Gmina

Sosnowiec

Wizytówka miasta Sosnowiec„tęczowe miasto”

Flaga Sosnowca

Sosnowiec to miasto na prawach powiatu, sąsiadujące
z Katowicami jest jednym z najludniejszych miast Województwa Śląskiego. Liczy obecnie około 240 tysięcy mieszkańców, których cechuje dynamizm, duża aktywność gospodarcza, troska o dziedzictwo kulturowe i środowisko przyrodnicze. Na przestrzeni ostatnich lat Sosnowiec przeobraził się z ośrodka przemysłowego
o dominacji przemysłu górniczego i ciężkiego w ośrodek o charakterze handlowo - usługowo - przetwórczym. Obecna gospodarka miasta jest wielogałęziowa,
a w jej strukturze dominują małe  i średnie firmy prywatne.

Dużą rolę w tworzeniu nowych przedsiębiorstw i zakładów usługowych odgrywa Specjalna Strefa Ekonomiczna (SSE), która powstała w Sosnowcu dzięki staraniom władz samorządowych, a której zadaniem jest przyciągnięcie inwestorów. Wśród nich znalazły się już Zakłady Mięsne M.M. Duda, Ergom Poland Sp. z o.o, AV-EL, Vitrum Polska
Sp. z o.o, Horman Polska Sp. z o.o. W najbliższych miesiącach realizację swojej inwestycji rozpocznie renomowany amerykański koncern "CATERPILLAR". Zainteresowanie lokalizacją swoich przedsięwzięć w mieście i to nie tylko na terenach SSE wykazały firmy z udziałem kapitału zagranicznego. Do największych z nich należą TIMKEN Polska Sp. z o.o.- światowy lider w produkcji łożysk, Foster Wheeler Energy - Fakop - znany producent kotłów czy też firmy produkujące akcesoria samochodowe takie jak Magnetti Marelli, Roltra Morse, ER. SI. Poland. Funkcjonujące w Sosnowcu firmy dostosowują swoje technologie do potrzeb rynku i standardów światowych.

Szereg z nich wprowadziło już system zapewnienia jakości zgodny z międzynarodowymi normami ISO 9000, część posiada certyfikat jakości ISO 14000.
Również Urząd Miejski w Sosnowcu otrzymał w roku ubiegłym certyfikat jakości wg normy ISO 9001 : 2000 za wdrożony w Urzędzie system zarządzania jakością w zakresie wykonywanych zadań na rzecz społeczności lokalnej.

Współczesne Oblicze 100-letniego Miasta

Sosnowiec to jednak nie tylko przemysł, handel i usługi. To także miasto uniwersyteckie z bogatą bazą dydaktyczno - naukową. Swoje siedziby mają tu: Uniwersytet Śląski (Wydziały Filologiczne, Nauk o Ziemi, Techniki, Nauczycielskie Kolegium Języków Obcych), Śląska Akademia Medyczna, której Wydział Farmacji jest całkowicie zlokalizowany w Sosnowcu, prywatna Wyższa Szkoła Marketingu
i Zarządzania oraz wydziały Politechniki Śląskiej. Środowisko akademickie angażuje się w różnego rodzaju imprezy na terenie miasta. Uznanie oraz szeroki zasięg zyskują takie imprezy jak Międzynarodowy Studencki Festiwal Folklorystyczny, Ogólnopolskie Konkursy Recytatorskie, Międzynarodowe Giełdy Minerałów i Skamieniałości. Mieści się tu również siedziba Instytutu Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego
oraz Państwowy Instytut Geologiczny. Wieloma osiągnięciami poszczycić się mogą placówki kultury, m.in. ponad 100-letni teatr Zagłębia, który rokrocznie uzyskuje nagrody za prezentowane ambitne spektakle, Sosnowieckie Centrum Sztuki - Zamek Sielecki i Muzeum Miejskie, zlokalizowane w zabytkowym, XIX-wiecznym Pałacu Schoena. Z Sosnowcem związane są także losy światowej sławy śpiewaka operowego Jana Kiepury. Aby uczcić przypadającą w roku ubiegłym 100 rocznicę urodzin artysty,
w dniu 15 maja 2002 r. odsłonięty został pomnik tego sławnego tenora, a trzy dni później odbył się koncert poświęcony temu artyście. W czerwcu 2002 r. mieszkańcy uroczyście obchodzili 100 rocznicę uzyskania praw miejskich przez Sosnowiec. Obchodom towarzyszyły liczne imprezy kulturalne i sportowe. W mieście działa 30 klubów
i stowarzyszeń sportowych znajduje się tu wiele obiektów sportowych, w tym boiska, pływalnie, korty tenisowe, siłownie, kryte lodowisko. Oblicze miasta zmienia się z dnia na dzień. Zakończona została gruntowna przebudowa centrum miasta,
która zharmonizowała jego układ architektoniczny nadała mu niepowtarzalny
i nowoczesny charakter. Celem przedsięwzięcia było stworzenie wielkomiejskiego centrum na miarę XXI wieku. W ubiegłorocznym konkursie na najlepszą przestrzeń publiczną województwa śląskiego władze Sosnowca oraz zespół projektantów otrzymali Grand Prix za przebudowę centrum miasta. Inwestycji tej towarzyszą działania związane
z poprawą estetyki miasta, w ramach których realizowany jest kompleksowy projekt kolorystyk elewacji oraz systemu ekspozycji reklam - "Tęczowe miasto". Mieszkańcy, jak i odwiedzający nasze miasto mogą już podziwiać efekty. Setną rocznicę swoich urodzin miasto obchodziło w nowym wystroju.

Wizję dalszego rozwoju miasta zawiera uchwalona przez Radę Miejską w maju 2002 r. "Strategia rozwoju miasta Sosnowca do 2015 r.". Zakłada ona harmonijny
i zrównoważony rozwój miasta, a cel strategiczny do osiągnięcia to uczynienie
z Sosnowca ośrodka wyspecjalizowanych usług i nowoczesnej gospodarki, o czystym środowisku i zmodernizowanej infrastrukturze.

Dążenie Polski do członkostwa w Unii Europejskiej nakłada na nas obowiązek dostosowania się do norm przez nią przyjętych, także w zakresie ochrony środowiska. Problemem szczególnej wagi będzie spełnienie standardów ekologicznych Unii Europejskiej. Osiągnięcie tych wymagań będzie związane ze zmniejszeniem obciążenia środowiska odpadami, poprawą gospodarki wodno - ściekowej w zakresie zwiększenia ilości
i efektywności oczyszczonych ścieków oraz poprawą efektywności wykorzystania energii
i surowców naturalnych.

Gminy - jako organy samorządowe mają do rozwiązania wiele problemów mieszkańców. Polski Klub Ekologiczny w 2001 r. wykonał raport „Problemy ochrony środowiska naturalnego gmin w Polsce u progu XXI wieku”.Wśród tych problemów na drugim miejscu znalazła się budowa infrastruktury związanej z ochroną środowiska, na którą zwraca uwagę 74, 9% badanych (na pierwszym miejscu bezrobocie). Trwa proces dostosowania prawa polskiego do ustawodawstwa Unii Europejskiej, w tym również prawa ekologicznego, który zgodnie z Układem Stowarzyszeniowym ma zostać zakończony do roku 2004.

Ochrona powietrza

Ochrona powietrza polega na zapewnieniu jak najlepszej jego jakości. Oceny jakości powietrza dokonuje się poprzez porównanie stanu powietrza ze standardami jakości powietrza, które zostały dostosowane do standardów unijnych. Standardy jakości powietrza wyrażane są jako poziomy substancji w powietrzu. Minister Środowiska wydał rozporządzenie w sprawie dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu, marginesu tolerancji oraz alarmowych poziomów dla siedmiu substancji: benzenu, dwutlenku azotu, dwutlenku siarki, ołowiu, pyłu, tlenku węgla i ozonu.

Oceny jakości powietrza dokonuje się w ramach państwowego monitoringu środowiska, stosując metody pomiarowe lub metody matematycznego modelowania.

W województwie śląskim system monitoringu oparty jest na pomiarach wykonywanych na stacjach pomiarowych wchodzących w skład sieci krajowego i regionalnego monitoringu.

Badania prowadzą: Śląska Wojewódzka Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna, Ośrodek Badań i Kontroli Środowiska Przedsiębiorstwo Państwowe, Instytut Badawczy Leśnictwa - Zakład Gospodarki Leśnej, Śląski Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska.

Po stwierdzeniu występowania w strefie przekroczenia dopuszczalnego poziomu choćby jednej substancji wojewoda określa dla tej strefy program ochrony powietrza
w formie rozporządzenia. Po raz pierwszy program taki będzie wymagany do dnia 30.09.2003 r. W Sosnowcu stacja pomiarowa znajduje się przy ul. Narutowicza skrzyżowanie „Ludwik”. Parametry mierzone to: pył zawieszony, SO₂, NO, NO₂, CO, O₃,
oraz parametry meteorologiczne.

W województwie śląskim w ostatnich latach uległa poprawie jakość powietrza.
Wyniki badań wykazują tendencję spadkową średniorocznych stężeń SO₂ i CO. Z dala od centrów miast zmniejsza się stężenie dwutlenku azotu. W latach 1995-2000 emisja do powietrza spadła o 56%, w tym: SO₂ o 50%, NO_x o 44%, CO o 22%.

W ostatnim dziesięcioleciu o 3 lata wydłużył się okres życia kobiet, o 3,8 lat dłużej żyją mężczyźni.

Na jakość powietrza w naszym województwie zasadniczy wpływ ma emisja zanieczyszczeń pyłowo-gazowych z sektora komunalnego i gospodarstw indywidualnych.

Dla zilustrowania tego faktu na wykresach nr 1-2 przedstawiono porównanie średnich stężeń pyłu zawieszonego (PM-10) oraz dwutlenku siarki (SO₂) w wybranych miastach aglomeracji śląskiej (również w Sosnowcu) w sezonach zimowych 2000/1995 i 2001/1996
oraz w sezonach letnich 1995 i 2001.

Pomiary zanieczyszczeń pyłowych i gazowych prowadzonych systematycznie
w 2002 r. przez Miejską Stację Sanitarno-Epidemiologiczną w Sosnowcu wykazały poprawę stanu powietrza w przypadku amoniaku, gdzie nie wystąpiły przekroczenia dopuszczalnej wartości w ciągu roku.

Podobnie w przypadku dwutlenku siarki - spadek wartości stężeń dobowych w ciągu roku, dwutlenek azotu poprawa w stosunku do roku 2001. Poprawa dotyczy także fenolu. Wprawdzie zdarzały się przekroczenia, ale o zdecydowanie niższych wartościach w stosunku
do roku 2001. Podobnie jak w latach ubiegłych zdarzały się przekroczenia pyłu
zawieszonego, substancji smołowych i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych,
z zauważonym nasileniem w okresie sezonu grzewczego, co wskazuje na ogromny udział emisji tych zanieczyszczeń z sektora ciepłowniczego, przede wszystkim z indywidualnych palenisk.

W związku z powyższym konieczne jest podejmowanie działań ograniczających niską emisję. Niewątpliwie jedną z najbardziej skutecznych metod ograniczania emisji jest zastępowanie węglowego ogrzewania piecowego i centralnego - ogrzewaniem elektrycznym, gazowym, olejowym lub podłączeniem do sieci cieplnej.

W Sosnowcu od 09.10.1996 r. do chwili obecnej funkcjonuje system dofinansowań
z GFOŚiGW dla najemców i właścicieli mieszkań w budownictwie wielorodzinnym
i jednorodzinnym zmieniających system ogrzewania z węglowego na elektryczny, gazowy
lub olejowy. Dotacja wynosi maksymalnie, jednorazowo 1000 zł. W 2002 r. z tej formy dotacji skorzystało 119 najemców i właścicieli mieszkań.

Z Gminnego i Powiatowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej dofinansowano również następujące przedsięwzięcia mające wpływ na ograniczenie niskiej emisji:

• przebudowa kotłowni węglowej na gazową w budynku MZBM przy ul. Zawodzie 34a,
  oraz w budynku MZBM przy ul. Zapały l

• modernizacja kotłowni węglowej na gazową w Przychodni Rejonowej 14
  przy ul. Starzyńskiego

• likwidacja trzonów kuchennych węglowych w Przedszkolu Miejskim nr 34
  przy ul. H. Sawickiej

• likwidacja kotłowni węglowej poprzez podłączenie do sieci cieplnej Zespołu Szkół Kolejowych przy ul. Kilińskiego

Duży wpływ na zanieczyszczenie powietrza ma emisja z pojazdów samochodowych. Ocenia się, że ruch samochodowy w naszym kraju emituje ok. 50 % zanieczyszczeń gazowych do atmosfery.

W spalinach samochodowych występuje wiele groźnych dla zdrowia substancji np.: benzen, dioksyny, furany, węglowodory aromatyczne, ołów i jego związki i wiele innych.

Duży udział w emisji komunikacyjnej mają silniki autobusów transportu publicznego.
W związku z ciągle rosnącą liczbą samochodów, należałoby egzekwować wymogi norm poprzez przeprowadzanie systematycznych kontroli i nakładanie kar na właścicieli pojazdów
nie spełniających wymagań-kompetencje policji oraz rozważać zmiany organizacji ruchu
w centrach miast i miejscach o dużej gęstości zaludnienia.

W 2002 r. z GFOŚiGW dofinansowano montaż silników, spełniających warunki normy EURO l, w remontowanych 12 autobusach, przez Przedsiębiorstwo Komunikacji Miejskiej.

Podmioty gospodarcze prowadzące instalację, która powoduje emisję do powietrza,
są zobowiązane uzyskać pozwolenie na emisję pyłów i gazów do powietrza (art. 220 ustawy prawo ochrony środowiska).

Pozwolenie nie jest wymagane tylko w przypadku emisji niezorganizowanej
i niewielkich instalacji wymienionych w art.220 ust. 2 ustawy prawo ochrony środowiska.

Prowadzący instalację, z której emisja nie wymaga pozwolenia, ale mogącej stanowić uciążliwość dla środowiska powinien zgłosić ją organowi ochrony środowiska.

Zgłoszeniu podlegają również informacje o rezygnacji z rozpoczęcia
albo zakończenia eksploatacji instalacji.

Zakłady są zobowiązane do przestrzegania warunków określonych w pozwoleniu,
na emisję pyłów i gazów do powietrza wydawanych przez starostę lub wojewodę
w przypadku zakładów mogących znacząco oddziaływać na środowisko. Kontrole w tym zakresie przeprowadza Inspekcja Ochrony Środowiska.

Wszystkie podmioty wprowadzające zanieczyszczenia do powietrza są zobowiązane
do wnoszenia opłat tytułem korzystania ze środowiska, na konto urzędu marszałkowskiego. Opłaty te zasilają częściowo GFOŚiGW i PFOŚiGW. W przypadku braku wymaganego pozwolenia opłaty są podwyższone o 100 %.

Ochrona wód

18 lipca 2001 r. Sejm RP Uchwalił nową ustawę Prawo wodne, której przepisy weszły
w życie z dniem l stycznia 2002 r. Ustawa ta reguluje całokształt zagadnień związanych
z gospodarowaniem wodami, które ma być realizowane zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju. Jednym z elementów gospodarowania wodami jest zarządzanie zasobami wodnymi, któremu ta ustawa poświęca zdecydowanie więcej miejsca niż poprzednia z 1974 r., określając m.in. szczegółowe zadania organów administracji publicznej i administracji rządowej niezespolonej.

Na mocy przepisów art. 45 ust. l pkt l i 3 ustawy j.w. Minister Środowiska wydał rozporządzenie z dnia 29 listopada 2002r. w sprawie warunków, jakie należy spełnić
przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego ( Dz.U. nr 212 z 2002 r., poz. 1799 ). Rozporządzenie
to od dnia l stycznia 2003 r. zastąpiło przepisy rozporządzenia z dnia 5 listopada 1991 r.

Nowością w/w rozporządzenia jest określenie szczegółowych zasad jakie należy zachować przy pomiarach jakości ścieków, przez określenie miejsc poboru, ilości
pobieranych próbek w zależności od obciążenia oczyszczalni jak też preferencyjnych metod analiz ścieków i sposobu kontroli spełniania warunków przez określony rodzaj oczyszczalni.

Dokumentem nadającym uprawnienia do określonego w nim korzystania z wód
jest w dalszym ciągu pozwolenie wodno-prawne. Jest ono decyzją administracyjną wydawaną zarówno na podstawie Prawa wodnego jak i kodeksu postępowania administracyjnego, i musi spełniać wymogi przepisów zawartych w obu tych ustawach. Jest one wydawane w dalszym ciągu tylko na wniosek podmiotu zainteresowanego korzystaniem
z wód lub urządzeń wodnych. Integralną częścią pozwolenia jest dokumentacja - operat wodnoprawny, który musi spełniać wymogi i zawierać dokumenty określone w ustawie.

Organem właściwym do wydawania pozwoleń wodno-prawnych, poza nielicznymi
wyjątkami, jest starosta wykonujący to zadanie jako zadanie z zakresu administracji rządowej. Zgodnie z nowym Prawem wodnym do starosty należy wydawanie pozwoleń
wodno-prawnych na:

• Szczególne korzystanie z wód,

• Regulację wód oraz zmianę ukształtowania terenu na gruntach przylegających do wód, mającą wpływ na warunki przepływu wody,

• Wykonanie urządzeń wodnych,

• Rolnicze wykorzystanie ścieków, w zakresie nie objętym zwykłym korzystaniem z wód,

• Długotrwałe obniżenie zwierciadła wody podziemnej,

• Piętrzenie wody podziemnej,

• Odwodnienie obiektów lub wykopów budowlanych oraz zakładów górniczych,

• Wprowadzanie do urządzeń kanalizacyjnych ścieków zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego.

Brak pozwolenia wodno-prawnego na pobór wód lub wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi skutkuje koniecznością wnoszenia podwyższone opłaty za korzystanie
ze środowiska w tym zakresie. (od dnia 12 stycznia 2003 r. opłata podwyższona jest o 100%). Wprowadzony został obowiązek uiszczania opłat za ścieki opadowe. Narzuca to działania
w celu uporządkowania systemu odprowadzania wód opadowych z terenu miasta oraz zakładów.

Wraz z wejściem w życie nowego Prawa wodnego przestają obowiązywać dotychczasowe przepisy w zakresie ochrony przed powodzią, a w szczególności przestająfunkcjonować komitety przeciwpowodziowe. Zadania organów administracji rządowej
i samorządowej w zakresie bezpośredniej ochrony przed powodzią określa Ustawa o stanie klęski żywiołowej z dnia 18 kwietnia 2002 r. Wprowadza ona gminne zespoły reagowania, powiatowe zespoły reagowania kryzysowego, wojewódzkie zespoły reagowania kryzysowego oraz Rządowy Zespół Koordynacji Kryzysowej.

Zarządzeniem Prezydenta Miasta Sosnowca z dnia 18 marca 2003 r. powołany został Powiatowy Zespół Reagowania Kryzysowego, w skład którego wchodzą: szef zespołu Zastępca Prezydenta Miasta mgr inż. Ryszard Łukawski /odpowiedzialny za sprawy bezpieczeństwa/ oraz zastępca - Komendant Komendy Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej
- st. bryg. inż. Władysław Wyrzykowski oraz grupy robocze o charakterze stałym
i czasowym. Grupami roboczymi powiatowego zespołu o charakterze stałym są: grupa planowania cywilnego oraz grupa monitorowania, prognoz i analiz. Obie z w/w grup roboczych będą stanowić Powiatowe Centrum Zarządzania Kryzysowego, którego siedziba znajduje się w oddanym do użytku w roku ubiegłym budynku nowo utworzonej jednostki ratowniczo-gaśniczej Państwowej Straży Pożarnej w Sosnowcu przy ul. Wiejskiej nr 160, gdzie pełniony jest stały dyżur. Grupami roboczymi powiatowego zespołu o charakterze czasowym są: grupa operacji i organizacji działań, grupa zabezpieczenia logistycznego, grupa opieki zdrowotnej i pomocy socjalno-bytowej. Do zadań powiatowego zespołu należy
w szczególności: monitorowanie występujących klęsk żywiołowych i prognozowanie rozwoju sytuacji, realizowanie procedur i programów reagowania w czasie stanu klęski żywiołowej, opracowywanie i aktualizowanie planu reagowania kryzysowego, realizowanie polityki informacyjnej związanej ze stanem klęski żywiołowej, przygotowanie warunków umożliwiających koordynację pomocy humanitarnej.

Na terenie województwa śląskiego prowadzone są badania stanu czystości powierzchniowych wód płynących w ramach podsystemu monitoringu wód powierzchniowych. Monitoring powierzchniowych wód płynących jest systemem mającym
na celu pozyskiwanie, gromadzenie i przetwarzanie danych o jakości zasobów wód powierzchniowych oraz o przyczynach zanieczyszczenia tych wód. Struktura monitoringu
wód powierzchniowych obejmuje sieć krajową, sieci regionalne, sieci lokalne i osłonowe stacje ujęć wody. Badania prowadzone były przez Ośrodek Badań i Kontroli Środowiska
w Katowicach zgodnie z Polskimi Normami, lub według metodyk zalecanych przez Inspekcję Ochrony Środowiska. Na terenie Sosnowca badania monitoringu wód powierzchniowych płynących prowadzone są w 8 przekrojach kontrolno-pomiarowych.

W Sosnowcu jednym z głównych czynników powodujących zanieczyszczenie wód powierzchniowych, szczególnie rzeki Bobrek, są ścieki komunalne Powodują one deficyt tlenowy oraz wysokie stężenie substancji organicznych i zawiesiny. Są również odpowiedzialne za zanieczyszczenia bakteryjne rzek. Powodem tego jest brak systemu kanalizacji na terenie całego miasta, a także niewystarczające efekty pracy istniejących oczyszczalni komunalnych, aby sprostać aktualnym wymaganiom w zakresie oczyszczania ścieków, szczególnie w zakresie usuwania związków biogennych. Nie bez wpływu na jakość wód powierzchniowych są odprowadzane przez górnictwo zasolone wody dołowe. Prowadzone w ostatnim okresie badania wód w rzekach płynących przez Sosnowiec wykazały spadek zanieczyszczeń w zakresie związków mineralnych tj. chlorków
i siarczanów, co związane jest z restrukturyzacją górnictwa.

Problem na terenie miasta stanowi niesprawny system odprowadzania i oczyszczania ścieków z zasobów mieszkaniowych po byłej kopalni „Niwka - Modrzejów”. Administrowaniem tych zasobów od 1998 r zajmuje się Spółka Mieszkaniowa „Niwka-Modrzejów”. Ścieki odprowadzane są do rzeki Bobrek za pośrednictwem nieefektywnych urządzeń oczyszczających tj. 2-ch przepompowni wraz z osadnikami Imhoffa na osiedlu Parkowa (zostały wybudowane w roku 1974, jako prowizoryczny system oczyszczania ścieków z osiedla do czasu wybudowania kolektora „Bobrek”) oraz oczyszczalni „Tuwima”. Jakość ścieków znacznie odbiega od obowiązującym norm, w/w Spółka nie posiada pozwolenia wodnoprawnego na ich odprowadzanie do rzeki Bobrek.

W roku 2002 przeprowadzono 12 postępowań wodnoprawnych zakończonych wydaniem decyzji pozytywnych ( m.in. dla Spółdzielni Mieszkaniowej „Lokum” na odprowadzanie oczyszczonych ścieków do rzeki Białej Przemszy za pośrednictwem zmodernizowanej oczyszczalni, w związku z art. 129 Prawa wodnego - łączne (jedno) pozwolenie wodnoprawne dla zakładu tj. dla GPW - Zakładu Produkcji Wody Maczki na pobór wód powierzchniowych
z Kanału Centralnego w Jaworznie i rzeki Sztoły w miejscowości Ryszka
oraz na odprowadzanie ścieków do rzeki Białej Przemszy, na odwodnienie zrobów kopalni „Niwka-Modrzejów” oraz inne dotyczące regulacji cieków oraz przekroczeń nad i pod rzekami).

Ponadto, prowadzone są uzgodnienia w sprawach dotyczących gospodarki wodno-ściekowej, proponowanych w tym zakresie rozwiązań projektowych oraz we współpracy
z Regionalnym Zarządem Gospodarki Wodnej w Gliwicach - sprawy związane
z utrzymaniem cieków na terenie miasta. Problem stwarzają wrzucane do rzek wielkogabarytowe odpady, które mogą ograniczać przepływ wód lub powodować zatory
oraz uszkodzenia wałów przeciwpowodziowych. W br. rozkopane zostały wały rzeki Białej Przemszy w związku z kradzieżą kabla biegnącego w tym rejonie. Ubytki w wale przeciwpowodziowym zostały już uzupełnione. Obecnie trwałą prace porządkowe w tym rejonie rzeki.

Prowadzone w ostatnich latach działania zmierzające w kierunku poprawy jakości wód, mają swoje odzwierciedlenie w zrealizowanych i kontynuowanych inwestycjach związanych z porządkowaniem gospodarki ściekowej na terenie Sosnowca. Wymagają one ogromnych nakładów finansowych co związane jest z koniecznością pozyskania
odpowiednich funduszy.

Sukcesem w tej dziedzinie, pomimo wielu trudności, było zakończenie i oddanie
w roku 2000 do eksploatacji ponadlokalnej oczyszczalni „Radocha II”, spełniającej aktualne wymagania w zakresie usuwania zanieczyszczeń ze ścieków, w tym również związków biogennych. Posiada dwa ciągi technologiczne o łącznej przepustowości 164 000 m³/dobę. Obecnie pracuje jeden ciąg technologiczny oczyszczając w okresie bezdeszczowym
50 000 m³/dobę ścieków, a w okresie deszczowym 80 000 m /dobę. Oczyszczalnia „Radocha II” już w początkowym okresie eksploatacji pozwoliła na przejęcie ścieków z terenu miasta
za pośrednictwem kolektora „Prawobrzeżnego” oraz uruchomionego kolektora „Lewobrzeżnego” (ścieki z dzielnicy Zagórze Południe, ścieki z terenu Środuli Dolnej)
oraz ścieków odprowadzanych kolektorem Brynickim. Gwarantuje to pełne, zgodne
z wymogami obowiązującego prawa, oczyszczanie tych ścieków.

Przygotowano do realizacji inwestycję pn. „Uporządkowanie gospodarki wodno ściekowej w zlewni rzek Bobrek i Przemsza dla Sosnowca, Mysłowic i Katowic - Kolektor Bobrek.” Inwestycja międzygminna, umożliwiająca porządkowanie gospodarki ściekowej
w Sosnowcu, Mysłowicach i Katowicach oraz pozwalająca na dociążenie ściekami, posiadającej duże rezerwy, oczyszczalni ścieków „Radocha II”. Swym zakresem obejmuje ona wykonanie 15.400 mb kolektora i obiektów towarzyszących oraz modernizację oczyszczalni „Radocha II” - zakres działań obejmuje szereg prac mających na celu uruchomienie ciągów technologicznych, które zostały wybudowane ale nie są wykorzystywane, bądź też podniesienie sprawności istniejących urządzeń. Z uwagi na bardzo
wysoki koszt przedsięwzięcia (123 487 tyś. zł.) czynione starania w celu pozyskania środków finansowych z funduszy pozabudżetowych, w tym z Unii Europejskiej.

Kolektor „Bobrek” pozwoli na odbiór ścieków z południowych dzielnic Sosnowca oraz umożliwi likwidację małoefektywnych oczyszczalni „Kazimierz” i „Porąbka”. Oczyszczalnia „Porąbka” jest oczyszczalną mechaniczną, parametry oczyszczania znacznieodbiegają od wymogów jakie stawiają aktualne przepisy w tym zakresie. W celu rozwiązania problemu do czasu wykonania kolektora Bobrek, Rejonowe Przedsiębiorstwo Wodociągów
i Kanalizacji zamierza uruchomić dwie oczyszczalnie kontenerowe dla obsługi powyżej 10000 RLM w rejonie ul. Upadowej oraz w rejonie ul. Minerów (przy istniejącej oczyszczalni Porąbka). Realizacja zadania planowana jest w przyszłym roku. Do chwili obecnej zostały zlikwidowane oczyszczalnie „Radocha I” (ścieki skierowano do oczyszczalni „Radocha II”) i oczyszczalnia „Kozibąk”. Prowadzone są prace w celu usunięcia zagrożeń
i uporządkowania terenu byłej oczyszczalni Kozibąk (zakończenie w br.)

W bieżącym roku RPWiK rozpoczyna modernizację oczyszczalni „Zagórze”
polegającą na dostosowaniu pracy oczyszczalni do usuwania związków biogennych. Zadanie realizowane będzie ze środków własnych, zakończenie planowane jest w czerwcu 2004 r.

Na poprawę jakości wód rzeki Białej Przemszy duży wpływ ma zmodernizowana przez Spółdzielnię Mieszkaniową „Lokum” oczyszczalnia ścieków dla osiedla Bór-Południe.
W efekcie przeprowadzonych działań uzyskano poprawę funkcjonowania oczyszczalni pod względem technicznym i technologicznym - uzyskano właściwe efekty oczyszczania ścieków.

Podjęto szereg działań mających na celu poprawę zabezpieczenia przeciwpowodziowego na terenie miasta. Odbudowany został Potok Jamki i rowy
melioracyjne B, C, K wraz z przepustami (środki WFOSiGW oraz Banku Światowego).

Obecnie głównym zadaniem w tej dziedzinie jest regulacja rzeki Bobrek, prowadzona przez KWK „Kazimierz-Juliusz”. W ostatnich latach uregulowano rzekę na odcinku
od km 3 + 856 do km 7 + 225 tj. do mostu w ul. Łukasiewicza. Z regulacją rzeki związane są inwestycje towarzyszące - wybudowano nowy most w ul. Łukasiewicza. Zadanie realizowane było przez Urząd Miejski ze środków finansowych Banku Światowego, środków własnych, budżetu państwa oraz KWK „Kazimierz-Juliusz”. KWK „Kazimierz - Juliusz” wykonała przebudowę mostu w ul. Wileńskiej i zlikwidowała przepust tymczasowy. Ze względu na duży koszt i zakres zadania (przebudowa mostu, regulacja rzeki pod mostem, likwidacja przepustu tymczasowego) oraz konieczność likwidacji zagrożenia powodziowego Kopalnia wystąpiła w roku ubiegłym do Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej o przyznanie dotacji na realizację w/w prac. Otrzymała dotację w kwocie 596.813,5 zł. z WFOSiGW
oraz w kwocie 145 000 zł z GFOŚiGW. Zakończenie w/w prac pozwala na przystąpienie jeszcze w br. do regulacji dalszego odcinka rzeki tj. od mostu w ul Łukasiewicza do mostu
w ul. Boya-Żeleńskiego ( km 7 + 225 - 7 + 648 ).Kopalnia przewiduje regulację połowy tego odcinka rzeki w roku bieżącym, a zakończenie całości prac na tym odcinku w roku 2004.

W br. planowane jest rozpoczęcie prac związanych z regulacją Potoku Dańdówka. Obejmuje ona wykonanie wylotu potoku do rzeki Bobrek wraz z przepustem pod wałem przeciwpowodziowym oraz wykonanie pogłębionego koryta otwartego z umocnieniem
na odcinku od wylotu do rzeki Bobrek do ul. Traugutta. Odcinek od ul. Traugutta do mostu kolejowego PKP zostanie zarurowany. Jest to bardzo ważne zadanie, którego realizacja przyczyni się przede wszystkim do zabezpieczenia przed zalewaniem terenów sąsiadujących
z trasą potoku. Ponadto, w wyniku znacznego pogłębienia dna potoku umożliwione będzie odwodnienie i zdrenowanie przyległych terenów osiedla przy ul. Traugutta, a przez to zabezpieczenie piwnic budynków przed zalewaniem, umożliwi również odprowadzanie wód opadowych z rejonu Strefy Ekonomicznej w Sosnowcu-Dańdówce przy ul. Jedności.

Regulacji wymaga również Rów Mortimerowski. Do realizacji tego zadania zobowiązana jest Spółka Restrukturyzacji Kopalń w Katowicach - Zakład „Centralny Zakład Odwadniania Kopalń” w Czeladzi. W roku 2001 wykonany został projekt techniczny
i budowlany przebudowy tego rowu, którym odprowadzane są wody dołowe z pompowni głębinowej „Porąbka-Klimontów” do rzeki Bobrek W ubiegłym roku wykonano I etap pracpolegający na usunięciu zatorów oraz odchwaszczeniu skarp na kolektorze otwartym. W 2004 roku planowany jest remont konstrukcji kanału w celu przyjęcia wód zrzutowych z szybu „Ryszard” - po zamontowaniu 2-go agregatu pompowego. Realizacja prac i wysokość nakładów uzależniona będzie od kwoty przyznanej dotacji budżetowej, z której w 100% pokrywane są koszty działalności zakładu.

Wykresy przedstawiają wyniki monitoringu wód powierzchniowych płynących rzek
na terenie Sosnowca.

OCENA JAKOŚCI WÓD ZLEWNI WISŁY I ODRY

WEDŁUG KLASYFIKACJI FIZYKO - CHEMICZNEJ W 2001 ROKU

Nazwa zlewni	Rok	Długość badanych rzek
				I klasa	II klasa	III klasa	Non (nie odpowiadające normom)
ODRA	2001	-	257,8	205,1	625,5
WISŁA	2001	133,7	120,0	314,4	596,5

Gospodarka odpadami

Problematyka gospodarowania odpadami została uregulowana trzema podstawowymi
w tej dziedzinie aktami prawnymi, tj.:

• ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 roku - Prawo ochrony Środowiska,

• ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 roku o odpadach,

• ustawą z dnia 13 września 1996 roku o utrzymaniu czystości i porządku
  w gminach.

W bieżącym roku ustawa z dnia 19 grudnia 2002 roku o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 7 poz.78) wprowadziła zmiany w ustawie
o odpadach. Nowelizacja polega między innymi na uproszczeniu postępowania administracyjnego przy wydawaniu decyzji w zakresie gospodarki odpadami. Skreślono powiatowego inspektora sanitarnego jako organ opiniujący wydawane decyzje (umożliwia
to posiadaczom odpadów uzyskanie stosownej decyzji w krótszym terminie).

Jedną z ważniejszych regulacji prawnych obowiązującej od 1.10.2001 r. ustawy
o ochronie środowiska i ustawy o odpadach jest wymóg opracowania na wszystkich szczeblach administracji państwowej programów ochrony środowiska i planów gospodarki odpadami.

Powiaty i gminy są obowiązane do sporządzenia programu ochrony środowiska jako podstawowego dokumentu realizacji polityki ekologicznej w powiecie i gminie,
a także powiatowego i gminnego planu gospodarki odpadami, który stanowi część programu ochrony środowiska.

Sosnowiec jest miastem na prawach powiatu, plan gospodarki odpadami winien więc obejmować działania powiatu i gminy.

Zgodnie z ustawą o odpadach, plan gospodarki odpadami winien obejmować wszystkie rodzaje odpadów powstające na terenie miasta oraz przywożonych na teren,
a w szczególności odpady komunalne z uwzględnieniem odpadów ulegających biodegradacji, odpady opakowaniowe, odpady budowlane, wraki samochodowe, opony oraz odpady niebezpieczne, w tym odpady medyczne i weterynaryjne, oleje odpadowe, baterie
i akumulatory.

Powiatowy i gminny plan gospodarki odpadami powinien być opracowany zgodnie z planem wyższego szczebla tj. planem wojewódzkim w terminie do 31 grudnia 2003 roku.

W lutym 2002 roku został opracowany „Kompleksowy program gospodarki odpadami niebezpiecznymi w rejonie Polski południowej”.

Głównym realizatorem ze strony polskiej był Instytut Gospodarki Odpadami w Katowicach oraz Instytut Ekologii Terenów Uprzemysłowionych z Katowic. Podstawę do opracowania programu stanowiły wyniki przeprowadzonej inwentaryzacji ilości i rodzajów wytwarzanych odpadów niebezpiecznych. Inwentaryzacja została sporządzona na podstawie wydanych decyzji dot. gospodarki odpadami, tut. Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa udostępniał wydane decyzje dotyczące odpadów niebezpiecznych, pochodzących z terenu miasta Sosnowca. Opracowywany program będzie częścią składową wojewódzkiego planu
gospodarki odpadami.

Program zakłada m.in. tworzenie gminnych punktów zbiórki odpadów niebezpiecznych. Zadaniem gminnego punktu zbiórki odpadów niebezpiecznych będzie odzyskać odpady niebezpieczne ze strumienia odpadów komunalnych wytwarzanych przez mieszkańców Sosnowca oraz od drobnych wytwórców z terenu miasta.

Proponuje się zorganizowanie takiego punktu na terenie Miejskiego Zakładu Składowania Odpadów w Sosnowcu, przy ul. Grenadierów.

W maju 2002 roku został przyjęty przez Radę Ministrów Program Usuwania Azbestu
i Wyrobów Zawierających Azbest Stosowanych na Terytorium Polski.

Celem programu jest:

• spowodowanie oczyszczenia terytorium Polski z azbestu oraz usunięcie stosowanych
  od wielu lat wyrobów zawierających azbest,

• wyeliminowanie negatywnych skutków zdrowotnych u mieszkańców Polski spowodowanych azbestem oraz ustalenie koniecznych do tego uwarunkowań,

• spowodowanie sukcesywnej likwidacji oddziaływania azbestu na środowisko
  i doprowadzenie, w określonym horyzoncie czasowym, do spełnienia wymogów ochrony środowiska,

• stworzenie odpowiednich warunków do wdrożenia przepisów prawnych oraz norm postępowania z wyrobami zawierającymi azbest, stosowanych w Unii Europejskiej.

W dniu 14 sierpnia 1998 roku Minister Gospodarki wydał rozporządzenie w sprawie sposobów bezpiecznego użytkowania oraz warunków usuwania wyrobów zawierających azbest, zgodnie z którym :

• właściciele lub zarządcy obiektów i urządzeń budowlanych z zabudowanymi wyrobami zawierającymi azbest winni sporządzić ocenę stanu technicznego i bezpiecznego użytkowania wyrobów zawierających azbest i przedłożyć do terenowego organu nadzoru budowlanego,

• prace polegające na usuwaniu lub naprawie wyrobów zawierających azbest winny być wykonywane przez specjalistyczne firmy, które posiadają zatwierdzony program gospodarki odpadami azbestowymi,

• realizacja robót winna być zgłoszona do terenowego organu nadzoru budowlanego.

Usuwanie i wymiana wyrobów zawierających azbest jest zadaniem długotrwałym ze względu
na ich dużą ilość, a także wysokość potrzebnych środków finansowych. Szacuje się,
że do przeprowadzenia tego procesu niezbędny będzie okres ok. 30-tu lat.

Program zakłada usunięcie z terenu województwa śląskiego w latach 2003 - 2032 682004 m³ odpadów zawierających azbest oraz budowę na terenie naszego województwa
5 specjalistycznych składowisk (jedno o pow. l ha, 4 o pow. 2 ha) do lokowania tych odpadów.

Na zlecenie tut. Wydziału Ochrony Środowiska i Rolnictwa w okresie od 23. 10. 2002 r. do 07.11.2002 r. zostało zlikwidowane „dzikie” składowisko odpadów azbestowych, zlokalizowane na terenie będącym własnością gminy Sosnowiec, (działka nr 1/8 w rejonie POD „Śrdodula”). Zadanie zostało zrealizowane przez firmę Remontowo-Budowlaną „UTIL” Stanisław Zacłona Ryczówek ul. Dolna 8, wybraną w drodze przetargu przeprowadzonego
w trybie „Zapytania o cenę”. W ramach zadania z wyżej wymienionego terenu zostały zebrane
i spakowane odpady materiałów budowlanych zawierające azbest, następnie przetransportowane i złożone na specjalistycznym składowisku w „Jednostce Ratownictwa Chemicznego” w Tarnowie z Powiatowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

W październiku 2002 roku został przyjęty przez Radę Ministrów Krajowy Plan Gospodarki Odpadami. Plan ten określa aktualny stan gospodarki odpadami w Polsce
z podziałem na sektor komunalny i sektor gospodarczy wraz z wydzieleniem odpadów niebezpiecznych.

W programie zawarta jest prognoza ilości wytwarzanych odpadów w Polsce do 2014 roku, zarówno w sektorze komunalnym jak i sektorze gospodarczym. Przy opracowywaniu planugłówny nacisk położony został na okres krótkoterminowy 2003-2006, czyli pierwszą czterolatkę realizacji planu. Zgodnie z ustawą o odpadach, co cztery lata program powinien
być weryfikowany i aktualizowany. Przedstawione są cele i zadania w gospodarowaniu odpadami oraz planowane nakłady na przedsięwzięcia inwestycyjne i pozainwestycyjne
w latach 2003 do 2014.

Obecnie w tut. Wydziale Ochrony Środowiska i Rolnictwa trwają prace przetargowe
na opracowanie planu gospodarki odpadami dla Sosnowca. Plan określi optymalny system gospodarki odpadami na terenie naszego miasta.

Według aktualnego rozeznania konieczne będą do podjęcia w najbliższych latach następujące działania:

• wprowadzenie selektywnej zbiórki odpadów oraz programu edukacyjnego w tym zakresie,

• rozbudowa istniejącego składowiska odpadów komunalnych,

• budowa stacji segregacji odpadów,

• budowa kompostowni odpadów organicznych,

• budowa i uruchomienie punktu zbiórki odpadów niebezpiecznych.

Odpady przemysłowe

W dniu 27 kwietnia 2001 r. Sejm RP uchwalił ustawę o odpadach (Dz.U. Nr 62, poz. 628). Nowa ustawa o odpadach obowiązuje od 1.10.2002 r. i wprowadza do prawodawstwa polskiego około 30 dyrektyw Unii Europejskiej dotyczących postępowania z odpadami. Ustawa ta została znowelizowana w styczniu bieżącego roku.

Ustawa określa zasady postępowania z odpadami w sposób zapewniający ochronę życia
i zdrowia oraz ochronę środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju,
a w szczególności zasady zapobiegania powstawaniu odpadów lub ograniczenia ilości odpadów i ich uciążliwości, a także odzysku lub unieszkodliwiania odpadów.

Ustawa wprowadza nowe pojęcie - posiadacza odpadów - należy tu rozumieć każdego,
kto faktycznie włada odpadami.

Zasady gospodarki odpadami adresowane są do wszystkich posiadaczy odpadów. W rozdziale trzecim w/w ustawy określone zostały obowiązki organów w zakresie sporządzania planów gospodarki odpadami. Rozdział czwarty został poświęcony obowiązkom posiadaczy
odpadów.

Obowiązki wytwórcy odpadów określa art.17, który po nowelizacji określa obowiązki wytwórcy odpadów w następujący sposób:

• wytwórca odpadów zobowiązany jest do :

1. uzyskania decyzji zatwierdzającej program gospodarki odpadami niebezpiecznymi, jeżeli wytwarza odpady niebezpieczne w ilości powyżej 0,1 Mg rocznie,

2. przedłożenia informacji o wytwarzanych odpadach oraz o sposobach gospodarowania wytworzonymi odpadami, jeżeli wytwarza odpady niebezpieczne w ilości do 0,1 Mg rocznie albo powyżej 5 Mg rocznie odpadów innych niż niebezpieczne,

3. do uzyskania pozwolenia na wytwarzanie odpadów, które powstają w związku
   z eksploatacją instalacji, jeżeli wytwarza powyżej l Mg odpadów niebezpiecznych rocznie lub powyżej 5 tysięcy Mg odpadów innych niż niebezpieczne rocznie.

Ponadto każda działalność związana z gospodarowaniem odpadami wymaga uzyskania stosownego zezwolenia.

Właściwym do wydawania decyzji wymaganych ustawą o odpadach w zakresie gospodarki odpadami jest wojewoda i starosta.

Wojewoda wydaje decyzję dla przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać
na środowisko, dla których obowiązek sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko wynika z przepisów o ochronie środowiska oraz gdy dotyczy eksploatacji instalacji
na terenach zakładów zaliczanych do tych przedsięwzięć.

Starosta wydaje decyzję dla pozostałych przedsięwzięć.

Właściwość miejscową natomiast ustala się według miejsca wytwarzania odpadów, odzysku
lub unieszkodliwiania. Jednakże do wydania zezwolenia na transport odpadów właściwym
jest starosta ze względu na miejsce siedziby lub zamieszkania posiadacza odpadów. Wszystkie zezwolenia wydawane są na wniosek zainteresowanego na czas określony,
nie dłuższy niż 10 lat.

W roku 2002 w tutejszym Wydziale Ochrony Środowiska i Rolnictwa wydano:

• 14 pozwoleń na wytwarzanie odpadów oraz 2 postanowienia opiniujące wytwarzanie odpadów, dla których decyzje wydaje wojewoda (dla firmy TIMKEN POLSKA Sp. z o. o.
  oraz dla Przedsiębiorstwa Gospodarki Odpadami CORTEX-II Sp. z o. o.),

• 30 decyzji zatwierdzających program gospodarki odpadami niebezpiecznymi wytwarzanymi na terenie miasta,

• 39 decyzji zezwalających na prowadzenie działalności w zakresie zbierania, transportu, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów oraz 4 postanowienia opiniujące prowadzenie działalności, dla których decyzje wydaje wojewoda (dla Kopalni Piasku „Maczki Bór”
  na wykorzystanie odpadów do rekultywacji wyrobiska popiaskowego oraz wykorzystanie osadów ściekowych do sporządzenia mieszanek glebowych, dla KWK „Kazimierz Juliusz” na wykorzystanie odpadów do podsadzki hydraulicznej, dla firmy ERSI POLAND Sp. z o. o. na prowadzenie działalności w zakresie odzysku odpadów),

• przyjęto 40 informacji o sposobach gospodarowania z odpadami innymi
  niż niebezpieczne.

Odpady komunalne

Gospodarka odpadami komunalnymi należy do zadań własnych gminy. W 1997 roku Rada Miejska w Sosnowcu przyjęła Uchwałę nr 496/XXXVIII/97 w sprawie szczegółowych zasad utrzymania czystości i porządku w gminie.

Integralną część uchwały stanowi regulamin dotyczący warunków techniczno-organizacyjnych gromadzenia i usuwania odpadów komunalnych i utrzymania czystości na terenie miasta Sosnowca.

Regulamin określa sposób dysponowania odpadami, w tym sposób transportu, segregacji, utylizacji i składowania odpadów.

W regulaminie zostały również określone szczegółowe zasady utrzymania czystości
na terenie nieruchomości poprzez:

• wyposażenie w pojemniki służące do gromadzenia odpadów komunalnych,

• wyposażenie w szczelne zbiorniki (szamba) w przypadku braku możliwości podłączenia do kanalizacji oraz zawarcie umowy na ich opróżnianie,

• usuwanie odpadów cyklicznie w zależności od rodzajów zabudowy i rodzajów obiektów (mieszkalne, użyteczności publicznej) określone zostały normatywy objętościowe
  dla tygodniowego cyklu usuwania odpadów,

• składowanie żużla i popiołu z lokalnych kotłowni w osobnych pojemnikach, zaopatrzonych w pokrywy.

Właściciele nieruchomości zostali zobowiązani do zawierania umów na usuwanie odpadów z podmiotami posiadającymi zezwolenie na prowadzenie takiej działalności.

Odpady komunalne z terenu miasta Sosnowca unieszkodliwiane są poprzez składowanie na składowisku Miejskiego Zakładu Składowania Odpadów w Sosnowcu
przy ul. Grenadierów.

Odpady niebezpieczne oraz odpady przemysłowe nie mogą być gromadzone wspólnie
z pozostałymi odpadami.

Deponowanie odpadów odbywa się na zorganizowanym, uporządkowanym, będącym
pod stałą kontrolą i nadzorem obiekcie, który został oddany do użytkowania w 1996 roku. Powierzchnia składowania (podpoziomowego)odpadów wynosi 6,70 ha i została podzielona
na kwatery.

Dla zabezpieczenia składowiska przed infiltracją w grunt odcieków powstających w okresie opadów atmosferycznych, roztopów zostało ono zabezpieczone poprzez uszczelnienie skarp
i dna składowiska.

Odpady przywożone są do wnętrza kwatery, tam są rozładowywane na dnie tworząc warstwę 1,0 m (stosuje się zagęszczanie odpadów kompaktorem, warstwami grubości 0,30-0,50 metra), po osiągnięciu warstwy 2,0 m następuje przewarstwienie materiałem obojętnym
- inertnym o grubości warstwy 0,10-0,20 m.

Składowisko prowadzone jest pod górę, warstwami poziomo ukośnymi.

Odcieki odprowadzane są do zbiornika odcieków o pojemności ok. 900 m³, a następnie odwożone do unieszkodliwiania do oczyszczalni miejskiej.

Na zagospodarowanie obiektu składowiska składa się również układ dróg transportowo-rozładunkowych oraz zaplecze socjalno-techniczne wraz z wagą elektroniczną.

Za bramą wjazdową obok parkingu zabudowano śluzę dezynfekcyjną dla odkażania kół samochodów wyjeżdżających ze składowiska.

Podczas eksploatacji składowiska wykonywane są studnie odgazowujące z rur betonowych
o średnicy 1000 mm. Kręgi wznoszone są równolegle do postępu prac eksploatacyjnych
na składowisku.

Rocznie na składowisko Miejskiego Zakładu Składowania Odpadów przyjmowane jest ok. 100 tyś. ton odpadów, w roku 2001 przyjęto 100213 ton, w roku 2002 - 104 944 tony, stan nagromadzenia odpadów na składowisku na koniec 2002 roku wynosi 766309 ton. Przewiduje się zapełnienie składowiska do końca 2004 roku.

Na terenie składowiska został zlokalizowany zakład utylizacji gazu wysypiskowego. Gaz wysypiskowy ze składowiska w Sosnowcu jest wykorzystywany do skojarzonej produkcji energii cieplnej i elektrycznej.

Energia elektryczna zostaje przekazana do systemu energetycznego Będzińskich Zakładów Energetycznych, zaopatrujących Sosnowiec w prąd.

Energia cieplna dostarczana jest do kolektorów zbiorczych Zakładu Energetyki Cieplnej
w Katowicach, oddział w Sosnowcu, znajdujących się w bezpośrednim sąsiedztwie obiektu pozyskiwania gazu.

Elektrownia biogazowa w Sosnowcu jest w stanie produkować ok. 800 kW/h energii elektrycznej i ok. l MW/h energii cieplnej.

Miasto opracowało koncepcję rozbudowy składowiska odpadów komunalnych, a po jej uzgodnieniu opracowano dokumentację projektowana budowę I kwatery składowiska o pow.
4,0 ha.

Zostanie ono wybudowane na terenie wyrobiska poeksploatacyjnego Kopalni Piasku Podsadzkowego „Maczki-Bór”, w sąsiedztwie eksploatowanego składowiska. Teren o pow.
26 ha i głębokości do 25 m, stanowiący wyeksploatowane pole „Bór-Zachód” został przekazany przez Kopalnię „Maczki-Bór” Urzędowi Miasta Sosnowca.

Projekt rozbudowy składowiska obejmuje wykonanie I kwatery o pow. 4,0 ha.

Zakłada on:

• Niwelację terenu, która ma za zadanie ukształtowanie niecki wyrobiska, celem zabezpieczenia przed wpływem wód gruntowych,

• Odwodnienie terenu ukształtowanego pod uszczelnioną niecką składowiska poprzez wykonanie ciągów drenażowych, rowów odwodnienia powierzchniowego
  oraz odprowadzenia wód gruntowych i opadowych poza teren zabudowy,

• Uszczelnienie całego składowiska (dna i skarp) wykładziną HDPE grubości 2 mm
  i wykładziną bentomat,

• Odprowadzenie odcieków drenażem sączącym z rur HDPE,

• Budowę pośredniego zbiornika odcieków o poj. V= 500 m³, docelowo wykorzystany zostanie zbiornik przy istniejącym składowisku,

• Odgazowanie składowiska za pomocą studni odgazowujących,

• Budowę zaplecza socjalnego i administracyjnego oraz budowę śluzy dezynfekcyjnej
  i wagi elektronicznej.

Aktualnie jako prace przygotowawcze do rozbudowy składowiska został przeprowadzony przetarg na wykonanie niwelacji terenu, mającej na celu ukształtowanie niecki wyrobiska. Ukształtowanie będzie polegać na podniesieniu rzędnej dna wyrobiska poprzez nadsypanie warstwą gruntów ilastych. Prace zostaną rozpoczęte po podpisaniu umowy w kwietniu bieżącego roku.

W roku 2002 Wydział Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej usunął 27 „dzikich” składowisk odpadów, zlokalizowanych na terenie miasta, koszt ich usunięcia wyniósł ok. 100 tys. złotych.

Od 1998 roku prowadzona jest w 13 aptekach naszego miasta zbiórka nieużytecznych, przeterminowanych leków, które utylizowane są w Zakładzie Utylizacji Odpadów
Szpitalnych w Katowicach.

Środki finansowe na transport i utylizację pochodzą z Powiatowego Funduszu Ochrony Środowiska i gospodarki Wodnej.

Od kilku lat wspólnie z Zakładem Składowania Odpadów organizowany jest konkurs
w szkołach podstawowych „Zbiórka zużytych baterii”. Konkurs ma na celu przede wszystkim edukację ekologiczną dzieci, jak również w pewnym stopniu wyeliminowanie odpadów niebezpiecznych ze strumienia odpadów komunalnych.

Szkoły, które zbiorą największą ilość baterii otrzymują nagrody pieniężne z Powiatowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Aby zmniejszyć negatywny wpływ odpadów na środowisko i zdrowie ludzi konieczne
jest kompleksowe podejście do problemu odpadów i rozwijanie zintegrowanego systemu gospodarki odpadami.

Rekultywacja terenów poprzemysłowych

W związku z likwidacją zakładów górniczych dużym problemem jest rekultywacja terenów poprzemysłowych.

Z chwilą wygaśnięcia koncesji zniesiony zostaje obszar górniczy oraz teren górniczy, a także ustaje jednocześnie nadzór organu górniczego nad zakładem górniczym, w tym także nad zagadnieniami związanymi z ochroną powierzchni.

Prowadzone przez Ministerstwo Gospodarki działania dotyczące restrukturyzacji górnictwa, doprowadziły do utworzenia nowych podmiotów gospodarczych, zadaniem których jest przejęcie zagadnień związanych z likwidacją zakładów górniczych oraz ochrona kopalń czynnych przed zagrożeniem wodnym.

W dniu 21.08.2000r. w Sądzie Rejonowym w Katowicach zarejestrowania została Spółka Restrukturyzacji Kopalń S.A. w Katowicach, której zadaniem jest między innymi likwidacja obiektów i urządzeń infrastruktury kopalń węgla kamiennego, zagospodarowywania
lub zbywania ich majątku oraz realizacja warunków zawartych w decyzjach Ministerstwa Środowiska dotyczących wygaśnięcia koncesji.

Aktualnie w skład w/w Spółki wchodzą między innymi następujące oddziały - zakłady Spółki:

1. objęte nadzorem władz górniczych

Centralny Zakład Odwadniania Kopalń w Czeladzi, do którego włączono 6 rejonów pompowania utworzonych z majątku zlikwidowanych kopalń „Saturn”, „Sosnowiec”, „Porąbka - Klimontów”, „Paryż”,”Grodziec”, „Niwka - Modrzejów”;

Zadaniem w/w Zakładu jest zintegrowanie systemów odwadniania kopalń zlokalizowanych w Górnośląskim Zagłębiu Węglowym oraz ochrona kopalń czynnych przed zagrożeniem wodnym.

2. nie objęte nadzorem władz górniczych

- Spółka Restrukturyzacji Kopalń Oddział w Sosnowcu Zakład KWK „Czeladź -Sosnowiec”,

- Spółka Restrukturyzacji Kopalń Oddział w Jaworznie Zakład KWK „Jan Kanty -Siersza”.

W świetle aktualnych uregulowań prawnych Spółka Restrukturyzacji Kopalń S.A.
w Katowicach jako następca prawny, odpowiedzialna jest za realizację zadań związanych
z rekultywacją terenów przemysłowych byłych kopalń na obszarze naszego miasta. Realizacja zadań przejętych przez Spółkę uwarunkowana jest otrzymaniem środków budżetowych.

Postęp prac rekultywacyjnych ocenia się jako bardzo słaby.

W celu rekultywacji i zagospodarowania terenów poprzemysłowych miasto uczestniczy w projekcie „RESCUE” - Regeneracja europejskich terenów w miastach
i otoczeniu przemysłowym. Projekt finansowany jest ze środków Unii Europejskiej w ramach V Programu Ramowego.

Projekt został uruchomiony w marcu 2002 r i zrealizowany będzie w ciągu 3 lat. Projekt został zgłoszony w kategorii „Miasto przyszłości i dziedzictwo kulturowe”. Partnerami projektu są obok miasta Sosnowca jednostki badawcze z 4 państw europejskich.

Celem projektu jest opracowanie korzystnych ekonomicznych narzędzi (projektowych, planistycznych i zarządczych) oraz strategii służącej do rekultywacji terenów poprzemysłowych. Projekt swym zasięgiem obejmuje tereny po eksploatacji górniczej
w Sosnowcu, które zgodnie ze „Studium uwarunkowań zagospodarowania przestrzennego miasta” odgrywają kluczową rolę w rozwoju miasta.

Wypracowana w ramach projektu i przyjęta do realizacji koncepcja zagospodarowania terenu KWK Sosnowiec i sąsiedztwa:

Rekultywacja i zagospodarowanie terenów po byłej KWK „Sosnowiec” dla potrzeb parku przemysłowego oraz rewitalizacja pozostałego obszaru pogórniczego przy uwzględnieniu aspektu ochrony dziedzictwa kulturowego.

W ramach tej koncepcji przewiduje się wykonanie:

• utworzenie Parku Przemysłowego na terenie byłej KWK „Sosnowiec”

• przebudowa ul. Narutowicza i ul. Witosa oraz remont obiektów mostowych w ciągu
  ul. Narutowicza,

• przebudowa ul. Kombajnistów,

• adaptacja istniejących obiektów dla potrzeb Muzeum Historii Górnictwa,

• budowa infrastruktury na terenie pokopalnianym na potrzeby Parku Przemysłowego
  i budownictwa mieszkaniowego,

• budowa Całorocznego Centrum Sportowo - Rekreacyjnego Środula.

Dzięki realizacji projektu opracowanych zostało wiele dokumentów np.:

• opracowanie nt. geologiczno - inżynierskiej charakterystyki terenu górniczego
  KWK „Sosnowiec”.

• opracowanie nt. „Skutków likwidacji zakładu górniczego KWK „Sosnowiec”
  w granicach terenu górniczego do celów zainwestowania”.

• opracowanie nt. „Wpływu zalewania nieczynnych wyrobisk KWK „Sosnowiec”
  na środowisko wód podziemnych, ze szczególnym uwzględnieniem GZWP na terenie miasta Sosnowca”.

• opracowanie nt. uwarunkowania funkcjonalno - przestrzenne i ekologiczne dla miasta Sosnowca, a w szczególności terenu KWK „Sosnowiec”.

• analizy ekologiczno - technicznych realizacji Parku Przemysłowego na terenie
  KWK „Sosnowiec”.

• analizy ekonomiczno - społecznej realizacji Parku Przemysłowego na terenie
  KWK „Sosnowiec”.

Pracownicy Urzędu bezpośrednio zaangażowani w projekt mają możliwość poznawania zasad realizacji projektu zgodnie z wymogami UE, wymiany doświadczeń z partnerami zagranicznymi, promocji miasta w trakcie odbywających się spotkań, warsztatów w ramach projektu.

Miasto przygotowuje aktualnie projekt do Funduszu Spójności pn.: „Kompleksowa rekultywacja i zagospodarowanie terenów poprzemysłowych w Sosnowcu, w tym terenów pokopalnianych” w części dotyczącej rekultywacji i zagospodarowania terenów byłych kopalń KWK „Porąbka - Klimontów”, KWK „Sosnowiec”, KWK „Niwka - Modrzejów” oraz innych terenów poprzemysłowych.

Ochrona prawna drzew i krzewów

Ochrona prawna drzew i krzewów jest jednym z kierunków ochrony środowiska. Celem ochrony terenów zieleni jest zapewnienie mieszkańcom miasta korzystania z przyrody żywej w celach wypoczynkowych, zdrowotnych i estetycznych.

Ochrona ta polega na nakazie utrzymania drzew i krzewów we właściwym stanie
oraz na zakazie usuwania drzew i krzewów z terenów użytkowanych nieruchomości
bez zezwolenia. Obowiązek utrzymywania drzew i krzewów we właściwym stanie ustanawia ustawa z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody w art.47e ust. l (tekst jednolity Dz.U. z 2001 r. Nr 99 poz. 1079, ze zmianami).

Obowiązek ten kierowany jest do władających nieruchomościami, a więc właścicieli, najemców, dzierżawców, zarządców, którymi mogą być osoby fizyczne, osoby prawne
lub jednostki organizacyjne bez osobowości prawnej. Obowiązek ten obejmuje powstrzymywanie się od usuwania drzew i krzewów i wykonywanie zabiegów pielęgnacyjnych w celu utrzymywania właściwego stanu zdrowotnego drzew.

Władający nieruchomością zobowiązany jest do przeprowadzania takich zabiegów pielęgnacyjnych drzew, które zapewnią nie tylko stan bezpieczny, ale także stan właściwy pod względem przyrodniczym.

W przypadkach, gdy zachodzi konieczność usunięcia drzew lub krzewów władający nieruchomością, zgodnie z art. 47e ust.2 w/w ustawy, zobowiązany jest wystąpić z wnioskiem
o zezwolenie do Prezydenta miasta, wójta lub burmistrza.

Wszczęte postępowanie administracyjne kończy się podjęciem decyzji administracyjnej, której treścią może być:

• udzielenie zezwolenia bez jakichkolwiek warunków,

• udzielenie zezwolenia warunkowe tj.: uzależnione od przesadzenia drzew
  lub krzewów we wskazane miejsce,

• zastąpienie drzew lub krzewów przewidzianych do usunięcia innymi drzewami
  lub krzewami.

W przypadku nie uznania zasadności wniosku następuje odmowa udzielenia zezwolenia. Władający nieruchomością, którzy uzyskali wymagane zezwolenie na usunięcie drzew
i krzewów ponoszą opłaty w przypadku gdy są przedsiębiorcami oraz gdy nie ma okoliczności zwalniających z obowiązku ponoszenia opłat np. gdy drzewa zagrażają bezpieczeństwu mienia w istniejących obiektach budowlanych, bezpieczeństwu ruchu drogowego, kolejowego lub gdy wycinka drzew lub krzewów związana jest z koniecznymi zabiegami pielęgnacyjnymi istniejącej zieleni miejskiej.

Ustawa o ochronie przyrody przewiduje trzy wyjątki od wymogu uzyskania zezwolenia
na usunięcie drzew i krzewów tj.:

• drzewa i krzewy owocowe (z wyłączeniem nieruchomości wpisanych do rejestru zabytków),

• drzewa i krzewy sadzone na plantacjach,

• oraz drzewa i krzewy w wieku do 5 lat.

W roku 2002 zostało wydanych 211 zezwoleń na usuniecie drzew i krzewów, w tym naliczono opłaty za usuwane drzewa i krzewy w wysokości 210 100,70 zł, która to kwota wpłynęła na konto Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
W większości przypadków wydawano zezwolenia na usunięcie drzew z gatunku topola,
bez naliczania opłat, z powodu ich złego stanu bądź obumarcia lub gdy stanowiły zagrożenie bezpieczeństwa mienia w istniejących obiektach.

Drzewa i krzewy usuwane za zezwoleniem zastępowane są drzewami i krzewami szlachetnych gatunków w ilościach określonych decyzją, głównie sadzone są na terenach miejskich i osiedlowych. Proponuje się sadzenie drzew szczepionych o małych koronach.

Przepisy ustawy o ochronie przyrody przewidują również stosowanie kar
w przypadkach gdy następuje:

• zniszczenie terenów zieleni albo drzew lub krzewów, powodowane niewłaściwym wykonywaniem robót ziemnych lub wykorzystaniem sprzętu mechanicznego albo urządzeń technicznych oraz zastosowaniem środków chemicznych w sposób szkodliwy
  dla roślinności,

• usuwanie drzew lub krzewów bez wymaganego zezwolenia,

• zniszczenie spowodowane niewłaściwą pielęgnacją terenów zieleni, zadrzewień, drzew
  lub krzewów.

Aktualnie w Wydziale Ochrony Środowiska i Rolnictwa są prowadzone trzy postępowania karne.

W ubiegłym roku zaobserwowano, zwłaszcza na terenach osiedli mieszkaniowych, wykonywanie w sposób niewłaściwy pielęgnacji drzew głównie z gatunku topola, które zostały drastycznie przycięte, nie zgodnie z podstawowymi zasadami cięć. W tej sprawie prowadzone są postępowania wyjaśniające ze Spółdzielnią Mieszkaniową „Saturn”
oraz Spółdzielnią Mieszkaniową „Hutnik”.

W okresie wegetacyjnym zostaną przeprowadzone oględziny przyciętych drzew w celu sprawdzenia czy drzewa zachowały żywotność i czy podjęte przez w/w administracje działania nie były szkodliwe dla drzew. Ponadto w/w Spółdzielnie zostały zobowiązane
do nasadzenia z własnych środków nowych drzew na terenie osiedlowym, aby w ten sposób
w części zrekompensować ubytek zieleni.

Do wszystkich Spółdzielni Mieszkaniowych oraz do zarządców terenów zielonych zostały wysłane pisma przypominające, że prace pielęgnacyjne drzew winny być prowadzone
w sposób właściwy przez firmy specjalistyczne. Równocześnie poinformowano, że przypadki drastycznych cięć drzew będą uznane za zniszczenie drzew i prowadzone będzie postępowanie karne.

Na urządzanie i utrzymywanie terenów zieleni w mieście, zadrzewień, zakrzewień oraz parków są na bieżąco przeznaczane środki z Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska
i Gospodarki Wodnej. W roku 2002 przekazano na ten cel: 568 069,00 zł:

• dla Spółdzielni Mieszkaniowych

• dla szkół, przedszkoli

• dla Wydziału Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej

• dla Komendy Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej przy ul. Wiejskiej

• dla Miejskiego Zakładu Usług Komunalnych

W ostatnich latach w krajach południowej Europy, a następnie w Polsce, nastąpiło masowe porażenie kasztanowców poprzez szrotówka kasztanowcowiaczka.
Ten nowygatunek owada atakuje najsilniej drzewa z gatunku kasztanowiec biały i jest groźnym szkodnikiem (motyl o długości ok. 3 mm).

Żerując wewnątrz liści zmniejsza on powierzchnię asymilacyjną drzewa. Na liściu może żerować do kilkuset larw, co powoduje szybkie brązowienie, zasychanie i przedwczesne opadanie liści (1-1,5 miesiąca wcześniej). Nie zaobserwowano jednak na terenie województwa śląskiego masowego zamierania kasztanowców na skutek żerowania szrotówka. Część drzew tego gatunku może być osłabiona, ale na taki stan wpływa także zasolenie podłoża po okresie zimowym, powtarzające się ostatnio susze oraz choroby grzybowe. Zgodnie z zaleceniami Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa w Katowicach, tutejszy Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa, aby zapobiec masowemu rozmnażaniu i rozprzestrzenianiu się szrotówka zalecił w ubiegłym roku grabić opadłe liście i niszczyć zimujące w liściach poczwarki poprzez spalanie lub wywożenie na wysypisko miejskie w celu utylizacji.

Zalecenia te były pisemnie rozesłane do administracji osiedlowych, jak również do zarządców terenów zielonych oraz umieszczone w prasie lokalnej w formie ogłoszenia.
Z uwagi na konieczność pilnego podjęcia niezbędnych działań w kierunku zahamowania rozprzestrzeniania się szkodnika kasztanowca białego, Wydział śledzi prace toczące się
w tym zakresie, wykorzystując informacje Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa oraz uczestnicząc w organizowanych seminariach szkoleniowych.
Na obecnym etapie znane są następujące metody:

• metoda mechaniczna - spalanie liści lub utylizacja, opisane wyżej

• metoda chemiczna - w marcu b.r. został zarejestrowany przez Ministerstwo Rolnictwa
  i Gospodarki Żywnościowej (w trybie art.17 ust. 4 Ustawy o ochronie roślin) preparat
  w postaci żelu (wyprodukowany przez Firmę BEST PEST z Jaworzna) do równoczesnego zwalczania szrotówka kasztanowcowiaczka oraz grzyba Guignardia aesculi
  na kasztanowcach metodą mikroinjekcji. Zabieg ten polega na wprowadzeniu preparatu chemicznego bezpośrednio do wiązek przewodzących drzewa, który jest wchłaniany
  i przemieszczany w obręb korony do liści. Zezwolenie jest jednorazowe i obejmuje określoną partię środka ochrony roślin.

• zastosowanie feromonów płciowych, np. pułapek lepowych nasączonych środkiem chemicznym zakładanych na pnie i korony drzew, wabiących samce tego owada. Metoda ta ma szansę stać się podstawową metodą do ochrony kasztanowców
  ze względu na to, że praktyczne nie ma ujemnego wpływu na środowisko. Ze względu jednak na fakt, że szrotówek daje w ciągu sezonu wegetacyjnego 2-3 nawet 5 generacji, zabiegi te należy w ciągu sezonu powtarzać. Koszt dla jednego drzewa -ok. 50 zł na jeden sezon.

• metoda biologiczna - wprowadzenie w określonym czasie wroga naturalnego,
  którego aktualnie niestety brak.

Dla skutecznego zwalczania szkodnika konieczne jest staranne wykonywanie zabiegów
w ciągu kilku lat.

Ochrona przyrody

Obszar miasta Sosnowca charakteryzuje się silnie zniekształconym i przeobrażonym środowiskiem przyrodniczym. Zakłócona struktura większości biocenoz jest wynikiem oddziaływania aglomeracji miejsko - przemysłowej na formacje przyrodnicze. Dlatego szczególnie ważne są działania mające na celu ochronę najcenniejszych wartości dziedzictwa przyrodniczego. Na zlecenie Urzędu Miejskiego w Sosnowcu zostało wykonane przez Polskie Towarzystwo Przyjaciół Przyrody „PRO Natura” w Bytomiu opracowanie „Waloryzacja przyrodnicza miasta Sosnowca”. Autorzy „Waloryzacji przyrodniczej miasta Sosnowca” dokonali oceny stanu przyrody na terenie miasta i wyodrębnili na jego obszarze miejsca najcenniejsze pod względem przyrodniczym. Wytypowano 49 powierzchni przyrodniczo cennych, które należy objąć ochroną prawną przez nadanie im odpowiedniego statusu, w tym:

• 1 rezerwat,

• 15 zespołów przyrodniczo - krajobrazowych,

• 25 użytków ekologicznych,

• 7 powierzchni, które należy chronić przez odpowiedni zapis w planie zagospodarowania przestrzennego (do zachowania w zastanej postaci).

Ponadto zaproponowano nadanie statusu pomnika przyrody dla określonych drzew.

Na podstawie „Waloryzacji przyrodniczej miasta Sosnowca” przygotowano również skróconą wersję tego opracowania p.t. „Przyroda Sosnowca”. Zawiera ono wykaz i opis terenów cennych przyrodniczo, wskazówki do prowadzenia gospodarki na tych terenach,
opis wartościowych roślin i zwierząt oraz propozycje prawnych zabezpieczeń tych terenów.
Na podstawie wykonanej w roku 2000 dokumentacji przeprowadzono postępowanie administracyjne, w wyniku, którego w dniu 24 maja 2001 r. Uchwałą Rady Miejskiej objęto ochroną prawną, uznając za pomniki przyrody 72 drzewa rosnące na terenie miasta, które w r.b. zostaną oznaczone w terenie.

W wyniku starań, o objęcie ochroną prawną najcenniejszych obszarów przyrodniczych, przeprowadzone zostało przez Wojewodę Śląskiego postępowanie administracyjne, które miało na celu utworzenie dwóch użytków ekologicznych tj. „Torfowiska Bory” i „Dolina Białej Przemszy”.

Torfowisko Bory - wschodnia część miasta (ul. Czerpakowa, Maczkowska).

Powierzchnia niezwykle cenna ze względu na obecność torfowiska wysokiego - formacji roślinnej zagrożonej nie tylko w skali regionu ale i w skali kraju oraz Europy.

Odnotowano tu niemal pełną listę gatunków charakterystycznych, z których większość
to rośliny ginące oraz objęte ochroną prawną (gatunki chronione — rosiczka okrągłolistna i długolistna, tłustosz, bagno zwyczajne, storczyki: wyblin jednolistny, kruszczyk rdzawoczerwony i szerokolistny, listera jajowata).

Zbiorniki wodne, mokradła, rozlewiska i wolno płynące cieki są doskonałym miejscem
do rozrodu żab zielonych i brunatnych.

Dolina Białej Przemszy - południowo - wschodni kraj miasta. Stare Maczki, Dolina Białej Przemszy i jej otoczenie.

Powierzchnia ta jest niezwykle cenna ze względu na struktury środowisk leśnych w dolinie rzecznej, zachowanej dzięki istnieniu w tym miejscu nieuregulowanego koryta rzeki oraz nieznacznie zdegradowanego lasu, jak również dzięki obecności urozmaiconych siedliskowe
i gatunkowo łąk śródleśnych. Występują tam rośliny objęte ochroną gatunkową: kruszczyk rdzawoczerwony i błotny, buławnik czerwony, wawrzynek wilczełyko, listera jajowata, kalina koralowa i kruszyna pospolita.

Niewątpliwym walorem tego obszaru jest pojawienie się tam bobra. Być może w przyszłości zasiedli on to miejsce na stałe i będzie się rozmnażał.

Stwierdzono tam również występowanie licznych gatunków ptaków m.in.: pierwiosnka, gąsiorka, myszołowa.

Ponadto spośród pozostałych 47 obszarów cennych przyrodniczo wytypowano
4 powierzchnie, dla których planuje się wykonanie dokumentacji koniecznej
do przeprowadzenia postępowania administracyjnego w celu objęcia ochroną prawną. Przygotowane zostaną projekty kolejnych uchwał Rady Miejskiej. Objęte ochroną tereny zostaną oznakowane.

Biorąc pod uwagę walory krajobrazowe, estetyczne, izolacyjne, rekreacyjne, znaczenie zdrowotne dla mieszkańców miasta szczególną wartość stanowią tereny zieleni miejskiej
w tym: obszary parkowe, zieleń osiedlowa, przyuliczna, ogrody działkowe oraz zadrzewienia znajdujące się wzdłuż dolin rzecznych spełniające również funkcję wentylacyjną i ekologiczną.

Parki, zieleńce i bulwary nadrzeczne (43,3 ha), zieleń przy trasach komunikacyjnych (32,5 a), zieleń ochronna przy terenach przemysłowych (75 ha), zieleń osiedlowa (230 ha), ogrody działkowe (349 ha), lasy państwowe i nie stanowiące własności Skarbu Państwa
(1520 ha), tereny rekreacyjno - sportowe (58,48 ha), stanowią ogółem około 25% powierzchni miasta.

Parki - w obrębie miasta znajduje się kilka parków o zabytkowych założeniach przestrzennych, zawierających jednocześnie cenny drzewostan.

Są to parki przypałacowe, dworskie i miejskie wkomponowane w plan zabudowy architektonicznej. Ze względu na dużą wartość przyrodniczą i kulturową zostały wpisane
do śląskiego wojewódzkiego rejestru zabytków:

• park Sielecki (stara część przy ul. Zamkowej - pow. 10,4 ha)

• dwa parki Schoena: przy ul. Chemicznej (pow. 5,05 ha) i przy ul. 1 - go Maja
  (za Sądem Rejonowym - pow. 1,00 ha)

• park przy pałacu Dietla, ul Żeromskiego (pow. 6,13 ha)

• park w Ostrowach Górniczych (pow. 2 ha)

• park przy Szpitalu Nr 5, ul. Szpitalna (pow. 2,5 ha)

Ponadto dwa parki w Milowicach przy ul. Baczyńskiego (pow. 1,74 ha) i przy ul. Studziennej (pow. 0,75 ha) oraz park Kresowy z Egzotarium (pow. 3,5 ha) ze względu na uwzględnienie
w planie zagospodarowania przestrzennego miasta podlegaj ą również ochronie.

Zieleń Osiedlowa - większość osiedli mieszkaniowych miała bardzo ograniczoną ilość terenów zielonych, wyjątek stanowiły osiedla starsze np. osiedla Juliusz czy osiedle przy ulicy Mościckiego. Od roku 1993 czyli od czasu utworzenia Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej następuje stałe dozielenianie terenów osiedlowych, gdyż Spółdzielnie Mieszkaniowe są dofinansowywane z tych środków.

Tereny Usług rekreacyjno - sportowych - ogółem zajmują około 158 ha ( w tym Ośrodek Sportowo - Rekreacyjny w Kazimierzu Górniczym 54,48 ha) i stanowią ważny element systemu zieleni miejskiej i systemu ekologicznego miasta. Dużą powierzchnię (26,5 ha) zajmują również stadiony klubów sportowych.

Ogrody działkowe - na terenie miasta znajduje się 60 obszarów o cechach ogrodów działkowych. Działkowicze 29 z nich są skupieni w Polskim Związku Działkowców, ich ogrody są zorganizowane i zagospodarowane oraz posiadają nazwę. Ogółem zajmują powierzchnię 394 ha.

Reasumując ochrona przyrody na terenie miasta jest kontynuacją działań z lat poprzednich, zgodnie z kierunkami wytyczonymi w „Studium uwarunkowań przestrzennych Gminy Sosnowiec” i „Waloryzacji przyrodniczej miasta Sosnowca”.

Ogólnie w mieście, obok zdegradowanych przez przemysł dużych terenów, zachowało się jeszcze duże zróżnicowanie flory i fauny. Na terenie miasta istnieje wiele obszarów wartościowych pod względem przyrodniczym i krajobrazowym.

Hałas

Hałas przez długi czas pozostawał na uboczu zagadnień związanych z ochrona środowiska, gdzie za priorytetowe zagadnienia ekologiczne przyjęto zanieczyszczenie powietrza, jakość wód, gospodarkę odpadami. Hałas stanowi obecnie w krajach uprzemysłowionych najpowszechniejsze zanieczyszczenie środowiska jeśli wziąć pod uwagę liczbę ludności na niego narażoną. Postępująca urbanizacja i rozwój komunikacji powoduje stałe zwiększanie się poziomu i zasięgu hałasu. Ochrona przed hałasem polega na zapewnieniu jak najlepszego stanu akustycznego, a więc nie przekraczaniu dopuszczalnych poziomów hałasu.

Pozwolenie na emitowanie hałasu do środowiska jest wymagane jedynie w sytuacji, gdy emitowany hałas przekracza dopuszczalne poziomy. Wtedy organ właściwy do wydania decyzji (starosta) wzywa prowadzącego instalację do przedłożenia wniosku o wydanie pozwolenia na emitowanie hałasu do środowiska.

Obligatoryjnie dopuszczalny poziom hałasu dla zakładu określa się w przypadku wydawania pozwolenia zintegrowanego, niezależnie od tego, czy dla zakładu wymagane byłoby uzyskanie pozwolenia na emitowanie hałasu do środowiska.

Równocześnie nie jest wymagane uzyskanie pozwolenie na emitowanie hałasu, jeżeli jest ono związane z działalnością osoby fizycznej nie będącej przedsiębiorcą lub eksploatacją dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, lotnisk oraz portów.

Nowym uregulowaniem prawnym ustawy Prawo ochrony środowiska jest dokonywanie, w ramach państwowego monitoringu, ocen stanu akustycznego środowiska i śledzenie zachodzących w nim zmian. Dokonanie tego rodzaju oceny jest obowiązkowe dla aglomeracji powyżej 100 tysięcy mieszkańców oraz dla innych terenów, na których eksploatacja dróg, linii kolejowych lub lotnisk może przekraczać dopuszczalne poziomy hałasu. Na potrzeby oceny stanu akustycznego starosta zobowiązany jest do sporządzenia, w terminie do 30 czerwca 2009 r., mapy akustycznej, która będzie aktualizowana co 5 lat. Mapa taka powinna identyfikować tereny zagrożone hałasem, czyli tereny, na których poziom hałasu jest przekroczony w stopniu wymagającym podjęcia działań w pierwszej kolejności. Dla terenów, na których stwierdzono przekroczenia dopuszczalnych poziomów hałasu rada powiatu w terminie do 30 czerwca 2010 r. uchwala program działań, którego celem jest dostosowanie poziomu hałasu dopuszczalnego.

Obowiązek sporządzenia map akustycznych w odniesieniu do dróg, linii kolejowych i lotnisk, które Minister Środowiska, w drodze rozporządzenia, zaliczy do obiektów, których eksploatacja może powodować negatywne oddziaływanie akustyczne na znacznych obszarach, spoczywa na zarządzających tymi obiektami.

W 2000 roku w ramach badań monitoringowych hałasu, mających na celu określenie warunków akustycznych panujących w bezpośrednim sąsiedztwie tras komunikacyjnych Śląski Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Katowicach przeprowadził pomiary w 4 punktach na terenie Sosnowca:

• ul. 3-go Maja 30 - pkt nr l;

• ul. 3-go Maja, Szpital Miejski - pkt nr 2;

• ul. Piłsudskiego 21- pkt nr 3;

• ul. Piłsudskiego 34 - pkt nr 4.

Pomiary prowadzono w odległości 3-4 m. od linii zabudowy, na wysokości pierwszego piętra.

Szczegółowy wykaz punktów pomiarowych oraz wielkość równoważnych poziomów dźwięku monitorowanych całodobowo w poszczególnych punktach przedstawia tabela. Natomiast graficzną prezentację danych zebranych w tabeli przedstawiają ryciny: nr 2 dla pory dziennej i nr 3 dla pory nocnej.

Kolorem czerwonym zaznaczono poziom progowy hałasu (dla pory dziennej 75 dB, dla pory nocnej 70 dB) natomiast kolorem zielonym punkty pomiarowe na terenie Sosnowca. Wartość progowa poziomu hałasu w środowisku jest to taka wartość, której przekroczenie powoduje zaliczenie obszaru do kategorii terenu zagrożonego hałasem, tzn. „terenu szczególnej uciążliwości”.

Przedstawione wyniki wykazują, że w bezpośrednim sąsiedztwie tras komunikacyjnych klimat akustyczny jest niekorzystny. Na terenie Sosnowca wartości progowe nie są przekroczone w żadnym punkcie pomiarowym. Jednakże występują duże przekroczenia wartości dopuszczalnych hałasu powodowanego przez drogi, które dla terenów położonych w strefie śródmiejskiej wynoszą odpowiednio: 65dB dla pory dziennej i 55 dB dla pory nocnej.

Przyczyną tego stanu rzeczy jest m.in. koncentracja zwartej zabudowy mieszkaniowej w bezpośrednim sąsiedztwie dróg oraz intensywny ruch samochodów osobowych i ciężarowych.

Załączone do materiału mapy obrazują wielkości narażenia na hałas w sąsiedztwie ul. 3-go Maja i Piłsudskiego.

Kolorem czerwonym zaznaczono równoważny poziom hałasu 65-70 dB dla pory dziennej i 60-65 dB dla pory nocnej.

Kolorem niebieskim równoważny poziom hałasu 70-75 dB dla pory dziennej i 65-70 dB dla pory nocnej.

W związku z narastającym oddziaływaniem hałasu komunikacyjnego na warunki życia mieszkańców miasta zostały podjęte działania w celu ich eliminacji lub ograniczenia. W 2000 roku w ramach zadania „Modernizacja i remont Centralnego Węzła komunikacyjnego w ul. Orla-Parkowa w Sosnowcu” na estakadzie wjazdowej został zabudowany ekran akustyczny o wysokości 2 m. i długości 48 mb. Jezdnia estakady wjazdowej CWK wznosi się w sąsiedztwie budynku nr 42 przy ul. 3-go maja na wysokość ok. 6 m. i w miejscu największego zbliżenia w odległości 9 m. od ściany budynku. Koszt zadania 159.270 zł, w tym 62.000 zł. ze środków Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

W 2002 roku zakończono realizację ekranów dźwiękochłonnych pomiędzy drogą DK-86 a zjazdem z ulicy Grota Roweckiego oraz wzdłuż ciągu pieszego przed budynkami mieszkalnymi przy ul. Hallera. W ramach inwestycji wykonano 783 mb. Ekranów o wysokości 5-6 m. koszt zadania 2.287.742 zł., w tym 2.000.000 zł. ze środków Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Należy jednak zaznaczyć, że budowa ekranów akustycznych jest przedsięwzięciem bardzo kosztownym, a ich efektywność jest niewielka dla wysokiej zabudowy mieszkaniowej, gdyż obniżenie poziomu hałasu następuje tylko na najniższych kondygnacjach. W budynkach wysokich, położonych w centrum miasta najbardziej uzasadnione wydaje się zastosowanie metody ochrony mieszkańców poprzez wymianę stolarki okiennej na okna o zwiększonej izolacyjności akustycznej.

Wielkości równoważnych poziomów dźwięku monitorowanych całodobowo
w poszczególnych punktach pomiarowych usytuowanych wzdłuż badanych

ciągów komunikacyjnych

Numer pkt. pomia­rowego	Miejscowość	Lokalizacja pkt. pomiarowego	Ilość budynków	Odległość pierwszej linii zabudowy	Wysokość usytuowania mikrofonu pomiarowego	Pora dzienna 6^00-22^00 [dB]	Pora nocna 22^00-6^00 [dB]
1.	Sosnowiec	ul. 3 Maja30, I-sza linia zabudowy	8	4	I piętro	73,3	66,1
2.	Sosnowiec	ul. 3 Maja-Szpital Miejski, I-sza linia zabudowy	8	4	I piętro	69,7	62,9
3.	Sosnowiec	ul. Pilsudskiego 21 I-sza linia zabudowy	20	3	I piętro	73,4	65,8
4.	Sosnowiec	ul. Pitsudskiego 34. I-sza linia zabudowy	20	4	I piętro	71.7	65,7
5.	Bielsko-Biała	skrzyżowanie ul. Partyzantów i Olszówki	4	5	1,2 m.	71,7	64,8
6.	Częstochowa	Al. Jana Pawła II, odcinek od ul. Armii Krajowej do ul. Kilińskiego, I-sza linia zabudowy	8	26	I piętro	69,2	63,5
7.	Częstochowa	Al. Jana Pawła II, odcinek od ul. Kilińskiego do ul. Szajnowicza, I-sza linia zabudowy	12	10	III piętro	72,0	66,9
8.	Częstochowa	ul. Sw. Rocha, odcinek od ul. Św. Jadwigi do ul. Wręczyckiej, I-sza linia zabudowy	43	6	I piętro	70,9	66,8
9.	Częstochowa	ul. Sw. Rocha, odcinek od Rynku Wieluńskiego do ul. Św. Jadwigi, I-sza linia zabudowy	67	6	I piętro	74,1	69,8
10.	Katowice	ul. Mikołowska 30, I-sza linia zabudowy	7	3	I piętro	75,7	68,5
11.	Katowice	ul. Mikołowska 113, I-sza linia zabudowy	12	8	I piętro	70,1	64,7
12.	Katowice	ul. Chorzowska 77, I-sza linia zabudowy	7	3	I piętro	74,3	70,6
13.	Katowice	ul. 1-Maja 7, I-sza linia zabudowy		3	I piętro	73,7	68,9
14.	Katowice	ul. Brynowska 57, I-sza linia zabudowy	15	6	I piętro	71,5	67,2











Mapa akstyczna Sosnowca

Pora dzienna


65 - 70 dB


70 - 75 dB

Pora nocna


60 - 65 dB


65 - 70 dB




Gminny Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej

Gminny Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej został utworzony na mocy ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. - o zmianie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz ustawy Prawo wodne ( Dz. U. Nr 40 poz. 183 art. 87.1).

Podstawą działania jest ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62 poz. 627 ).

Przychodami funduszy są wpływy z tytułu opłat za korzystanie ze środowiska i administracyjnych kar pieniężnych pobieranych na podstawie ustawy oraz przepisów szczególnych, a także z tytułu kwot pieniężnych uzyskanych na podstawie decyzji.

Przychodami gminnego funduszu są:

• wpływy z tytułu opłat i kar za korzystanie ze środowiska - 20 %

• wpływy z tytułu opłat i kar za składowanie odpadów - 50 %

• wpływy z tytułu kar i opłat za usuwanie drzew lub krzewów - 100 %
  dobrowolne wpłaty, zapisy, darowizny, świadczenia rzeczowe i środki pochodzące z fundacji oraz wpływy z przedsięwzięć organizowanych na rzecz ochrony środowiska i gospodarki wodnej.

W/w dochody są środkami publicznymi w rozumieniu Ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r.
o zamówieniach publicznych ( Dz. U. Nr 76 poz. 344 z późniejszymi zmianami). Środki gminnego funduszu przeznacza się w formie dotacji na działalność zgodną z ustawą Prawo ochrony środowiska ( Dz. U. Nr 62 z 2001 r. poz. 627 ) ustawą o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw ( Dz. U. Nr 100 z 2001 r. poz. 1085 ) z późniejszymi zmianami oraz obowiązującym Regulaminem Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, na:

• edukację ekologiczną oraz propagowanie działań proekologicznych i zasady zrównoważonego rozwoju,

• wspomaganie realizacji zadań państwowego monitoringu środowisku, wspomaganie innych systemów kontrolnych i pomiarowych oraz badań stanu środowiska, a także systemów pomiarowych zużycia wody i ciepła,

• realizowanie zadań modernizacyjnych i inwestycyjnych, służących ochronie środowiska
  i gospodarce wodnej, w tym instalacji lub urządzeń ochrony przeciwpowodziowej
  i obiektów małej retencji wodnej,

• urządzenie i utrzymanie terenów zieleni, zadrzewień, zakrzewień oraz parków,

• realizację przedsięwzięć związanych z gospodarką odpadami,

• wspieranie działań przeciwdziałających zanieczyszczeniom,

• profilaktykę zdrowotną dzieci na obszarach, na których występują przekroczenia standardów jakości środowiska,

• wspieranie wykorzystania lokalnych źródeł energii odnawialnej oraz pomoc
  dla wprowadzania bardziej przyjaznych dla środowiska nośników energii,

• wspieranie ekologicznych form transportu,

• działania z zakresu rolnictwa ekologicznego bezpośrednio oddziałujące na stan gleby, powietrza i wód, w szczególności na prowadzenie gospodarstw rolnych produkujących metodami ekologicznymi położonych na obszarach szczególnie chronionych na podstawie przepisów ustawy o ochronie przyrody,

• inne zadania ustalone przez radę gminy służące ochronie środowiska i i gospodarce wodnej wynikające z zasady zrównoważonego rozwoju, w tym na programy ochrony środowiska.

Sprawy związane z administrowaniem środkami Gminnego Funduszu prowadzi Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa tut. Urzędu. Obsługę finansowo - księgową dochodów
i wydatków Gminnego Funduszu prowadzi Wydział Finansowy tut. Urzędu. W 2002 r. Gminny Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej dysponował kwotą: 5.853.281 zł. Z kwoty tej wydatkowano między innymi na :

• edukację ekologiczną, propagowanie działań proekologicznych oraz profilaktykę zdrowotną ( dopłaty do „zielonych szkół”, dofinansowanie imprez z okazji „Dni Ziemi”, warsztatów ekologicznych.

• ochronę powietrza - zmodernizowano 4 kotłownie z węglowych na gazowe,

• zlikwidowano trzony kuchenne węglowe w kuchni przedszkola,

• dofinansowano montaż silników spełniających warunki normy EURO l w 12 autobusach Przedsiębiorstwa Komunikacji Miejskiej

• zmianę ogrzewania dla 119 mieszkańców na kwotę 121.130 zł.

• zieleń w mieście ( zakup drzew i krzewów dla spółdzielni mieszkaniowych i szkół do wysadzenia na terenach osiedli mieszkaniowych, szkół, utrzymanie terenów zieleni
  w mieście)

• badania zanieczyszczeń powietrza na terenie Sosnowca

• budowę kanalizacji ogólnospławnej na osiedlu Traugutta wraz z regulacja Potoku Dandówka oraz wymianę rur azbestocementowych sieci wodociągowej na Kolonii Cieśle
  w Sosnowcu Maczkach

• zakup sprzętu oraz środków neutralizujących i sorbentów do realizacji zadań z zakresu ratownictwa chemicznego i ekologicznego przez Komendę Miejską Państwowej Straży Pożarnej

• wyposażenie pracowni Miejskiej Stacji Sanitarno Epidemiologicznej celem usprawnienia badań zanieczyszczeń powietrza i wody na terenie Sosnowca

• zakup przez Miejski Zakład Składowania Odpadów samochodu asenizacyjnego do wywozu odcieków ze składowiska odpadów komunalnych do oczyszczalni „Radocha II”
  w Sosnowcu

Dochody i wykorzystanie Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej
w latach 1993 - 2002 przedstawia tabela.




Dochody i wykorzystanie Powiatowego Funduszu Ochrony Środowiska
i Gospodarki Wodnej w latach 1999 - 2002 r. w zł.

Wyszczególnienie			1999	2000	2001	2002
Środki dyspozycyjne			214 572	884 992	6 908 713	2 200 438
Wydatki - ogółem			-	6 040	7 045	1 085 823
Ochrona powietrza, w tym:		-	-	-	259 300
Zadania inwestycyjne	-	-	-	259 300
Monitoring powietrza	-	-	-	-
Gospodarka wodno - ściekowa		-	-	-	115 180
Gospodarka odpadami		-	-	7 000	112 185
Ochrona przyrody		-	-	-	-
Edukacja ekologiczna		-	-	-	-
Inne		-	6 040	45	598 886
Pozostało			214 572	878 952	1 456 416	1 114 615

Dochody i wykorzystanie Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska
i Gospodarki Wodnej w latach 1993 - 2002 r. w zł.

Wyszczególnienie			1993	1994	1995	1996	1997	1998	1999	2000	2001	2002
Środki dyspozycyjne			76 002	439 706	722 390	729 402	1 106 190	1 451 830	1 311 207	5 823 148	6 908 713	5 853 281
Wydatki - ogółem			2 356	185 713	578 435	336 265	714 441	922 250	1 042 830	1 144 222	3 253 731	4 192 126
Ochrona powietrza, w tym:		-	128 500	472 369	237 581	582 928	698 727	312 900	429 737	204 160	487 835
Zadania inwestycyjne	-	128 500	472 369	234 581	473 818	520 715	140 000	258 606	43 700	354 705
Modernizacja ogrzewania przez osoby fizyczne	-	-	-	-	99 109 115 wniosków	166 012 208 wniosków	172 900 223 wnioski	159 131 204 wnioski	148 460 154 wnioski	121 130 119 wniosków
Monitoring powietrza	-	-	-	3 000	10 000	12 000	-	12 000	12 000	12 000
Gospodarka wodno -ściekowa		-	-	-	-	3 000	50 000	341 820	167 211	562 145	629 179
Gospodarka odpadami		-	-	-	-	-	2 757	552	-	-	345 000
Ochrona przyrody		2 356	3 005	27 464	6 250	23 000	7 500	45 900	79 180	794 537	568 070
Edukacja ekologiczna		-	54 208	57 402	90 861	87 568	74 030	112 922	182 852	245 396	98 199
Inne		-	-	21 200	1 572	17 945	89 235	228 735	285 244	1 447 497	2 060 567
Pozostało			73 643	253 993	143 955	393 137	391 749	529 580	268 376	4 678 925	3 654 982	1 661 155




Powiatowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej

Powiatowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej został utworzony na mocy ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. - o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrójową (Dz. U. Nr 106 poz. 68 ). Przychodami powiatowego funduszu są:

• wpływy z tytułu opłat i kar za składowanie i magazynowanie odpadów - 10 %

• wpływy z tytułu opłat i kar za korzystanie ze środowiska - 10%
  dobrowolne wpłaty, zapisy, darowizny świadczenia rzeczowe i środki
  pochodzące z fundacji oraz wpływy z przedsięwzięć organizowanych
  na rzecz ochrony środowiska i gospodarki wodnej.

W/w dochody są środkami publicznymi w rozumieniu Ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r.

o zamówieniach publicznych (Dz. U. Nr 76 poz. 344 z późniejszymi zmianami).

Środki powiatowego funduszu do 31 września 2001 r przeznaczane były na realizację przedsięwzięć związanych ze składowaniem i unieszkodliwianiem odpadów, a od l października 2001 r. przeznaczane mogą być na te same zadania co w gminnym funduszu oraz dodatkowo na realizację przedsięwzięć związanych z ochroną powierzchni ziemi.

W 2002 r. Powiatowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej dysponował kwotą: 2.200.438 zł. Z kwoty tej dofinansowano :

• Transport i utylizację przeterminowanych leków zbieranych w 13 wytypowanych aptekach na terenie miasta organizowany przez Zakład Lecznictwa Ambulatoryjnego przy udziale Wydziału Ochrony Środowiska i Rolnictwa i akcja organizowana jest od 1997 roku

• Konkurs „Zbiórka zużytych baterii”, który organizowany jest przez Wydział Ochrony Środowiska wspólnie z Miejskim Zakładem Składowania Odpadów od 1996 roku

• Likwidację dzikich wysypisk śmieci w lasach państwowych na terenie gminy Sosnowiec przez Państwowe Gospodarstwo Leśne, Lasy Państwowe. Nadleśnictwo Siewierz.

• Likwidację dzikiego wysypiska odpadów azbestowych zlokalizowanego na terenie należącym do gminy Sosnowiec w rejonie P.O.D. „Środula”

• Likwidację kotłowni węglowej poprzez podłączenie Zespołu Szkół Kolejowych do sieci cieplnej

• budowę biologicznej oczyszczalni ścieków dla Szkoły Podstawowej przy ul. Zawodzie

• wykonanie ścieżek rowerowych w Parku 1000 Lecia przy ul. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego w Sosnowcu

• zakup średniego samochodu ratowniczo-gaśniczego z wyposażeniem dla Komendy Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej

Dochody i wykorzystanie Powiatowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w latach 1999 - 2002 przedstawia tabela.

Podsumowanie

Nie ulega wątpliwości, że w wielu dziedzinach ochrony środowiska czynimy postępy. Dalsze

działania w tym zakresie określą planowane do wykonania w roku bieżącym „Program

ochrony środowiska” oraz „Plan gospodarki odpadami”.

„Program ochrony środowiska określał będzie cele i priorytety, rodzaj i harmonogram działań

proekologicznych oraz środki niezbędne do osiągnięcia celów w tym mechanizmy prawno -

ekonomiczne i środki finansowe.

Wyodrębnioną częścią „Programu” będzie „Plan gospodarki odpadami”, który pomoże

gminie praktycznie realizować zasady gospodarki odpadami zgodnie z obowiązującymi

przepisami.

Plan określał będzie:

• aktualny stan gospodarki odpadami,

• prognozowane zmiany w zakresie gospodarki odpadami,

• działania zmierzające do poprawy sytuacji w zakresie gospodarki odpadami oraz instrumenty finansowe służące realizacji celów.

Opracowania będą w sposób szczegółowy prezentować zadania do realizacji w latach 2004 -2007 oraz w ogólnym zarysie w latach 2008 - 2015.

Z wykonania Programu sporządzany będzie co dwa lata raport, który Prezydent Miasta przedstawiać będzie Radzie Miejskiej.

Spis treści




2

Szukasz gotowej pracy ?

To pewna droga do poważnych kłopotów.

Plagiat jest przestępstwem !

Nie ryzykuj ! Nie warto !

Powierz swoje sprawy profesjonalistom.




Szukasz gotowej pracy ?

To pewna droga do poważnych kłopotów.

Plagiat jest przestępstwem !

Nie ryzykuj ! Nie warto !

Powierz swoje sprawy profesjonalistom.




Szukasz gotowej pracy ?

To pewna droga do poważnych kłopotów.

Plagiat jest przestępstwem !

Nie ryzykuj ! Nie warto !

Powierz swoje sprawy profesjonalistom.




Wartość progow

---