8065


Babiogórski Park Narodowy

[edytuj]

Z Wikipedii

Skocz do: nawigacji, szukaj

Babiogórski Park Narodowy
Rezerwat biosfery UNESCO


Logo parku

Położenie

Data utworzenia

Powierzchnia
- leśna
- uprawna
- wodna

33,92 km²
31,98 km²
0,39 km²
0,12 km²

Pow. ochrony
- ścisłej
- częściowej
- krajobrazu


10,62 km²
21,74 km²
1,56 km²

Powierzchnia otuliny

84,37 km²

Długość szlaków turystycznych

52 km

Odwiedzających rocznie

60 000

Siedziba

Położenie na mapie Polski

Babiogórski Park Narodowy

Mapa parku

Piętro kosówki na Babiej Górze

Widok z Sokolicy, widoczne piętra roślinności na Babiej Górze

Piętro alpejskie na Babiej Górze

Babiogórski Park Narodowy, utworzony 30 października 1954 r., jest jednym z 23 parków narodowych na terenie Polski. Znajduje się on w Polsce południowej, w powiecie suskim i nowotarskim (województwie małopolskim) przy granicy ze Słowacją. Po słowackiej stronie istnieje też rezerwat "Babia Hora". Obejmuje północną i południową stronę masywu Babiej Góry włączając najwyższy szczyt Beskidu Żywieckiego - Diablak (1725 m n.p.m.).

W Zawoi, gdzie znajduje się siedziba Dyrekcji Parku, utworzono specjalny Ośrodek Edukacyjny Babiogórskiego Parku Narodowego prezentujący w przystępny sposób walory babiogórskiej przyrody. Dla uatrakcyjnienia zwiedzania parku wytyczono sieć ścieżek edukacyjnych.

Spis treści

[pokaż]

0x01 graphic
Historia [edytuj]

Babiogórski Park Narodowy powstał na mocy Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 października 1954 roku (Dz. U. Z 4. II. 1955 r. Nr 4, poz. 25). Powierzchnia Parku wynosiła 1703,70 ha, w tym 97 ha gruntów prywatnych. Rezerwat ścisły obejmował 1049,88 ha, a rezerwat częściowy 624,89 ha. Na fakt utworzenia Babiogórskiego Parku Narodowego wpłynęło wiele czynników, między innymi klasycznie wykształcony układ pięter roślinnych, zespół roślinności naskalnej i jedyne w Polsce stanowiska roślin: okrzyn jeleni i rogownica alpejska. W partii szczytowej Babiej Góry występuje jedyne w Beskidach piętro halne oraz wiele zanikających stawków osuwiskowych.

W 1977 roku objęto Babią Górę w granicach Parku Narodowego statusem Rezerwatu Biosfery i włączono do programu UNESCO "Człowiek i środowisko". Ponad 20-letnie starania o powiększenie Parku przyniosły efekt w 1997 roku. Rozporządzeniem Rady Ministrów powiększono obszar parku do 3391,55 ha. Utworzono również otulinę o powierzchni 8437 ha.

Flora [edytuj]

Na terenie parku opisano 500 gatunków roślin naczyniowych, prawie 200 gatunków mchów oraz liczne porosty, glony i wątrobowce. Występuje tutaj 70 gatunków wysokogórskich oraz 54 objętych ochroną gatunkową.

Na Babiej Górze widoczny jest piętrowy układ roślinności górskiej. Są to następujące piętra wraz z charakterystycznymi roślinami:

Symbolem parku jest okrzyn jeleni (endemit), który występuje tylko w Babiogórskim Parku Narodowym.

Fauna [edytuj]

Wybrana bibliografia [edytuj]

Dane teleadresowe [edytuj]

Babiogórski Park Narodowy
34-223 Zawoja 1403
E-mail: park@bgpn.pl
tel/fax: (0 prefiks 33) 877 51 10, 877 67 02
Strona WWW: www.bgpn.pl

Zobacz też [edytuj]

Zobacz galerię na Wikimedia Commons:
Babiogórski Park Narodowy

Linki zewnętrzne [edytuj]



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
8065
8065
8065
8065
8065
8065
8065
8065

więcej podobnych podstron