POLITECHNIKA RZESZOWSKA Im. Ignacego Łukasiewicza WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I LOTNICTWA KATEDRA PRZERÓBKI PLASTYCZNEJ |
TOMCZYK WOJCIECH
Wydz.BMiL Spec.PDF Gr.lab.1211 Sem.czwarty Rok akad.2002/2003
|
||
Ćwiczenie odrobiono dn. ……………………….. |
Sprawozdanie przyjęto dn. ……………. |
Podpis …………………… |
Uwagi …………………….. |
LABORATORIUM OBRÓBKI PLASTYCZNEJ
LABORATORIUM
Sprawozdanie z ćwiczenia nr 4
Temat: Wytłaczanie.
RZESZÓW 2003-05-20
1.)Wiadomości podstawowe.
Przebieg wytłaczania:
Pod wpływem nacisku stempla krążek blachy przetłoczony zostaje przez otwór matrycy i ukształtowany w postaci naczynia cylindrycznego. W czasie wytłaczania w odkształconej części walcowej panuje jednoosiowe naprężenie rozciągające , a w kołnierzu występują promieniowe naprężenia rozciągające i obwodowe naprężenia ściskające.
Podczas wytłaczania z dociskiem kołnierza występują również ściskające naprężenia normalne. W procesie wytłaczania można wyodrębnić zasadniczo dwa odmienne sposoby odkształcenia. Pierwszy występuje w obszarze dna wytłoczki i polega na kształtowaniu blachy kosztem zmniejszenia jej grubości ,
w wyniku działania płaskiego stanu naprężeń rozciągających (obciąganie).
W obszarze kołnierza kształtowanie blachy odbywa poprzez zwiększanie jej grubości pod wpływem ściskających naprężeń obwodowych i rozciąganiu w kierunku promieniowym , taki sposób odkształcenia nazywa się czystym wytłaczaniem.
O udziale czystego wytłaczania i obciąganiu w procesie wytłaczania decyduje przede wszystkim kształt stempla i matrycy oraz stosunek średnicy krążka wyjściowego do średnicy wytłoczki. w razie stosowania stempli zakończonych płasko zachodzi głównie proces czystego wytłaczania , natomiast przy stemplach o kulistej powierzchni czołowej występuje dodatkowo proces obciągania. Intensywność naprężeń i odkształceń jest różna w poszczególnym stadium procesu wytłaczania i w różnych punktach wytłoczki.
Najbardziej wytężonym miejscem jest strefa przejścia ścianki bocznej w dno wytłoczki wskutek pociemnienia się materiału pod wpływem naprężeń rozciągających o dużej wartości.
Stopień przeformowania materiału podczas wytłaczania naczynia cylindrycznego przyjęto określać w praktyce przemysłowej wartością współczynnika wytłaczania:
m1 = d1/D
d1 , D - oznaczają odpowiednio: średnicę wytłoczki i średnicę krążka.
Zamiast współczynnika m1 używa się czasem współczynnika odkształcenia β , który jest odwrotnością współczynnika wytłaczania.
β =
Współczynnik m1 lub β nie mogą przyjmować wartości dowolnych. Ich wartości graniczne mgr , βgr wynikają z warunku równości największej siły tłoczenia Pmax i wytrzymałości walcowej ścianki wytłoczki na rozerwanie , nazywanej krótko siłą zrywającą PZr.
Osiągnięcie przez siłę wytłaczania wartości PZr jest równoznaczne z obwodowym rozdzieleniem wytłoczki w pobliżu zaokrąglonej krawędzi stempla. Zatem , by uzyskać prawidłową wytłoczkę , musi być spełniony warunek:
Pmax
PZr
Podany warunek ogranicza największą średnicę krążka , z którego można wytłoczyć naczynie bez kołnierza o danej średnicy d1 , bez obawy o pęknięcia wytłoczki.
Podczas wytłaczania następuje przewijanie blachy po zaokrągleniu krawędzi matrycy , co łączy się z dwukrotnym jej gięciem , w walcowej ściance wytłoczki musi dodatkowo działać naprężenie σg, którego wartość można określić ze wzoru:
Zatem zmniejszenie wartości rm/g powoduje zwiększenie naprężenia σg , a tym samym zwiększenie siły Pmax - co powoduje z kolei obniżenie wartości βgr.
Aby uzyskać możliwie dużą wartość βgr , w praktyce stosuje się najczęściej
rm/g = 5 - 10.
2) Schemat procesu.
3) Wyniki pomiarów.
Lp. |
Średnica krążka D[mm] |
Siła docisku Q[kN] |
Promień matrycy rm[mm] |
Max siła wytłaczania Pmax[kN] |
Współcz. odkształcalności β |
Uwagi |
1 |
52 |
0 |
3 |
30 |
1,625 |
- |
2 |
52 |
2 |
3 |
25 |
1,625 |
- |
3 |
54 |
2 |
3 |
27 |
1,688 |
prawidłowy wygląd |
4 |
56 |
2 |
3 |
30 |
1,75 |
- |
5 |
58 |
2 |
3 |
33 |
1,813 |
- |
6 |
60 |
2 |
3 |
35 |
1,875 |
zerwanie |
7 |
62 |
2 |
3 |
- |
- |
- |
8 |
64 |
2 |
3 |
- |
- |
- |
β =
32[mm]
β1 =
=1.625
β2 =
= 1.625
β3 =
= 1.688
β4 =
= 1,75
β5 =
= 1.813
β6=
= 1.875 -----βgraniczny
4)Wykres.
5)Wnioski.
Jak wynika z przeprowadzonego doświadczenia graniczny współczynnik odkształcalności wyniósł 1,875 i po przekroczeniu ,którego nastąpiło zerwanie próbki .Powyższa tabela pokazuje też ,że wartość siły potrzebnej do wytłoczenia danej próbki można zmniejszyć dzięki zastosowaniu docisku .