabieg laserowy

---