Rozdział 36.[Author ID1: at Sat Nov 24 15:17:00 2001 ]
Tworzenie filmów wideo we Flashu

W tym rozdziale:

• Historia cyfrowego obrazu filmowego

• Przygotowanie filmów Flasha do publikacji na taśmie wideo

• Stosowanie sekwencji obrazów Flasha w programach do edycji wideo

Flash nie jest tylko i wyłącznie wektorowym programem graficznym, przeznaczonym do tworzenia obrazków dla Internetu. Pracując we Flashu, możesz tworzyć fantastyczne filmy wideo, przeznaczone na T[Author ID1: at Sat Nov 24 15:19:00 2001 ]wój domowy użytek lub do profesjonalnego wykorzystania. W tym rozdziale porozmawiamy o Flashu i cyfrowych filmach. Dowiemy się też, jak eksportować z Flasha materiał przeznaczony do dalszej obróbki w jednym z programów do edycji wideo.

Pozyskiwanie wysokiej jakości materiału filmowego we Flashu

Choć Flash jest wykorzystywany przede wszystkim do tworzenia interaktywnych animacji i prezentacji sieciowych, można za[Author ID1: at Sat Nov 24 15:43:00 2001 ] jego pomocą tworzyć wyso[Author ID1: at Sat Nov 24 15:43:00 2001 ]kiej jakości materiały przeznaczone dla innych mediów. Firma Macromedia, początkowo znana na rynku pod nazwą MacroMind, zajmowała się niegdyś aplikacjami przeznaczonymi do kreowania[Author ID1: at Sat Nov 24 15:43:00 2001 ] cyfrowych animacji tradycyjną metodą „[Author ID1: at Sat Nov 24 15:44:00 2001 ]klatka po klatce”[Author ID1: at Sat Nov 24 15:44:00 2001 ]. Najważniejsza z tych aplikacji, VideoWorks, przekształciła się w Directora — pierwszy naprawdę szeroko rozpowszechniony produkt tej firmy. Flash, podobnie jak Director, ma w sobie pewien ukryty filmowy potencjał. Za[Author ID1: at Sat Nov 24 15:44:00 2001 ] pomocą Flasha możesz tworzyć klasyczne animacje wirujących znaków firmowych. Możesz też eksportować z Flasha animowane wektorowe kształty — tak trudne do uzyskania w inny sposób — by połączyć je z innego typu materiałem filmowym. W poprzednim rozdziale dowiedzieliśmy się, jak publikować we Flashu filmy w formacie QuickTime. Warto wiedzieć, że z Flasha można publikować także sekwencje numerowanych map bitowych wykorzystywanych[Author ID1: at Sat Nov 24 15:45:00 2001 ] w programach do edycji wideo.

W poprzednich m[Author ID1: at Sat Nov 24 15:45:00 2001 ]acintoshowych wersjach Flasha pliki QuickTime o ściśle filmowym (czyli rastrowym) charakterze były generowane wprost we Flashu za pośrednictwem okna dialogowego Export Movie. Obecnie firma Macromedia, w oparciu o QuickTime 4, wprowadziła nieco bardziej finezyjne rozwiązanie. Materiał filmowy jest eksportowany z Flasha na oddzielną ścieżkę, dzięki czemu może zostać połączony ze ścieżkami audio i wideo pochodzącymi z innych źródeł. To wspaniałe rozwiązanie, gdy chcemy opublikować film Flasha na użytek programu edycyjnego, który potrafi wykorzystywać format QuickTime 4. W czasie pisania[Author ID1: at Sat Nov 24 15:47:00 2001 ] tego[Author ID1: at Sat Nov 24 15:47:00 2001 ] tekstu[Author ID1: at Sat Nov 24 15:47:00 2001 ] większość aplikacji [Author ID1: at Sat Nov 24 15:47:00 2001 ]dla Windows i Macintosha, korzystających z technologii QuickTime[Author ID1: at Sat Nov 24 15:47:00 2001 ] — na przykład Adobe Premiere lub Adobe After Effects — bez trudu importuje filmy Flasha opublikowane w ten sposób. Istnieją jednak specjalistyczne programy do nieliniowej obróbki cyfrowego wideo, jak na [Author ID1: at Sat Nov 24 15:48:00 2001 ]przykład [Author ID1: at Sat Nov 24 15:48:00 2001 ]Digital Origin EditDV, które nie akceptują nowych f[Author ID1: at Sat Nov 24 15:48:00 2001 ]lashowych filmów QuickTime. W takim przypadku powienieneś wyeksportować z Flasha sekwencję obrazów lub też tradycyjny film QuickTime (to rozwiązanie jest dostępne tylko dla posiadaczy komputerów Macintosh) albo film AVI (tylko jeśli pracujesz na PC).

Uwaga. Ponieważ podczas[Author ID1: at Sat Nov 24 15:49:00 2001 ] eksportu[Author ID1: at Sat Nov 24 15:49:00 2001 ] sekwencji obrazów następuje przekształcenie f[Author ID1: at Sat Nov 24 15:49:00 2001 ]lashowego filmu do postaci serii statycznych obrazków — wektorowych bądź rastrowych — utracona zostanie cała interaktywność. Nie ma się jednak czym martwić; tak właśnie ma być. Skoro chcemy przenieść film Flasha na taśmę wideo lub inny podobny „liniowy” nośnik, to musimy zrezygnować z interaktywności. Widz ma tylko patrzeć, nic więcej.

Niewykluczone, że niedługo będziemy mogli publikować animacje Flasha od razu jako wysokiej jakości materiał filmowy, przeznaczony do bezpośredniego wykorzystania w branży telewizyjnej lub kinematografii. Animacje Flasha są elastyczne; można je dowolnie skalować i publikować w każdej rozdzielczości, dlatego [Author ID1: at Sat Nov 24 15:50:00 2001 ]mogą być rozpowszechniane na każdym nośniku. Dzięki współpracy w formatem QuickTime filmy Flasha mogą już teraz zostać przeniesione na taśmę wideo lub taśmę [Author ID1: at Sat Nov 24 15:50:00 2001 ]filmową. Czemu nie? Jeśli u[Author ID1: at Sat Nov 24 15:50:00 2001 ]tworzyłeś we Flashu coś naprawdę dobrego, powienieneś mieć możliwość wszechstronnego wykorzystania swojej pracy.

Krótkie wprowadzenie do świata cyfrowego wideo

Jeśli jesteś nowicjuszem w branży cyfrowego filmu, to w tej sekcji znajdziesz objaśnienia najważniejszych pojęć i zagadnień związanych z tą dziedziną. Będzie to potrzebne tym spośród naszych c[Author ID1: at Sat Nov 24 15:51:00 2001 ]zytelników, którzy nie zajmowali się wcześniej filmami w zdigitalizowanej postaci lub też zajmowali się nimi, lecz nie rozumieli,[Author ID1: at Sat Nov 24 15:51:00 2001 ] co czynią.

Historia cyfrowego wideo

Były czasy, gdy praca ze zdigitalizowanymi filmami na komputerze osobistym wydawała się niemożliwością. Do tego potrzebne były superszybkie procesory, gigantyczne twarde dyski, specjalistyczny sprzęt do przechwytywania obrazów wideo oraz profesjonalnej jakości magnetowidy i kamery. Dolną granicą ceny takiego systemu było około 15 000 dolarów, co przekraczało możliwości większości użytkowników. Lecz,[Author ID1: at Sat Nov 24 15:52:00 2001 ] jak to bywa z większością nowych technologii, po kilku latach obecności na rynku nastąpiło jej upowszechnienie; w tej chwili systemy do edycji wideo nie są już tak ekskluzywnym towarem. Choć obróbka filmu w postaci cyfrowej wciąż wymaga dobrego, szybkiego sprzętu, to ceny stały się znacznie przystępniejsze. Dyski o pojemności 30 GB można już w tej chwili kupić za mniej niż 500 dolarów! Od chwili powstania formatu DV (Digital Video; warto też zwrócić uwagę na format DVCAM lub miniDV) powszechnie dostępne kamery i magnetowidy nie ustępują wiele jakością swym profesjonalnym odpowiednikom.

Problem przestrzeni dyskowej

Dlaczego cyfrowe wideo jest tak wymagające, gdy chodzi o sprzęt? Przede wszystkim dlatego, że zdigitalizowany obraz filmowy jest całkowicie rastrowy. Dla każdego kolejnego ujęcia animacji musi zostać opisany i zapamiętany niemal każdy piksel, jaki oglądamy na ekranie. Zupełnie inaczej niż w plikach Flasha oraz innych formatach wektorowych. Formaty wektorowe opisują obiekty na ekranie w sposób matematyczny, błyskawicznie przeliczając ich położenia w każdym kolejnym ujęciu animacji, tak by uzyskać efekt ruchu. Formaty rastrowe przechowują tylko informacje o kolorach poszczególnych pikseli. Rozdzielczość ekranowa typowego odbiornika telewizyjnego z grubsza odpowiada rozdzielczości 640×480 z kolorem 24-bitowym na monitorze T[Author ID1: at Sat Nov 24 15:54:00 2001 ]wojego komputera. Łatwo obliczyć, że pojedynczy obraz — jedna klatka filmu — zajmuje niemal 1 MB!

640 × 480 × 3 bajty = 921 600 bajtów = 900 kilobajtów = 0,88 megabajta

J[Author ID1: at Sat Nov 24 15:54:00 2001 ]uż to[Author ID1: at Sat Nov 24 15:54:00 2001 ] jest straszne, ale zaraz będzie jeszcze gorzej. Typowa prędkość odtwarzania filmu to 30 ujęć na sekundę. A więc potrzebujemy 26 MB, by zapisać, a potem odtworzyć zaledwie jedną sekundę filmu! Tylko najszybszy i najlepszy sprzęt obecnie dostępny na rynku może osiągnąć taką wydajność przy przesyłaniu danych. To wąskie gardło możliwości sprzętowych jest głównym powodem, dla którego wprowadzono kompresję obrazu wideo. Obecnie więc prawie każdy format zapisu cyfrowego wideo przeprowadza kompresję obrazu (w [Author ID1: at Sat Nov 24 15:55:00 2001 ]celu[Author ID1: at Sat Nov 24 15:55:00 2001 ] jego zmagazynowania) oraz dekompresję (w [Author ID1: at Sat Nov 24 15:56:00 2001 ]celu[Author ID1: at Sat Nov 24 15:56:00 2001 ] odtworzenia). Algorytm kompresji ([Author ID1: at Sat Nov 24 15:56:00 2001 ]dekompresji)[Author ID1: at Sat Nov 24 15:56:00 2001 ] zwany jest często kodekiem od angielskiego codec (co z kolei stanowi skrót od słów: COmpression i DECompression). Pewnie nieraz już wpadło C[Author ID1: at Sat Nov 24 15:56:00 2001 ]i w ucho to określenie. Być może jednak nie słyszałeś jeszcze o tym, że kodeki można podzielić na trzy główne grupy: software'owe, sprzętowe oraz mieszane.

Uwaga. Cinepak, Indeo, RealVideo oraz Sorenson to kodeki software'owe. Oznacza to, że podczas[Author ID1: at Sat Nov 24 15:59:00 2001 ] odtwarzania[Author ID1: at Sat Nov 24 15:59:00 2001 ] filmu główny procesor komputera sam musi zdekompresować każdą kolejną klatkę. Natomiast w przypadku kodeków sprzętowych, jak na [Author ID1: at Sat Nov 24 16:00:00 2001 ]przykład[Author ID1: at Sat Nov 24 16:00:00 2001 ] MJPEG (Motion JPEG, kodek oparty na kompresji opracowanej przez Joint Photographic Experts Group),[Author ID1: at Sat Nov 24 16:00:00 2001 ] pracę tę wykonuje specjalna karta graficzna, niezbędna do odtworzenia takiego filmu.

Najnowsza generacja kodeków to hybrydy, które mogą, ale nie muszą,[Author ID1: at Sat Nov 24 16:00:00 2001 ] być sprzętowo wspomagane. Do takich mieszanych kodeków należą m.in. MPEG (Moving Picture Experts Group) oraz DV. Kodek MPEG jest znany w dwóch wersjach, MPEG-1 oraz MPEG-2. Początkowo filmy z kompresją MPEG-1 oraz MPEG-2 wymagały specjalnego sprzętu do odtwarzania. Obecnie jednak, gdy procesory komputerów stały się szybsze, filmy te mogą być wyświetlane za[Author ID1: at Sat Nov 24 16:01:00 2001 ] pomocą całkowicie software'owych odtwarzaczy. Kodek MPEG-2 jest w tej chwili standardowo stosowany dla płyt DVD.

Płyta DVD (digital versatile/video disc) to nowy nośnik, na którym bez trudu można pomieścić średniej długości film. Nie należy mylić DVD z DV. DV oznacza Digital Video (cyfrowe wideo), czyli taki film, który już w chwili swego powstania miał postać binarną — innymi słowy, nigdy nie był niczym innym, jak tylko ciągiem zer i jedynek. Nie należy też mylić DV z ogólnie rozumianym „cyfrowym wideo”. Ogólny termin „cyfrowe wideo” odnosi się do każdego filmu, który jest przechowywany w postaci cyfrowej — nawet jeśli (jak to często bywa) nakręcony został typową tradycyjną kamerą i dopiero potem analogowy materiał został przekształcony w dane binarne. Natomiast termin DV odnosi się do filmów pozyskiwanych już w postaci cyfrowej, które pozostają cyfrowe na każdym etapie ich edycji.

Na obecnym etapie rozwoju technologii DV, gdy mamy do dyspozycji złącze IEEE-1394 (znane również pod nazwą Firewire lub iLink) obraz jest przenoszony z kamery cyfrowej na twardy dysk praktycznie bez utraty jakości. Źródłowy materiał DV nie ulega powtórnej kompresji, chyba że poddamy go dalszej edycji, wprowadzając efekty specjalne i przejścia między ujęciami. Trzeba jednak pamiętać, że DV — tak jak każde cyfrowe wideo — wymaga mnóstwa[Author ID1: at Mon Nov 26 16:44:00 2001 ] przestrzeni dyskowej; około 2GB na każde dziewięć minut nagrania.

Uwaga. W większości systemów operacyjnych 2GB to górna granica wielkości pliku. W praktyce oznacza to, że nie możesz pomieścić więcej niż dziewięć[Author ID1: at Sat Nov 24 16:04:00 2001 ] minut filmu z kompresją DV w jednym pliku QuickTime lub AVI. Możesz jednak połączyć ze sobą serię plików,[Author ID1: at Sat Nov 24 16:04:00 2001 ] aby[Author ID1: at Sat Nov 24 16:04:00 2001 ] uzyskać[Author ID1: at Sat Nov 24 16:04:00 2001 ] ciągłość[Author ID1: at Sat Nov 24 16:04:00 2001 ] w odtwarzaniu filmu. Nowe wersje systemó Mac[Author ID1: at Mon Nov 26 13:36:00 2001 ]OS (9.0.4 lub nowsze) oraz Windows obsługują pliki o rozmiarach przekraczających 2 GB. Jednak większość programów nie będzie w stanie ich otworzyć, chyba że programy te zostały do tego specjalnie przystosowane.

Kompresja, rozdzielczość i prędkość odtwarzania, czyli jak przystosować film do realiów

Zanim zaczniesz pracę nad jakimkolwiek filmem, musisz dobrze zastanowić się nad wyborem kodeka. Kodeki software'owe są odpowiednie dla filmów przeznaczonych do komputerowego odtwarzania i dystrybucji. Kodeki sprzętowe stosuje się głównie podczas[Author ID1: at Sat Nov 24 16:06:00 2001 ] ściągania[Author ID1: at Sat Nov 24 16:06:00 2001 ] ujęć i edycji materiału filmowego, przeznaczonego dla telewizji lub do wykorzystania w jakimś przyszłym filmie. Jednak materiał wideo, dla którego zastosowano kodek sprzętowy, można przystosować do dystrybucji komputerowej,[Author ID1: at Sat Nov 24 16:06:00 2001 ] rekompresując go przy użyciu kodeka software'owego. Twórcy multimedialnych prezentacji z reguły wykorzystują jako wyjściowy materiał wysokiej jakości obraz filmowy. Po „[Author ID1: at Sat Nov 24 16:07:00 2001 ]skurczeniu”[Author ID1: at Sat Nov 24 16:07:00 2001 ] takiego filmu zarówno pod względem rozmiarów ujęcia, jak i wielkości pliku, plik wideo może być zamieszczony na CD-ROM-ie lub nawet rozpowszechniany w s[Author ID1: at Sat Nov 24 16:07:00 2001 ]ieci.

Gdy przyjdzie nam ograniczyć cyfrowe wideo do rozmiarów strawnych dla większości przeciętnych komputerów, mamy do dyspozycji trzy zmienne:[Author ID1: at Sat Nov 24 16:07:00 2001 ] rozmiar (rozdzielczość) obrazu, prędkość odtwarzania oraz kompresję. Zazwyc[Author ID1: at Mon Nov 26 16:47:00 2001 ]z[Author ID1: at Mon Nov 26 16:48:00 2001 ]aj[Author ID1: at Mon Nov 26 16:47:00 2001 ] reguluje się wszystkie trzy wielkości, aby olbrzymie, 9-gigabajtowe filmy zmienić w filmy o rozmiarze wahają[Author ID1: at Sat Nov 24 16:08:00 2001 ]cym się od 3 do 5 megabajtów. Niestety przy tak drastycznych cięciach nie można obejść się bez strat.

Zacznijmy od rozważenia kwestii rozmiaru obrazu. Choć wysokiej jakości obraz wideo ma zwykle rozdzielczość co najmniej 640×480 pikseli, a często jeszcze wyższą, to filmy zamieszczane na CD-ROM-ach z reguły zajmują nie więcej niż ćwiartkę komputerowego monitora. Większość z nich ma rozdzielczość 320×240 pikseli, czyli o połowę mniej niż wideo „telewizyjne”. To oznacza, iż ich rozdzielczość jest zaledwie odrobinę większa niż rozdzielczość nagrań z kamery VHS.

A co z prędkością odtwarzania? Oglądając multimedialne prezentacje, z pewnością zauważyłeś,[Author ID1: at Sat Nov 24 16:09:00 2001 ] iż niektóre z filmów wydają się charakteryzować[Author ID1: at Mon Nov 26 16:49:00 2001 ] nieco szarpaną, rwącą się akcją. Winien temu może być zbyt powolny procesor, ale najpewniej jest to wynik drastycznego ograniczenia prędkości odtwarzania, jakie wprowadzono w imię zmniejszenia rozmiarów pliku. Filmy zamieszczane na CD-ROM-ach mają czasem nawet tak niskie prędkości odtwarzania jak 12 lub 15 fps (ujęć na sekundę). To połowa oryginalnej prędkości, stosowanej dla telewizyjnego obrazu wideo. Gdy tworzysz we Flashu nowy film, domyślnie stosowana jest właśnie taka zaniżona prędkość odtwarzania. Z[Author ID1: at Sat Nov 24 16:10:00 2001 ]apewnia[Author ID1: at Sat Nov 24 16:10:00 2001 ] to[Author ID1: at Sat Nov 24 16:10:00 2001 ] sprawne odtwarzanie filmów Flasha nawet na powolniejszym sprzęcie. Niższa prędkość odtwarzania odbija się niekorzystnie na płynności przedstawianej akcji, ale za to pozwala bardzo znacznie ograniczyć wielkość pliku i odciążyć procesor, który ma do wyświetlenia mniej obrazków w ciągu jednej sekundy. Dzięki temu korzystanie z CD-ROM-u przebiega dużo sprawniej.

Na koniec, jaki wpływ na nasz film ma kompresja? Oglądając filmy ściągnięte z s[Author ID1: at Sat Nov 24 16:10:00 2001 ]ieci lub zamieszczane na multimedialnych CD-ROM-ach często widzimy obraz spikselizowany, podzielony na kwadratowe bloczki. To efekt silnej software'owej kompresji zastosowanej do[Author ID1: at Sat Nov 24 16:11:00 2001 ] obrazu wideo. Algorytm kompresji wyszukuje obszary, które mają podobny kolor w kolejnych ujęciach filmu, zaznacza je i zapobiega odświeżaniu tych rejonów ekranu podczas[Author ID1: at Sat Nov 24 16:11:00 2001 ] wyświetlania[Author ID1: at Sat Nov 24 16:11:00 2001 ] kolejnych ujęć. Dzięki temu oszczędza procesorowi niepotrzebnego dekompresowania tych sam[Author ID1: at Sat Nov 24 16:11:00 2001 ]ych danych przy odtwarzaniu każdej klatki. Jednak w zależności od stopnia kompresji, cech samego kodeka i rozmaitych ustawień wprowadzonych przy jego zastosowaniu, jakość obrazu może okazać się lepsza[Author ID1: at Sat Nov 24 16:12:00 2001 ] lub gorsza[Author ID1: at Sat Nov 24 16:12:00 2001 ].

W zgodzie z ogólnoświatowym trendem do zwiększania jakości i szybkości cyfrowe wideo poprawia się błyskawicznie. Fakt ten ilustrują przemiany w zawartości wielu popularnych witryn sieciowych, takich jak witryna Apple's QuickTime (www.apple.com/quicktime). Obecnie witryna ta oferuje większe, lepszej jakości filmy, o rozmiarach około[Author ID1: at Sat Nov 24 16:27:00 2001 ] 15 MB. Filmy te przeznaczone są dla posiadaczy nowoczesnych, szybkich komputerów.

Wąskie gardło odtwarzania

Rozmiary cyfrowego wideo należy ograniczać z dwóch przyczyn. Są nimi: przechowywanie oraz odtwarzanie filmu. D[Author ID1: at Sat Nov 24 16:27:00 2001 ]otąd zajmowaliśmy się głównie problemem z[Author ID1: at Sat Nov 24 16:27:00 2001 ]mieszczenia cyfrowego filmu na dysku. Odtwarzanie filmu (co wiąże się z prędkością przesyłania danych) komplikuje rzecz jeszcze bardziej. Płyty CD-ROM mają całkiem sporą pojemność (650 MB). Jednak większość napędów CD potrafi odczytywać dane z ograniczoną prędkością zbliżoną do 600 kB na sekundę. Musisz zdawać sobie sprawę z tego, że jedna sekunda T[Author ID1: at Sat Nov 24 16:28:00 2001 ]wojego filmu nie może mieć większych rozmiarów, niż pozwala na to prędkość przesyłania danych. W innym przypadku nastąpi opuszczanie klatek filmu, tak by odtwarzany obraz mógł nadążyć za ścieżką dźwiękową. Jeśli zamierzasz rozpowszechniać swoje prace na CD-ROM-ach, jest to poważne ograniczenie.

Jeszcze raz posłużmy się matematyką. Zakładając, iż nasz odbiorca będzie korzystać z napędu o prędkości 600 kB/s, pracującego w idealnych warunkach, na każde ujęcie filmu o prędkości 15 fps możemy przeznaczyć 40 kB. Pamiętaj jednak, że do filmu zwykle dołączona jest ścieżka dźwiękowa,[Author ID1: at Sat Nov 24 16:29:00 2001 ] na obraz pozostanie nam więc mniej niż 40 kB.

Odnośnik. Więcej informacji na temat dźwięku oraz metod jego kompresji znajdziesz w rozdziałach 14.,[Author ID1: at Sat Nov 24 16:29:00 2001 ] „Dźwięk — podstawy” oraz 16.,[Author ID1: at Sat Nov 24 16:29:00 2001 ] „Optymalizacja dźwięku”.

Niestety, gdy filmy rozpowszechniane są w Internecie, absolutnie nie możemy liczyć na idealne warunki odtwarzania. W s[Author ID1: at Sat Nov 24 16:30:00 2001 ]ieci tempo przesyłu danych potrafi być tak powolne, jak 500 bajtów na sekundę. Stastystycznie rzecz biorąc,[Author ID1: at Sat Nov 24 16:30:00 2001 ] modem o prędkości 56 kB/s potrafi w ciągu sekundy załadować około 4 kB danych. Idealny film sieciowy powinien być przesyłany strumieniowo w czasie, gdy ładowana jest strona. Jeśli tak właśnie to sobie wyobrażasz, nie zapomnij o tej minimalnej prędkości przesyłu danych. Zbyt duże pliki wideo po prostu nie dadzą się przesłać strumieniowo! To właśnie dlatego większość witryn oferuje większe filmy jako pliki do ściągania. Jest jednak pewien sposób, który opiszemy w dalszej części tego rozdziału. Należy umiejętnie wybrać minimalną liczbę klatek, by zasymulować cyfrowy film we Flashu i zarazem umożliwić sprawne strumieniowe przesyłanie danych. W miarę unowocześniania naszych modemów jakość i rozmiary sieciowych filmów z pewnością będą wzrastać. Modem ADSL (Asymmetrical Digital Subscriber Line) został opracowany z myślą o standardzie MPEG-1 i MPEG-2.

Przygotowanie filmów Flasha do publikacji w formie filmu wideo

Domyślnie filmy Flasha odtwarzane są z prędkością 12 fps. O ile sam nie zmieniłeś tego ustawienia za[Author ID1: at Sat Nov 24 16:31:00 2001 ] pomocą okna dialogowego Modify/Movie (Ctrl+M a na Macu — Command+M) to wszystkie filmy, jakie utworzyłeś do tej pory, odtwarzane są w takim właśnie tempie. Jak wspomnieliśmy już wcześniej, film przygotowany do rozpowszechniania w standardzie NTSC powinien być odtwarzany z prędkością 30 fps (dokładnie 29,97 fps). Zapewnia to całkowitą gładkość i płynność ruchu. Aby przystosować utworzony z domyślnymi ustawieniami film Flasha do takiego tempa odtwarzania, należy po każdym ujęciu kluczowym dodać odpowiednią liczbę ujęć zwykłych. Musimy tak wydłużyć zastosowany w animacji tweening, by zrekompensować przyspieszenie odtwarzania wynikające ze zmiany liczby klatek wyświetlanych na sekundę. Pięciosekundowa prezentacja, wyświetlana podczas[Author ID1: at Sat Nov 24 16:33:00 2001 ] otwierania[Author ID1: at Sat Nov 24 16:33:00 2001 ] T[Author ID1: at Sat Nov 24 16:33:00 2001 ]wojej witryny sieciowej, ma zapewne około 70 klatek — a może nawet mniej. Ta sama pięciosekundowa prezentacja przerobiona na wideo musi mieć aż 300 klatek, jeśli chcesz zachować to samo tempo i rozkład czasowy filmu. Flash nie pozwala stosować przeplotu (patrz uwaga zatytuowana „Co to jest przeplot?” w dalszej części rozdziału) przy eksporcie pliku niezależnie od wybranej metody publikacji. W rezultacie, aby prawidłowo zrenderować film wideo na podstawie materiału przygotowanego we Flashu, musisz mieć do dyspozycji podwójną liczbę klatek; w standardzie NTSC oznacza to dokładnie 59,94 klatek na sekundę. Z reguły łatwiej jest ustawić tempo odtwarzania we Flashu na 60 fps, a potem przykroić animację do 59,94 fps w programie przeznaczonym do edycji wideo.

Ostrzeżenie. Jeśli zamiast NTSC korzystasz ze standardu PAL lub SECAM (NTSC jest standardem wykorzystywanym w Ameryce Północnej),[Author ID1: at Sat Nov 24 16:34:00 2001 ] to,[Author ID1: at Sat Nov 24 16:34:00 2001 ] stosując opisane tutaj metody, będziesz musiał użyć innej rozdzielczości i innego tempa odtwarzania. Potrzebne informacje znajdziesz w dokumentacji standardu PAL lub SECAM.

Jeśli to możliwe, podczas[Author ID1: at Sat Nov 24 16:34:00 2001 ] tworzenia[Author ID1: at Sat Nov 24 16:34:00 2001 ] animacji przeznaczonej do odtwarzania w formie filmu wideo staraj się ograniczyć do jednej tylko sceny w jednym, pojedynczym filmie Flasha. Flash eksportuje wszystkie sceny do jednego, wspólnego pliku QuickTime lub AVI, lub też do jednej, ciągłej sekwencji bitmap. To utrudni C[Author ID1: at Sat Nov 24 16:36:00 2001 ]i późniejszą edycję filmu w innych programach. Lepiej jest rozdzielić poszczególne sceny na osobne pliki Flasha i zrenderować je oddzielnie.

Ujęcia zawarte w symbolach typu MovieClip nie są eksportowane, gdy renderujemy sekwencję obrazów na podstawie filmu Flasha. Zanim do tego przystąpisz, zadbaj, by wszystkie symbole filmowe zostały usunięte lub przetworzone do postaci zwykłej animacji, na przykład metodą kopiowania zawartych w nich ujęć i wklejania ich do sceny. Oto, jak tego dokonać.[Author ID1: at Mon Nov 26 16:57:00 2001 ]

1. Odszukaj klip filmowy (Movie Clip) w bibliotece filmu i otwórz go. Będąc w trybie edycji symbolu, zaznacz wszystkie ujęcia w listwie czasowej.

2. Skopiuj zaznaczone ujęcia do schowka za[Author ID1: at Sat Nov 24 16:37:00 2001 ] pomocą polecenia Copy Frames z menu Edit (Ctrl+Alt+C lub Command+Option+C).

3. Wróć do edycji sceny i wklej ujęcia, wybierając polecenie Paste Frames (Ctrl+Alt+V lub Command+Option+V). Wklej ujęcia na pustą, specjalnie do tego celu założoną warstwę, by uniknąć konfliktu z innymi elementami filmu (zwłaszcza tymi, dla których stosujesz automatyczną animację kształtu bądź ruchu).

Ostrzeżenie. Pamiętaj,[Author ID1: at Sat Nov 24 16:37:00 2001 ] że,[Author ID1: at Sat Nov 24 16:37:00 2001 ] w odróżnieniu od typowego filmu Flasha,[Author ID1: at Sat Nov 24 16:37:00 2001 ] sekwencja obrazów nie może wykazywać żadnych cech interaktywnych. Sekwencja obrazów nie jest niczym więcej jak tylko zbiorem ponumerowanych bitmap, które mogą zostać później złączone w jedną całość w programie do obróbki wideo. Dlatego też zawsze należy przechowywać „f[Author ID1: at Sat Nov 24 16:38:00 2001 ]lashową” wersję swego filmu (uważaj, by nie skasować jej niechcący lub nie zastą[Author ID1: at Sat Nov 24 16:38:00 2001 ]pić pliku innym plikiem o tej samej nazwie).

<szara ramka początek>

Co to jest przeplot?

Większość monitorów komputerowych pracuje bez przeplotu. Oznacza to, że każdy obraz, widoczny na monitorze jest wyświetlany w całości. Dotyczy to także wyświetlania cyfrowych filmów wideo. Po każdym odświeżeniu ekranu pojawia się kolejna, cała klatka. Odbiorniki telewizyjne jednak z reguły pracują z przeplotem. Obraz zostaje podzielony na dwa naprzemiennie odświeżane półobrazy; jeden z nich zawiera wszystkie parzyste linie (poziome rzędy pikseli), drugi — wszysktie nieparzyste. W czasie jednej sekundy zostaje tak naprawdę odtworzonych nie 30 całych klatek, lecz raczej 60 półobrazów. Ponieważ jednak Flash nie potrafi eksportować sekwencji półobrazów, musimy kompensować ten brak,[Author ID1: at Sat Nov 24 16:41:00 2001 ] eksportując podwójną liczbę klatek — 60 na każdą sekundę trwania filmu.

<szara ramka koniec>

Prawdopodobnie trzeba będzie także zmienić dotychczasową szerokość i wysokość filmu, mierzoną w pikselach. Dostosuj wymiary filmu do potrzeb T[Author ID1: at Sat Nov 24 16:41:00 2001 ]wojego programu do edycji wideo. Zależnie od tego, jakiego programu używasz, optymalnym ustawieniem może być 640×480 pikseli, 720×534 lub inne. Zwróć uwagę, że przeskalowanie filmu we Flashu ma zupełnie inny efekt, niż przeskalowanie jakiegokolwiek filmu lub obrazu zbudowanego z pikseli. Gdy zmienimy wymiary obrazu rastrowego, wpływa to na kształty i proporcje zawartych w nim elementów. We Flashu tak nie jest,[Author ID1: at Sat Nov 24 16:42:00 2001 ] rozmiary obszaru sceny, w pikselach, i rozmiary wszelkich zawartych w filmie obiektów są od siebie niezależne. Skalując film Flasha, dodajemy po prostu pustą przestrzeń [Author ID1: at Sat Nov 24 16:42:00 2001 ]([Author ID1: at Sat Nov 24 16:43:00 2001 ]lub ujmujemy)[Author ID1: at Sat Nov 24 16:43:00 2001 ] stanowiącą[Author ID1: at Sat Nov 24 16:43:00 2001 ] tło dla rozgrywającej się akcji. Animacje Flasha, przeznaczone do publikacji w formacie DV, powinny mieć rozmiary 720×534. Dlaczego? Ponieważ format DV oparty jest na nie całkiem kwadratowych pikselach, w wyniku czego obraz o rozdzielczości 720×480 zapisany w tym formacie ma klasyczne proporcje 4:3, te same, jakie mają obrazy 640×480 zapisane w innych formatach. Gdy zrenderujemy wstępnie nasz film w rozdzielczości 720×534, to przekształcenie do rozmiarów 720×480 przy konwersji do formatu DV przebiegnie bez jakiegokolwiek uszczerbku dla jakości obrazu. Gdy nasza animacja ma trafić do telewizji (lub też być odtwarzana na dowolnym sprzęcie zgodnym ze standardem NTSC), to lepiej jest dobrać odpowiednie rozmiary dla filmu ([Author ID1: at Sat Nov 24 16:44:00 2001 ]jeszcze przed wyeksportowaniem go z Flasha)[Author ID1: at Sat Nov 24 16:44:00 2001 ] niż potem skalować bitmapy. Nie tylko pozwala to zachować optymalną jakość obrazu, ale też znacznie skraca czas edycji w programach do obróbki wideo.

Uwaga. Podana wyżej rozdzielczość filmu powinna być stosowana zarówno wtedy, gdy naszym urządzeniem wyjściowym jest DV, jak i wtedy, gdy jest to MJPEG. Mając materiał filmowy wstępnie zrenderowany w rozmiarze 720×534, dalszych ustawień dokonasz już w programie do edycji wideo — bądź dostosowując film do standardu DV, bądź do standardu MJPEG.

Kolejne[Author ID1: at Mon Nov 26 17:02:00 2001 ] ważne[Author ID1: at Mon Nov 26 17:02:00 2001 ] zagadnienie[Author ID1: at Mon Nov 26 17:02:00 2001 ], z jakiego[Author ID1: at Mon Nov 26 17:02:00 2001 ] powinieneś sobie zdawać sprawę, to zjawisko „obcinania” obrazu. Wiele odbiorników telewizyjnych nie wyświetla przybrzeżnych obszarów obrazu wideo. Jednak nie wszystkie przycinają obraz w ten sam sposób. Dlatego zostały opracowane pewne ogólne wytyczne, dotyczące komponowania obrazu wideo. Przestrzegając ich, możemy mieć pewność, że wszy[Author ID1: at Mon Nov 26 17:04:00 2001 ]stkie istotne informacje zawarte w naszym filmie trafią do widza. Zasada jest prosta:[Author ID1: at Sat Nov 24 16:46:00 2001 ] nie umieszczaj niczego[Author ID1: at Mon Nov 26 17:04:00 2001 ] istotnego w pobliżu krawędzi kadru! Obraz wideo należy komponować w oparciu o dwie strefy bezpieczeństwa, oznaczane ramkami. Pierwsza z nich to strefa bezpieczeństwa dla napisów (ramka title-safe), a druga to strefa bezpieczeństwa dla akcji (ramka action-safe). Ramki te, wyświetlone na tle filmu Flasha jeszcze w jego autorskim środowisku, zobaczyć można na rysunku 36.1.

Ramka, która wyznacza granice strefy bezpieczeństwa akcji (action-safe) zajmuje około 90% powierzchni całego kadru. Całkowite rozmiary filmu oglądanego we Flashu wynoszą zwykle 720×534 pikseli (lub 640×480). A więc nasza ramka action-safe ma rozmiar 648×480 (lub 576×432) i jest wycentrowana względem kadru. Wszystkie obiekty, jakie tworzysz i animujesz we Flashu, powinny mieścić się w jej wnętrzu. Ramka, która wyznacza bezpieczną strefę dla napisów (title-safe), zajmuje około 80% powierzchni ekranu. W jej wnętrzu powinny się znaleźć wszelkie informacje tekstowe. Dla kadru o rozmiarach 720×534 pikseli roz[Author ID1: at Sat Nov 24 16:47:00 2001 ]miary ramki title-safe wynoszą 576×427. W[Author ID1: at Sat Nov 24 16:47:00 2001 ] kadrze[Author ID1: at Sat Nov 24 16:47:00 2001 ] o rozmiarach 640×480 pikseli musimy zmieścić napisy w wycentrowanej ramce o wymiarach 512×384.

--> Rysunek 36.1. Gdy tworzymy we Flashu animację przeznaczoną do oglądania na odbiorniku telewizyjnym, musimy pamiętać o strefach bezpieczeństwa standardu NTSC[Author:PG]

Na koniec należy sprawdzić, czy użyte w naszym filmie kolory odpowiadają standardom telewizyjnym. Choć NTSC w zasadzie wykorzystuje kolor 24-bitowy, to jednak niektóre kolory nie są wyświetlane prawidłowo. Bardzo jaskrawe i nasycone kolory RGB rozlewają się, gdy oglądamy film na ekranie telewizora. Oto główne wytyczne dotyczące[Author ID1: at Sat Nov 24 16:48:00 2001 ] użycia kolorów i wzorów w filmach przeznaczonych do rozpowszechniania w telewizji (a także w WebTV — telewizyjnym Internecie).

• Unikaj linii poziomych o szerokości jednego piksela. Ponieważ w standardzie NTSC wyświetlanie odbywa się z przeplotem, linia będzie nieustannie migotać. Jeśli koniecznie musisz wprowadzić cienką poziomą linię, spróbuj rozmyć 1-pikselową linię lub po prostu zmień jej grubość na 2 piksele.

• Nie używaj bardzo drobnych tekstur, gdyż mogą migotać i rozlewać się przy krawędziach. Weź też pod uwagę, że ekrany telewizyjne mają niską rozdzielczość, więc drobne detale i tak nie będą dobrze widoczne.

• Unikaj wprowadzania jakichkolowiek kolorów, które mają maksymalną intensywność (pełną jasność) w jednym z kanałów. W[Author ID1: at Sat Nov 24 16:49:00 2001 ] bitmapach[Author ID1: at Sat Nov 24 16:49:00 2001 ] zbyt nasycone kolory można usunąć za pomocą odpowiedniego filtra — na przykład filtra NTSC Colors programu Adobe Photoshop (w polskiej wersji programu jest to filtr Kolory NTSC). W pełni intensywna czerwień (R:255, G:000, B:000) wygląda okropnie na ekranie telewizora. Zamień ją na mniej nasycony kolor o wartościach R:181, G:000, B:000. Unikaj także wprowadzania idealnie białego tła. Zamiast bieli [Author ID1: at Sat Nov 24 16:50:00 2001 ]stosuj kolor R:235, G:235, B:235. Podobnie jak czysta czerwień, czysta biel może spowodować denerwujące migotanie obrazu, zwłaszcza gdy na jej tle umieścimy silnie kontrastujące obiekty. Dobrą zasadą jest utrzymywać wszystkie wartości RGB w zakresie od 16 do 235, zamiast korzystać z zakresu od 0 do 255. Choć filtr NTSC Colors Photoshopa dopuszcza pozostawienie w obrazie niektórych kolorów, dla których wartości RGB sięgają 255, to jednak kolory takie mogą być stosowane tylko pod warunkiem, że nie zajmują dużych obszarów ekranu.

• Podczas[Author ID1: at Sat Nov 24 16:50:00 2001 ] tworzenia[Author ID1: at Sat Nov 24 16:51:00 2001 ] filmu korzystaj z palety kolorów bezpiecznych dla NTSC oraz Internetu, którą [Author ID1: at Sat Nov 24 16:51:00 2001 ]znajdziesz w pliku ntsc_web_179.act na dołączonym do tej książki CD-ROM-ie, w katalogu ch36/Color Sets (więcej informacji na temat dołączania lub wymieniania palet kolorów znajdziesz w rozdziale 6.[Author ID1: at Sat Nov 24 16:51:00 2001 ], „Kolor”). Spośród 216 kolorów bezpiecznych dla s[Author ID1: at Sat Nov 24 16:51:00 2001 ]ieci, tylko 179 jest bezpiecznych także dla NTSC i WebTV. Co prawda odbiorniki telewizyjne mogą wyświetlać więcej kolorów niż 179, być może jednak przyda C[Author ID1: at Sat Nov 24 16:52:00 2001 ]i się paleta kolorów uniwersalnych, bezpiecznych przy każdej metodzie wyświetlania. Na CD-ROM-ie znajdziesz również plik ntsc_213_colors.act; korzystaj z niego, gdy pracujesz nad animacją przeznaczoną wyłącznie dla telewizji. Plik ten zawiera 213 kolorów bezpiecznych dla standardu NTSC. Jednak 35 spośród tych kolorów nie jest bezpiecznych dla s[Author ID1: at Sat Nov 24 16:52:00 2001 ]ieci; nie używaj więc tej palety, gdy T[Author ID1: at Sat Nov 24 16:52:00 2001 ]woja animacja ma być również rozpowszechniana w Internecie.

• Jeżeli T[Author ID1: at Sat Nov 24 16:52:00 2001 ]wój program do edycji wideo pozwala korygować zarówno kolor, jak i nasycenie zaimportowanych do niego klipów filmowych, możesz darować sobie czasochłonne korekty we Flashu. Po wygenerowaniu sekwencji obrazów z Flasha i zaimportowaniu jej do programu edycyjnego ogranicz przestrzeń kolorów dla wszystkich bitmap zgodnie z podanymi wyżej wskazówkami.

Wskazówka. W After Effects do edycji kolorów użyj filtra Broadcast Colors. Pozwala on ograniczyć bądź jasność, bądź nasycenie kolorów, tak by kolory spoza przestrzeni NTSC zaczęły pasować do standardu. Uważaj jednak, gdyż ograniczenie jasności może uwydatnić skazy obrazu wynikłe z zastosowanej kompresji MJPEG lub DV. Na ogół lepszym wyjściem jest ograniczanie nasycenia.

Tabela 36.1 pokazuje, w jaki sposób w wyniku użycia filtra NTSC Colors Photoshopa zmieniane są wartości tych kolorów z typowej palety Flasha (palety kolorów bezpiecznych dla s[Author ID1: at Sat Nov 24 16:53:00 2001 ]ieci), które nie mieszczą się w przestrzeni kolorów NTSC ze względu na zbytnie nasycenie.

Oryginalny kolor z palety kolorów bezpiecznych dla s[Author ID1: at Sat Nov 24 16:54:00 2001 ]ieci (wartość heksadecymalna)	Wartości RGB oryginalnego koloru			Wartości RGB po dokonaniu konwersji do przestrzeni kolorów NTSC
	R	G	B	R	G	B
FF0033	255	000	051	227	000	045
CC6699	204	051	153	204	102	153
FF00FF	255	000	255	210	000	210
FF00CC	255	000	204	219	000	175
FF0099	255	000	153	226	000	136
FF0066	255	000	102	230	000	092
CC00FF	204	000	255	199	000	248
00CCCC	000	204	204	000	170	170
00FFFF	000	255	255	000	170	170
33FFFF	051	255	255	045	255	255
66FFFF	102	255	255	101	253	253
00CCFF	000	204	255	101	160	201
0099FF	000	153	255	000	147	245
00FFCC	000	255	204	000	178	143
33FFCC	051	255	204	047	237	190
00FF99	000	255	153	000	188	113
33FF99	051	255	153	050	249	150
00CC66	000	204	102	000	193	096
00FF00	000	255	000	000	210	000
00FF33	000	255	051	000	210	042
00FF66	000	255	102	000	198	079
33FF00	051	255	000	047	234	000
66FF00	102	255	000	088	220	000
99FF00	153	255	000	122	203	000
99CC00	153	204	000	142	190	000
FFFF66	255	255	102	252	252	101
CCCC00	204	204	000	170	170	000
CCFF00	204	255	000	148	185	000
FFCC00	255	204	000	191	153	000
CC9900	204	153	000	197	148	000
FF9900	255	153	000	216	130	000
FF6600	255	102	000	248	099	000
FF0000	255	000	000	181	000	000
CC0000	204	000	000	181	000	000

Tabela 36.1. Konwersja kolorów sieciowych do przestrzeni NTSC

Na CD-ROM-ie. Na dołączonym do książki CD-ROM-ie, w katalogu ch36/FLA Files, znajdziesz plik FLA z dodatkowymi warstwami, zawierającymi ramki obu bezpiecznych stref dla standardu NTSC: title-safe oraz action-safe.

Eksportowanie sekwencji obrazów z filmu Flasha

Sekwencja obrazów to seria statycznych, nieruchomych obrazków. Gdy zostaną one [Author ID1: at Sat Nov 24 16:54:00 2001 ]wyświetlone dostatecznie szybko jeden po drugim, uzyskamy złudzenie ruchu. Spróbuj myśleć o sekwencji obrazów jak o pliku filmowym — na przykład AVI lub QuickTime — rozbitym na poszczególne klatki. Przypomina to te [Author ID1: at Sat Nov 24 16:55:00 2001 ]książeczki, którymi bawiłeś się w dzieciństwie, z małymi obrazkami rysowanymi w narożniku każdej strony. Gdy przewertujesz szybko taką książkę za[Author ID1: at Sat Nov 24 16:55:00 2001 ] pomocą kciuka, tak jak tasuje się talię kart, zobaczysz animację. Flash potrafi eksportować każdy film w postaci sekwencji obrazów, elastycznie dopasowując się przy tym do naszych potrzeb.

Ponieważ Flash jest programem wektorowym, obsługuje wszystkie ważne formaty wektorowe wykorzystywane w grafice komputerowej: EPS 3.0, AI (format Adobe Illustratora) oraz DXF. W wersji Flasha przeznaczonej dla PC możesz eksportować także metapliki w formatach WMF oraz EMF. Obrazy wyeksportowane z Flasha w wersji wektorowej powinny zachować pełną skalowalność, z której słyną sieciowe filmy SWF. Bez przeszkód więc możemy powiększyć lub pomniejszyć każdy obraz lub jego elementy, nie tracąc nic z jakości i ostrości konturów. Jeśli jednak w filmie wystepują elementy bitmapowe (większość formatów wektorowych pozwala dołączać do pliku także bitmapy),[Author ID1: at Sat Nov 24 16:56:00 2001 ] to one oczywiście mogą być skalowane tylko w ograniczonym zakresie. Gdy powiększysz taką mieszaną, wektorowo-bitmapową grafikę tak bardzo, że zostaną przekroczone pierwotne wymiary bitmap, nastąpi wówczas [Author ID1: at Mon Nov 26 17:16:00 2001 ]nieunikniony spadek jakości jej rastrowych elementów.

Możesz także eksportować filmy Flasha jako sekwencje obrazów rastrowych, na [Author ID1: at Sat Nov 24 16:56:00 2001 ]przykład[Author ID1: at Sat Nov 24 16:56:00 2001 ] w formacie BMP (wyłącznie w wersji Flasha dla komputerów PC),[Author ID1: at Sat Nov 24 16:57:00 2001 ] w formacie PICT (wyłącznie we Flashu dla Macintosha), GIF, JPEG lub PNG. Wkrótce dokonamy przeglądu tych wszystkich formatów, ich zalet i wad oraz zakresów stosowania. Najpierw jednak przyjrzyjmy się, jak właściwie przebiega proces eksportowania sekwencji obrazów z Flasha.

Eksport z Flasha

Po otworzeniu filmu we Flashu najpierw upewnij się,[Author ID1: at Sat Nov 24 16:57:00 2001 ] że spełnia on wymogi opisane w poprzednim podrozdziale. Wszystkie te ustawienia są bardzo ważne, gdy chcemy uzyskać w pełni profesjonalny, wysokiej jakości obraz wideo: tempo odtwarzania 60 fps, rozdzielczość 640×480 (lub większa), odpowiedni podział na sceny, usunięcie symboli typu MovieClip i ograniczenie palety kolorów do przestrzeni NTSC. Gdy wreszcie będziesz już w pełni przygotowany do eksportu, sam proces okaże się zaskakująco prosty.

1. Wybierz polecenie File/Export Movie (patrz rysunek 36.2).

2. Odszukaj lub utwórz katalog, w którym chesz umieścić wyeksportowaną sekwencję.

3. Wybierz format, w jakim mają być zapisywane kolejne obrazki.

4. Wpisz nazwę pliku i kliknij przycisk Save.

Najwyższą jakość można uzyskać, wybierając przy eksporcie format wektorowy. W kolejnym podrozdziale omówimy dostępne formaty plików i ich zastosowania.

Rysunek 36.2. Gdy eksportujemy film Flasha jako sekwencję obrazów, Flash generuje jeden statyczny obraz (tj.[Author ID1: at Sat Nov 24 16:58:00 2001 ] jeden plik) na podstawie każdej kolejnej klatki filmu

Formaty plików dostępne przy eksporcie sekwencji obrazów

Flash potrafi eksportować wiele formatów plików, a każdy z nich nadaje się do czego innego. Formaty wektorowe pozwalają zachować pełną skalowalność, lecz niektóre typy obiektów Flasha nie są prawidłowo konwertowane do takiej postaci. Formaty rastrowe z reguły pozwalają zachować największą wierność w porównaniu z [Author ID1: at Sat Nov 24 17:00:00 2001 ]oryginałem[Author ID1: at Sat Nov 24 17:00:00 2001 ]. Niestety, rozmiary wyeksportowanych plików są wtedy zwykle raczej duże.

Sekwencje obrazów wektorowych

Eksportuj sekwecje obrazów wektorowych, gdy zależy C[Author ID1: at Sat Nov 24 17:00:00 2001 ]i na uzyskaniu najwyższej możliwej jakości filmu zrenderowanego za pośrednictwem aplikacji,[Author ID1: at Sat Nov 24 17:01:00 2001 ] na [Author ID1: at Sat Nov 24 17:00:00 2001 ]przykład[Author ID1: at Sat Nov 24 17:00:00 2001 ] Adobe After Effects lub Premiere (w tabeli 36.2 znajdziesz listę formatów wektorowych, z jakich można korzystać we Flashu, wraz z opisem). Flash eksportuje sekwencje wektorowe bardzo sprawnie, za to późniejszy rendering takich obrazów w programie do edycji wideo zajmie znacznie więcej czasu niż w przypadku pracy z sekwencją obrazów rastrowych. Jednak idealna gładkość krawędzi obiektów zrenderowanych na podstawie obrazu wektorowego wynagrodzi C[Author ID1: at Sat Nov 24 17:02:00 2001 ]i czas oczekiwania. Gdy eksportujemy sekwencję wektorową, Flash automatycznie usuwa[Author ID1: at Sat Nov 24 17:02:00 2001 ] kolor tła i czyni te obszary przezroczystymi. Dzięki temu niezwykle łatwo jest nałożyć animację Flasha na dowolny inny obraz lub materiał filmowy.

Ostrzeżenie. Warstwy masek (oraz grafika, którą te warstwy maskują) nie zostaną poprawnie wyeksportowane w formacie EPS. Zamaskowane obszary w EPS-ach staną się widoczne. Jeśli w T[Author ID1: at Sat Nov 24 17:03:00 2001 ]woim filmie Flasha użyte zostało maskowanie, zdecyduj się lepiej na eksport sekwencji rastrowej.

Format eksportu plików Flasha	Rozszerzenie pliku	Programy docelowe	Uwagi
EPS 3.0 Encapsulate Postscript	.eps	Adobe After Effects Adobe Premiere	Uniwersalny format wektorowy rozpoznawany przez większość aplikacji. Jednak gradienty Flasha nie eksportują się prawidłowo do tego formatu.
Illustrator Adobe Illustrator	.ai	Adobe After Effects Adobe Premiere	Format wektorowy używany przede wszystkim przez programy firmy Adobe. Gradienty Flasha nie eksportują się prawidłowo także do tego formatu.
DXF Drawing Exchange Format	.dxf	3D Studio MAX	Format AutoCADa przeznaczony do wymiany danych 2D i 3D pomiędzy aplikacjami 3D
WMF/EMF Windows Meta File/Windows Extended Meta File	.wmf, .emf	Adobe Premiere (tylko WMF)	Na ogół nie ma powodów, by korzystać z tych właśnie formatów zamiast tych poprzednio omówionych. Poza aplikacjami Microsoftu formaty te obsługiwane są tylko przez nieliczne programy. Są słabo rozpowszechnione zarówno na platformie MAC-[Author ID1: at Sat Nov 24 17:05:00 2001 ]a,[Author ID1: at Sat Nov 24 17:04:00 2001 ] jak i PC.

Tabela 36.2. Formaty wektorowe obsługiwane przez Flasha

Sekwencje obrazów rastrowych

Podczas[Author ID1: at Sat Nov 24 17:04:00 2001 ] eksportu[Author ID1: at Sat Nov 24 17:04:00 2001 ] sekwencji obrazów w każdym rastrowym formacie możemy dowolnie ustalić szerokość i wysokość obrazu w pikselach. Ważne jest, aby nasz wyjściowy film Flasha miał proporcje odpowiednie dla filmu wideo (czyli 4:3). Natomiast faktyczne rozmiary filmu Flasha nie mają znaczenia, gdyż przy eksporcie możemy podnieść rozdzielczość obrazka do żądanego poziomu. Tabela 36.3 prezentuje rastrowe formaty, z których można korzystać przy eksporcie z Flasha. Sekwencje rastrowe będą znacznie szybciej przetwarzane w programach do edycji wideo. Jednak nie wszystkie rastrowe formaty potrafią przechowywać informację o przezroczystości, która pozwala „wyciąć” tło filmu Flasha i zastą[Author ID1: at Mon Nov 26 17:21:00 2001 ]pić je dowolnym obrazem w programie do edycji wideo. Więcej informacji o współpracy Flasha z różnymi formatami rastrowymi znajdziesz w rozdziale 17.[Author ID1: at Sat Nov 24 17:10:00 2001 ], „Akcje i detektory zdarzeń”.

Format eksportu plików Flasha	Rozszerzenie pliku	Programy docelowe	Uwagi
PICT (tylko Macintosh!) Picture	.pct	Adobe After Effects Adobe Premiere Apple QuickTime Player Pro 3D Studio MAX	Akceptowany przez wszystkie programy działające na platformie Macintosh i przez niektóre programy PC. Zapewnia możliwość wyboru głębi koloru i zmiany ustawień kompresji (bezstratnej). Pozwala zapisać kanał alfa.
BMP (tylko PC!) Windows Bitmap	.bmp	Adobe After Effects Adobe Premiere Apple QuickTime Player Pro 3D Studio MAX	Akceptowany przez wszystkie programy działające na platformie PC i przez niektóre programy Macintosha. Zapewnia możliwość wyboru głębi koloru i pozwala zapisać kanał alfa (informację o przezroczystości). Bezstratna kompresja.
GIF Graphics Interchange File	.gif	Adobe After Effects Adobe Premiere Apple QuickTime Player Pro 3D Studio MAX	Zapisuje obrazy z ograniczoną paletą 256 kolorów. Nie jest polecany do zapisu sekwencji obrazów przeznaczonych do wyświetlania w standardzie NTSC.
JPEG Joint Photographic Experts Group	.jpg	Adobe After Effects Adobe Premiere Apple QuickTime Player Pro 3D Studio MAX	Wyłącznie 24-bitowy kolor RGB. Brak możliwości zapisu kanału alfa. Może być wykorzystywany do zapisu sekwencji obrazów przeznaczonych do wyświetlania w standardzie NTSC, trzeba jednak zwrócić uwagę, by nie nastąpiło zbytnie obniżenie jakości obrazu z racji stosowania stratnej kompresji.
PNG Portable Network Graphic	.png	Adobe After Effects Apple QuickTime Player Pro	Zapewnia możliwość wyboru głębi koloru i zmiany ustawień kompresji (bezstratnej). Pozwala zapisać kanał alfa. Idealny format do przygotowywania sekwencji obrazów dla filmów wideo.

Tabela 36.3. Formaty rastrowe obsługiwane przez Flasha

Tworzenie plików AVI z filmów Flasha

Jeśli chcesz szybko, bez przeprowadzania dodatkowej edycji, utworzyć rastrowe wideo ze swojego pliku Flasha (a na dodatek pracujesz we Flashu przeznaczonym dla PC),[Author ID1: at Sat Nov 24 17:12:00 2001 ] to możesz wyeksportować film Flasha w formacie Video for Windows, bardziej znanym pod nazwą formatu AVI. Nie korzystaj jednak z tej metody, gdy wyeksportowany materiał filmowy chcesz potem przenieść na taśmę wideo z zachowaniem możliwie najwyższej jakości. Flash nie potrafi wprowadzić przeplotu, więc nie uzyskasz w ten sposób takiej płynności ruchu, jaką można otrzymać,[Author ID1: at Sat Nov 24 17:13:00 2001 ] edytując odpowiednio przygotowane sekwencje obrazów. Pliki AVI są eksportowane przede wszystkim z myślą o filmach oglądanych na monitorach komputerowych, a nie tych wyświetlanych w standardzie NTSC.

Uwaga. Dopuszc[Author ID1: at Mon Nov 26 17:23:00 2001 ]zalne jest [Author ID1: at Mon Nov 26 17:23:00 2001 ]jednak rozważenie[Author ID1: at Mon Nov 26 17:24:00 2001 ] możliwości[Author ID1: at Mon Nov 26 17:24:00 2001 ] zrenderowania filmu AVI o podwojonym tempie odtwarzania (2 × 29,97 = 59,94 fps). Należałoby przy tym wybrać kodek odpowiedni dla wykorzystywanego urządzenia wyjściowego. Jeśli renderowany przez C[Author ID1: at Sat Nov 24 17:15:00 2001 ]iebie film AVI ma być odtwarzany przez złącze IEEE-1394 (czyli Firewire lub iLink),[Author ID1: at Sat Nov 24 17:15:00 2001 ] to przeskaluj film z rozdzielczości 720×534 do rozdzielczości 720×480 w dowolnym programie do edycji wideo lub skorzystaj[Author ID1: at Sat Nov 24 17:16:00 2001 ] z parametrów Dimensions w oknie eksportu plików AVI (Export Windows AVI). Nie zmieniaj jednak rozmiarów filmu w oknie Modify/Movie! Format DV wykorzystuje niekwadratowe piksele, a więc taka operacja spowodowałaby zmianę proporcji obiektów oglądanych na ekranie.

Wybierz polecenie Export Movie z menu File. Odszukaj (lub utwórz) katalog, w którym ma zostać umieszczony plik, wpisz nazwę pliku i wybierz Windows AVI (*.avi) z listy dostępnych formatów. Kliknij przycisk Save. Pojawi się okno z ustawieniami eksportowanego pliku, pokazane na rysunku 36.3.

Rysunek 36.3. Dostosuj parametry tworzonego pliku AVI do przewidywanej metody odtwarzania

Rozmiary (Dimensions)

Te parametry pozwalają na[Author ID1: at Sat Nov 24 17:17:00 2001 ] skalowanie[Author ID1: at Sat Nov 24 17:17:00 2001 ] pliku[Author ID1: at Mon Nov 26 17:25:00 2001 ] AVI. Jeśli zamierzasz zmienić szerokość kadru niezależnie od jego wysokości, wyłącz opcję zachowania proporcji (Maintain Aspect Ratio) umieszczoną tuż pod okienkami parametrów Dimensions: Width i Height. Może to być konieczne, gdy zechcesz przeciwdziałać deformacji spowodowanej przez niekwadratowe piksele formatu DV lub D1.

Metoda zapisu obrazu (Video format)

Rozwijana lista oznaczona nazwą Video format pozwala wybrać głębię koloru dla zapisywanego w pliku obrazu. Gdy przygotowujesz prawdziwy film wideo, wybierzesz z pewnością głębię 24-bitową lub wyższą.

• 8-bit color. Wybranie tej opcji powoduje, iż paleta kolorów filmu zostaje zawężona do 256 kolorów obliczonych przez Flasha.

• 16-bit color. Paleta kolorów liczy sobie 65 536 różnych barw. Tego typu paleta znana jest również pod nazwą High Color (w Windows) lub Thousands of Colors (na Macu).

• 24-bit color. Film może wykorzystywać pełne spektrum trybu RGB (16,7 miliona kolorów). Tego typu paleta znana jest również pod nazwą True Color (w Windows) lub Milions of Colors (na Macu).

• 32-bit color w/ alpha. Film jest zapisywany z pełną paletą kolorów RGB (16,7 miliona kolorów) oraz kanałem alfa, który umożliwia dokonanie montażu z innym materiałem filmowym. Jednak nie wszystkie kodeki potrafią współpracować z kanałem alfa.

• Compress video. Gdy ta opcja jest zaznaczona, po naciśnięciu przycisku OK pojawi się kolejne okno, w którym możesz wybrać kodek i ustawić parametry kompresji. Jeśli pozostawisz tę opcję wyłączoną, Flash wyeksportuje film AVI złożony z nieskompresowanych obrazów; każda klatka takiego filmu może zająć blisko 1 MB przestrzeni dyskowej. Zwykle unika się korzystania z nieskompresowanych filmów AVI.

• Smooth. Gdy włączona jest opcja Smooth, dla obiektów Flasha wprowadzany jest anti-aliasing. Proces eksportu zajmuje wtedy więcej czasu, lecz za to film wygląda znacznie lepiej. Jeśli eksportujesz plik AVI tylko po to, by uzyskać roboczy podgląd animacji, możesz wyłączyć tę opcję; eksport przebiegnie szybciej.

Metoda zapisu dźwięku (Sound format)

Z tej listy możesz wybrać ustawienia stosowane przy zapisie dźwięku. Jeżeli T[Author ID1: at Sat Nov 24 17:20:00 2001 ]wój film pozbawiony jest ścieżki dźwiękowej, wybierz z listy opcję Disable. Więcej informacji na temat częstotliwości próbkowania i głębi bitowej znajdziesz w rozdziale 10.[Author ID1: at Sat Nov 24 17:20:00 2001 ], „Rysowanie we Flashu” oraz w rozdziale 12.[Author ID1: at Sat Nov 24 17:20:00 2001 ], „Bitmapy i materiały w innych formatach”.

Kompresja plików filmowych

Po wprowadzeniu odpowiednich ustawień w oknie eksportu pliku AVI kliknij przycisk OK. Jeżeli zaznaczyłeś opcję Compress video, to pojawi się kolejne okno:[Author ID1: at Sat Nov 24 17:21:00 2001 ] Video Compression (-->Kompresja wideo[Author ID1: at Mon Nov 26 17:28:00 2001 ]), pokazane na rysunku 36.4.

Rysunek 36.4. W oknie kompresji wideo możesz wybrać kodek dopasowany do T[Author ID1: at Sat Nov 24 17:21:00 2001 ]wojego wyjściowego sprzętu wideo lub też jeden z kodeków software'owych, jeśli film przeznaczony jest do oglądania na monitorze komputera

W oknie Video Compression (-->Kompresja wideo[Author ID1: at Mon Nov 26 17:29:00 2001 ]) możesz dokonać wyboru kodeka, jaki zostanie zastosowany do[Author ID1: at Sat Nov 24 17:22:00 2001 ] T[Author ID1: at Sat Nov 24 17:22:00 2001 ]wojego filmu AVI. Domyślnie z listy wybrana jest opcja Full Frames (Uncompressed) lub Pełne klatki -->([Author ID1: at Mon Nov 26 17:29:00 2001 ]-->nieskompresowane[Author ID1: at Mon Nov 26 17:29:00 2001 ]-->)[Author ID1: at Mon Nov 26 17:29:00 2001 ]. Jeżeli skorzystasz z tej opcji, będzie to mieć taki sam wpływ na film, co wyłączenie opcji Compress Video w poprzednim oknie; Flash zrenderuje film bez żadnej kompresji obrazu. Ponieważ jednak trudno jest pracować z gigantycznymi plikami, na ogół lepiej wybrać z listy taki kodek, z jakiego korzystają urządzenia, dla których przeznaczone są pliki. Jeśli chcesz wyeksportować plik AVI tylko po to, by móc obejrzeć animację przekształconą w plik filmowy na monitorze swego komputera, to wybierz kodek Cinepak lub Indeo. Dostosuj parametry kompresji do swych potrzeb. Aby uzyskać niewielkie pliki, trzeba ustawić jakość kompresji poniżej 100. Rozmieszczenie klatek kluczowych (Key Frame Every..., -->Kluczowe klatki co...)[Author ID1: at Mon Nov 26 17:30:00 2001 ] oraz wprowadzenie limitu przesyłu danych za[Author ID1: at Sat Nov 24 17:23:00 2001 ] pomocą para[Author ID1: at Sat Nov 24 17:23:00 2001 ]metru Data Rate (-->Częstotliwość danych[Author ID1: at Mon Nov 26 17:30:00 2001 ]) także mają wpływ na rozmiar finalnego pliku. Jeśli zamierzasz uzyskać najwyższej jakości materiał filmowy do dalszej edycji, po wybraniu kodeka sprzętowego (takiego jak MJPEG lub DV) ustaw jakość na 100 i nie włączaj opcji Key Frame Every ani Data Rate. Kliknij OK.

Po zamknięciu okna kompresji Flash eksportuje plik AVI do wskazanego wcześniej katalogu. Zależnie od długości filmu oraz wybranego kodeka może to zająć niecałą minutę lub wiele godzin. Niestety Flash nie podaje w trakcie eksportowania spodziewanego czasu zakończenia obliczeń, tak jak to czyni Adobe Premiere lub After Effects. Gdy eksport zostanie ukończony, możesz obejrzeć gotowy film za pomocą odtwarzacza Windows Media Player lub też s[Author ID1: at Sat Nov 24 17:24:00 2001 ]korzystać[Author ID1: at Sat Nov 24 17:24:00 2001 ] z oprogramowania T[Author ID1: at Sat Nov 24 17:24:00 2001 ]wojego urządzenia wyjściowego dla wideo.

Importowanie sekwencji obrazów do programu do edycji wideo

Gdy masz już gotową sekwencję obrazów lub plik filmowy, uzyskane przy użyciu[Author ID1: at Sat Nov 24 17:25:00 2001 ] f[Author ID1: at Sat Nov 24 17:25:00 2001 ]lashowego[Author ID1: at Sat Nov 24 17:25:00 2001 ] polecenia[Author ID1: at Sat Nov 24 17:25:00 2001 ] Export Movie lub Publish, pora przystąpić do finalnego montażu filmu w przeznaczonym do tego programie. Nie wszystkie programy do edycji wideo akceptują sekwencje obrazów i potrafią traktować je jak pojedynczy klip filmowy, tak jak to czynią Adobe Premiere oraz After Effects. Jednak praktycznie każdy program zaakceptuje plik w formacie QuickTime. W tym podrozdziale opowiemy o tym, jak przygotować rastrowy film QuickTime lub sekwencję obrazów na użytek programu edycyjnego.

Adobe Premiere 5.1

Adobe Premiere to jeden z najpopularniejszych programów do edycji wideo przeznaczonych dla komputerów osobistych. Niemal każda karta graficzna do przechwytywania obrazów wideo sprzedawana jest z Adobe Premiere lub Premiere LE. Adobe Premiere nie pozwala stosować tak zaawansowanych efektów wizualnych ani tak różnorodnych i skomplikowanych metod łączenia obrazów co Adobe After Effects. Zaletą Premiere[Author ID1: at Sat Nov 24 17:26:00 2001 ] jest natomiast prosty, intuicyjny interfejs i wielka uniwersalność. Można go używać do wszystkiego, od tworzenia filmowych prezentacji na płyty CD-ROM przez animowane GIF-y aż po najwyższej jakości materiały filmowe w formacie DV.

Uwaga. W tym rozdziale zakładamy, że jako tako znasz Adobe Premiere 5.1 i potrafisz zoptymalizować swój projekt pod kątem posiadanych urządzeń wideo. Jeśli nie używałeś nigdy Premiere[Author ID1: at Sat Nov 24 17:27:00 2001 ], nieco informacji na temat tego programu znajdziesz w rozdziale 34.[Author ID1: at Sat Nov 24 17:27:00 2001 ], w podrozdziale poświęconym pozyskiwaniu obrazów z cyfrowych filmów wideo.

Aby zaimportować do Premiere[Author ID1: at Sat Nov 24 17:28:00 2001 ] numerowaną sekwencję obrazów, utworzoną na podstawie filmu Flasha, kliknij dwukrotnie okno[Author ID1: at Sat Nov 24 17:28:00 2001 ] Project lub wybierz polecenie File/Import/File (Ctrl+I lub Command+I). Odszukaj katalog, w którym zapisana jest sekwencja i zaznacz pierwszy z obrazów. Włącz opcję Numbered Stills w dolnej części okna (rysunek 36.5). Dzięki temu Premiere sam odszuka kolejno ponumerowane pliki i dołączy je do grupy.

Rysunek 36.5. W oknie importu wystarczy wskazać pierwszy plik z sekwencji i włączyć opcję -->Numbered Stills[Author ID1: at Mon Nov 26 17:33:00 2001 ]-->,[Author ID1: at Mon Nov 26 17:33:00 2001 ] aby zaimportować do programu całą grupę obrazów

Kliknij przycisk OK, a Premiere umieści całą sekwencję obrazów jako klip filmowy w oknie Project. Pierwsza klatka zostaje wyświetlona, a ponadto podawany jest czas odtwarzania całego klipu i jego rozdzielczość w pikselach.

Jeśli dostosowałeś swój film Flasha do potrzeb wideo, jak opisaliśmy to wcześniej w tym rozdziale, to zaimportowany klip jest przygotowany do odtwarzania z przewidywaną prędkością 59,94 fps. Ponieważ filmy w standardzie NTSC wyświetlane są z prędkością 29,97 fps, musimy odpowiednio zmienić tempo odtwarzania naszego filmu. Zaznacz klip w oknie Project i wybierz polecenie Clip/Speed (Ctrl+Shift+R, na Macintoshach Command+Shift+R). W okienku parametru New Rate wpisz wartość 200%, tak jak pokazano na rysunku 36.6.

Rysunek 36.6. Użyj parametru -->New Rate[Author ID1: at Mon Nov 26 17:34:00 2001 ]-->, [Author ID1: at Mon Nov 26 17:34:00 2001 ]by podwoić prędkość, z jaką odtwarzany jest klip fil[Author ID1: at Sat Nov 24 17:29:00 2001 ]mowy. Ponieważ Flash nie potrafi wprowadzić przeplotu, musimy symulować ten efekt,[Author ID1: at Sat Nov 24 17:30:00 2001 ] dublując klatki filmu

Uwaga. Jeśli korzystasz z formatu DV, T[Author ID1: at Sat Nov 24 17:30:00 2001 ]woja sekwencja powinna być zrenderowana na podstawie filmu Flasha o rozmiarach 720×534 pikseli. Premiere automatycznie przeskaluje obrazki do rozmiaru 720×480, czyli rozmiaru kadru filmu w formacie DV. Na ekranie T[Author ID1: at Sat Nov 24 17:30:00 2001 ]wojego komputera taki obraz będzie wyglądać na zdeformowany: koła będ[Author ID1: at Sat Nov 24 17:30:00 2001 ]ą wyglądać jak elipsy, a kwadraty jak prostokąty. To dlatego, że piksele monitora komputerowego są kwadratowe, zaś piksele DV — nie. Gdy odtworzysz film za pośrednictwem łącza Firewire (iLink, IEEE-1394), deformacja zniknie.

Przeciągnij zaimportowaną sekwencję z okna Project do okna listwy czasowej (Timeline). Zmień położenie klipu tak, by jego odtwarzanie rozpoczęło się we właściwym momencie. Jeżeli zamierzasz nałożyć animację Flasha na inny film, umieść inny klip w ścieżce Video 2.

Adobe After Effects 4.1

Tak jak wspomnieliśmy w poprzednim rozdziale, w branży obróbki wideo After Effects stanowi odpowiednik Photoshopa. After Effects pozwala edytować ruchomy obraz w taki sposób, w jaki Photoshop pozwala edytować obraz statyczny. Choć Adobe After Effects to skomplikowany program o niemal nieograniczonych możliwościach edycyjnych, to można go z powodzeniem używać także do stosunkowo prostych zadań.

Za pomocą After Effects możesz ze swojej f[Author ID1: at Sat Nov 24 17:33:00 2001 ]lashowej sekwencji u[Author ID1: at Sat Nov 24 17:33:00 2001 ]tworzyć najwyższej jakości materiał wideo. Program ten zapewnia precyzyjną kontrolę nad wszelkimi aspektami filmu, dzięki czemu można uzyskać obraz filmowy idealnie ostry, z przeplotem, zsynchronizowany co do jednej klatki.

After Effects potrafi na bieżąco konwertować do postaci rastrowej obrazy zapisane w jednym z formatów wektorowych. Innymi słowy, klatki wektorowe mogą zostać zrenderowane do postaci bitmapy na bieżąco, w trakcie edycji. Większość innych aplikacji, w tym Premiere, dokonuje rasteryzacji wektorowego obrazka na samym początku, a potem cały czas korzysta z utworzonej bitmapy.

Co to oznacza? Wyjaśnijmy to na przykładzie. Wyobraź sobie, że w pierwszej klatce swojego projektu umieściłeś małe wektorowe kółko, które później — w kolejnych klatkach — jest stopniowo powiększane. Adobe Premiere natychmiast zamieni wektorowy obiekt w bitmapę, a potem dokona jej skalowania. W rezultacie przy dużym powiększeniu zobaczymy mocno postrzępione brzegi. Widzimy więc, że choć zarówno Premiere,[Author ID1: at Sat Nov 24 17:34:00 2001 ] jak i After Effects potrafią renderować najwyższej jakości film na podstawie zaimportowanej sekwencji, to gdy do[Author ID1: at Sat Nov 24 17:34:00 2001 ]chodzi do wizualnych zabaw pojedynczym obrazkiem, After Effects okazuje się znacznie lepszy. Należy pamiętać, że grafiki Flasha mogą być wykorzystywane dwojako w programach edycyjnych:[Author ID1: at Sat Nov 24 17:35:00 2001 ] możemy importować całe animowane sekwencje lub pojedyczne obrazki, aby wykorzystać je jako dodatkowe elementy naszej filmowej kompozycji. Adobe After Effects sprawdza się świetnie w obu sytuacjach, natomiast Premiere radzi sobie dobrze tylko w pierwszej z tych dwóch sytuacji.

Ostrzeżenie. Sekwencje zapisane w formacie EPS oraz AI zapewniają najwyższą jakość i ostrość obrazu zapisanego w formie cyfrowego wideo, niezależnie od tego, jak mocno [Author ID1: at Sat Nov 24 17:35:00 2001 ]będzie skalowany. Jednak Flash ma kłopoty z odwzorowaniem swych gradientów za pomocą kolorów PostScript. W takiej sytuacji wypełnienia gradientowe mogą zostać zastą[Author ID1: at Mon Nov 26 17:37:00 2001 ]pione gładkimi, jednolitymi kolorami. Jeśli więc korzystasz z gradientów Flasha, zdecyduj się raczej na eksport sekwencji obrazów PNG. Kompresja stosowana w tym formacie jest znacznie lepsza, niż kompresja formatu JPEG.

<trzeci akapit „please refer...” został usunięty gdyż nie jest prawdziwy. Nie ma opisu interfejsu AE w tym rozdziale>

Aby zaimportować sekwencję obrazów do After Effects, wykonaj następujące kroki.[Author ID1: at Sat Nov 24 17:36:00 2001 ]

1. Otwórz istniejący projekt After Effects (plik o rozszerzeniu .aep) lub utwórz nowy (Ctrl+Alt+N, na Macintoshu: Command+Option+N).

2. Kliknij dwukrotnie w [Author ID1: at Sat Nov 24 17:36:00 2001 ]oknie[Author ID1: at Sat Nov 24 17:36:00 2001 ] projektu[Author ID1: at Sat Nov 24 17:37:00 2001 ] (Project),[Author ID1: at Sat Nov 24 17:37:00 2001 ] aby zaimportować sekwencję obrazów. W wyświetlonym oknie odszukaj katalog, zawierający pliki wyeksportowane z Flasha. Zaznacz pierwszy z plików (przykładowo, ball_0001.png) i włącz opcję Sequence (PNG Sequence, JPEG Sequence, EPS Sequence itp.) Kliknij przycisk Open.

3. Gdy After Effects wykrywa w importowanych plikach kanał alfa, wyświetla dodatkowe okno dialogowe zatytuowane Interpret Footage (patrz rysunek 36.7). Za jego pośrednictwem możemy poinstruować program, jak ma traktować dodatkową informację o przezroczystości. Gdy importujesz do After Effects pliki Flasha z kanałem alfa, zawsze włączaj opcję Treat As Straight--> ([Author ID1: at Sat Nov 24 17:38:00 2001 ]Umatted-->).[Author ID1: at Sat Nov 24 17:37:00 2001 ]

Rysunek 36.7. After Effects automatycznie wykrywa obecność kanału alfa w zaimportowanym pliku (lub plikach). Dla plików Flasha wybierz opcję -->Treat As Straight (Umatted)[Author ID1: at Mon Nov 26 17:38:00 2001 ]

4. Zaznacz zaimportowaną sekwencję w oknie Project (program traktuje całą sekwencję jako pojedynczy element). Wybierz polecenie File/Interpret Footage/Main. Obecnie okno Interpret Footage wyświetla wszystkie dane na temat zaznaczonego elementu (rysunek 36.8). W polu Frame Rate wpisz odpowiednią prędkość odtwarzania w okienku Assume this frame rate. Jeśli postapiłeś zgodnie z naszymi wcześniejszymi wskazówkami, to T[Author ID1: at Sat Nov 24 17:39:00 2001 ]wój f[Author ID1: at Sat Nov 24 17:39:00 2001 ]lashowy film był przygotowany do odtwarzania z prędkością 59,94 fps; taką właśnie zakładaną prędkość odtwarzania powinniśmy teraz ustalić. Wpisz więc 59,94. Sprawdź też, czy w polu Pixel Aspect Ratio wybrana jest opcja Square Pixels.

Rysunek 36.8. W oknie -->Interpret Footage[Author ID1: at Mon Nov 26 17:39:00 2001 ] w jego pełnej wersji można ustalić prędkość odtwarzania oraz zakładane proporcje piksela obrazu.

5. Utwórz nową kompozycję za pomocą polecenia Composition/New Composition (Ctrl+N lub Command+N). Ustawienia nowej kompozycji mogą być różne, zależnie od tego, z jakich urządzeń wyjściowych korzystasz. W polu Duration wpisz wartość równą lub większą od czasu odtwarzania całego T[Author ID1: at Sat Nov 24 17:39:00 2001 ]wojego filmu. Rysunek 36.9 przedstawia ustawienia odpowiednie dla standardu DV.

6. Przeciągnij sekwencję Flasha z okna Project do okna listwy czasowej (Time Layout).

I oto masz przed sobą sekwencję Flasha gotową do połączenia z innymi składnikami kompozycji filmowej. Więcej informacji na temat eksportu obrazów z After Effects znajdziesz w rozdziale 34. Użyj takich ustawień parametrów finalnego renderingu, które są odpowiednie dla wykorzystywanych przez C[Author ID1: at Sat Nov 24 17:40:00 2001 ]iebie urządzeń wyjściowych.

Rysunek 36.9. Ustawienia kompozycji odpowiednie dla filmów publikowanych w formacie DV (na [Author ID1: at Sat Nov 24 17:40:00 2001 ]przykład[Author ID1: at Sat Nov 24 17:40:00 2001 ] miniDV lub DVCAM)

Podsumowanie

• Obróbka cyfrowego wideo na komputerach osobistych stała się znacznie bardziej dostępna od czasu wprowadzenia formatu DV, wykorzystywanego przez deki,[Author ID1: at Sat Nov 24 17:40:00 2001 ] kamery miniDV i DVCAM. Jako że film w formacie DV jest cyfrowy już od chwili powstania, nie ma praktycznie żadnej utraty jakości w trakcie edycji.

• Ponieważ Flasha zaprojektowano do tworzenia filmów zoptymalizowanych pod kątem Internetu, jego domyślne ustawienia (rozmiar kadru, prędkość odtwarzania itp.) nie są odpowiednie dla wysokiej jakości filmów wideo. Muszą więc zostać zmienione.

• Flash potrafi eksportować wysokiej jakości filmy w formacie AVI lub QuickTime. Trzeba jednak pamiętać o tym, że filmy wyeksportowane w ten sposób nie zawierają żadnych elementów interaktywnych.

• Filmy publikowane dla standardu odtwarzania NTSC oraz dla WebTV podlegają pewnym ograniczeniom dotyczącym[Author ID1: at Sat Nov 24 17:41:00 2001 ] palety[Author ID1: at Sat Nov 24 17:41:00 2001 ] kolorów. Unikaj wprowadzania w filmie Flasha żywych, w pełni nasyconych kolorów oraz bardzo cienkich poziomych linii; w filmach wyświetlanych z przeplotem takie linie drgają i migoczą.

• Flash pozwala renderować animacje w formie sekwencji obrazów o wysokiej jakości. Każda klatka filmu zapisywana jest wtedy w odrębnym pliku, do nazwy którego dodawany jest numer porządkowy. Niektóre programy do edycji wideo potrafią importować zarówno sekwencje obrazów wektorowych, jak i rastrowych. Te sekwencje mogą zostać nałożone na inne obrazy lub klipy filmowe i nagrane na taśmę wideo. Otwiera to przed użytkownikami Flasha niemal nieograniczone możliwości.[Author ID1: at Sat Nov 24 17:43:00 2001 ]

Każdy bajt to 8 bitów. Dlatego też 24 bity odpowiadają 3 bajtom -->([Author ID1: at Sat Nov 24 16:01:00 2001 ][Author ID1: at Sat Nov 24 16:01:00 2001 ]-->przyp. autora[Author ID1: at Sat Nov 24 16:01:00 2001 ]-->)[Author ID1: at Sat Nov 24 16:01:00 2001 ][Author ID1: at Sat Nov 24 16:01:00 2001 ]-->.[Author ID1: at Sat Nov 24 16:01:00 2001 ]

Istnieje prostsza metoda niż kopiowanie i wklejanie ujęć. Jeśli dla wszystkich obecnych w scenie symboli filmowych na palecie Instance zmienimy typ zachowania (Behavior) z Movie Clip na Graphic, sekwencja obrazów zostanie wyeksportowana prawidłowo ([Author ID1: at Sat Nov 24 16:40:00 2001 ]przyp. tłum).

3D Studio MAX we wszystkich wersjach importuje również pliki w formacie AI. W ten sposób można zaimportować do środowiska MAX kształty (-->Shapes[Author ID1: at Sat Nov 24 17:07:00 2001 ]),[Author ID1: at Mon Nov 26 17:20:00 2001 ] podczas gdy obiekty zaimportowane za pośrednictwem formatu DXF importują się jako siatki (-->Editable Mesh[Author ID1: at Sat Nov 24 17:07:00 2001 ]). Przy pracy z bardziej skomplikowanymi grafikami zarówno w jednych, jak i w drugich pojawiają się błędy. W przypadku kształtów będą to na [Author ID1: at Sat Nov 24 17:07:00 2001 ]przykład[Author ID1: at Sat Nov 24 17:07:00 2001 ] powielone segmenty linii i nakładające się na siebie wierzchołki, w przypadku siatek — nakładające się lub brakujące płaszczyzny elementarne i źle zorientowane normalne. Jednak błędy występujące w obiektach typu -->Shape[Author ID1: at Sat Nov 24 17:08:00 2001 ]--> [Author ID1: at Sat Nov 24 17:08:00 2001 ]o wiele łatwiej skorygować, łatwiej jest także na ich podstawie utworzyć obiekt nadający się do animacji ([Author ID1: at Sat Nov 24 17:09:00 2001 ]-->przyp. tłum[Author ID1: at Sat Nov 24 17:09:00 2001 ]-->)[Author ID1: at Sat Nov 24 17:09:00 2001 ][Author ID1: at Sat Nov 24 17:09:00 2001 ]-->.[Author ID1: at Sat Nov 24 17:09:00 2001 ][Author ID1: at Sat Nov 24 17:09:00 2001 ]-->[Author ID0: at Thu Nov 30 00:00:00 1899 ]

2 Część I ♦ Podstawy obsługi systemu WhizBang (Nagłówek strony)

2 D:\Moje Dokumenty\! Tłumaczenia\!23. Flash 5 Bible\Asia Pasek\!po korekcie językowej (zatwierdzam poprawki)\r36-06.doc[Author ID2: at Sun Dec 9 21:53:00 2001 ]C:\Helion\r36-04.doc

<uwaga na rys. 36-1. na czarnym tle są na nim zaznaczone dwie bardzo cieniutkie ramki, które trzeba by wzmocnić, bo znikną — chyba że to będzie naświetlane?> (od tłumacza)

---