OPRACOWANIE ZAGADNIEŃ NA EGZAMIN
P R A W O C Y W I L N E
dr. Solański
30.01.2012 ( poniedziałek ) godzina 10:00
1. Prawo cywilne.
Termin prawo cywilne:
w znaczeniu przedmiotowym, zespół norm prawnych,
w znaczeniu podmiotowym, uprawnienie lub zespół uprawnień, wynikających z określonego stosunku prawnego, a przysługujący podmiotowi prawa na podstawie prawa w znaczeniu przedmiotowym.
Zakres prawa cywilnego:
prawo handlowe,
prawo rodzinne,
prawo pracy,
prawo rolne,
prawo spółdzielcze,
prawo morskie.
Stosunek cywilny - cechy stosunku.
Stosunki cywilnoprawne to wzajemne zależności między równorzędnymi jednostkami ze względu na przysługujące im uprawnienia do określonych przedmiotów materialnych lub niematerialnych. Przez podmioty prawa rozumiemy jednostki uczestniczące w tych stosunkach, do których wymienione przedmioty należą.
Cechy - wyróżniające ten stosunek od stosunków innych gałęzi prawa są:
majątkowy charakter stosunków (z nielicznymi wyjątkami),
równorzędność podmiotów występujących w tym stosunku,
swoboda podmiotów w ustanawianiu i kształtowaniu tych stosunków.
Każdy stosunek cywilnoprawny składa się z następujących elementów:
strony (podmioty) stosunku prawnego,
przedmiot stosunku prawnego,
prawo (uprawnienie),
obowiązek, będący korelatem tego prawa.
Zdolność do tego, aby móc występować jako podmiot stosunków cywilnoprawnych
nosi nazwę zdolności prawnej.
Podmiotami stosunków cywilnoprawnych mogą być
osoby fizyczne (ludzie), jak i
osoby prawne (np. spółki, spółdzielnie, przedsiębiorstwa).
Przedmiotem stosunków cywilnoprawnych jest to wszystko, na co są skierowane obowiązki i uprawnienia tego stosunku.
Podmiotem prawa jest każdy człowiek
Jest to więc określone zachowanie jego uczestników, np. zapłacenie ceny, wydanie rzeczy, przechowanie towaru itd.
Prawa (uprawnienia) i obowiązki stron składają się na treść stosunku cywilnoprawnego.
Prawa i obowiązki są skorelowane w ten sposób, że prawu jednego podmiotu odpowiada zawsze określony obowiązek innego podmiotu lub podmiotów.
3. Ciężar dowodu.- zasada sformułowana Art. 6 K.C.
Podstawowa zasada rozkładu ciężaru dowodu w sporze
sformułowana została w Kodeksie Cywilnym :
Art. 6
(…) „ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.”
Jest to ogólna a zarazem bardzo ważna zasada prawa cywilnego gdyż:
Określa kto ma obowiązek udowodnienia okoliczności, z których wywodzi skutki prawne.
Przepis ten wskazuje również, kto poniesie negatywne skutki nieudowodnienia faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy.
WNIOSEK:
Prawa mogą być skutecznie dochodzone o tyle, o ile strona jest w stanie przekonać sąd co do faktów, z których wyprowadza korzystne dla siebie twierdzenia
Wyjątki:
Za pośrednictwem domniemań prawnych. ustawa przerzuca bowiem czasami ciężar dowodu na drugą stronę postępowania.
Przykład:
Podczas wykonywania wielu spraw związanych z realizacją podstawowych potrzeb życia codziennego często stykamy się z pozoru błahymi sytuacjami jak pożyczenie znajomemu niewielkiej sumy pieniędzy lub cennego przedmiotu, zgłoszenie reklamacji czy zawarcie umowy ze stolarzem na wykonanie mebli. W takich okolicznościach warto zadbać, aby pożyczający od nas pokwitował na piśmie odbiór przedmiotu pożyczki, aby przyjmujący reklamację potwierdził na piśmie zgłoszenie naszych roszczeń a umowa ze stolarzem została spisana na papierze. Żadne przepisy nie wymagają od nas takiego postępowania, ale jeśli przyjdzie nam dochodzić przed sądem swoich praw, takie dokumenty mogą być jedynym dowodem na potwierdzenie naszych roszczeń.
4. Zdolnośc prawna, zdolność do czynności prawnych.
Zdolność prawna - zdolność do bycia podmiotem praw i obowiązków. Nabywa się ją z chwilą urodzenia.
Zdolność do czynności prawnych - zdolność do nabywania praw i zaciągania zobowiązań.
Pełna zdolnośćdo czynności prawnych-
Osoby pełnoletnie powyżej 18 roku życia i pod warunkiem iż nie są ubezwłasnowolnione
Kobiety po ukończeniu 16 roku życia jeżeli zawarły związek małżeński na podstawie zezwolenia sądowego.
Po uzyskaniu pełnoletniości nabywanie praw i obowiązków przez:
własne działania (np. umowa sprzedaży) oraz
przez cudze działanie (np. spadek- przejście praw i obowiązków)
Brak zdolności do czynności prawnych-
nie ukooczyła 13 lat i ubezwłasnowolniony całkowicie
Ograniczona zdolnośd do czynności prawnych
13 a pełnoletniość
ubezwłasnowolnienie częściowe (tylko pełnoletni)
kuratela
skuteczność względna- czynność prawna kulejąca- negotium claudicans
potwierdzenie przez opiekuna, lub po uzyskaniu zdolności, upływ terminu
może bez zgody rozporządzad swoim majątkiem i rzeczami oddanymi do użytku
Czynność jednostronna zawsze nieważna
Rozporządzanie zarobkiem, sprawy codzienne i rzeczy powierzone bez ograniczeo
Osoba prawna.
Jest to jednostka organizacyjna, która uczestniczy w obrocie gospodarczym (prawnym) samodzielnie i na własny rachunek.
Musi posiadać:
Majątek
czynnik osobowy (zespół ludzi związany z jednostką organizacyjną)
strukturę - muszą funkcjonować określone organy
oznaczony cel swojej działalności. Każdy typ osoby prawnej ma uregulowany stan prawny Ustawą.
Zarejestrowana we właściwym organie Sądu, lub organie administracji publicznej np. prywatna wyższa szkoła jest zarejestrowana w MEN.
Art. 33 Kodeksu Cywilnego mówi:
Osobami prawnymi są Skarb Państwa lub inne jednostki którym przepisy prawne nadają osobowość prawną -wpis do rejestru sądowego.
➤ Osoby prawne to:
Banki - Prawo Bankowe
Spółki kapitałowe - (spółki cywilne i spółki z o.o.)
Stowarzyszenia - Prawo o Stowarzyszeniach
Fundacje - Ustawa o fundacjach
Spółki wodne - Ustawa z 7.04.2001 Prawo Wodne
Szkoły Wyższe
Agencje - Agencja Rynku Rolnego, itp.
Przedsiębiorstwo Państwowe (jest unormowane przez Ustawę z 28.09.1981r. o Przedsiębiorstwach Państwowych)
Przedsiębiorstwo Państwowe jest samorządnym samodzielnym i samo finansującym się przedsiębiorcą posiadającym osobowość prawną.
Osoba prawna ma zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych. Obie zdolności powstają jednocześnie i jednocześnie wygasają. Osoby prawnej nie można ubezwłasnowolnić.
Organ osoby prawnej - osoba w strukturze działająca w imieniu osoby prawnej. Np. dyrektor, rada pracownicza, rektor, senat uczelni.
Przedsiębiorca. (art. 551 k.c. )
Przedsiębiorstwo
To zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych.
Składnikami tak zdefiniowanego przedsiębiorstwa są:
firma,
znaki towarowe
i inne oznaczenia indywidualizujące,
księgi handlowe,
nieruchomości i ruchomości należące do przedsiębiorstwa, w tym produkty i materiały,
patenty,
wzory użytkowe i zdobnicze,
prawa wynikające z najmu i dzierżawy zajmowanych lokali.
7. Co to jest mienie? (art. 44 k.c.)
Mienie (majątek) - własność i inne prawa majątkowe, czyli wszystkie prawa podmiotowe majątkowe.
Każdy podmiot ma w zasadzie tylko jeden majątek, który pozostaje jednolity,
mimo stałych zmian jego elementów składowych,
Stanowi podstawę jego odpowiedzialności za długi - jeżeli podmiotem jest osoba fizyczna z chwil jego śmierci przechodzi na spadkobierców.
Rzeczy ruchome.
Pojęcie rzeczy - zgodnie z art. 45 k.c. są nimi jedynie przedmioty materialne; materialne części przyrody w stanie pierwotnym lub przetworzonym, na tyle wyodrębnione, że w stosunkach społeczno-gospodarczych mogą być traktowane jako dobra samoistne.
Klasyfikacja rzeczy:
ruchome, każda rzecz, która nie jest nieruchomością,
nieruchomości,-- mieszkanie , posiadłość ziemska ( działka ziemi )
Nieruchomości to części powierzchni ziemskiej stanowiące we właściwych granicach czyjąś własność,
a ruchomość to wszystko to, co nie jest nieruchomością.
Części składowe rzeczy to rzeczy ruchome, których nie da się od odjąć od innej rzeczy bez istotnej utraty cech bądź właściwości rzeczy odłączanej lub tej, której się odłącza np. silnik w samochodzie.
Przynależność to rzecz ruchoma warunkująca prawidłowe działanie innej rzeczy (klucze do samochodu).
Części składowe przynależności „dzielą losy prawne” rzeczy głównej, czyli w braku odmiennej umowy nie mogą być przedmiotem odrębnego obrotu.
Pożtyki materialne i cywilne.
Pożytki:
Rzeczy:
naturalne, - płody (np. zboże) i inne odłączone części składowe,
jeżeli według zasad prawidłowej gospodarki stanowią normalny dochód z rzeczy,
cywilne, dochody, które rzecz przynosi na podstawie stosunku prawnego
(czynsz najmu).
Prawa:
dochody, które prawo to przynosi zgodnie ze swym przeznaczeniem społeczno-gospodarczym.
10.Czynnośc prawna.
Czynność prawna - to takie zdarzenie prawne, które polega na świadomym zachowaniu się osoby fizycznej (organu osoby prawnej), w którym przejawia się dążenie do osiągnięcia określonych skutków cywilnoprawnych,
np. przeniesienia własności, rozwiązania najmu.
Czynność prawna:
jest stanem faktycznym,
nieodzownym elementem każdej czynności prawnej jest co najmniej jedno oświadczenie woli,
obejmuje niekiedy inne elementy (np. wydanie rzeczy),
skutek czynności prawnej następuje dlatego, ze jego powstanie wiąże z realizacją stanu faktycznego - przewidzianego dla danego typu czynności prawnej - norma prawna.
11.Nieważność czynności.
Czynności nieważne
niezgodne z ustawą
omijające ustawę
niezgodne z zasadami życia społecznego
jeżeli nieważna tylko częśd czynności to reszta ważna
12.Wykładnia oświadczenia woli.
13.Formy czynności prawnych.
Forma czynności prawnej
Czynność prawna może być złożona (wg art. 60 k.c.) w dowolnej formie
ustnie,
pisemnie,
per facta concludentia itp
Formy szczególne, w zależności od skutków, które wywołuje niezachowanie formy szczególnej:
pod rygorem nieważności (ad solemnitatem), forma szczególna, której nie zachowanie pociąga za sobą nieważność czynności prawnej. Obowiązek jej zachowania może pod rygorem nieważności wynikać z przepisu ustawy lub z woli stron.
dla celów dowodowych (ad probationem), rozumie się formę pisemną, jeżeli jej niezachowanie nie pociąga za sobą nieważność czynności prawnej, lecz ogranicza możność - w razie sporu - skorzystania z niektórych środków dowodowych; forma ta może wynikać z przepisu ustawy albo z woli stron.
dla wywołania oznaczonych skutków prawnych (ad eventum), ustawa uzależnia wywołanie przez czynność prawną niektórych skutków od zachowania formy szczególnej, tzn. że mimo niezachowania formy, czynność prawna będzie ważna i wywoła skutki prawne, ale nie wszystkie.
Formy czynności cywilno - prawnych
Rodzaje form czynności w prawie cywilnym:
forma pisemna zwykła (art. 78 KC),
forma pisemna z datą pewną (art. 81 KC),
forma pisemna z podpisem notarialnie poświadczonym (art. 96 PrNotariat),
forma aktu notarialnego (art. 91 PrNotariat oraz art. 92 PrNotariat).
14. Wady oświadczenia woli.
Wada oświadczenia woli
Wskazuje, w jakich okolicznościach pewne stany psychiki lub wiedzy człowieka,
towarzyszące składaniu oświadczenia woli , uwzględniane są przez system prawny,
określają wpływ na ważność czynności prawnych.
W polskim systemie prawnym koncepcja wad oświadczenia woli bierze pod uwagę
nie tylko stan psychiki i wiedzy osób składających oświadczenie woli, ale
także interesy i dobrą wiarę osób, do których oświadczenie woli jest skierowane.
Rodzaje wad oświadczeń woli
Wadami oświadczeń woli w prawie polskim są:
brak świadomości lub swobody powzięcia decyzji i wyrażenia woli (należy rozumieć to jako sytuację gdy osoba składająca oświadczenie woli znajdowała się w stanie wyłączającym świadome albo swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli - w szczególności dot. to choroby psychicznej)
pozorność ("Pozorność wyraża się w braku zamiaru wywołania skutków prawnych i jednoczesnym zamiarze stworzenia okoliczności mających na celu zmylenie osób trzecich"* Założeniem unormowania jest zgoda drugiej osoby na złożenie oświadczenia woli dla pozoru. Tytułem przykładu można przytoczyć: zawarcie umowy pozornej w celu uniemożliwienia prowadzenia egzekucji z nieruchomości)
błąd (mylne wyobrażenie lub brak tego wyobrażenia u osoby oświadczającej swoją wolę o rzeczywistym stanie rzeczy)
groźba (wymuszenie oświadczenia woli i stanowi jego wadę jeśli jest poważne i bezprawne)
podstęp osoby trzeciej (celowe, świadome działanie osoby, która ten błąd wywołuje)
Skutki oświadczenia woli z wadami
Wada oświadczenia woli może powodować:
bezwzględną nieważność, co oznacza, że czynność prawna zawierająca wadliwe oświadczenie woli, od momentu jej dokonania nie wywołuje żadnych skutków prawnych i nie ma możliwości jej konwalidacji - przywrócenia ważności;
wzruszalność czynności prawnej (nieważność względną), co oznacza, że czynność jest ważna i wywołuje skutki, jednakże może zostać wzruszona przez osobę wskazaną przez ustawodawcę i w czasie przez niego wskazanym. W razie jeśli nie zostanie wzruszona w odpowiednim czasie następuje jej konwalidacja, czynność staje się ważna w sposób niewzruszalny.
Uchylenie się od skutków prawnych oświadczenia woli złożonego pod wpływem błędu lub groźby
Zgodnie z treścią art. 88 Kodeksu Cywilnego uchylenie się od skutków prawnych oświadczenia woli, które zostało złożone innej osobie pod wpływem błędu lub groźby, następuje przez oświadczenie złożone tej osobie na piśmie. Oświadczenie takie należy złożyć w terminie roku od wykrycia błędu bądź też z upływem roku od czasu kiedy ustąpił stan obawy (w przypadku groźby)
15.Przedstawicielstwo, pełnomocnictwo, prokura.
➊ Przedstawicielstwo - czynność prawna dokonywana przez osobę zwaną przedstawicielem, w imieniu osoby zwanej dalej reprezentowanym,
Pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.
Przedstawicielstwo może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) lub na oświadczeniu reprezentowanego
➋ Pełnomocnik - osoby prawnej.
Osoba otrzymująca pełnomocnictwo do działania w imieniu osoby prawnej.
Pełnomocnik nie jest organem osoby prawnej,
Pełnomocnictwo wydawane jest na piśmie.
Pełnomocnictwo (mocodawca + pełnomocnik)
Czynność jednostronna upoważniająca
Dokonywane przez przedstawiciela lub pełnomocnika
Ogólne do nieprzekraczających zwykłego zarządu (pod rygorem nieważności na piśmie)
Szczególne- przekraczające (jeśli czynność w formie szczególnej to pełnomocnictwo też)
Nnie ma wpływu na ważność czynności ograniczona zdolnośd w czynnościach pełnomocnika
Falsus procurator- jeżeli pełnomocnik nie ma umocowania albo przekroczy zakres to
ważnośd jest zależna od potwierdzenia mocodawcy. Natomiast jednostronna czynność
prawna jest nieważna
Jeżeli pełnomocnik po wygaśnięciu umocowania dokona czynności w imieniu mocodawcy to czynność prawna jest ważna chyba, że druga strona wiedziała o wygaśnięciu
➌ Prokura - specjalny rodzaj pełnomocnictwa dla osoby fizycznej posiadającej pełną zdolność do czynności prawnych (prokurenta), którego udzielić może każdy przedsiębiorca podlegający wpisowi do rejestru przedsiębiorców (w Krajowym Rejestrze Sądowym).
Prokura upoważnia do dokonywania czynności (sądowych i pozasądowych) związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa.
Z czynności tych wyłączone jest zbywanie i obciążanie przedsiębiorstwa i nieruchomości, co do których konieczne jest pełnomocnictwo szczególne.
Prokury nie można przenieść na inną osobę, prokurent może natomiast udzielić innej osobie pełnomocnictwa szczególnego do poszczególnej czynności.
Podmioty uprawnione do udzielania prokury mogą także udzielać zwyczajnych pełnomocnictw.
Rodzaje prokury:
prokura samodzielna (samoistna) - prokurent działa samodzielnie
prokura łączna - dla dokonania czynności prawnej konieczne jest współdziałanie wszystkich
prokurentów. W praktyce funkcjonuje także, zaakceptowana przez Sąd Najwyższy, prokura łączna nieprawidłowa, która polega na tym, że dla dokonania czynności konieczne jest współdziałanie prokurenta z inną osobą, która prokurentem nie jest (np. z członkiem zarządu, wspólnikiem);
prokura oddziałowa - zakres umocowania prokurenta ograniczony jest do zakresu spraw wpisanych do rejestru oddziału przedsiębiorstwa.
Powstanie, odwołanie i wygaśnięcie prokury
Prokura powstaje z chwilą jej udzielenia na piśmie pod rygorem nieważności , sam wpis do rejestru ma jedynie charakter potwierdzenia.
W spółkach osobowych dla ustanowienia prokury konieczna jest zgoda wszystkich wspólników mających prawo prowadzenia spraw spółki, a w spółkach kapitałowych - zgoda wszystkich członków zarządu.
Dla odwołania prokury wystarcza oświadczenie - odpowiednio - jednego wspólnika lub członka zarządu.
Prokura wygasa na skutek wykreślenia przedsiębiorcy z rejestru, a także ogłoszenia upadłości, otwarcia likwidacji oraz przekształcenia przedsiębiorcy oraz wraz ze śmiercią prokurenta. Częściowa lub całkowita utrata przez prokurenta zdolności do czynności prawnych również powoduje wygaśnięcie prokury.
Terminy.
Terminy = zastrzeżenie, które uzależnia powstanie lub ustanie skutków czynności prawnej od zdarzenia przyszłego i pewnego.
Rodzaje terminów:
początkowy -uzależnia powstanie skutku prawnego z nadejściem zdarzenia przyszłego i pewnego
końcowy -uzależnia ustanie skutku prawnego z nadejściem zdarzenia przyszłego i pewnego.
Terminy zawite - zakreślają oznaczony termin dla podjęcia różnego rodzaju czynności o oznaczeniu prawnym, ustawa wiąże z ich niezachowaniem ujemne skutki dla strony, w szczególności, jeżeli bezczynność strony powoduje utratę uprawnień.
Terminy zawite stanowią bardziej intensywne czasowe ograniczenie dochodzenia lub innej realizacji praw podmiotowych, biegną one bezwzględnie, nie podlegają w szczególności ani przerwie, ani zawieszeniu. Prekluzję sąd uwzględnia z urzędu (charakter bezwzględnie obowiązujący).
17. Przedawnienie roszczeń.
➊ Przedawnienie - Możliwość dochodzenia roszczeń wynikających ze stosunków majątkowych nie trwa w nieskończoność. Przeciwnie, jest ona ograniczona oznaczonymi w przepisach prawa cywilnego granicami czasowymi. Przepisy ograniczające w czasie możliwość dochodzenia roszczeń przed sądami mają na celu skłonienie wierzycieli do szybkiego dochodzenia roszczeń.
Jako generalną zasadę kodeks ustala, że przedawnieniu ulegają wszystkie roszczenia majątkowe, tj. roszczenia wymierne w pieniądzu. Od zasady tej przepisy przewidują tylko nieliczne wyjątki.
I tak np. nie ulega przedawnieniu mimo majątkowego charakteru roszczenie o zniesienie współwłasności.
Ze stwierdzenia, że przedawnieniu ulegają roszczenia majątkowe wynikają dwa wnioski.
Po pierwsze - przedawnieniu ulegają jedynie roszczenia, a nie same prawa podmiotowe.
Toteż gdy z jednego prawa wynika kilka roszczeń, przedawnienie jednego roszczenia nie powoduje automatycznie przedawnienia innych. Ze stwierdzenia tego wynika ponadto, że przepisy o przedawnieniu nie odnoszą się do takich praw, które nie tworzą roszczeń jak np. do praw kształtujących.
Po drugie - przedawnieniu nie ulegają roszczenia niemajątkowe,
jak np. roszczenia płynące z praw osobistych. Kodeks cywilny określa ściśle terminy przedawnienia. Toteż strony nie mogą ustalić innych terminów, niż przewidziane w k.c., gdyż terminy przedawnienia są przepisami imperatywnymi tj. bezwzględnie obowiązującymi.
Długość terminów przedawnienia określa art. 118 k.c. oraz w niekiedy szczególny termin przedawnienia przewiduje art.554 k.c.
Bieg przedawnienia
Rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.
W stosunkach obligacyjnych roszczenie staje się wymagalne z dniem, w którym uprawniony mógł żądać zadośćuczynienia roszczeniu.
W niektórych sytuacjach nastąpić może zawieszenie lub przerwa biegu przedawnienia.
Zawieszenie biegu przedawnienia
Polega na tym, że w pewnych wypadkach bieg przedawnienia nie rozpoczyna się, a jeśli już się rozpoczął, przez pewien czas nie jest liczony.
Gdy natomiast następuje ustanie przyczyny powodującej przerwę, biegnie ono dalej, a nowy okres przedawnienia dolicza się do okresu poprzedniego.
Przykład:
Zawieszenie następuje np. co do roszczeń, które przysługują jednemu z małżonków przeciwko drugiemu - przez czas trwania małżeństwa.
Przerwa biegu przedawnienia
Polega na tym, że w skutek przewidzianych w K. C. przyczyn cały dotychczasowy bieg przedawnienia zostaje przekreślony, a przedawnienie zaczyna biec od początku.
Przedawnienie - możliwość uchylenia się od zaspokojenia roszczenia po upływie określonego prawem terminu; instytucja prawa cywilnego, jedna z postaci dawności, służąca stabilizacji obrotu prawnego poprzez ograniczenie lub wyłączenie możliwości dochodzenia roszczeń na drodze sądowej po upływie określonego czasu
10 lat |
Wszelkie roszczenia majątkowe
z wyłączeniem roszczeń o:
Czyli tych których terminy są wymienione poniżej |
Art. 118 k.c. |
3 lata |
Roszczenia związane z Prowadzeniem działalności gospodarczej
|
Art. 118 k.c |
3 lata |
Roszczenia o świadczenie okresowe np.:
|
Art. 118 k.c. |
10 lat |
Wszystkie roszczenia stwierdzone prawomocnym wyrokiem Sądu
Wszystkie roszczenia stwierdzone
|
Art. 125 k.c. |
18.Data pewna
Data pewna stanowi jedną ze szczególnych form czynności prawnych.
Polega ona na urzędowym poświadczeniu dnia dokonania czynności,
art. 81 k.c
stanowi ,że są pewne wyjątki
Czynność prawna ma datę pewną również w wypadkach następujących:
1) w razie stwierdzenia dokonania czynności w jakimkolwiek dokumencie urzędowym - od daty
dokumentu urzędowego;
2) w razie umieszczenia na obejmującym czynność dokumencie jakiejkolwiek wzmianki przez
organ państwowy, organ jednostki samorządu terytorialnego albo przez notariusza - od daty wzmianki;
3) w razie śmierci jednej z osób podpisanych na dokumencie datę złożenia przez tę osobę podpisu
na dokumencie uważa się za pewną od daty śmierci tej osoby.
19.Ustalanie i nabycie własności.
Sposoby nabycia prawa własności:
Można nabyć własność pierwotnie, czyli z pominięciem praw poprzednich właścicieli.
W sposób pochodny, czyli na skutek przejścia praw od poprzednich właścicieli.
Następuje na skutek umów np. sprzedaży, darowizny, zamiany
nacjonalizacja - upaństwowienie
wywłaszczenie - dotyczy zawsze nieruchomości
zasiedzenie - następuje przejście własności z mocy prawa na skutek długiego POSIADANIA rzeczy przez kogoś innego. Własność rzeczy ruchomej przez zasiedzenie nabywa się po 3 latach posiadania w dobrej wierze, a w zakresie rzeczy nieruchomych zasiedzenie następuje po upływie posiadania w dobrej wierze przez 20 lat, a w złej wierze przez 30.
znalezienie - dotyczy rzeczy ruchomej, a znalazca stanie się właścicielem takiej rzeczy, jeżeli zawiadomi o znalezieniu właściciela bądź razie niemożliwości tego właściwy organ samorządu terytorialnego, po upływie 2 lat od dokonania tej czynności, znalazca stanie się właścicielem
nabycie własności od osoby nie uprawnionej do rozporządzania rzeczą. W tekiej sytuacji nabywca staje się właścicielem, gdy działał w dobrej wierze w chwili odbioru rzeczy, jednakże, gdy rzecz była zgubiona, skradziona, nabycie własności następuje z upływem 3 lat od chwili kradzieży, zgubienia lub utraty.
20.Współwłasność.
Współwłasność występuje wówczas, gdy rzecz jest własnością więcej niż jednej osoby (np. małżeństwo, spadek - więcej niż 1 spadkobierca)
Współwłasność powstaje na skutek ustawy np. poprzez zawarcie związku małżeńskiego bądź na skutek spadku, a także powstaje na skutek czynności prawnej (umowa)
Współwłasność może być
1. łączna
2. w częściach ułamkowych
1.Łączna
Istnieje tylko wówczas, gdy wyraźnie ustawy o tym stanowią np. współwłasność małżeńska, współwłasność wspólników w spółkach osobowych. W tej współwłasności każdy z współwłaścicieli jest jednocześnie uprawniony do całości a czynność prawna dotyczy całości bądź części wymaga zgody pozostałych współwłaścicieli.
2. W częściach ułamkowych
Powstaje w pozostałych przypadkach, a każdy ze współwłaścicieli może swobodnie rozporządzać swoją częścią mi ją ewentualnie obciążać np. hipoteką.
W obu rodzajach współwłasności współwłaściciele obowiązani są do współdziałania w zarządzie rzeczą wspólną, a w braku porozumienia ewentualne rozstrzygnięcia będą dokonywane przez sąd.
21.Służebność osobista.
22.Zobowiazanie.
Zobowiązania
Jest to zespół norm zawartych w księdze (części) III kodeksu cywilnego a dotyczy stosunków prawnych pomiędzy podmiotami z których jeden - wierzyciel domaga się od innego dłużnika spełnienia świadczenia, a dłużnik musi to świadczenie spełnić.
Źródłami stosunków zobowiązaniowych są najczęściej czynności prawne, czyli umowy,
a ponadto zobowiązaniami mogą powstać:
1.z czynów niedozwolonych i,dozwolonych
z czynów niedozwolonych, czyli z wyrządzania szkody innej osobie poza stosunkiem prawnym.
Z czynów dozwolonych, czyli których celem jest nie wywołanie zobowiązania, ale ono powstaje:
bezpodstawne wzbogacenie
nienależne świadczenie
prowadzenie nowych spraw bez zlecenia
2. akty administracyjne (b. rzadko)
Jeżeli zobowiązanie powstaje na skutek umów wówczas zastosowanie ma ogólnie obowiązująca zasada swobody umów,
23.Odsetki:ustawowe, umowne.
24.Wina.
Wina jest to stosunek psychiczny sprawcy do wyrządzonej szkody, wina może być umyślna czyli związana z dążeniem do wyrządzenia szkody i może być nieumyślna i występuje ona wówczas w postaci lekkomyślności lub niedbalstwa.
25.Weksel.
26.Hipoteka.
Dodatkowo:
intercyza,
rozdzielczość majątkowa,
alimenty,
majątek osobisty,
separacja
rozwód,
podział majątku.
K.C. Artykuły:
KSIĘGA I:
5, 6 , 7, 8, 11, 12, 13 ,15 ,16 ,23 ,29 33 , 38, 43 , 43-frima, 44 ,45 ,46, 53, 54, 56, 60, 65,66,73, 74, 81, 82 ,83, 84, 87, 95 ,96, 101, 106, 109, 110, 111, 117, 118,
KSIĘGA II
140, 143, 195, 210, 212,
222 - 231 (Dział V. Ochrona własności )
KSIĘGA III
353,354,359,385, 415,416,424,450,462,480,482,498, 505,509,510,527,556,
KSIĘGA IV.
924, 941, 945, 946 ( TESTAMENT )
Artykuły |
Stanowi |
art. 5 |
|
art. 6 |
|
art. 7 |
|
art. 8 |
|
art. 11 |
|
art. 12 |
|
art. 13 |
|
art. 15 |
|
art. 16 |
|
art. 23 |
Prawo cywilne dotyczy stosunków osobistych, a są to stosunki związane ściśle z określoną osobą i jej dobrami. art. 23 podaje otwarty katalog tych stosunków i są to:
|
art. 33 |
|
art. 38 |
|
art. 43 |
|
art. 44 |
|
art. 45 |
|
art. 46 |
|
art. 53 |
|
art. 54 |
|
art. 56 |
|
art. 60 |
|
art. 65 |
|
art. 66 |
|
art. 73 |
|
art. 74 |
|
art. 81 |
|
art. 82 |
|
art. 83 |
|
art. 84 |
|
art. 87 |
|
art. 95 |
|
art. 96 |
|
art. 101 |
|
art. 106 |
|
art. 109 |
|
art. 110 |
|
art. 111 |
|
art. 117 |
|
art. 118 |
|
art. 140 |
|
art. 143 |
|
art. 195 |
|
art. 210 |
|
art. 212 |
|
art. 222 - 231 |
|
art. 353 |
|
art. 354 |
|
art. 359 |
|
art. 385 |
|
art. 415 |
|
art. 416 |
|
art. 424 |
|
art. 450 |
|
art. 462 |
|
art. 480 |
|
art. 482 |
|
art. 498 |
|
art. 505 |
|
art. 509 |
|
art. 510 |
|
art. 527 |
|
art. 556 |
|
art. 924 |
|
art. 941 |
|
art. 945 |
|
art. 946 |
|