AKADEMIA GÓRNICZO-HUTNICZA
Wydział Górnictwa i geoinżynierii
Kierunek: Budownictwo
Ćwiczenie projektowe nr 2:
Projekt posadowienia pośredniego na palach
Suwała Maciej
GiBS rok IV
Grupa 2
Celem projektu jest zaprojektowanie fundamentu palowego w zadanych warunkach gruntowych i obciążeniach obliczeniowych.
I. Dane do obliczeń:
Wg normy PN-83/B-02482 wybieram pale Franki o średnicy D=508mm (0,508m).
Głębokość zagłębienia pali w gruncie:
I, IL=0,11 hz=13,0m
Projektowana długość pala h=11,5m
Wysokość oczepu wr=1,0m
Głębokość podstawy oczepu palowego hr=1,5m
Wartość obliczeniowa obciążeń działających na fundament:
Qr=4949kN
Mr=144kNm
Hr=33kN
II. Wyznaczenie oporu podstawy pala
opór podstawy pala [kN]
współczynnik technologiczny odczytujemy z tabl. 4 PN-83/B-02482 dla pali Franki
pole przekroju poprzecznego podstawy pala [m2]
jednostkowa obliczeniowa wytrzymałość gruntu pod podstawą pala [kPa]
2.1. Sp współczynnik technologiczny (tabl. 4 PN-83/B-02482 )
I, IL=0,11 ; pale Franki wciskany Sp=1,1
2.2. Ap pole przekroju poprzecznego pala [m2] (p.2.2.1 PN-83/B-02482 )
Ap =1,5* Ap =1,5*0,25*π* d2=0,304[m2]
2.3. q(r) jednostkowa obliczeniowa wytrzymałość gruntów pod podstawą pala [kPa] (tabl.1
PN-83/B-02482
I, IL=0,11 ;
IL=0,0 q=1950 [kPa]
IL=0,50 q=800 [kPa]
Obliczając z proporcji otrzymujemy :
IL=0,19 q=800+897=1697 [kPa]
q(r) =0,9*q=1537,3 [kPa]
IL=0,19 q(r) =1537,3[kPa]
2.4. hci Głębokość krytyczna
D=508mm>D0=400mm
hz=13,0m > hci=11,27m
q(r) =1537,3 [kPa]
Opór podstawy pala:
III. Wyznaczenie oporu pobocznicy pala
3.1. Ssi Współczynnik technologiczny dla danej warstwy gruntowej:
W-I Gπ , IL=0,70 SS1 =1,0
W-II T , IL=0,69 SS2 =1,0
W-III Pπ , ID=0,20 SS3 =1,6
W-IV GZ , IL=0,19 SS4 =1,0
W-V I , IL=0,11 SS5 =1,0
3.2. Asi Pole pobocznicy pala zagłębionego w danej warstwie gruntu:
W-I As1=π* d*h1=3,14*0,508*1,5=2,4 [m2]
W-II As2=π* d* h2=3,14*0,508*3,5=5,58 [m2]
W-III As3=π* d* h3=3,14*0,508*1,7=2,85 [m2]
W-IV As4=π* d* h4=3,14*0,508*3,7=5,91[m2]
W-V As5=π* d* h5=3,14*0,508*1,1=1,75 [m2]
3.3. t (r)i Jednostkowa obliczeniowa wytrzymałość gruntu wzdłuż pobocznicy pala w obrębie danej warstwy:
W-I Gπ , IL=0,70 (tabl. 2 PN-83/B-02482 )
IL=0,50 t=31
IL=0,75 t=14
IL=0,70 t1=?
t1(r) =14+3,4=17,4
t1(r) =0,9* t1=15,66
Wartości t podane w tabl. 2 PN-83/B-02482 należy przyjmować dla głębokości 5 m i większej, mierząc od poziomu terenu. Na głębokościach mniejszych niż 5 m wartości t należy wyznaczać przez interpolację między wartościami z tabl. 2 a wartością zero, przyjmowaną dla pierwotnego poziomu terenu wg rys. 2.
Zał:
dla
t1(r) =15,66
h<5m h=1,5m t1(r) =15,66*1,5 /5=4,698
W-II T , IL=0,69
W obliczeniach nośności pala należy uwzględnić możliwość wystąpienia tarcia negatywnego wywołanego osiadaniem gruntu względem trzonu pala, zmniejszającego całkowitą jego nośność.
W tym przypadku pal jest wprowadzony w warstwy nośne przez warstwę torfów.
Dlatego też we wzorze wyrażającym opór pobocznicy należy przyjmować dla osiadających warstw gruntu ujemną wartość t(r) wg tabl. 3. PN-83/B-02482.
Dla torfów wartości tarcia negatywnego(ujemnego) przyjmujemy w przedziale 5-10, (przyjąłem 7,5).
dla
t2(r)= -7,5
dla
t2(r)= -7,125
W-III Pπ , ID=0,20
ID =0,20 t=16
t3(r) =0,9* t3=14,4
W-IV GZ , IL=0,19
IL =0,00 t=50
IL=0,50 t=25
IL=0,19 t4=?
t4=25+15,5=40,5
t4(r) =0,9* t4=36,5
h>5m t4(r) =36,5
W-V I , IL=0,11
IL =0,00 t=50
IL=0,50 t=25
IL=0,11 t5=?
T5=25+19,5=44,5
t5(r) =0,9* t4=40,5
h>5m t5(r) =40,05
4. Opór pobocznicy pala:
Ns1=1,0*2,4 *4,698=11,28
Ns2=1,0*5,58 *(-7,125)= -39,75
Ns3=1,6*2,85 *14,4=52,15
Ns4=1,0*5,91*36,5=215,715
Ns5=1,0*1,75*40,05=70,08
Ns=308,94kN
IV. Wyznaczenie obliczeniowej nośności pojedynczego pala:
Nt= Np+ Ns=514,07+308,94=823,0125kN
V. Wyznaczenie ilości pali i ich rozmieszczenie:
Qr=4949 kN ; Nt= 823,0125kN n= Qr/ Nt= 6,02
Z OBLICZEŃ WYNIKA IŻ NALEŻY PRZYJĄĆ 7 PALI.
Obliczanie nośności grupy pali:
Wyznaczenie promienia podstawy strefy naprężeń:
W gruntach uwarstwionych granice strefy naprężeń w otoczeniu pala należy przyjmować wg rys. 7 PN-83/B-02482 zakładając, że tworząca stożka jest linią łamaną. Tworzącą należy prowadzić od stropu najwyższej warstwy przenoszącej obciążenie pala. Promień strefy naprężeń obliczamy ze wzoru:
na postawie (p.3.4 PN-83/B-02482 )
Kąt α oraz tgα należy przyjmować wg tabl. 7. normy PN-83/B-02482 w zależności od rodzaju grunu:
W-I Gπ , IL=0,70 (grunt miękkoplastyczny) ;
h1= 1,5m , α1=1o ; tgα1=0,017
W-II T , IL=0,69 (grunt miękkoplastyczny) ;
h2= 3,5m , α2=1o ; tgα2=0,017
W-III Pπ , ID=0,20 (grunt luźny) ;
h3= 1,7m , α3=5o ; tgα3=0,087
W-IV GZ , IL=0,19 (grunt twardoplastyczny) ;
h4= 3,7m , α4=4o ; tgα4=0,070
W-V I , IL=0,11 (grunt twardoplastyczny) ;
h5= 1,1m , α5=4o ; tgα5=0,070
6.2. Wyznaczenie współczynnika redukcyjnego m1 :
(należy przyjmować wg tabl. 8. normy PN-83/B-02482)
r- maksymalny rozstaw między palami
r=1,5m
R=0,72m
Z tabeli numer 8 PN-83/B-02482 odczytujemy wartość współczynnika m1=1
Nośność grupy pali :
Nt grupy pali=Sp*q(r)*Ap+mi* Σ Ssi*Ti(r)*Asi
Nt gr pali= Nt*7=823,0125*7=5761,0875[kN]
Sprawdzenie warunku granicznego nośności:
m* Nt grupy pali
Qr=4949kN
m=0,9
Warunek stanu granicznego jest spełniony
*). Sprawdzenie maksymalnej siły w palu od sumy działających na fundament
obciążeń:
Qr =4949 kN
Mr =144 kN
Obciążenia dodatkowe obliczamy ze wzoru:
Qd = Qocz + Qpali
Qocz =4*2,5*(1+0,5)*20=300 kN
Qpali =0,25*3,14*(0,508)2 *7*11,5*20=326,154 kN
Qd = Qocz + Qpali =626,154 kN
∑Q=4949+626,154=5575,154 kN
Nt= 823,0125kN>807,95kN Warunek został spełniony.
Wnioski:
Na podstawie obliczeń otrzymałem potrzebną ilość pali w liczbie 7 sztuk i długości 11,5m, posadowionych w warstwie iłów twardoplastycznych. Głębokość posadowienia równa 13m jest minimalną głębokością, na której pojedynczy pal przenosi obciążenia całkowite działające na fundament.
VIII. Specyfikacja techniczna - Pale Franki:
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania, odbioru robót i badań kontrolnych związanych z wykonywaniem żelbetowych pali Franki w ramach inwestycji budowy budynku użyteczności publicznej w Brzozowie.
1.2. Zakres stosowania ST
Szczegółowa Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i
kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w p.1.1.
1.3. Zakres robót objętych ST
Ustalenia zawarte w SST dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonaniem i kontrolą wykonania żelbetowych (betonowych) pali Franki.
Pale te stosuje się do posadawiania obiektów mostowych, przemysłowych, hydrotechnicznych i innych obiektów budowlanych, gdy warunki gruntowe wykluczają
posadowienie bezpośrednie. Szczególnie zasadnym jest stosowanie tych pali przy ich
pracy na wyrywanie oraz przy konieczności pokonywania kolizji podziemnych
(pozostałości starych fundamentów, nasypy niekontrolowane itp.).
Pale wykonuje się pionowe i ukośne, używając rur obsadowych grubościennych o
średnicy nominalnej 406, 508 i 610 mm .
SST dotyczy:
- wykonania pali do próbnych obciążeń,
- wykonania całkowitej zaprojektowanej liczby pali,
- kontroli jakości i wykonania badań kontrolnych,
-sporządzenia dokumentacji powykonawczej.
Określenia podstawowe
żelbetowy pal Franki- pal przemieszczeniowy, uformowany z mieszanki betonowej o konsystencji wilgotnej, wykonany metodą dynamicznego pogrążenia rury obsadowej
pal przemieszczeniowy formowany w gruncie- pal wykonany przez zagłębianie zamkniętej od dołu rury obsadowej, pozostawianej lub odzyskiwanej, betonowej albo stalowej, i przez wypełnianie tak uformowanego otworu betonem nie zbrojonym lub zbrojonym
rura obsadowa- rura stalowa służąca do przemieszczania gruntu podczas wbijania i formowania pala w gruncie. Rura obsadowa jest wyciągana podczas betonowania
młot udarowy (kafar)- narzędzie budowlane do udarowego wbijania pali (masa uderzająca lub spadająca)
zagłębianie-metody wprowadzania pali w grunt na wymaganą głębokość, takie jak wbijanie młotem, wibrowanie, wciskanie, wkręcanie albo przez kombinację tych lub innych metod.
wpęd- średnie trwałe zagłębienie pala w grunt na jedno uderzenie, mierzone po serii uderzeń
monitorowanie-prowadzenie obserwacji w ramach kontroli jakości technicznej procesu palowania
nadzór- aktywna funkcja nadzorowania i kierowania wykonaniem pali
dokumentowanie- sporządzanie trwałego zapisu faktów dotyczących wykonywania pali i rejestrowania danych
głowica pala- górna część pala
trzon pala- element pala pomiędzy głowica pala i podstawą
podstawa pala-dolna powierzchnia pala
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania, zgodność z dokumentacją techniczną oraz n SST.
1.5.1. Dokumentacja techniczna
Dokumentacja techniczna, na podstawie której wykonuje się pale powinna w szczególności zawierać:
- plan urządzeń i instalacji podziemnych w miejscu budowy, dostępne informacje o istniejących fundamentach lub innych przeszkodach oraz, w razie potrzeby, wymagania dotyczące zabezpieczeń i sprawdzania w czasie robót rzeczywistego położenia urządzeń,
- dokumentację badań podłoża, podającą budowę geologiczną, parametry geotechniczne warstw gruntu, poziomy występowania i poziomy piezometryczne wód gruntowych, dane o przepuszczalności warstw oraz
składzie chemicznym wód i agresywności środowiska,
- aktualne dane topograficzne (rzędne i spadki terenu, położenie osi głównych, rzędna poziomu roboczego), warunki terenowe i wynikające z nich ograniczenia, warunki i ograniczenia środowiskowe oraz inne informacje mogące mieć wpływ na roboty palowe.
1.5.2. Kierownictwo i nadzór robót
W czasie robót należy zapewnić dozór techniczny ze strony wykonawcy i nadzór ze strony zamawiającego. Niezbędna jest obecność odpowiedzialnego kierownika robót lub jego kompetentnego zastępcy. Przebieg robót powinien być na bieżąco dokumentowany w dzienniku budowy oraz w metrykach pali.
1.5.3. Zgodność z dokumentacją
Pale Franki należy wykonać zgodnie z wymaganiami dokumentacji technicznej.
W przypadku stwierdzenia niezgodności warunków gruntowych z podanymi w dokumentacji lub w przypadku innych nieprzewidzianych okoliczności, należy powiadomić projektanta oraz przeanalizować potrzebę odpowiednich zmian konstrukcji i sposobu wykonania robót.
1.5.4. Inne wymagania
W kwestiach nie będących przedmiotem specyfikacji, należy przestrzegać wymagań dla robót ogólnobudowlanych oraz norm, przepisów BHP i innych dokumentów dla odpowiednich rodzajów robót.
2. MATERIAŁY
2.1. Beton
Przy wykonywaniu pali Franki należy stosować mieszankę betonową o konsystencji wilgotnej. Właściwy skład mieszanki powinna określać „Receptura mieszanki betonowej”, zaakceptowana przez Inżyniera. Warunkiem bezwzględnie wymaganym jest właściwa konsystencja mieszanki. Sprawdza się ją doświadczalnie metodą „ściśniętej dłoni”; ściśnięta w dłoni próbka powinna zachować formę, natomiast dłoń
powinna pozostać sucha.
2.2. Zbrojenie
Do zbrojenia pali należy używać kosze z prętów zbrojeniowych. Zbrojenie powinno być wykonane zgodnie z dokumentacją techniczną i SST. Młot formujący trzon pala jest podciągany i opuszczany wewnątrz szkieletu zbrojeniowego. Dlatego, aby nie spowodować uszkodzenia zbrojenia należy szczególną uwagę należy zwrócić na zachowanie średnicy wewnętrznej szkieletu zbrojeniowego oraz prosty kształt prętów.
3. SPRZĘT
Podstawowym sprzętem do wykonywania robót są kafary typu KPF na podwoziu gąsienicowym lub kroczącym, z osprzętem. Młot stosowany do wbijania rury obsadowej powinien posiadać masę od 2,5 do 4 ton. Szczegółowe wymagania techniczne dla kafara i młota określone są w dokumentacji techniczno ruchowej. Specyfikacja nie precyzuje typu sprzętu, który zależy od możliwości Wykonawcy. Wykonawca zobowiązany jest do używania sprawnego sprzętu, który zapewni właściwą jakość prowadzonych robót palowych. Liczba, jakość i wydajność sprzętu musi gwarantować prowadzenie robót zgodnie z zasadami określonymi w dokumentacji technicznej i niniejszej specyfikacji.
4. TRANSPORT
Sprzęt i materiały na miejsce budowy dostarczone zostaną transportem samochodowym. Zamawiający zapewni makroniwelację terenu i jego utwardzenie w stopniu umożliwiającym bezpieczne wykonawstwo robót specjalistycznych oraz możliwość oczyszczenia pojazdów z błota tak, aby nie zanieczyszczały one dróg
publicznych.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Wymagania ogólne
Wykonanie robót należy powierzyć wykwalifikowanemu i doświadczonemu Wykonawcy robót palowych.
5.1.1. Wykonawca robót palowych, przed przystąpieniem do ich realizacji, powinien dokonać z Zamawiającym uzgodnień odnośnie zakresu robót przygotowawczych i podziału zadań w przygotowaniu terenu i urządzeń zaplecza.
5.1.2. W przypadku dużego zakresu robót palowych na jednym placu budowy, względnie przy wykonywaniu robót w utrudnionych warunkach terenowych lub przy równoczesnej realizacji robót przez kilku
wykonawców na tym samym placu budowy wymagane jest opracowanie projektu organizacji robót.
5.1.3. Projekt organizacji robót powinien opracować Wykonawca robót palowych i uzgodnić go z Zamawiającym.
5.2. Przygotowanie terenu
Przygotowanie terenu powinno obejmować:
5.2.1. Wykonanie niezbędnych robót ziemnych przed rozpoczęciem robót palowych, a w szczególności wykonanie wykopów lub nasypów do uzgodnionych rzędnych, o wymiarach w planie umożliwiających pracę
kafarów i transport materiałów przeznaczonych do wbudowania.
5.2.2. Wykonanie zjazdów do wykopów dla kafarów i środków transportowych o nachyleniu nie większym niż 1:5.
5.2.3. Wyrównanie terenu robót i jego odwodnienie zgodnie z wymaganiami.
5.2.4. Wykonanie dróg dojazdowych do placu budowy i miejsc pracy maszyn, umożliwiających dowóz materiałów uzgodnionymi środkami transportowymi.
5.3. Wykonanie pali
5.3.1. Wyznaczenie osi pali
Punkty wyznaczające osie pali powinny być oznaczone w sposób trwały. Szkic z podaniem oznaczeń i odległości pomiarowych należy włączyć do Dziennika Budowy.
5.3.2. Zasady wykonania robót
Do podstawowych wymogów wykonawczych należą:
- jeżeli w sąsiedztwie lub w możliwej strefie oddziaływania robót palowych znajdują się wrażliwe budowle, instalacje lub niestateczne skarpy, to ich stan zaleca się (najlepiej wielostronnie komisyjnie) starannie obserwować i dokumentować przed wykonaniem robót palowych i podczas ich wykonywania,
- zapewnienie przez Zamawiającego odwodnienia strefy robót w stopniu umożliwiającym bezpieczne wykonawstwo robót specjalistycznych,
- przy prowadzeniu robót w okresie zimowym: o nie dopuszczenie do zmarznięcia mieszanki betonowej,
o głowice świeżo zabetonowanych pali należy chronić przed mrozem,
- przy prowadzeniu robót w okresie letnim: o nie dopuszczenie do przesuszenia mieszanki betonowej; w
przypadku zaistnienia takiego faktu zabrania się wbudowania takiej mieszanki w trzon pala, przeznaczając ją jako materiał do wykonania tzw. „korka”; warunek powyższy dotyczy również wykorzystania nie zużytej mieszanki betonowej w dniu następnym, o głowice świeżo wykonanych pali należy obficie zlać wodą,
- przy wymogach specjalnych pale należy wykonywać wg zaplanowanej kolejności (minimalizacja niekorzystnego wpływu drgań na pobliskie obiekty lub pobliskie świeżo zabetonowane pale).
5.3.3. Metoda wykonania pala żelbetowego Franki
Podstawowe czynności technologiczne:
- najazd kafara na wyznaczony geodezyjnie punkt, centrowanie rury obsadowej, ustawienie jej na gruncie,
- wykonanie w rurze suchego korka żwirowo-cementowego o wysokości około 2-ch jej średnic, wstępne zagęszczenie korka lekkimi uderzeniami młota,
-zagłębianie rury obsadowej swobodnie spadającym młotem uderzającym w korek; rura jest wciągana w grunt wskutek ciernego zaklinowania korka w jej dolnym końcu,
-powtarzanie tej czynności aż do osiągnięcia wymaganego zagłębienia lub do uzyskania wpędu,
- na podstawie wpędu rury należy kontrolować obszar oraz zaleganie gruntów słabych a obserwacje porównywać z dokumentacją geotechniczną; w przypadku wystąpienia istotnych różnic zarówno co do obszaru jak i poziomu zalegania tych gruntów należy powiadomić Inżyniera oraz Projektanta,
- w końcowej fazie zagłębiania rury (co najmniej na długości 1metra) należy prowadzić pomiar standardowego wpędu końcowego „e”(średnia wielkość osiadania rury obsadowej przy 10 uderzeniach młota spadającego z wysokości 1 m)
-podwieszanie rury obsadowej do wieży kafara i uniemożliwienie jej zagłębiania się przy dalszych uderzeniach młota w korek,
- wybijanie korka silnymi uderzeniami młota i stopniowe formowanie powiększonej podstawy, stopy pala, tzw. „bazy” z nieprzerwanym uzupełnianiem suchej mieszanki żwirowo-cementowej; stopa pala powinna być zagłębiona minimum 150 cm w warstwie nośnej,
- wstawienie do rury i oparcie na betonowej podstawie pala kosza zbrojeniowego (w przypadku pali betonowych - brak tej czynności),
- stopniowe zasypywanie rury mieszanką betonową na wysokość około 1,5 średnicy rury, formowanie trzonu pala lekkim pobijaniem młota z jednoczesnym stopniowym podciąganiem rury;
- w przypadku przerwania trzonu pal ulega dyskwalifikacji i należy wykonać go powtórnie
- wykonanie głowicy pala - niezbędne jest uformowanie jej na wysokość około jednej średnicy powyżej projektowany poziom;
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
6.1. Wykonanie pali
Sprawdzenie przygotowania terenu należy przeprowadzać na zgodność z odpowiednim punktem niniejszej Specyfikacji. Ponadto kontroli podlegają:
- materiały użyte do wykonania pali,
- zgodność z Dokumentacją techniczną usytuowania pali i ich długości,
- nośność pali o ile takie badanie jest przewidziane w projekcie lub polecone przez Inżyniera
Wykonawca w czasie robót rejestruje wszystkie niezbędne dane, dotyczące wykonania
pali i umieszcza je w metrykach wykonania pali.
6.2. Kontrola materiałów
Kontrola jest przeprowadzana wg wymagań Dokumentacji technicznej i określonych w pkt.2 niniejszej ST.
6.3. Metryka pali
Wykonawca ma obowiązek sporządzenia metryk pali, które powinny obejmować:
- lokalizację pala,
- datę wykonania,
-długość pala,
- wpęd końcowy, na długości co najmniej 1 m,
- rodzaj zbrojenia,
- datę betonowania,
- klasę wbudowanego betonu.
6.4. Tolerancja wykonania pali
Jeśli nie określono inaczej w Dokumentacji technicznej, pale Franki należy wykonywać zachowując następujące odchyłki geometryczne:
- położenie w planie pali pionowych i ukośnych (mierzone w poziomie roboczym): o na lądzie: e-0,1m
o na wodzie: zgodnie z projektem wykonawczym,
- pochylenie pali pionowych i ukośnych: i - imax = 0,04 (0,04m/m) gdzie i oznacza tangens kąta między projektowaną, a rzeczywistą osią pala.
Przy określaniu odchyłek geometrycznych za środek pala formowanego w gruncie uważa się środek ciężkości zbrojenia podłużnego albo, w przypadku pali betonowych, środek największego okręgu, który może być wpisane w przekrój głowicy pala.
6.5. Badania nośności pali
Badania nośności pali powinny być wykonane na podstawie projektu próbnych obciążeń, który stanowi integralną część Dokumentacji technicznej palowania. Ze względów praktycznych dopuszcza się wykonanie tego projektu przez Wykonawcę robót palowych, który jest wówczas zobowiązany do uzgodnienia go z Projektantem i Inżynierem. Badania nośności powinny być wykonywane pod kwalifikowanym nadzorem.
Otrzymane wyniki próbnych obciążeń należy przedstawić do analizy i interpretacji
nośności specjaliście geotechnikowi, po czym przekazać Inżynierowi.
7. OBMIAR ROBÓT
Jednostką obmiaru jest 1 metr zabetonowanego pala Franki, którego długość jest liczona od poziomu wbicia dołu rury obsadowej do rzędnej głowicy pala, powiększona o 1 m stanowiący ekwiwalent poszerzonej stopy pala.
8. ODBIÓR ROBÓT
8.1. Ogólne zasady odbioru robót
Odbiór robót może nastąpić jedynie według ściśle określonej procedury zatwierdzonej przez strony oraz zgodnej z odpowiednimi zapisami kontaktu, Umowa nr 5 z dnia 18.11.2006.
8.2. Szczegółowe zasady odbioru robót palowych
Do odbioru Wykonawca robót palowych zobowiązany jest przedstawić dokumentację powykonawczą obejmującą:
metryki pali,
atesty na beton i stal zbrojeniową,
wyniki badania próbek betonu,
dokumentację próbnych obciążeń pali,
geodezyjną dokumentację powykonawczą,
plan sytuacyjny palowania z numeracją pali zgodną z podaną w metrykach,
opisy i rysunki ewentualnych zmian wynikłych w trakcie realizacji robót,
Odbiór końcowy pali Franki obejmuje:
odbiór dokumentacji powykonawczej,
sprawdzenie zgodności wykonania robót z Dokumentacją techniczną, obowiązującymi normami i niniejszą specyfikacją,
ocenę nośności wykonanych pali na podstawie wyników próbnych obciążeń i/lub wyników pomiaru wpędów,
ocenę jakości robót na podstawie wyników badań, obserwacji i pomiarów wykonanych w trakcie realizacji robót,
Jeżeli wszystkie badania i odbiory dały wyniki pozytywne, wykonane roboty należy uznać za zgodne z wymaganiami Specyfikacji. Jeżeli badania (z uwzględnieniem statystyki) lub odbiór dały wynik negatywny,
wykonane roboty należy uznać za niezgodne z wymaganiami Specyfikacji. W takiej sytuacji Wykonawca obowiązany jest doprowadzić roboty do zgodności z wymaganiami ST i przedstawić je do ponownego odbioru.
8.3. Sposób postępowania w przypadku uzyskania negatywnych wyników badań
W przypadku uzyskania negatywnych wyników badań Projektant powinien stwierdzić:
czy nie uzyskanie pozytywnych wyników badań jest skutkiem nie spełnienia wymogów niniejszej ST lub nie zachowania zasad technologicznych, czy też jest to wynik rozbieżności rzeczywistych warunków gruntowych od określonych w dokumentacji geologicznej,
czy zachodzi potrzeba wykonania dodatkowych pali celem uzyskania wymaganej nośności fundamentu.
Jeśli potrzeba wykonania dodatkowych pali nie jest spowodowana winą Wykonawcy, roboty będą robotami dodatkowymi, za wykonanie których Wykonawcy przysługuje dodatkowe wynagrodzenie.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Cena jednostkowa obejmuje:
zakup i transport na budowę wszystkich niezbędnych czynników produkcji;
wyznaczenie osi pali;
montaż i demontaż oraz przemieszczenie sprzętu;
wbicie stalowej rury służącej formowaniu pala;
wbudowanie szkieletu zbrojeniowego, jeśli jest to przewidziane w Dokumentacji technicznej;
zabetonowanie pala z równoczesnym wyciąganiem rury;
rozkucie głowic pali;
uporządkowanie terenu robót wraz z utylizacją materiału pochodzącego z rozkucia głowic pali;
przygotowanie dokumentacji powykonawczej robót palowych;
ile nie wyceniono oddzielnie:
- opracowanie projektu wykonawczego palowania;
- opracowanie projektu próbnego obciążenia pali;
- przygotowanie stanowisk do próbnego obciążenia pali;
- przeprowadzenie próbnego obciążenia;
- opracowanie wyników próbnego obciążenia;
Jeśli cena jednostkowa pala nie obejmuje kosztu:
opracowania projektu wykonawczego palowania,
opracowania projektu próbnego obciążenia pali,
przygotowania stanowisk do próbnego obciążenia,
badania nośności pali i
opracowania wyników próbnych obciążeń płaci się oddzielnie za każdy z w/w elementów dokumentacji lub/i robót pod warunkiem, że dostarczone opracowania są kompletne z punktu widzenia celu jakiemu mają służyć, a roboty przygotowawcze lub/i badania wykonane w pełnym zakresie zgodnie z projektem próbnego obciążenia.
Wykonanie dodatkowych badań zleconych przez Inżyniera podlega oddzielnej zapłacie tylko wtedy, gdy wyniki tych badań potwierdzają jakość robót zgodną z wymaganiami Specyfikacji Technicznej.
PRZEPISY ZWIĄZANE
PN-83/B-02482 Fundamenty budowlane. Nośność pali i fundamentów palowych.
PN-B-06251 Roboty betonowe i żelbetowe. Wymagania techniczne.
PN-EN 12699:2003 Wykonawstwo specjalnych robót geotechnicznych. Pale przemieszczeniowe.
PN-EN 1536:2001 Wykonawstwo specjalnych robót geotechnicznych. Pale wiercone
PN-82/H-93215 Walcówka i pręty stalowe do zbrojenia betonu
PN-89/H-84023.06 Stal określonego zastosowania. Stal do zbrojenia betonu. Gatunki
PN-H-84023-6/A1:1996 Stal określonego zastosowania. Stal do zbrojenia betonu. Gatunki (Zmiana A1)
PN-ENV 10080:2004 Stal do zbrojenia betonu. Specjalna stal żebrowana B500
Warunki techniczne dostawy prętów, kręgów i siatek zgrzewanych
PN-ISO 6935-1:1998 Stal do zbrojenia betonu. Pręty gładkie
PN-ISO 6935-1/Ak:1998 Stal do zbrojenia betonu. Pręty gładkie. Dodatkowe wymagania stosowane w kraju
PN-ISO 6935-2:1998 Stal do zbrojenia betonu. Pręty żebrowane
PN-ISO 6935-2/Ak:1998 Stal do zbrojenia betonu. Pręty żebrowane. Dodatkowe wymagania stosowane w kraju
PN-ISO 6935-2/Ak:1998/Ap1:1999 Stal do zbrojenia betonu. Pręty żebrowane. Dodatkowe wymagania stosowane w kraju
PN-EN 12620:2004 Kruszywa do betonu
PN-EN 206-1:2003 Beton. Część 1: Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność; poprawki PN-EN 206-1:2003/Ap1:20033
PN-B-06265:2004 Krajowe uzupełnienie PN-EN 206-1:2003 Wymagania, właściwości,
produkcja i zgodność
9