Nicienie żołądkowo-jelitowe przeżuwaczy
Rodziny i rodzaje nicieni
Rodzina Strongyloididae
Strongyloides - Strongyloides papillosus
Chabertia - Chabertia ovina
Oesophagostomum - Oesophagostomum radiatum
Oesophagostomum venulosum
Oesophagostomum columbianum
Rodzina Ancylostomatidae
Bunostomum - Bunostomum phlebotomum
Bunostomum trigonocephalum
Rodzina Trichostrongylidae
Trichostrongylus - trichostrongylus axei,
trichostrongylus columbiformis,
trichostrongylus vitrinus
Ostertagia Ostertagia ostertagi
Ostertagia lyrata
Ostertagia circumcincta
Ostertagia trifurcata
Ostertagia pinnata
Haemonchus Haemonchus contortus (placei)
Cooperia Cooperia oncophora
Cooperia masmasteri
Cooperia punctata
Cooperia pectinata
Cooperia curticei
Nematodirus Nematodirus filiformis
Nematodirus helvetianus
Nematodirus spatiger
Rodzina Trichocephalidae
Trichocephalus
Miejsce zasiedlane przez nicienie żołądkowo-jelitowe
Trawieniec |
Jelito cienkie |
Jelito grube |
Ostertagia |
Ostertagia |
Chabertia |
Haemonchus |
Haemonchus |
Oesophagostomum |
Cooperia |
Cooperia |
Trichocephalus |
Trichostrongylus |
Trichostrongylus |
|
|
Bunostomun |
|
|
Nematodirus |
|
|
Strongyloides |
|
Trichostrongyloidoza - choroba wywoływana przez gatunki z rodziny Trichostrongylidae
Haemonchus
Jajo owalne 60=80µm wewnątrz jasna morula
Samica 17-34 mm dł samiec 14-22 mm dł
Haemonchus contortus - nicień krwiopijny
Podnosi pH z ok. 2,5 do 6
Ostertagia
Jajo 80=100µm wewnątrz jasne blastomery w formie moruli
Samica 8-10 mm dł samiec 7-8 mm dł
Ostertagia circumcincta
Ostertagia ostertagi
Ostertagia trifurcata
Ostertagioza letnia - występuje u cieląt urodzonych wiosną, które latem wyjda na pastwisko, gdzie ulegaja masowemu zarażeniu
Ostertagioza zimowa - dotyczy zwierząt, które do późnej jesieni korzystały z pastwisk i zaraziły się larwami
Cooperia
Jajo 70=82µm tępe bieguny, jasna morula
Samica 6-11 mm dł samiec 7-9 mm dł
Cooperia curticei
Trichostrongylus
Jajo 90-100µm jeden bok lekko wcięty, wewnątrz dużo blastomerów
Samica 4-6 mm dł samiec 3-5 mm dł
Trichostrongylus axei
Trichostrongylus columbiformis
Trichostrongylus vitrinus
W przebiegu Trichostrongylozy występuje
Okres zachamowania rozwoju larw - prowadzi to do powstania larw drzemiących
Tzw. Skok wiosenny - nagły wzrost wydalania jaj do środowiska związany ze zwiększeniem liczby dorosłych pasożytów z nicieni, które ukończyły rozwój z larw drzemiących
Samowyleczenie - spontaniczne usunięcie pasożytów z p.pok., zjawisko to ma swoje podłoże w powstaniu odporności stymulowanej przez antygeny pasożytów jak też pod wpływem hormonów roślin (w tym fenomenie duże znaczenie mają reakcje miejscowe w p p.pok., występuje obrzęk błony śluzowej, nacieki komórkowe, wzrost poziomu histaminy)
Bunostomum
Jajo 80=100µm ciemnego koloru, liczba blastomerów nie przekracza 16, bardzo tępe bieguny, proste równoległe boki
Samica 2,5 mm dł
Bardzo ruchliwe larwy
Bunostomum trigonocephalum - krwiopijny
Do zarażenia może dojść przez skórę (80%) i p.pok
Chabertia
Jajo 80-100µm owalne z ciemnymi blastomerami w stadium moruli
Samica 13-26 mm dł
Zarazenie larwami III stadium pobranymi z woda lub trawą
Najbardziej wrażliwe młode jagnięta
Chabertia ovina
Oesophagostomum
Jajo 80-100µm jeden duże ciemne blastomery w liczbie 4-16
Samica 20 mm
Guzki robacze ( w jednym jedna lub kilka larw)
Oesophagostomum columbianum
Oesophagostomum venulosum
Ekstensywność inwazji u przeżuwaczy
Bydło młode 30-70%
Bydło i opasy do 30%
Owce 100%
Zależy od:
Pory roku
Systemu chowu
Alkierzowy
Pastwiskowy
Alkierzowo-pastwiskowy
Żywienia np. mocznik obniża inwazję nicieni
Chorobotwórczość nicieni żołądkowo-jelitowych
Bydło
Nieznaczna
Jeśli występuje ogranicza się do zwierząt młodych i cieląt (utrzymywanych na pastwisku od wczesnej wiosny aż do późnej jesieni)
Ma miejsce w okresach ciepłych i wilgotnych lat
W Polsce problemy na Źuławach
Owce
Problem ogólnoświatowy
Owce dorosłe źródłem zarazenia i skażenia środowiska
Jagnięta zarażają się podczas ssania
U nich objawy kliniczne a nawet zejścia śmiertelne
Patogeneza
Wnikanie i zasiedlanie się larw w świetlejelita
Inwazje pasożytnicze + zakażenia bakteryjne
Zmiana pH na odczyn zasadowy
Uszkodzenie ściany jelita i błony śluzowej
Odjadanie
Pobieranie krwi
Poliparatyzm - u jednego żywiciela występuje kilka gatunków pasożytów w tym nicieni
Dominacja niektórych gatunków nicieni
U owiec najczęściej
Strongyloides
Trichostrongylus
Oesophagostomum
Zarazenie zwierząt formami inwazyjnymi pasożytów głownie na pastwisku
W warunkach polkich nie można wyróżnić odrębnych jednostek chorobowych dla nicieni żołądkowo - jelitowych
Typowe objawy chorobowe inwazji nicieni w zasadzie nie występują
Rozwój nicieni żołądkowo-jelitowych
Jajo - larwa I-III - środowisko
Larwa III-IV i V - ściana jelita lub żołądka
Postać imaginalna - ściana jelita lub żołądka
Larwy zatrzymane w rozwoju (larwy drzemiące)
Guzki robacze w ścianie jelit
Objawy inwazji
Typowych objawów brak - obserwuje się najczęściej
Rorszą kondycję zarażonych zwierząt
Zmienny apetyt
Zaburzenia ze strony p.pok
Anemie
Słabe przyrosty masy ciała
Gorsze wykorzystanie paszy (treściwej)
Objawy towarzyszące inwazji
Posmutnienie
Odstawienie od stada
Wypadanie wełny lub pozostawienie zimowej sierści
Bladość lub zażółcenie błon śluzowych
Duszność
Lizanie kończyn no przy inwazji Bunostomum
Zejścia śmiertelne (ostertagioza, hemonchoza)
Rozpoznanie inwazji
Przeżyciowe
Wywiad
Objawy
Badania kliniczne
Badanie kału na obecność jaj (flotacja)
Pośmiertne
Ubój diagnostyczny (przy trudnych biegunkach)
Sekcja
Przy rozpoznaniu klinicznym należy wziąć pod uwagę
Wiek zwierząt
Porę roku
Gatunki zwierząt
Badania laboratoryjne
Badanie kału na obecność jaj lub larw
Badanie trawy
Zeskrobin ze żlobów lub koryt, a nawet ścian i słupów
Jaja niektórych nicieni ż-j trudne do zróżnicowania
Larwy można wyhodować z prób kału, trawy lub zeskrobin
Szukanie jaj - metoda Fulleborna w różnych modyfikacjach
Szukanie larw - metoda Vajdy lub Baermanna (stosowana do badań gleby, trawa, zeskrobin)
Profilaktyka
Wypas kwaterowy
Higiena wodopoju
Spasać trawę wg klucza weterynaryjnego
Profilaktycznie stosowanie leków przeciwpasożytniczych *prohram zwalczania chorób pasożytniczych)
Rozpoznanie inwazjologiczne (ocena stada na danym terenie)
Podstawą rozpoznania jest wynik badania koproskopowego
Do badań pobieramy materiał od 10-20% stada nie mniej niż 5 prób
Każde stado badamy min 1x w roku
Przeżuwacze - przed sezonem pastwiskowym (nie wcześniej niż w marcu)
Stado to zwierzęta przebywające we wspólnym środowisku lub wypasane na wspólnym pastwisku