 | Pobierz cały dokument wyzsza.gik.semestr.4.wyzsza.gw.doc Rozmiar 928 KB |
Część pytań opracowałem sam na podstawie czarneckiego a cześć zerżnąłem z innych opracowań, który były zrobione również na podstawie czarneckiego. Mam dość! Wszystkiego!
Geodezja wyższa jest sztuką dla sztuki!!!! :-P
Objaśnij układ współrzędnych naturalnych; jak uzasadnisz przymiotnik „naturalnych”; jak można wyznaczyć położenie punktu w przestrzeni poprzez P, P, WP.
Kierunek linii pionu jest podstawą układu horyzontalnego, będącego z reguły lokalnym układem obserwacyjnym na pow. Z czyli układem który realizujemy za pomocą osi i płaszczyzn spoziomowanych instr obserwacyjnych. Związek tego układuz układem globalnym następuje poprzez tzw układ współrzędnych naturalnych. Osią układu jest chwilowa oś obrotu Z (
), przechodząca przez punkt S środka masy Z. Płaszczyzna przechodząca przez pkt S i prostopadła do osi obr nazywamy płaszczyzna równika astronomicznego. Przez kier linii pionu obserw. Greenwich prowadzimy pęk płaszczyzn wertykalnych i wybieramy tę która jest równoległa do (
) i nazywamy ją płaszczyzną południka astronomicznego Greenwich. Podobnie wyznacza się płaszczyznę południka w miejscu obserwacji w punkcie P.
Szerokość geograficzno - astronomiczna - kąt jaki tworzy kierunek linii pionu w pkcie P z płaszcz. równika ϕ (0o - ±90o)
Długość geograficzno - astronomiczna - kąt dwuścienny utworzony przez opisanie płaszczyzny południków astronomicznych (Greenwich i punktu P) λ(0o - 360oE lub 0o - ±180oE,W).
Kierunek linii pionu w pkcie P (g=gradWp) można określić kątami ϕ i λ wyznaczanymi met. astr. Zdefiniowane kąty i wartość potencjału W tworzą trojkę wsp. naturalnych punktu P. W polu siły ciężkości możemy wyróżnić trzy powierzchnie ϕ=const λ=const W=const których przecięcie wyznacza punkt P.
Pokaż, że średni promień krzywizny elipsoidy obrotowej jest średnią geometryczną głównych promieni krzywizny.
Na podst. wzoru Eulera 
możemy wyzn średni promień krzywizny jako granicy do której dąży średnia arytmetyczna krzywizn przekrojów normalnych w rozpatrywanym pkcie. Sumę nieskończenie wielu promieni krzywizn wyznaczamy z całki, której rozwiązaniem jest średni promień krzywizny 
 | Pobierz cały dokument wyzsza.gik.semestr.4.wyzsza.gw.doc rozmiar 928 KB |