Wiadomości wstępne.
Temat: Geodezja - definicja, zadania, podział
Geodezja jako nauka i dziedzina techniki zajmuje się uzyskiwaniem informacji o elementach środowiska geograficznego, kształcie i wymiarach części lub całości powierzchni Ziemi oraz określeniem na niej położenia wybranych obiektów, zastosowaniem wyników opracowań do rozwiązania różnych zagadnień o charakterze badawczym i projektowym lub gospodarczym w wielu dyscyplinach nauki, planowania inżynierii i gospodarki.
Zadania geodezji:
Badania kształtu i rozmiarów Ziemi jako planety oraz stanu i zmian środowiska geograficznego, wynikających z procesów geodynamicznych i działalności człowieka.
Dostarczenie danych dla systemów informacji przestrzennej.
Wykorzystanie informacji o terenie dostarczonych poprzez pomiary i dokumentację geodezyjną dla potrzeb planowania przestrzennego.
Gospodarka nieruchomościami w aspekcie prawnym i finansowym.
Przeniesienie planów i projektów w teren, badania budowli i urządzeń technicznych w aspekcie ich funkcjonalności, bezpieczeństwa i zgodności z założeniami projektowymi.
Sporządzenie, gromadzenie i udostępnianie dokumentacji geodezyjnej.
Prace geodezyjne:
projektowanie i wykonanie pomiarów geodezyjnych.
prace obliczeniowe.
sporządzenie dokumentacji geodezyjnej.
zakładanie i aktualizacja baz danych.
sporządzanie zdjęć, pomiarów i opracowań fotogrametrycznych, grawimetrycznych, magnetycznych, astronomicznych związanych z realizacja zadań w dziedzinie geodezji i kartografii oraz krajowego systemu informacji o terenie (SIT).
Podział geodezji:
Geodezja ogólna zajmuje się pomiarami sytuacyjnymi i wysokościowymi oraz sporządzeniem map wielkoskalowych dla małych obszarów.
Geodezja wyższa zajmuje się badaniem kształtu i wymiarów Ziemi oraz pomiarami znacznych jej obszarów z uwzględnieniem krzywizny powierzchni mierzonej
Kartografia zajmuje się techniką wykonania i reprodukcji map oraz podstawami matematycznymi sporządzania map.
Topografia zajmuje się sporządzeniem map średnioskalowych (1:5 000, 1:10 000 - 1:100 000).
Fotogrametria zajmuje się wykonaniem i wykorzystaniem zdjęć naziemnych, lotniczych i satelitarnych dla pozyskania geoinformacji.
Instrumentoznawstwo geodezyjne zajmuje się konstrukcją, badaniem, użytkowaniem i konserwacją przyrządów geodezyjnych.
Rachunek wyrównawczy zajmuje się metodami obliczeń geodezyjnych, wyrównaniem wyników pomiarów i szukanych wielkości, oceną dokładności pomiarów i wielkości wyrównanych, optymalizacją prac geodezyjnych.
Geodezja gospodarcza jest geodezją stosowaną w różnych dziedzinach gospodarki (geodezja inżynieryjno-przemysłowa, rolna, leśna, górnicza).
Astronomia geodezyjna zajmuje się określeniem położenia punktów i orientacją na podstawie obserwacji ciał niebieskich.
Geodezja dynamiczna (grawimetrja) zajmuje się określeniem kształtu i przebiegu geoidy ziemskiej na podstawie pomiarów grawimetrycznych (badania przyspieszenia i potencjału siły ciężkości)
Temat: Definicja, cechy oraz klasyfikacja map.
Pojęcie mapy.
Mapa jest płaskim obrazem powierzchni Ziemi przedstawionym w umownym jednocześnie matematycznie określonym zmniejszeniu na którym za pomocą ustalonych znaków oddaje się wybraną treść.
Matematycznie określony sposób przeniesienia elementów z powierzchni odniesienia (elipsoida) na płaszczyznę rysunku mapy nazywa się odwzorowaniem kartograficznym.
Mapa może być wykonana w formie analogowej (mapa tradycyjna - graficzna) oraz w formie cyfrowej (mapa numeryczna)
Cechy mapy.
Według norm PN-87/N-02260:
szczegółowość mapy - stopień nagromadzenia szczegółów treści mapy (generalizacja)
dokładność mapy - cecha określająca średni błąd położenia punktu na mapie
wierność mapy - zespół cech określających zgodność treści mapy ze stanem faktycznym
kartometryczność mapy - zgodność długości kątów powierzchni z ich wielkościami rzeczywistymi, określona warunkami rodzaju odwzorowania kartograficznego, dokładnością graficzną i skalą mapy
czytelność mapy - cecha mapy oznaczająca możliwość łatwej i szybkiej percepcji treści zgodnie z przeznaczeniem mapy (poglondowość)
orientacja mapy - umowny sposób przedstawienia rysunku mapy na arkuszu względem stron świata
Klasyfikacja map.
Ze względu na treść:
ogólnogeograficzne - zawierają wszystkie główne naturalne i sztuczne elementy krajobrazu powierzchni Ziemi: rzeźba terenu, hydrografia, zabudowa, drogi, lasy, użytki rolne itd., przedstawione w jednakowym stopniu szczegółowości
mapy tematyczne - eksponują jeden lub kilka wybranych elementów treści mapy ogólnogeograficznej, bądź określone zagadnienie , zjawisko przyrodnicze, proces społeczno-gospodarczy itd.
Najszersze zastosowanie mają mapy:
topograficzne - klasa map ogólnogeograficznych,
zasadnicze - klasa map tematycznych,
mapa do celów projektowych - specyficzny rodzaj map tematycznych.
Ze względy na skalę mapy:
mapy wielkoskalowe (1:250, 1:500, 1:1000, 1: 2 000, 1:5 000)
mapy średnioskalowe (1:10 000, 1:25 000, 1:50 000)
mapy małoskalowe (1:100 000, 1:250 000, 1:500 000)
Skala mapy.
1. Analityczne przedstawienie skali mapy
Skala mapy 1:M - jest to liczba wyrażająca stosunek określonego odcinka na mapie do jego długości terenowej zredukowanej na płaszczyznę.
1:M = d/D gdzie: M - mianownik skali mapy
d - długość odcinka na mapie
D - zredukowana do poziomu
długość tego samego odcinka
w terenie
Przeliczenie skali:
D =d x M, d= D/M, M=D/d P = p x M2
Dokładność graficzna jest to najmniejszy odcinek który wyraża zdolność rozdzielczą oka ludzkiego (0,1 mm)
Dokładność mapy jest to iloczyn dokładności graficznej i mianownika skali mapy
δ = 0,1mm x M
2. Graficzne przedstawienie skali mapy
Przymiar służący do mierzenia odległości na mapie lub ich nanoszenie na mapę nazywa się podziałką.
Stosowane są podziałki:
liniowe
poprzeczne
Wielkości które można określić na mapie.
współrzędne punktu (X,Y,H)
odległość
kierunek
powierzchnia
Mapa numeryczna.
1 Mapy numeryczne:
są obrazem na monitorze uzyskiwanym przy zastosowaniu odpowiedniego programu komputerowego
są zbiorem liczb odpowiednio usystematyzowanych i stanowiących matematyczny zapis treści mapy
są numerycznym modelem rzeczywistości geograficznej przedstawionym w postaci graficznej lub numerycznej
2 Zalety mapy numerycznej:
opracowanie mapy jest zautomatyzowane
większa możliwość zachowania wymaganych dokładności pozbawionych błędów pomiaru graficznego
możliwość szybkiego przeskalowania mapy, sporządzenia mapy o określonej treści (rozwarstwienie)
możliwość odtwarzania historii sporządzenia mapy
łatwość zmiany opisów, cech graficznych, rysunku mapy, aktualizacji i generalizacji treści
brak wpływu deformacji podkładu mapowego
możliwość edycji mapy w dowolnym układzie odniesień przestrzennych, łatwość powielania mapy
uproszczenie tworzenia map pochodnych
Temat: Mapa zasadnicza
Definicja i znaczenie mapy zasadniczej
Mapa zasadnicza służy do celów administracyjnych, prawnych, ewidencyjnych i projektowych, stanowi część składowa państwowego systemu informacji o terenie (SIT)
Mapa zasadnicza - jest to wielkoskalowe opracowanie kartograficzne zawierające aktualne informacje o przestrzennym rozmieszczeniu obiektów ogólnogeograficznych oraz elementów ewidencji gruntów i budynków, a także sieci uzbrojenia terenu: nadziemnych, naziemnych i podziemnych.
Mapa zasadnicza stanowi:
podstawowy element państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego
podstawowy materiał kartograficzny, wykorzystywany do zaspokojenia różnych potrzeb gospodarki narodowej
źródłowe opracowanie kartograficzne do sporządzenia map pochodnych, innych wielkoskalowych map tematycznych, aktualizacji map topograficznych w skalach 1:10 000,1:5 000.
Skala mapy i zasady ich doboru.
Skale bazowe mapy zasadniczej:
1: 500, 1:1 000, 1:2 000, 1:5 000
Skale bazowe ustala się na podstawie stopnia zagęszczenia na mapie elementów stanowiących jej treść oraz przewidywanych zamierzeń inwestycyjnych.
Wytyczne ustalenia skal:
skala 1:500 - o znacznym zainwestowaniu (obecnym i przewidywanym)
skala 1:1000 - dla terenów małych miast, aglomeracji miejskich, przemysłowych, oraz dla wsi będących siedzibami gmin
skala 1:2000 - dla pozostałych zwartych terenów osiedlowych, dla terenów rolnych o drobnej szachownicy stanu władania, dla większych zwartych obszarów rolnych i leśnych na terenie miast
skala 1:5000 - dla terenów o rozproszonej zabudowie wiejskiej oraz dla gruntów rolnych i leśnych na obszarach pozamiejskich.
Treść mapy
Treść obligatoryjna:
punkty osnowy geodezyjnej
elementy ewidencji gruntów i budynków
elementy sieci uzbrojenia terenu w szczególności urządzenia
Treść fakultatywną stanowią obiekty nie należące do treści obligatoryjnej i stanowią zbiór otwarty.
Treść mapy może być „rozdzielona” i prowadzona w postaci nakładek tematycznych na osobnych arkuszach folii (mapa klasyczna), lub w zbiorach warstw, obiektów (mapa numeryczna)
Nakładki oznaczone:
O- osnowa geodezyjna
E- ewidencja gruntów i budynków
U- sieci uzbrojenia terenu
S- sytuacja powierzchniowa (inne obiekty trwale związane z terenem)
W- rzeźba terenu
R- realizacyjne uzgodnienia projektowe.
Godło mapy
Układ odwzorowawczy „1965” z podziałem Polski na 5 stref .
Każda strefa ma swój układ współrzędnych prostokątnych.
Mapa zasadnicza jest prowadzona w kroju sekcyjnym prostokątnym.
Wymiary ramki sekcyjnej 80 x 50
Tworzenie godła: