Badylarka (Micromys minutus), ssak zaliczany do rodziny myszowatych, zamieszkujący łąki, pola uprawne i zarośla Eurazji aż po Półwysep Indochiński. W Polsce badylarki spotykane są na całym obszarze, oprócz terenów wysokogórskich.

Badylarka należy do najmniejszych polskich ssaków, osiąga masę 5-10 g, długość ciała 5-7 cm, ogona 4-7 cm. Ubarwienie brunatne z rudawym lub szarym odcieniem, brzuch białawy. Chwytny ogon ułatwia jej wspinanie się po łodygach roślin oraz gałęziach krzewów i drzew ponad powierzchnią ziemi. Badylarka nie kopie nor, bytuje głównie wśród gęstej roślinności, gdzie buduje kuliste gniazdo z traw, zawieszone na łodygach roślin. Żywi się trawami, ziołami, nasionami i owocami oraz niewielkimi bezkręgowcami. Nie zapada w sen zimowy.

Okres rozrodczy trwa zazwyczaj od marca do sierpnia, ciąża - 17-18 dni, w miocie jest 1-13 młodych (najczęściej 5-7), w ciągu roku 3-9 miotów. Młode są dojrzałe płciowo w wieku 5-7 tygodni.

W latach masowych pojawów badylarki mogą wyrządzać znaczne szkody w uprawach.

Zrobić album:

1. Jak się nazywa zwierze

2. Jak wygląda

3. Jakiej jest wielkości

4. Gdzie mieszka

5. Kiedy wydaje na świat młode

6. Czym się żywi

7. Jakich ma wrogów

8. Czy jest pod ochroną

Badylarka (Micromys minutus) - ssak z rodziny myszowatych (Muridae), przedstawiciel rodzaju Micromys Dehne, 1841.

Jej długość ciała wynosi od 5 do 7,5 cm, ogon jest długości ciała. Masa badylarki to 4 - 10 g. Posiada charakterystyczne zabarwienie - żółtawe do rdzawobrunatnego, brzuch jest jaśniejszy. Uszy ma małe oraz okrągłe. Występuje w środkowej, wschodniej i południowo-wschodniej Europie oraz w strefie klimatu umiarkowanego Azji. Zamieszkuje wilgotne łąki, o wysokiej trawie, gęsto porośnięte brzegi rzek i jezior, zarośla oraz uprawy zbożowe. Buduje koliste gniazda na łodygach, na wysokości 20 do 100 cm. Jest aktywna w dzień i w nocy. Żywi się nasionami traw i ziół, pąkami i pędami roślin, jagodami, owadami oraz ziarnami. Jej okres godowy przypada od kwietnia do września, na rok przypada od 2 do 4 miotów, po 4 do 7 młodych. Gniazda zakłada wśród łąk i pól, lubi tereny wilgotne. Ciąża samicy trawa 21 dni, po urodzeniu młode są ślepe, otwierają oczy po 8 do 10 dniach, pozostają z matką przez dwa tygodnie, następnie stają się samodzielne. W wieku pięciu tygodni są dojrzałe płciowo.

Obszar występowania Micromys minutus

Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Nadgromada	żuchwowce
Gromada	ssaki
Szczep	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Rodzina	myszowate
Rodzaj	Micromys
Gatunek	badylarka

(Micromys minutus) najmniejsza z myszy zamieszkujących Eurazję; dł. głowy i tułowia 5-7 cm, chwytnego ogona do 7 cm, waga ok. 8 g; ubarwienie grzbietu brunatne lub szare, podbrzusza szarawe lub białawe; zamieszkuje wilgotne pola, łąki, zarośla, trzciny; nie kopie nor: samica plecie z traw i liści gniazda wiszące na łodygach traw (na wys. 0,5-1 m); żywi się nasionami, owadami i owocami, może powodować znaczne szkody w zbiorach; aktywna gł. dniem; rozmnaża się 2-4 razy rocznie po 3-7 młodych w miocie; w Polsce pospolita z wyjątkiem wysokich gór.

Badylarka

Występuje ona najczęściej w północno - zachodniej Polsce, jednak można ją spotkać na terenach całego naszego kraju. Występuje głównie na polach uprawnych, zaroślach, trzcinach łąkach, blisko rzek, parków oraz brzegów stawów. Ich gniazda są zbudowane z różnego rodzaju traw, które mają kulisty kształt, jednak gniazda nie są umieszczone na samej ziemi, tylko na wysokości około czterdziestu do osiemdziesięciu centymetrów nad ziemia. Gniazda dzielą się na sypialne i te w których rodzą się młode, te pierwsze mają boczne wyjście, natomiast gniazda sypialne mają dwa wyjścia.W lecie są w stanie wykorzystać nory kretów a nawet nory myszy. W okresie zimowym przenoszą się do stogów siana, stajni, chlewów, stodół. Natomiast w okresie letnim nie kopie sama nor, tylko wykorzystuje już wykopane nory ziemne kretów czy też myszy. Powoduje ogromne szkody wyjadając różnego rodzaju zboża w stodołach i spichlerzach, rozmnaża się również zimą i późną jesienią w tychże właśnie stodołach, ciąża badylarki trwa średnio dwadzieścia jeden dni.

Ciekawostki

- Badylarka jest jedynym gryzoniem w Europie, który buduje gniazdo na ziemi. Jest to też jedyne zwierzę w Europie Środkowej, które ma chwytny ogon. - Na wolności ciężarne samiczki bezlitośnie odganiają od siebie samce, ale w niewoli są skłonne znosić ich obecność. - W niektórych regionach nizin północnoniemieckich, gdzie powietrze jest bardzo wilgotne, występuje wyraźnie ciemniejszy podgatunek badylarki, Micromys minutus subobscurus. - Jeśli badylarki żywią się tylko nasionami i ziarnem, dzienna dawka pożywienia musi wynosić trzydzieści procent ich ciężaru. - Gniazdo badylarki jest zadziwiającą budowlą. Samiczka buduje je trzydzieści - sześćdziesiąt centymetrów nad ziemią i zawiesza w źdźbłach traw. Całe splecione jest z delikatnych włókien - rozerwanych wzdłuż liści trawy. Tę skomplikowaną, kulistą budowlę wyścieła puchem z nasion ostów lub rozdrobnioną trawą. Gniazdo ma średnicę osiem - dziesięć centymetrów. Po urodzeniu młodych samiczka na tydzień zamyka wejście do gniazda trawą.

Badylarka

Badylarka (Micromys minutus) - ssak z rodziny myszowatych (Muridae), jedyny przedstawiciel rodzaju Micromys Dehne, 1841. Jej długość ciała wynosi od 5 do 7,5 cm, ogon jest długości ciała. Masa badylarki to 4 - 10 g. Posiada charakterystyczne zabarwienie - żółtawe do rdzawobrunatnego, brzuch jest jaśniejszy. Uszy ma małe oraz okrągłe. Występuje w środkowej, wschodniej i południowo-wschodniej Europie oraz w strefie klimatu umiarkowanego Azji. Zamieszkuje wilgotne łąki, o wysokiej trawie, gęsto porośnięte brzegi rzek i jezior, zarośla oraz uprawy zbożowe. Buduje koliste gniazda na łodygach, na wysokości 20 do 100 cm. Jest aktywna w dzień i w nocy. Żywi się nasionami traw i ziół, pąkami i pędami roślin, jagodami, owadami oraz ziarnami. Jej okres godowy przypada od kwietnia do września, na rok przypada od 2 do 4 miotów, po 4 do 7 młodych. Ciąża samicy trawa 21 dni, po urodzeniu młode są ślepe, otwierają oczy po 8 do 10 dniach, pozostają z matką przez dwa tygodnie, następnie stają się samodzielne. W wieku pięciu tygodni są dojrzałe płciowo.

---