(7466) ck cw5 ph i roztwory buforowe, nauka, chemia


Ćwiczenie 5

STĘŻENIE JONÓW WODOROWYCH. WSKAŹNIKI PH. ROZTWORY BUFOROWE

ODCZYNNIKI

APARATURA

  1. CEL ĆWICZENIA

Celem ćwiczenia jest zapoznanie się ze sposobami określania odczynu roztworu oraz z roztworami buforowymi.

  1. WSTĘP TEORETYCZNY

pH - ujemny logarytm ze stężenia jonów wodorowych

pH = - log [H+]

pH jest miarą kwasowości roztworu:

Wartość pH

Roztwór

0<pH<7

Kwaśny

pH = 7

Obojętny

7<pH<14

Zasadowy

Wskaźniki pH (indykatory) - są to substancje, najczęściej organiczne, które posiadają inne zabarwienie w postaci cząsteczkowej oraz zdysocjowanej, a tym samym zmieniają barwę w roztworze o określonym odczynie (pH). Stosuje się je w postaci roztworów wodnych lub alkoholowych, które dodaje się do roztworu badanego lub też w postaci papierków wskaźnikowych, którymi są wysuszone kawałki bibuły filtracyjnej nasączone uprzednio roztworem wskaźnika.

W laboratoriach znalazły zastosowanie papierki uniwersalne - będące mieszaniną różnych wskaźników i zmieniających kilkakrotnie barwę ze zmianą pH środowiska, od mocno kwasowego do mocno zasadowego ( z dokładnością do 0,5 jednostek). Dokładne pH roztworu można zmierzyć za pomocą urządzenia zwanego pehametrem.

Najczęściej stosowane wskaźniki pH:

Wskaźniki

Zakres zmiany pH

Barwa w postaci

kwasowej

zasadowej

Błękit tymolowy

1,2 - 2,8

Czerwona

Żółta

Żółcień metylowa

2,9 - 4,0

Czerwona

Żółta

Błękit bromofenolowy

3,0 - 4,6

Żółta

Niebieska

Oranż metylowy

3,1 - 4,4

Czerwona

Żółta

Czerwień metylowa

4,2 - 6,3

Czerwona

Żółta

Lakmus

5,0 - 8,0

Czerwona

Niebieska

Błękit bromotymolowy

6,0 - 7,6

Żółta

Niebieska

Czerwień obojętna

6,8 - 8,0

Czerwona

Żółta

Błękit tymolowy

8,0 - 9,6

Żółta

Niebieska

Fenoloftaleina

8,1 - 10,0

Bezbarwna

Malinowa

Tymoloftaleina

9,3 - 10,5

Bezbarwna

Niebieska

Nitramina

11,0 - 13,0

Bezbarwna

Pomarańczowa

Roztwory buforowe - nie zmieniają praktycznie odczynu (pH) podczas rozcieńczania lub po dodaniu pewnej ilości mocnej zasady lub mocnego kwasu. Charakteryzują się one określonym stężeniem jonów wodorowych i służą do utrzymania określonego odczynu roztworów. Roztwory buforowe są to najczęściej mieszaniny, składające się z roztworu słabego kwasu i jego soli z mocną zasadą lub roztworu słabej zasady i jej soli z mocnym kwasem:

Cechą charakterystyczną roztworów buforowych jest brak zauważalnych zmian odczynu roztworu:

Roztwory buforowe odgrywają ważną rolę w procesach biochemicznych organizmów roślinnych i zwierzęcych, zapewniając ściśle określoną kwasowość środowiska, zmienną w bardzo wąskim zakresie. Wartość pH może ulegać w organizmie tylko nieznacznym zmianom. W pewnych przypadkach nawet niewielkie przekroczenie pH w kierunku kwasowości czy zasadowości może powodować groźne konsekwencje.

Wartości pH dla niektórych płynów ustrojowych:

- łzy, pot, ślina ok.7

- krew 7,36 - 7,43

- sok żołądkowy 0,8 - 0,98

Zdolność przeciwstawiania się zmianom pH nazywamy pojemnością buforową. Jej miarą jest najmniejsza liczba moli jonów H+ mocnego kwasu albo jonów OH- mocnej zasady, które dodane do 1 dm3 roztworu buforowego zmienią wartość pH o jednostkę.

III. WYKONANIE ĆWICZENIA

Badanie zmiany barwy wskaźników w roztworach o różnych wartościach pH:

  1. Do dziesięciu probówek wlać po około 2 cm3 0,01 r-ru HCl.

  2. Do każdej z nich dodać kilka kropli następujących wskaźników: błękit tymolowy, żółcień metylowa, błękit bromofenolowy, oranż metylowy, czerwień metylowa, lakmus, błękit bromotymolowy, czerwień obojętna, fenoloftaleina, tymoloftaleina.

  3. Zanotować barwę otrzymanych roztworów. Wyznaczyć pH korzystając ze znajomości zakresu zmiany barwy wskaźnika.

  4. Obliczyć pH ze wzoru.

  5. Porównać otrzymane wartości pH.

  6. Powyższe czynności powtórzyć dla r-rów: 0,01 M NaOH i 1 M NaCl.

Oznaczanie pH preparatu kosmetycznego (szamponu do włosów, mydła do rąk lub żelu pod prysznic):

  1. Otrzymany kosmetyk rozcieńczyć wodą i wlać po około 2 ml do dziesięciu probówek.

  2. Do każdej z nich dodać kilka kropli następujących wskaźników tak jak powyżej.

  3. Zanotować barwę otrzymanych roztworów i przybliżoną wartość pH.

  4. Wyznaczyć pH otrzymanego preparatu kosmetycznego.

Naturalne wskaźniki:

    1. ¼ główki kapusty posiekać nożem i przełożyć do zlewki o pojemności 1 dm3.

    2. Kapustę zalać wodą, nakryć szkiełkiem zegarkowym i zagotować.

    3. Sok zlać do kolby stożkowej o pojemności 100 cm3.

    4. Wlać po około 2 cm3 soku do sześciu probówek.

    5. Do probówek z sokiem wprowadzić kolejno roztwory:

- 0,1 M HCl

- 0,1 M CH3COOH

- 0,1 M NaCl

- H2O (destylowana)

- 0,1 M NH3 (aq)

- 0,1 M NaOH

      1. porównać zmiany zabarwienia liści czerwonej kapusty w kwasach
        i zasadach.

      2. ocenić czy liście czerwonej kapusty mogą być wskaźnikami mocy kwasów i zasad.

    1. Esencja herbaciana

      1. do trzech probówek wlać po około 2 cm3 esencji herbacianej

      2. do jednej z nich dodać 4 krople 0,1 M CH3COOH

      3. do drugiej dodać 4 krople 0,1 M roztworu NaOH

      4. zawartość trzeciej probówki pozostawić bez zmian

      5. wyjaśnić zmiany zabarwienia esencji z herbaty po dodaniu kwasu i zasady.

Oznaczanie pH roztworów buforowych:

  1. Sporządzić 100 cm3 buforu octanowego (CH3COOH/CH3COONa)
    o pH = 4,05:

a) do kolby o pojemności 100 cm3 odmierzyć 20 cm3 0,2 molowego octanu sodu

b) dopełnić 0,2 molowym roztworem kwasu octowego

  1. Do trzech zlewek wlać kolejno: