Wstęp teoretyczny
Pod pojęciem wzmacniacz operacyjny rozumie się scalony układ analogowy zapewniający uniwersalne zastosowania profesjonalne. Wzmacniacz operacyjny jest to układ scalony, który spełnia następujące warunki:
bardzo duże wzmocnienie napięciowe z otwartą pętlą sprzężenia zwrotnego
bezpośrednie sprzężenie, to jest możliwość wzmacniania napięć stałych i zmiennych
możliwość odwracania fazy sygnału wyjściowego w stosunku do sygnału wejściowego
Większość scalonych wzmacniaczy operacyjnych posiada dwa symetryczne wejścia:
odwracające fazę oznaczone (-). Jeżeli na to wejście zostanie podany sygnał, który posiada dowolny dodatni przyrost, to sygnał wyjściowy posiada ujemny przyrost.
nie odwracający fazy oznaczone (+). Dodatniemu przyrostowi dla sygnału wejściowego odpowiada dodatni przyrost sygnału wyjściowego
Wzmacniacz operacyjny wzmacnia różnicę napięć, a więc realizuje funkcję U0=β(U+-U-).
Idealny wzmacniacz operacyjny powinien spełniać właściwości idealnego źródła napięciowego sterowanego różnicą napięć. Zatem wzmacniacz taki powinien spełniać warunki:
nieskończenie duże wzmocnienie przy otwartej pętli sprzężenia zwrotnego β→+∝
impedancja wyjściowa nieskończenie duża (Zwe→∝)
impedancja wyjściowa równa zeru (Zwy=0)
nieskończenie duże pasmo przenoszenia częstotliwości sygnału
zerowe prądy wejściowe (I+=0, I-=0)
prąd wyjściowy I2 określony tylko przez obciążenie zewnętrzne
Oczywiście, model taki jest modelem czysto teoretycznym, gdyż takie źródło mogłoby wydawać nieskończenie dużą moc, podobnie jak idealne autonomiczne źródło napięcia.
Wzmacniacz odwracający fazę
Najbardziej popularnym układem jest wzmacniacz odwracający. Jego nazwa pochodzi od specyficznej cechy odwracania napięcia wyjściowego względem wejściowego, co inaczej oznacza przesunięcie fazy o 180°. We wzmacniaczu tym za pomocą rezystora Rf jest realizowane sprzężenie zwrotne z wyjścia do wejścia odwracającego. Ponieważ sygnał sprzężenia zwrotnego ma kierunek przeciwny do sygnału wejściowego, jest to tzw. sprzężenie zwrotne ujemne
Uwej [V] |
RF [kΩ] |
R1 [kΩ] |
Uwyj [V] |
1,01 |
1 |
1 |
1,06 |
1,01 |
2 |
1 |
2,13 |
1,01 |
4 |
1 |
4,27 |
1,01 |
6 |
1 |
6,43 |
1,01 |
26 |
1 |
Uwyj=Uzasilania Odcięcie na skutek nasycenia wzmacniacza |
Wzmocnienie w funkcji częstotliwości (charakterystyka amplitudowo częstotliwościowa).
Rf=2kΩ R1=1kΩ Uwej=1,02V
f [kHz] |
Uwyj [V] |
0,05 |
2,13 |
0,1 |
2,13 |
0,2 |
2,13 |
0,5 |
2,13 |
0,8 |
2,13 |
1 |
2,12 |
2 |
2,11 |
5 |
2,13 |
8 |
2,13 |
10 |
2,12 |
15 |
2,12 |
20 |
2,11 |
30 |
2,09 |
40 |
2,05 |
50 |
|
70 |
1,52 |
Charakterystyka przejściowa (napięcie wyjściowe od wejściowego)
Ku=-2
Uwej [V] |
Uwyj [V] |
-0,5 |
1 |
-1 |
2,05 |
-1,5 |
3,05 |
-2 |
4 |
-3 |
6,20 |
-4 |
8,04 |
-4,5 |
9,06 |
-5 |
10,07 |
-5,52 |
10,82 |
-6 |
10,78 |
-7 |
10,72 |
-8 |
10,44 |
-9 |
10,56 |
-10 |
10,49 |
Uwej [V] |
Uwyj [V] |
10 |
-8,90 |
8 |
-9,15 |
6 |
-9,31 |
5 |
-9,38 |
4,5 |
-9,05 |
4 |
-8,02 |
3 |
-6,04 |
2 |
-4,02 |
1 |
-1,98 |
0 |
0 |
Z wykresu wynika ze wzmocnienie do pewnego momentu jest funkcja liniową zgodnie ze wzorem Ku=-Rf/R1 ale po przekroczeniu pewnej wartości wykres ulega gwałtownemu przegięciu a wzrost wartości napięcia wejścia powoduje nawet spadek wartości napięcia wyjścia.
Wzmacniacz nie odwracający fazy
Rf [kΩ] |
R1 [kΩ] |
Uwej [V] |
Uwyj [V] |
Uteoretyczne [V] |
1 |
1 |
1,07 |
2,22 |
2,14 |
3 |
1 |
1,07 |
4,47 |
4,28 |
5 |
1 |
1,07 |
6,72 |
6,42 |
Szczególnym przypadkiem układu jest układ gdy Rf a R1=∝. W takim przypadku wzmocnienie równe jest 1 a rezystancja wejściowa równa jest rzędu megaomów (wtórnik napięciowy). Układ ten pełni rolę bloku dopasowującego lub separującego w sieciach elektronicznych.
Komparator napięcia
Komparatorem napięcia nazywamy układ, który służy do porównywania wartości chwilowej napięcia doprowadzonego do jednego wejścia z wartością chwilową napięcia doprowadzonego do drugiego wejścia.
Wejście |
Wyjście |
U+=0 V |
-10,6 V |
U-=1 V |
|
U+=0 V |
12,1 V |
U-=-1 V |
|
U+=3 V |
-10,6 V |
U-=5 V |
|
U+=3 V |
12,23 V |
U-=-5 V |
|
U+=0 V U-=sinωt V (amplituda 4V)
U+=4 V U-=sinωt V (amplituda 5V)
Przykład 5.4
Dane są przebiegi napięć. Wyznaczyć graficznie przebiegi napięć na wyjściu komparatora, jeżeli napięcie U2(t) ma przebiegi.
Elektronika i techniki mikroprocesorowe
Temat:
Wzmacniacze operacyjne
Marcin Tworzewski
MiBM
Gr II Sem V
β=∝
β=∝
wej.
wej.
U-
U+
I+
I-
I2
U0
U0
U+
I+
I-
Rf
R1
R
I1
U1
U1
I1
R
R1
Rf
I-
I+
U+
U0
β=∝
U-
If
U0
I2
I-
I+
U+
U-
wej.
wej.
β=∝
Sygnał ulega zniekształceniu
Napięcie na wyjściu
Napięcie na wejściu (-)
Napięcie na wejściu (+)
Napięcie na wyjściu
Napięcie na wejściu (-)
Napięcie na wejściu (+)
Przebieg napięcia U2(t)
Przebieg napięcia U1(t)
Przebieg napięcia na wyjściu komparatora
Przebieg napięcia na wyjściu komparatora
Przebieg napięcia U1(t)
Przebieg napięcia U2(t)
Przebieg napięcia na wyjściu komparatora
Przebieg napięcia U1(t)
Przebieg napięcia U2(t)