Badylarka (Micromys minutus)
Badylarka to najmniejsza z myszy. Jej długość ciała wynosi od 5 do 7 cm, jej chwytny ogon jest długości ciała. Posiada charakterystyczne zabarwienie - od żółtawego do rdzawobrunatnego, brzuch jest jaśniejszy. Uszy ma małe oraz okrągłe.
Występuje w środkowej, wschodniej i południowo-wschodniej Europie oraz w strefie klimatu umiarkowanego Azji.
Obszar występowania Micromys minutus (badylarki)
Badylarka zamieszkuje wilgotne łąki o wysokiej trawie, gęsto porośnięte brzegi rzek i jezior, zarośla oraz uprawy zbożowe. Buduje koliste gniazda na łodygach, na wysokości od 20 do 100 cm. Całe gniazdo splecione jest
z delikatnych włókien z rozerwanych liści traw, które wyściela puchem
z nasion ostów lub rozdrobnioną trawą.
Jej okres godowy przypada od kwietnia do września. W jednym roku rodzi 2 - 4 razy, od 2 do 7 młodych. Ciąża samicy trwa 21 dni. Po urodzeniu młode są ślepe, otwierają oczy po 8 - 10 dniach i pozostają z matką dwa tygodnie. Po tym okresie stają się samodzielne. W wieku pięciu tygodni są dojrzałe płciowo.
Badylarki żywią się nasionami traw i ziół, pakami i pędami roślin, jagodami, owadami oraz ziarnami.
Myszy te powodują ogromne szkody wyjadając różnego rodzaju zboża w stodołach i spichlerzach.
Badylarka
(Micromys minutus)