ABC TRZYLATKA MAŁGORZATA ĆWIEK
BOŻENA GODZIMIRSKA
PRZEWODNIK METODYCZNY ZE SCENARIUSZAMI ZAJĘĆ
Projekt graficzny okładki i karty tytułowej
Krzysztof Demianiuk
Grafi ka nutowa
Krystyna Duda
Redaktor inicjujący
Danuta Piotrowska
Redaktor merytoryczny
Alina Namiecińska
Redaktor techniczny
Teresa Nowak
Redaktor grafi czny
Krzysztof Demianiuk
Autorów i tłumaczy tekstów literackich, do których nie udało się nam dotrzeć, prosimy o zgłaszanie
się do Wydawnictwa.
ISBN 978-83-02-09909-0
© Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne Spółka Akcyjna
Warszawa 2007
Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne Spółka Akcyjna
02-305 Warszawa, Al. Jerozolimskie 136
Adres do korespondencji: 00-965 Warszawa, p. poczt. nr 9
www.wsip.pl
Wydanie drugie (2008)
Ark. druk. 8
Skład i łamanie: Shift-Enter
Druk i oprawa: GRAFMAR Sp. z o.o., Kolbuszowa Dolna
Wydrukowano na papierze offsetowym Speed-E produkcji International Paper
www.wsip.pl 3
Spis treści
Wstęp . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5
Korelacja tematów kompleksowych ze stronami w książce ABC trzylatka.
Części 1-3 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7
Temat kompleksowy nr 1: Chodzę do przedszkola, bo jestem duży . . . . . . . . . 8
Temat kompleksowy nr 2: Poznaję przedszkole . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13
Temat kompleksowy nr 3: Lubię się bawić . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21
Temat kompleksowy nr 4: Owoce i warzywa są zdrowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25
Temat kompleksowy nr 5: Dookoła jesień . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29
Temat kompleksowy nr 6: Jest chłodno, ubieram się cieplej . . . . . . . . . . . . . . . 35
Temat kompleksowy nr 7: Lubię zimę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39
Temat kompleksowy nr 8: Umiem się zgodnie bawić . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 43
Temat kompleksowy nr 9: Idą święta - czekam na Mikołaja . . . . . . . . . . . . . . . 47
Temat kompleksowy nr 10: Karmię ptaki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52
Temat kompleksowy nr 11: Kocham babcię i dziadka . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56
Temat kompleksowy nr 12: Baloniki i bale . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59
Temat kompleksowy nr 13: Chcę być czysty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 62
Temat kompleksowy nr 14: Już Wielkanoc . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 65
Temat kompleksowy nr 15: Przychodzi wiosna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 69
Temat kompleksowy nr 16: Obserwuję zwierzęta . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 74
Temat kompleksowy nr 17: Obserwuję pojazdy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80
Temat kompleksowy nr 18: Kocham mamę i tatę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 84
Temat kompleksowy nr 19: Jadę na wakacje . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 87
Scenariusze zajęć muzycznych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 90
Idę do przedszkola . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 90
Moja przytulanka . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 92
Nasze zabawki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 94
Pyszne owoce . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 96
Żołędzie i wiatr . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 98
Pada deszcz, wieje wiatr . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 100
Pada śnieg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 102
Pajacyk i miś . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 104
Choinka i zajączki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 106
Ptaszki zimą . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 108
Dla babci i dziadka . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 110
Bale w karnawale . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 112
Dbam o czystość . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 114
Wiosenne święta . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 116
Wiosna na łące . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 118
Bal na łące . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 120
Podróże małe i duże . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 122
Moi rodzice . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 124
Lato na łące . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 126
www.wsip.pl 5
Dziecko jest chodzącym cudem, jedynym,
wyjątkowym i niezastąpionym.
Phil Bosmans
WSTĘP
Scenariusze zajęć dla trzylatków opracowane są zgodnie z Programem Wychowania
Przedszkolnego XXI wieku oraz Rozkładem materiału. ABC trzylatka Anny Łady-
-Grodzickiej. W scenariuszach zostały uwzględnione wszystkie strony z ćwiczeniami
i zadaniami zawarte w książkach autorstwa Anny Łady-Grodzickiej ABC trzylatka.
Części 1-3 oraz w ABC trzylatka. Kolorowanka.
Zabawy i ćwiczenia oraz literatura do tych zajęć, będąca dotychczas w Rozkładzie
materiału. ABC trzylatka, została umieszczona w scenariuszach. Opracowano 19 tematów
kompleksowych, a każdy z nich zawiera:
• cele ogólne,
• temat zajęć,
• rodzaj zajęć,
• środki dydaktyczne,
• przebieg zajęć,
• proponowany zapis w dzienniku zajęć,
• inne propozycje w obrębie tematu.
W scenariuszach uwzględniono jedynie propozycje dotyczące treści tematu. Nie
przedstawiono propozycji pracy indywidualnej, pracy w zespołach, zabaw dowolnych,
wybrane zostały tylko te zabawy ruchowe, których treść jest związana z tematem. Aby
uniknąć ciągłych powtórzeń, w środkach dydaktycznych odstąpiono od wymieniania
jako pomocy: tablic, cerat, tacek.
W scenariuszach zawarta jest również propozycja zapisu w dzienniku zajęć, dotycząca
treści danego tematu. Zapis ten podzielony jest na trzy główne części.
Pierwsza część dotyczy czasu, w którym dzieci przychodzą do przedszkola. Jest to
pora, kiedy nauczyciel ma możliwość lepszego poznania dzieci, wejścia w bliższy kontakt,
może indywidualnie zająć się dzieckiem. Warto wykorzystać ten czas również na
pracę w małych grupkach. W tej części dnia łatwiej wprowadzić nową grę, nauczyć zasad,
które w niej obowiązują, przygotować przybory i materiały do zajęć plastycznych,
np. wymieszać farby, przygotować masę solną, wybrać papier kolorowy. Również wtedy
można wprowadzić elementy nowego tematu, np. obejrzeć album, obrazki, przeczytać
fragment odpowiedniego tekstu. Można prowadzić pracę wyrównawczą z dziećmi
mającymi różnorodne defi cyty rozwojowe, a także z dziećmi zdolnymi.
W drugiej części dnia prowadzone jest zajęcie programowe, które w grupie dzieci
trzyletnich trwa około 10-15 minut. Dobór zajęć w tygodniu powinien uwzględniać
ich różnorodność tak, aby dzieci zdobywały doświadczenia poprzez wielozmysłowe
poznawanie. Przygotowując zajęcia i organizując zabawy, należy dostarczyć dzieciom
okazji do patrzenia, słuchania, dotykania, smakowania, wąchania.
W trzeciej części dnia prowadzona jest praca w małych zespołach i praca indywidualna.
W tym czasie nauczyciel kontynuuje temat rozpoczęty wcześniej. Utrwala
wiadomości i umiejętności zdobyte przez dzieci na zajęciach. Występują tu również
elementy pracy wymienione w części pierwszej.
6
Proponowany zapis w dzienniku nie jest ostateczny i całościowy. Nie zostały w nim
uwzględnione zabawy ruchowe, które powinny wystąpić w każdej części dnia. Do
dziennika zajęć nie trzeba wpisywać tych elementów pracy z dziećmi, które są powtarzalne,
np. zabawy dowolne i zabawy według zainteresowań.
Nauczyciel zapisuje w dzienniku pracę wychowawczą z dziećmi - indywidualną
i grupową. Zaznacza, jaki miała cel i czy odnosiła się do całej grupy, czy jednego dziecka.
(Pracę indywidualną zapisujemy imiennie np. „Rozmowa z Jasiem”, „Ćwiczenia
z Olą”) Działalność wychowawcza powinna mieć w dzienniku zajęć swoje dokładne
i systematyczne odzwierciedlenie. Zapis pracy wychowawczej będzie dotyczył pierwszej
i trzeciej części dnia.
Tematyka opracowywanych scenariuszy zajęć została pomyślana tak, aby treści
przekazywane dzieciom były bliskie, znajome i ciekawe. Dotyczą one spraw związanych
z porami roku, otaczającym światem przyrody, zabawami dzieci, rodziną, świętami,
zdrowiem.
Ostatnia część przewodnika zawiera scenariusze zajęć muzycznych wraz z nutami
i tekstami piosenek, które są uzupełnieniem tematów kompleksowych. Każde z proponowanych
zajęć opiera się na różnorodnych formach wychowania muzycznego,
takich jak: śpiew i mowa, ruch do muzyki, gra na instrumentach, słuchanie muzyki.
Umożliwi to dzieciom znalezienie zadania zgodnego z ich zainteresowaniami i możliwościami,
a nauczycielowi pomoże dobrać stopień trudności zadań do poziomu rozwoju
grupy.
Bibliografi a
• Bogdanowicz Z. Zabawy dydaktyczne dla przedszkoli. WSiP, Warszawa 1990
• Gruszczyk-Kolczyńska E., Zielińska E. Wspomaganie dzieci w rozwoju do skupienia
uwagi i zapamiętywania. WSiP, Warszawa 2005
• Kielar-Turska M. Jak pomagać dziecku w poznawaniu świata. WSiP, Warszawa 1992
• Kruk H. Wybór literatury do zabaw i zajęć w przedszkolu. WSiP, Warszawa 1990
• Kruk H. Z ludźmi i przyrodą. WSiP, Warszawa 1991
• Łada-Grodzicka A. i inni ABC... Program wychowania przedszkolnego XXI wieku.
WSiP, Warszawa 2000
• Łada-Grodzicka A. ABC trzylatka. Rozkład materiału. WSiP, Warszawa 2005
• Malko D. Metodyka wychowania muzycznego w przedszkolu. WSiP, Warszawa 1990
• Mergier D. Zabawy teatralne w przedszkolu. Tłum. A. Wróblewski. Wydawnictwo
Cykady, Warszawa 2000
• Smoczyńska-Nachtman U. Podajmy sobie ręce. WSiP, Warszawa 1989
• Smoczyńska-Nachtman U. Rozśpiewane przedszkole. WSiP, Warszawa 1992
• Smoczyńska-Nachtman U. Muzyka dla dzieci. WSiP, Warszawa 1992
• Szuman W. Zabawy z najmłodszymi dziećmi. AIU, Warszawa 1991
• Trawińska H. Zabawy rozwijające dla małych dzieci. Państwowy Zakład Wydawnictw
Lekarskich, Warszawa 1988
• Vasta R., Haith M. M., Miller S.A. Psychologia dziecka. Tłum. M. Babiuch. WSiP,
Warszawa 1995
• Wlaźnik K. Wychowanie fi zyczne w przedszkolu. WSiP, Warszawa 1976
www.wsip.pl 7
Korelacja tematów kompleksowych ze stronami w książce
ABC trzylatka. Części 1-3
Miesiąc Temat kompleksowy Strony
w książce
WRZESIEŃ
Część 1.
1. Chodzę do przedszkola, bo jestem duży
2. Poznaję przedszkole
1-2
3-6
PAŹDZIERNIK 3. Lubię się bawić
4. Owoce i warzywa są zdrowe
7-9
10-13
LISTOPAD 5. Dookoła jesień
6. Jest chłodno, ubieram się cieplej
14-20
21-23
GRUDZIEŃ
Część 2.
7. Lubię zimę
8. Umiem się zgodnie bawić
1-5
6-8
STYCZEŃ 9. Idą święta - czekam na Mikołaja
10. Karmię ptaki
9-15
16-17
LUTY 11. Kocham babcię i dziadka
12. Baloniki i bale
18-19
20-21
MARZEC
13. Chcę być czysty
Część 3.
14. Już Wielkanoc
22-23
1-4
KWIECIEŃ 15. Przychodzi wiosna
16. Obserwuję zwierzęta
5-8
9-16
MAJ 17. Obserwuję pojazdy
18. Kocham mamę i tatę
17-19
20-21
CZERWIEC 19. Jadę na wakacje 22-23
8
TEMAT KOMPLEKSOWY NR 1: Chodzę do przedszkola, bo jestem duży
CELE OGÓLNE:
• Nawiązywanie serdecznego, bliskiego kontaktu z nauczycielem i nabywanie umiejętności
wyrażania słowami własnych potrzeb.
• Wspomaganie rozwoju wiedzy o samym sobie.
• Poznawanie w toku zabaw i ćwiczeń określeń: duży - mały.
• Przyzwyczajanie się do prawidłowego trzymania narzędzia malarskiego.
• Udział w zabawach manipulacyjnych i konstrukcyjnych.
SCENARIUSZE ZAJĘĆ
ZAJĘCIA 1.
TEMAT: Małe i duże dzieci
RODZAJ ZAJĘĆ:
• Zabawa dydaktyczna - „Małe i duże dziecko”.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
• kąciki tematyczne,
• lalka-niemowlę ze smoczkiem i lalka duża, normalnie ubrana,
• smoczek, butelka z mlekiem, grzechotka, pielucha...,
• talerzyk, kubek, łyżka, łyżeczka,
• klocki drewniane.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. Zabawy dowolne w kącikach tematycznych, np. kącik kuchenny, lekarski. Zapoznanie
się z ich wyposażeniem - rozpoznawanie i nazywanie zabawek, zabawy wybraną
zabawką, odkładanie zabawek na stałe wyznaczone miejsca.
2. Zabawa dydaktyczna „Małe i duże dziecko”. Oglądanie dwóch lalek - wskazanie,
która jest małym dzieckiem, a która dużym. Przyporządkowanie niemowlakowi
tego, co jest potrzebne małemu dziecku - smoczka, butelki z mlekiem, grzechotki,
pieluchy... Słuchanie kołysanki śpiewanej przez nauczyciela małemu dziecku
Aaa kotki dwa - nauczyciel śpiewa piosenkę, kołysząc lalkę-niemowlę. Dzieci naśladują
jego ruchy - układają ręce w łódkę i poruszają nimi na boki. Pomagają
również śpiewać melodię na aaa...
Przyporządkowanie dużej lalce tego, co jest potrzebne dużemu dziecku - talerzyka,
kubka, łyżki, łyżeczki. Słuchanie kołysanki dla dużych dzieci śpiewanej przez nauczyciela,
np. Idzie niebo ciemną nocą. Dzieci kładą się na dywanie na plecach ze
skrzyżowanymi na piersiach rękami i słuchając, kołyszą lekko ciałem na boki lub
układają się w swobodnej, dowolnej pozycji i zamykają oczy.
Podkreślanie różnic pomiędzy małym dzieckiem i dużym, zwracanie uwagi na
umiejętności dużego dziecka i pochwalenie go za różne osiągnięcia.
3. Zabawa orientacyjno-porządkowa „Małe i duże dzieci”. Dzieci poruszają się swobodnie
po sali. Na zapowiedź: Małe dzieci - chodzą w przysiadzie. Na zapowiedź:
Duże dzieci - chodzą wyprostowane, unosząc ręce do góry.
4. W ogrodzie - ustalenie reguł bezpiecznego korzystania ze sprzętu, zakaz oddalania
się poza wyznaczony teren...
www.wsip.pl 9
5. Wznoszenie budowli z klocków drewnianych. Ustawianie klocków obok siebie -
„pociąg”. Budowanie pociągów długich i krótkich. Po skończonej zabawie - wspólnie
z nauczycielem sprzątanie klocków do pojemnika.
PROPONOWANY ZAPIS W DZIENNIKU ZAJĘĆ
I. Zabawy w kącikach tematycznych. Zapoznanie dzieci z ich wyposażeniem, wdrażanie
do odkładania zabawek na stałe wyznaczone miejsca.
II. Zabawa dydaktyczna - „Małe i duże dziecko”. Cele: Rozróżnianie wielkości - duży,
mały. Rozumienie znaczenia przymiotników - duży, mały. Przyporządkowanie przedmiotów
według przeznaczenia. Pomoce: lalka-niemowlę ze smoczkiem i lalka duża,
normalnie ubrana, smoczek, butelka z mlekiem, grzechotka, pielucha, talerzyk, kubek,
łyżka, łyżeczka.
Zabawa orientacyjno-porządkowa „Małe i duże dzieci”.
III. Wznoszenie budowli z klocków drewnianych. Wdrażanie do zgodnej zabawy
wspólnymi zabawkami i porządkowania miejsca zabawy. Posługiwanie się pojęciami:
długi, krótki.
ZAJĘCIA 2.
TEMAT: Jestem duża, jestem duży
RODZAJ ZAJĘĆ:
• Zabawa z wykorzystaniem obrazków Jestem duży połączona ze słuchaniem wiersza
Doroty Gellner Jestem duży.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
• pacynka,
• dwa, trzy obrazki przedstawiające niemowlęta i dzieci w wieku trzech lat,
• wiersze Doroty Gellner Jestem duży, Jestem duża.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. Zabawa „Witamy się ”. Dzieci siedzą w kole. Nauczyciel przedstawia im pacynkę,
która bardzo chce poznać maluszki. Pacynka wita się z dziećmi: Dzień dobry.
Ja mam na imię… i bardzo chcę się dowiedzieć, jakie wy macie imiona. Każde dziecko
przedstawia się (może podać rękę) i głośno mówi swoje imię.
2. Zabawa z wykorzystaniem obrazków Jestem duży połączona ze słuchaniem wiersza
Doroty Gellner Jestem duży. Pokazanie obrazków przedstawiających dzieci małe
i duże. Podzielenie ich na dwie grupy - oddzielnie dzieci małe i duże.
3. Wysłuchanie wierszy D. Gellner Jestem duży, Jestem duża.
JESTEM DUŻY
Jestem duży! I urosły moje nóżki
Byłem mały! i urosły moje ręce,
Wróżki mnie zaczarowały! włosów też mam
Jakie wróżki? chyba więcej.
Dobre wróżki! Patrzcie, jak urosłem cały,
Chociaż byłem taki mały!
Dorota Gellner
10
JESTEM DUŻA
Jestem duża! i urosły moje ręce,
Byłam mała! włosów też mam
Wróżka mnie zaczarowała! chyba więcej.
Uśmiechnęłam się do wróżki Patrzcie, jak urosłam cała,
i urosły moje nóżki, chociaż byłam taka mała!
Dorota Gellner
Zwrócenie uwagi, że dziewczynki i chłopcy mówią o sobie nieco inaczej. Ilustrowanie
tekstu wiersza ruchami rąk, zgodnie z jego treścią (uniesienie rąk do góry,
opuszczenie na dół, pokazanie nóg, rąk, włosów, pokazanie całego ciała od dołu do
góry, opuszczenie rąk na dół).
4. Podział dzieci na dwie grupy: dziewczynki i chłopców, które zajmują miejsca w przeciwległych
miejscach sali, jedna grupa jest pod opieką nauczyciela, a druga - pomocy
nauczyciela. Każda grupa wysłuchuje ponownie wiersza przeznaczonego dla
siebie, obserwuje ruchy wykonywane przez osobę dorosłą i próbuje ją naśladować.
5. Zabawa dydaktyczna „Dziewczynki i chłopcy”. Dzieci wykonują polecenia nauczyciela,
np: dziewczynki podniosą ręce do góry, chłopcy klasną w dłonie, chłopcy
poruszają głową, dziewczynki poklepią się po brzuchu.
PROPONOWANY ZAPIS W DZIENNIKU ZAJĘĆ
I. Zabawa „Witamy się ”. Uczenie się używania zwrotu grzecznościowego Dzień dobry.
Pokonywanie nieśmiałości podczas wypowiadania się przed całą grupą. Utrwalanie
imion kolegów z grupy.
II. Zabawa z wykorzystaniem obrazków Jestem duży połączona ze słuchaniem wiersza
D. Gellner Jestem duży. Cele: Rozumienie pojęć: małe dziecko, duże dziecko. Uważne
słuchanie treści wiersza, ilustrowanie jej ruchami rąk. Nazywanie i pokazywanie poszczególnych
części ciała. Rozwijanie poczucia tożsamości. Pomoce: dwa, trzy obrazki
przedstawiające niemowlęta i dzieci w wieku trzech lat, wiersze D. Gellner Jestem
duży, Jestem duża.
III. Zabawa dydaktyczna „Dziewczynki i chłopcy”. Uważne słuchanie i wykonywanie poleceń
nauczyciela. Rozwijanie samoświadomości: jestem dziewczynką, jestem chłopcem.
ZAJĘCIA 3.
TEMAT: Nasza książeczka
RODZAJ ZAJĘĆ:
• Zapoznanie dzieci z książką ABC trzylatka. Część 1. połączone z wykonaniem zadania
z nalepkami Idę do przedszkola.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
• dwa pluszowe misie, klocek drewniany, plastikowy samochód,
• książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 1 - Idę do przedszkola,
• duża lalka.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. Zabawa dydaktyczna „Nasze zabawki”. Oglądanie, dotykanie i nazywanie zabawek.
Przeliczanie, ile jest samochodów, klocków, misiów (wszystkie zabawki) - ważne
www.wsip.pl 11
jest, aby przedmioty były ułożone w szeregu, a dzieci wskazywały je kolejno w czasie
liczenia. Podział zabawek na miękkie i twarde.
2. Zapoznanie z książką ABC trzylatka. Część 1. Nauczyciel pyta: Jakie zwierzątko jest
na okładce książki? Prosi, aby dzieci odnalazły takiego kotka na różnych stronach
książki - pokazuje, w jaki sposób należy przewracać kartki. Dzieci oglądają obrazki,
wypowiadają się na temat tych, na których odnalazły kotka - co jest na obrazku?
Odszukanie kartek z nalepkami - wyjaśnienie określenia środek książki. Nauczyciel
demonstruje, w jaki sposób należy wyjmować nalepki i jak na krótko można nalepić
je na powierzchni dłoni w momencie powracania na właściwą stronę.
3. Wykonanie zadania z nalepkami Idę do przedszkola. Nalepianie zabawek na dole strony
- lalka, samochód. Rozpoznawanie i nazywanie zabawki, którą trzyma chłopiec
i zabawek obok niego. Wskazanie, które z zabawek są miękkimi przytulankami.
4. Zabawa dydaktyczna „Lalka i ja”. Nauczyciel prosi, aby dzieci pokazały, gdzie lalka
ma oczy i gdzie dzieci mają oczy, gdzie lalka ma brzuch i gdzie dzieci mają
brzuch itp. Można zamienić się rolami - dziecko nazywa części ciała, a nauczyciel
je pokazuje na lalce i na sobie.
PROPONOWANY ZAPIS W DZIENNIKU ZAJĘĆ
I. Zabawa dydaktyczna „Nasze zabawki”. Rozpoznawanie i nazywanie zabawek.
Posługiwanie się liczebnikami: jeden, dwa. Rozumienie pojęć: miękkie, twarde.
II. Zapoznanie z książką ABC trzylatka. Część 1. połączone z wykonaniem zadania
z nalepkami Idę do przedszkola. Cele: Wdrażanie do umiejętnego przewracani kartek.
Oglądanie obrazków, nazywanie ich. Wprowadzenie określenia środek książki.
Rozumienie pojęcia na dole, obok. Pomoce: książka ABC trzylatka. Część 1.
III. Zabawa dydaktyczna „Lalka i ja”. Nazywanie i wskazywanie części ciała. Wdrażanie
do przestrzegania reguł zabawy.
ZAJĘCIA 4.
TEMAT: Bawimy się ze starszakami
RODZAJ ZAJĘĆ:
• Spotkanie ze starszakami - wspólna zabawa przy piosence Tańcowały dwa Michały
połączona z wykonaniem zadania z nalepkami Dwa Michały.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
• wierszyk Sroczka (W. Szuman Zabawy z najmłodszymi dziećmi),
• książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 2, kredki.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. Ilustrowanie ruchami obu rąk i palców wierszyka Sroczka według książki W. Szuman
Zabawy z najmłodszymi dziećmi. Obserwowanie ruchów wykonywanych przez nauczyciela,
próby naśladowania ich.
2. Wizyta starszaków w sali maluchów. Przedstawienie starszych dzieci, wyjaśnienie,
że długo już chodzą do przedszkola i że kiedyś trzylatki też będą jeszcze większe,
czyli tak samo duże, jak starszaki. A tymczasem sześciolatki są ich kolegami, będą
czasem bawili się z nimi i pomagali im wtedy, kiedy pomoc taka będzie potrzebna.
Dzisiaj wspólnie będą się bawić przy piosence o dwóch Michałach.
12
3. Dzieci łączą się w pary - trzylatek wybiera sobie sześciolatka, podchodząc do niego
i podając mu rękę. Jeżeli nie ma odwagi tego uczynić, inicjatywę przejmuje starsze
dziecko (wcześniejsze uzgodnienie tego ze starszakami). Wszystkie pary siadają,
wybrana para pokazuje, jak będziemy tańczyć przy piosence, którą śpiewają na
razie tylko starszaki. Wybór ruchu należy do nauczyciela, zależy od umiejętności
dzieci (podanie obu rąk, jednej ręki, obracanie się, pokazywanie dużego Michała
i siebie, klaskanie na trarara lub zmiana na tralala). Wspólna zabawa.
4. Wykonanie zadania z nalepkami Dwa Michały. Obok dużego Michała nalepianie
małego Michała. Nalepianie czapek na głowach obu chłopców. Narysowanie podłogi
pod nogami tańczących Michałów. Liczenie, ilu jest chłopców - dwa Michały,
ile czapek - dwie czapki. Udzielanie odpowiedzi na pytanie: Co robi kotek?
5. W szatni starszaki pomagają maluchom w ubieraniu się. Wyjście do ogrodu przedszkolnego
i wspólne zabawy ze starszymi kolegami.
6. Ćwiczenia mięśni narządów mowy:
• przesuwanie wysuniętego języka poziomo z jednej strony na drugą,
• przesuwanie wysuniętego języka wokół szeroko otwartych ust, tzn. oblizywanie
dolnej i górnej wargi,
• wysuwanie „szerokiego” języka w kierunku brody i unoszenie go w kierunku
nosa przy opuszczonej dolnej szczęce.
PROPONOWANY ZAPIS W DZIENNIKU ZAJĘĆ
I. Ilustrowanie ruchami obu rąk i palców wierszyka Sroczka według książki W. Szuman
Zabawy z najmłodszymi dziećmi.
II. Spotkanie ze starszakami - wspólna zabawa przy piosence Tańcowały dwa Michały
połączona z wykonaniem zadania z nalepkami Dwa Michały. Cele: Pokonywanie
nieśmiałości w kontaktach ze starszymi kolegami. Udział w zabawach ze śpiewem.
Używanie określeń: dwa Michały, dwie czapki. Określanie czynności wykonywanych
przez postać na obrazku. Pomoce: książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 2, kredki.
III. Ćwiczenia mięśni narządów mowy - języka. Uważne słuchanie poleceń nauczyciela
i dokładne ich wykonywanie.
ZAJĘCIA 5.
TEMAT: Potrafi ę malować
RODZAJ ZAJĘĆ:
• Jak tańczą dwa Michały - malowanie farbą i grubymi pędzlami na dużych arkuszach.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
• papierowe kulki,
• duże kartony, farba plakatowa, grube pędzle, wilgotne gąbki.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. Wykonywanie krótkich ćwiczeń oddechowych - dmuchanie na małe kulki z papieru
w celu ich przemieszczania po powierzchni stołu. Zwracanie uwagi na wdech
nosem, wydech ustami.
2. Malowanie farbą i grubymi pędzlami na dużych arkuszach Jak tańczą dwa Michały.
Nauczyciel demonstruje, jak trzymamy pędzel, w jaki sposób malujemy farbami
www.wsip.pl 13
- prowadzenie pędzla w różnych kierunkach, wykorzystanie całej powierzchni kartonu.
Dzieci malują linie nieregularne na dużych kartonach.
3. W ogrodzie - nauczyciel rysuje kredą, jak tańczyły dwa Michały. Dzieci chodzą po
narysowanej krętej linii.
4. Zabawa kołowa „Balonik”. Uważne słuchanie recytacji nauczyciela i dostosowanie
ruchów do tekstu wiersza.
PROPONOWANY ZAPIS W DZIENNIKU ZAJĘĆ
I. Ćwiczenia oddechowe polegające na wprawianiu w ruch drobnych, lekkich przedmiotów,
wdech - nosem, wydech - ustami.
II. Jak tańczą dwa Michały - malowanie farbą i grubymi pędzlami na dużych arkuszach.
Cele: Zapoznanie ze sposobem korzystania z farb, pędzla i gąbki. Odważne
tworzenie linii biegnących w różnych kierunkach. Pomoce: duże kartony, farba plakatowa,
grube pędzle, wilgotne gąbki.
III. Zabawa kołowa „Balonik”. Umiejętne ustawianie się w kole wiązanym. Wdrażanie
do przestrzegania reguł zabawy.
INNE PROPOZYCJE W OBRĘBIE TEMATU
• Zabawa dydaktyczna „Kto to jest?” - utrwalanie imion dzieci z grupy. Dzieci siedzą
w kole. Do środka wchodzi wybrane dziecko i mówi Jestem Ola. Nauczyciel
pyta: Kto to jest? Dzieci odpowiadają: To jest Ola. Zabawę powtarzamy, aż wszystkie
dzieci się przedstawią.
• Zabawa dydaktyczna „To ja”. Wyczuwanie własnego ciała poprzez dotykanie wymienianych
przez nauczyciela części ciała: głowa, ręce, nogi, brzuch, plecy.
TEMAT KOMPLEKSOWY NR 2: Poznaję przedszkole
CELE OGÓLNE:
• Poznawanie zasad warunkujących bezpieczeństwo na terenie przedszkola.
• Poznawanie zasad regulujących zachowania w sali.
• Opanowanie umiejętności kulturalnego jedzenia.
• Nieprzeszkadzanie śpiącym kolegom w czasie odpoczynku - słuchanie opowiadań
nauczyciela, utworów z kasety, usypianie z przytulanką.
• Nabywanie odwagi i umiejętności wypowiadania własnych myśli w kontaktach
indywidualnych i zespołowych.
SCENARIUSZE ZAJĘĆ
ZAJĘCIA 1.
TEMAT: Do czego potrzebne są znaczki?
RODZAJ ZAJĘĆ:
• Zabawa dydaktyczna „Nasze znaczki”.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
• klocki drewniane,
• cztery wybrane znaczki rozpoznawcze w dużym formacie i te same znaczki przecięte
na dwie części (wśród znaczków żółty ptaszek),
14
• małe znaczki rozpoznawcze wszystkich dzieci z grupy,
• małe znaczki na tasiemkach dla wszystkich dzieci (cztery wybrane),
• książeczki obrazkowe.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. Wznoszenie budowli z klocków drewnianych. Ustawianie klocków jeden na drugim
- „wieża”. Budowanie wież wysokich i niskich. Po skończonej zabawie wspólnie
z nauczycielem sprzątanie klocków do pojemnika.
2. Zabawa dydaktyczna „Nasze znaczki”. Cztery powiększone znaczki rozpoznawcze
wybrane spośród znaczków dziecięcych, umieszczone na tablicy. Nazywanie treści
znaczków. Wyjaśnienie, do czego są nam potrzebne i gdzie się znajdują. Nauczyciel
wskazuje na znaczek i pyta jedno z dzieci: Czy to twój znaczek? Czyj to znaczek?
(Wdrażanie do używania określeń: to jest mój, to nie jest mój, to jest jego). Rozpoznawanie,
czyje znaczki znajdują się na tablicy. Pokazanie tych samych znaczków
na obrazkach składających się z dwóch części (przecięcia według linii pionowej)
- połączenie obrazków złożonych z dwóch części i ułożenie obok całych znaczków.
3. Zabawa orientacyjno-porządkowa „Znaczki”. Dzieci otrzymują małe znaczki na
tasiemkach (cztery znaczki) i zawieszają je na szyi. Biegają swobodnie po sali, na
hasło nauczyciela, np. Kto ma znaczek jabłuszko do mnie (jednocześnie pokazujemy
znaczek jabłuszka), dzieci z tym znaczkiem podchodzą do nauczyciela. Powtarzamy
zabawę kilka razy, za każdym razem zmieniamy wywoływany znaczek.
4. Odszukanie swojego znaczka w łazience przy ręczniku - wdrażanie do wycierania
rąk we własny ręcznik.
5. Oglądanie książeczek obrazkowych. Nazywanie osób, przedmiotów. Próby określania
wykonywanych czynności, np. chłopiec biega, pani sprząta, dziewczynka tańczy.
Odkładanie książeczek na stałe wyznaczone miejsce.
PROPONOWANY ZAPIS W DZIENNIKU ZAJĘĆ
I. Wznoszenie budowli z klocków drewnianych. Wdrażanie do zgodnej zabawy wspólnymi
zabawkami i porządkowania miejsca zabawy. Posługiwanie się pojęciami: wysoka,
niska.
II. Zabawa dydaktyczna „Nasze znaczki”. Cele: Nazywanie znaczków. Rozumienie
określeń: to jest mój, to nie jest mój, to jest jego, czyj? Ćwiczenie spostrzegawczości
poprzez składanie obrazka z części. Pomoce: cztery znaczki rozpoznawcze w dużym
formacie i te same znaczki przecięte na dwie części, małe znaczki rozpoznawcze
wszystkich dzieci z grupy.
Zabawa orientacyjno-porządkowa „Znaczki”.
III. Oglądanie książeczek obrazkowych. Odczytywanie treści obrazka - nazywanie
osób, określanie czynności. Odkładanie książeczek na stałe wyznaczone miejsce.
ZAJĘCIA 2.
TEMAT: W szatni
RODZAJ ZAJĘĆ:
• Wysłuchanie wiersza Doroty Gellner Kolorowe znaczki połączone z wykonaniem
zadania z nalepkami Moja szatnia.
www.wsip.pl 15
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
• znaczki rozpoznawcze (w tym: motyl, biedronka, żółty ptaszek),
• wiersz Doroty Gellner Kolorowe znaczki,
• obrazek W szatni,
• książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 3 - Moja szatnia.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. Zabawa dydaktyczna „Mój znaczek”. Wyszukiwanie własnego znaczka rozpoznawczego
spośród znaczków ułożonych w rozsypance na stole i nazywanie go. Przypomnienie,
do czego służą znaczki.
2. Wysłuchanie wiersza D. Gellner Kolorowe znaczki.
KOLOROWE ZNACZKI
Czy to szatnia, Kolorowe znaczki w naszej szatni,
czy to łąka? żeby szalik, żeby czapkę
Bo tu motyl, znaleźć łatwiej.
tam biedronka. Kolorowy znaczek
Tutaj siedzi żółty ptaszek, każde dziecko ma.
czasem dziobie rzeczy nasze. Kolorowy znaczek mam i ja. (…)
Dorota Gellner
Wskazywanie na obrazku znaczków przedstawiających motyla, biedronkę, żółtego
ptaszka. Udzielanie odpowiedzi na pytanie: Kto ma znaczek motyla? (biedronki,
ptaszka). Ponowna recytacja wiersza. Przy słowach: motyl, biedronka, żółty ptaszek
nauczyciel zawiesza głos i wskazuje na znaczek na obrazku, a dzieci dopowiadają
jego nazwę. Przy słowach mam i ja dzieci pokazują na siebie.
3. Wykonanie zadania z nalepkami Moja szatnia. Rozpoznawanie i nazwanie znaczka
na szafce oraz rzeczy na półce i na wieszaku. Nalepianie w szafce wysoko - worka,
a nisko - butów.
4. W szatni nauczyciel powtórnie recytuje wiersz Kolorowe znaczki. Podczas ubierania
dzieci zachęca je do mówienia z nim dwóch ostatnich wersów
Kolorowy znaczek każde dziecko ma,
Kolorowy znaczek mam i ja.
5. Praca z obrazkiem Moja szatnia - książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 3. Przypomnienie
wiersza Kolorowe znaczki, przy słowach: żółty ptaszek, szalik, czapkę dzieci pokazują
te rzeczy na obrazku. Wskazywanie i nazywanie, gdzie zostały nalepione buty (nisko),
gdzie worek, co wisi obok worka, gdzie leżą czapka i szalik itp.
PROPONOWANY ZAPIS W DZIENNIKU ZAJĘĆ
I. Zabawa dydaktyczna „Mój znaczek”. Rozpoznawanie i nazywanie własnego znaczka.
Doskonalenie spostrzegawczość. Przypomnienie, do czego służą znaczki.
II. Wysłuchanie wiersza D. Gellner Kolorowe znaczki połączone z wykonaniem zadania
z nalepkami Moja szatnia. Cele: Wyróżnianie i wskazywanie na obrazku znaczków,
o których mowa w wierszu. Wdrażanie do uważnego słuchania. Rozumienie i stosowanie
pojęć: na, wysoko, nisko. Pomoce: wiersz D. Gellner Kolorowe znaczki, obrazek
W szatni, książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 3.
16
III. Praca z obrazkiem Moja szatnia. Rozumienie i stosowanie określeń dotyczących
położenia przedmiotów w przestrzeni: wysoko, nisko, obok, na.
ZAJĘCIA 3.
TEMAT: Przy stole
RODZAJ ZAJĘĆ:
• Zabawa dydaktyczna „Co dla kogo?”
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
• garnek, kubek, talerz, łyżka,
• stolik, dwa krzesełka, lalka duża i mała, talerzyk duży i mały, łyżka duża i mała,
serwetka do ust duża i mała,
• lustro.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. Zabawa rytmiczna „Echo”. Dzieci nazywają pokazywane przez nauczyciela naczynia
- garnek, talerz, kubek, łyżka. Nauczyciel wskazuje wybrane naczynie i rytmicznie
wymawia jego nazwę, np. ku - bek. Dzieci powtarzają w tym samym rytmie.
2. Zabawa dydaktyczna „Co dla kogo?”. Rozpoznawanie i nazywanie zabawek i przedmiotów
- stolik, dwa krzesełka, lalka duża i mała, talerzyk duży i mały, łyżka duża
i mała, serwetka do ust duża i mała. Wskazanie dużej i małej lalki. Przyporządkowanie
każdej lalce odpowiedniej wielkości talerzyków, kubków, łyżek, serwetek.
Pokazanie, jak lalki właściwie siedzą przy stole: krzesełko przysunięte do stołu,
przy piciu chwytanie kubka za ucho, odstawianie kubka za talerz, talerzyk przysunięty
do siebie, wycieranie ust serwetką po posiłku, mówienie dziękuję, przysuwanie
krzesełka do stołu itp.
Zapoznanie się z rymowanką:
Jedzenie mi smakuje,
kiedy skończę,
mówię dziękuję.
Serwetki tutaj mam
i wycieram buzię sam.
3. W czasie obiadu - zwracanie uwagi na zachowanie prawidłowej postawy przy stole
i właściwe korzystanie z naczyń, wycieranie ust w serwetkę oraz podziękowanie za
posiłek.
4. Zabawa „Pociągi”. Przed nauczycielem ustawia się „pociąg” dziewczynek, a przed
pomocą nauczyciela „pociąg” chłopców. Pociągi jadą w różnych kierunkach, wymijają
się. Zatrzymują się na stacji Piłeczki - dzieci podskakują. Ponownie wsiadają
do swoich pociągów i jadą do stacji Samochody - dzieci biegają…
PROPONOWANY ZAPIS W DZIENNIKU ZAJĘĆ
I. Zabawa rytmiczna „Echo”. Rozpoznawanie i nazywanie naczyń kuchennych. Wdrażanie
do wyraźnego wypowiadania wyrazów.
II. Zabawa dydaktyczna „Co dla kogo?”. Cele: Wyodrębnianie i nazywanie wielkości
przeciwstawnych - duży, mały. Klasyfi kowanie przedmiotów ze względu na ich wielkość.
www.wsip.pl 17
Zapoznanie się ze sposobem właściwego zachowania przy stole. Pomoce: stolik, dwa
krzesełka, lalka duża i mała, talerzyk duży i mały, łyżka duża i mała, serwetka do ust
duża i mała.
W czasie obiadu - zwracanie uwagi na zachowanie prawidłowej postawy przy stole
oraz właściwe korzystanie z naczyń, wycieranie ust w serwetkę oraz podziękowanie
za posiłek.
III. Zabawa „Pociągi”. Rozwijanie poczucia własnej tożsamości - jestem dziewczynką,
jestem chłopcem. Uważne słuchanie poleceń i dokładne ich wykonywanie.
ZAJĘCIA 4.
TEMAT: Lubię różne potrawy
RODZAJ ZAJĘĆ:
• Wypowiedzi dzieci przy obrazkach Różne potrawy połączone z wykonaniem zadania
rysunkowego z nalepkami Co lubię jeść?
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
• kącik lalek,
• obrazki przedstawiające, np. jajecznicę, pieczonego kurczaka, kotlet,
• książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 4 - Co lubię jeść?, kredki.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. Zabawa tematyczna „Przyjęcie dla lal”. Dzieci sadzają lalki na krzesełkach i nakrywają
dla nich stół - talerzyki, kubki, łyżeczki, serwetnik. Karmią je, wycierają im
buzie serwetką, sprzątają zabawki na stałe, wyznaczone miejsca.
2. Rozpoznawanie i nazywanie potraw na obrazkach - jajecznica, pieczony kurczak,
kotlet itp. Wymienianie tych, które dzieci lubią najbardziej
3. Wykonanie zadania rysunkowego z nalepkami Co lubię jeść? Narysowanie na talerzu
swojego ulubionego owocu (zamiast rysować, dzieci mogą nalepiać obrazki
owoców). Pokazanie miejsca nad talerzem i nalepienie na nim serwetki. Przypomnienie,
kiedy używamy serwetki.
4. W czasie obiadu - zachęcanie do zjadania całej porcji. Pokonywanie niechęci do
próbowania nieznanych potraw.
5. Ćwiczenia oddechowe „Gorąca herbata”. Dmuchanie na miseczkę utworzoną
z dłoni. Zwracanie uwagi na wdech nosem i wydech ustami.
PROPONOWANY ZAPIS W DZIENNIKU ZAJĘĆ
I. Zabawa tematyczna „Przyjęcie dla lal”. Utrwalanie wiadomości na temat tego, co
wchodzi w skład nakrycia. Wdrażanie do sprzątania po skończonej zabawie.
II. Wypowiedzi dzieci podczas oglądania obrazków Różne potrawy połączone z wykonaniem
zadania rysunkowego z nalepkami - Co lubię jeść? Cele: Wymienianie i nazywanie
potraw, które dzieciom najbardziej smakują. Wyodrębnienie określenia miejsca:
nad. Przypomnienie, kiedy używamy serwetki. Pomoce: obrazki przedstawiające,
np. jajecznicę, pieczonego kurczaka, kotlet, książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 4
W czasie obiadu - zachęcanie do zjadania całej porcji. Pokonywanie niechęci do próbowania
nieznanych potraw.
III. Ćwiczenia oddechowe „Gorąca herbata”. Rozwijanie pojemności płuc: wdech nosem
i powolny wydech ustami.
18
ZAJĘCIA 5.
TEMAT: Kubki są różne
RODZAJ ZAJĘĆ:
• Zabawa dydaktyczna „Oglądamy kubki” połączona z wykonaniem zadania z nalepkami
i nalepianiem Kubek.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
• dwa kubki różniące się wzorami,
• książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 5 - Kubek, klej w sztyfcie,
• wiersz Juliana Tuwima Kotek - Wybór literatury do zabaw i zajęć w przedszkolu
H. Kruk.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. Odszukiwanie w środku książki sztywnej kartki (z tekturki) - wyjaśnienie i pokazanie, jak
należy z tekturki wypychać potrzebne rzeczy. Wypychanie niebieskiego paska i ucha.
2. Zabawa dydaktyczna „Oglądamy kubki”. Oglądanie kubków różniących się wzorem,
np, jeden jest w paski, a drugi w kwiatki. Dzieci liczą wskazywane przez
nauczyciela kubki. Odpowiadają na pytania: Ile jest kubków? Czy kubki są takie
same? Jakie wzory są na kubkach?
3. Wykonanie zadania z nalepkami i nalepianiem Kubek. Pokaz nalepiania elementów
za pomocą kleju (może to być duży kubek wycięty z kartonu, do którego dolepimy
brakujące elementy, np. ucho, pasek, kwiatek, wzór). Pokazanie, że elementy
do naklejania są po jednej stronie kolorowe, a po drugiej stronie białe. Wyjaśnienie,
że klejem smarujemy białą stronę papieru. Dopasowanie elementów do kubka na
stronie książki (możliwość ich przesuwania). Po właściwym dopasowaniu i ułożeniu,
smarowanie klejem po białej stronie i przyklejanie. Pokazanie miejsca pod
kubkiem i nalepianie pod nim kotka pijącego mleko.
4. Zabawa ilustrująca ruchem treść wiersza Juliana Tuwima Kotek (ułożenie z dłoni
„miseczki”, szerokie rozłożenie rąk, złożenie dłoni i ułożenie na nich policzka).
Ćwiczenie mięśni narządów mowy na zgłoskach: miau, pi, ooo.
PROPONOWANY ZAPIS W DZIENNIKU ZAJĘĆ
I. Wypychanie niebieskiego paska i ucha ze środka książki ABC trzylatka, cz. 1.
- zapoznanie się ze sposobem wykonywania tej czynności. Doskonalenie sprawności
manualnej.
II. Zabawa dydaktyczna „Oglądamy kubki” połączona z wykonaniem zadania z nalepkami
i nalepianiem Kubek. Cele: Doskonalenie spostrzegawczości. Posługiwanie
się liczebnikami: jeden, dwa. Zapoznanie z właściwościami kleju i ze sposobem korzystania
z niego. Rozumienie pojęć: na dole kubka, z boku kubka, pod kubkiem. Pomoce:
książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 5, klej w sztyfcie.
III. Zabawa ilustrująca ruchem treść wiersza J. Tuwima Kotek. Wdrażanie do uważnego
słuchania. Ćwiczenie mięśni narządów mowy na zgłoskach: miau, pi, ooo.
ZAJĘCIA 6.
TEMAT: Kotki piją mleko
RODZAJ ZAJĘĆ:
• Wysłuchanie wiersza Danuty Gellnerowej Łakomy kot połączone ze złożeniem
z tekturki sylwetki kotka.
www.wsip.pl 19
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
• wiersz Danuty Gellnerowej Łakomy kot,
• pacynka - kotek, rondelek, drewniana łyżka,
• wiersz Jana Sztaudyngera Biała kropeleczka,
• postać kotka z tekturki (środek książki).
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. Przedstawienie pacynki kotka. Kotek opowiada o swoich przysmakach, o ulubionych
zabawach. Dzieci opowiadają o swoich kotkach lub kotach obserwowanych
u rodziny, znajomych.
2. Zaprezentowanie wiersza D. Gellnerowej Łakomy kot ilustrowanego czynnościami
wykonywanymi przez pacynkę.
ŁAKOMY KOT
W domu za rzeką Raz zamieszał,
kot gotował mleko. raz spróbował,
Mieszał je w rondelku bardzo krótko
łyżeczką niewielką. je gotował.
Zanim się ugotowało -
nic w rondelku nie zostało.
Danuta Gellnerowa
Przy słowach nic w rondelku nie zostało pokazanie pustego rondelka (dzieci rozkładają
ręce). Podczas powtarzania wiersza wszystkie dzieci naśladują czynność mieszania
i próbowania mleka. Wiersz można powtórzyć kilka razy, za każdym razem
inne dziecko pomaga kotkowi trzymać rondelek i pokazuje na końcu puste dno.
Wyjaśnienie, co to znaczy być łakomym.
3. Złożenie z tekturki sylwetki kotka. Pokaz wypychania i składania sylwety kotka
przez nauczyciela. Wypychanie, złożenie i postawienie postaci. Uzgodnienie miejsca,
w którym każde dziecko będzie stawiało swojego kotka. Podpisanie każdego
kotka imieniem dziecka, do którego należy. Dziecko mówi mu do ucha coś miłego
i stawia w ustalonym wcześniej miejscu.
4. Zabawa z elementem czworakowania „Kotki w słońcu”.
5. Zabawa dydaktyczna „Jak wygląda kotek?”. Słuchanie wiersza J. Sztaudyngera
Biała kropeczka.
BIAŁA KROPELECZKA
Kotek się zaklina,
że nie ruszał mleczka.
A tu na wąsiku
biała kropeleczka? ...
Jan Sztaudynger
Zwrócenie uwagi na humor zawarty w tekście literackim.
Oglądanie sylwety kotka. Wypowiedzi na temat jego wyglądu. Co ma kotek (z jednej
i drugiej strony) na szyi? - chusteczkę, szalik; na nogach - skarpetki, buty wiązane;
jakie ma oczy - zamknięte, otwarte.
20
PROPONOWANY ZAPIS W DZIENNIKU ZAJĘĆ
I. Przedstawienie pacynki kotka. Zapoznanie ze zwyczajami kotów. Pokonywanie
własnej nieśmiałości podczas wypowiadania się przed kolegami.
II. Wysłuchanie wiersza D. Gellnerowej Łakomy kot połączone ze złożeniem z tekturki
sylwetki kotka. Cele: Wdrażanie do uważnego słuchania. Ilustrowanie ruchem treści
wiersza. Wyjaśnienie, co to znaczy być łakomym. Przyzwyczajanie do dokładnego słuchania
i wykonywania poleceń nauczyciela. Pomoce: wiersz D. Gellnerowej Łakomy kot,
pacynka kotka, rondelek, drewniana łyżka, postać kotka z tekturki (środek książki).
Zabawa z elementem czworakowania „Kotki w słońcu”.
III. Zabawa dydaktyczna „Jak wygląda kotek?”. Doskonalenie spostrzegawczości.
Wyróżnianie dwóch stron: z jednej strony, z drugiej strony.
INNE PROPOZYCJE W OBRĘBIE TEMATU
• Malowanie farbą plakatową talerza z kartonu. Odważne tworzenie różnorodnych
plam i linii na całej powierzchni kartonu.
• Wysłuchanie wiersza Romana Pisarskiego Kotek połączone z nauką mycia rąk
w łazience.
KOTEK
Kotek myje łapki obie Kot wygląda zawsze schludnie -
i futerko czyści sobie. rano, wieczór i w południe.
Bez ręcznika się obywa, Kotek, kotek wlazł na płotek,
mydła także nie używa. myje się starannie.
Ja w łazience kran odkręcę,
będę myć się w wannie.
Roman Pisarski
Zapoznanie z kolejnymi etapami mycia rąk. Wdrażanie do wycierania rąk we własny
ręcznik.
• Kontrolowanie własnego schludnego wyglądu poprzez korzystanie z lustra.
• Zabawa ilustrująca ruchem opowiadanie nauczyciela „Kocie przygody”. Dzieci-
-kotki śpią na dywanie - leżą na boku ze złożonymi dłońmi podłożonymi pod głowę.
Budzą się - powoli wstają i przeciągają się, robią „koci grzbiet” (dłonie i stopy
na dywanie, nogi wyprostowane, głowa uniesiona do góry). Chodząc na czworakach,
szukają miseczki z mlekiem. Zatrzymują się przy miseczkach i piją mleko
- wysuwają i chowają język. Najedzone głaszczą się po brzuchu. Zmęczone ziewają,
kładą się na dywanie zwinięte w „kłębek” i mrucząc, zasypiają.
• Lepienie z plasteliny miseczki dla kotka. Doskonalenie sprawności palców i całej
dłoni.
• Przyniesienie z domu własnych przytulanek. Oglądanie ich, nazywanie - powiedzenie
kilku słów o swojej przytulance, np. skąd ją mam, czy z nią zasypiam. Używanie
określeń: miękkie, miłe, przytulne…
• Zabawa dydaktyczna „Co robi kotek?”. Nauczyciel ma kotka (sylweta z tekturki)
i opowiada, jaki jest wesoły, fi glarny, lubi się chować, bawić, biegać… Pokazuje, jak
kotek to robi, wykorzystując do tego celu krzesło, nazywa miejsca, w których znajduje
się kotek… Dzieci siadają z kotkiem (każde ze swoim) na swoich krzesełkach.
www.wsip.pl 21
Nauczyciel prosi o pokazanie siedzenia krzesełka - czyli miejsca, na którym siedzą,
potem oparcia - czyli miejsca, o które opierają się plecami. Następnie prosi o posadzenie
kotka na siedzeniu krzesła, potem na oparciu krzesła, pod krzesłem, obok
krzesła…
• Zabawa ortofoniczna „Lalka idzie spać”. Kołysanie lalki (własnej przytulanki),
śpiewanie kołysanki na głosce aaa. Przypomnienie, co nam daje leżakowanie (odpoczynek)
i co się dzieje po leżakowaniu (powrót do domu).
• Zabawa dydaktyczna „Moje przytulanki”. Ułożenie przytulanek w oddzielnych koszyczkach
(według rodzajów zabawek). Jeżeli będzie kilka misiów czy kotków lub
innych podobnych zabawek, należy je odpowiednio zaznaczyć, aby dzieci mogły
rozpoznać swoją zabawkę. Można zawczasu przygotować wstążki do zawiązania
na szyi zabawki - długie wstążki dla dużych zabawek, a krótkie dla małych zabawek.
Można też przygotować znaczki rozpoznawcze trzylatków i przypinać je do zabawek
należących do dzieci.
• Zasypianie na leżakowaniu z własną przytulanką i słuchanie kołysanki śpiewanej
przez nauczyciela. Śpiewanie kołysanki zostaje poprzedzone wierszykiem Doroty
Gellner Aniołki - Maluszki.
ANIOŁKI - MALUSZKI
Gdy dziecko usypia,
na skraju poduszki
siadają srebrzyste
Aniołki - Maluszki.
Siadają cichutko
wśród sennych falbanek,
wyciągają ręce
pełne kołysanek. (…)
Dorota Gellner
• Wykonanie zadania rysunkowego z nalepkami Leżakowanie - ABC trzylatka,
cz. 1., s. 6. Rozumienie pojęć: obok, na, oparcie. Nalepianie kapci obok leżaka, a na
oparciu krzesełka - ubrania chłopca. Kolorowanie pościeli.
• Zabawa z elementem czworakowania „Kotki bawią się piłeczkami”. Kotki bawią
się, tocząc piłeczkę przed sobą i idąc za nią na czworakach - naśladują zabawę
małych kotków. Na sygnał wszyscy siadają i podnoszą piłkę do góry, żeby pokazać,
że żadna piłka nie zginęła.
• Oglądanie ilustracji kotów połączone z kolorowaniem Kotka - ABC trzylatka.
Kolorowanka. Określanie koloru kotów: biały, czarny, rudy, szary. Kolorowanie
kotka dowolnie. Wdrażanie do prawidłowego trzymania kredki.
TEMAT KOMPLEKSOWY NR 3: Lubię się bawić
CELE OGÓLNE:
• Uczenie się słuchania i rozumienia jasnych, zrozumiałych treści i poleceń przekazywanych
przez nauczyciela.
• Odczytywanie treści obrazka i opowiadanie, co się na nim dzieje.
22
• Rozwijanie zasobu słownika biernego i czynnego.
• Poznawanie w toku zabaw określeń dotyczących wielkości.
• Doskonalenie wrażliwości słuchowej i spostrzegawczości.
SCENARIUSZE ZAJĘĆ
ZAJĘCIA 1.
TEMAT: W piaskownicy
RODZAJ ZAJĘĆ:
• Zabawa dydaktyczna „Co to za zabawki?” połączona z wykonaniem zadania rysunkowego
z nalepkami Wiaderko.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
• lusterka dla wszystkich dzieci,
• zabawki do piaskownicy: wiaderko, foremka, łopatka, grabki, nieprzezroczysta
torba,
• książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 7 - Wiaderko, kredki.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. Zabawa dydaktyczna „W lusterku” - rozpoznawanie i wskazywanie części własnej
twarzy w lustrze. Dzieci przeglądają się w lusterkach i wskazują wymieniane przez
nauczyciela części twarzy: oczy, nos, usta, czoło, policzki, brodę…
2. Zabawa dydaktyczna „Co to za zabawki?”. Dzieci oglądają, dotykają, rozpoznają
i nazywają wskazane przez nauczyciela zabawki: wiaderko, foremkę, łopatkę,
grabki. Nauczyciel chowa zabawki do nieprzezroczystej torby. Wybrane dzieci rozpoznają
zabawkę poprzez dotyk, nazywają ją i po wyjęciu sprawdzają, czy dobrze
odgadły. Określanie, gdzie bawimy się takimi zabawkami - w piaskownicy.
3. Wykonanie zadania rysunkowego z nalepkami Wiaderko. Rozpoznawanie i nazywanie
kolorów wiaderka i dokończenie kolorowania go niebieską kredką. Wskazanie
miejsca pod łopatką i nalepienie tam foremki. Nazywanie jej kształtu - żółw
i koloru - zielony. Pokazanie dużej i małej górki piasku.
4. Zabawy w piaskownicy wiaderkami, łopatkami i foremkami - budowanie babek
z piasku. Używanie określeń w dużym wiaderku jest dużo piasku, to jest puste wiaderko,
nie ma w nim piasku. Nasypiemy piasek - do dużego wiaderka dużą łopatką,
do małego małą. W foremce zmieści się mało piasku itp.
5. Praca z obrazkiem Wiaderko. Odpowiadanie na pytania nauczyciela: Co widzisz na
obrazku? Co robi kotek? Co potrafi sz zbudować z piasku?
PROPONOWANY ZAPIS W DZIENNIKU ZAJĘĆ
I. Zabawa dydaktyczna „W lusterku” - rozpoznawanie i wskazywanie części własnej
twarzy. Oswojenie się ze swoim lustrzanym wizerunkiem i zaakceptowanie go.
II. Zabawa dydaktyczna „Co to za zabawki” połączona z wykonaniem zadania rysunkowego
z nalepkami Wiaderko. Cele: Rozpoznawanie i nazywanie zabawek. Określanie
miejsca, gdzie można się nimi bawić. Utrwalanie znajomości koloru niebieskiego.
Rozumienie pojęcia pod. Pomoce: zabawki do piaskownicy: wiaderko, foremka, łopatka,
grabki, nieprzezroczysta torba, książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 7.
Zabawy w piaskownicy. Rozumienie pojęć: duże, małe, dużo, mało, puste, pełne.
www.wsip.pl 23
III. Praca z obrazkiem Wiaderko. Odczytywanie treści obrazka - nazywanie przedmiotów,
opowiadanie, co dzieje się na obrazku.
ZAJĘCIA 2.
TEMAT: Zabawy piłkami
RODZAJ ZAJĘĆ:
• Zapoznanie z wierszem Doroty Gellner Piłka połączone z wykonaniem zadania
z nalepkami Piłka.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
• duża piłka (najlepiej w złote kropki - można je nalepić), stół, fotel,
• wiersz Doroty Gellner Piłka,
• książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 8 - Piłka,
• piłki dla wszystkich dzieci.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. Zabawa dydaktyczna „Do kogo toczysz piłkę?” według Hanny Trawińskiej. Zwracanie
uwagi na przestrzeganie reguł zabawy.
2. Przekazanie treści wiersza D. Gellner Piłka i zilustrowanie momentu odbijania się
i przeskakiwania piłki przez stół i fotel.
PIŁKA
Skacze piłka
po dywanie,
chyba skakać nie przestanie.
Przeskoczyła
stół i fotel.
Oj,
zgubiła kropki złote!
Dorota Gellner
Powtarzanie treści wiersza i zapraszanie za każdym razem innego dziecka, które
tak przerzuci piłkę, aby przeskoczyła przez stół, a potem przez fotel (nauczyciel
dostosowuje tempo mówienia wiersza do czynności wykonywanej przez dziecko).
3. Wykonanie zadania z nalepkami Piłka. Właściwe rozmieszczanie kółek na piłce.
Próba wypowiedzenia: kolorowe kółka. Udzielanie odpowiedzi na pytanie: Co robi
kotek? Dorysowywanie trawy. W czasie pracy powtarzanie wierszyka pt. Piłka.
4. W ogrodzie - pokazanie, jak piłka może skakać, jak można się nią bawić, rzucać,
łapać, odbijać, toczyć daleko… Zabawa z elementem rzutu „Przerzucanie przez
przeszkody”. Próby rzucania piłki tak, aby przez coś przeskoczyła, np. przez ławkę,
przez skakankę rozłożoną na ziemi.
5. Zabawa dydaktyczna „Piłki”. Wykonywanie poleceń nauczyciela: podnieście piłkę
do góry, opuście na dół, połóżcie piłkę: przed sobą, za sobą, obok siebie.
PROPONOWANY ZAPIS W DZIENNIKU ZAJĘĆ
I. Zabawa dydaktyczna „Do kogo toczysz piłkę?” według Hanny Trawińskiej.
Utrwalanie imion kolegów z grupy. Wdrażanie do przestrzegania reguł zabawy.
24
II. Zapoznanie się z wierszem D. Gellner Piłka połączone z wykonaniem zadania z nalepkami
Piłka. Cele: Zapoznanie dzieci z różnorodnymi sposobami zabawy piłką. Wdrażanie
do uważnego słuchania. Doskonalenie zręczności, sprawności manualnej. Pomoce: duża
piłka, stół, fotel, wiersz D. Gellner Piłka, książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 8.
W ogrodzie - pokazanie, jak można bawić się piłką: rzucać, łapać, odbijać, toczyć daleko…
Zabawa z elementem rzutu „Przerzucanie przez przeszkody”.
III. Zabawa dydaktyczna „Piłki”. Uważne słuchanie i wykonywanie poleceń nauczyciela.
Rozumienie określeń: do góry, na dół, za sobą, przed sobą, obok siebie.
ZAJĘCIA 3.
TEMAT: Zabawy samochodami
RODZAJ ZAJĘĆ:
• Zabawa dydaktyczna „Duże i małe samochody” połączona z wykonaniem zadania
rysunkowego Zabawki.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
• 3-4 zabawki, np. samochód, piłka, lalka, miś,
• różne rodzaje dużych i małych samochodów - jeden dla każdego dziecka, pusta
półka, koszyk,
• książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 9 - Zabawki, kolorowe koła z tekturki (środek
książki), klej, kredki,
• obrazki: np: samochód osobowy, ciężarowy, motor, karetka pogotowia, takie same
obrazki pocięte na dwie części.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. Zabawa dydaktyczna „Co schowałem?”. Dzieci siedzą w kole, pośrodku którego
leżą zabawki. Rozpoznawanie i nazywanie zabawek: samochód, piłka, lalka, miś.
Wybrane dziecko odwraca się tyłem, a w tym czasie nauczyciel chowa jedną z zabawek.
Dziecko odgaduje, której zabawki brakuje i podaje jej nazwę.
Zabawa bieżna „Samochody” według K. Wlaźnik.
2. Zabawa dydaktyczna „Duże i małe samochody”. Duże i małe samochody rozłożone
w różnych miejscach sali. Każde dziecko szuka dla siebie jednego samochodu, po
jego odnalezieniu podchodzi do nauczyciela, pokazuje swój samochód i mówi, gdzie
go znalazło. Wszystkie dzieci siadają w kole. Oglądanie samochodów i ich rodzajów
(osobowy, ciężarowy, karetka). Wyodrębnianie samochodów dużych i małych.
3. Budowanie z klocków drewnianych garażu dla swojego samochodu: duży samochód
potrzebuje dużego garażu, mały - małego. Zabawa samochodami.
4. Uzgodnienie stałego miejsca dla samochodów dużych i małych. Duże samochody
dzieci ustawiają na półce, a małe wkładają __________do koszyka, którego miejsce będzie np.
pod półką.
5. Wykonanie zadania rysunkowego Zabawki. Wyjęcie kół z tekturki, dopasowanie
ich do samochodu, posmarowanie klejem po białej stronie. Kolorowanie samochodu.
Udzielanie odpowiedzi na pytanie: Co robi kotek?
6. Układanie obrazka z części „Samochód”. Rozpoznawanie na obrazkach i nazywanie
samochodów, np. samochód osobowy, ciężarowy, karetka pogotowia. Składanie
według wzoru obrazków samochodów pociętych na dwie części.
www.wsip.pl 25
PROPONOWANY ZAPIS W DZIENNIKU ZAJĘĆ
I. Zabawa dydaktyczna „Co schowałem?”. Doskonalenie spostrzegawczości poprzez
odgadywanie, która zabawka została schowana, podanie jej nazwy.
Zabawa z elementem biegu „Samochody”.
II. Zabawa dydaktyczna „Duże i małe samochody” połączona z wykonaniem zadania
rysunkowego Zabawki. Cele: Rozumienie i wykonywanie poleceń. Odróżnianie wielkości
dużych i małych. Zapamiętanie stałego miejsca dla samochodów. Rozumienie określenia:
smarujemy klejem koła po białej stronie. Nabywanie umiejętności smarowania klejem
powierzchni tekturki. Pomoce: różne rodzaje dużych i małych samochodów, pusta półka,
koszyk, książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 9, kolorowe koła z tekturki, klej, kredki.
III. Układanie obrazka z części Samochód. Rozpoznawanie na obrazkach i nazywanie
samochodów. Doskonalenie spostrzegawczości poprzez składanie obrazka z części.
INNE PROPOZYCJE W OBRĘBIE TEMATU
• Zabawa z toczeniem „Toczenie do siebie piłki w parach”. Dzieci dobierają się
w pary. Siadają w rozkroku i toczą do siebie piłkę.
• Ilustrowanie ruchem wiersza Doroty Gellner Piłka
PIŁKA
Po cichutku, po kryjomu, Zatrzymała się pod płotem,
wyskoczyła piłka z domu. zatańczyła z burym kotem.
Hop! Hop! W górę! W dół! Hop! Hop! Raz i dwa!
Przeskoczyła świata pół. Obudziła złego psa. (…)
Dorota Gellner
Rozumienie i wykonywanie poleceń. Rozumienie określeń: w górę, w dół.
• Zabawy manipulacyjne - wkładanie jednych przedmiotów w drugie, dopasowywanie
kształtów elementów do otworów w pojemniku...
• Lepienie z plasteliny - Piłeczka. Zapoznanie ze sposobem korzystania z plasteliny
oraz z jej właściwościami. Formowanie prac całą dłonią.
• Zabawa dydaktyczna „Szukamy pajacyka”. Rozwijanie spostrzegawczości i wytrwałości.
Rozróżnianie mebli oraz utrwalanie ich nazw. Posługiwanie się określeniami:
na, pod, za.
• Rysowanie kredkami świecowymi na temat dowolny. Zapoznanie ze sposobem
trzymania kredki. Wdrażanie do zgodnego korzystania ze wspólnych kredek
i odkładania ich do pojemnika.
• Budowanie z klocków plastikowych. Zapoznanie ze sposobem łączenia klocków
- nabywanie doświadczeń, eksperymentowanie.
TEMAT KOMPLEKSOWY NR 4: Owoce i warzywa są zdrowe
CELE OGÓLNE:
• Poznawanie darów jesieni - rozróżnianie i nazywanie wybranych warzyw i owoców
(rosnących w Polsce), rozpoznawanie za pomocą zmysłu wzroku, dotyku, smaku.
• Oglądanie książek z małą ilością tekstu, o sztywnych okładkach i kartkach, z dużymi,
barwnymi, pogodnymi i realistycznymi ilustracjami.
26
• Nabywanie odwagi i umiejętności wypowiadania własnych myśli w czasie opowiadania
treści obrazka.
• Poznawanie w toku zabaw określeń: duży, mały.
SCENARIUSZE ZAJĘĆ
ZAJĘCIA 1.
TEMAT: Drzewa owocowe
RODZAJ ZAJĘĆ:
• Spacer w poszukiwaniu drzew owocowych.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
• książeczka obrazkowa Owoce,
• duży kosz na owoce,
• owoce (okazy naturalne przyniesione z ogrodu), dwa koszyki - duży i mały.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. Oglądanie książeczki obrazkowej Owoce. Rozpoznawanie i nazywanie owoców.
Wdrażanie do umiejętnego odwracania kartek.
2. Spacer w najbliższym otoczeniu - poszukiwanie drzew owocowych w ogrodzie
przedszkolnym lub najbliższym sąsiedztwie. Nazywanie owoców: jabłka, gruszki,
śliwki i ich kolorów. Rozmowy o tym, czy dzieci znają te owoce i czy je jadły. Zebranie
do koszyka owoców, jeśli będą leżały pod którymś drzewem.
3. Oglądanie owoców przyniesionych do przedszkola. Posługiwanie się ich nazwami.
Umycie owoców wspólnie z dziećmi - wyjaśnienie, że zawsze przed jedzeniem należy
owoce umyć. Wkładanie do dużego kosza dużych owoców, a do małego kosza
- małych. Umieszczenie ich w kąciku przyrody.
4. Ćwiczenia mięśni narządów mowy - kląskanie językiem, pokazywanie zębów
w uśmiechu, szerokie otwieranie i zamykanie ust.
PROPONOWANY ZAPIS W DZIENNIKU ZAJĘĆ
I. Oglądanie książeczki obrazkowej Owoce. Rozpoznawanie i nazywanie owoców.
Wdrażanie do umiejętnego odwracania kartek.
II. Spacer w poszukiwaniu drzew owocowych. Cele: Posługiwanie się nazwami owoców,
określanie ich kolorów i wielkości: duże, małe. Przyswojenie przekonania, że
owoce należy myć przed jedzeniem. Odróżnianie wielkości dużych i małych. Pomoce:
duży kosz na owoce, owoce (okazy naturalne przyniesione z ogrodu), dwa koszyki
- duży i mały.
III. Ćwiczenia mięśni narządów mowy - kląskanie językiem, pokazywanie zębów
w uśmiechu, szerokie otwieranie i zamykanie ust.
ZAJĘCIA 2.
TEMAT: Kompot z gruszek
RODZAJ ZAJĘĆ:
• Zabawa dydaktyczna „Zbieramy gruszki” połączona z wykonaniem zadania rysunkowego
z nalepkami Gruszka.
www.wsip.pl 27
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
• małe papierowe kulki,
• fartuszek, owoce: jabłka, gruszki, śliwki, kompot z gruszek, kubeczki,
• książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 10 - Gruszka, kredki koloru zielonego,
• gruszka, ogonek, listek (ze sztywnej tekturki).
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. Wykonywanie ćwiczeń oddechowych. Dmuchanie na małe kulki z papieru w celu
zdmuchania ich z dłoni.
2. Zabawa dydaktyczna „Zbieramy gruszki”. Dzieci siedzą w kole, pośrodku leżą owoce
(jabłka, gruszki, śliwki). Nauczyciel mówi rymowankę, ilustrując ją ruchem - zakłada
fartuszek, zbiera do niego gruszki, pokazuje słoik z kompotem z gruszek.
Ten fartuszek
jest dla gruszek.
Owoce jesieni
Mama w kompot zamieni.
Udzielanie odpowiedzi na pytania: Jakie owoce mama zbierała do fartuszka? Co
z nich ugotowała? Nauczyciel prosi, aby dzieci pomogły mu nazbierać gruszek do
fartuszka. Mówi rymowankę, a dzieci spośród jabłek, gruszek i śliwek wybierają
gruszki i wkładają jej do fartuszka. Po skończonej zabawie wszyscy próbują kompotu
z gruszek.
3. Wykonanie zadania rysunkowego z nalepkami Gruszka. Kolorowanie gruszki na
zielono. Nalepianie listka przy ogonku, a muchy na gruszce. Wskazywanie gruszki,
ogonka i listka. Opowiadanie: Co robi dziewczynka?
4. Układanie obrazka z części Gruszka. Nazywanie poszczególnych elementów: gruszka,
ogonek, listek i układanie całego owocu.
PROPONOWANY ZAPIS W DZIENNIKU ZAJĘĆ
I. Ćwiczenia oddechowe - wdrażanie do nabierania powietrza przez nos i wypuszczania
go ustami.
II. Zabawa dydaktyczna „Zbieramy gruszki” połączona z wykonaniem zadania rysunkowego
z nalepkami Gruszka. Cele: Uważne słuchanie i udzielanie odpowiedzi
na pytania nauczyciela. Tworzenie zbioru ze względu na wspólną nazwę - gruszki.
Nazywanie koloru zielonego. Wyodrębnianie i nazywanie części całego owocu: gruszka,
ogonek, listek. Pomoce: fartuszek, owoce - jabłka, gruszki, śliwki, kompot z gruszek,
kubeczki, książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 10, kredki koloru zielonego.
III. Układanie obrazka z części Gruszka. Nazywanie poszczególnych elementów:
gruszka, ogonek, listek i układanie całego owocu.
ZAJĘCIA 3.
TEMAT: Znamy różne owoce
RODZAJ ZAJĘĆ:
• Zabawa dydaktyczna „Jaki to owoc?” połączona z wykonaniem zadania rysunkowego
Owoce.
28
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
• mozaika geometryczna,
• jabłka, gruszki, śliwki (całe okazy i pokrojone na cząstki), talerzyki, widelce,
• dwa koszyki: duży i mały,
• książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 11 - Owoce.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. Układanie wzoru z mozaiki geometrycznej bez konieczności nazywania jej poszczególnych
części. Zwracanie uwagi na zgodne korzystanie ze wspólnych zabawek.
Nazywanie własnych wytworów.
2. Zabawa dydaktyczna „Jaki to owoc?”. Dzieci siedzą w kole, pośrodku leżą __________po dwa
owoce (duże i małe) - jabłka, gruszki, śliwki. Dzieci mówią, np. jabłka, wskazują
jabłko duże i małe oraz liczą je, używają określenia: dwa jabłka. Nauczyciel pokazuje
dwa kosze (duży i mały). Prosi, aby dzieci pomogły pozbierać duże owoce do
dużego kosza, a małe do małego. Odstawienie koszy z owocami do kącika przyrody
i przypomnienie, że owoce są zdrowe. Dzieci siadają do stolików, gdzie leżą na
talerzykach kawałki owoców, próbują ich i określają nazwę oraz smak.
3. Wykonanie zadania rysunkowego Owoce. Łączenie linią takich samych owoców.
Nazywanie koloru małego jabłka - czerwony i koloru małego banana - żółty.
Kolorowanie dużych owoców - jabłka czerwoną kredką, banana żółtą.
4. Praca z obrazkiem Owoce. Wskazywanie małych owoców i małej gąsienicy, dużych
owoców i dużej gąsienicy. Liczenie, ile jest dużych rysunków, a ile małych.
PROPONOWANY ZAPIS W DZIENNIKU ZAJĘĆ
I. Układanie wzoru z mozaiki geometrycznej bez konieczności nazywania jej poszczególnych
elementów. Zwracanie uwagi na zgodne korzystanie ze wspólnych zabawek.
Nazywanie własnych wytworów.
II. Zabawa dydaktyczna „Jaki to owoc?” połączona z wykonaniem zadania rysunkowego
Owoce. Cele: Podzielenie owoców na dwie grupy: małe i duże. Liczenie w zakresie
dwóch. Rozpoznawanie owoców za pomocą zmysłu smaku oraz nazywanie ich.
Nazywanie koloru czerwonego i żółtego. Pomoce: jabłka, gruszki, śliwki (całe okazy
i pokrojone na cząstki), talerzyki, widelce, dwa koszyki: duży i mały, książka ABC
trzylatka, cz. 1., s. 11.
III. Praca z obrazkiem Owoce. Wskazywanie małych owoców i małej gąsienicy, dużych
owoców i dużej gąsienicy. Liczenie, ile jest dużych rysunków, a ile małych.
INNE PROPOZYCJE W OBRĘBIE TEMATU
• Czerwone jabłko - malowanie konturów jabłka farbą plakatową i palcem. Nazywanie
koloru czerwonego. Wyrabianie odwagi w zapełnianiu farbą całej powierzchni
kartonu. Wyzbywanie się lęku przed pobrudzeniem farbami.
• Jabłko - kolorowanie obrazka konturowego. Wskazywanie jabłka, ogonka, listka.
Kolorowanie dowolnym kolorem jabłka, a kolorem zielonym listka. ABC trzylatka.
Kolorowanka, s. 2.
• Banany - kolorowanie obrazka konturowego. Zwracanie uwagi na prawidłowe
trzymanie kredki. Wdrażanie do zapełniania kolorem całego konturu. ABC trzylatka.
Kolorowanka, s. 3.
www.wsip.pl 29
• Zabawa dydaktyczna „Czego brakuje?”. Obejrzenie trzech warzyw: sałaty, pomidora
i ogórka - określanie ich nazwy i koloru. Podkreślanie właściwości zdrowotnych.
Dotykanie i nazywanie warzyw, podział na okazy duże i małe. Chowanie
jednego z warzyw - dzieci zgadują, które z warzyw zniknęło, czego brakuje.
• Wykonanie zadania rysunkowego z nalepką Sałata - ABC trzylatka, cz. 1., s. 12.
Kolorowanie sałaty zieloną kredką. Nalepianie pośrodku ślimaka. Udzielanie odpowiedzi
na pytanie: Kto, oprócz ślimaka, lubi sałatę? Zachęcanie do zjadania kanapek
z sałatą.
• Chrupanie surowych, obranych marchewek. Rozmowa o tym, że marchewki są
zdrowe dla nas i naszych zębów. Marchewki są także przysmakiem niektórych
zwierząt, np. królika.
• Wykonanie zadania rysunkowego z nalepkami Królik - ABC trzylatka, cz. 1., s. 13.
Obejrzenie królika na obrazku, określanie jego wyglądu - długie uszy, krótki ogonek,
wąsiki itp. Rysowanie czarnych kresek - futerko królika. Rysowanie trawy pod
królikiem, a przed królikiem nalepianie marchewek (nauczyciel, w zależności od
możliwości dzieci, decyduje, ile nalepiają marchewek - dwie czy trzy). Rozumienie
pojęć: przed, pod. Przeliczanie w zakresie dwóch lub trzech. Swobodne rysowanie
krótkich nieregularnych kresek.
• „Opiekujemy się królikiem” - tam, gdzie jest to możliwe, obserwowanie królika
i jego sposobu odżywiania, dokarmianie go.
• Oglądanie obrazka przedstawiającego zająca połączone ze słuchaniem wiersza
Danuty Gellnerowej Zające na łące.
ZAJĄCE NA ŁĄCE
Kiedy jesteśmy Potem
na łące, przykładamy do uszu
to lubimy ręce
udawać zające. i już mamy
I kusi nas, uszy zajęcze.
żeby co krok Teraz chowamy się
robić w trawie
zajęczy skok. i już nie widać nas prawie. (…)
Danuta Gellnerowa
Ilustrowanie ruchem treści utworu. Wdrażanie do uważnego słuchania i dokładnego
naśladowania ruchów wykonywanych przez nauczyciela.
• Marchewki - toczenie wałeczków z gliny. Zapoznanie z właściwościami gliny. Doskonalenie
sprawności manualnej.
• Zabawa z elementem skoku „Zające w ogrodzie”.
TEMAT KOMPLEKSOWY NR 5: Dookoła jesień
CELE OGÓLNE:
• „Otwieranie oczu i uszu na wszystko, co dzieje się w przyrodzie jesienią” - obserwowanie
przyrody w ogrodzie przedszkolnym i najbliższym otoczeniu.
• Poznawanie wybranych zwierząt żyjących w naturalnym środowisku, np. jeża,
wiewiórki.
30
• Obserwowanie roślin występujących w najbliższym otoczeniu przedszkola, rozpoznawanych
po liściach lub owocach.
• Rozumienie i stosowanie określeń dotyczących położenia przedmiotów w przestrzeni.
SCENARIUSZE ZAJĘĆ
ZAJĘCIA 1.
TEMAT: Grzyby
RODZAJ ZAJĘĆ:
• Zabawa dydaktyczna „Poskładaj grzyby”.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
• książeczki obrazkowe Grzyby,
• duże obrazki grzybów: borowik, kurka, muchomor, przeciętych na dwie części (cięcia
pionowe),
• ABC trzylatka. Kolorowanka, s. 4, kredki.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. Oglądanie książeczek obrazkowych Grzyby. Poznawanie nazw grzybów: borowik,
kurka, muchomor… Określanie ich wyglądu i koloru.
2. Zabawa dydaktyczna „Poskładaj grzyby”. Dzieci siedzą przed tablicą, na której
umieszczone są duże obrazki grzybów: borowika, kurki, muchomora, przeciętych
na dwie części (cięcia pionowe). Wybrane dzieci odnajdują części, które do siebie
pasują, składają je w cały obrazek i podają nazwę grzyba, którego ułożyły. Wyodrębnianie
i nazywanie części grzybów - kapelusz, nóżka. Nazwanie grzyba, który
ma białą nóżkę i czerwony kapelusz w białe kropki - muchomor. Zaznaczenie, że
jest to grzyb trujący.
3. Opowieść ruchowa „Idziemy na grzyby”. Nauczyciel recytuje wiersz Danuty Gellnerowej
Deszcz.
DESZCZ
Puka deszcz o szyby,
zaprasza na grzyby.
- Wstań Dorotko,
Nie trać czasu
i z koszykiem
idź do lasu!
Danuta Gellnerowa
Dzieci wyruszają do lasu - marsz, przechodzą pod krzakami - czworakowanie,
przeskakują przez zwalone drzewo - odbicie i zeskok na ugięte kolana, zbierają
grzyby - ćwiczenie dużych grup mięśniowych, wracają w podskokach - z nogi
na nogę.
4. Borowik - kolorowanie obrazka konturowego. Kolorowanie kapelusza i nogi borowika
brązową kredką (można nogę pokolorować żółtym kolorem), trawy na zielono.
www.wsip.pl 31
PROPONOWANY ZAPIS W DZIENNIKU ZAJĘĆ
I. Oglądanie książeczek obrazkowych Grzyby. Poznawanie nazw grzybów: borowik,
kurka, muchomor… Określanie ich wyglądu i koloru.
II. Zabawa dydaktyczna „Poskładaj grzyby”. Cele: Doskonalenie spostrzegawczości.
Rozpoznawanie i nazywanie: borowika, kurki, muchomora. Zapoznanie z budową
grzyba: kapelusz, nóżka. Poznanie grzyba trującego - muchomor. Pomoce: duże
obrazki grzybów - borowika, kurki, muchomora, przeciętych na dwie części (cięcia
pionowe).
Opowieść ruchowa „Idziemy na grzyby”.
III. Borowik - kolorowanie obrazka konturowego.
ZAJĘCIA 2.
TEMAT: Muchomor ma białe kropeczki
RODZAJ ZAJĘĆ:
• Wysłuchanie wiersza Danuty Gellnerowej Muchomor połączone z wykonaniem zadania
rysunkowego z nalepkami Muchomor.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
• kolorowe sylwety: borowika, kurki, muchomora,
• wiersz Danuty Gellnerowej Muchomor, ilustracja do wiersza,
• książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 14 - Muchomor,
• duże lustro.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. Zabawa dydaktyczna „Którego grzyba brakuje?”. Dzieci siedzą w kole, pośrodku
leżą sylwety grzybów - borowika, kurki, muchomora. Rozpoznawanie i nazywanie
grzybów, określanie ich kolorów. Wybrane dziecko siada tyłem, a nauczyciel chowa,
np. muchomora, dziecko odwraca się i zgaduje, którego grzyba brakuje.
2. Wysłuchanie wiersza D. Gellnerowej Muchomor.
MUCHOMOR
Podskoczył raz sobie A jak się roztańczył,
muchomor troszeczkę a jak się rozruszał,
i zaczął niezdarnie wszystkie białe kropki
wywijać poleczkę. zgubił z kapelusza!
Danuta Gellnerowa
Udzielanie odpowiedzi na pytania: Co robił muchomor? - podskakiwał, tańczył.
Co zgubił? - białe kropki.
3. Wykonanie zadania rysunkowego z nalepkami Muchomor. Przypomnienie, że muchomor
jest grzybem trującym. Wskazywanie nóżki i kapelusza, nalepianie kółek
na kapeluszu muchomora. Nalepianie pod grzybem z jednej strony krasnoludka,
a z drugiej strony małego muchomora. Rysowanie trawy pod grzybami.
4. Moja sylwetka - przeglądanie się w dużym lustrze. Rozpoznawanie i nazywanie
części ciała: głowa, szyja, brzuch, ręka, dłoń, noga, stopa… Oswajanie się ze swoim
lustrzanym wizerunkiem i zaakceptowanie go.
32
PROPONOWANY ZAPIS W DZIENNIKU ZAJĘĆ
I. Zabawa dydaktyczna „Którego grzyba brakuje?”. Zgadywanie, który grzyb został
schowany i podanie jego nazwy.
II. Wysłuchanie wiersza D. Gellnerowej Muchomor połączone z wykonaniem zadania
rysunkowego z nalepkami Muchomor. Cele: Uważne słuchanie treści wiersza.
Właściwe rozmieszczenie kropek. Rozumienie pojęć: jedna strona, druga strona, na,
pod, nad. Pomoce: wiersz D. Gellnerowej Muchomor, ilustracja do wiersza, książka
ABC trzylatka, cz. 1., s. 14.
III. „Moja sylwetka” - przeglądanie się w dużym lustrze. Rozpoznawanie i nazywanie
części ciała. Oswajanie się ze swoim lustrzanym wizerunkiem i zaakceptowanie go.
ZAJĘCIA 3.
TEMAT: Orzeszki dla wiewiórki
RODZAJ ZAJĘĆ:
• Słuchanie wiersza Danuty Gellnerowej Wiewiórka i orzeszki połączone z wykonaniem
zadania rysunkowego z nalepkami Wiewiórki.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
• zabawka pluszowa - wiewiórka,
• wiersz Danuty Gellnerowej Wiewiórka, ilustracja do wiersza, orzechy laskowe,
• książka ABC trzylatka - Wiewiórka, cz. 1., s. 15, kredki,
• plastelina, sztywne kartony (może być na nich wiewiórka).
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. Zabawa dydaktyczna „Szukamy wiewiórki”. Oglądanie pluszowej wiewiórki,
określanie jej wyglądu: ruda, ma puszysty ogon... Nauczyciel chowa wiewiórkę
w różnych miejscach sali (widoczna część zabawki), a wybrane dziecko szuka jej
i określa, gdzie się schowała, np. za samochodem, na półce, pod łóżeczkiem.
2. Zabawa bieżna „Wiewiórki w dziuplach” według K. Wlaźnik.
3. Słuchanie wiersza D. Gellnerowej Wiewiórka i orzeszki.
WIEWIÓRKA I ORZESZKI
Orzeszki, orzeszki Każde dziecko
brązowe - niesie orzeszka
dla wiewiórek dla wiewiórki,
smaczne i zdrowe. co w parku mieszka.
Danuta Gellnerowa
Udzielanie odpowiedzi na pytania: Co lubią jeść wiewiórki? Jakie są orzeszki? -
smaczne i zdrowe. Wyjaśnienie: Co to znaczy, że wiewiórka robi sobie zapasy? Jedzenie
orzechów laskowych - posługiwanie się określeniem orzechy są twarde.
4. Wykonanie zadania rysunkowego z nalepkami Wiewiórki. Nalepianie przed małą
wiewiórką jednego orzecha, a przed dużą wiewiórką wielu orzechów. Rysowanie
trawy pod wiewiórkami.
5. Lepienie z plasteliny orzeszków dla wiewiórki. Ugniatanie i formowanie plasteliny.
Nalepianie małych kawałków na karton (może być na nim postać wiewiórki) i rozgniatanie
ich palcem.
www.wsip.pl 33
PROPONOWANY ZAPIS W DZIENNIKU ZAJĘĆ
I. Zabawa dydaktyczna „Szukamy wiewiórki”. Zapoznanie się z wyglądem wiewiórki:
ruda, ma puszysty ogon. Rozwijanie spostrzegawczości i wytrwałości. Posługiwanie się
pojęciami: na, pod, za.
Zabawa bieżna „Wiewiórki w dziuplach” według K. Wlaźnik.
II. Słuchanie wiersza D. Gellnerowej Wiewiórka i orzeszki połączone z wykonaniem
zadania rysunkowego z nalepkami Wiewiórki. Cele: Uważne słuchanie wiersza.
Rozumienie pojęć: zapasy, dużo, mało (jeden). Rysowanie krótkich kresek na futerkach
wiewiórek. Pomoce: wiersz D. Gellnerowej Wiewiórka, ilustracja do wiersza,
orzechy laskowe, książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 15, kredki.
III. Lepienie z plasteliny orzeszków dla wiewiórki. Doskonalenie sprawności manualnej
poprzez ugniatanie, formowanie i rozgniatanie plasteliny.
INNE PROPOZYCJE W OBRĘBIE TEMATU
• Praca z obrazkiem Muchomor - książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 14. Liczenie muchomorów.
Wskazywanie małego i dużego grzyba. Nazywanie owada fruwającego
nad muchomorem.
• Spacer w ogrodzie przedszkolnym. Obserwacja liści na drzewach - kolor, kształt.
Zbieranie jesiennych liści leżących pod drzewami. Po powrocie do przedszkola -
wkładanie liści do książek w celu ich zasuszenia, ustawianie w wazonach i umieszczenie
w kąciku przyrody.
• Słuchanie wiersza Anny Łady-Grodzickiej Liście.
LIŚCIE
Lecą liście kolorowe
i spadają nam na głowę.
Jeden listek na mnie spadł
i na mojej czapce siadł.
Anna Łada-Grodzicka
Ilustrowanie ruchem treści utworu. Oglądanie liści i określanie ich kolorów - żółte,
czerwone, brązowe, zielone… Wykonywanie poleceń nauczyciela: Weź jeden listek
czerwony. Weź jeden listek żółty itd.
• Wykonanie zadania rysunkowego z nalepianiem Liść jesienny - ABC trzylatka,
cz. 1., s.16. Kolorowanie jednej części liścia na zielono, a drugiej na żółto. Nalepianie
biedronki na liściu. Rozumienie pojęć: jedna strona, druga strona. Udzielanie
odpowiedzi na pytanie: Co robi kotek?
• Zabawa orientacyjno-porządkowa „Wiatr i liście”.
• Malowanie liścia pędzlem i farbami. Wdrażanie do umiejętnego posługiwania się
pędzlem. Zapełnianie całej powierzchni kartonu. Utrwalanie znajomości kolorów:
żółty, czerwony, zielony. Książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 17 - Listek (kartka wycięta
z książki).
• Ćwiczenia oddechowe „Liście”. Dmuchanie na liście zawieszone na nitkach (liście
mogą być prawdziwe, wysuszone lub wycięte z kartonu). Liście powinny znajdować
się na wysokości głowy dziecka.
34
• Porównywanie liści świeżych i suszonych - dostrzeganie różnic w wyglądzie, np. kruchość
i łamliwość wysuszonych liści: kruszenie liści.
• Wprowadzenie do nauki na pamięć wiersza Doroty Gellner Kolczasty jeżyk.
KOLCZASTY JEŻYK
To jest jeżyk. Z kolców płaszczyk,
Mały jeżyk. Z kolców szalik,
Jeżyk z kolców tylko nosek
ma kołnierzyk. jak koralik. (…)
Dorota Gellner
Oglądanie jeża na obrazku. Opowiadanie o jego wyglądzie, zwyczajach, umiejętności
zwijania się w kłębek i zasypiania na zimę. Pokaz ilustracji ruchowej do wiersza.
To jest jeżyk, mały jeżyk - zbliżenie dłoni do siebie.
Jeżyk z kolców ma kołnierzyk - ruch dłoni wokół szyi.
Z kolców płaszczyk - ruch dłoni wzdłuż boków ciała.
Z kolców szalik - ruch dłoni od szyi wzdłuż piersi.
Tylko nosek, jak koralik - wskazanie jednym palcem czubka nosa.
• Ćwiczenia ortofoniczne „Jeż” - naśladowanie fukania jeża: fu, fu, fu… Ćwiczenie
mięśni warg.
• Wykonanie zadania rysunkowego z nalepkami Jeż - ABC trzylatka, cz. 1., s. 19.
Kolorowanie jeża, dorysowanie mu igiełek. Na grzbiecie jeża nalepianie jabłka,
a pod noskiem małego żółtego listka. Liczenie listków, nazywanie ich kolorów - jeden
listek jest zielony, a drugi listek jest żółty. Swobodne rysowanie linii. Odróżnianie
pojęć: na, pod. Operowanie określeniami: jeden listek, drugi listek. Przeliczanie
w zakresie dwóch. Utrwalanie znajomości barwy żółtej i zielonej.
• Spacer w ogrodzie przedszkolnym. Zbieranie kasztanów i żołędzi, wkładanie ich
do oddzielnych koszyczków.
• Słuchanie wiersza Apolinarego Nosalskiego Kasztany.
KASZTANY
Chodzi jesień po parku (…) I mrugają spod liści
Biegną za nią po ścieżkach brązowymi oczami
kasztanowe ludziki, do dzieci, które przyszły
w kasztanowych czapeczkach, zbierać rude kasztany.
w kasztanowych bucikach.
Apolinary Nosalski
Obserwowanie wykonywania przez nauczyciela ludzika z kasztanów, obejrzenie go,
wskazanie: głowy, szyi, brzucha, rąk, nóg. Umieszczenie ludzika w kąciku przyrody.
• Wykonanie zadania z elementami z tekturki Kasztanowy ludzik. Wypychanie z tekturki
części potrzebnych do nalepiania ludzika. Ułożenie elementów na kartce
obok wzoru ludzika z kasztanów. Dopasowanie postaci do cienia, posmarowanie
elementów klejem (z białej strony) i naklejanie. Doskonalenie spostrzegawczości,
uważności i dokładności. Wdrażanie do prawidłowego korzystania z kleju. Książka
ABC trzylatka, cz. 1., s. 20 - Kasztanowy ludzik.
www.wsip.pl 35
TEMAT KOMPLEKSOWY NR 6: Jest chłodno, ubieram się cieplej
CELE OGÓLNE:
• „Otwieranie oczu i uszu na wszystko, co dzieje się w przyrodzie jesienią” - obserwowanie
przyrody w ogrodzie przedszkolnym i najbliższym otoczeniu.
• Określanie pogody i zjawisk atmosferycznych charakterystycznych dla jesieni.
• Rozumienie konieczności dostosowania ubioru do temperatury czy pory roku.
• Próby samodzielnego zakładania wybranych części garderoby.
SCENARIUSZE ZAJĘĆ
ZAJĘCIA 1.
TEMAT: Deszczyk pada kapu, kap
RODZAJ ZAJĘĆ:
• Słuchanie wiersza Doroty Gellner Ja się nie bawię połączone z wykonaniem zadania
rysunkowego z nalepkami Parasol i deszcz.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
• bębenek,
• wiersz Doroty Gellner Ja się nie bawię, ilustracja do wiersza,
• książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 21 - Parasol i deszcz, kredki,
• obrazek Parasol i deszcz.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. Obserwowanie padającego deszczu przez okno. Zwracanie uwagi na wygląd
i wielkość kropli deszczu. Naśladowanie padającego deszczu lekkimi uderzeniami
opuszków palców o bębenek.
2. Słuchanie wiersza D. Gellner Ja się nie bawię.
JA SIĘ NIE BAWIĘ
Ja się z deszczem nie bawię! Na alejki,
Ja zabieram zabawki! na trawę,
Niech się z deszczem pobawią na topole,
kolorowe huśtawki! na dzieci…
A ja pójdę do taty - Tato, wyjrzyj przez okno
i poskarżę, że pada i każ słońcu zaświecić!
na trzepaki, Dorota Gellner
na ptaki,
na samochód sąsiada.
Zwrócenie uwagi na element humorystyczny. Zastanawianie się nad tym, czy tata
może powstrzymać padający deszcz.
3. Wykonaniem zadania rysunkowego z nalepkami Parasol i deszcz. Kolorowanie parasola
(każdej części innym kolorem), rysowanie padającego deszczu i nalepianie
dziewczynce kapelusika i plecaka.
4. Zabawa orientacyjno-porządkowa „Słońce świeci, deszczyk pada”.
36
5. Praca z obrazkiem Parasol i deszcz. Zastanawianie się, co mama może mówić do dziewczynki,
a co dziewczynka do mamy. Próby wymyślania takich wypowiedzi, np. Schowaj
się pod parasolem, to nie zmokniesz. Chętnie schowam się pod parasolem.
PROPONOWANY ZAPIS W DZIENNIKU ZAJĘĆ
I. Obserwowanie padającego deszczu przez okno. Zwracanie uwagi na wygląd i wielkość
kropli deszczu. Naśladowanie padającego deszczu lekkimi uderzeniami opuszków
palców o bębenek.
II. Słuchanie wiersza D. Gellner Ja się nie bawię połączone z wykonaniem zadania
rysunkowego z nalepkami Parasol i deszcz. Cele: Zwrócenie uwagi na element humorystyczny.
Wyodrębnianie części parasola. Wdrażanie do prawidłowego trzymania
kredki i dokładnego zapełniania konturu. Pomoce: wiersz D. Gellner Ja się nie bawię,
ilustracja do wiersza, książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 21, kredki.
Zabawa orientacyjno-porządkowa „Słońce świeci, deszczyk pada”.
III. Praca z obrazkiem Parasol i deszcz. Zastanawianie się, co mama może mówić do
dziewczynki, a co dziewczynka do mamy. Uczenie się budowania poprawnych, prostych
i zrozumiałych zdań.
ZAJĘCIA 2.
TEMAT: Na jaką pogodę te buty?
RODZAJ ZAJĘĆ:
• Zabawa dydaktyczna „Kiedy chodzimy w tych butach?” połączona z wykonaniem
zadania rysunkowego z nalepkami Jesienne buty.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
• po dwie pary sandałków i butów jesiennych, kalosze, pudełko na buty,
• obrazki: słońce, jesienny liść, deszcz,
• książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 22 - Jesienne buty, kredki.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. „Deszczyk” - ćwiczenia ortofoniczne. Ćwiczenie mięśni narządów mowy na zgłoskach:
kap, kap, kapu, kapu… w różnym rytmie podawanym przez nauczyciela.
2. Zabawa dydaktyczna „Kiedy chodzimy w tych butach?”. Dzieci siedzą w kole na
dywanie. Pośrodku znajdują się dwie pary sandałków, dwie pary butów jesiennych
i kalosze. Nazywanie butów i określanie - które zakładamy latem, kiedy jest ciepło,
które jesienią, gdy jest zimno, a które kiedy pada deszcz. Pokazanie obrazków:
słońca, jesiennego liścia i deszczu. Ułożenie butów obok odpowiednich obrazków.
Próby używania określenia dwa buty, to para butów.
Odłożenie sandałków, pozostawienie butów, które chronią przed zimnem i deszczem
- przeliczanie, ile par zostało. Wybrane dziecko odwraca się tyłem, a nauczyciel
chowa jedną parę butów do przygotowanego wcześniej pudełka. Dziecko zgaduje,
które buty zostały schowane. Zabawę powtarzamy do momentu utrzymania
się uwagi dzieci i zainteresowania zabawą.
3. Wykonanie zadania rysunkowego z nalepkami Jesienne buty. Nalepianie drugiego
buta do pary, a na nim brakującego zapięcia na rzepy. Korygowanie sposobu
nalepiania rzepów - spokojne odlepianie, jeśli dziecko się pomyli, polecenie dokładwww.
wsip.pl 37
nego przyjrzenia się i nalepienia w inną stronę. Rysowanie podłogi pod butami.
Nalepianie kota w butach nad butami.
4. W szatni, przed wyjściem na spacer - oglądanie butów, ustawianie ich tak, aby
można je było łatwo założyć. Próby samodzielnego zakładania butów.
5. Zabawa dydaktyczna „Dobieramy buty”. Spośród ułożonych w rozsypce butów
dzieci dobierają buty do pary. Określają, kiedy je zakładamy - kiedy jest ciepło,
zimno, gdy pada deszcz.
PROPONOWANY ZAPIS W DZIENNIKU ZAJĘĆ
I. „Deszczyk” - ćwiczenia ortofoniczne. Ćwiczenie mięśni narządów mowy - tyłu języka
i warg, na zgłoskach: kap, kap, kapu, kapu…
II. Zabawa dydaktyczna „Kiedy chodzimy w tych butach?” połączona z wykonaniem
zadania rysunkowego z nalepkami Jesienne buty. Cele: Nazywanie butów i określanie,
kiedy je zakładamy - jesienią, latem, gdy pada deszcz. Próby używania określenia
dwa buty, to para butów. Doskonalenie spostrzegawczości. Pomoce: po dwie pary sandałków
i butów jesiennych, kalosze, pudełko na buty, obrazki: słońce, jesienny liść,
deszcz, książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 22, kredki.
W szatni - oglądanie butów, ustawianie ich tak, aby można je było łatwo założyć.
Próby samodzielnego zakładania butów.
III. Zabawa dydaktyczna „Dobieramy buty”. Doskonalenie spostrzegawczości poprzez
dobieranie butów do pary. Określanie, kiedy je zakładamy - gdy jest ciepło,
zimno, pada deszcz.
ZAJĘCIA 3.
TEMAT: Ubieramy lalkę
RODZAJ ZAJĘĆ:
• Słuchanie wiersza Doroty Gellner Ubranka połączone z wykonaniem zadania rysunkowego
z nalepkami Ciepłe czapki.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
• klocki drewniane,
• wiersz Doroty Gellner Ubranka, duża lalka, ciepłe ubrania i buty dla lalki,
• książki ABC trzylatka, cz. 1., s. 23 - Ciepłe czapki, kredki,
• lustro w szatni,
• sylwety: misia i ubrań dla niego.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. „Zbuduj to, co ja” - budowanie z drewnianych klocków. Dzieci przyglądają się
uważnie, jak nauczyciel ustawia prostą budowlę (z trzech, czterech różniących się
od siebie klocków), a później próbują ją odtworzyć.
2. Słuchanie wiersza D. Gellner Ubranka. Nauczyciel wskazuje te części ubrania,
o których kolejno jest mowa w utworze.
UBRANKA
Włożymy spodenki cieplutki i miękki,
ze srebrnej wełenki, włożymy kurteczkę,
włożymy szaliczek włożymy czapeczkę
38
i zaraz pójdziemy I sam sobie pójdzie.
na srebrną wycieczkę. na mały spacerek!
- A co będzie ze mną?
zapiszczy sweterek. Dorota Gellner
Zwrócenie uwagi na żartobliwy wątek ze sweterkiem. Wypowiedzi o tym, kiedy
zakładamy sweterek. Wyjaśnienie, że teraz na dworze jest zimno i nie można iść na
spacer w samym sweterku.
Ubieranie lalki z uwzględnieniem kolejności zakładania poszczególnych części
garderoby.
3. Wykonanie zadania rysunkowego z nalepkami Ciepłe czapki. Kolorowanie czapki
i narysowanie wiązania. Nalepianie pompona i kotka nad czapką.
4. W szatni - pokaz właściwego zakładania czapki i szalika. Próby samodzielnego
zakładania czapki przed lustrem.
5. Zabawa dydaktyczna „Ubieramy misia”. Nazywanie ubrań i nakładanie ich na misia
w odpowiedniej kolejności: spodnie, buty, kurtka, szalik, czapka, rękawiczki.
PROPONOWANY ZAPIS W DZIENNIKU ZAJĘĆ
I. „Zbuduj to, co ja” - budowanie z drewnianych klocków. Doskonalenie uważności
i spostrzegawczości poprzez odtwarzanie podanego wzoru.
II. Słuchanie wiersza Doroty Gellner Ubranka połączone z wykonaniem zadania rysunkowego
z nalepkami Ciepłe czapki. Cele: Nazywanie ubrań. Zapoznanie z kolejnością
ich zakładania. Rozumienie konieczności dostosowania ubrania do temperatury.
Pomoce: wiersz D. Gellner Ubranka, duża lalka, ciepłe ubrania i buty dla lalki,
książka ABC trzylatka, cz. 1., s. 23, kredki.
W szatni - pokaz właściwego zakładania czapki i szalika. Próby samodzielnego zakładania
czapki przed lustrem.
III. Zabawa dydaktyczna „Ubieramy misia”. Nazywanie ubrań. Utrwalanie kolejności
ich zakładania.
INNE PROPOZYCJE W OBRĘBIE TEMATU
• Ćwiczenia słuchowe „Co słyszysz?”. Słuchanie i rozpoznawanie odgłosów padającego
deszczu, wiatru i przyporządkowanie ich do obrazka.
• W ogrodzie. Obserwowanie i odczuwanie siły wiatru: słaby wiatr - poruszanie gałązkami,
opadanie liści; silny wiatr - „tańczące” liście, chmury na niebie, spadające
nakrycia głowy, odwracanie się tyłem do wiatru.
• Wiatraczek - kolorowanie obrazka konturowego. Wdrażanie do prawidłowego
trzymania kredki i zapełniania kolorem całego konturu. ABC trzylatka. Kolorowanka,
s. 4.
• Słuchanie wiersza Danuty Gellnerowej Wiatr.
WIATR
Tam za lasem, Aż się chmurki
tam za górką rozpłakały
wiatr dokuczał i deszcz padał
małym chmurkom. przez dzień cały.
Danuta Gellnerowa
www.wsip.pl 39
Uważne słuchanie i udzielanie odpowiedzi na pytania dotyczące treści utworu:
Komu dokuczał wiatr? Co zrobiły chmurki?
• Deszczyk - malowanie farbą plakatową. Malowanie kropel deszczu na kartonach
z namalowaną wcześniej (lub naklejoną) z niebieskiego papieru chmurką. Prawidłowe
posługiwanie się pędzlem. Utrwalanie znajomości barwy niebieskiej.
• Obserwowanie chmur na niebie: wielkość, kształt, kolor, zmiany koloru nieba w zależności
od pogody.
• Wprowadzenie do nauki wiersza Doroty Gellner Parasolka.
PARASOLKA
Wiecie, co ja mam nad głową? W parasolkę deszczyk puka.
Parasolkę mam Ja się chowam -
tęczową! on mnie szuka!
Dorota Gellner
Nauczyciel pokazuje dzieciom tęczową parasolkę - tłumaczy, jaka to jest parasolka.
Próby wypowiadania przez dzieci wyrażenia: Taka parasolka ma różne kolory. Nauczyciel
idzie z rozłożoną parasolką, mówi ponownie wiersz Doroty Gellner Parasolka
i pokazuje, jak należy omijać kałuże - rozłożone na podłodze małe obręcze.
• Zabawa z elementem równowagi „Omiń kałużę”. Wybrane dziecko staje obok nauczyciela,
trzyma parasolkę i razem z nim mówi wiersz Parasolka. W tym czasie
inne dzieci chodzą po sali, omijając kałuże (małe obręcze). Zabawę powtarzamy
do momentu utrzymania się uwagi dzieci i zainteresowania zabawą.
TEMAT KOMPLEKSOWY NR 7: Lubię zimę
CELE OGÓLNE:
• „Otwieranie oczu i uszu na wszystko, co dzieje się w przyrodzie zimą” - obserwowanie
przyrody w ogrodzie przedszkolnym i najbliższym otoczeniu.
• Określanie pogody i zjawisk atmosferycznych charakterystycznych dla zimy: śnieg,
mróz, zimno lub bardzo zimno, wiatr.
• W ogrodzie przedszkolnym - rozgrzewanie się w wypadku zmarznięcia.
• Nabywanie umiejętności formułowania swobodnych wypowiedzi.
SCENARIUSZE ZAJĘĆ
ZAJĘCIA 1.
TEMAT: Nasza książeczka
RODZAJ ZAJĘĆ:
• Wykonanie z tekturki pieska-jamnika - wiodącej postaci w książce.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
• książka ABC trzylatka, cz. 2.,
• postać pieska z tekturki (środek książki),
• ABC trzylatka. Kolorowanka, s. 6.