Laboratorium Metrologii |
||
Politechnika Lubelska w Lublinie |
Data: |
Gr.: |
Temat: Pomiar parametrów dwójników pasywnych metodą trzech woltomierzy |
||
Skład grupy:
|
Nr ćwiczenia: 3V/33
|
Ocena: |
Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia jest poznanie metody trzech woltomierzy i wykorzystanie jej do pomiarów parametrów dwójników pasywnych na stanowisku wspomaganym komputerowo.
Schemat pomiarowy:
Opis oznaczeń i parametry metrologiczne aparatury pomiarowej:
At - autotransformator
S=0,63kVA U1/U2=220/0-250V Imax=2,5A
f=50Hz Typ: Tar-0,63 Nr.559
Tr - transformator
S=100VA U1/U2=220/24V Imax=0,63A
f=50Hz Typ: Tb100a Nr.13188
Vc - multimetr cyfrowy sprzężony z komputerem
Zakres pomiarowy |
Accuracy - dokładność |
Resolut'n |
200mV |
±0,5% of rdg + 10 dgt |
10µV |
2V |
|
100µV |
20V |
|
1mV |
200V |
|
10mV |
Typ: METEX M4650 CR
Rw - rezystor wzorcowy
-opornik wzorcowy Typ RN-1, PN-65/E-06509
1kΩ , klasa:0,5%
-opornik wzorcowy RN-1 Nr.050
100Ω klasa: 0,02
Rd -rezystor dekadowy PL-P3-279-E67
Klasa: 0.5% Typ: DR4b - 16 Nr.70-1396
Z - badane dwójniki
Wyniki pomiarów dokonanych przez komputer
Dwójnik pasywny RC
U3=U= 10,49 V
U1= Ur= 3,901 V
U1=Uc= 8,589 V
f= 50.0 Hz
I= 0.0039A
Rw= 1000 Ω
Z= 2201,907 Ω
Rc=394,178 Ω
X= 2166.338Ω
C= 0.0000147F
cosφ= 0.179
sinφ= 0,984
S= 0.034 W
P= 0.006 W
Q= 0.000 Var
Dwójnik pasywny RL
U3=U= 12,008V
U1= Ur= 4,567 V
U1=UL= 8,791 V
f= 50.0 Hz
I= 0.0456A
Rw= 100 Ω
Z= 192,479 Ω
RL=110,387 Ω
X= 157,579Ω
L= 0.5022H
cosφ= 0.574
sinφ= 0,819
S= 0.401 W
P= 0.230 W
Q= 0.002 Var
Dwójnik pasywny RL2
U3=U= 10,186V
U1= Ur= 5,402 V
U1=Uc= 6,212 V
f= 50.0 Hz
I= 0.054A
Rw= 100 Ω
Z= 114,996 Ω
RL=61,68 Ω
X= 97,054Ω
L= 0.309H
cosφ= 0.536
sinφ= 0,844
S= 0.336 W
P= 0.180 W
Q= 0.001 Var
Wyznaczenie błędów systematycznych pomiaru poszczególnych parametrów:
Dla pomiaru 1 czyli dwójnika pasywnego RC
Wyznaczenie względnych błędów pomiarów napięć
Wyniki z uwzględnieniem poprawki
Wnioski
Z przeprowadzonych pomiarów wynika ze metoda jest bardzo szybka i łatwa do przeprowadzenia. Sprawę ułatwia w największym stopniu zastosowanie komputera do wykonywania niezbędnych obliczeń. Nie można jej jednak uznać za metodę dosyć dokładną jak na warunki laboratoryjne, jednak do celów technicznego zastosowania jest raczej wystarczająco dokładna jeśli przyjmiemy pewne uproszczenia.