Cel doświadczenia:
Poznanie podstawowych właściwości i zastosowań tyrystora jako łącznika i sterownika mocy oraz urządzenia wykonawczego regulatora dwupołożeniowego. Sterowanie oświetleniem, ogrzewaniem, prędkością obrotową silnika. Pomiary prędkości obrotowej.
Schemat do badań właściwości tyrystora:
Czynności:
Charakterystyka statyczna tyrystora. Podłączenie zasilacza napięcia stałego (zwarte gniazda W i X). Woltomierz włączyć na pomiar napięcia zasilania Uz (zwarte gniazda S i U) Włączamy żarówkę (zwarte gniazda P i R). Bramkę tyrystora włączymy w obwód zasilania napięciem stałym (zwarte gniazda B i L) Pokrętło P1 nastawiania prądu bramki IB przekręcamy w lewo do oporu. Włączamy zasilanie układu wyłącznikiem W1 - zaświeci się lampka sygnalizacyjna, żarówka Ż nie zaświeci się. Suwakiem autotransformatora nastawić wartość napięcia Uz = 15 V.
Charakterystyka bramkowo - anodowa tyrystora. Badamy zależność prądu przewodzenia tyrystora IF od prądu bramki IB i napięcia bramki UB. W tym celu należy bardzo wolno podwyższać wartość prądu IB od 5 mA co 0,5 mA, notując w tabelce wartości UB i IF. Zaznaczyć moment załączenia się tyrystora (zaświecenie się żarówki Ż) Pomiary kontynuujemy aż do IB = max. Następnie, w dalszym ciągu notując mierzone wielkości, obniżać prąd bramki tyrystora kolejno o 0,5 mA aż do IB = 5 mA. Zwrócić uwagę, że po załączeniu tyrystora, obniżenie wartości prądu bramki nie powoduje jego wyłączenia. Tylko przerwanie obwodu anodowego, powodującego zanik napięcia UZ i spadek prądu IF wywołuje wyłączenie tyrystora. Wykonujemy doświadczenie z wyłączeniem tyrystora przez chwilowe rozwarcie gniazd W i X.
Wzmocnienie tyrystora. Przy włączonym tyrystorze (IF = 0, gniazda B i L zwarte. IB = 5 mA, Uz = 15 V), powoli podwyższać wartość prądu bramki IB, aż do momentu osiągnięcia IBT (zaświecenie się żarówki Ż). Wtedy zapisać wartości IB = IBT i UB = UZ. Po zwarciu gniazd S i T odczytać wartość spadku napięcia na żarówce UO.
Tyrystor jako łącznik prądu przemiennego. Prąd bramki zmniejszamy do 5 mA. Obwód anoda - katoda zasilamy napięciem przemiennym z transformatora TR1 przez zwarcie gniazd W i Z. Woltomierz przełączyć na pomiar napięcia zasilania UZ (zwarte gniazda S i U) Suwakiem autotransformatora nastawiamy wartość napięcia UZ = 10 V. Podwyższając i obniżając wartość prądu bramki IB obserwować moment załączania tyrystora i świecenie się żarówki Ż przy IB ≥ IBT oraz jego wyłączania przy IB < IBT. Do gniazda B i N podłączamy fotorezystor. Kierując fotorezystora okno lub lampę oświetleniową i przysłaniając go dłonią można obserwować załączanie i wyłączanie żarówki w obwodzie anodowym tyrystora . Włączając w obwód anodowy tyrystora zamiast żarówki silnik elektryczny (zwarte gniazda P i Q), otrzymamy fotoelektryczny, bezstykowy układ uruchamiania tego silnika. Wykonać doświadczenie z włączaniem i wyłączaniem silnika przez zmianę oświetlenia fotorezystora. Odłączamy fotorezystor.
Dwupołożeniowy regulator temperatury. Włączyć żarówkę Ż (zwarte gniazda P i R). Napięcie UZ nadal 10 V prądu przemiennego. Włączyć zasilanie regulatora temperatury wyłącznikiem W2. Bramkę tyrystora połączyć z wyjściem regulatora temperatury RT przez zwarcie gniazd B i H. Termistorowy czujnik temperatury, podłączony do wejścia regulatora, jest umieszczony w uchwycie nad żarówką w ten sposób, że jego element pomiarowy dotyka bańki żarówki. Włączona żarówka podwyższa temperaturę ty termistora.
Właściwości dynamiczne układu regulacji dwupołożeniowej. Czekając na ustabilizowanie się pracy regulatora obserwować jego działanie. Wartość zmierzonej temperatury ty można odczytywać z miernika. Unikać zakłócającego (odchładzającego) przepływu powietrza w pobliżu żarówki. Po 5 minutach, obserwując wskazania miernika ty, określić maksymalną amplitudę wahań temperatury Δty max z dokładnością 0,1 oC.
Wpływ dodatkowego oporu cieplnego. Unosząc nieco czujnik termistorowy, wsunąć między termistor, a bańkę żarówki niewielki kawałek papieru zeszytowego. Odczekać 5 min na ustabilizowanie się pracy regulatora i ponownie określić maksymalna amplitudę wahań temperatury Δty max . Pomiary powtórzyć, po wstawieniu między termistor a bańkę żarówki dwóch, trzech, czterech, pięciu i sześciu warstw kawałków papieru zeszytowego. Po wykonaniu pomiarów wyłączyć zasilanie regulatora wyłącznikiem W2 oraz rozłączyć gniazda B i H.
Półokresowy sterownik mocy. Sterowanie oświetleniem. Bramkę tyrystora należy połączyć z przesuwnikiem fazowym (zwarte gniazda B i O). Pokrętło P2 przekręcić w lewo do oporu. UZ = 10 V napięcia przemiennego. W obwód anodowy tyrystora powinna być włączona żarówka (zwarte gniazda P i R). Obracają pokrętłem nastawiania kąta załączenia tyrystora P2, obserwować płynna zmianę natężenia świecenia żarówki. Włączyć wyłącznikiem W3 oscyloskop. Zmieniając intensywność świecenia żarówki obserwować na jego ekranie przebieg napięcia przewodzenia tyrystora. Przerysować z ekranu oscyloskopu przebiegi prądu przewodzenia tyrystora dla IF = max, IF = 75 % IFmax, IF = 50% IFmax IF = 25% IFmax. Wyłączyć oscyloskop wyłącznikiem W3 .
Sterowanie prędkością obrotową silnika. Włączyć w obwód anodowy tyrystora silnik elektryczny (zwarcie gniazd P i Q). Obracając pokrętłem nastawiania kąta załączenia tyrystora obserwować zmiany prędkości obrotowej silnika.
Pomiary prędkości obrotowej silnika. Włączamy zasilanie tachometru wyłącznikiem W2. Zwrócić uwagę na umocowaną do wału silnika, oświetloną neonówką tarczę stroboskopową oraz na umieszczony nad tarczą indukcyjny czujnik bezdotykowego tachometru elektronicznego. Przy zatrzymanym silniku policzyć liczbę czarnych pól N na zewnętrznym, środkowym i wewnętrznym pierścieniu tarczy stroboskopowej. Bardzo wolno obracając pokrętło P2 uruchomić silnik i doprowadzić do pozornego zatrzymania się czarnych pól na zewnętrznym pierścieniu tarczy. Tarcze stroboskopu obserwować prostopadle z lewej strony. Zanotować wskazania tachometru elektronicznego. Powtórzyć pomiary przy pozornym zatrzymaniu się pól kolejno na środkowym i wewnętrznym pierścieniu tarczy stroboskopowej.
Zakończenie zadania. Wyłączyć zasilanie tachometru wyłącznikiem W2. Wyłączyć zasilanie całego układu pomiarowego wyłącznikiem W1.
Wyniki:
Charakterystyka bramkowo-anodowa tyrystora:
Rosnąca wartość IB:
IB |
UB [V] |
IF [A] |
5 |
0,525 |
0,01 |
5,5 |
0,575 |
0,01 |
6 |
0,625 |
0,01 |
6,5 |
0,675 |
0,01 |
7 |
0,725 |
0,01 |
7,5 |
0,775 |
0,01 |
8 |
0,825 |
0,01 |
8,5 |
0,875 |
0,01 |
9 |
1 |
0,95 |
9,5 |
1 |
0,95 |
10 |
1,025 |
0,95 |
10,5 |
1,05 |
0,95 |
11 |
1,05 |
0,95 |
11,5 |
1,05 |
0,95 |
12 |
1,075 |
0,95 |
12,5 |
1,075 |
0,95 |
13 |
1,1 |
0,95 |
13,5 |
1,1 |
0,95 |
14 |
1,1 |
0,95 |
Malejąca wartość IB:
IB |
UB [V] |
IF [A] |
14 |
1,1 |
0,95 |
13,5 |
1,1 |
0,95 |
13 |
1,1 |
0,95 |
12,5 |
1,075 |
0,95 |
12 |
1,05 |
0,95 |
11,5 |
1,05 |
0,95 |
11 |
1,05 |
0,95 |
10,5 |
1,25 |
0,95 |
10 |
1,0 |
0,95 |
9,5 |
1,0 |
0,95 |
9 |
1,0 |
0,95 |
8,5 |
0,975 |
0,95 |
8 |
0,975 |
0,95 |
7,5 |
0,95 |
0,95 |
7 |
0,95 |
0,95 |
6,5 |
0,925 |
0,95 |
6 |
0,925 |
0,95 |
5,5 |
0,9 |
0,95 |
5 |
0,9 |
0,95 |
Wykres:
Wzmocnienie tyrystora:
Moc tracona w obwodzie bramkowym tyrystora:
Moc wydzielona w obciążeniu (żarówce):
Wzmocnienie tyrystora w badanym układzie:
Obliczenie wzmocnienia maksymalnego tyrystora:
UOmax = 500 V IFmax = 10 A
Sprawność tyrystora:
IF = 0,95 A UB = 0,98 V Uo= 5 V
Moc tracona w tyrystorze:
Sprawność tyrystora:
Tabelka z wynikami badania właściwości dynamicznych regulatora temperatury.
Liczba kartek |
Temperatura [oC] Δtymax |
1 |
70,04 |
2 |
70,03 |
4 |
70,02 |
6 |
70,01 |
8 |
70,00 |
Pomiar prędkości obrotowej silnika:
N - liczba czarnych pól
Ks = 100 ⋅ 60 = 6000
Wewnętrzny krążek 2 czarne pola:
Środkowy krążek 4 czarne pola:
Zewnętrzny krążek 6 czarnych pól:
Krążek |
Ilość czarnych pól N |
Prędkość obrotów (mierzona) obr/min |
Prędkość obrotów (wyliczona) obr/min |
wewnętrzny |
2 |
3000 |
3000 |
środkowy |
4 |
1600 |
1500 |
zewnętrzny |
6 |
1000 |
1000 |
Wnioski:
Obniżenie wartości IB nie powoduje wyłączenia żarówki, jak również rozwarcie gniazd B i L nie powoduje żądnych zmian w świeceniu żarówki. Jedynie rozwarcie gniazd W i X powoduje wyłączenie żarówki, gdyż zaniknie napięcie Uz.
Wzmocnienie tyrystora przyjmuje dość duże wartości doświadczalnie wyznaczyliśmy wartość rzędu 103, natomiast w praktycznym zastosowaniu poprzez maksymalne obciążenie naszego obwodu można otrzymać wartość rzędu 105.
Tyrystor może być między innymi łącznikiem obwodów prądu przemiennego. Obserwujemy to podłączając żarówkę w obwód bramkowy, żarówka załącza się przy określonej wartości IBT. Tyrystor również będzie spełniał swoją funkcję, gdy powalczymy rezystor do anody sterujemy układem poprzez zwieranie i rozwieranie gniazd B i N. Możemy również podłączyć fotorezystor, którym świecenia żarówki regulujemy intensywnością światła dostarczanego do niego .
Przy użyciu termistrowego czujnika temperatury analizujemy nagrzanie banki żarówki. Różnica wahań temperatury między żarówką włączoną a wyłączoną t wynosi 0,3 , pod wpływem dmuchania na żarówkę wskazanie temperatury obniża się gwałtownie o kilka stopni. Dokładanie kolejnych warstw kartek powoduje zmniejszenie wahań temperatury do 0,1 stopnia
Tyrystor może również pełnić funkcję sterownika mocy, doświadczalnie analizujemy to poprzez zmianę natężenia prądu IF. Na oscyloskopie obserwujemy dodatnie impulsy wyzwalające. Przy maksymalnym natężeniu kształt wykresu jest łagodny w maksimum, natomiast wraz ze spadkiem napięcia wyostrza się i spada wartość impulsu.
Wyznaczenie doświadczalnie prędkości obrotowej dla poszczególnym obwodów na tarczy stroboskopowej metodą doświadczalną, obarczone jest błędem, gdyż określenie momentu pozornego zatrzymania czarnych pól jest trudne do jednoznacznego określenia. Również rozbieżność pomiarów doświadczalnych z teoretycznymi może być spowodowana obniżoną częstotliwością napięcia w sieci elektrycznej.