Frezowanie stanowi jeden ze sposobów obróbki skrawaniem, jest stosowane do obróbki płaszczyzn, rowków, nacinania gwintów, kół zębatych itp. Frezowanie umożliwia obróbkę: płaszczyzn, rowków, kanałków, powierzchni kształtowych i uzębień. Wykonywane jest obrotowymi narzędziami wieloostrzowymi (frezami) na obrabiarkach nazywanych frezarkami. W większości odmian frezowania ruchy posuwowe są prostoliniowe - wykonuje je przedmiot obrabiany; natomiast ruch główny (obrotowy) wykonywany jest przez narzędzie. Dzięki zastosowaniu narzędzi wieloostrzowych i dużych prędkości skrawania frezowanie umożliwia obróbkę z dużą wydajnością.
Frez jest to narzędzie wieloostrzowe o kształcie bryły obrotowej, którego ostrza mogą być uformowane przez wykonanie wrębów na powierzchni walcowej, walcowej i czołowej, walcowej i obu czołowych, a także na powierzchni stożkowej lub kształtowej. Na powierzchni walcowej mogą być wykonywane wręby proste lub śrubowe.
Krawędzie skrawające frezu nie pracują wszystkie jednocześnie, lecz kolejno jedna za drugą, przy czym zetknięcie narzędzia z materiałem obrabianym istnieje tylko na części obwodu freza, tzn. jednocześnie pracuje tylko część ostrzy. Zapewnia to dobre warunki chłodzenia. Z drugiej jednak strony przy frezowaniu grubość warstwy skrawanej przez poszczególne ostrza, a więc i przekroje warstwy skrawanej oraz wióra, zmieniają się podczas skrawania. Powoduje to zmianę obciążenia i wpływa ujemnie na trwałość narzędzia.
Frezowanie obwodowe, w zależności od zwrotu wektorów prędkości ruchu głównego oraz posuwowego, dzieli się na: Podział na współbieżne i przeciwbieżne odnosi się również do frezowania czołowego niepełnego jednostronnego. W przypadku frezowania czołowego pełnego: