Art. 95 Ust. o gos. nieruch.	1601	Niezależnie od ustaleń planu miejscowego podziału nieruchomości można dokonać w celu: zniesienia współwłasności nieruchomości zabudowanej co najmniej dwoma budynkami, wzniesionymi na podstawie pozwolenia na budowę; zamiany nieruchomości; wydzielenia części nieruchomości, której własność lub użytkowanie wieczyste zostały nabyte z mocy prawa. Art. 95. Niezależnie od ustaleń planu miejscowego podział nieruchomości może nastąpić w celu:   1)  zniesienia współwłasności nieruchomości zabudowanej co najmniej dwoma budynkami, wzniesionymi na podstawie pozwolenia na budowę, jeżeli podział ma polegać na wydzieleniu dla poszczególnych współwłaścicieli, wskazanych we wspólnym wniosku, budynków wraz z działkami gruntu niezbędnymi do prawidłowego korzystania z tych budynków,   2)  ^(123) wydzielenia działki budowlanej, jeżeli budynek został wzniesiony na tej działce przez samoistnego posiadacza w dobrej wierze,   3)  wydzielenia części nieruchomości, której własność lub użytkowanie wieczyste zostały nabyte z mocy prawa,   4)  realizacji roszczeń do części nieruchomości, wynikających z przepisów niniejszej ustawy lub z odrębnych ustaw,   5)  realizacji przepisów dotyczących przekształceń własnościowych albo likwidacji przedsiębiorstw państwowych lub samorządowych,   6)  ^(124) wydzielenia części nieruchomości objętej decyzją o ustaleniu lokalizacji drogi krajowej,   7)  ^(125) wydzielenia działki budowlanej,  8)  ^(126) wydzielenia działek gruntu na terenach zamkniętych.
Art. 97 p. 1 i 6 Ust. o gos. nieruch.	1602	Podziału nieruchomości dokonuje się na koszt: gminy; osoby, która ma w tym interes prawny; Skarbu Państwa. Art. 97. 1. Podziału nieruchomości dokonuje się na wniosek i koszt osoby, która ma w tym interes prawny. 6. ^(135) Podziału nieruchomości, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, można również dokonać na koszt osoby lub jednostki organizacyjnej, która będzie realizowała cel publiczny.
Art. 102 p. 1 Ust. o gos. nieruch.	1603	Szczegółowe warunki scalenia i podziału nieruchomości określa: plan miejscowy; strategia rozwoju powiatu; strategia rozwoju gminy. Art. 102. 1. Gmina może dokonać scalenia i podziału nieruchomości, o którym mowa w art. 101 ust. 1. Szczegółowe warunki scalenia i podziału nieruchomości określa plan miejscowy.
Art. 15 p. 1 Ust. o plan. i zagospod. przestrzen.	1604	Organem właściwym w sprawie sporządzania projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest: rada gminy; starosta; wójt, burmistrz lub prezydent miasta.
Art. 4 p. 1 Ust. o lasach	1605	Gospodarowanie lasami stanowiącymi własność Skarbu Państwa należy do: Starosty wykonującego zadanie zakresu administracji rządowej; Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji; państwowej jednostki organizacyjnej “Lasy Państwowe”.
Art. 28 p. 3.1 Prawo geod. i kartograf.	1606	Kompleksową informację o uzbrojeniu działki gruntu w infrastrukturę techniczną można uzyskać: w księgach wieczystych; w Starostwie Powiatowym - powiatowym ośrodku dokumentacji geodezyjno-kartograficznej; w jednostce wykonawstwa geodezyjnego.
Art. 34 p. 1 Ust. o gos. nieruch.	1607	W przypadku zbywania nieruchomości z zasobu Skarbu Państwa, pierwszeństwo w ich nabyciu przysługuje osobie: która jest najemcą zbywanego lokalu mieszkalnego na czas oznaczony; której przysługuje roszczenie o nabycie nieruchomości z mocy ustawy; która jest poprzednim właścicielem nieruchomości. Art. 34. 1. W przypadku zbywania nieruchomości osobom fizycznym i prawnym pierwszeństwo w ich nabyciu, z zastrzeżeniem art. 216a, przysługuje osobie, która spełnia jeden z następujących warunków:   1)  przysługuje jej roszczenie o nabycie nieruchomości z mocy niniejszej ustawy lub odrębnych przepisów, jeżeli złoży wniosek o nabycie przed upływem terminu określonego w wykazie, o którym mowa w art. 35 ust. 1; termin złożenia wniosku nie może być krótszy niż 6 tygodni, licząc od dnia wywieszenia wykazu,   2)  jest poprzednim właścicielem zbywanej nieruchomości pozbawionym prawa własności tej nieruchomości przed dniem 5 grudnia 1990 r. albo jego spadkobiercą, jeżeli złoży wniosek o nabycie przed upływem terminu określonego w wykazie, o którym mowa w art. 35 ust. 1; termin złożenia wniosku nie może być krótszy niż 6 tygodni, licząc od dnia wywieszenia wykazu,   3)  jest najemcą lokalu mieszkalnego, a najem został nawiązany na czas nieoznaczony.
Art. 33 p. 2 Ust. o gos. nieruch.	1608	W przypadku wygaśnięcia użytkowania wieczystego na skutek upływu okresu ustalonego w umowie, użytkownikowi wieczystemu: przysługuje wynagrodzenie odpowiadające wartości budynków i urządzeń, określonej na dzień wygaśnięcia umowy; przysługuje wynagrodzenie 50% wartości budynków na dzień wygaśnięcia umowy; nie przysługuje wynagrodzenie. Art. 33 2. W razie wygaśnięcia użytkowania wieczystego na skutek upływu okresu ustalonego w umowie albo na skutek rozwiązania umowy przed upływem tego okresu, użytkownikowi wieczystemu przysługuje wynagrodzenie za wzniesione przez niego lub nabyte na własność budynki i inne urządzenia. Wynagrodzenie powinno być równe wartości tych budynków i urządzeń określonej na dzień wygaśnięcia użytkowania wieczystego. Za budynki i inne urządzenia wzniesione wbrew postanowieniom umowy wynagrodzenie nie przysługuje.
Art. 2 p. 1 Ust. o drogach publicznych	1609	Drogi publiczne, ze względu na funkcję w sieci drogowej, dzielą się na kategorie: drogi wojewódzkie; drogi krajowe; drogi gminne.
Art. 2a p. 1 Ust. o drogach publicznych	1610	Drogi krajowe stanowią własność: powiatu przez który przechodzą; województwa przez które przechodzą; Skarbu Państwa.
Art. 3 Ust. o drogach publicznych	1611	Drogi publiczne ze względu na stopień dostępności i obsługi przyległego terenu dzieli się na: drogi ogólnodostępne; drogi ekspresowe; autostrady.
Art. 43 Ust. o drogach publicznych	1612	Obiekty budowlane przy drodze ogólnodostępnej krajowej, poza terenem zabudowy, powinny być usytuowane w odległości od zewnętrznej krawędzi jezdni co najmniej: 50 m; 25 m; 12,5 m.
Art. 43 Ust. o drogach publicznych	1613	Obiekty budowlane przy autostradzie, na terenie zabudowy miast i wsi, powinny być usytuowane w odległości od zewnętrznej krawędzi jezdni co najmniej: 30 m; 60 m; 90 m.
Art. 43 Ust. o drogach publicznych	1614	Obiekty budowlane przy drodze ekspresowej, na terenie zabudowy miast i wsi, powinny być usytuowane w odległości od zewnętrznej krawędzi jezdni co najmniej: 20 m; 40 m; 60 m.
Art. 43 Ust. o drogach publicznych	1615	Obiekty budowlane przy drodze ogólnodostępnej krajowej, na terenie zabudowy miast i wsi, powinny być usytuowane w odległości od zewnętrznej krawędzi jezdni co najmniej: 10 m; 20 m; 30 m.
Art. 43 Ust. o drogach publicznych	1616	Obiekty budowlane przy drodze ogólnodostępnej gminnej na terenie zabudowy miast i wsi powinny być usytuowane w odległości od zewnętrznej krawędzi jezdni co najmniej: 6 m; 12 m; 18 m.
Art. 7d Prawo geod. i kartograf.	1617	Do zadań starosty należy w szczególności: uzgadnianie usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu; prowadzenie wojewódzkiego zasobu geodezyjnego i kartograficznego; zakładanie i aktualizacja mapy zasadniczej.
Art. 180 p. 1 Ust. o gos. nieruch.	1618	Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami polega na: zawodowym wykonywaniu czynności zmierzających do zawierania umów wyszczególnionych w ustawie o gospodarce nieruchomościami; podejmowaniu wszelkich decyzji i dokonywaniu wszelkich czynności zmierzających do utrzymywania nieruchomości w stanie nie pogorszonym zgodnie z jej przeznaczeniem; okazjonalnym zakupem i sprzedażą nieruchomości własnych. Art. 180. 1. ^(251) Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami polega na zawodowym wykonywaniu przez pośrednika w obrocie nieruchomościami czynności zmierzających do zawarcia przez inne osoby umów:   1)  nabycia lub zbycia praw do nieruchomości,    2)  nabycia lub zbycia własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego lub prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,   3)  najmu lub dzierżawy nieruchomości albo ich części,   4)  innych niż określone w pkt 1-3, mających za przedmiot prawa do nieruchomości lub ich części.
Art. 185 p. 1 Ust. o gos. nieruch.	1619	Zarządzanie nieruchomościami polega na: podejmowaniu wszelkich decyzji i dokonywaniu wszelkich czynności zmierzających do utrzymywania nieruchomości w stanie nie pogorszonym zgodnie z jej przeznaczeniem; stałym administrowaniu nieruchomości własnych; zawodowym wykonywaniu czynności zmierzających do zawierania umów pośrednictwa w obrocie nieruchomościami wyszczególnionych w ustawie o gospodarce nieruchomościami. Art. 185. 1. ^(272) Zarządzanie nieruchomością polega na podejmowaniu decyzji i dokonywaniu czynności mających na celu zapewnienie właściwej gospodarki ekonomiczno-finansowej nieruchomości oraz zapewnienie bezpieczeństwa użytkowania i właściwej eksploatacji nieruchomości w tym bieżącego administrowania nieruchomością, jak również czynności zmierzających do utrzymania nieruchomości w stanie niepogorszonym zgodnie z jej przeznaczeniem oraz do uzasadnionego inwestowania w tę nieruchomość.
Art. 180 p. 6 Ust. o gos. nieruch.	1620	Jakie ograniczenia stawia ustawa o gospodarce nieruchomościami w zakresie rodzajów nieruchomości podlegających pośrednictwu: wyłącza nieruchomości położone w strefie nadgranicznej; wyłącza nieruchomości zabytkowe; nie określa wyłączeń ani ograniczeń. Art. 180.  6. Czynności pośrednictwa w obrocie nieruchomościami mogą być wykonywane w stosunku do wszelkich nieruchomości, a także na rzecz wszystkich osób fizycznych i prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej.
Art. 181 p. 1 Ust. o gos. nieruch.	1621	Przy wykonywaniu działalności zawodowej pośrednik jest obowiązany, zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami, do: wykonywania czynności pośrednictwa ze zwykłą starannością; stosowania przepisów prawa; kierowania się interesem stron i własnym. Art. 181. 1. ^(258) Pośrednik w obrocie nieruchomościami jest zobowiązany do zasadami wynikającymi z przepisów prawa i standardami zawodowymi, ze szczególną starannością właściwą dla zawodowego charakteru tych czynności oraz zasadami etyki zawodowej. Jest on także zobowiązany do kierowania się zasadą ochrony interesu osób, na których rzecz wykonuje te czynności.
Art. 181 p. 1 Ust. o gos. nieruch.	1622	Przy wykonywaniu działalności zawodowej pośrednik jest obowiązany, zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami, do: wykonywania czynności pośrednictwa ze szczególną starannością właściwą dla ich zawodowego charakteru; kierowania się interesem stron i własnym; kierowania się zasadami etyki zawodowej. Art. 181. 1. ^(258) Pośrednik w obrocie nieruchomościami jest zobowiązany do zasadami wynikającymi z przepisów prawa i standardami zawodowymi, ze szczególną starannością właściwą dla zawodowego charakteru tych czynności oraz zasadami etyki zawodowej. Jest on także zobowiązany do kierowania się zasadą ochrony interesu osób, na których rzecz wykonuje te czynności.
Art. 181 p. 3 Ust. o gos. nieruch.	1623	Pośrednik w obrocie nieruchomościami podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu od: następstw nieszczęśliwych wypadków; odpowiedzialności cywilnej za szkody jakie mogą wyniknąć w związku z wykonywaniem czynności pośrednictwa; ognia, powodzi i innych zdarzeń losowych. Art. 181.  3. ^(259) Pośrednik w obrocie nieruchomościami podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w związku z wykonywaniem czynności pośrednictwa, o których mowa w art. 180 ust. 1 i 1a. Jeżeli pośrednik wykonuje czynności przy pomocy innych osób, działających pod jego nadzorem, podlega on również ubezpieczeniu od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone działaniem tych osób. Przepis ten stosuje się odpowiednio do przedsiębiorców, o których mowa w art. 179 ust. 3.
Art. 182 p. 3 Ust. o gos. nieruch.	1624	Jakie wymogi spełnić musi osoba nie posiadająca obywatelstwa polskiego aby otrzymać licencję zawodową pośrednika w obrocie nieruchomościami: musi wykazać się co najmniej średnim wykształceniem uzyskanym w Polsce; musi posiadać stały adres zameldowania w Polsce; musi wykazać się biegłą znajomością języka polskiego. Art. 182 3. Osoba nie posiadająca obywatelstwa polskiego może otrzymać licencję zawodową pośrednika w obrocie nieruchomościami po spełnieniu warunków wymienionych w ust. 1 oraz po wykazaniu się biegłą znajomością języka polskiego.
Art. 191 p. 1 Ust. o gos. nieruch.	1625	Właściwy minister w zakresie zawodów rynku nieruchomości nadaje : uprawnienia zawodowe; koncesje zawodowe; licencje zawodowe. Art. 191. 1. ^(290) Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej nadaje uprawnienia i licencje zawodowe, o których mowa w rozdziałach 1-3 niniejszego działu, na podstawie postępowania kwalifikacyjnego zakończonego wynikiem pozytywnym.
Art. 194 p. 1 Ust. o gos. nieruch.	1626	Właściwy minister orzeka o zastosowaniu kar dyscyplinarnych w drodze: postanowienia; decyzji; wyroku. Art. 194. 1. ^(298) Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej orzeka, w drodze decyzji, o zastosowaniu kar dyscyplinarnych, o których mowa w art. 178 ust. 2, art. 183 ust. 2 oraz art. 188 ust. 2, na podstawie wyników postępowania wyjaśniającego, a także podejmuje decyzje w sprawach określonych w art. 178 ust. 3, art. 183 ust. 3 oraz w art. 188 ust. 3. Na decyzję przysługuje skarga do sądu administracyjnego.
Art. 194 p. 1 Ust. o gos. nieruch.	1627	Właściwy minister orzeka o zastosowaniu kar dyscyplinarnych w drodze: postanowienia; decyzji; wyroku.
Internet - strona Federacji (współpraca)	1628	Polska Federacja Rynku Nieruchomości należy do międzynarodowych organizacji zawodowych: CEPI (Europejska Rada Nieruchomości); CEREAN (Porozumienie Stowarzyszeń Rynków Nieruchomości Europy Środkowej); ICREA (Międzynarodowy Alians Stowarzyszeń Rynku Nieruchomości).
Art. 2 p. 1 Prawo działalności gospodar.	1629	Działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy Prawo działalności gospodarczej jest działalność wykonywana: w sposób zorganizowany i dorywczy; w sposób zorganizowany i ciągły; w sposób doraźny. Art. 2. 1. Działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy jest zarobkowa działalność wytwórcza, handlowa, budowlana, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i eksploatacja zasobów naturalnych, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.
Art. 2 p. 1 Art. 3 Prawo działalności gospodar.	1630	Ustawę Prawo działalności gospodarczej stosuje się do działalności w zakresie: wynajmowania przez rolników pokoi i miejsc na ustawianie namiotów; rybactwa śródlądowego; poszukiwania, rozpoznawania i eksploatacji zasobów naturalnych. Art. 2. 1. Działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy jest zarobkowa działalność wytwórcza, handlowa, budowlana, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i eksploatacja zasobów naturalnych, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Art. 3. Przepisów ustawy nie stosuje się do działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego, a także wynajmowania przez rolników pokoi i miejsc na ustawienie namiotów, sprzedaży posiłków domowych i świadczenia w gospodarstwach rolnych innych usług związanych z pobytem turystów.
Art. 2 p. 1 Art. 3 Prawo działalności gospodar.	1631	Ustawę Prawo działalności gospodarczej stosuje się do działalności w zakresie: sprzedaży posiłków domowych; ogrodnictwa; handlu. Art. 2. 1. Działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy jest zarobkowa działalność wytwórcza, handlowa, budowlana, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i eksploatacja zasobów naturalnych, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Art. 3. Przepisów ustawy nie stosuje się do działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego, a także wynajmowania przez rolników pokoi i miejsc na ustawienie namiotów, sprzedaży posiłków domowych i świadczenia w gospodarstwach rolnych innych usług związanych z pobytem turystów.
Art. 2 p. 1 Art. 3 Prawo działalności gospodar.	1632	Ustawę Prawo działalności gospodarczej stosuje się do działalności w zakresie: budownictwa; warzywnictwa; upraw rolnych. Art. 2. 1. Działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy jest zarobkowa działalność wytwórcza, handlowa, budowlana, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i eksploatacja zasobów naturalnych, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Art. 3. Przepisów ustawy nie stosuje się do działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego, a także wynajmowania przez rolników pokoi i miejsc na ustawienie namiotów, sprzedaży posiłków domowych i świadczenia w gospodarstwach rolnych innych usług związanych z pobytem turystów.
Art. 2 p. 1 Art. 3 Prawo działalności gospodar.	1633	Ustawę Prawo działalności gospodarczej stosuje się do działalności w zakresie: chowu i hodowli zwierząt; świadczenia usług turystycznych w gospodarstwach rolnych; wytwórczej. Art. 2. 1. Działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy jest zarobkowa działalność wytwórcza, handlowa, budowlana, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i eksploatacja zasobów naturalnych, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Art. 3. Przepisów ustawy nie stosuje się do działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego, a także wynajmowania przez rolników pokoi i miejsc na ustawienie namiotów, sprzedaży posiłków domowych i świadczenia w gospodarstwach rolnych innych usług związanych z pobytem turystów.
Art. 14 p. 1 Prawo działalności gospodar.	1634	Zgodnie z ustawą Prawo działalności gospodarczej uzyskania koncesji wymaga: poszukiwanie lub rozpoznawanie złóż kopalin; ochrona osób i mienia; pośrednictwo w obrocie nieruchomościami. Art. 14. 1. Uzyskania koncesji wymaga wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie:   1)  poszukiwania lub rozpoznawania złóż kopalin, wydobywania kopalin ze złóż, bezzbiornikowego magazynowania substancji oraz składowania odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych,   2)  wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią i amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym,   3)  wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania, dystrybucji i obrotu paliwami i energią,   4)  ochrony osób i mienia,   5)  ^(14) przewozu lotniczego,   6)  ^(15) budowy i eksploatacji albo wyłącznie eksploatacji autostrad płatnych oraz dróg ekspresowych, do których stosuje się przepisy o autostradach płatnych,   7)  ^(16) (uchylony),   8)  rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych.
§1 Standardy zawodowe	1635	Zgodnie ze Standardami Zawodowymi Polskiej Federacji Rynku Nieruchomości (PFRN) zasady etyki wynikają z: przepisów prawa; zwyczajów przyjętych przez grupę zawodową; ogólnie przyjętych zasad moralności i etyki.
§5 i §2 Standardy zawodowe	1636	Zgodnie ze Standardami Zawodowymi Polskiej Federacji Rynku Nieruchomości (PFRN) pośrednicy w obrocie nieruchomościami przy wykonywaniu działalności zawodowej powinni kierować się: wyłącznie dobrem własnym; dobrem klienta; przepisami prawa.
§18 Standardy zawodowe	1637	Zgodnie ze Standardami Zawodowymi Polskiej Federacji Rynku Nieruchomości (PFRN) pośrednicy w obrocie nieruchomościami nie mogą odmówić świadczenia usług pośrednictwa z powodu: wyznania; upośledzenia; kalectwa.
§23 Standardy zawodowe	1638	Zgodnie ze Standardami zawodowymi Polskiej Federacji Rynku Nieruchomości (PFRN) pośrednikom nie wolno przedstawiać oferowanych usług jako: wolnych od wad; wolnych od opłat; wolnych od odpowiedzialności.
Standardy zawodowe	1639	Pośrednicy w obrocie nieruchomościami powinni prezentować oferty swoim klientom w sposób: obiektywny; pozbawiony uprzedzeń; zgodnym ze stanem rzeczywistym.
§10 Standardy zawodowe	1640	Zgodnie ze Standardami zawodowymi Polskiej Federacji Rynku Nieruchomości (PFRN) pośrednicy powinni opierać swoje stosunki na : nieuczciwej konkurencji; wzajemnej lojalności; koleżeństwie.
§10 Standardy zawodowe	1641	Zgodnie ze Standardami zawodowymi Polskiej Federacji Rynku Nieruchomości (PFRN) pośrednicy powinni opierać swoje stosunki na : nieuczciwej konkurencji; wzajemnej lojalności; koleżeństwie.
Art. 2 p. 1 Ust. o ochronie danych osobowych	1642	Zakres podmiotowy ochrony, zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych, obejmuje: tylko osoby fizyczne; osoby fizyczne i prawne; tylko osoby prawne.
Art. 2 p. 2 Ust. o ochronie danych osobowych	1643	Ustawę o ochronie danych osobowych stosuje się do przetwarzania danych osobowych prowadzonych za pomocą: systemów informatycznych; kartotek; pamiętników.
Art. 2 p. 2 Ust. o ochronie danych osobowych	1644	Ustawę o ochronie danych osobowych stosuje się do przetwarzania danych osobowych prowadzonych za pomocą: Skorowidzów; Ksiąg; wykazów.
Art. 2 p. 2 Ust. o ochronie danych osobowych	1645	Ustawę o ochronie danych osobowych stosuje się do przetwarzania danych osobowych prowadzonych za pomocą: systemów badawczych; systemów informatycznych; zbiorów ewidencyjnych.
Art. 1 p. 1 i 2 Ust. o ochro. danych osobowych	1646	Do ochrony danych osobowych zobowiązane są: organy państwowe; organy samorządu terytorialnego; osoby fizycznych, które przetwarzają dane w związku z działalnością zarobkową.
Art. 1 p. 1 i 2 Ust. o ochro. danych osobowych	1647	Do ochrony danych osobowych: zobowiązane są osoby fizyczne, które przetwarzają dane w związku z działalnością zarobkową; zobowiązane są osoby fizyczne, które przetwarzają dane w związku z działalnością zawodową; zobowiązani są pośrednicy w obrocie nieruchomościami.
Art. 7 p. 2 Ust. o ochronie danych osobowych	1648	Zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych przez przetwarzanie danych rozumie się: jakiekolwiek operacje wykonywane na danych osobowych, takie jak zbieranie, przetwarzanie i przechowywanie; jakiekolwiek operacje wykonywane na danych osobowych, takie jak zbieranie, utrwalanie, przechowywanie i usuwanie; jakiekolwiek operacje wykonywane na danych osobowych, takie jak zbieranie, utrwalanie, przechowywanie, opracowywanie, zmienianie, udostępnianie i usuwanie, a zwłaszcza te, które wykonuje się w systemach informatycznych.
Art. 7 p. 2a i 2b Ust. o ochronie danych osobowych	1649 Tutaj są odpowiedzi do zabezpiecze-nia danych	Zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych przez system informatyczny rozumie się: wdrożenie stosownych środków technicznych zapewniających ochronę danych osobowych; eksploatację stosownych środków technicznych zapewniających ochronę danych osobowych; wdrożenie i eksploatację stosownych środków technicznych i organizacyjnych zapewniających ochronę danych osobowych przed ich nieuprawnionym przetwarzaniem.
Art. 8 p. 1 Ust. o ochronie danych osobowych	1650	Właściwym organem do spraw ochrony danych osobowych jest: Główny Specjalista Ochrony Danych; Główny Inspektor Danych Osobowych; Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych.
Art. 14 Ust. o ochronie danych osobowych	1651	W celu wykonania zadań określonych ustawą o ochronie danych osobowych Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych ma prawo do: wstępu pomiędzy godziną 6,00 a 22,00 do pomieszczenia, w którym zlokalizowany jest zbiór danych; żądania do udostępnienia do kontroli urządzeń, nośników oraz systemów informatycznych służących do przetwarzania danych osobowych; żądania złożenia pisemnych lub ustnych wyjaśnień oraz wzywania i przesłuchiwania osób w zakresie niezbędnym do ustalenia stanu faktycznego.
Art. 18 Ust. o ochronie danych osobowych	1652	W razie stwierdzenia naruszenia przepisów o ochronie danych osobowych, Generalny Inspektor, z urzędu lub na wniosek osoby zainteresowanej, może nakazać administratorowi danych: wstrzymanie przekazywania danych osobowych za granicę; zabezpieczenie danych lub przekazanie ich innym podmiotom; usunięcie danych osobowych.
Art. 18 p. 1 Ust. o ochronie danych osobowych	1653	W razie stwierdzenia naruszenia przepisów o ochronie danych osobowych, Generalny Inspektor, z urzędu lub na wniosek osoby zainteresowanej, może nakazać administratorowi danych: uzupełnienie , uaktualnienie, sprostowanie danych osobowych; udostępnienie danych osobowych; nieudostępnienie danych osobowych.
Art. 19 Ust. o ochronie danych osobowych	1654	W razie stwierdzenia, że działanie lub zaniechanie administratora danych wyczerpuje znamiona przestępstwa, zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych, Generalny Inspektor : wszczyna postępowanie karne z urzędu; kieruje zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa do organu powołanego do ścigania przestępstw; kieruje sprawę do rozpatrzenia właściwemu sądowi.
Art. 23 p. 1 Art. 27 p. 1 i 2 Ust. o ochro. danych osobowych	1655	Zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych, przetwarzanie danych osobowych jest możliwe tylko wtedy, gdy: osoba, której dane dotyczą, wyrazi na to zgodę na piśmie; osoba, której dane dotyczą, wyrazi na to ustną zgodę; jest konieczne do realizacji umowy, gdy osoba, której dane dotyczą jest jej stroną.
Art. 26 p. 1 Ust. o ochro. danych osobowych	1656	Administrator danych osobowych powinien dołożyć szczególnej staranności w celu ochrony interesów osób, których dane dotyczą, a w szczególności jest obowiązany zapewnić, aby dane te były: przetwarzane zgodnie z prawem; wykorzystywane według uznania administratora; zbierane dla oznaczonych, zgodnych z prawem celów i niepoddawane dalszemu przetwarzaniu niezgodnemu z tymi celami.
Art. 32 p. 1 Ust. o ochro. danych osobowych	1657	Zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych każdej osobie przysługuje prawo do kontroli przetwarzania danych, które jej dotyczą, zawartych w zbiorach danych, a zwłaszcza prawo do: uzyskiwania informacji o celu, zakresie i sposobie przetwarzania danych zawartych w takim zbiorze; uzyskania informacji o źródle, z którego pochodzą dane jej dotyczące; uzyskiwania informacji od kiedy się przetwarza w zbiorze dane jej dotyczące.
Art. 42 p. 1 Ust. o ochro. danych osobowych	1658	Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych prowadzi ogólnokrajowy rejestr zbiorów danych osobowych zgłoszonych do rejestracji. Jaki charakter posiada rejestr? jawny; poufny; tajny.
Art. 43 Ust. o ochro. danych osobowych	1659	Zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych, z obowiązku rejestracji zbioru danych zwolnieni są administratorzy danych dotyczących: osób u nich zatrudnionych; osób korzystających z ich usług medycznych, obsługi notarialnej, adwokackiej, radcy prawnego, rzecznika patentowego, doradcy podatkowego lub biegłego rewidenta; swoich kontrahentów.
Art. 1 p. 1 Ust. o nab. nierucho. przez cudzoziem.	1660	Co do zasady - zgodnie z ustawą o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców - nabycie nieruchomości przez cudzoziemca wymaga decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w formie: zezwolenia; zgoda; zaświadczenia. Art. 1. 1.^1) Nabycie nieruchomości przez cudzoziemca wymaga zezwolenia. Zezwolenie jest wydawane, w drodze decyzji administracyjnej, przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, jeżeli sprzeciwu nie wniesie Minister Obrony Narodowej, a w przypadku nieruchomości rolnych, jeżeli sprzeciwu również nie wniesie minister właściwy do spraw rozwoju wsi.
Art. 1 p. 1 Ust. o nab. nierucho. przez cudzoziem.	1661	Zgodnie z ustawą o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców, do nabycia nieruchomości przez cudzoziemca wymagane jest zezwolenie: Ministra Obrony Narodowej; Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej; Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Art. 1. 1.^1) Nabycie nieruchomości przez cudzoziemca wymaga zezwolenia. Zezwolenie jest wydawane, w drodze decyzji administracyjnej, przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, jeżeli sprzeciwu nie wniesie Minister Obrony Narodowej, a w przypadku nieruchomości rolnych, jeżeli sprzeciwu również nie wniesie minister właściwy do spraw rozwoju wsi.
Art. 1 p. 1 Ust. o nab. nierucho. przez cudzoziem.	1662	Co do zasady - zgodnie z ustawą o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców - do nabycia przez cudzoziemca nieruchomości wymagane jest zezwolenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, wydane w drodze decyzji administracyjnej, za zgodą: Ministra Ochrony Środowiska; Ministra Obrony Narodowej; Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. Art. 1. 1.^1) Nabycie nieruchomości przez cudzoziemca wymaga zezwolenia. Zezwolenie jest wydawane, w drodze decyzji administracyjnej, przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, jeżeli sprzeciwu nie wniesie Minister Obrony Narodowej, a w przypadku nieruchomości rolnych, jeżeli sprzeciwu również nie wniesie minister właściwy do spraw rozwoju wsi.
Art. 1 p. 4 Ust. o nab. nierucho. przez cudzoziem.	1663	W rozumieniu przepisów ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców, nabyciem nieruchomości jest między innymi: nabycie prawa użytkowania wieczystego; dzierżawa nieruchomości rolnej; najem lokalu użytkowego o powierzchni powyżej 400 m2. Art. 1. 4. Nabyciem nieruchomości w rozumieniu ustawy jest nabycie prawa własności nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego, na podstawie każdego zdarzenia prawnego.
Art. 3 p. 2 Ust. o nab. nierucho. przez cudzoziem.	1664	Zezwolenie na nabycie nieruchomości przez cudzoziemca wydane przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji ważne jest przez okres: 6 miesięcy od dnia wydania; 2 lata od dnia wydania; nieograniczony. Art. 3. 2.^12) Zezwolenie jest ważne dwa lata od dnia wydania.
Art. 3e p. 1 i 2 Ust. o nab. nierucho. przez cudzoziem.	1665	Zgodnie z ustawą o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców, nabywanie lub objęcie przez cudzoziemca udziałów lub akcji w spółce handlowej z siedzibą na terytorium Polski, będącej właścicielem nieruchomości, wymaga zezwolenia, jeżeli: w wyniku nabycia lub objęcia spółka stanie się spółką kontrolowaną; spółka jest spółką kontrolowaną, a udziały lub akcje nabywa lub obejmie cudzoziemiec nie będący udziałowcem lub akcjonariuszem spółki; nabywanie udziałów lub akcji w żadnym przypadku nie wymaga uzyskiwania zezwolenia. Art. 3e.^15) 1. Nabycie lub objęcie przez cudzoziemca udziałów lub akcji w spółce handlowej z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także każda inna czynność prawna dotycząca udziałów lub akcji wymaga zezwolenia ministra właściwego do spraw wewnętrznych, jeżeli w ich wyniku spółka będąca właścicielem lub wieczystym użytkownikiem nieruchomości na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanie się spółką kontrolowaną. 2. Nabycie lub objęcie przez cudzoziemca udziałów lub akcji w spółce handlowej z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będącej właścicielem lub wieczystym użytkownikiem nieruchomości na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wymaga zezwolenia ministra właściwego do spraw wewnętrznych, jeżeli spółka ta jest spółką kontrolowaną, a udziały lub akcje nabywa lub obejmuje cudzoziemiec niebędący udziałowcem lub akcjonariuszem spółki.
Art. 6 p. 1 Ust. o nab. nierucho. przez cudzoziem.	1666	Zgodnie z ustawą o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców, umowa nabycia nieruchomości przez cudzoziemca bez zezwolenia jest: ważna, gdy w terminie do 6 miesięcy, takie zezwolenie się uzyska; nieważna; nieważna, o ile w terminie 21 dni nie wystąpi cudzoziemiec z wnioskiem o wydanie zezwolenia. Art. 6. 1. Nabycie nieruchomości przez cudzoziemca wbrew przepisom ustawy jest nieważne.
Art. 7 p. 2 Ust. o nab. nierucho. przez cudzoziem.	1667	Zgodnie z ustawą o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców, cudzoziemiec uprawniony do dziedziczenia ustawowego: musi wystąpić z wnioskiem o wydanie zezwolenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na nabycie dziedziczonej nieruchomości; musi wystąpić z wnioskiem o wydanie zezwolenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na nabycie dziedziczonej nieruchomości, gdy spadkobiercami są także osoby krajowe; nie musi uzyskiwać zgody Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Art. 7. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do nabycia nieruchomości w drodze dziedziczenia przez osoby uprawnione do dziedziczenia ustawowego. Jeżeli prawo ojczyste spadkodawcy nie przewiduje dziedziczenia ustawowego, w tym zakresie stosuje się prawo polskie.
Art. 2 p. 1 Ust. o “praniu brudnych pieniędzy”	1668	Przez “instytucję obowiązaną”, zgodnie z ustawą o przeciwdziałaniu wprowadzania do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowania terroryzmu, rozumie się między innymi: wszystkich obywateli Polski; notariuszy i pośredników; banki. Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) instytucji obowiązanej - rozumie się przez to banki, oddziały banków zagranicznych, domy maklerskie, banki prowadzące działalność maklerską i inne podmioty prowadzące działalność maklerską na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 702 i 703, Nr 94, poz. 1037, Nr 103, poz. 1099 i Nr 114, poz. 1191), Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A., podmioty prowadzące działalność w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach, zakłady ubezpieczeń, pośredników ubezpieczeniowych i główne oddziały zagranicznych zakładów ubezpieczeń, fundusze inwestycyjne, towarzystwa funduszy inwestycyjnych i towarzystwa funduszy powierniczych, powszechne towarzystwa emerytalne, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, Pocztę Polską, przedsiębiorstwa leasingowe i factoringowe, rezydentów prowadzących działalność kantorową, którzy w związku z prowadzoną przez siebie działalnością uczestniczą w obrocie wartościami majątkowymi, notariuszy w zakresie czynności notarialnych, dotyczących obrotu tymi wartościami, a także przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami,
Art. 2 p. 2 Ust. o “praniu brudnych pieniędzy”	1669	Przez “transakcje”, o których mowa w ustawie o przeciwdziałaniu wprowadzania do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowania terroryzmu, rozumie się między innymi: wpłaty w formie gotówkowej; wypłaty w formie gotówkowej; przelewy bankowe. Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 2) transakcji - rozumie się przez to wpłaty i wypłaty gotówkowe, przeniesienie własności lub posiadania wartości majątkowych, zamianę wierzytelności na akcje lub udziały, a także dokonywanie tych czynności we własnym lub cudzym imieniu, na swój lub cudzy rachunek,
Art. 2 p. 2 Ust. o “praniu brudnych pieniędzy”	1670	Przez “transakcje”, o których mowa w ustawie o przeciwdziałaniu wprowadzania do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowania terroryzmu, rozumie się między innymi: wypłaty w formie gotówkowej; wymianę walut; oddanie w komis. Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 2) transakcji - rozumie się przez to wpłaty i wypłaty gotówkowe, przeniesienie własności lub posiadania wartości majątkowych, zamianę wierzytelności na akcje lub udziały, a także dokonywanie tych czynności we własnym lub cudzym imieniu, na swój lub cudzy rachunek,
Art. 3 p. 1 Ust. o “praniu brudnych pieniędzy”	1671	Organami informacji finansowej w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzania do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowania terroryzmu, są : minister właściwy do spraw instytucji finansowych; Generalny Inspektor Informacji Finansowej; minister infrastruktury. Art. 3. 1. Organami administracji rządowej właściwymi w sprawach zapobiegania wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł, zwanymi dalej "organami informacji finansowej", są: 1) minister właściwy do spraw instytucji finansowych, jako naczelny organ informacji finansowej, 2) Generalny Inspektor Informacji Finansowej, zwany dalej "Generalnym Inspektorem".
Rozp. Min. Finansów Dz. U. z dn. 10 czerwca 2003 r. Nr 101 poz. 935	1672	Zgodnie z ustawą o przeciwdziałaniu wprowadzania do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowania terroryzmu, obowiązek zarejestrowania czynności powstaje przy dyspozycji klienta przekraczającej kwotę: 1.000 EURO; 15.000 EURO; 100.000 EURO.
Art. 34 Ust. o “praniu brudnych pieniędzy”	1673	Zgodnie z ustawą o przeciwdziałaniu wprowadzania do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowania terroryzmu, ujawnianie stronom transakcji faktu poinformowania Generalnego Inspektora o transakcji: jest konieczne z mocy ustawy; jest zabronione z mocy ustawy; zależy od okoliczności. Art. 34. Ujawnianie nieuprawnionym, w tym także stronom transakcji, faktu poinformowania Generalnego Inspektora o transakcjach, których okoliczności wskazują, że wartości majątkowe mogą pochodzić z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł, jest zabronione.
Art. 35 p. 1 i 3 Ust. o “praniu brudnych pieniędzy”	1674	Zgodnie z ustawą o przeciwdziałaniu wprowadzania do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowania terroryzmu, kto wbrew przepisom ustawy nie dopełnia obowiązku rejestracji transakcji, identyfikacji klienta, zawiadomienia organu lub wstrzymania transakcji, podlega: karze pozbawienia wolności; sankcjom administracyjnym; grzywnie wymierzanej przez Generalny Inspektor Informacji Finansowej. Art. 35. 1. Kto będąc pracownikiem albo działając w imieniu lub interesie osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, będącej instytucją obowiązaną, wbrew przepisom ustawy, nie dopełnia obowiązku: 1) rejestracji transakcji lub przechowywania rejestrów transakcji wraz z dokumentami dotyczącymi transakcji, 2) identyfikacji klienta zgodnie z procedurami, o których mowa w art. 28, lub przechowywania informacji objętych identyfikacją, 3) zawiadomienia organu informacji finansowej o transakcji, 4) wstrzymania transakcji określonej w art. 18, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 i ust. 2 działa nieumyślnie, podlega grzywnie.
Art. 1 Konstytucji	1675	Zgodnie z Konstytucją, Rzeczpospolita Polska jest: dobrem wszystkich Polaków; jest dobrem wszystkich obywateli; jest dobrem organów państwowych i wszystkich grup społecznych.
Art. 2 Konstytucji	1676	Zgodnie z Konstytucją, Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym: zasady sprawiedliwości społecznej; zasady ładu i porządku publicznego; zasady bezpieczeństwa zewnętrznego i wewnętrznego narodu polskiego.
Art. 4 p. 1 Konstytucji	1677	Zgodnie z Konstytucją, władza zwierzchnia w Rzeczypospolitej Polskiej należy do: Narodu; Senatu; Rządu.
Art. 8 p. 1 Konstytucji	1678	Konstytucja jest: najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej; jednym z aktów prawnych na zasadach równorzędności; zbiorem norm moralnych.
Art. 10 p. 2 Konstytucji	1679	Zgodnie z Konstytucją, władzę ustawodawczą sprawują: Sejm i Senat; Prezydent RP i Rada Ministrów; rząd RP i wojewodowie.
Art. 20 Konstytucji	1680	Konstytucja RP postanawia, że społeczna gospodarka rynkowa oparta jest na: własności prywatnej; wolności działalności gospodarczej; solidarności.
Art. 21 Konstytucji	1681	Konstytucja RP stanowi, że wywłaszczenie jest dopuszczalne: jedynie wówczas, gdy jest dokonywane na cele publiczne; jedynie wówczas, gdy wymaga tego dobro państwa; zawsze, gdyż dobro ogółu musi być ponad dobrem jednostki.
Art. 34 p. 1 Konstytucji	1682	Zgodnie z postanowieniami Konstytucji RP obywatelstwo polskie nabywa się poprzez: urodzenie na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej; urodzenie z rodziców będących obywatelami polskimi; poprzez inne przypadki wynikające z ustawy.
Art. 47 Art. 48 Art. 50 Konstytucji	1683	Do zasad wolności i praw osobistych, określonych przez Konstytucję RP, należą między innymi: prawo rodziców do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami; prawo do ochrony życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia; prawo do nienaruszalności mieszkania.
Art. 52 p. 4 Konstytucji	1684	Zgodnie z obowiązującą Konstytucją RP obywatela polskiego: nie można wydalić z kraju ani zakazać mu powrotu do kraju; można wydalić z kraju ale nie można zakazać mu powrotu do kraju; nie można wydalić z kraju ale można zakazać mu powrotu do kraju.
Art. 64 p. 1 Konstytucji	1685	Zgodnie z Konstytucją RP każdy ma prawo do: własności; innych praw majątkowych; dziedziczenia
Art. 64 p. 3 Konstytucji	1686	Zgodnie z Konstytucją RP własność może być ograniczona tylko: w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa wewnętrznego kraju i jego obywateli; w drodze ustawy i tylko w zakresie, w jakim nie narusza ona istoty prawa własności; tylko w przypadku prawomocnej decyzji organu władzy państwowej.
Art. 75 p. 1 Konstytucji	1687	Zgodnie z Konstytucją RP władze publiczne prowadzą politykę sprzyjającą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych obywateli, w szczególności poprzez: przeciwdziałanie bezdomności; wspieranie rozwoju budownictwa socjalnego; zapewnienie każdemu obywatelowi mieszkania.
Art. 83 Art. 84 Konstytucji	1688	Zgodnie z Konstytucją RP do obowiązków obywateli należy między innymi: przestrzegania prawa Rzeczypospolitej Polskiej; ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków; odpoczynek w celu zapewnienia wysokiej wydajności pracy.
Art. 87 p. 1 Konstytucji	1689	Zgodnie z Konstytucją RP źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: ratyfikowane umowy międzynarodowe; Konstytucja; rozporządzenia;
Art. 96 p. 2 Konstytucji	1690	Wybory do Sejmu RP są: powszechne; obowiązkowe; równe.
Art. 96 p. 2 Konstytucji	1691	Wybory do Sejmu RP są: obowiązkowe; proporcjonalne; bezpośrednie.
Art. 126 p. 2 Konstytucji	1692	Zgodnie z Konstytucją Prezydent Rzeczypospolitej czuwa nad: suwerennością i bezpieczeństwem państwa; orzecznictwem sądów powszechnych; przestrzeganiem Konstytucji.
Art. 126 p. 2 Konstytucji	1693	Zgodnie z Konstytucją Prezydent Rzeczypospolitej czuwa nad: suwerennością i bezpieczeństwem państwa; orzecznictwem sądów powszechnych; przestrzeganiem Konstytucji.
Art. 146 p. 1 Konstytucji	1694	Zgodnie z Konstytucją RP politykę wewnętrzną i zagraniczną Rzeczpospolitej Polskiej prowadzi: Zgromadzenie Narodowe; Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej; Rada Ministrów.
Art. 164 p. 1 Konstytucji	1695	Zgodnie z Konstytucją RP podstawową jednostką samorządu terytorialnego jest: starostwo; gmina; dzielnica.
Art. 173 Konstytucji	1696	Zgodnie z Konstytucją RP Sądy i Trybunały są władzą: odrębną i zależną jedynie od ministra sprawiedliwości; odrębną i zależną jedynie od Prezydenta RP; odrębną i niezależną od innych władz.
Art. 208 p. 1 Konstytucji	1697	Zgodnie z Konstytucją RP Rzecznik Praw Obywatelskich stoi na straży: wolności i praw człowieka i obywatela; wolności i praw organów administracji państwowej; wolności i praw jednostek samorządu terytorialnego.
Art. 228 p. 1 Konstytucji	1698	Zgodnie z Konstytucją RP, w sytuacjach szczególnych zagrożeń, jeżeli zwykłe środki konstytucyjne są niewystarczające, może zostać wprowadzony odpowiedni stan nadzwyczajny: stan klęski żywiołowej; stan wojenny; stan wyjątkowy.
Art. 22^1 Kc	1699	Konsumentem w rozumieniu Kodeksu cywilnego jest: osoba fizyczna lub prawna dokonująca czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową; osoba fizyczna dokonująca czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową; osoba zawierająca umowę z przedsiębiorcą w celu bezpośrednio nie związanym działalnością gospodarczą. Art. 22^1  Za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.
Art. 33^1 p. 2 Kc	1700	Jeżeli ustawa przyznaje jednostce organizacyjnej niebędącej osobą prawną zdolność prawną to członkowie tej jednostki ponoszą, jeśli inaczej nie jest to regulowane w przepisie szczególnym, odpowiedzialność: solidarną; zbiorową; subsydiarną. Art. 33^1  § 2. Jeżeli przepis odrębny nie stanowi inaczej, za zobowiązania jednostki, o której mowa w § 1, odpowiedzialność subsydiarną ponoszą jej członkowie; odpowiedzialność ta powstaje z chwilą, gdy jednostka organizacyjna stała się niewypłacalna.

---