ANTROPOPRESJA PRZEMYSŁOWA
REWOLUCJA PRZEMYSŁOWA 1760 - 1830
całokształt przemian technicznych, ekonomicznych oraz społecznych związanych z powstawaniem przemysłu fabrycznego i nowoczesnej cywilizacji przemysłowej.
Najwcześniej, ok. 1760-1830, rewolucja przemysłowa dokonała się w Anglii. Wśród wielu wynalazków, które się tam wówczas pojawiły, zasadnicze znaczenie miały innowacje w hutnictwie, włókiennictwie i energetyce.
W hutnictwie główną rolę odegrały nowe metody wytapiania i obróbki żelaza. Zastąpiono węgiel drzewny węglem kamiennym i koksem. Skonstruowano nowy typ pieców (wielkie piece), a także pieców do rafinacji surówki żelaza (piece pudlingowe) i zastąpiono kucie walcowaniem.
Pozwoliło to na wytwarzanie dużych ilości produktów o jednakowych właściwościach i zapoczątkowało erę masowej produkcji żelaza.
Rozwojowi hutnictwa towarzyszyło powstanie górnictwa węgla kamiennego i szybki wzrost wydobycia tego surowca.
Zużycie węgla kamiennego w Wielkiej Brytanii:
1800 - 10 mln ton
1856 - 60 mln ton
1869 - 97 mln ton
1900 - 167 mln ton
1913 - 189 mln ton
1929 - 176 mln ton
1950 - 194 mln ton
Przewrót w energetyce dokonał się w wyniku zastosowania maszyny parowej do napędu urządzeń mechanicznych w górnictwie, hutnictwie, włókiennictwie, następnie w innych dziedzinach produkcji, na końcu w transporcie. Pierwsza użyteczna maszyna parowa została uruchomiona 1770; wynalazek ten doprowadził do znacznego uniezależnienia źródła energii od warunków naturalnych.
W przemyśle włókienniczym najważniejszym procesem rozwojowym była mechanizacja pracy.
Jej początki nastąpiły wraz z pojawieniem się maszyn przędzalniczych i mechanicznych warsztatów tkackich w 2. połowie XVIII wieku.
Zastosowano maszyne parowa do napędu urządzeń przędzalniczych i tkackich:
1830 - 3000 maszyn parowych
1870 - 50 000-100 000 maszyn parowych
1712 - tłokowa maszyna parowa atmosferyczna, do pompowania wody z kopalni (Thomas Newcomen - Anglia).
1720 - wiertarki do metali i obrabiarki do kół zębatych,
1732 - maszyna parowa (Newcomena) do napędu maszyn obrotowych (Darby - Anglia).
1733 - mechaniczne czółenko tkackie (Kay - Anglia),
1735 - wytop żelaza tylko przy użyciu koksu (Darby - Anglia),
1754 - pierwsza walcownia żelaza (H. Cort)
1761 - maszyna do urobku węgla (M. Menzies - Anglia)
1764 - przędzarka mechaniczna (Hargreaves - Anglia)
1769 - przemysłowa maszyna parowa (Watt - Anglia)
1800 - bateria elektryczna (Volta - Włochy)
1808 - kolej parowa na szynach (R. Trevithick - Anglia)
1825 - pierwsza publiczna linia kolejowa Stockton - Darlington (G. Stephenson - Anglia) - Prowadzony przez Stephensona parowóz Locomotion ciągnął 80 ton ładunku węgla i mąki na odcinku 15 km przez ponad dwie godziny, osiągając na jednym z odcinków prędkość 39 km/h.
Skutki:
Spalanie węgla zwiększyło zanieczyszczenie powietrza - na szerszą skalę pojawiły się:
zapylenie (spalanie metanu z niedoborem tlenu)
smog.
Druga REWOLUCJA PRZEMYSŁOWA 1870 - 1914
1829 - pierwszy silnik elektryczny (Jedlicka)
1832 - pierwsza prądnica prądu zmiennego (Pixii - Francja)
1853 - lampa naftowa (Ignacy Łukasiewicz - Polska),
1854 - wydobycie i przetwarzanie ropy naftowej (Łukasiewicz - Polska), pierwsza żarówka elektryczna (Goebel - Niemcy),
1856 - masowa produkcja stali (Bessemer - Anglia),
1875 - pojazd z silnikiem benzynowym (Austria),
1879 - lokomotywa elektryczna (Niemcy), żarówka elektryczna (Edison - USA),
1885 - samochód z silnikiem benzynowym (Benz - Niemcy),
1901 - nawiązanie łączności radiowej poprzez Atlantyk (Marconi - Włochy),
1903 - samolot: pierwsze udane loty (Wright, Hawk - USA),
1934 - sztuczna promieniotwórczość (Curie - Francja).
1942 - pierwszy reaktor jądrowy (Fermi, Chicago),
1945 - bomba atomowa (Oppenheimer - USA),
1948 - tranzystor (USA),
1971 - pierwszy mikroprocesor (USA),
1981 - pierwszy w świecie komputer osobisty (IBM PC),
Przemysł czynnikiem zmian zachodzących w środowisku
Zmiany w skali globalnej spowodowane wykorzystaniem paliw kopalnych: początkowo węgla a potem ropy naftowej, jej pochodnych i gazu ziemnego :
efekt cieplarniany - globalne ocieplenie
zanik warstwy ozonowej
zakwaszenie środowiska (efekt regionalny)
Globalne ocieplenie- Hipotezy globalnego ocieplenia próbują wytłumaczyć dlaczego średnia globalna temperatura wzrosła od końca 19 wieku do początku 21wieku o 0,7st. C i ocenić w jakiej mierze efekt ten jest wywoływany przez działalność człowieka.
Przyczyny zmian klimatycznych
Roczna emisja substancji gazowych do atmosfery
Efekt cieplarniany- w atmosferze zidentyfikowano ponad 30 gazów szklarniowych.
Efekt cieplarniany
Skutkiem może być:
wymieranie gatunków,
ubożenie gleb,
niedobory wody na obszarach, gdzie dotychczas nie było z nią kłopotów,
anomalie klimatyczne,
zmniejszenie się powierzchni lądów, w tym obszarów możliwych do zasiedlenia
Wzrost globalnej średniej rocznej temperatury powietrza od 1,4 do 5,8°C w okresie 1990-2100 (jeżeli koncentracja gazów cieplarnianych podwoi się).
Wzrost poziomu morza od 9 do 88 cm w okresie 1990-2100 na skutek termicznej ekspansji oceanów oraz topnienia lodów. Wzrost poziomu morza może mieć negatywny wpływ na infrastrukturę energetyczną, przemysłową i transportową, siedliska ludzkie, system ubezpieczeń majątkowych oraz turystykę.
Zmiany cyrkulacji atmosferycznej wpływające na warunki klimatyczne w różnych regionach świata oraz zmiany w cyrkulacji oceanicznej, która będzie zaburzać przebieg prądów morskich.
Zmiany w reżimie opadów, co wpłynie na częstość i zasięg występowania susz i powodzi oraz związanego z tym ograniczania w dostępie do zasobów wodnych niektórych regionów świata.
Zanik lodowców górskich, zmniejszanie pokrywy śnieżnej, zmniejszenie zasięgu lodu morskiego i kurczenie się wiecznej zmarzliny.
Spadek produkcji rolnej w strefie międzyzwrotnikowej, co wiąże się z rozszerzeniem strefy głodu przy jednoczesnym wzroście produktywności rolniczej strefy umiarkowanej.
Zmiany w składzie gatunkowym wielu ekosystemów (takich jak lasy, rafy koralowe).
Zwiększenie zagrożenia zdrowia społeczeństw przez rozszerzenie się zasięgu występowania chorób.
Sprzężenia zwrotne - a postęp ocieplenia
Geofizyczne sprzężenia zwrotne, które bezpośrednio wpływają na system radiacji:
Przykładem takiego sprzężenia dodatniego (czyli potęgującego efekt) jest wzrost zawartości pary wodnej spowodowany wzrostem temperatury i parowania (emisja najważniejszego gazu szklarniowego do atmosfery) i powodujące dalsze nasilenie efektu cieplarnianego.
Drugim, najbardziej dyskusyjnym przykładem jest zwiększony rozwój chmur. Chmury zmniejszają dopływ promieniowania słonecznego do powierzchni Ziemi przez pochłanianie i odbijanie energii promienistej w zakresie krótkofalowym, co powoduje ochłodzenie atmosfery. Równocześnie chmury absorbują promieniowanie długofalowe Ziemi, kierując je z powrotem do jej powierzchni, a więc działają tak, jak gazy szklarniowe, powodując ocieplenie atmosfery. Wynik netto oddziaływania chmur pozostaje nadal nieokreślony.
Ocieplenie globalne - wpływ innych zanieczyszczeń
Uważa się, że zarówno naturalna, jak i antropogeniczna emisja pyłu do atmosfery (np. w wyniku erupcji wulkanicznych, procesów spalania, działalności przemysłu materiałów budowlanych, składowania produktów przemysłu wydobywczego) oraz antropogeniczna emisja SO2 do atmosfery, który podlega przemianom do aerozolu siarczanowego, są zjawiskami osłabiającymi efekt cieplarniany.
Dzieje się tak głównie dlatego, że substancje te (albo zanieczyszczenia wtórne powstające w wyniku emisji tych substancji) ograniczają dopływ promieniowania słonecznego do powierzchni Ziemi.
Sprzężenia zwrotne -a postęp ocieplenia
Biochemiczne sprzężenia zwrotne, które wpływają na system radiacyjny poprzez biosferę.
Przykładem sprzężenia dodatniego jest zmniejszenie rozpuszczalności dwutlenku węgla w oceanach wraz ze wzrostem temperatury, co prowadzi do zwiększenia ilości CO2 w powietrzu atmosferycznym i spotęgowanie efektu cieplarnianego.
Przykładem ujemnego sprzężenia jest wzrost szybkości reakcji zaniku metanu wraz ze wzrostem temperatury, co powoduje osłabienie efektu cieplarnianego w związku z redukcją CH4 w atmosferze.
Przykładem sprzężenia o nieznanym kierunku jest stopień wymiany dwutlenku węgla między atmosferą a oceanem, związany ze wzrostem temperatury.
Ubytek warstwy ozonowej
Dziura ozonowa to zjawisko ubytku ozonu w ozonosferze, wywołane zanieczyszczeniem atmosfery związkami reagującymi z ozonem. W wyniku reakcji następuje spadek stężenia ozonu i tworzenie się tzw. dziur ozonowych.
Wśród gazów wywierających niszczący wpływ na warstwę ozonową największy udział mają freony, halony, tlenki azotu, chlorek metylu i bromek metylu
Pod względem chemicznym freony (CFC) są pochodnymi chlorowcowymi węglowodorów nasyconych. W cząsteczce zawierają atomy chloru i fluoru, niekiedy również bromu.
Halony są pochodnymi fluorowcowymi metanu i etanu.
Ubytek warstwy ozonowej
Ozon mierzymy w dobsonach. 300 dobsonów to wartość typowa dla warstwy ozonowej. Co to oznacza? Gdyby przyjąć, że wszystkie cząstki ozonu zostały zgromadzone przy powierzchni ziemi to grubość takiej warstwy wynosiłaby około 3 mm (= 300 dobsonów).
1 dobson = warstwa o grubości 0,01 mm składająca się z czystego ozonu przy powierzchni ziemi ( w temperaturze 0 st. Celsjusza)
Nazwy najpopularniejszych freonów i innych związków chłodniczych
Oznaczenia Nazwa polska
R-11 CFC-11 trichlorofluorometan
R-12 CFC-12 dichlorodifluorometan
R-13 CFC-13 chlorotrifluorometan
R-22 HCFC-22 chlorodiflurometan
R-23 HFC-23 trifluorometan
R-113 CFC-113 trichlorotrifluoroetan
R-114 CFC-114 1,2-dichloro-1,1,2,2-tetrafluoroetan
R-115 CFC-115 1-chloro-1,1,2,2,2-pentafluoroetan
R-116 CFC-116 heksachloroetan
R-134a HFC-134a 1,1,1,2-tetrafluoroetan
R-227ea HFC-227ea 1,1,1,2,3,3,3-heptafluoropropan
Kwaśne deszcze:
Kwaśne deszcze - opady atmosferyczne, o odczynie kwaśnym; zawierają kwasy wytworzone w reakcji wody z pochłoniętymi z powietrza gazami, jak: dwutlenek siarki, tlenki azotu, siarkowodór, chlorowodór, wyemitowanymi do atmosfery w procesach spalania paliw oraz różnego rodzaju produkcji przemysłowej.
Wraz z opadami atmosferycznymi, zanieczyszczenia spadają na ziemię i roślinność w postaci opadu zwanego "depozycją mokrą". Mogą jednak osiadać na cząsteczkach pyłu zawieszonego w powietrzu, które to cząsteczki z czasem opadają. Mówi się wtedy o "depozycji suchej".
Niebezpieczeństwo pochodzi jednak z powietrza, a całe zjawisko łączenia się tlenków z wodą i dostawania się w ten sposób kwasów do wód, gleb, i płuc ludzi i zwierząt, oraz na mury budynków określa się ogólnie nazwą "kwaśnego deszczu".
ANTROPOPRESJA ROLNICZA
Wpływ rolnictwa na środowisko
Zmiana krajobrazu -utrata siedlisk naturalnych
degradacja gleby
zanieczyszczenie wód
zmiany genetyczne organizmów (biotechnologia)
Użytkowanie ziemi -użytki rolne na kontynentach
Coraz więcej ziemi uprawnej , coraz intensywniejsza uprawa
system leśno-odłogowy
system zaroślowo-odłogowy
system dwupolowy
system trójpolowy
płodozmian - uprawa ciągła
Pustynnienie
Degradacja ziemi na obszarach suchych i pólsuchych spowodowana różnymi czynnikami naturalnymi i antropogenicznymi.
Zbiór różnych procesów: obniżanie poziomu wody gruntowej, usychanie drzew, ubożenie florystyczne, powstawanie ruchomych wydm.
AZOT
Drogi migracji w rolnictwie:
wymywanie w formie azotanów do wód gruntowych i powierzchniowych
ulatnianie do atmosfery w formie amoniaku NH3
ulatnianie do atmosfery w formie produktów denitryfikacji NO, NO2, N2
Ekologiczne skutki strat azotu w rolnictwie
Azot tracony w produkcji rolniczej ulega rozproszeniu do wód
gruntowych, powierzchniowych i atmosfery, co może mieć wiele
niekorzystnych następstw dla środowiska, do których m.in.należą:
(1) obniżenie jakości glebowych zasobów wód pitnych,
(2) eutrofizacja jezior i rzek,
(3) udział w tworzeniu kwaśnych deszczy,
(4) udział w efekcie cieplarnianym.
Źródła globalnej emisji amoniaku- NH3
Wzrost zanieczyszczenia powietrza
gazy pochodzące ze spalanego węgla - do 4% wagi węgla
pyły z produkcji hutniczej - 8-10% wagi wyprodukowanej surówki
rozwój przemysły chemicznego
wzrost ilości odpadów przemysłowych
Zanieczyszczenie rzek w Anglii - pomór ryb w latach 1820-1830.