Rozdział XVII Łączenie komputerów DOSowych i UNIXowych

17.1. Wprowadzenie

Komputery pracujące pod kontrolą systemu DOS (zarówno pracujące samodzielnie jak i pracujące w ramach sieci, na przykład NetWare firmy Novell, nazywane dalej krótko PC) mogą być podłączane do dowolnego komputera pracującego pod kontrolą Unixa. Celem jest zwykle:

• emulacja (naśladowanie) na komputerze dosowym terminala systemu Unix;

• transfer (przenoszenie) plików pomiędzy komputerem dosowym i unixowym;

• współużytkowanie podłączonych urządzeń, na przykład drukarek.

Powyższe cele mogą być realizowane z wykorzystaniem różnych mediów użytych do połączenia komputerów i różnego rodzaju specjalistycznego oprogramowania, przy czym jedno i drugie przesądza o tym, w jakim zakresie i za jaką cenę powyższe cele mogą być osiągnięte.

Do emulowania na PC terminali unixowych wystarczają zwykłe łącza RS-232, trój-przewodowe kable i względnie tanie oprogramowanie. Można w tym celu wykorzystać np. emulator terminala udostępniany przez czwartą wersję Norton Commandera lub emulator terminala z systemu MS Windows. Istnieje również szeroka gama samodzielnych pakietów oprogramowania, wyspecjalizowanych w świadczeniu tego typu usług. Obok emulacji terminali, udostępniają one również możliwość transferu plików, a niekiedy i obsługę drukarek unixowych. Przykładem pakietów takiego oprogramowania może być rodzina produktów ICE, firmy James River Group, opisywanych w kolejnym podrozdziale.

Pakiety oprogramowania opisywanego typu sprawiają, że przyzwyczajeni do korzystania z DOSa użytkownicy komputerów mogą dodatkowo na tym samym komputerze PC pra­cować w środowisku systemu Unix, korzystając z jego zalet i nie rezygnując jednocześnie ze znanego sobie środowiska DOSa.

A oto przykładowe nazwy innych pakietów tego typu: Advance Link. MS92, TUN, PROCOM, Kermit i wiele innych. Na szczególną uwagę zasługuje również pakiet HP Arpa Services for DOS, udostępniający na PC programy telnet (emulator terminala VT100) i ftp (transfer plików), dobrze znane użytkownikom Unixa i opisane w poprzednim rozdziale. Dostępne są również emulatory X-terminali, np. PC-Xview for Windows firmy NCD (rozdział 1.4.1.3).

17.2. Pakiety programów ICE Firmy James River Group

Rodzina pakietów ICE (ICE.TEN. ICE.TEN.PLUS, ICE.TCP i Red.FS) firmy James River 'ropu pozwala uzyskać łączność pomiędzy komputerami PC pracującymi pod kontrolą DOSa lub Windows a komputerem z zainstalowanym Unixem, udostępniając możliwość:

• używania komputerów PC jako terminali Unixa;

• uruchamianie z poziomu PC zarówno programów DOSa jak i Windows oraz programów Unixa;

• dwukierunkowe przenoszenie danych pomiędzy połączonymi komputerami;

• drukowanie z poziomu sesji DOSa i Windows na drukarce Unixa i odwrotnie.

każdy z omawianych pakietów dostarczany jest z obszernym podręcznikiem, niezbędnym zwłaszcza na etapie ich konfigurowania. Poniżej przedstawiono jedynie pobieżny przegląd ich możliwości i elementarne informacje z zakresu instalacji i konfigurowania do w'spółpracy na poziomie DOS-Unix (niemal całkowicie pominięto informacje dotyczące Windows). Do pełnego ich wykorzystania niezbędna jest lektura obszernego podręcznika. dostarczanego z danym pakietem.

ice.ten jest najprostszą wersją pakietów z rodziny ICE. Umożliwia podłączenie do komputera unixowego maksymalnie 8 komputerów dosowych poprzez łącza szeregowe i kable RS-232. Udostępnia emulację terminali Wyse-60 i Ansi, program do transferu plików oraz w środowisku Unixa interpreter poleceń DOSa, umożliwiający zarządzanie zasobami Unixa przy pomocy poleceń DOSa. Zapewnia szybkość transmisji do 38400 bitów na sekundę.

ice.ten.plus jest rozszerzoną wersją ICE.TEN. Pozwala podłączyć do komputera unixowego dowolną liczbę komputerów dosowych. dopuszczając szybkość do 115200 bitów (a sekundę. Udostępnia dodatkowo emulację terminali VT102, VT220 i IBM3151 oraz program Host-Print, umożliwiający z poziomu DOSa drukowanie na drukarce Unixa.

ice.tcp przeznaczony jest do pracy na łączach sieci LAN (Ethernet, TokenRing i Arcnet). Pozwala na przykład na uzyskanie łączności pomiędzy stacjami sieci NetWare firmy Novell i włączonym do sieci komputerem unixowym. Udostępnia emulację tych samych terminali ;o ICE.TEN.PLUS i rozbudowane usługi z zakresu transferu plików i obsługi drukarek. Nie zwiera jednak dla Unixa interpretera poleceń DOSa, występującego w pakietach ICE.TEN. Na komputerze unixowym wymaga zainstalowanego pakietu TCP/IP, natomiast na komputerze dosowym nie wymaga żadnego dodatkowego oprogramowania sieciowego, gdyż wraz z pakietem dostarczana jest obszerna lista sterowników sieciowych.

Opisywane pakiety oprogramowania są oferowane w wersjach umożliwiających współpracę. między innymi z:

• systemem HP-UX — komputerów HP9000 serii 800 i 700;

• systemem AIX — komputerów IBM RS/6000;

oraz z Unixami komputerów PC:

• SCO UNIX/XENIX:

• 386 Unix (System V Release 3.2, 4.x);

• Interactive/AT&T Unix.

Uwaga:

W dalszej części rozdziału dla dosowych nazw plików, programów, poleceń i przykładów stosowane są wielkie litery, natomiast dla unixowych — małe.

17.2.1. Instalacja pakietów ICE

Zestaw dystrybucyjny ICE.TEN.PLUS v.3.5x obejmuje jedną dyskietkę, natomiast ICE.TCP v.2.1x dwie dyskietki instalacyjne. W obydwu przypadkach zawierają one polecenie INSTAl.l-.EXE, realizujące proces instalacji. Instalacja przebiega w trybie interakcyjnym:

program pyta w jakim katalogu dysku twardego pakiet ma być zainstalowany i które jego elementy. Domyślnym katalogiem jest c:\iceten lub c:\icetcp. Jeżeli użytkownik wyrazi zgodę, modyfikowany jest plik autoexec.bat, w którym umieszczany jest jeden z niżej wymienionych wierszy:

SET ICE=C : \ ICETEN — dla ICE.TEN.PLUS;

SET ICETCP=C:\ICETCP — dla ICE.TCP;

a w przypadku ICE.TCP modyfikowany jest również plik config.sys, do którego dodawany jest wiersz:

DEVICE=C:\ICETCP\NETDEV.SYS

Do pracy w trybie emulacji terminala wystarcza instalacja i skonfigurowanie pakietu jedynie po stronie PC, natomiast w celu udostępnienia usług dotyczących transferu plików i drukowania na drukarkach Unixa na komputerze unixowym w katalogu /usr/bin należy dodatkowo zainstalować odpowiednie programy i zmodyfikować kilka plików systemowych. Są one zależne od odmiany pakietu ICE:

, ICE.TEN.PLUS:

ucopy — program obsługujący transfer plików;

dshell — interpreter poleceń dosowych. ICE.TCP:

ftcopy — program obsługujący transfer plików;

hostp — demon obsługi drukarek dosowych;

icelpd — demon obsługi drukarek windowsowych.

Wyżej wymienione programy należy przekopiować w trybie binarnym (z wyłączoną konwersją znaczników końca wierszy pliku) do unixowego katalogu /usr/bin.

Ponadto w przypadku ICE.TCP należy do katalogu modeli interfejsów drukarek skopiować w trybie tekstowym pliki: pprint.txt i pprintl.txt (współpraca z drukarkami dosowymi) oraz icelpd.src i icelpdl-src (współpraca z drukarkami windowsowymi) i po zmodyfikowaniu adresu intemetowego w zawartym w nich poleceniu ftcopy — zainstalować drukarkę, która będzie korzystać z tego modelu.

Do kopiowania wymienionych plików można wykorzystać polecenia: doscp (SCO UNIX/XENIX. 386 Unix), dosget (Interactive Unix), dosread (AIX) lub inne umożliwiające przenoszenie plików pomiędzy nośnikiem DOSa i Unixa.

Następnie programom skopiowanym do Unixa należy nadać odpowiednie prawa i atrybuty:

ICE.TEN.PLUS:

chmod 555 ucopy chmod 555 dshell

ICE.TCP:

chmod 511 ftcopy, chmod 6511 hostp; chown root hostp; chgrp Ip hostp;

chmod 511 icelpd;

17.2.2. Pakiet programów ICE.TEN.PLUS

17.2.2.1. Konfigurowanie pakietu

Zainstalowany pakiet należy skonfigurować uruchamiając w dosowym katalogu c:\iceten program

SETICE

Program ten pracuje w trybie menu i wykorzystuje kilka okien, przy czym główne z nich pokazuje rysunek 17.1. Menu poziome programu SET1CE, wyświetlane w głównym oknie, est aktywowane klawiszem Alt. Jego pozycje mogą być wskazywane klawiszami strzałek poziomych lub przez pierwszą literę nazwy pozycji menu.

Zmiany konfiguracyjne wykonane programem SET1CE są widoczne dla programu DEJAYU, tmulującego terminal, dopiero po ponownym załadowaniu systemu DOS lub po ponownym naładowaniu samego DEJAYU, czyli po wykonaniu poleceń:

DEJAYU -D DEJAYU

W trakcie aktywności DEJAYU, gdy otwarta jest sesja Unixa, niektóre parametry można zmienić, naciskając klawisze Alt-H, powodujące wyświetlenie dodatkowego ekranu konfiguracyjnego. A oto ekran główny programu SET1CE (rysunek 17.1).

Rysunek 17.1. Okno korifi^urucyjne programu selice (ICE.TEN.PLUS \'.3.5x^

17.2.2.2. Opcje konfiguracyjne lącza terminalowego

Aby ustawić właściwe opcje konfiguracyjne łącza terminalowego w menu programu SETICE,

należy wybrać z menu opcję Choices. a następnie Serial Parameters.

Dostępne opcje pracy zostały przedstawione poniżej:

Port — używane łącze szeregowe: COM1. COM2. COM3, COM4;

Baud Ratę — szybkość transmisji: 110. 300, 600. .... 9600, .... 115200;

Word Length — długość słowa: 7, 8 (XENIX zwykle 7, Unix: 8);

Parity — typ kontroli parzystości: even (parzystość), odd (nieparzystość), none (bez kontroli);

Character Delay (in tenths Of sec.) — opóźnienie po nadanej sekwencji znaków steru­jących (w 1/10 sekundy), aby Unix zdążył ją zinterpretować: l, 2, O (domyślnie 0);

Printer Timeout Delay — czas oczekiwania (dotyczy drukarki lokalnej): 0..9 sekund (domyślnie 4);

Video CardType — typ karty monitora: A — automatyczne rozpoznanie, M — mono, C — CGA, E — EGA/VGA, F/H — Hercales fuli/half modę, V — VGA. P — PS2 MCGA;

Activation Key — klawisze sterujące, umożliwiające przejście do sesji Unixa: na przykład 2d-Alt-X, 16-Alt-U;

Return Key — klawisze sterujące, powodujące przejście przejścia do sesji DOSa): na przykład 2d-Alt-X, 20-Alt-D;

Capture While lnactive? — odbiór znaków z Unixa, gdy aktywna jest sesja DOSa:

Y/N (domyślnie N — nie);

Terminal Type — emulowany terminal: A/A25 — SCO Color ANSII 24/25 linii, V — VT102, W1/W2 — Wy60 24/25 linii, 6 — AT&T 605, V7/V8 — 7/8bit VT220, 1/125 — IBM3151 24/25 linii, W3/W4 — Wy 160 24/25 linii, A5 — AT386 color ANSII;

Comm.ProtOCOlS — protokół komunikacyjny: X — XON/XOFF, D — DTR/DSR, R—RTS/CTS;

Initialization String — ciąg znaków inicjacyjnych, wysyłanych do portu;

Send String on Pop-Up? — wysyłanie sekwencji inicjacyjnej przez DEJAYU: Y — tak, N — nie;

Take Total Control? — pełna kontrola nad komputerem, wyłączająca przerwania generowane przez inne programy rezydentne: Y — tak, N — nie;

Number Of Sessions — liczba sesji Unixa: l..8 (zależnie od pamięci terminala);

Use Extended Memory — użycie do pracy DEJAVU pamięci cxtended lub expanded:

Y — tak, N — nie.

17.2.2.3. Programy usługowe

Poniżej zamieszczono pobieżną charakterystykę programów wchodzących w skład pakietu ICE.TEN.PLUS.

setice

Program konfiguracyjny.

dejavu, deja132

Program rezydentny. uruchamiany po stronie PC, obsługujący emulację terminala umożliwiający szybkie przełączanie się użytkownika pomiędzy sesjami pracy w DOSie i Unixie. Do przełączania służą gorące klawisze Alt-X (domyślnie) lub inne ustalone przez użytkownika na etapie konfiguracji. DEJA132 to wersja DEJAYU do pracy z ekranem w trybie 132 kolumnowym. Dostępne są następujące opcje wywołania programów DEJAYU i DEJA132:

-f — umożliwia załadowanie drugiej kopii programu;

-n — akceptuje klawiaturę o 84 klawiszach;

-x — akceptuje klawiaturę o 102 klawiszach;

-d — deinstalacja programu (usunięcie z pamięci).

ucopy.exe, ucopy

Program instalowany na PC emulującym terminal (UCOPY.EXE) i w Unixie (ucopy). Służy do transferu plików pomiędzy połączonymi komputerami, przy czym aby mógł taki transfer realizować, na PC emulującym terminal muszą być spełnione następujące warunki:

- musi być załadowany program DEJAYU;

- musi być otwarta sesja pracy w Unixie.

Program ten może być wykonywany zarówno z poziomu sesji DOSa, jak i sesji Unixa. Składnia jego wywołania jest podobna do składni dosowego polecenia COPY, przy czym system plików Unixa jest widziany jako abstrakcyjny dysk u:. Program ten uwzględnia dosowe \ i unixowe / separatory ścieżek w nazwach plików. Oto przykładowe wywołania tego wersji unixowej:

- kopiowanie z DOSa do Unixa:

ucopy txt.dos u:/usr/tomek/txt.doc

- kopiowanie z Unixa do DOSa:

ucopy u:/usr/tomek/txt.doc txt.doc

O)pcje unixowego polecenia UCOpy:

-h — wyświetlenie dostępnych opcji;

-b=br — określenie szybkości transmisji;

-c="cmd" — określenie polecenia cmd wykonywanego zdalnie (w połączeniu z opcjami -r i -s);

-i=plik — wskazanie alternatywnego pliku konfiguracyjnego;

-l — forsowanie używania długich bloków (l KB);

-n — wysyłanie sygnału po zakończonej transmisji;

-r. -s — odbiór, nadawanie;

-v=bs — określenie rozmiaru bloku;

-x — wyłączenie kontroli błędów;

-p=protokól — protokół transmisji oznaczany jedną z liter:

p — quoted xmodem: prefiksuje znaki o kodach poniżej 32 i powyżej 127, uniemożliwia stosowanie wzorców nazw plików;

q — quoted ymodem, akceptuje wszystkie znaki i umożliwia stosowanie wzorców nazw plików;

x — xmodem, niedozwolone wzorce nazw plików;

y — ymodem (rozszerzona wersja xmodem), umożliwia

stosowanie wzorców nazw plików i jest odporny na

przekłamania;

z — zmodem, najpewniejszy i szybki.

Do opcji dostępnych jedynie dla dosowej wersji UCOPY należy opcja -f:

-f=t — kopiowanie plików w trybie tekstowym;

-f=b — kopiowanie plików w trybie binarnym;

-f=a — kopiowanie z automatycznym rozpoznawaniem typów plików.

dshell

Program instalowany tylko po stronie unixowej. Udostępnia pod Unixem popularne polecenia DOSa (cd, chdir, cis, copy, del, erase, dir, path, prompt, ren, time, ver, exit), przeznaczone do obsługi plików i katalogów unixowych w konwencji dosowej.

17.2.2.4. Obsługa procesu drukowania

Pakiet ICE.TEN.PLUS udostępnia następujące tryby drukowania:

• drukowanie bieżącego ekranu;

• drukowanie z poziomu sesji Unixa na drukarce lokalnej, podłączonej do PC, na którym zainstalowano ICE'a;

• drukowanie na drukarce unixowej.

W pierwszym przypadku istnieje możliwość wydrukowania zawartości bieżącego ekranu, przez naciśnięcie odpowiednich klawiszy:

• w sesji DOSa: Shift-PrintScreen;

• w sesji Unixa: Alt-H-P.

W drugim przypadku drukarka lokalna jest obsługiwana dokładnie tak, jakby to była drukarka podłączona do terminala, który jest emulowany. W tym przypadku wykorzystuje się własność tych terminali, polegającą na tym, że specjalnymi sekwencjami znaków kierowany do nich strumień znaków można skierować bądź na ekran, bądź na podłączoną do terminala drukarkę. W tym celu wygodnie jest napisać prosty skrypt shellowy, obsługujący ten rodzaj drukowania. Przykłady treści takich skryptów zamieszczono w tabeli 17.1.

Tabela 17.1. Przykładowe skrypty shellowe drukujące na drukarkach lokalnych

Skryptowi shellowemu zdefiniowanemu jak powyżej można nadać nazwę (na przykład Ipi) i wywoływać go:

Ipi nazwa_pliku

W trzecim przypadku (drukowanie z poziomu DOSa na drukarce Unixa) w DOSie musi być aktywny program HOSTPS, wcześniej jednak należy taką drukarkę skonfigurować, modyfikując plik hostps.dat. Można to wykonać poleceniem SETICE (—> "Host print") lub dowolnym edytorem. Plik ten w konkretnym przypadku może mieć następującą postać:

LPT1:=COM1 "Ip -dlaser -c " 10 LPT2:=COM1 "cat > my f ile " 10

W powyższym przypadku, pierwszy wiersz oznacza, że wydruki dosowe kierowane do drukarki związanej z portem LPT1 mają być przechwytywane przez program HOSTPS i kierowane do portu szeregowego COM1, a przez niego do Unixa, w którym powinno być wykonane podane polecenie Ip, kierujące wydruki do drukarki znanej w Unixie pod nazwą laser, przy czym czas odpowiedzi od Unixa o przyjęciu wydruku nie powinien być większy niż 10 sekund.

17.2.3. Pakiet programów ICE.TCP

Pakiet ICE.TCP jest sieciową i bardziej rozbudowaną odmianą pakietu ICE.TEN.PLUS. Może działać w sieci Ethemet, Token Ring i Arcnet. Zawiera obszerną listę sterowników (driverów) sieciowych. Wymaga działającej sieci i zainstalowania usług sieciowych TCP/IP po stronie Unixa (nie wymaga żadnego dodatkowego oprogramowania sieciowego dla PC). Oferuje trzy metody współpracy z siecią:

• sterowniki pakietowe (ang. packet drivers, z Ciarkson University), mogące koegzystować z Novellowym protokołem SPX/IPX; należy wybrać program odpowiedni do stosowanej w PC karty sieciowej;

• sterowniki NDIS (ang. Network Drivers Inteijace Specificafion), są jedyną możliwością, jeżeli ICE.TCP ma koegzystować z Łan Managerem, Lantastic 5.0 lub Windows for Workgroups;

• sterowniki ODI (ang. Open Data [iiterlink). wspierane przez Novella.

17.2.3.1. Programy usługowe

Poniżej wymieniono listę wybranych programów usługowych występujących w pakiecie ICE.TCP.

SETTCP — program konfiguracyjny;

DEJATNT — program rezydentny (TSR), pracujący na PC, współpracujący z TCP/IP na Unixie i pozwalający traktować PC jako terminal Unixa. W połączeniu z DEJA14 spełnia analogiczną role co DEJAYU w pakiecie ICE.TEN.PLUS;

DEJAWINT — wersja DEJATNT dla Windows;

DEJATN — nierezydentna wersja DEJATNT; bez możliwości przetaczania pomiędzy sesją DOSa i Unixa; po uruchomieniu otwierana jest sesja Unixa;

DEJA14. DEJA1432 — programy uzupełniające funkcje dejatnt/dejatn. Obsłu­gują emulację terminala, przy czym DEJA1432 może wykorzys­tywać ekran w trybie 132 kolumnowym.

ftcopy — program obsługujący transfer plików i drukowanie z poziomu Unixa na drukarkach DOSa. instalowany na Unixie. Wymaga uruchomienia na PC programów DEJATNT/DAJA14 lub DEJATNT/DEJAWINT;

icełp — program umożliwiający korzystanie z drukarek Windows z poziomu Unixa;

hostp — program umożliwiający drukowanie na drukarkach Unixa aplikacjom DOSa i Windows;

PING — polecenie testujące łączność pomiędzy komputerami;

TFTP — program obsługujący transfer plików (trivial ftp);

JRGFTP — właściwy program do obsługi transferu plików z poziomu sesji DOSa.

17.2.3.2. Konfigurowonie pakietu w systemie DOS

Przed przystąpieniem do konfiguracji należy ustalić:

• typy, modele i ustawienia kart sieciowych na PC;

• adresy internetowe dla każdego PC;

• adresy internetowe komputerów unixowych;

• dostęp do komputerów unixowych w trybie roota.

Jeżeli do współpracy z siecią będzie używany sterownik pakietowy, to do al)toexec.bat można dodać wiersz, który będzie go ładował w chwili ładowania DOSa, na przykład dla karty WD:

c:\icetcp\wd8003e 0x61 2 0x220 Oxd000 Sterowniki z tej grupy używają następujących parametrów (szesnastkowo):

• packet interrupt number. 0x61 ..0x79, zwykle: 0x61;

• interrupt 1evel'. numer przerwania nie używanego przez inne urządzenie (zwykle 5 lub 2);

• f/O adress. adres wejścia/wyjścia;

• memory base address: bazowy adres pamięci.

Do konfiguracji pakietu ICE.TCP należy użyć programu SETTCP, który jest obsługiwany analogicznie jak program SETICE z pakietu ICE.TEN.PLUS. Program settcp uruchomiony

pierwszy raz zgłasza się z domyślnymi parametrami i pozwala je zmieniać. Zmienione parametry są zapamiętywane w odpowiednich plikach konfiguracyjnych *.dat i pokazywane przy kolejnym wywołaniu tego programu.

?o uruchomieniu programu SETTCP wyświetlane jest okno konfiguracyjne (rysunek 17.2).

Rysunek 17.2. Okno konfigunicyjne programu, settcp (ICE.TCP v.3.5)

W typowych przypadkach z menu programu SETTCP wystarczy wybrać do konfiguracji niżej wymienione opcje:

Express Setup

Enter my internet address — na przykład 193.164.1.121;

Terminal Setup — analogicznie jak w ICE.TEN.PLUS otwiera okno, w którym są ustawione wartości domyślne lub ostatnio modyfikowane;

Net Gustom — udostępnia poniższe menu:

Do sile customization Set my internet address Set my domain Set default gateway's address Set domain name server Set number of subnet bits Set user name Enter user name — na przykład ewa;

Setup HostS FIle — w wyświetlonym oknie należy wpisać adresy internetowe i nazwy komputerów unixowych, z którymi PC ma się komunikować, np.:

192.2.0.4 SC0386 193.164.1.65 hp832s

17.2.3.3. Konfigurowanie pakietu w systemie Unix

Dla pełnego skonfigurowania pakietu ICE.TCP w Unixie powinny być zainstalowane następujące programy: ftCOpy, hOStp i icelpd. które należy przenieść binarnie z dystry­bucyjnej dyskietki o numerze l do katalogu /usr/bin (rozdział 17.2.1).

Następnie należy uzupełnić opis unixowego środowiska TCP/IP w celu dodania obsługi drukarek (ang. Host Print Capability). Modyfikacjom podlegają pliki: /etc/inetd.conf oraz /etc/seryices.

W pliku /etc/intend.conf należy dodać dwa wiersze (na przykład na końcu pliku)

(separatorem pól jest znak tabulacji). Dla SCO TCP/IP v l.2 w wymienionych liniach należy zastąpić słowo root na NOLUID i usunąć komentarz sprzed linii:

Można tego dokonać wywołując edytor vi następującymi poleceniami:

cd /etc

cp inetd.conf inetd.conf.old

vi inetd.conf

i modyfikując plik.

W pliku /etc/seryices należy dodać linie:

hostp 18/tcp #host server icelpd 2346/tcp #icelpd server

Podobnie jak w poprzednim przypadku można tego dokonać edytorem vi:

cd /etc

cp sen/ices sen/ices.old

vi sen/ices

17.2.3.4. Uruchamianie pakietu

Pakiet ICE.TCP może być uruchomiony w kilku trybach. Każdy z nich wymaga, aby były załadowane odpowiednie sterowniki, obsługujące komunikację na poziomie protokołu sieciowego TCP/IP. Oto zalecane tryby uruchomienia:

TNT.BAT

Uruchomienie rezydentne, pozwalające na przełączanie się pomiędzy sesją DOSa i Unixa. Polecenie to ładuje następujące programy:

DEJATNT

HOSTP

DEJA14

Po zamknięciu sesji Unixa załadowane programy można usunąć z poziomu sesji DOSa poleceniem RMTNT.BAT.

NOTSR.BAT

Uruchomienie nierezydentne; ładuje programy:

DEJATNT

DEJA14 C:\ICETCP\NOTSR.DAT

DEJATNT D

17.2.3.5. Kopiowanie plików z poziomu sesji Unixa

Do kopiowania plików pomiędzy DOSem a Unixem, na których zainstalowano ICE.TCP, można wykorzystać (z poziomu sesji Unixa) polecenie ftCOpy o składni zbliżonej do dosowego COPY. Polecenie to traktuje unixowy system plików jako urządzenie u:. Dopuszcza stosowanie znaków \ i / w ścieżkach dostępu oraz znaków * i ? we wzorcach nazw plików. Polecenie to ma następującą składnię:

ftcopy plik_kopiowany plik_docelowy -opcje

Plik kopiowany i docelowy może być poprzedzony identyfikatorem systemu plików: u: — unix i c: — DOS, przy czym oczywiste jest, że każdy z nich może być użyty tylko przy jednym z nich, np.:

ftcopy c:/dok/letter.txt u:/tmp/letter.tct

Opcje:

-a ip_adres — internetowy adres PC; PC musi mieć aktywny DEJATNT lub DEJATN;

-f=t/b/a — kopiowanie w trybie lekstowym/binarnym/aulo-konwersji;

-t — analog -f=t;

-n — korzysta z /usr/tmp, tworząc w nim pliki o losowych nazwach (aaaaNR); opcja wygodna przy testowaniu.

17.2.3.6. Kopiowanie plików z poziomu sesji DOSa

Do kopiowania plików pomiędzy systemami plików DOSa i Unixa można wykorzystać polecenia TFTP i JRGFTP, pracujące analogicznie jak unixowe polecenie ftp. Wygodniejszym w użyciu jest polecenie JRGFTP, nie wymagające wcześniejszego załadowania DEJATNT. Polecenie JRGFTP wyświetla własny „prompt":

jrgftp>

i posługuje się własnym zestawem komend wewnętrznych, przy czym ich krótki opis można uzyskać po wprowadzeniu komendy HELP. Interakcyjne pytania o potwierdzenie transferu można wyłączyć przez podanie w wywołaniu JRGFTP opcji -i.

17.2.3.7. Obsługa procesu drukowania

Drukowanie lokalne (local print) z poziomu sesji Unixa

Drukowanie z poziomu sesji Unixa na drukarce PC może być realizowane analogicznie jak na drukarce podłączonej lokalnie do zwykłego terminala, który jest emulowany na PC. Możliwość ta została opisana w punkcie poświęconym pakietowi ICE.TEN.PLUS.

\

W unixie należy zainstalować drukarkę korzystającą z pliku interfejsowego (modelu) pprint.txt lub pprintl.txt. Przed instalacją takiej drukarki należy zmodyfikować zawarte w wymienionych plikach polecenie ftcopy, podając w jego wywolaniu właściwy adres internetowy PC, na przykład:

/usr/bin/ftcopy -a 193.164.1.121 $file LPT1 2>&1 Przykładowo, w SCO UNIXie do zainstalowania drukarki można wykorzystać polecenie sysadmsh, wybierając w nim odpowiednie pozycje menu:

sysadmsh -> Printers -> Add

Jako plik interfejsowy należy wskazać na przykład pprint.txt, a jako urządzenie specjalne związane z drukarką: /dev/null. Ponadto z poziomu programu sysadmsh należy dla instalowanej drukarki wybrać opcje: Enable i Accept, aby drukarka laka była dostępna.

Drukowanie z poziomu sesji DOSa/Windows na drukarce Unixa (Host print)

W tym przypadku istnieje możliwość wykorzystania dowolnej drukarki unixowej. Drukowany plik musi być przygotowany dla drukarki unixowej. Aby ta usługa była dostępna po stronie DOSa, należy wykonać odpowiednią konfigurację, posługując się programem settcp:

C:\ICETCT>settcp -> Choices -> Host print setup

W wyświetlonym oknie dla portów równoległych LPTx, które mają być skojarzone z drukarkami Unixa, należy określić:

ip_address — internetowy adres komputera unixowego;

Unix_Spooler_string — tekst unixowego polecenia drukowania, na przykład:

Ip -dlaser -c printer_timeout — czas oczekiwania na odpowiedź od spoolera.

Informacje konfiguracyjne zostaną zapisane w pliku ho.stp.dat. Wydruk będzie pozornie kierowany do portu LPTx na PC i przechwytywany przez rezydentny program HOSTP, który skieruje go do unixowej wersji hostp (a ten do spoolera, o ile w hostp.dat wskazano użycie unixowego polecenia Ip).

---