KATEDRA SIECI TELEINFORMACYJNYCH
STEROWANIE I SYGNALIZACJA
W SIECIACH INFORMACYJNYCH
SYSTEMY SYGNALIZACJI DSS1 I SS7
(Materiały pomocnicze)
Opracowanie: dr inż., Ryszard Weisbrodt
GDAŃSK 2011
Sygnalizacja w sieci telekomunikacyjnej
Każdemu urządzeniu technicznemu lub zespołowi współpracujących ze sobą urządzeń można przypisać określoną zasadę działania lub zbiór zasad (funkcji, zadań). Te zasady charakteryzują to urządzenie lub zespół urządzeń i odróżniają je od innych. Taką zasadę lub zbiór zasad nazywamy systemem. System to uporządkowany wewnętrznie układ elementów mający określona strukturę i realizujący określone funkcje.
Sygnalizacja w telekomunikacji to wymiana informacji pomiędzy różnymi częściami systemu telekomunikacyjnego dla celów: zestawiania, nadzorowania, rozłączania, taryfikacji połączeń.
Przesyłanie informacji sygnalizacyjnej w sieci telekomunikacyjnej następuje pomiędzy:
użytkownikiem a węzłem komutacyjnym,
węzłem komutacyjnym a użytkownikiem,
węzłami komutacyjnymi,
elementami węzła komutacyjnego.
Sygnalizacja w sieci telekomunikacyjnej realizuje następujące podstawowe funkcje:
nadzorcza,
przekazywanie informacji adresowej,
przekazywanie informacji o realizowanej usłudze,
przekazywanie informacji sterującej,
obsługowa,
przekazywanie innych informacji np. taryfikacji.
Funkcja nadzorcza:
wykrywanie i przesyłanie informacji o zmianie stanu łącza, fazy połączenia
odbiór informacji o zmianie stanu łącza, fazy połączenia.
Funkcja przekazywania informacji adresowej:
przekazywanie informacji o adresie użytkownika inicjującego połączenie,
przekazywanie informacji o adresie użytkownika żądanego,
zabronienie prezentacji informacji o adresie użytkownika inicjującego połączenie,
zabronienie prezentacji informacji o adresie użytkownika żądanego.
Funkcja przekazywanie informacji o realizowanej usłudze:
przekazywanie informacji o rodzaju przenoszonej informacji,
przekazywanie informacji o standardzie kodowania (A, μ)
przekazywanie informacji o rodzaju przenoszonej informacji (mowa, dane),
przekazywanie informacji o trybie połączenia (komutacja kanałów, pakietów),
przekazywanie informacji o szybkości przesyłania informacji (64 kb/s)
przesyłanie informacji o kategorii strony wywołującej,
przesyłanie dodatkowych informacji o realizowanym połączeniu.
Funkcje obsługowe sygnalizacji:
przesyłanie informacji o stanach natłoku w sieci,
przesyłanie informacji o niedostępności zasobów,
przesyłanie informacji taryfikacyjnych,
przesyłanie informacji o stanach alarmowych.
Stosowane systemy sygnalizacji w sieciach cyfrowych
W sieciach ISDN stosowane są systemy sygnalizacji:
węzeł - węzeł system sygnalizacji nr 7.
abonent - węzeł system sygnalizacji DSS 1
System sygnalizacji DSS1
System sygnalizacji abonenta cyfrowego DSS1 udostępnia mechanizmy i procedury, które sieć oraz urządzenia końcowe użytkownika wykorzystują w celu sygnalizowania zdarzeń generowanych przez oba te podmioty w trakcie inicjacji, trwania oraz rozłączania połączenia. DSS1 umiejscowiony jest w warstwie sieciowej modelu odniesienia ISO/OSI.
Procedury połączeniowe opierają się na wymianie komunikatów sterujących połączeniem, będących odpowiedzią na zdarzenia generowane po stronie użytkownika oraz zakończenia liniowego w centrali. Zawartość wiadomości sygnalizacyjnych stanowi informację wymienianą między jednostkami logicznymi połączenia o podjętych czynnościach w reakcji na odebrane pobudzenie.
Wszystkie informacje, niezależnie od ich rodzaju (sterowanie połączeniem, sterowanie usługami dodatkowymi, sygnalizacja między użytkownikami, informacje użytkownika), są przenoszone przez styk użytkownika z siecią za pomocą wiadomości. Wiadomości te muszą być przez odpowiednie funkcje warstwy 3 generowane, nadawane, odbierane i interpretowane. Wymiana ich musi być prowadzona w określony sposób i w odpowiedniej kolejności. Sama transmisja realizowana jest protokół LAP-D.
Zadaniem LAP-D jest przesyłanie informacji między jednostkami warstwy 3 przez styk sieć użytkownik ISDN, z wykorzystaniem kanału D. LAP-D zawiera funkcje:
ustanowienia jednego lub wielu połączeń warstwy łącza w kanale D,
ograniczania ramek, synchronizacji i przezroczystości, umożliwiające rozpoznawanie sekwencji bitów przesyłanych w kanale D jako ramkę,
kontroli numerów nadawanych i odbieranych ramek w celu zachowania właściwego porządku transferu informacji w połączeniu warstwy łącza,
detekcji błędów transmisji, formatu i błędów eksploatacyjnych w połączeniu warstwy łącza,
odzyskiwania sprawności po wykryciu błędów transmisji, formatu i błędów eksploatacyjnych,
zawiadamiania jednostki zarządzającej o błędach uniemożliwiających odzyskanie sprawności,
sterowanie przepływem wiadomości.
Funkcje warstwy łącza dostarczają środków do przenoszenia informacji przez połączenie warstwy łącza punkt - punkt lub przez połączenie rozsiewcze.
Wiadomości warstwy 3 przenoszone są przez połączenia typu punkt - punkt w polu informacyjnym ramek I, w trybie z potwierdzeniem. Przy połączeniach wielopunktowych wiadomości warstwy 3 umieszczane są w polu informacyjnym ramek UI, przesyłanych w trybie bez potwierdzenia.
W celu przekazywania informacji w sposób spójny określono zbiór komunikatów sygnalizacyjnych.
Podstawowym celem sygnalizacji pomiędzy centralą a użytkownikiem, jest wynegocjowanie odpowiednich i wydajnych parametrów usług przenoszenia tzn. określenia możliwości sieci i urządzeń końcowych oraz aktualnych warunków zatłoczenia na danym terenie w celu bezbłędnego i efektywnego przesłania informacji od abonenta nadawcy do abonenta odbiorcy. Ponieważ jest to istotny aspekt podczas inicjacji połączenia, wiadomości sterujące (SETUP, SETUP ACKNOWLEDGE) zawierają najbardziej rozbudowane elementy informacyjne, które służą celowi negocjacji usług przenoszenia (Bearer capability, Low layer compability).
Sterowanie połączeniem, wymiana wiadomości sygnalizacyjnych oraz obsługa błędów i zabezpieczenie przed awariami sieci i innymi nałożyła na projektantów DSS1 dodatkowe wymagania niezawodnościowe. Aby uniknąć pewnych rodzajów awarii (zakleszczeń, deadlock'ów, ...) zaimplementowano mechanizmy reakcji na błędy w różnych sytuacjach (np. liczniki - timer'y). Aby uściślić, ująć w pewne ramy zachowania się urządzeń, narzucono zbiór stanów w jakich mogą się te urządzenia znaleźć, co pozwoliło w sposób spójny określić jakie wiadomości i w jakim stanie może wysyłać lub odbierać terminal użytkownika oraz zakończenie liniowe w centrali.
Wiadomości sygnalizacyjne systemu sygnalizacji DSS1
Wiadomości sygnalizacyjne związane z zestawianiem połączenia.
ALERTING.
Komunikat przesyłany od użytkownika wywoływanego (abonent B) do sieci i poprzez sieć do użytkownika wywołującego (abonent A), w celu wskazania rozpoczęcia wywoływania abonenta B.
Typ komunikatu : ALERTING Znaczenie : globalne Kierunek : sieć ↔użytkownik |
||||
Element informacyjny |
Opis |
Kierunek |
Typ |
Długość |
Protocol discriminator (dyskryminator protokołu) |
3.1 |
↔ |
M |
1 |
Call reference (identyfikator połączenia) |
3.1 |
↔ |
M |
2 - * |
Message type (typ komunikatu) |
3.1 |
↔ |
M |
1 |
Channel identification (identyfikacja kanału) |
5.8 |
↔ (Uwaga 6) |
O (Uwaga 1) |
2 - * |
Facility (udogodnienia) |
5.12 |
↔ |
O (Uwaga 9) |
2 - * |
Progress indicator (wskaźnik progresji - postępu) |
5.21 |
↔ |
O (Uwaga 2) |
2 - 4 |
Display (wyświetlacz) |
5.11 |
s → u |
O (Uwaga 3) |
(Uwaga 4) |
Signal (sygnał) |
5.25 |
s → u |
O (Uwaga 5)) |
2 - 3 |
Feature activation (aktywacja właściwości) |
5.13 |
u → s |
O (Uwaga 9) |
2 - 4 |
Feature indication (wskaźnik właściwości) |
5.14 |
s → u |
O (Uwaga 9) |
2 - 5 |
User - user (informacja użytkownik - użytkownik) |
5.28 |
↔ |
O (Uwaga 7) |
(Uwaga 8) |
M - mandatory (obowiązkowy) O - optionally (opcjonalny) Uwagi:
|
||||
Poniżej przedstawiono przykład wypełnienia komunikatu ALERTING :
Kodowanie bitowe Bity : 8 7 6 5 4 3 2 1 |
Opis elementu informacyjnego |
0 0 0 0 1 0 0 0 |
Protocol discriminator (dyskryminator protokołu) |
0 0 0 0 0 0 0 1 |
Call reference (identyfikator połączenia): - nieużywane - długość identyfikatora połączenia (w bajtach) |
1 0 0 0 1 0 0 1 |
- flaga (sieć) - wartość identyfikatora połączenia (9) |
0 0 0 0 0 0 0 1 |
Message type (typ komunikatu): - wyróżnik komunikatów fazy zestawiania połączenia - kod komunikatu ALERTING |
Komunikat CALL PROCEEDING.
Komunikat ten jest wysyłany przez użytkownika wywoływanego do sieci lub przez sieć do użytkownika wywołującego, w celu wskazania zebrania wszystkich informacji na temat zestawianego połączenia i zakończenia fazy wybierania.
Typ komunikatu : CALL PROCEEDING Znaczenie : lokalne Kierunek : sieć ↔użytkownik |
||||
Element informacyjny |
Opis |
Kierunek |
Typ |
Długość |
Protocol discriminator (dyskryminator protokołu) |
3.1 |
↔ |
M |
1 |
Call reference (identyfikator połączenia) |
3.1 |
↔ |
M |
2 - * |
Message type (typ komunikatu) |
3.1 |
↔ |
M |
1 |
Channel identification (identyfikacja kanału) |
5.8 |
↔ |
O (Uwaga 1) |
2 - * |
Progress indicator (wskaźnik progresji - postępu) |
5.21 |
↔ |
O (Uwaga 2) |
2 - 4 |
Display (wyświetlacz) |
5.11 |
s → u |
O (Uwaga 3) |
(Uwaga 4) |
Uwagi:
Minimalna długość tego elementu informacyjnego to 2 oktety; maksymalna długość jest zależna od sieci: 34 albo 82 oktety. |
||||
Poniżej przedstawiono przykład wypełnienia komunikatu CALL PROCEEDING :
Kodowanie bitowe Bity : 8 7 6 5 4 3 2 1 |
Opis elementu informacyjnego |
0 0 0 0 1 0 0 0 |
Protocol discriminator (dyskryminator protokołu) |
0 0 0 0 0 0 0 1 |
Call reference (identyfikator połączenia): - nieużywane - długość identyfikatora połączenia (w bajtach) |
1 0 0 0 1 0 0 1 |
- flaga (sieć) - wartość identyfikatora połączenia (9) |
0 0 0 0 0 0 1 0 |
Message type (typ komunikatu): - wyróżnik komunikatów fazy zestawiania połączenia - kod komunikatu CALL PROCEEDING |
Komunikat CONNECT.
Ten komunikat wysyłany jest przez użytkownika wywoływanego do sieci jak i przez sieć do użytkownika wywołującego. Oznacza akceptację wywołania przez stronę wywoływaną.
Typ komunikatu : CONNECT Znaczenie : globalne Kierunek : sieć ↔użytkownik |
||||
Element informacyjny |
Opis |
Kierunek |
Typ |
Długość |
Protocol discriminator (dyskryminator protokołu) |
3.1 |
↔ |
M |
1 |
Call reference (identyfikator połączenia) |
3.1 |
↔ |
M |
2 - * |
Message type (typ komunikatu) |
3.1 |
↔ |
M |
1 |
Channel identification (identyfikacja kanału) |
5.8 |
↔ (Uwaga 10) |
O (Uwaga 1) |
2 - * |
Facility (udogodnienia) |
5.12 |
↔ |
O (Uwaga 2) |
2 - * |
Progress indicator (wskaźnik progresji - postępu) |
5.21 |
↔ |
O (Uwaga 3) |
2 - 4 |
Display (wyświetlacz) |
5.11 |
s→u |
O (Uwaga 4) |
(Uwaga 5) |
Signal (sygnał) |
5.25 |
s→u |
O (Uwaga 6) |
2 - 3 |
Switchhook (stan pętli abonenckiej) |
5.26 |
u→s |
O (Uwaga 2) |
2 - 3 |
Feature activation (aktywacja właściwości) |
5.13 |
u→s |
O (Uwaga 2) |
2 - 4 |
Feature indication (wskaźnik właściwości) |
5.14 |
s→u |
O (Uwaga 2) |
2 - 5 |
Low layer compatibility (zgodność z niższymi warstwami) |
5.17 |
↔ |
O (Uwaga 7) |
2 - 16 |
User - user (informacja użytkownik - użytkownik) |
5.28 |
↔ |
O (Uwaga 8) |
(Uwaga 9) |
|
||||
Poniżej przedstawiono przykład wypełnienia komunikatu CONNECT :
Kodowanie bitowe Bity : 8 7 6 5 4 3 2 1 |
Opis elementu informacyjnego |
0 0 0 0 1 0 0 0 |
Protocol discriminator (dyskryminator protokołu) |
0 0 0 0 0 0 0 1 |
Call reference (identyfikator połączenia): - nieużywane - długość identyfikatora połączenia (w bajtach) |
1 0 0 0 1 0 0 1 |
- flaga (sieć) - wartość identyfikatora połączenia (9) |
0 0 0 0 0 1 1 1 |
Message type (typ komunikatu): - wyróżnik komunikatów fazy zestawiania połączenia - kod komunikatu CONNECT |
Komunikat CONNECT ACKNOWLEDGE.
Komunikat jest wysyłany przez sieć do użytkownika wywoływanego w celu potwierdzenia akceptacji połączenia przez sieć. Opcjonalnie może być także wysyłany przez użytkownika wywołującego do sieci w celu zezwolenia na korzystanie z symetrycznych procedur sterowania połączeniem.
Typ komunikatu : CONNECT ACKNOWLEDGE Znaczenie : lokalne Kierunek : sieć ↔użytkownik |
||||
Element informacyjny |
Opis |
Kierunek |
Typ |
Długość |
Protocol discriminator (dyskryminator protokołu) |
3.1 |
↔ |
M |
1 |
Call reference (identyfikator połączenia) |
3.1 |
↔ |
M |
2 - * |
Message type (typ komunikatu) |
3.1 |
↔ |
M |
1 |
Channel identification (identyfikacja kanału) |
5.8 |
s → u |
O (Uwaga 1) |
2 - * |
Display (wyświetlacz) |
5.11 |
s → u |
O (Uwaga 2) |
(Uwaga 3) |
Signal (sygnał) |
5.25 |
s → u |
O (Uwaga 4) |
2 - 3 |
Uwagi:
Element informacyjny jest dołączany jeśli sieć opcjonalnie zapewnia dodatkowe sygnały opisujące informacje. |
||||
Poniżej przedstawiono przykład wypełnienia komunikatu CONNECT ACKNOWLEDGE :
Kodowanie bitowe Bity : 8 7 6 5 4 3 2 1 |
Opis elementu informacyjnego |
0 0 0 0 1 0 0 0 |
Protocol discriminator (dyskryminator protokołu) |
0 0 0 0 0 0 0 1 |
Call reference (identyfikator połączenia): - nieużywane - długość identyfikatora połączenia (w bajtach) |
0 0 0 0 1 0 0 1 |
- flaga (użytkownik) - wartość identyfikatora połączenia (9) |
0 0 0 0 1 1 1 1 |
Message type (typ komunikatu): - wyróżnik komunikatów fazy zestawiania połączenia - kod komunikatu CONNECT ACKNOWLEDGE |
Komunikat PROGRESS.
Ten komunikat jest wysyłany przez użytkownika lub sieci, żeby wskazać postęp zestawiania połączenia (informacje o zachodzących zdarzeniach) lub w związku z zabezpieczeniem informacji/wzorców w paśmie.
Typ komunikatu : PROGRESS Znaczenie : globalne Kierunek : sieć ↔użytkownik |
||||
Element informacyjny |
Opis |
Kierunek |
Typ |
Długość |
Protocol discriminator (dyskryminator protokołu) |
3.1 |
↔ |
M |
1 |
Call reference (identyfikator połączenia) |
3.1 |
↔ |
M |
2 - * |
Message type (typ komunikatu) |
3.1 |
↔ |
M |
1 |
Cause (wyjątek - przyczyna) |
5.9 |
↔ |
O (Uwaga 1) |
2 - 32 |
Progress indicator (wskaźnik progresji - postępu) |
5.21 |
↔ |
M |
4 |
Display (wyświetlacz) |
5.11 |
s → u |
O (Uwaga 2) |
(Uwaga 3) |
User - user (informacja użytkownik - użytkownik) |
5.28 |
↔ |
O (Uwaga 4) |
(Uwaga 5) |
Uwagi:
Minimalna długość tego elementu informacyjnego to 2 oktety, standardowa maksymalna to 131 oktetów. |
||||
Poniżej przedstawiono przykład wypełnienia komunikatu PROGRESS :
Kodowanie bitowe Bity : 8 7 6 5 4 3 2 1 |
Opis elementu informacyjnego |
0 0 0 0 1 0 0 0 |
Protocol discriminator (dyskryminator protokołu) |
0 0 0 0 0 0 0 1 |
Call reference (identyfikator połączenia): - nieużywane - długość identyfikatora połączenia (w bajtach) |
1 0 0 0 1 0 0 1 |
- flaga (sieć) - wartość identyfikatora połączenia (9) |
0 0 0 0 0 0 1 1 |
Message type (typ komunikatu): - wyróżnik komunikatów fazy zestawiania połączenia - kod komunikatu PROGRESS |
0 0 0 1 1 1 1 0 0 0 0 0 0 0 1 0 1 0 0 0 0 0 1 0 0 0 0 0 0 0 1 0 |
Progress indicator (identyfikator postępu)
|
Komunikat SETUP.
Komunikat ten wysyłany jest od użytkownika wywołującego do sieci i od sieci do użytkownika wywoływanego, zadaniem tego meldunku jest inicjalizacja procesu zestawiania połączenia.
Typ komunikatu : SETUP Znaczenie : globalne Kierunek : sieć ↔użytkownik |
||||
Element informacyjny |
Opis |
Kierunek |
Typ |
Długość |
Protocol discriminator (dyskryminator protokołu) |
3.1 |
↔ |
M |
1 |
Call reference (identyfikator połączenia) |
3.1 |
↔ |
M |
2 - * |
Message type (typ komunikatu) |
3.1 |
↔ |
M |
1 |
Sending complete (całość przesłana) |
5.24 |
↔ |
O (Uwaga 1) |
1 |
Repeat indicator (wskaźnik powtórzenia) |
5.22 |
↔ |
O (Uwaga 2) |
1 |
Bearer capability (Atrybuty usług przenoszenia) |
5.1 |
↔ |
M (Uwaga 3) |
4 - 12 |
Channel identification (identyfikacja kanału) |
5.8 |
↔ |
O (Uwaga 4) |
2 - * |
Facility (udogodnienia) |
5.12 |
↔ |
O (Uwaga 21) |
2 - * |
Progress indicator (wskaźnik progresji - postępu) |
5.21 |
↔ |
O (Uwaga 5) |
2 - 4 |
Network specific facilities (dodatkowe udogodnienia sieci) |
5.19 |
↔ |
O (Uwaga 6) |
2 - * |
Display (wyświetlacz) |
5.11 |
s → u |
O (Uwaga 7) |
(Uwaga 8) |
Keypad facilities (udogodnienia klawiatury) |
5.16 |
u → s |
O (Uwaga 9) |
2 - 34 |
Signal (sygnał) |
5.25 |
s → u |
O (Uwaga 10) |
2 - 3 |
Switchhook (stan pętli abonenckiej) |
5.26 |
u → s |
O (Uwaga 21) |
2 - 3 |
Feature activation (aktywacja właściwości) |
5.13 |
u → s |
O (Uwaga 21) |
2 - 4 |
Feature indication (wskaźnik właściwości) |
5.14 |
s → u |
O (Uwaga 21) |
2 - 5 |
Calling party number (numer strony wywołującej) |
5.3 |
↔ |
O (Uwaga 11) |
2 - * |
Calling party subadress (numer wewnętrzny strony wywołującej) |
5.4 |
↔ |
O (Uwaga 12) |
2 - 23 |
Called party number (numer strony wywoływanej) |
5.5 |
↔ |
O (Uwaga 13) |
2 - * |
Called party subadress (numer wewnętrzny strony wywoływanej) |
5.6 |
↔ |
O (Uwaga 14) |
2 - 23 |
Transit network selection (wybór sieci tranzytowej) |
5.27 |
u ↔ s |
O (Uwaga 15) |
2 - * |
Repeat indicator (wskaźnik powtórzenia) |
5.22 |
↔ |
O (Uwaga 16) |
1 |
Low layer compatibility (zgodność z niższymi warstwami) |
5.17 |
↔ |
O (Uwaga 17) |
2 - 16 |
High layer compatibility (zgodność z wyższymi warstwami) |
5.15 |
↔ |
O (Uwaga 18) |
2 - 5 |
User - user (informacja użytkownik - użytkownik) |
5.28 |
↔ |
O (Uwaga 19) |
(Uwaga 20) |
Uwagi:
|
||||
Poniżej przedstawione zostały przykłady wypełnienia komunikatu SETUP.
Format wiadomości SETUP.
Założenia :
stroną inicjalizującą połączenie jest użytkownik,
identyfikator połączenia = 9,
standard kodowania CCITT,
rodzaj przenoszonej informacji : zastrzeżona informacja cyfrowa,
tryb połączenia : komutacja łączy,
szybkość przesyłania informacji : 192 kbit/s,
numer abonenta A : 3415168 (strona wywołująca, prezentacja numeru dozwolona),
numer abonenta B : 6978199 (strona wywoływana),
Kodowanie bitowe Bity : 8 7 6 5 4 3 2 1 |
Opis elementu informacyjnego |
0 0 0 0 1 0 0 0 |
Protocol discriminator (dyskryminator protokołu) |
0 0 0 0 0 0 0 1 |
Call reference (identyfikator połączenia)
|
0 0 0 0 1 0 0 1 |
|
0 0 0 0 0 1 0 1 |
Message type (typ komunikatu)
|
0 0 0 0 0 1 0 0 0 0 0 0 0 0 1 1 0 0 0 1 0 0 0 1 1 0 0 1 1 0 0 0 1 0 0 0 0 0 1 1 |
Bearer Capability (usługi przenoszenia)
|
0 0 0 1 1 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 1 1 0 0 0 0 0 1 1 |
Channel identification (identyfikacja kanału)
|
0 1 1 0 1 1 0 0 0 0 0 0 1 0 0 1 0 1 0 0 0 0 0 1 1 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 1 1 0 0 0 0 0 1 0 0 0 0 0 0 0 0 0 1 0 0 0 0 1 0 0 1 0 0 0 0 0 0 0 1 0 0 0 0 0 1 0 1 0 0 0 0 1 0 0 1 |
Calling party number (numer strony wywołującej)
|
0 1 1 1 0 0 0 0 0 0 0 0 1 0 0 0 0 1 0 0 0 0 0 1 0 0 0 0 1 0 0 1 0 0 0 0 1 0 0 1 0 0 0 0 0 1 1 1 0 0 0 0 1 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 1 0 0 0 0 1 0 0 1 0 0 0 0 1 0 0 1 |
Called party number (numer strony wywoływanej)
|
Format wiadomości INFORMATION
Założenia :
komunikat jest wysyłany po odebraniu od sieci SETUP ACK,
zadaniem komunikatu jest przesłanie dodatkowych cyfr numeru abonenta wywoływanego,
w tym komunikacie zostaną przesłane wszystkie dodatkowe cyfry niezbędne do zestawienia połączenia. Należy zaznaczyć że nadano informacje kompletne.
nie używane
długość identyfikatora połączenia (w bajtach)
flaga (użytkownik)
wartość identyfikatora połączenia (9)
identyfikator grupy pozostałych komunikatów
kod komunikatu INFORMATION
identyfikator elementu informacyjnego
długość elementu informacyjnego
numer abonencki
ISDN/ plan numeracji telefonicznej (zal.X.121)
cyfra 6
cyfra 9
cyfra 7
cyfra 8
cyfra 1
cyfra 9
cyfra 9
Element informacyjny jest obowiązkowy w każdym przypadku, z wyjątkiem sytuacji kiedy użytkownik zaakceptuje określony kanał B wskazany w komunikacie SETUP.
Element informacyjny może być obecny w przypadku współpracy lub podczas połączenia z zabezpieczeniem informacji/wzorca w paśmie.
Element informacyjny może być obecny jeśli sieć udostępnia informacje możliwe do zaprezentowania użytkownikowi.
Minimalna długość tego elementu informacyjnego to 2 oktety; maksymalna długość jest zależna od sieci: 34 albo 82 oktety.
Komunikat ten ma znaczenie lokalne, aczkolwiek może przenosić informację o znaczeniu globalnym.
Komunikat ten może być wysyłany z identyfikatorem połączenia typu „dummy” podczas używania procedur zarządzania; w przeciwnym przypadku minimalna długość wynosi 2 oktety.
Element informacyjny jest obecny jeżeli użytkownik wskazuje kompletność trybu Overlap Sending sieci lub gdy sieć wskazuje to użytkownikowi.
Element informacyjny jest dołączany jeśli sieć dostarcza informacje, które będą prezentowane użytkownikowi.
Minimalna długość tego elementu informacyjnego to 2 bajty; maksymalna długość jest zależna od sieci i może wynosić 34 lub 82 bajty.
Do komunikatu są dołączane albo Numer strony wywoływanej albo Udogodnienia klawiatury w celu przeniesienia informacji o numerze strony wywoływanej w kierunku sieci w trybie Overlap Sending. Element Udogodnienia klawiatury może być obecny także w sytuacji gdy użytkownik chce przenieść inną informację odnośnie nawiązywania połączenia lub informacje o usługach dodatkowych.
Element informacyjny jest obecny jeżeli sieć udostępnia dodatkową informację tonową.
Element informacyjny może być wykorzystywany w celu wskazania niektórych usług dodatkowych.
nie używane
długość identyfikatora połączenia (w bajtach)
flaga (użytkownik)
wartość identyfikatora połączenia (9)
identyfikator grupy pozostałych komunikatów
kod komunikatu INFORMATION
identyfikator elementu informacyjnego
długość elementu informacyjnego
numer abonencki
ISDN/ plan numeracji telefonicznej (zal.X.121)
cyfra 6
cyfra 9
cyfra 7
cyfra 8
cyfra 1
cyfra 9
cyfra 9
CALL PROCEEDING, ALERTING, CONNECT,
ALERTING, CONNECT,
CONNECT.
rozgraniczanie bloków za pomocą znaków synchronizacyjnych (flags),
wykrywanie błędów transmisji za pomocą bitów kontrolnych włączanych w każdy blok,
korygowanie błędów transmisji,
wykrywanie uszkodzeń łącza sygnalizacyjnego poprzez kontrolowanie blokowej stopy błędów.
funkcje obsługi wiadomości sygnalizacyjnych - kierujące wiadomość do właściwego łącza sygnalizacyjnego lub właściwej części użytkowej, (rozróżnianie wiadomości, dystrybucja wiadomości, marszrutowanie wiadomości),
funkcje zarządzania siecią sygnalizacyjną:
zarządzanie drogami sygnalizacyjnymi (transfer zakazany, transfer dozwolony, test zestawu dróg synalizacyjnych)
zarządzanie łączami sygnalizacyjnymi
zarządzanie ruchem sygnalizacyjnym [zmiana (changeover), powrót (changeback), wymuszona zmiana drogi (forced rerouting), sterowana zmiana drogi (controlled rerouting), sterowanie przepływem ruchu sygnalizacyjnego (signalling traffic flow control)]
przenoszenie zapytań kierowanych do centralnych baz danych przez procedury obsługujące zgłoszenia,
aktualizacja tablic położenia abonentów ruchomych,
zdalne uruchamianie usług pomocniczych,
przekazywanie danych między centrami zarządzania siecią,
przenoszenie sygnalizacji między terminalami abonenckimi, tzn. w relacji użytkownik-użytkownik (ang. user to-user).
TCAP (ang. Transaction Capability Application Part) - część aplikacyjna wspomagania transakcji. Zawiera ona protokół komunikacyjny, wykorzystywany do przenoszenia informacji utrzymaniowych pomiędzy węzłami sygnalizacyjnymi sieci.
MAP (ang. Mobile Aplication Part) - część aplikacyjna dla telefonii komórkowej (ruchomej) - odpowiedzialna za realizację procedur sygnalizacyjnych m.in.
ISUP (ang. ISDN User Part, Integrated Services User Part) - część użytkowników sieci ISDN. Żądania usług zgłaszane przez abonentów sieci ISDN są realizowane przez zestaw procedur tworzących ISUP.
rozróżnianie połączeń zestawianych dla transmisji sygnałów: fonicznych, akustycznych, danych cyfrowych;
zagwarantowanie przenoszenia sygnalizacji między skrajnymi centralami łańcucha połączeniowego (centralą abonenta wywołującego i abonenta wywoływanego), nazywanej sygnalizacją od końca do końca (end-to-end). Część TUP zapewniała bowiem bezpośrednią wymianę wiadomości jedynie między sąsiednimi węzłami sieci;
realizacja sygnalizacji typu użytkownik-użytkownik (user-to-user), zapewniającej przenoszenie informacji między komunikującymi się terminalami abonenckimi;
uelastycznienie formatu wiadomości sygnalizacyjnych, które ma zasadnicze znaczenie dla realizacji usług dodatkowych.
etykieta kierowania,
kod identyfikacji łącza użytkowego („rozmównego”),
kod typu wiadomości,
część obowiązkowa - złożona ze ściśle określonej sekwencji parametrów o stałej długości,
część obowiązkowa - złożona ze ściśle określonej sekwencji parametrów parametrów o zmiennej długości,
część opcjonalna - może zawierać parametry o stałej i zmiennej długości
DPC (ang. Destination Point Code) - 14 bitów - kod docelowego punktu sygnalizacyjnego,
OPC (ang. Origining Point Code) - 14 bitów - kod źródłowego punktu sygnalizacyjnego,
SLS (ang. Signalling Link Selection) - 4 bity - kod wyboru łącza sygnalizacyjnego.
odpowiedź na żądanie zawieszenia przez stronę wywołującą,
odpowiedź na wskazanie rozłączenia wstecz przez sieć,
odpowiedź na kryterium położenia mikrotelefonu, wysyłane przez urządzenie analogowe strony żądanej.
z zapamiętywaniem numeru (en-bloc) - w tym trybie wiadomość IAM zawiera kompletny adres wywoływanego terminalu,
na zakładkę (ang. overlap) - w tym trybie wiadomość IAM może zawierać część numeru (minimum 4 cyfry), a pozostała część numeru jest przesyłana w kolejnych wiadomościach adresowych SAM.
że tylko metoda “od końca do końca “ jest dozwolona,
osiągalności systemu sygnalizacji SS7,
dysponowania częścią ISUP - SS7,
czy dalsze informacje są dostępne (muszą być one uzyskane zanim strona żądana zostanie wywołana),
wymaganych właściwości sygnalizacyjnych sieci, np. ISUP jest wymagana w całym łańcuchu połączeniowym.
wywołań półautomatycznych,
status łącza żądanego: “abonent wolny”,
wskaźnik dostępu ISDN: “nie-ISDN”
status łącza żądanego: “bez wskazania”,
wskaźnik dostępu ISDN: “nie-ISDN”.
stan łącza żądanego: “nie ma wskazania”,
wskaźnik dostępu ISDN: “ISDN”.
zostało odebrane wskazanie o tym, że strona żądana została powiadomiona; wówczas CPG zawiera wskaźnik zdarzenia ustawiony na “powiadomienie”
zostało odebrane wskazanie o progresji terminala strony żądanej; wtedy CPG zawiera wskaźnik zdarzenia ustawiony na “progresja”
w centrali przyjściowej, gdy wywołanie dotyczy abonenta z usługą MCID,
w centrali, w której wywołanie dotarło do stanowiska telefonistki,
w centrali, w takim miejscu, łańcucha połączeniowego, gdzie występuje współpraca systemów sygnalizacji SS7 i R2, żądanie identyfikacji abonenta wywołującego odebrane zostało w systemie sygnalizacji R2.
jeśli żądna informacja jest dostępna lokalnie (czyli w centrali inicjującej połączenie), to w odpowiedzi wysyłana jest wiadomość INF,
jeżeli żądana informacja nie jest dostępna lokalnie, ale system sygnalizacyjny współpracujący pozwala na przesłanie żądań i odpowiedzi, to żądanie informacji przesyłane jest dalej wstecz do centrali poprzedniej na drodze połączenia. Gdy od strony przyjściowej zostanie odebrana odpowiedź, to zostaje wysłana INF zawierająca odebraną informację.
jeżeli żądana informacja nie jest dostępna lokalnie i system sygnalizacyjny współpracujący nie pozwala na pozyskanie informacji, w odpowiedzi na żądanie informacji wysyłana jest INF zawiadamiająca, że żądna informacja jest niedostępna,
jeśli odebrane zostanie żądanie informacji nie dotyczące strony wywołującej, to w odpowiedzi wysłana zostaje wiadomość informacyjna ze wszystkimi wskaźnikami ustawionymi na “0”
o lżejszym progu natłoku - poziom 1,
o cięższym progu natłoku - poziom 2.
Kodowanie bitowe Bity : 8 7 6 5 4 3 2 1 |
Opis elementu informacyjnego |
0 0 0 0 1 0 0 0 |
Protocol discriminator (dyskryminator protokołu) |
0 0 0 0 0 0 0 1 |
Call reference (identyfikator połączenia) |
0 0 0 0 1 0 0 1 |
|
0 1 1 1 1 0 1 1 |
Message type (typ komunikatu) |
1 0 1 0 0 0 0 1 |
Sending Complete (nadano informację kompletną) - identyfikator elementu informacyjnego |
0 1 1 1 0 0 0 0 0 0 0 0 1 0 0 0 0 1 0 0 0 0 0 1 0 0 0 0 1 0 0 1 0 0 0 0 1 0 0 1 0 0 0 0 0 1 1 1 0 0 0 0 1 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 1 0 0 0 0 1 0 0 1 0 0 0 0 1 0 0 1 |
Called party number (numer strony wywoływanej)
|
Komunikat SETUP ACKNOWLEDGE.
Komunikat przesyłany jest z sieci do użytkownika wywołującego lub od użytkownika wywoływanego do sieci. Meldunek ten informuje, że zestawianie połączenia zostało zainicjalizowane ale mogą być wymagane dodatkowe informacje do jego realizacji.
Typ komunikatu : SETUP ACKNOWLEDGE Znaczenie : lokalne Kierunek : sieć ↔użytkownik |
||||
Element informacyjny |
Opis |
Kierunek |
Typ |
Długość |
Protocol discriminator (dyskryminator protokołu) |
3.1 |
↔ |
M |
1 |
Call reference (identyfikator połączenia) |
3.1 |
↔ |
M |
2 - * |
Message type (typ komunikatu) |
3.1 |
↔ |
M |
1 |
Channel identification (identyfikacja kanału) |
5.8 |
↔ |
O (Uwaga 1) |
2 - * |
Progress indicator (wskaźnik progresji - postępu) |
5.21 |
↔ |
O (Uwaga 2) |
2 - 4 |
Display (wyświetlacz) |
5.11 |
s → u |
O (Uwaga 3) |
(Uwaga 4) |
Signal (sygnał) |
5.25 |
s → u |
O (Uwaga 5) |
2 - 3 |
Uwagi: Element informacyjny może być obecny jeśli sieć umożliwia dodatkową informację tonową (np. dzwonienie tonowe). |
||||
Poniżej przedstawiono przykład wypełnienia komunikatu SETUP ACKNOWLEDGE :
Kodowanie bitowe Bity : 8 7 6 5 4 3 2 1 |
Opis elementu informacyjnego |
0 0 0 0 1 0 0 0 |
Protocol discriminator (dyskryminator protokołu) |
0 0 0 0 0 0 0 1 |
Call reference (identyfikator połączenia): - nieużywane - długość identyfikatora połączenia (w bajtach) |
1 0 0 0 1 0 0 1 |
- flaga (sieć) - wartość identyfikatora połączenia (9) |
0 0 0 0 1 1 0 1 |
Message type (typ komunikatu): - wyróżnik komunikatów fazy zestawiania połączenia - kod komunikatu SETUP ACKNOWLEDGE |
Komunikat INFORMATION.
Komunikat jest wysyłany przez użytkownika lub sieć w celu udostępnienia dodatkowej informacji. może być użyty w celu udostępnienia dodatkowej informacji podczas nawiązywania połączenia (np. tryb Overlap Sending lub odbiór) lub innej związanej z połączeniem.
Typ komunikatu : INFORMATION Znaczenie : lokalne (Uwaga 1) Kierunek : sieć ↔użytkownik |
||||
Element informacyjny |
Opis |
Kierunek |
Typ |
Długość |
Protocol discriminator (dyskryminator protokołu) |
3.1 |
↔ |
M |
1 |
Call reference (identyfikator połączenia) |
3.1 |
↔ |
M |
2 - * |
Message type (typ komunikatu) |
3.1 |
↔ |
M |
1 |
Sending complete (całość przesłana) |
5.24 |
↔ |
O (Uwaga 3) |
1 |
Cause (przyczyna - wyjątek) |
5.9 |
s → u |
O (Uwaga 8) |
2 - 32 |
Display (wyświetlacz) |
5.11 |
s → u |
O (Uwaga 4) |
(Uwaga 5) |
Keypad facilities (udogodnienia klawiatury) |
5.16 |
u → s |
O (Uwaga 6, 8) |
2 - 34 |
Signal (sygnał) |
5.25 |
s → u |
O (Uwaga 7) |
2 - 3 |
Switchhook (stan pętli abonenckiej) |
5.26 |
u → s |
O (Uwaga 8) |
2 - 3 |
Feature activation (aktywacja właściwości) |
5.13 |
u → s |
O (Uwaga 8) |
2 - 4 |
Feature indication (wskaźnik właściwości) |
5.14 |
s → u |
O (Uwaga 8) |
2 - 5 |
Called party number (numer strony wywoływanej) |
5.5 |
↔ |
O (Uwaga 9) |
2 - * |
Uwagi: Do komunikatu są dołączane albo Numer strony wywoływanej albo Udogodnienia klawiatury w celu przeniesienia informacji o numerze strony wywoływanej w kierunku sieci w trybie Overlap Sending. Element Numer strony wywoływanej jest być włączany do komunikatu przez sieć w celu określenia numeru strony wywoływanej użytkownikowi podczas transmisji w trybie Overlap Receiving. |
||||
Poniżej przedstawiono przykład wypełnienia komunikatu INFORMATION :
Kodowanie bitowe Bity : 8 7 6 5 4 3 2 1 |
Opis elementu informacyjnego |
0 0 0 0 1 0 0 0 |
Protocol discriminator (dyskryminator protokołu) |
0 0 0 0 0 0 0 1 |
Call reference (identyfikator połączenia) |
0 0 0 0 1 0 0 1 |
|
0 1 1 1 1 0 1 1 |
Message type (typ komunikatu) |
1 0 1 0 0 0 0 1 |
Sending Complete (nadano informację kompletną) - identyfikator elementu informacyjnego |
0 1 1 1 0 0 0 0 0 0 0 0 1 0 0 0 0 1 0 0 0 0 0 1 0 0 0 0 1 0 0 1 0 0 0 0 1 0 0 1 0 0 0 0 0 1 1 1 0 0 0 0 1 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 1 0 0 0 0 1 0 0 1 0 0 0 0 1 0 0 1 |
Called party number (numer strony wywoływanej)
|
Wybrane procedury systemu sygnalizacji DSS1.
W dalszej części użyte zostały następujące skróty :
Abonent wywołujący - abonent A.
Abonent wywoływany - abonent B.
Strona sieciowa, sieć itp. - powinny być identyfikowane z warstwą 3 strony sieciowej,
Strona abonenta, użytkownik itp. - powinny być natomiast identyfikowane z warstwą 3 wyposażenia abonenckiego.
Zestawienie połączenia. Strona użytkownika wywołującego
Po podniesieniu słuchawki przez abonenta A do sieci zostaje wysłany komunikat SETUP. Sieć w odpowiedzi może wysłać komunikat CALL PROCEEDING oznaczający zapoczątkowanie zestawiania połączenia lub komunikat SETUP ACKNOWLEDGE oznaczające żądanie dosłania przez stronę abonenta A dodatkowych informacji na temat zestawianego połączenia (np. dalsze cyfry numeru abonenta wywoływanego). W przypadku gdy strona użytkownika odbierze wiadomość SETUP ACKNOWLEDGE dodatkowe informacje umieszczane są w wiadomości INFORMATION i wysyłane do sieci, po uzyskaniu dostatecznej ilości informacji strona sieciowa wysyła komunikat CALL PROCEEDING. W przypadku gdy wszystkie informacje niezbędne do zestawienia połączenia są przekazane w wiadomości SETUP strona sieciowa wysyła tylko komunikat CALL PROCEEDING. Po otrzymaniu tego komunikatu strona użytkownika, wie że procesy mające na celu zestawianie połączenia zostały zainicjalizowane. Następnym komunikatem, na który oczekuje strona użytkownika jest komunikat ALERTING lub komunikat CONNECT. Odebranie komunikatu ALERTING oznacza gotowość na akceptację połączenia przez stronę wywoływaną, następnym komunikatem po ALERTING jest wtedy komunikat CONNECT oznaczający akceptację połączenia (zestawienie połączenia). W przypadku gdy użytkownik odbierze bezpośrednio po CALL PROCEEDING komunikat CONNECT również oznacza to zestawienie połączenia. Po odebraniu komunikatu CONNECT strona użytkownika może potwierdzić zestawienie połączenia wysyłając do sieci komunikat CONNECT ACKNOWLEDGE. Połączenie jest aktywne, strony mogą wymieniać informacje.
Zestawianie połączenia. Strona użytkownika wywoływanego
Po odebraniu komunikatu SETUP przez stronę użytkownika B i analizie wiadomości w stronę sieci wysłane mogą być następujące komunikaty : CALL PROCEEDING, ALERTING
i CONNECT. Wysłanie komunikatu CALL PROCEEDING oznacza inicjalizację procesów zestawiania połączenia (żadne dodatkowe informacje dostarczone przez sieć nie będę już brane pod uwagę) przez stronę wywoływaną. Wysłanie komunikatu ALERTING oznacza gotowość na akceptację połączenia przez stronę wywoływaną (np. poprawność przesłanych informacji wybierczych), komunikat ALERTING może być wysłany z pominięciem komunikatu CALL PROCEEDING. Wysłanie komunikatu CONNECT równoważne jest z odpowiedzią na zgłoszenie abonenta wywoływanego czyli akceptacją połączenia. Istnieją trzy możliwości wysłania powyżej opisanych wiadomości, abonent B wysyła :
Strona sieciowa po odebraniu komunikatu CONNECT może przesłać komunikat CONNECT ACKNOWLEDGE (wysyłany przez abonenta A) w celu potwierdzenia zestawienia połączenia, ale nie jest to konieczne. Połączenie jest aktywne, strony mogą wymieniać informacje.
Zestawianie połączenia. Strona sieciowa - strona abonenta wywołującego
Strona sieciowa po odebraniu komunikatu SETUP, przetwarza i analizuje poszczególne elementy informacyjne oraz określa czy zawarta w komunikacie ilość informacji jest wystarczająca do zainicjowania procesów zestawiania połączenia. Jeśli ilość odebranych informacji nie jest wystarczająca sieć wysyła w kierunku użytkownika (abonent A) komunikat SETUP ACKNOWLEDGE. Po odebraniu tej wiadomości użytkownik wysyła dodatkowe informacje (np. cyfry numery abonenta wywoływanego) za pomocą wiadomości INFORMATION. Po odebraniu odpowiedniej ilości informacji strona sieciowa wysyła komunikat CALL PROCEEDING. Komunikat ten może być pominięty, wtedy strona sieciowa wysyła komunikat ALERTING (lub wysyła go po komunikacie CALL PROCEEDING). Po odpowiedzi abonenta B na zgłoszenie strona sieciowa wysyła w stronę użytkownika komunikat CONNECT oznaczający zestawienie połączenia.
Zawieszenie, odwieszenie połączenia
Połączenie znajdujące się w stanie aktywnym może być przez użytkownika zawieszone na pewien czas w celu zwolnienia pewnych zasobów. Zawieszenie połączenia jest sprawą lokalną i nie wpływa na stan połączenia po drugiej stronie.
W stanie aktywnym strona użytkownika może odbierać komunikat NOTIFY przenoszący informacje dotyczące połączenia (np. zawieszenie połączenia przez drugą stronę), ale może także wysłać do sieci wiadomość SUSPEND odpowiadającą żądaniu użytkownika zawieszenia połączenia. Sieć po odebraniu wiadomości SUSPEND może dane połączenie zawiesić, wtedy odpowiada wiadomością SUSPEND ACKNOWLEDGE (połączenie jest zawieszone) lub może żądanie zawieszenie połączenia odrzucić, wtedy wysyła w stronę użytkownika wiadomość SUSPEND REJECT (żądanie zawieszenia połączenia odrzucone) a połączenie pozostaje nadal w stanie aktywnym.
W stanie zawieszenia połączenia użytkownik może zażądać odwieszenia połączenia. W takiej sytuacji wysyła w stronę sieci komunikat RESUME oznaczający żądanie odwieszenia połączenia. Z kolei sieć po przyjęciu żądania może je zaakceptować i przywrócić zawieszone połączenie sygnalizując ten fakt za pomocą wiadomości RESUME ACKNOWLEDGE lub sieć może żądanie odwieszenia połączenia odrzucić, wtedy wysyła do użytkownika komunikat RESUME REJECET, a połączenie pozostaje nadal w stanie zawieszenia.
Rozłączenie połączenia. Znaczenie komunikatów
Rozłączenie połączenie może być zrealizowane na każdym etapie zestawiania czy trwania połączenia. Rozłączenie połączenia może być inicjalizowane zarówno przez sieć jak i użytkownika (odłożenie słuchawki). Strona inicjalizująca rozłączenie wysyła wtedy wiadomość DISCONNECT. Strona odbierająca wiadomość DISCONNECT (żądanie rozłączenia - sieć lub informacja a rozłączeniu - użytkownik), zwalnia przypisany połączeniu kanał i wysyła komunikat RELEASE. Strona odbierająca komunikat RELEASE zwalnia przypisany połączeniu kanał i identyfikator połączenia oraz wysyła wiadomość RELEASE COMPLETE. Strona odbierająca komunikat RELEASE COMPLETE zwalnia identyfikator połączenia. Połączenie jest rozłączone, zasoby zwolnione.
Rozłączenie połączenia. Przebieg wymiany komunikatów.
Strona użytkownika w procesie rozłączania połączenia może odebrać komunikaty : RELEASE, DISCONNECT lub sama wysyłać komunikat DISCONNECT.
Użytkownik odbiera komunikat RELEASE gdy jest stroną inicjalizującą rozłączenie połączenia, wtedy RELEASE jest odpowiedzią strony sieciowej na odebrany komunikat DISCONNECT. Następnie po odebraniu przez użytkownika komunikatu RELEASE wysyłany jest w stronę sieci komunikat RELEASE COMPLETE oznaczający rozłączenie połączenia i zwolnienie zasobów.
W przypadku gdy użytkownik odbiera komunikat DISCONNECT oznacza, że stroną inicjalizującą rozłączenie połączenia jest strona drugiego użytkownika, a komunikat DISCONNECT przenosi informacje o tym fakcie. W tej sytuacji strona użytkownika może odebrać komunikat RELEASE, odpowiedzieć komunikatem RELEASE COMPLETE i w ten sposób połączenie zostaje rozłączone lub sama wysłać komunikat RELEASE i po odebraniu komunikatu RELEASE COMPLETE połączenie zostanie rozłączone.
Użytkownik może być także stroną inicjalizującą rozłączenie połączenia. Strona użytkownika wysyła wtedy w stronę sieci komunikat DISCONNECT, z kolei sieć po odebraniu wiadomości DISCONNECT odpowiada wiadomością RELEASE, po odebraniu której strona użytkownika wysyła komunikat RELEASE COMPLETE i połączenie zostaje rozłączone.
Struktura systemu sygnalizacji nr 7
Ogólna charakterystyka
System sygnalizacji nr 7 (Signalling System No. 7) w skrócie SS7 jest to system sygnalizacji scentralizowanej (CCS) (węzeł - węzeł), - tzn. takiej, w której pojedynczy kanał przenosi, przy użyciu wiadomości zaopatrzonej w etykietę, informację sygnalizacyjną (odnoszącą się np. do grupy łączy).
System SS7 został zoptymalizowany dla zastosowań w kanałach cyfrowych, pracujących z szybkością 64 kbit/s i mniejszą.
Do wymiany wiadomości sygnalizacyjnych pomiędzy sterowaniami węzłów komutacyjnych system wykorzystuje sieć sygnalizacyjną, którą tworzą punkty sygnalizacyjne połączone drogami sygnalizacyjnymi tworzonymi ze zbiorów łączy sygnalizacyjnych.
Ogólna struktura systemu składa się z dwóch niezależnych, ale ściśle współpracujących ze sobą części: części transportowej (MTP - Message Transfer Part) oraz części użytkowych (UP - User Parts), oddzielnych dla różnych rodzajów użytkowników (Rys. 1).
Rys. 1 Ogólna struktura logiczna systemu SS7
Część transportowa
Część transportowa pełni rolę systemu transportowego, umożliwiającego niezawodne przekazywanie wiadomości sygnalizacyjnych pomiędzy punktami, w których zlokalizowane są punkty użytkownika. Sprawne przekazywanie poszczególnych informacji nie wymaga ingerowania w ich treść. Niezbędne jest tylko nadanie im ujednoliconej formy, wygodnej do przesyłania i identyfikacji w części transportowej.
Termin użytkownik oznacza w tym kontekście dowolną jednostkę funkcjonalną wykorzystującą możliwości części transportowej MTP, w celu przekazywania własnych informacji między punktami sygnalizacyjnymi sieci sygnalizacyjnej.
Funkcje części transportowej wydzielone w trzech warstwach odpowiadają pierwszym trzem warstwom funkcjonalnym modelu ISO-OSI, tzn. warstwie fizycznej, łącza danych i warstwie sieci (Rys. 2) .
Na rys. 2 przedstawiono warstwową strukturę systemu sygnalizacji ss7 na tle siedmiowarstwowego modeli ISO/OSI.
Rys. 2 Struktura warstwowa systemu SS7
W warstwie 1 - nazywanej łączem sygnalizacyjnym SDL (ang. Signaling Data Link) - są określone fizyczne, elektryczne i funkcjonalne cechy sygnalizacyjnego łącza oraz sposoby dostępu do niego.
Warstwa 2 - przęsło sygnalizacyjne SL (ang. Signaling Link) - definiuje funkcje i procedury związane z niezawodnym przekazywaniem wiadomości sygnalizacyjnych przez pojedyncze łącze sygnalizacyjne. Warstwa 2 razem z warstwą 1, pełnią rolę nośnika i tworzą łącze sygnalizacyjne umożliwiające niezawodne przekazywanie wiadomości sygnalizacyjnych pomiędzy dwoma punktami.
Wiadomość sygnalizacyjna, dostarczana przez wyższe warstwy funkcjonalne, jest przekazywana w łączu sygnalizacyjnym w postaci bloków (signal units) o zmiennej długości.
Funkcje warstwy 2 obejmują miedzy innymi.:
Wyróżnia się trzy typy wiadomości sygnalizacyjnych warstwy przęsła sygnalizacyjnego:
FISU blok jałowy - generowany przez warstwę 2, służy do monitorowania stopy błędów transmisji.
LSSU blok służbowy - generowany przez warstwę 2 w czasie synchronizacji łącza. Odebranie bloku LSSU w innym czasie świadczy o niesprawności odległego terminala. Stan łącza jest wówczas opisywany ośmio lub szesnastobitowym statusem SF.
MSU blok wiadomości przenoszący informacje warstw wyższych.
F |
CK |
SIF |
SIO |
X |
LI |
FIB |
FSN |
BIB |
BSN |
F |
MSU |
8 |
16 |
8×n |
8 |
2 |
6 |
1 |
7 |
1 |
7 |
8 |
|
|
F |
CK |
SF |
X |
LI |
FIB |
FSN |
BIB |
BSN |
F |
LSSU |
|
8 |
16 |
8, 16 |
2 |
6 |
1 |
7 |
1 |
7 |
8 |
|
|
F |
CK |
X |
LI |
FIB |
FSN |
BIB |
BSN |
F |
FISU |
|
8 |
16 |
2 |
6 |
1 |
7 |
1 |
7 |
8 |
|
Rys. 3. Struktura wiadomości sygnalizacyjnych warstwy przęsła sygnalizacyjnego
BIB |
Powrotny bit wskaźnikowy |
FIB |
Docelowy bit wskaźnikowy |
BSN |
Powrotny cykliczny numer bloku |
FSN |
Docelowy cykliczny numer bloku |
LI |
Wskaźnik długości bloku |
SIO |
Oktet informacji o usłudze |
SF |
Pole statusu |
CK |
Bity kontrolne kodu |
SIF |
Pole informacji sygnalizacyjnej |
F |
Flaga |
DC |
SSF |
ABCD |
SI |
00 |
international network |
0000 |
SNM |
01 |
spare (international) |
0001 |
SN testing & maintenance |
10 |
national network |
0011 |
SCCP |
11 |
spare (national) |
0100 |
TUP |
|
|
0101 |
ISUP |
|
|
0110 |
DUP |
|
|
0111 |
DUP |
Rys. 4. Kod wskaźnika SIO (wskaźnik usługowy i sieciowy)
Detekcja błędów i korekcja błędów
Nadawane bloki poddawane są kodowaniu kodem cyklicznym o wielomianie generującym
Szesnastobitowy ciąg kontrolny jest resztą wynikającą z podzielenie ciągu informacyjnego poprzez wielomian generujący g(x) = x16 ⊕ x12 ⊕ x5 ⊕ 1 gdzie ⊕ oznacza sumowanie modulo 2. Po kodowaniu ciąg kontrolny umieszcza się w polu CK transmitowanego bloku. Po stronie odbiorczej otrzymany ciąg informacyjny również kodowany jest kodem cyklicznym o tym samym wielomianie generującym i uzyskany ciąg kontrolny porównywany jest z sumą kontrolną CK odebranego bloku.
Podstawowa metoda korekcji błędów (basic error correction method) jest metodą ze swobodnym czasem odpowiedzi (noncompelled method), w której korygowanie błędów uzyskiwane jest na drodze retransmisji bloków. Retransmisji nie podlegają bloki zawierające informacje powtarzalną, tzn. bloki LSSU i FISU, co minimalizuje liczbę bloków poddawanych retransmisji. Metoda korekcji błędów transmisji opiera się o potwierdzenia pozytywne i negatywne. Metoda ta wykorzystuje informacje zawarte w polach FSN, BSN, FIB i BIB bloków transmisyjnych. FSN określa kolejny numer transmitowanego bloku (modulo 128), BSN zaś zawiera numer ostatnio zaakceptowanego bloku. Na podstawie stanu wskaźników FIB i BIB podejmowana jest decyzja o retransmisji bloków. Wszystkie transmitowane bloki są przechowywane w buforze transmisyjnym RTB aż do momentu ich potwierdzenia. Otrzymanie potwierdzenia pozytywnego wymazuje z bufora wszystkie potwierdzone w ten sposób bloki informacyjne. Potwierdzeniem pozytywnym jest zaakceptowanie odebranego bloku, przy czym odebrany wskaźnik BIB musi być w tym samym stanie co ostatnio nadany wskaźnik FIB. Potwierdzone (i wymazane z RTB) są wówczas wszystkie bloki o FSN nie większym od wartości BSN zaakceptowanego bloku. Odebranie potwierdzenia negatywnego wymusza retransmisję wszystkich niepotwierdzonych jeszcze bloków. Potwierdzenie negatywne uzyskiwane jest poprzez odwrócenie wartości powrotnego bitu wskaźnikowego BIB.
Zawartości pól FSN i BSN w określonym bloku nie są ze sobą związane, natomiast FSN i FIB nadawane w jednym kierunku są powiązane z wartościami pól BSN i BIB przychodzącymi z kierunku przeciwnego. Akcja jaka musi zostać podjęta w momencie odebrania bloku informacyjnego określana jest w wyniku porównania wartości FSN z oczekiwaną wartością FSN oraz wartości otrzymanego wskaźnika FIB z ostatnio wysłanym wskaźnikiem BIB i zależy od rodzaju odebranego bloku:
W warstwie 3 - nazywanej siecią sygnalizacyjną SN (ang. Signaling Network) - są zdefiniowane te funkcje transportowe i procedury, które są wspólne i niezależne od działania indywidualnych łączy sygnalizacyjnych, tj.:
Rozróżnianie wiadomości (Message discrimination )
Funkcja określa czy dany punkt sygnalizacyjny jest docelowym dla otrzymanej wiadomości. Analizowany jest docelowy numer SP zawarty w etykiecie wiadomości. Wiadomości przeznaczone dla danego SP kierowane są do funkcji dystrybucji wiadomości lub do funkcji marszrutowania wiadomości w przypadku, gdy dany punkt sygnalizacyjny jest punktem transferowym STP w sygnalizacji quasi-skojarzonej. Gdy docelowy punkt sygnalizacyjny jest nieosiągalny z danego SP, wiadomość jest wymazywana i wysyłana jest informacja o nieosiągalności tego punktu do wszystkich przyległych do danego SP punktów sygnalizacyjnych.
Dystrybucja wiadomości (Message distribution)
Funkcja kieruje otrzymane wiadomości z funkcji rozróżniania wiadomości do odpowiednich części użytkownika lub funkcji warstwy sieci, które są określane na podstawie wskaźnika usługi SIO.
Marszrutowanie wiadomości (Message routing)
Funkcja wybiera odpowiednie łącze po którym ma być wysłana wiadomość sygnalizacyjna. Wybór dokonywany jest na podstawie analizy docelowego punktu sygnalizacyjnego i wskaźnika podziału obciążenia SLS w przypadku, gdy istnieje więcej niż jedno łącze w danym kierunku.
Zarządzanie drogami sygnalizacyjnymi (Signalling route management)
Funkcja ta informuje inne SP o zmianach osiągalności dróg sygnalizacyjnych w celu podjęcia przez nie odpowiednich akcji zarządzania ruchem sygnalizacyjnym. W szczególności prowadzi to do zaprzestania kierowania ruchu na niekompletną drogę sygnalizacyjną.
Rys. 5. Schemat przepływu i zarządzania wiadomości sygnalizacyjnych w warstwie sieci sygnalizacyjnej
Zarządzanie łączami sygnalizacyjnymi (Signalling link management)
Funkcja steruje przyłączonymi lokalnymi łączami sygnalizacyjnymi. W przypadku zmiany stanu łączy, funkcja próbuje przywrócić ich stan pierwotny i informuje o tym funkcję STM. Zarządza funkcją łącza sygnalizacyjnego warstwy 2 : śledzi zmiany dostępności łącza i inicjuje rozpoczęcie jego pracy po uszkodzeniu.
Zarządzanie ruchem sygnalizacyjnym (Signalling traffic management)
Funkcja steruje marszrutowaniem wiadomości w oparciu o dane o możliwych drogach sygnalizacyjnych i o dane otrzymywane z funkcji SLM i SRM. Zmiana stanu dróg sygnalizacyjnych najczęściej powoduje przeniesienie części ruchu na inne łącza. Akcję taką realizują procedury: przejście na łącze rezerwowe (changeover), powrót na łącze główne (changeback), wymuszona zmiana marszruty (forced rerouting) i kontrolowana zmiana marszruty (controlled rerouting). Innym zadaniem funkcji STM jest sterowanie przepływem ruchu. W normalnych warunkach nie powinno występować zjawisko przeciążenia, niemniej w wyniku niesprawności sieci lub ekstremalnych przeciążeń ruchu funkcja STM podejmuje akcję sterowania ruchem.
Struktura sygnalizacji SS7 została jednak wyposażona w jeszcze jeden element płaszczyzny transportowej. Jest nim część sterowania połączeniami sygnalizacyjnymi SCCP (ang. Signalling Connection Control Part). Jej funkcje wzbogacają możliwości bloku MTP o elementy charakterystyczne dla sieci pakietowych.
SCCP jest wykorzystywana głównie w celu przekazywania między węzłami sygnalizacyjnymi krótkich wiadomości, nie związanych z procesami zestawiania i obsługi połączeń rozmównych. Obecność SCCP ma duży wpływ na zwiększenie elastyczności pracy systemu. Należy zwrócić uwagę, że zarówno poziom 3, jak i część sterowania połączeniami sygnalizacyjnymi mieszczą się w obrębie warstwy sieci modelu OSI/ISO. Mimo to oba wymienione elementy nie są wzajemnie alternatywne. Realizacja funkcji SCCP wymaga bowiem skorzystania z usług poziomu 3 i pozostałych poziomów niższych.
SCCP jest wykorzystywana w przypadku, gdy zestawianie specjalnego połączenia sygnalizacyjnego okazuje się nieekonomiczne ze względu na niewielką ilość informacji, która powinna zostać przesłana w danej relacji. SCCP jest elementem opcjonalnym sygnalizacji SS7Jednym z najważniejszych użytkowników omawianego zestawu usług są sieci inteligentne IN (ang. Inteligent Network). Część SCCP znalazła również zastosowanie w wielu innych procesach wewnątrzsieciowych, do których należy zaliczyć:
Omówione trzy warstwy stanowią zasadniczą część wspólnej płaszczyzny transportowej. Tworzony przez nie blok jest nazywany częścią transferu wiadomości MTP i służy transmisji wszelkiego typu informacji, wymienianych pomiędzy częściami użytkowników, ulokowanymi w poszczególnych węzłach sieci.
Część użytkowa
- żądanie informacji o stacji ruchomej,
- polecenie uaktualnienia zapisu o położeniu stacji ruchomej,
- wymiana informacji sygnalizacyjnej w przypadku przełączania kanałów pomiędzy dwoma centralami.
MAP i OMAP (ang. Operation and Maintenance Application Part) - korzystają z protokołu TCAP. Są one przeznaczone m.in. do tworzenia systemu baz danych, zawierających informacje o aktualnym stanie poszczególnych elementów systemu. Gromadzone tutaj wiadomości mogą być wykorzystywane zarówno do automatycznego sterowania pracą poszczególnych obszarów sieci, jak i do tworzenia odpowiednich zestawień i statystyk, pomocnych np. podczas planowania dalszej modernizacji i rozbudowy systemu
telekomunikacyjnego.
Część użytkowa usług zintegrowanych ISUP systemu SS7
Część użytkowa usług zintegrowanych ISUP systemu sygnalizacji nr 7 powstała razem z tworzeniem sieci cyfrowej z integracją usług - ISDN. ISUP stanowi w pewnym sensie rozszerzenie możliwości oferowanych przez część użytkowników telefonicznych TUP, a konieczność stosowania tego modułu pojawia się w momencie przekształcania danego systemu telekomunikacyjnego w sieć zintegrowaną usługowo ISDN.
Obejmuje funkcje sygnalizacyjne potrzebne do realizacji połączeń cyfrowych (64 kbit/s) do celów telefonicznych i nietelefonicznych w ISDN oraz do realizacji licznych usług dodatkowych (tzw. udogodnień). Uniwersalność ISUP polega na tym, że w sieci cyfrowej połączenie pomiędzy wyposażeniami abonenckimi central końcowych dla telefonii oraz ISDN jest identyczne, jednak dla telefonii można zestawić połączenie mieszane, złożone z odcinków analogowych i cyfrowych, a dla ISDN konieczne jest zestawienie połączeń wyłącznie cyfrowych.
ISUP jest przeznaczony do stosowania w sieciach telefonicznych i sieciach danych z komutacją łączy oraz w sieciach analogowych i analogowo-cyfrowych. Można wykorzystać w sieciach krajowych i międzynarodowych, dla obu zastosowań wyspecyfikowano procedury sygnalizacyjne, elementy informacyjne i typy wiadomości.
Można wyróżnić cztery nowe wymagania, które musi spełniać ISUP, aby móc właściwie obsługiwać żądania abonentów sieci ISDN:
Większość wiadomości sygnalizacyjnych, transmitowanych między modułami ISUP jest przenoszona przez elementy bloku MTP. Części SCCP używają jedynie procedury realizujące sygnalizację typu end-to-end i user-to-user. Jeżeli system sygnalizacji danej sieci nie ma zainstalowanego elementu SCCP, to przenoszenie odpowiednich informacji będzie możliwe dzięki dołączaniu ich do standardowo transmitowanych wiadomości sygnalizacyjnych, wymienianych w fazie zestawiania i likwidacji połączenia.
Wiadomość sygnalizacyjna definiowana jest jako zbiór informacji dostarczany przez wyższe warstwy przekazywany przez łącze sygnalizacyjne jako odrębna całość. Każda wiadomość zawiera informację o usłudze, a w niej wskaźnik usługi (service indicator), identyfikujący część użytkową stanowiącą źródło wiadomości oraz pewne informacje dodatkowe. Informacja sygnalizacyjna wiadomości zawiera bieżącą informację użytkownika oraz informację identyfikującą rodzaj i format wiadomości.
W łączu sygnalizacyjnym każda wiadomość sygnalizacyjna jest przesyłana w postaci bloku informacyjnego (MSU -Message Signal Unit) o zmiennej długości, zawierającego również informację sterującą odnoszącą się również do funkcji warstwy 2 łącza (Rys. 6.
W łączu sygnalizacyjnym każda wiadomość sygnalizacyjna jest przesyłana w postaci bloku informacyjnego (MSU -Message Signal Unit) o zmiennej długości, zawierającego również informację sterującą odnoszącą się również do funkcji warstwy 2 łącza).
nformacje sygnalizacyjne generowane przez cześć użytkową, a więc TUP, ISUP itp. są przekazywane przez łącze sygnalizacyjne w postaci bloków, a dokładniej w polu SIF (ang. Signalling Information Field), które to w zależności od części użytkowej ma inną postać.
F
|
CK |
SIF |
SIO |
\ |
LI |
FIB |
FSN |
BIB |
BSN |
F |
|
8 bitów |
16 bitów |
8n, n>2 |
8 bitów |
2 bity |
6 bitów |
1 bit |
7 bitów |
1 bit |
7 bitów |
8 bitów |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
TUP |
Elementy informacyjne TUP |
H1 Typ wiadomości |
H0 Grupa wiadomości |
Etykieta B |
|||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ISUP |
Elementy informacyjne ISUP |
Typ wiadomości |
Etykieta C |
||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
SCCP |
EOP |
Wiadomość użytkownika/ Dane |
Nagłówek wiadomości SCCP |
Typ wiadomości |
Etykieta D |
||||||
Rys. 6 Struktura bloku informacyjnego
Formaty i kody wiadomości
Wiadomości ISUP, znajdujące się w polu informacji sygnalizacyjnej (SIF) bloku informacyjnego, zawierają całkowitą liczbę oktetów i składają się z następujących części (Rys.7):
8 |
7 |
6 |
5 |
4 |
3 |
2 |
1 |
|
|||
Etykieta kierowania |
|
||||||||||
Kod identyfikacji łącza CIC |
|
||||||||||
Kod typu wiadomości |
|
||||||||||
Parametr obowiązkowy A |
|
|
|||||||||
: |
|
stała część |
|||||||||
Parametr obowiązkowy F |
|
obowiązkowa |
|||||||||
Pointer parametru M |
|
|
|||||||||
: |
|
|
|||||||||
Pointer parametru P |
|
|
|||||||||
Pointer początku części opcjonalnej |
|
zmienna |
|||||||||
Wskaźnik długości parametru M |
|
cześć |
|||||||||
Parametr M |
|
obowiązkowa |
|||||||||
: |
|
|
|||||||||
Wskaźnik długości parametru P |
|
|
|||||||||
Parametr P |
|
|
|||||||||
Nazwa parametru = X |
|
|
|||||||||
Wskaźnik długości parametru X |
|
|
|||||||||
Parametr X |
|
cześć |
|||||||||
: |
|
opcjonalna |
|||||||||
Nazwa parametru = Z |
|
|
|||||||||
Wskaźnik długości parametru Z |
|
|
|||||||||
Parametr Z |
|
|
|||||||||
Koniec pola parametrów opcjonalnych |
|
|
|||||||||
Rys. 8 Format wiadomości ISUP
Etykiety kierowania
Etykieta kierowania (ang. Routing Label) o długości 32 bitów, znajduje się zawsze na początku wiadomości ISUP i składa się z trzech elementów:
W każdym z tych pól najmniej znaczący bit zajmuje pierwszą pozycję i jest pierwszy transmitowany.
DPC i OPC jawnie wskazują punkt inicjujący i punkt docelowy wiadomości tj. identyfikację relacji sygnalizacyjnej, która dotyczy wiadomości.
Kod SLS jest wykorzystywany do sterowania podziałem obciążenia (ang. load sharing) umożliwiający rozdzielenie ruchu sygnalizacyjnego przeznaczonego dla danego kierunku na dwa lub więcej łącza sygnalizacyjne. Rozdział ruchu może dotyczyć poszczególnych łączy w obrębie jednego zbioru (wiązki) lub łączy należących do różnych zbiorów. Jeżeli wiadomość nie ma być objęta podziałem obciążenia w pole SLS wstawiane są 0000.
Marszrutowanie wiadomości a etykieta
Marszrutowanie wiadomości (ang. Message routing) jest to przeprowadzany dla każdej wiadomości proces wyboru łącza sygnalizacyjnego, po którym ma być przesyłana wiadomość. Marszrutowanie jest przeprowadzane na podstawie analizy etykiety kierowania wiadomości oraz na podstawie z góry określonych dla danego punktu sygnalizacyjnego tablic kierowania ruchem sygnalizacyjnym.
Marszrutowanie wiadomości zorientowane jest na kod docelowy i z reguły zawiera dodatkowy element sterowania podziałem obciążenia (SLS)
W systemie SS7 marszrutowanie wiadomości opiera się na zasadzie, że droga dla wiadomości z daną etykietą jest zdeterminowana i w danym momencie czasowym ustalona. W przypadku, gdy sieć sygnalizacyjna jest uszkodzona, marszrutowanie może być modyfikowane w z góry ustalony sposób.
Kod identyfikacji łącza
Kod identyfikacji łącza użytkowego (ang. Circuit Identification Code) CIC, służy do przyporządkowywania wiadomości sygnalizacyjnej do łącza użytkowego, wchodzącego do połączenia, którego dana wiadomość dotyczy. Format kodu CIC jest przedstawiony na Rys. 5.
8 |
7 |
6 |
5 |
4 |
3 |
2 |
1 |
Najmłodsze bity kodu CIC |
|||||||
Zapasowe |
Najstarsze bity kodu CIC |
||||||
Rys. 8 Pole identyfikacji łącza
Dla łączy pochodzących ze strumienia PCM 2048 kbit/s pięć najmłodszych bitów wyznacza wyrażony w zapisie binarnym numer szczeliny przypisanej łączu użytkowemu.
Bity 6-12 mogą być wykorzystane do identyfikacji łączy w zbiorze wszystkich łączy łączących punkty źródłowy i przeznaczenia.
W przypadku łączy międzynarodowych cztery bity zapasowe są zarezerwowane na poszerzenie CIC, przy założeniu, że wcześniej uzyskuje się porozumienie dwustronne, zanim dojdzie do jakiegokolwiek powiększenia liczby łączy relacji (np. 00000 - szczelina 1, 00001 - szczelina 2).
Kod typu wiadomości
Kod typu wiadomości ma postać pojedynczego oktetu. Określa on jednoznacznie funkcję i format wiadomości ISUP.
Stała część obowiązkowa
Te parametry, które są obowiązkowe dla poszczególnych wiadomości i mają stała długość są umieszczone w stałej części obowiązkowej. Pozycja, długość i porządek parametrów są jednoznacznie określone dla każdego typu wiadomości, stąd nazwy parametrów i długości wskaźników nie są w wiadomości umieszczane.
Zmienna część obowiązkowa
Parametry obowiązkowe o zmiennej długości są zawarte w zmiennej części obowiązkowej. Początek każdego parametru wyznaczają pointery, w postaci zakodowanej, jednooktetowe. Nazwa każdego parametru, i porządek nadawania są jednoznacznie określone dla każdego typu wiadomości. Liczba parametrów wynika jedynie z typu wiadomości. Do oznaczenia początku części opcjonalnej służy również pointer. Jeżeli z definicji typu wiadomości wynika, że część opcjonalna nie jest dopuszczalna, to pointer nie występuje. Jeżeli zaś z definicji wynika, że część opcjonalna jest przewidziana, ale żaden parametr opcjonalny nie został umieszczony, to w całym polu pointera są wstawiane zera.
Część opcjonalna
Część opcjonalna składa się z parametrów, które mogą, ale nie muszą występować w poszczególnych typach wiadomości. Mogą mieć długość stałą lub zmienną i mogą być transmitowane w kolejności dowolnej. Każdy z parametrów opcjonalnych zawiera nazwę (1 oktet) i wskaźnik długości (1 oktet), po którym następuje właściwa zawartość parametru.
Kodowanie pól bitów zapasowych
Bity zapasowe przyjmują postać ”0”, chyba że podane jest inne wskazanie.
Wiadomości sygnalizacyjne i kody użytkownika ISDN
Zbiór wiadomości sygnalizacyjnych został podzielony na grupy wiadomości wysyłanych w przód i wstecz (w odpowiedzi na).
Wiadomość ISUP zawiera pewną liczbę parametrów, które muszą wystąpić lub nie w danej wiadomości.
Parametry, z których składa się wiadomość zostały skategoryzowane następująco:
F - parametr obowiązkowy o stałej długości,
V - parametr obowiązkowy o zmiennej długości,
O - parametr opcjonalny o długości stałej lub zmiennej.
GRUPA WIADOMOŚCI: Wiadomości adresowe wysyłane w przód
Typ wiadomości: ADRESOWA WSTĘPNA - IAM - Initial address
Kod: 0 0 0 0 0 0 0 1
Wiadomość nadawana w przód inicjująca wzięcie do pracy łącza wyjściowego oraz przekazująca numer i inne informacje adresowe odnoszące się do kierowania i sposobu obsługi wywołania.
PARAMETR |
TYP |
DŁUGOŚĆ (w bajtach) |
Typ wiadomości |
F |
1 |
Wskaźniki rodzaju połączenia |
F |
1 |
Wskaźniki wywołania w przód |
F |
2 |
Kategoria strony wywołującej |
F |
1 |
Wymaganie na medium transmisyjne |
F |
1 |
Numer strony żądanej |
V |
4 - 11 |
Numer strony wywołującej |
O |
4 - 12 |
Opcjonalne wskaźniki wywołania w przód |
O |
3 |
Kod powiązań CUG |
O |
6 |
Informacja użytkownik - użytkownik |
O |
3 - 131 |
Transport traktu dostępu |
O |
3-? |
Informacja o usługach abonenta |
O |
4 - 13 |
Koniec parametrów |
O |
1 |
Typ wiadomości: ADRESOWA KOLEJNA -SAM - Subsequent address
Kod: 0 0 0 0 0 0 1 0
Wiadomość nadawana w przód po wiadomości IAM (nadanej bez kompletnego adresu) w celu uzupełnienia informacji adresowych numeru strony żądanej (liczba cyfr w numerze abonenta żądanego nie jest wystarczająca, aby skierować wywołanie).
PARAMETR |
TYP |
DŁUGOŚĆ (w bajtach) |
Typ wiadomości |
F |
1 |
Numer kolejny |
V |
3 - 10 |
Koniec parametrów opcjonalnych |
O |
1 |
WIADOMOŚCI O ZESTAWIANIU POŁĄCZENIA WYSYŁANE WSTECZ
ACM - Address complete ADRES SKOMPLETOWANY
Kod: 0 0 0 0 0 1 1 0
Wiadomość nadawana wstecz w celu wskazania, że zostały odebrane wszystkie cyfry adresu niezbędne do skierowania wywołania do strony żądanej.
PARAMETR |
TYP |
DŁUGOŚĆ (w bajtach) |
Typ wiadomości |
F |
1 |
Wskaźniki wywołań wstecz |
F |
2 |
Opcjonalne wskaźniki wywołań wstecz |
O |
3 |
Wskaźniki przypadków |
O |
4 |
Wskaźniki użytkownik - użytkownik |
O |
3 |
Informacja użytkownik - użytkownik |
O |
3 - 131 |
Transport traktu dostępu |
O |
3-? |
Koniec parametrów opcjonalnych |
O |
1 |
GRUPA WIADOMOŚCI: WIADOMOŚCI NADZORU WYWOŁANIA
Typ wiadomości: ANM - Answer ZGŁOSZENIE SIĘ STRONY ŻĄDANEJ
Kod: 0 0 0 0 1 0 0 1
Wiadomość nadawana wstecz w celu wskazania, że terminal żądany zgłosił się, w wyniku czego następuje: uruchomienie pomiaru czasu trwania połączenia.
PARAMETR |
TYP |
DŁUGOŚĆ (w bajtach) |
Typ wiadomości |
F |
1 |
Wskaźniki wywołania wstecz |
O |
4 |
Informacja użytkownik - użytkownik |
O |
3 - 131 |
Numer osiągnięty |
O |
4 - 12 |
Transport traktu dostępu |
O |
3-? |
Koniec parametrów opcjonalnych |
O |
1 |
Typ wiadomości: CON - Connect POŁĄCZ
Kod: 0 0 0 0 0 1 1 1
Wiadomość nadawana wstecz wskazująca, że wszystkie sygnały adresowe niezbędne do skierowania wywołania do strony żądanej zostały odebrane i że terminal żądany zgłosił się.
PARAMETR |
TYP |
DŁUGOŚĆ (w bajtach) |
Typ wiadomości |
F |
1 |
Wskaźniki wywołania wstecz |
F |
2 |
Numer osiągnięty |
O |
4 - 12 |
Wskaźniki użytkownik - użytkownik |
O |
3 |
Informacja użytkownik - użytkownik |
O |
3 - 131 |
Transport traktu dostępu |
O |
3-? |
Koniec parametrów opcjonalnych |
O |
1 |
Typ wiadomości: CPG - Call progress PROGRESJA WYWOŁANIA
Kod: 0 0 1 0 1 1 0 0
Wiadomość nadawana wstecz, wskazująca, że w czasie nadawania wystąpiło takie zdarzenie, o którym powinna być powiadomiona strona wywołująca.
PARAMETR |
TYP |
DŁUGOŚĆ (w bajtach) |
Typ wiadomości |
F |
1 |
Informacja o zdarzeniu |
F |
1 |
Wskaźniki wywołania wstecz |
O |
4 |
Opcjonalne wskaźniki wywołania wstecz |
O |
3 |
Transport traktu dostępu |
O |
3-? |
Informacja użytkownik - użytkownik |
O |
3 - 131 |
Koniec parametrów opcjonalnych |
O |
1 |
Typ wiadomości: SUS - Suspend -ZAWIESZENIE
Kod: 0 0 0 0 1 1 0 1
Wiadomość nadawana w dowolnym kierunku, po której następuje chwilowa przerwa w komunikacji lub rozłączenie połączenia. Generowana jako:
PARAMETR |
TYP |
DŁUGOŚĆ (w bajtach) |
Typ wiadomości |
F |
1 |
Wskaźniki zawieszenie/wznowienie |
F |
1 |
Koniec parametrów opcjonalnych |
O |
1 |
Typ wiadomości: REL - Release ZWALNIANIE POŁCZENIA
Kod: 0 0 0 0 1 1 0 0
Wiadomość nadawana w kierunku dowolnym, w celu powiadomienia, że wskazane łącze jest zwalniane z powodu określonego ( w tej wiadomości ) i jest gotowe, aby przejść w stan spoczynkowy po przyjęciu wiadomości rozłączeniowej RLC.
PARAMETR |
TYP |
DŁUGOŚĆ (w bajtach) |
Typ wiadomości |
F |
1 |
Wskaźniki przypadków |
V |
3 |
Informacja użytkownik - użytkownik |
O |
3 - 131 |
Poziom automatycznej kontroli natłoku |
O |
3 |
Koniec parametrów opcjonalnych |
O |
1 |
Typ wiadomości: RLC- Release complete ROZŁĄCZENIE DOKONANE
Kod: 0 0 0 1 0 0 0 0
Wiadomość nadawana w dowolnym kierunku jako odpowiedź na wiadomość REL lub na wiadomość RSC w sytuacji, gdy wskazane łącze zostało ustawione w stan spoczynkowy.
PARAMETR |
TYP |
DŁUGOŚĆ (w bajtach) |
Typ wiadomości |
F |
1 |
Koniec parametrów opcjonalnych |
O |
1 |
Typ wiadomości: RES -Resume WZNOWIENIE
Kod: 0 0 0 0 1 1 1 0
Wiadomość nadawana w dowolnym kierunku wskazująca, że strona wywołująca lub żądana po chwilowym odłączeniu (zawieszeniu) została ponownie dołączona.
PARAMETR |
TYP |
DŁUGOŚĆ (w bajtach) |
Typ wiadomości |
F |
1 |
Wskaźniki zawieszenie/wznowienie |
F |
1 |
Koniec parametrów opcjonalnych |
O |
1 |
Typ wiadomości: INR - Information request ŻĄDANIE INFORMACJI
Kod: 0 0 0 0 0 0 1 1
Wiadomość żądania informacji dotyczącej wskazanego połączenia może być wysyłana przez centralę w kierunku wstecz między momentem odebrania wiadomości IAM i wysłania wiadomości ACM lub CON.
Powinna być nadawana tylko wtedy , gdy nie został odebrany w IAM pełny numer strony wywołującej, gdy kategoria strony wywołującej nie została ustawiona jako „nieznana”.
PARAMETR |
TYP |
DŁUGOŚĆ (w bajtach) |
Typ wiadomości |
F |
1 |
Wskaźniki żądania informacji |
F |
2 |
Koniec parametrów opcjonalnych |
O |
1 |
Typ wiadomości: INF - Information ODPOWIEDŹ Z INFORMACJĄ ŻĄDANĄ
Kod: 0 0 0 0 0 1 0 0
Wiadomość ta może być użyta jedynie w procesie pozyskiwania numeru strony wywołującej w odpowiedzi na INR. ( w celu przekazania żądanej informacji )
PARAMETR |
TYP |
DŁUGOŚĆ (w bajtach) |
Typ wiadomości |
F |
1 |
Wskaźniki informacji |
F |
2 |
Numer strony wywołującej |
O |
4 - 12 |
Koniec parametrów opcjonalnych |
O |
1 |
Parametry części użytkownika ISDN
Wiadomość ISUP zawiera pewną liczbę parametrów. Parametr składa się z całkowitej liczby oktetów, w których rozmieszczone są według ściśle określonych zasad różne informacje sygnalizacyjne.
Przy specyfikacji parametrów użyto symbolu [PL], który oznacza, że dany parametr lub jego element ma dane zastosowanie tylko w sieci krajowej polskiej.
Transport traktu dostępu Access transport
Kod: 0 0 0 0 0 0 1 1
Informacja przesyłana po stronie dostępu do drogi połączeniowej i przekazywana w sposób przezroczysty w przód bądź wstecz pomiędzy centralami miejscowymi wyjściową i docelową. Informacja ta jest znacząca zarówno dla odu użytkowników jak i dla central miejscowych.
8 |
7 |
6 |
5 |
4 |
3 |
2 |
1 |
|
1 |
|
|||||||
2 |
Element(y) informacyjne |
|||||||
: |
|
|||||||
n |
|
|||||||
Element informacyjny jest zakodowany zgodnie z zaleceniem Q. 931.
Wskaźniki wywołań nadawane wstecz Backward call indicators
Kod: 0 0 0 1 0 0 0 1
8 |
7 |
6 |
5 |
4 |
3 |
2 |
1 |
H |
G |
F |
E |
D |
C |
B |
A |
P. |
O |
N |
M. |
L |
K |
J |
I |
Bity B A: Wskaźnik zaliczania (Charge indicator)
0 0 - nie ma wskazania
0 1 - bez zaliczania
1 0 - zaliczanie
1 1 - zapasowe
Informacja nadawana wstecz, wskazująca czy połączenie jest zaliczane czy nie.
Bity D C: Wskaźnik statusu strony żądanej (Called party's status indicator)
0 0 - nie ma wskazania
0 1 - łącze abonenta wolne
1 0 - nie stosowane
1 1 - zapasowe
Informacja nadawana wstecz wskazująca stan strony żądanej, np. abonent wolny.
Bity F E: Wskaźnik kategorii strony żądanej (Called party's category indicator)
0 0 - nie ma wskazania
0 1 - abonent zwykły
1 0 - aparat samoinkasujący
1 1 - zapasowe
Informacja nadawana wstecz wskazująca kategorię strony żądanej.
Bity G H: Wskaźnik metody od końca do końca (End-to-end method indicator)
0 0 - metoda od końca do końca nie osiągalna
0 1 - nie stosowane
1 0 - nie stosowane
1 1 - nie stosowane
Informacja nadawana w dowolnym kierunku, wskazująca dostępne metody służące do transferu informacji „od końca do końca”.
Bit I: Wskaźnik współpracy (Interworking indicator)
0 - współpraca nawiązana
1 - współpraca nie nawiązana (nie ma SS7 na całej drodze)
Informacja nadawana w dowolnym kierunku, wskazująca czy sygnalizacja SS7 jest, czy nie jest używana na wszystkich odcinkach łączy w sieci.
Bit J: Wskaźnik informacji od końca do końca (End-to-end information indicator)
0 - nie osiągalna informacja od końca do końca
1 - nie stosowane
Informacja nadawana w dowolnym kierunku, wskazująca czy centrala nadająca ma jeszcze, bądź nie ma, informację do transmitowania jej „ od końca do końca”. Przy nadawaniu w przód wskazanie, że informacja tego typu jest dostępna oznacz, że centrala docelowa musi otrzymać tę informację zanim wywoła stronę żądaną.
Bit K: Wskaźnik ISUP (ISDN User Part indicator)
0 - ISUP nie stosowany na całej drodze
1 - ISUP używany na całej drodze
Informacja nadawana w dowolnym kierunku, aby wskazać, że protokół ISUP jest stosowany na wszystkich odcinkach poprzedzających w sieciowym łańcuchu połączeniowym. Gdy jest nadawany wstecz, to odcinkami poprzedzającymi są te, które prowadzą do strony żądanej.
Bit L: Wskaźnik trzymania połączenia (nie stosowany) (Holding indicator)
Bit M: Wskaźnik dostępu ISDN (ISDN access indicator)
0 - dostęp po stronie końcowej nie - ISDN
1 - dostęp po stronie końcowej
Informacja nadawana w dowolnym kierunku, wskazująca czy protokół sygnalizacyjny dostępu jest, czy nie jest protokołem ISDN.
Bit N: Wskaźnik sterowania tłumikiem echa (Echo control device indicator)
0 - przyjściowy tłumik echa nie włączony
1 - przyjściowy tłumik echa włączony
Bity P O: Wskaźnik metody SCCP (SCCP method indicator)
0 0 - bez określenia
0 1 - nie stosowane
1 0 - nie stosowane
1 1 - nie stosowane
Informacja nadawana w dowolnym kierunku, wskazująca dostępne metody SCCP, jeśli takie istnieją, służące do transferu informacji od końca do końca.
Bity G-K i OP tworzą wskaźnik protokołu sterującego (PCI). (Protocol control indicator)
Wskaźnik protokołu sterującego - informacja składająca się ze wskaźnika metody „od końca do końca”, wskaźnika współpracy, wskaźnika informacji „ od końca do końca”, wskaźnika metody SCCP i wskaźnika ISUP.
Numer strony żądanej Called party number
Kod: 0 0 0 0 0 1 0 0
|
8 |
7 |
6 |
5 |
4 |
3 |
2 |
1 |
1 |
P/N |
Wskaźnik rodzaju adresu |
||||||
2 |
INN |
Wskaźnik planu numeracji |
Zapasowe |
|||||
3 |
Drugi sygnał adresowy |
Pierwszy sygnał adresowy |
||||||
. |
|
|||||||
. |
|
|||||||
n |
Wypełniacz |
n-ty sygnał adresowy |
||||||
P/N: Wskaźnik parzystości/nieparzystości (Odd/even indicator)
0 - parzysta liczba sygnałów adresowych
1 - nieparzysta liczba sygnałów adresowych
Informacja nadawana łącznie z adresem, wskazująca czy liczba cyfr w adresie jest parzysta czy nieparzysta.
Wskaźnik rodzaju adresu (Nature of address indicator)
0 0 0 0 0 0 0 - zapasowe
0 0 0 0 0 0 1 - nie stosowane ( numer abonenta )
0 0 0 0 0 1 0 - nie stosowane ( zapasowe )
0 0 0 0 0 1 1 - numer krajowy
0 0 0 0 1 0 0 - numer międzynarodowy
0 0 0 0 1 0 1
do - zapasowe
1 1 0 1 1 1 1
1 1 1 0 0 0 0
do - nie stosowane
1 1 1 1 1 1 0
1 1 1 1 1 1 1 - zapasowe
Informacja jest nadawana łącznie z adresem.
INN: Wskaźnik numeru sieci wewnętrznej (Internal network number indicator)
0 - kierowanie pod numer sieci wewnętrznej dozwolone
1 - kierowanie pod numer sieci wewnętrznej nie dozwolone
Informacja nadawana do centrali docelowej wskazująca, że aby stwierdzić czy połączenie jest dozwolone czy nie, należy sprawdzić czy numer strony żądanej jest numerem sieci wewnętrznej.
Wskaźnik planu numeracji (Numbering plan indicator)
0 0 0 - zapasowe
0 0 1 - plan numeracji ISDN ( telefoniczny )
0 1 0 - zapasowe
0 1 1 - nie stosowane
1 0 0 - nie stosowane
1 0 1 - nie stosowane
1 1 0 - nie stosowane
1 1 1 - zapasowe
Sygnały adresowe (Address Signal)
0 0 0 0 - cyfra 0 |
1 0 0 0 - cyfra 8 |
0 0 0 1 - cyfra 1 |
1 0 0 1 - cyfra 9 |
0 0 1 0 - cyfra 2 |
1 0 1 0 - zapasowe |
0 0 1 1 - cyfra 3 |
1 0 1 1 - kod 11 |
0 1 0 0 - cyfra 4 |
1 1 0 0 - kod 12 |
0 1 0 1 - cyfra 5 |
1 1 0 1 - zapasowe |
0 1 1 0 - cyfra 6 |
1 1 1 0 - zapasowe |
0 1 1 1 - cyfra 7 |
1 1 1 1 - ST ( koniec wybierania ) |
Jako pierwszy sygnał adresowy nadawana jest pierwsza cyfra numeru. Kolejne sygnały adresowe są nadawane w polach 4 - bitowych po sobie następujących.
Wypełniacz (Filler)
W przypadku nieparzystej liczby sygnałów adresowych, po ostatnim sygnale wstawiany jest wypełniacz w postaci 0 0 0 0.
Numer strony wywołującej Calling party number
Kod: 0 0 0 0 1 0 1 0
Informacja nadawana w przód identyfikująca abonenta wywołującego.
|
8 |
7 |
6 |
5 |
4 |
3 |
2 |
1 |
1 |
P/N |
Wskaźnik rodzaju adresu |
||||||
2 |
NI |
Wskaźnik planu numeracji |
Wsk. blok. prezent.adresu |
Wsk. przysłaniania |
||||
3 |
Drugi sygnał adresowy |
Pierwszy sygnał adresowy |
||||||
. |
|
|||||||
. |
|
|||||||
n |
Wypełniacz |
n-ty sygnał adresowy |
||||||
P/N: Wskaźnik parzystości/nieparzystości (Odd/even indicator)
0 - parzysta liczba sygnałów adresowych
1 - nieparzysta liczba sygnałów adresowych
Wskaźnik rodzaju adresu (Nature of address indicator)
0 0 0 0 0 0 0 - zapasowe
0 0 0 0 0 0 1 - nie stosowane ( numer abonenta )
0 0 0 0 0 1 0 - nie stosowane
0 0 0 0 0 1 1 - numer krajowy ( znaczący ) [PL]
0 0 0 0 1 0 0 - numer międzynarodowy
0 0 0 0 1 0 1
do - zapasowe
1 1 0 1 1 1 1
1 1 1 0 0 0 0
do - nie stosowane
1 1 1 1 1 1 0
1 1 1 1 1 1 1 - zapasowe
NI: Wskaźnik niekompletności numeru strony wywołującej (Calling party number incomplete indicator)
0 - numer kompletny
1 - nie stosowane
Wskaźnik planu numeracji (Numbering plan indicator)
0 0 0 - zapasowe
0 0 1 - plan numeracji ISDN ( telefoniczny )
0 1 0 - zapasowe
0 1 1 - nie stosowane
1 0 0 - nie stosowane
1 0 1 - nie stosowane
1 1 0 - nie stosowane
1 1 1 - zapasowe
Wskaźnik blokady prezentacji adresu (Address presentation restricted indicator)
0 0 - prezentacja dozwolona
0 1 - prezentacja zablokowana
1 0 - nie stosowane
1 1 - zapasowe
Informacja przesyłana w dowolnym kierunku wskazująca, że numer adresowy nie może być prezentowany użytkownikowi sieci publicznej, ale może być przesłany innej sieci. Jest również używany do informowania, że adres jest nieosiągalny.
Wskaźnik przysłaniania (Screening indicator)
0 0 - nie stosowany
0 1 - nadane przez urządzenie abon., sprawdzenie i przepuszczenie
1 0 - nie stosowany
1 1 - dostarczony przez sieć
Informacja przesyłana w dowolnym kierunku wskazująca, czy adres był dostarczony przez abonenta czy przez sieć.
Sygnały adresowe (Address Signal)
0 0 0 0 - cyfra 0 |
1 0 0 0 - cyfra 8 |
0 0 0 1 - cyfra 1 |
1 0 0 1 - cyfra 9 |
0 0 1 0 - cyfra 2 |
1 0 1 0 - zapasowe |
0 0 1 1 - cyfra 3 |
1 0 1 1 - kod 11 |
0 1 0 0 - cyfra 4 |
1 1 0 0 - kod 12 |
0 1 0 1 - cyfra 5 |
1 1 0 1 - zapasowe |
0 1 1 0 - cyfra 6 |
1 1 1 0 - zapasowe |
0 1 1 1 - cyfra 7 |
1 1 1 1 - zapasowe |
Wypełniacz (Filler)
W przypadku nieparzystej liczby sygnałów adresowych, po ostatnim sygnale wstawiany jest wypełniacz w postaci 0 0 0 0.
Kategoria strony wywołującej Calling party's category
Kod: 0 0 0 0 1 0 0 1
Informacja nadawana w przód wskazująca kategorię strony wywołującej oraz w ruchu półautomatycznym język obsługi połączenia, jaki ma byc używany przez telefonistkę.
8 |
7 |
6 |
5 |
4 |
3 |
2 |
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
0 0 0 0 0 0 0 0 - kombinacja nie stosowana
0 0 0 0 0 0 0 1 - telefonistka, język francuski
0 0 0 0 0 0 1 0 - telefonistka, język angielski
0 0 0 0 0 0 1 1 - telefonistka, język niemiecki
0 0 0 0 0 1 0 0 - telefonistka, język rosyjski
0 0 0 0 0 1 0 1 - telefonistka, język hiszpański
0 0 0 0 0 1 1 0 - pozostawione do użytku Administracji
0 0 0 0 0 1 1 1 łączności, z możliwością wyboru innego języka na drodze
0 0 0 0 1 0 0 0 porozumienia dwustronnego
0 0 0 0 1 0 0 1 - telefonistka krajowa
0 0 0 0 1 0 1 0 - abonent wywołujący zwykły
0 0 0 0 1 0 1 1 - abonent wywołujący z priorytetem
0 0 0 0 1 1 0 0 - wywołanie teledacyjne w paśmie akusty.
0 0 0 0 1 1 0 1 - wywołanie do urządzenia badaniowego
0 0 0 0 1 1 1 0 - kombinacja zapasowa
0 0 0 0 1 1 1 1 - aparat samoinkasujący
Pozostałe kombinacje: zapasowe lub nie stosowane
Wskaźniki przypadków Cause indicators
Kod: 0 0 0 1 0 0 1 0
8 |
7 |
6 |
5 |
4 |
3 |
2 |
1 |
Ext. |
Stand kod. |
Zapas |
Lokalizacja |
||||
Ext. |
Numer przypadku |
||||||
Bit Ext.: Wskaźnik poszerzenia (Extension indicator)
0 - nie stosowany
1 - oktet ostatni
Bity 7-6: Standard kodowania (Coding standard )
0 0 - standard CCITT
0 1 - nie stosowany
1 0 - nie stosowany
1 1 - nie stosowany
Bity 4-1: Lokalizacja
0 0 0 0 - użytkownik
0 0 0 1 - nie stosowany
0 0 1 0 - nie stosowany
0 0 1 1 - sieć tranzytowa
0 1 0 0 - sieć publiczna obsługująca abonenta odległego
0 1 0 1 - sieć prywatna obsługująca abonenta odległego
0 1 1 1 - sieć międzynarodowa
1 0 1 0 - poza punktem współpracy,
Pozostałe kombinacje : zarezerwowane.
Bity 7-1: Numery przypadków (oktet 2) (Cause value)
- bity 7-5 - pole klasy
- bity 4-1 - pole numeru wewnątrz klasy
Klasy 000 i 001- zdarzeń normalnych
0 0 0 (1) 0 0 0 1 - numer nieobsadzony (nie przydzielony)
0 0 0 (2) 0 0 1 0 - nie stosuje w sieci polskiej
0 0 0 (3) 0 0 1 1 - nie ma drogi do wskazanego adresu
0 0 0 (4) 0 1 0 0 - nadać specjalny sygnał informacyjny
0 0 0 (5) 0 1 0 1 - nie stosuje w sieci polskiej
0 0 1 (16) 0 0 0 0 - rozłączenie połączenia normalne
0 0 1 (17) 0 0 0 1 - abonent zajęty
0 0 1 (18) 0 0 1 0 - nie ma odpowiedzi strony żądanej
0 0 1 (19) 0 0 1 1 - abonent nie zgłosił się, a był wywoływany.
0 0 1 (21) 0 1 0 1 - wywołanie odrzucone
0 0 1 (22) 0 1 1 0 - numer zmieniony
0 0 1 (27) 1 0 1 1 - kierunek uszkodzony
0 0 1 (28) 1 1 0 0 - niekompletność adresu
0 0 1 (29) 1 1 0 1 - udogodnienie odrzucone
0 0 1 (31) 1 1 1 1 - normalne - niespecyficzne
Klasa 010 - zasobów nieosiągalnych
0 1 0 (34) 0 0 1 0 - nie ma łącza osiągalnego
0 1 0 (38) 0 1 1 0 - sieć uszkodzona
0 1 0 (41) 1 0 0 1 - uszkodzenie tymczasowe
0 1 0 (42) 1 0 1 0 - natłok w węźle komutacyjnym
0 1 0 (44) 1 1 0 0 - nieosiągalność żądanego łącza lub kanału
0 1 0 (47) 1 1 1 1 - nieosiągalność zasobów -nieokreślonych
Klasa 011 - usług lub opcji nie do uzyskania
0 1 1 (50) 0 0 1 0 - nie stosuje w sieci polskiej
0 1 1 (55) 0 1 1 1 - zakaz wywołań przychodzących do CUG
0 1 1 (57) 1 0 0 1 - brak uprawnienia do usługi bazowej
0 1 1 (58) 1 0 1 0 - usługa bazowa obecnie nieosiągalna
0 1 1 (63) 1 1 1 1 - usługa lub opcja nieokreśl./nieosiągalna
Klasa 100 - usług lub opcji nie wdrożonych
1 0 0 (65) 0 0 0 1 - usługa bazowa nie wdrożona
1 0 0 (69) 0 1 0 1 - nie stosuje w sieci polskiej
1 0 0 (70) 0 1 1 0 - nie stosuje w sieci polskiej
1 0 0 (79) 1 1 1 1 - usługa/opcja niewdrożona/nieokreślona
Klasa 101 - wiadomości z defektem (np. parametr spoza zbioru)
1 0 1 (87) 0 1 1 1 - abonent żądany nie należy do CUG
1 0 1 (88) 1 0 0 0 - adres docelowy niekompatybilny
1 0 1 (91) 1 0 1 1 - nie stosuje w sieci polskiej
1 0 1 (95) 1 1 1 1 - wiadomości z defektem nieokreślona
Klasa 110 - błędów protokołów
1 1 0 (97) 0 0 0 1 - nie stosuje w sieci polskiej
1 1 0 (99) 0 0 1 1 - nie stosuje w sieci polskiej
1 1 0 (102) 0 1 1 0 - powrót do pierwotnej obsługi po przekroczeniu czasu kontrolnego
1 1 0 (103) 0 1 1 1 - nie stosuje w sieci polskiej
1 1 0 (111) 1 1 1 1 - błąd protokołu, nieokreślony
Klasa 111 - współpracy
1 1 1 (127) 1 1 1 1 - współpraca nieokreślona
Numer osiągnięty Connected number
Kod: 0 0 1 0 0 0 0 1
Informacja nadawana wstecz podająca numer strony osiągniętej w danym połączeniu.
|
8 |
7 |
6 |
5 |
4 |
3 |
2 |
1 |
||
1 |
P/N |
Wskaźnik rodzaju adresu |
||||||||
2 |
Zapasowe |
Wskaźmik planu numeracji |
Wsk. blokady prez. adresu |
Wskaźnik przysłaniania |
||||||
3 |
Drugi sygnał adresowy |
Pierwszy sygnał adresowy |
||||||||
. |
|
|||||||||
. |
|
|||||||||
n |
Wypełniacz |
n-ty sygnał adresowy |
||||||||
P/N: Wskaźnik parzystości/nieparzystości (Odd/even indicator)
0 - parzysta liczba sygnałów adresowych
1 - nieparzysta liczba sygnałów adresowych
Wskaźnik rodzaju adresu (Nature of address indicator)
0 0 0 0 0 0 0 - zapasowe
0 0 0 0 0 0 1 - nie stosowane
0 0 0 0 0 1 0 - nie stosowane
0 0 0 0 0 1 1 - numer krajowy ( znaczący ) [PL]
0 0 0 0 1 0 0 - numer międzynarodowy
0 0 0 0 1 0 1
do - zapasowe
1 1 0 1 1 1 1
1 1 1 0 0 0 0
do - nie stosowane
1 1 1 1 1 1 0
1 1 1 1 1 1 1 - zapasowe
Wskaźnik planu numeracji (Numbering plan indicator)
0 0 0 - zapasowe
0 0 1 - plan numeracji ISDN ( telefoniczny ) (zal.E.164 i E.163)
0 1 0 - zapasowe
0 1 1 - nie stosowane
1 0 0 - nie stosowane
1 0 1 - nie stosowane
1 1 0 - nie stosowane
1 1 1 - zapasowe
Wskaźnik blokady prezentacji adresu (Address presentation restricted indicator)
0 0 - prezentacja dopuszczona
0 1 - prezentacja zablokowana
1 0 - adres nieosiągalny
1 1 - zapasowe
Gdy adres jest nieosiągalny wtedy wskaźniki : P/N, rodzaju adresu i planu numeracji przyjmują wartość „ 0”.
Wskaźnik przysłaniania (Screening indicator)
0 0 - nie stosowane
0 1 - dostarczany przez urządzenie abon., sprawdzany i przepuszczany
1 0 - nie stosowane
1 1 - dostarczany przez sieć
Sygnały adresowe (Address signal)
0 0 0 0 - cyfra 0 |
1 0 0 0 - cyfra 8 |
0 0 0 1 - cyfra 1 |
1 0 0 1 - cyfra 9 |
0 0 1 0 - cyfra 2 |
1 0 1 0 - zapasowe |
0 0 1 1 - cyfra 3 |
1 0 1 1 - kod 11 |
0 1 0 0 - cyfra 4 |
1 1 0 0 - kod 12 |
0 1 0 1 - cyfra 5 |
1 1 0 1 - zapasowe |
0 1 1 0 - cyfra 6 |
1 1 1 0 - zapasowe |
0 1 1 1 - cyfra 7 |
1 1 1 1 - zapasowe |
Wypełniacz (Filler)
W przypadku nieparzystej liczby sygnałów adresowych, po ostatnim sygnale wstawiany jest wypełniacz w postaci 0 0 0 0.
Wskaźnik końca parametrów opcjonalnych End of optional parameters
Kod: 0 0 0 0 0 0 0 0
8 |
7 |
6 |
5 |
4 |
3 |
2 |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
Informacja o zdarzeniu
Event information
Kod: 0 0 1 0 0 1 0 0
8 |
7 |
6 |
5 |
4 |
3 |
2 |
1 |
H |
G |
F |
E |
D |
C |
B |
A |
Bity GFEDCBA: Wskaźnik zdarzenia (Event indicator)
0 0 0 0 0 0 0 - zapasowe
0 0 0 0 0 0 1 - powiadomienie (ang. altering)
0 0 0 0 0 1 0 - progresja
0 0 0 0 0 1 1 - informacja wewnątrzpasmowa lub odpowiednia jej próbka jest obecnie dostępna
0 0 0 0 1 0 0 - nie stosowane
0 0 0 0 1 0 1 - nie stosowane
0 0 0 0 1 1 0 - nie stosowane
0 0 0 0 1 1 1
do - zapasowe
1 1 1 1 1 1 1
Bit H: Wskaźnik blokady prezentacji zdarzenia (Event presentation restricted indicator)
0 - nie ma wskazania
1 - nie stosowane
Wskaźniki wywołania w przód Forward call indicators
Kod - 0 0 0 0 0 1 1 1
8 |
7 |
6 |
5 |
4 |
3 |
2 |
1 |
H |
G |
F |
E |
D |
C |
B |
A |
P |
O |
N |
M. |
L |
K |
J |
I |
Bit A: Wskaźnik wywołania krajowego lub międzynarodowego(National/international call indicator)
0 - wywołanie krajowe
1 - wywołanie międzynarodowe
Bity CB: Wskaźnik metody od końca do końca (End-to-end method indicator)
0 0 - metoda od końca do końca nie osiągalna (osiągalna tylko metoda łącze po łączu)
0 1 - nie stosowany
1 0 - nie stosowany
1 1 - nie stosowany
Bit D: Wskaźnik współpracy (Interworking indicator)
0 - współpraca nie nawiązana (nie ma SS7 na całej drodze)
1 - współpraca nawiązana
Bit E: Wskaźnik informacji od końca do końca (End-to-end information indicator)
0 - informacja od końca do końca nie osiągalna
1 - nie stosowany
Bit F: Wskaźnik ISUP (ISDN User Part indicator)
0 - ISUP nie używany na całej drodze
1 - ISUP używany na całej drodze
Bity H G: Wskaźnik preferencji użytkownika ISUP (ISDN User Part preference indicator)
0 0 - preferencja użytkownika ISUP na całej drodze
0 1 - ISUP nie wymagany na całej drodze
1 0 - nie stosowany (inna wersja: ISUP wymagany na całej drodze)
1 1 - nie stosowany
Bit I: Wskaźnik dostępu ISDN (ISDN access indicator)
0 - inicjujący trakt dostępowy nie ISDN
1 - inicjujący trakt dostępowy ISDN
Bity K J: Wskaźnik metody SCCP (SCCP method indicator)
0 0 - bez określenia
0 1 - nie stosowany
1 0 - nie stosowany
1 1 - nie stosowany
Bit L: Zapasowy
Bity M-P: nie stosowane w sieci
Bity B-F oraz J-K tworzą wskaźnik protokołu sterującego
Wskaźniki informacji (odpowiedzi z informacją żądaną) [PL] Information indicators
Kod: 0 0 0 0 1 1 1 1
8 |
7 |
6 |
5 |
4 |
3 |
2 |
1 |
H |
G |
F |
E |
D |
C |
B |
A |
P |
O |
N |
M |
L |
K |
J |
I |
Bity B A: Wskaźnik odpowiedzi z adresem strony wywołującej (Calling party address response indicator)
0 0 - adres strony wywołującej nie zamieszczony
0 1 - adres strony wywołującej nie osiągalny
1 0 - zapasowy
1 1 - adres strony wywołującej zamieszczony
Bity C-G - nie używane
Bit H : Wskaźnik zasadności informacji (Solicited information indicator)
0 - informacja pożądana
1 - nie stosowane
Informacja nadawana w wiadomości informacyjnej w celu wskazania czy jest ona, czy nie jest, odpowiedzią na wiadomość żądania informacji (INR).
Bity I-P: nie stosowane
Wskaźniki żądania informacji [PL] Information request indicators
Kod: 0 0 0 0 1 1 1 0
8 |
7 |
6 |
5 |
4 |
3 |
2 |
1 |
H |
G |
F |
E |
D |
C |
B |
A |
P |
O |
N |
M |
L |
K |
J |
I |
Bit A : Wskaźnik żądania adresu strony wywołującej (Calling party address request indicator)
0 - adres strony wywołującej nie żądany
1 - adres strony wywołującej żądany
Bity B-P: - nie stosowane
Wskaźniki rodzaju połączenia Nature of connection indicators
Kod - 0 0 0 0 0 1 1 0
8 |
7 |
6 |
5 |
4 |
3 |
2 |
1 |
H |
G |
F |
E |
D |
C |
B |
A |
Bity BA: Wskaźnik satelitarny (Satellite indicator)
0 0 - nie ma łącza satelitarnego w łańcuchu połączeniowym
0 1 - jedno łącze satelitarne w łańcuchu połączeniowym
1 0 - dwa łącza satelitarne w łańcuchu połączeniowym
1 1 - zapasowy
Informacja nadawana w przód, wskazująca liczbę łączy satelitarnych w łańcuchu połączeniowym.
Bity DC: Wskaźnik kontroli ciągłości (Continuity check indicator)
0 0 - kontrola ciągłości nie wymagana
0 1
1 0 - kombinacje te nie powinny być używane w krajowej części łączy
naziemnych
1 1
Bit E: Wskaźnik urządzenia tłumika echa (Echo control device indicator)
0 - wyjściowy tłumik echa nie włączony
1 - wyjściowy tłumik echa włączony
Bity FH: Zapasowe
Opcjonalne wskaźniki wywołań nadawane wstecz Optional backward call indicators
Kod: 0 0 1 0 1 0 0 1
8 |
7 |
6 |
5 |
4 |
3 |
2 |
1 |
H |
G |
F |
E |
D |
C |
B |
A |
Bit A: Wskaźnik informacji wewnątrzpasmowej (In-band information indicator)
0 - bez wskazania
1 - informacja wewnątrzpasmowa lub jej wzorzec jest obecnie dostępna
Informacja nadawana wstecz wskazująca, że obecnie wewnątrz określonego kanału dostępna jest informacja lub odpowiednia jej próbka.
Bit B: Wskaźnik możliwości przekazania połączenia pod inny adres (Call diversion may occur indicator)
0 - nie ma wskazania
1 - nie stosowany
Bity C-D: - zapasowe
Bity E-H: - nie stosowane
Opcjonalne wskaźniki wywołania w przód Optional forwardcall indicators
Kod: 0 0 0 0 1 0 0 0
8 |
7 |
6 |
5 |
4 |
3 |
2 |
1 |
H |
G |
F |
E |
D |
C |
B |
A |
Bity BA: Wskaźnik wywołania CUG (Closed user group call indicator)
0 0 - wywołanie nie-CUG
0 1 - zapasowy
1 0 - wywołanie do CUG, dostęp wyjściowy dozwolony
1 1 - wywołanie do CUG, dostęp wyjściowy nie dozwolony
Bity C-G: - zapasowe
Bit H: Wskaźnik żądania identyfikatora łącza osiągniętego (Connected line identity request indicator)
0 - nie żądany
1 - żądany
1 - blokowanie
Numer kolejny Subsequent number
Kod: 0 0 0 0 0 1 0 1
8 |
7 |
6 |
5 |
4 |
3 |
2 |
1 |
P/N |
Zapasowe |
||||||
Drugi sygnał adresowy |
Pierwszy sygnał adresowy |
||||||
|
|||||||
|
|||||||
Wypełniacz |
n-ty sygnał adresowy |
||||||
P/N: Wskaźnik parzystości/nieparzystości (Odd/even indicator)
0 - parzysta liczba sygnałów adresowych
1 - nieparzysta liczba sygnałów adresowych
Sygnały adresowe (Address signals)
0 0 0 0 - cyfra 0 |
1 0 0 0 - cyfra 8 |
0 0 0 1 - cyfra 1 |
1 0 0 1 - cyfra 9 |
0 0 1 0 - cyfra 2 |
1 0 1 0 - zapasowy |
0 0 1 1 - cyfra 3 |
1 0 1 1 - kod 11 |
0 1 0 0 - cyfra 4 |
1 1 0 0 - kod 12 |
0 1 0 1 - cyfra 5 |
1 1 0 1 - zapasowy |
0 1 1 0 - cyfra 6 |
1 1 1 0 - zapasowy |
0 1 1 1 - cyfra 7 |
1 1 1 1 - ST ( koniec wybierania ) |
Jako pierwszy sygnał adresowy nadawana jest pierwsza cyfra numeru. Kolejne sygnały adresowe są nadawane w polach 4 - bitowych po sobie następujących.
Wypełniacz (Filler)
W przypadku nieparzystej liczby sygnałów adresowych, po ostatnim sygnale wstawiany jest wypełniacz w postaci 0 0 0 0.
Wskaźniki zawieszania i wznowienia Suspend/Resume indicators
Kod: 0 0 1 0 0 0 1 0
8 |
7 |
6 |
5 |
4 |
3 |
2 |
1 |
H |
G |
F |
E |
D |
C |
B |
A |
Bit A: Wskaźnik zawieszenie/wznowienie (Suspend/Resume indicator)
0 - inicjowane przez abonenta ISDN
1 - inicjowane przez sieć
Bity B-H: zapasowe
Wymaganie na medium transmisyjne Transmission medium requirement
Kod: 0 0 0 0 0 0 1 0
8 |
7 |
6 |
5 |
4 |
3 |
2 |
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
0 0 0 0 0 0 0 0 - mowa
0 0 0 0 0 0 0 1 - zapasowy
0 0 0 0 0 0 1 0 - 64 kbit/s bez ograniczeń
0 0 0 0 0 0 1 1 - 3,1 kHz akustyczne
0 0 0 0 0 1 0 0 - nie stosowany
0 0 0 0 0 1 0 1 - nie stosowany
0 0 0 0 0 1 1 0 - zapasowy
0 0 0 0 0 1 1 1 - nie stosowany
0 0 0 0 1 0 0 0 - nie stosowany
0 0 0 0 1 0 0 1 - nie stosowany
0 0 0 0 1 0 1 0 - nie stosowany
0 0 0 0 1 0 1 1
do - zapasowe
1 1 1 1 1 1 1 1
Informacja o usługach abonenta User service information
Kod: 0 0 0 1 1 1 0 1
|
8 |
7 |
6 |
5 |
4 |
3 |
2 |
1 |
1 |
Ext. |
Standard kodowania |
Rodzaj przekazu informacji |
|||||
2 |
Ext. |
Tryb przekazu |
Szybkość przekazu informacji |
|||||
2a |
Ext. |
Struktura |
Konfiguracja |
Zestawienie toru transm. |
||||
2b |
Ext. |
Symetria |
Szybkość przekazu informacji |
|||||
3 |
Ext. |
Identyfikacja warstwy |
Identyfikacja protokołu warstwy 1 informacji użytkownika |
|||||
4 |
Ext. |
Identyfikacja warstwy |
Identyfikacja protokołu warstwy 2 informacji użytkownika |
|||||
5 |
Ext. |
Identyfikacja warstwy |
Identyfikacja protokołu warstwy 3 informacji użytkownika |
|||||
Ext. - rozszerzenie
Ext.: Wskaźnik rozszerzenia
0 - dalszym ciągiem oktetu jest oktet następny (np. oktet 2a jest rozszerzeniem oktetu 2, 2b oktetu 2a, 3a oktetu 3)
1 - oktet ostatni
Standard kodowania
0 0 - standardowe kody CCITT, zgodnie z opisem poniżej
0 1 - rezerwa na inne standardy międzynarodowe
1 0 - standard sieci krajowych
1 1 - standard zdefiniowany dla sieci (publicznej lub prywatnej) znajdującej się po sieciowej stronie interfejsu
Uwaga - Inne standardy kodowania są dopuszczane do użytku tylko wtedy, gdy pożądana odmiana usługi bazowej nie może być zaprezentowana za pomocą standardowego kodu CCITT.
Rodzaj przekazu informacji (Information transfer capability)
0 0 0 0 0 - mowa
0 1 0 0 0 - informacja cyfrowa bez ograniczeń
0 1 0 0 1 - informacja cyfrowa z ograniczeniami
1 0 0 0 0 - sygnały akustyczne pasma 3,1 kHz
1 0 0 0 1 - sygnały akustyczne pasma 7 kHz
1 1 0 0 0 - sygnały wizyjne
Inne wartości stanowią rezerwę.
Tryb przekazu (Transfer mode)
0 0 - tryb łączowy
0 1 - tryb pakietowy
Inne wartości stanowią rezerwę.
Szybkość przekazu informacji (oktety 2 i 2b) (Uwaga 1) (Information transfer rate)
0 0 0 0 0 - kod ten może być użyty do połączeń w trybie pakietowym
1 0 0 0 0 - 64 kbit/s
1 0 0 0 1 - 2 x 64 kbit/s (Uwaga 2)
1 0 0 1 1 - 384 kbit/s
1 0 1 0 1 - 1536 kbit/s
1 0 1 1 1 - 1920 kbit/s
Inne wartości stanowią rezerwę.
Uwaga 1 - Gdy oktet 2b jest pominięty, atrybutem usługi bazowej jest symetria i dwukierunkowość, przy czym szybkość przekazu jest taka jak podana w oktecie 2. Gdy zaś oktet 2 jest zawarty w polu parametru to szybkość przekazu informacji podana w oktecie 2 odnosi się do kierunku od strony wyjściowej do docelowej.
Uwaga 2 - Oktety 1 i 2a dotyczące kodowania odnoszą się do obu łączy 64 kbit/s.
Struktura
0 0 0 - zastępczy (Uwaga 1)
0 0 1 - integralność 8 kHz (Uwaga 2)
1 0 0 - integralność określona blokiem danych usługi
1 1 1 - brak określonej struktury
Inne wartości stanowią rezerwę.
Tryb przekazu |
Rodzaj przekazu |
Struktura |
|
|
|
łączowy |
mowa |
integralność 8 kHz |
łączowy |
cyfrowy nieograniczony |
integralność 8 kHz |
łączowy |
cyfrowy ograniczony |
integralność 8 kHz |
łączowy |
sygnały akustyczne |
integralność 8 kHz |
łączowy |
sygnały wizyjne |
integralność 8 kHz |
pakietowy |
cyfrowy nieograniczony |
integralność bloku danych usługi |
Konfiguracja
0 0 - punkt - punkt
Inne wartości stanowią rezerwę. Jeżeli są pominięte to zakłada się, że zestawienie jest na żądanie.
Symetria
0 0 - symetria obukierunkowa
Inne wartości stanowią rezerwę. Jeżeli są pominięte to zakłada się, że symetria ma atrybuty określane jako „ obukierunkowa symetryczna”.
Identyfikacja warstwy (Layer identity)
0 0 - rezerwa
0 1 - protokół warstwy 1 informacji użytkownika
1 0 - protokół warstwy 2 informacji użytkownika
1 1 - protokół warstwy 3 informacji użytkownika
Uwaga - Jeżeli oktety 3, 4, 5 są pominięte to zakłada się że protokły informacji użytkownika przyporządkowane poszczególnym warstwom są niezdefiniowane.
Identyfikacja protokołu warstwy 1 informacji użytkownika (User information layer 1 protocol)
0 0 0 0 1 - V.110 / X.30 standaryzowana przez CCITT adaptacja szybkości (nie stosowana w sieci PL)
0 0 0 1 0 - zalecenie G.711 prawo μ (nie stosowana w sieci PL)
0 0 0 1 1 - zalecenie G.711 prawo A
0 0 1 0 0
0 0 1 0 1
0 0 1 1 0 - obecnie nie stosowana w sieci PL
0 0 1 1 1
0 1 0 0 0
Inne wartości stanowią rezerwę.
Uwaga - Oktet 3 powinien być pomijany, jeśli trybem przekazu jest „tryb łączowy”, rodzajem przekazu informacji jest „informacja cyfrowa nieograniczona” lub „informacja cyfrowa ograniczona” a protokół warstwy informacji użytkownika nie jest do zidentyfikowania w sieci. Oktet 3 może być pominięty jeżeli w trybie przekazu jest „tryb pakietowy” . W innych przypadkach oktet 3 powinien być zamieszczony w polu parametru.
Identyfikacja protokołu warstwy 2 informacji użytkownika
0 0 0 1 0 - zalecenie Q.921 (I.441)
0 0 1 1 0 - zalecenie X.25, poziom przęsła (łącza)
Inne wartości stanowią rezerwę.
Jeżeli trybem przekazu jest „tryb pakietowy” to oktet powinien być w polu parametru. W innych przypadkach oktet ten znajduje się w polu parametru jeżeli protokół ma być zidentyfikowany w sieci.
Identyfikacja protokołu warstwy 3 informacji użytkownika
0 0 0 1 0 - zalecenie Q.931(I.451)
0 0 1 1 0 - zalecenie X.25, poziom pakietowy
Inne wartości stanowią rezerwę. Oktet ten znajduje się w polu parametru tylko wtedy, gdy protokół ma być zidentyfikowany w sieci.
Zestawienie toru transmisyjnego
00 - na żądanie
01
1 0 - zarezerwowane
1 1
Wskaźniki użytkownik - użytkownik User - to user indicators
Kod: 0 0 1 0 1 0 1 1
Informacja nadawana łącznie z żądaniem (lub odpowiedzią na żądanie) w przypadku realizacji usługi dodatkowej.
8 |
7 |
6 |
5 |
4 |
3 |
2 |
1 |
H |
G |
F |
E |
D |
C |
B |
A |
Bit A: Typ
0 - nie używany
1 - odpowiedź
Jeżeli bit A ma wartość 1 to:
Bity CB: Usługa 1
0 0 - nie ma informacji
0 1 - nie stosowany
1 0 - nie stosowany
1 1 - nie stosowany
Bity ED: Usługa 2
0 0 - nie ma informacji
0 1 - nie stosowany
1 0 - nie stosowany
1 1 - nie stosowany
Bity GF: Usługa 3
0 0 - nie ma informacji
0 1 - nie stosowany
1 0 - nie stosowany
1 1 - nie stosowany
Bit H: Wskaźnik poniechania w sieci ( Network discard indicator)
0 - nie stosowany
1 - UUI poniechany przez sieć
Wskaźnik oznacza, że informacja użytkownik - użytkownik zawarta w wiadomości sterowania wywołaniem, zostanie poniechana przez sieć
Informacja użytkownik - użytkownik User - to user information
Kod: 0 0 1 0 0 0 0 0
Informacja generowana przez użytkownika i przekazywana w sposób przeźroczysty przez sieć międzycentralową pomiędzy centralą wyjściową i docelową.
8 |
7 |
6 |
5 |
4 |
3 |
2 |
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Kody pola tego parametru są identyczne z opisami w zaleceniu Q. 931
Procedury sygnalizacyjne
Procedury podstawowe
Podstawowa procedura sterowania połączeniem dzieli się na trzy fazy: zestawiania połączenia, przesyłania danych bądź rozmowy i rozłączania. Wiadomości przesyłane poprzez łącze (przęsło) sygnalizacyjne służą do inicjowania i zamykania poszczególnych faz połączenia. Informacje o postępie realizacji połączenia uzyskuje abonent w formie standardowych wewnątrzpasmowych sygnałów akustycznych bądź zapowiedzi słownych odtwarzanych z zapisu elektronicznego i przesyłanych przez łącze w paśmie 3,1 kHz. Procedury podstawowe nie obejmują usług dodatkowych.
Zestawianie połączenia zakończone pomyślnie
Zestawianie połączenia może przebiegać w dwóch trybach adresowania:
Sygnalizacja nadawania adresu w przód - metoda en-bloc
Działania wymagane w centrali wyjściowej
a) Wybór łącza
Po odebraniu przez centralę wyjściową kompletnego zestawu informacji wybierczych od abonenta wywołującego i po stwierdzeniu, że wywołanie ma być skierowane do innego węzła, następuje wybór odpowiedniego wolnego łącza międzycentralowego prowadzącego do sąsiedniego węzła, do której nadawana jest wiadomość adresowa wstępna (IAM).
Informacja związana z kierowaniem połączenia jest zarejestrowana bądź w centrali wyjściowej bądź w odległej bazie danych, do której można kierować zapytanie.
Wybór drogi połączenia zależy od numeru strony żądanej, typu żądanego połączenia oraz właściwości sygnalizacyjnych wymaganych od sieci współpracującej. Ta procedura wyboru może być wykonana w całości w centrali lub z udziałem specjalizowanej odległej bazy danych.
W przypadku abonenta dysponującego cyfrowym traktem dostępu, wiadomość dotycząca zestawienia połączenia zawiera dodatkowo informacje o rodzaju usługi bazowej. Informacja jest analizowana przez centralę wyjściową, w celu określenia właściwego typu połączenia i właściwości sygnalizacyjnych sieci. Informacja o rodzaju usługi bazowej jest odwzorowywana w parametrze informacji usługowej abonenta, znajdującym się we wiadomości adresowej wstępnej (IAM).
Informacja użyta do określenia drogi kierowania wywołania z centrali wyjściowej jest zawarta w wiadomości IAM w postaci wymaganego medium transmisji oraz wskaźników wywołania w przód - co umożliwia poprawne skierowanie tego wywołania do central pośredniczących. Wiadomość IAM wskazuje wyraźnie, które łącze zostało zajęte.
Jeżeli z traktu dostępu odebrana została informacja subadresowa to jest ona przekazywana w postaci niezmienionej do centrali docelowej w wiadomości adresowej wstępnej, w polu parametru transportu traktu dostępu.
b) Sekwencja nadawania informacji adresowej
W przypadku wywołań międzynarodowych sekwencja nadawania informacji adresowych rozpoczyna się od wskaźnika kraju, po którym następuje numer krajowy (znaczący). W przypadku wywołań krajowych, informacją adresową jest numer krajowy (znaczący).
Sygnał końca wybierania (ST) jest przesyłany zawsze w takiej sytuacji, gdy centrala inicjująca lub wyjściowa są w stanie rozpoznać, na podstawie analizy cyfr, że nadana została ostania cyfra numeru.
c) Wiadomość IAM
Wiadomość adresowa wstępna (IAM) zawiera w zasadzie wszystkie informacje niezbędne do tego, aby skierować wywołanie do centrali docelowej i aby dołączać je do terminala strony żądanej. Wszystkie wiadomości IAM zawierają wskaźnik protokołu sterowania (umieszczany w parametrze wskaźników wywołania w przód) oraz parametr wymaganego medium transmisyjnego.
Centrala wyjściowa ustawia wskaźnik protokołu sterowania oraz wskaźnik preferencji ISUP-a, w celu określenia:
Wskaźnik preferencji ISUP jest formowany na podstawie usług żądanych: usługi bazowej, teleusługi i usług(-i) dodatkowych(-ej). Zasada jest taka, że jeśli zamawiana usługa wymaga koniecznie stosowania ISUP, wtedy wskaźnik ten jest ustawiany jako “wymagany”. Jeśli usługa jest opcjonalna, ale preferowana, to jest on ustawiany jako “preferowany”, a jeżeli nie jest to żaden z tych przypadków to ustawienie jest “nie wymagany”.
Parametr wymaganego medium transmisyjnego zawiera informację o wymaganym typie połączenia np. 3,1 akustyczne.
d) Kompletowanie toru transmisyjnego
Zestawienie pełnego toru transmisyjnego odbywa się w kierunku wstecz (w kierunku w przód tor transmisyjny jest kompletowany po odbiorze wiadomości “połącz”-CON lub “zgłoszenie się strony żądanej”-ANM) centrali inicjującej bezzwłocznie po nadaniu IAM, z wyjątkiem tych przypadków, gdy stany łącza wyjściowego na to nie pozwalają.
Do przyjęcia jest również rozwiązanie przy wywołaniach “mowa” lub “3,1 kHz akustyczne”, polegające na tym, że pełny tor transmisyjny jest kompletowany w obu kierunkach bezzwłocznie po nadaniu IAM, z wyjątkiem tych przypadków, gdy stany łącza wyjściowego na to nie pozwalają.
e) Licznik czasu kontrolnego protekcji sieci
Gdy centrala wyjściowa lub centrala sterująca połączeniem skończy nadawanie IAM, wtedy uruchamiany jest licznik T7 kontroli oczekiwania na wiadomość ACM. Jeżeli kontrolowany okres licznika zostaje przekroczony, połączenie jest rozłączane i odpowiednia informacja jest przesyłana do abonenta wywołującego.
Działania wymagane w centrali pośredniczącej
a) Wybór łącza
Centrala pośrednicząca po przyjściu IAM analizuje numer strony żądanej oraz inne informacje dotyczące kierunku, w celu określenia danych kierowana obsługiwanego wywołania. Jeżeli z analizy wynika, że centrala pośrednicząca może skierować to wywołanie posługując się typem połączenia określonym w parametrze wymaganego medium transmisyjnego, wtedy zajmowane jest wolne łącze między centralowe i IAM jest nadawana do centrali następnej.
W przypadku wywołań z sieci do sieć, centrala graniczna musi upewnić się, czy parametr wymaganego medium transmisyjnego jest dopasowany do usługi żądanej przez abonenta. Parametr ten jest więc przenoszony przez sieć w postaci niezmienionej.
b) Wiadomość IAM
Centrala pośrednicząca może identyfikować informację sygnalizacyjną otrzymaną z centrali poprzedzającej stosownie do możliwości, jakie posiada po stronie drogi wyjściowej. Do informacji sygnalizacyjnej, która może być zmieniona należy: wskaźnik rodzaju połączenia oraz pierwsza cyfra abonenta żądanego, która może być zmieniona lub opuszczona. Inne informacje są przepuszczane dalej w sposób przeźroczysty.
c) Zestawianie toru transmisyjnego
Zestawianie toru transmisyjnego w obu kierunkach następuje w centrali pośredniczącej niezwłocznie po nadaniu IAM, z wyjątkiem sytuacji, gdy stan łącza wyjściowego to uniemożliwia.
Działania wymagane w centrali docelowej
a) Wybór strony żądanej
Po odbiorze IAM, centrala docelowa analizuje numer strony żądanej, w celu określenia, które z urządzeń strony żądanej powinno być dołączone. Centrala ta sprawdza też stan łącza strony żądanej oraz wykonuje też szereg innych sprawdzianów, aby ustalić, czy połączenie jest, czy nie jest dozwolone. Do sprawdzianów tych należy badanie, czy zachodzi zgodność parametrów kompatybilności np. przy realizacji usług dodatkowych.
W sytuacji, gdy połączenie jest dozwolone centrala docelowa zestawia drogę połączeniową do strony żądanej. Jeżeli na jednym lub wielu odcinkach łączy wchodzących w skład łańcucha połączeniowego musi być przeprowadzona kontrola ciągłości - to zestawienie tego połączenia ze stroną żądaną należy powstrzymać aż do czasu, kiedy ciągłość zostanie potwierdzona.
Rys. 9 Podstawowy przebieg procedury nawiązania połączenia en-bloc
Sygnalizacja nadawania adresu w przód - praca “na zakładkę”
Działania wymagane w centrali wyjściowej
a) Wybór łącza
Gdy centrala wyjściowa odbierze od strony wywołującej wystarczającą ilość informacji, aby móc stwierdzić, że połączenie ma być kierowane do innej centrali, wtedy następuje wybór odpowiedniego wolnego łącza międzycentralowego, po którym jest przesyłana IAM do centrali następnej.
Informacja związana z kierowaniem połączenia jest zarejestrowana bądź w centrali wyjściowej bądź w odległej bazie danych, do której można kierować zapytanie.
Wybór drogi połączenia zależy od numeru strony żądanej typu żądanego połączenia oraz właściwości sygnalizacyjnych wymaganych od sieci współpracującej. Ta procedura wyboru może być wykonana w całości w centrali lub z udziałem specjalizowanej odległej bazy danych.
W przypadku abonenta dysponującego cyfrowym traktem dostępu, wiadomość dotycząca zestawienia połączenia zawiera dodatkowo informacje o rodzaju usługi bazowej. Informacja jest analizowana przez centralę wyjściową w celu określenia właściwego typu połączenia i właściwości sygnalizacyjnych sieci. Informacja o rodzaju usługi bazowej jest odwzorowywana w parametrze informacji usługowej abonenta, znajdującym się we wiadomości IAM.
Informacja użyta do określenia drogi kierowania wywołania z centrali wyjściowej jest zawarta w wiadomości IAM w postaci wymaganego medium transmisji oraz wskaźników wywołania w przód, co umożliwia poprawne skierowanie tego wywołania do central pośredniczących. Wiadomość IAM wskazuje wyraźnie, które łącze zostało zajęte.
Jeżeli z traktu dostępu odebrana została informacja subadresowa to jest ona przekazywana w postaci niezmienionej do centrali docelowej w wiadomości adresowej wstępnej, w polu parametru transportu traktu dostępu.
b) Sekwencja nadawania informacji adresowej
W przypadku wywołań międzynarodowych sekwencja nadawania informacji adresowych rozpoczyna się od wskaźnika kraju, po którym następuje numer krajowy (znaczący). W przypadku wywołań krajowych, informacją adresową jest numer krajowy (znaczący).
Sygnał końca wybierania (ST) jest przesyłany zawsze w takiej sytuacji, gdy centrala inicjująca lub wyjściowa są w stanie rozpoznać, na podstawie analizy cyfr, że nadana została ostania cyfra numeru.
c) Wiadomość IAM oraz wiadomość SAM
Wiadomość adresowa wstępna (IAM) i kolejna (SAM) zawierają w zasadzie wszystkie informacje niezbędne do tego, aby skierować wywołanie do centrali docelowej i aby dołączać je do terminala strony żądanej.
Wszystkie cyfry niezbędne do skierowania wywołania w sieci międzynarodowej są przesyłane w IAM. Odnośnie wywołań z numerem, w którym jest wskaźnik kraju, wiadomość IAM powinna zawierać minimum 4 cyfry, a poza tym wszystkie cyfry jakie są dostępne.
Pozostałe cyfry numeru są nadawane w wiadomościach SAM, zawierających po jednej lub po kilka cyfr, zależnie od tego ile zostało odebranych. Korzystne i skuteczne nadawanie numeru uzyskuje się wtedy, gdy można pogrupować tak dużo cyfr jak to jest możliwe.
Sygnał końca nadawania (ST) jest nadawany zawsze w sytuacjach:
wywołań badawczych,
gdy sygnał końca wybierania (ST) został odebrany.
Sygnał końca wybierania (ST) w ruchu półautomatycznym jest nadawany zawsze w takiej sytuacji, gdy centrala inicjująca lub wyjściowa są w stanie rozpoznać, na podstawie analizy cyfr, że nadana została ostania cyfra numeru. Analiza cyfr może polegać na sprawdzeniu wskaźnika kraju i zliczaniu maksymalnej(lub ustalonej) liczby cyfr danego numeru krajowego. W innych przypadkach sygnał końca wybierania nie jest nadawany, informacja o końcu adresu jest ustalana po odbiorze wiadomości ACM lub CON z centrali przyjściowej.
d) Kompletowanie toru transmisyjnego
Zestawienie pełnego toru transmisyjnego odbywa się w kierunku wstecz (w kierunku w przód tor transmisyjny jest kompletowany po odbiorze wiadomości CON lub ANM) centrali inicjującej bezzwłocznie po nadaniu IAM, z wyjątkiem tych przypadków, gdy stany łącza wyjściowego na to nie pozwalają, w sposób następujący:
bezzwłocznie po nadaniu IAM,
gdy ustalenie przyjęcia wszystkich cyfr nastąpiło w wyniku analizy cyfr lub pomiaru czasu kontrolnego T10 lub przyjęcia wiadomości ACM.
Do przyjęcia jest również rozwiązanie przy wywołaniach “mowa” lub “3,1 kHz akustyczne”, polegające na tym, że pełny tor transmisyjny jest kompletowany w obu kierunkach bezzwłocznie po nadaniu IAM, z wyjątkiem tych przypadków, gdy stany łącza wyjściowego na to nie pozwalają.
e) Licznik czasu kontrolnego protekcji sieci
Gdy centrala wyjściowa lub centrala sterująca połączeniem skończy nadawanie IAM, wtedy uruchamiany jest licznik T7 kontroli oczekiwania na wiadomość ACM. Jeżeli kontrolowany okres licznika zostaje przekroczony, połączenie jest rozłączane i odpowiednia informacja jest przesyłana do abonenta wywołującego.
Działania wymagane w centrali pośredniczącej
a) Wybór łącza
Centrala pośrednicząca po przyjściu IAM analizuje przyjęte cyfry oraz inne informacje dotyczące kierunku, w celu określenia danych kierowana obsługiwanego wywołania. Jeżeli z analizy wynika, że centrala pośrednicząca może skierować to wywołanie posługując się typem połączenia określonym w parametrze wymaganego medium transmisyjnego, wtedy zajmowane jest wolne łącze międzycentralowe i IAM jest nadawana do centrali następnej.
Jeżeli liczba cyfr w numerze abonenta żądanego nie jest wystarczająca, aby skierować wywołanie to dokonuje się to wtedy, gdy centrala pośrednicząca przyjmuje dodatkowe cyfry w wiadomościach SAM. Każda cyfra adresu przyjęta w wiadomościach SAM w trakcie trwania procesu wyboru łącza może być włączona do formowanej SAM. Natomiast każda z SAM odebrana już po wysłaniu IAM jest przekazywana dalej do centrali następnej jako SAM.
W przypadku wywołań z sieci do sieci, centrala graniczna musi upewnić się, czy parametr wymaganego medium transmisyjnego jest dopasowany do usługi żądanej przez abonenta. Parametr ten jest więc przenoszony przez sieć w postaci niezmienionej.
b) Wiadomość IAM
Centrala pośrednicząca może identyfikować informację sygnalizacyjną otrzymaną z centrali poprzedzającej stosownie do możliwości, jakie posiada po stronie drogi wyjściowej. Do informacji sygnalizacyjnej, która może być zmieniona należy: wskaźnik rodzaju połączenia oraz pierwsza cyfra abonenta żądanego, która może być zmieniona lub opuszczona. Inne informacje są przepuszczane dalej w sposób przeźroczysty.
c) Zestawianie toru transmisyjnego
Zestawianie toru transmisyjnego w obu kierunkach następuje w centrali pośredniczącej niezwłocznie po nadaniu IAM, z wyjątkiem sytuacji, gdy stan łącza wyjściowego to uniemożliwia.
Działania wymagane w centrali docelowej
a) Wybór strony żądanej
Po odbiorze IAM centrala docelowa analizuje numer strony żądanej w celu określenia, które z urządzeń strony żądanej powinno być dołączone. Centrala ta sprawdza też stan łącza strony żądanej oraz wykonuje szereg czynności, aby ustalić, czy połączenie jest czy nie jest dozwolone (np. czy zachodzi zgodność parametrów kompatybilności przy realizacji usług dodatkowych).
W sytuacji, gdy połączenie jest dozwolone centrala docelowa zestawia drogę połączeniową do strony żądanej. Jeżeli na jednym lub wielu odcinkach łączy wchodzących w skład łańcucha połączeniowego musi być przeprowadzona kontrola ciągłości, to zestawienie tego połączenia należy powstrzymać do czasu kiedy ciągłość zostanie potwierdzona.
Rys. 9 Podstawowy przebieg procedury nawiązywania połączenia - metoda overlap
Wiadomości ACM, CON, CPG
Przesyłanie ACM z centrali docelowej
Wiadomość o kompletności adresu (ACM) jest nadawana zaraz po tym, gdy centrala docelowa stwierdzi, że otrzymała kompletny numer strony żądanej lub po otrzymaniu wskazania odebranego od urządzenia strony żądanej, że został dołączony sterujący sygnał wewnątrzpasmowy. Nie ma jednak bezpośredniego związku pomiędzy powiadomieniem (alerting) otrzymanym od systemu sygnalizacji traktu dostępowego a wiadomością ACM. W przypadku, gdy jest wykonywana kontrola ciągłości, centrala docelowa powstrzymuje nadawanie ACM aż do momentu odbioru wskazania o pomyślnej kontroli ciągłości.
Wiadomość ACM jest wysyłana z centrali docelowej w następujących warunkach:
A) W przypadku, gdy docelowy trakt dostępu jest traktem nie-ISDN, po stronie centrali docelowej podejmowane następujące działania:
a) gdy centrala stwierdza, ze został odebrany kompletny numer abonenta żądanego i jego łącze jest wolne, to wskaźniki w ACM są tak ustawione, aby określały:
b) w przypadku central PBX wiadomość ACM jest nadawana zaraz po stwierdzeniu, że numer strony żądanej został odebrany i wskaźniki w ACM są tak ustawione, aby określały:
.B) W przypadku, gdy docelowy trakt dostępu jest traktem ISDN, mogą mieć miejsce następujące uwarunkowania:
a) Jeżeli zostało odebrane wskazanie, że adres jest kompletny lub nie zostało odebrane wskazanie o stanie łącza traktu dostępu ISDN zanim centrala docelowa stwierdziła, że został przyjęty kompletny numer strony żądanej, to wskaźniki ACM są ustawiane następująco:
Uwaga: W przypadku a) wskazanie o tym, że użytkownik żądany został powiadomiony jest przetransformowane w wiadomość progresji wywołania CPG.
b) Na podstawie wskazania odebranego z traktu dostępu ISDN centrala docelowa ustala, że został przyjęty kompletny numer strony żądanej. W tej sytuacji wskaźniki w wiadomości ACM są ustawiane w sposób następujący:
status łącza żądanego: “abonent wolny”,
wskaźnik dostępu ISDN: “ISDN”.
Odpowiedź z centrali docelowej, za pomocą wiadomości CON
Jeżeli z traktu dostępu ISDN zostało odebrane wskazanie ustanowienia po łączenia (connect), w warunkach następujących:
braku odbioru z tego traktu wskazania “powiadomienie”,
centrala docelowa nie nadała jeszcze wiadomości ACM
to z centrali docelowej zostaje nadana wiadomość “połącz” (CON). Wiadomość ta oznacza jednocześnie, że adres jest kompletny i po stronie żądanej spełnione zostały warunki zgłoszeniowe.
Wskaźniki wiadomości CON wskazują:
status łącza żądanego: “abonent wolny”
wskaźnik dostępu ISDN: “ISDN”
Przed nadaniem wiadomości CON centrala docelowa zestawia tor połączeniowy do terminala żądanego.
Odbiór wiadomości ACM lub CON w centrali inicjującej
Po odebraniu wiadomości ACM w centrali inicjującej rozpoczyna się realizacja szeregu odpowiednich funkcji:
a) W sytuacji, gdy wskaźnik statusu łącza w ACM jest ustawiony na “abonent wolny”, przesyłane jest do strony wywołującej wskazanie powiadomienia (alerting).
c) Odbieranie ACM powoduje zatrzymanie licznika T7 (kontroli oczekiwania na wskazanie kompletności adresu), natomiast uruchamiany zostaje licznik T9 (czasu oczekiwania na zgłoszenie się abonenta żądanego). Jeżeli okres kontrolny T7 zostaje przekroczony połączenie zostaje rozłączone, a abonent wywołujący jest o tym powiadamiany.
d) Odebranie przez centralę wiadomości CON powoduje realizację innego zbioru funkcji centralowych. Licznik T7 jest również zatrzymywany.
Zestawienie toru połączeniowego i nadawanie zwrotnego sygnału wywołania przez centralę docelową
Nadawanie wskazania o oczekiwaniu na zgłoszenie (zwrotny sygnał dzwonienia) zależy od typu połączenia. W przypadku połączeń typu “mowa” i “3,1 kHz” i gdy łącze żądane jest analogowe, sygnał wskazania oczekiwania na zgłoszenie jest przesyłany od centrali docelowej przez tor transmisyjny prowadzący do abonenta strony wywołującej w dwóch różnych sytuacjach: po przyjęciu wskazania powiadomienia (alerting) od strony żądanej lub na podstawie znajdującej się w centrali docelowej informacji o tym, że strona żądana nie nadaje lub ma zakaz nadawania sygnałów sterujących wewnątrzpasmowych.
Odpowiedź za pomocą ACM w sytuacjach współpracy
Jeżeli sieć sąsiedzka współpracująca nie zapewnia podawania wskazań elektrycznych o stanie łącza strony żądanej to ostatnia w łańcuchu centrala z SS7 powinna zainicjować proces nadania ACM, gdy został stwierdzony koniec wymiany informacji sygnalizacyjnych adresowych, jak następuje:
a) po odbiorze sygnału końca wybierania (ST),
b) po odbiorze maksymalnej liczby cyfr zgodnie z krajowym planem numeracji,
c) w wyniku analizy numeru krajowego (znaczącego), która umożliwia ocenę czy została odebrana liczba cyfr wystarczająca do skierowania wywołania do strony żądanej,
d) po odbiorze sygnału końca wybierania z sieci następnej współpracującej (np. sygnał numer odebrany z systemu sygnalizacji Nr 5),
e) wyjątkowo, w sytuacji, gdy sieć współpracująca stosująca sygnalizację metodą “na zakładkę” nie umożliwia analizy numeru, wykorzystywana jest kontrola czasu (T10) po odbiorze ostatniej cyfry.
W sytuacji pracy normalnej, gdzie spodziewane jest opóźnienie odbioru sygnału kompletności adresu, ostatnia w łańcuchu centrala z sygnalizacją SS7 inicjuje formowanie ACM, nadaje ją 15 do 20 sekund (licznik T11) po otrzymaniu tej cyfry która rzeczywiście jest ostatnią.
Odpowiedź z informacją subadresową w ACM, CON lub CPG
Jeżeli z traktu dostępu strony żądanej została odebrana informacja subadersowa to jest ona przepuszczana w formie niezmienionej do centrali inicjującej, przy czym jest ona zawarta w parametrze transportu traktu dostępowego będącego częścią wiadomości ACM lub wiadomości CON.
Wiadomość CPG - progresja wywołania
Wiadomość progresji wywołania (CPG) jest nadawana, tylko po tym jak jest wysłana wiadomość ACM, z centrali w kierunku wstecz, w celu wskazania, że miało miejsce jakieś zdarzenie w czasie zestawiania połączenia, o czym powinna być poinformowana strona wywołująca.
Działania w centrali docelowej
Wiadomość CPG jest nadawana z centrali docelowej pod warunkiem, że już została nadana ACM, a poza tym:
Jeżeli wskazanie odebrane od terminala strony żądanej zawiera wskazanie progresji to informacja ta jest przesyłana w CPG, w parametrze transportu traktu dostępowego.
W centrali docelowej, po odebraniu od terminala strony żądanej wskazania zawierającego odpowiedni wskaźnik progresji następuje zestawienie toru rozmowy.
W przypadku wywołania niepomyślnego, zakończonego zanim została nadana ACM, następuje dołączenie sygnału akustycznego lub zapowiedzi słownej -podobnie do 3.1.2.4
Działania w centrali pośredniczącej
Po odbiorze wiadomości CPG, centrala pośrednicząca nadaje stosowną wiadomość progresji wywołania do centrali ją poprzedzającej.
Działania w centrali inicjującej
Po odbiorze wiadomości progresji wywołania w centrali inicjującej żaden ze stanów nie zostaje zmieniony (np. licznik kontroli czasu oczekiwania na zgłoszenie nie zostaje zatrzymany) tylko do abonenta wywołującego jest przesyłane odpowiednie wskazanie. Informacja z parametru transportu jest przekazywana w stanie niezmienionym jako wskazanie do abonenta wywołującego.
Wiadomości informacyjne [PL]
Wiadomość żądana informacji (INR) może być wysłana w kierunku wstecz między momentami odebrania wiadomości IAM i wysłania wiadomości ACM lub CON.
Wiadomość informacyjna INF powinna być nadawana tylko w procesie pozyskiwania numeru strony wywołującej.
Wiadomość żądana informacji (INR) powinna być nadawana tylko wtedy, gdy nie został odebrany w IAM pełny numer strony wywołującej, gdy kategoria strony nie została ustawiona jako “nieznana” i gdy jednocześnie ma to miejsce w centralach w następujących sytuacjach:
Centrala inicjująca żądanie informacji nadzoruje odbiór odpowiedzi przy pomocy liczników odmierzania czasu (T33). W momencie nadania INR uruchamiany jest licznik T33. Nie wolno wysyłać następnej INR, w tym samym kierunku, aż do odebrania odpowiedzi, czyli INF. Również nie powinny być nadawane wiadomości ACM lub CON do czasu uzyskania odpowiedzi na żądanie informacji; wskaźnik zasadności informacji wiadomości informacyjnej (INF), stanowiącej odpowiedź na żądanie informacji jest ustawiany na “odpowiedź na żądanie”.
Jeśli czas T33 upłynie przed odebraniem odpowiedzi to połączenie jest rozłączane. W momencie odebrania wiadomości stanowiącej odpowiedź na żądanie informacji licznik T33 jest zatrzymywany.
W centralach, w których przyjściowym systemem jest inny system niż SS7 - ISUP, żądanie informacji INR jest obsługiwane jak następuje:
Wiadomość o zgłoszeniu się strony żądanej
Strona żądana może podać również swój własny subadres uzupełniając identyfikator łącza osiągniętego stosowany przy usłudze prezentacji COL. Adres ten zostaje przetransportowany z centrali docelowej do centrali inicjującej w wiadomości ACM lub CON.
Informacja subadresowa łącza osiągniętego jest przenoszona w parametrze transportu traktu dostępu w wiadomości ANM lub CON.
Odpowiedź centrali docelowej za pomocą ANM
Gdy terminal strony żądanej zgłosi się, wtedy centrala docelowa zestawia drogę transmisyjną rozmowy i odłącza prąd dzwonienia jeżeli była nadawany. Do centrali poprzedzającej jest wysyłana wiadomość ANM. Jeżeli centralą docelową jest centrala sterująca zaliczaniem to rozpoczyna się realizacja tej funkcji.
Odbiór wiadomości ANM w centrali pośredniczącej
Po odbiorze ANM centrala pośrednicząca nadaje właściwą wiadomość ANM do centrali poprzedzającej i jeśli jest to centrala sterująca zaliczaniem to następuje początek zaliczania, zatrzymywany jest licznik czasu kontrolnego (T9).
Odbiór ANM w centrali inicjującej
Gdy ANM jest odebrana przez centralę inicjującą ze wskazaniem, że żądane połączenie zostało skompletowane, wtedy zostaje zestawiony do końca, jeśli nie był wcześniej, tor transmisyjny, w kierunku w przód. Licznik T9 zostaje zatrzymany, rozpoczyna się zaliczanie. Poza tym strona wywołująca otrzymuje zwrotny sygnał kontroli wywołania.
Zgłoszenie z informacją zaliczeniową
Wiadomość zgłoszeniowa odebrana z centrali docelowej lub z sieci, która ją poprzedza zawiera wskaźnik dotyczący zaliczania.
Procedury zaliczania
Zaliczanie połączenia podstawowego
Zaliczanie, w warunkach pracy normalnej, zaczyna się, gdy centrala sterująca zaliczeniem odbierze z sieci wiadomość ANM lub CON. Opcjonalnie zaliczanie połączeń zarówno krajowych i międzynarodowych może być ustalone w ten sposób, że rozpoczyna się przed odbiorem wymienionych wiadomości.
Zestawianie połączenia niepomyślne
Każdorazowo, gdy w czasie realizacji wywołania nie dochodzi do zestawienia połączenia nadawana jest zwrotnie wiadomość zwalniania (REL). W wiadomości tej podany jest numer przypadku określającego przyczynę zwalniania urządzeń połączeniowych.
Działania w centrali inicjującej REL
Centrala ta uruchamia natychmiast zwalnianie drogi połączeniowej, jeśli taka była już zestawiona. Centrala nadaje do poprzedzającej ją centrali wiadomość REL i uruchamia liczniki czasu kontroli T1 i T5, aby kontrolować, czy wiadomość rozłączenie dokonane (RLC) nadejdzie z centrali poprzedzającej w okresie czasu T1 (przekroczenie czasu - patrz 3.3.6)
Działania w centrali pośredniczącej
Po przyjęciu REL z centrali następnej, centrala pośrednicząca:
a) natychmiast uruchamia rozłączanie skomutowanej drogi, gdy łącze daje się ponownie wybrać, nadaje zwrotnie wiadomość RLC do centrali następnej,
b) w tym samym czasie, gdy centrala rozpoczyna się zwalnianie drogi skomutowanej, wiadomość REL jest nadawana do centrali poprzedzającej.
Liczniki kontrolne T1 i T5 są uruchamiane, aby umożliwić kontrolę, czy wiadomość rozłączenie dokonane RLC nadejdzie z centrali poprzedzającej (przekroczenie czasu - patrz 3.3.6)
Działania w centrali sterującej wywołaniem
Po odbiorze wiadomości REL z centrali następnej, centrala sterująca uruchamia rozłączenie skomutowanej drogi połączeniowej.
Oprócz tego centrala ta wykonuje:
a) nadaje zwrotnie do strony wywołującej (za pomocą sygnału wewnątrzpasmowego lub pozapasmowego) wskazanie związane z sytuacją (patrz 3.1.2.4)
b) wykonuje próbę zestawienia połączenia na innym kierunku lub inicjuje procedury rozłączania w centrali poprzedzającej (3.1.2.4)
Wskazanie, o którym jest mowa w a) jest przekazywane w wiadomości CPG lub ACM, gdzie jest wskazanie, że jest osiągnięta informacja wewnątrzpasmowa (3.1.2.4). Gdy centrala sterująca jest gotowa do ponownego wyboru łącza, wtedy nadawana jest do centrali następnej wiadomość rozłączanie dokonane (RLC).
Sygnały akustyczne i zapowiedzi słowne
Jeżeli zestawianie drogi połączeniowej jest nieskuteczne i należy o tym poinformować stronę wywołującą za pomocą sygnału akustycznego wewnątrzpasmowego lub zapowiedzi słownej. Wykonuje to zadanie centrala albo terminal strony żądanej dołączając się ze stosowną informacją do toru transmisyjnego.
Jeżeli do centrali poprzedzającej została już nadana zwrotnie ACM, to wtedy do tej centrali można nadać CPG ze wskazaniem, że osiągalna jest informacja wewnątrzpasmowego sygnału akustycznego (3.1.1.4)
Jeżeli w sytuacji, gdy ACM jeszcze nie została nadana do centrali poprzedzającej, to do centrali inicjującej wysyła się zwrotnie ACM ze stosownym parametrem numeru przypadku i ze wskaźnikiem “informacja wewnątrzpasmowa” wstawionym w opcjonalnym wskaźniku wywołania wstecz.
Adres niekompletny
Stwierdzenie, czy została odebrana właściwą liczba cyfr jest możliwe natychmiast po odbiorze sygnału końca wybierania.
Gdy stosuje się metodę nadawania numeru “na zakładkę” i sygnał końca wybierania nie został jeszcze odebrany to nadaje się wiadomość REL z numerem przypadku 28 (adres niekompletny) 15-20 sekund (T35) po odbiorze ostatniej cyfry a przed odbiorem minimalnej lub ustalonej niezbędnej do skierowania wywołania liczby cyfr.
Normalne rozłączenie połączenia
Procedury rozłączania opierają się na rozwiązaniu z dwoma wiadomościami: zwalnianie połączenia (REL) i rozłączanie dokonane (RLC), przy czym, wiadomość REL inicjuje zwalnianie drogi połączenia zestawionej w trybie łączowym. Te same procedury są stosowane w sieci niezależnie od tego, czy są one inicjowane przez stronę wywołującą, czy żądaną, czy też przez sieć.
Rys. 10 Podstawowy przebieg procedury rozłączania
Oznaczenia:
Rozłącznie połączenia
Rozłączenie inicjowane przez stronę wywołującą
Działania w centrali inicjującej
Po odbiorze żądania rozłączenia połączenia nadanego przez terminal strony wywołującej, centrala inicjująca przystępuje niezwłocznie do zwalniania skomutowanej drogi połączeniowej. Do centrali następnej nadana zostaje wiadomość zwalniania REL oraz uruchomione zostają liczniki kontrolne T1 i T5, aby zapewnić, że wiadomość rozłączenie dokonane RLC będzie odebrana z centrali następnej w okresie czasu T1 (przekroczenie czasów T1 i T5- patrz 3.3.6)
Działania w centrali pośredniczącej
Po odbiorze z centrali poprzedzającej wiadomości zwalniania REL centrala pośrednicząca:
a) niezwłocznie uruchamia zwalnianie skomutowanej drogi i jeżeli łącze do centrali poprzedzającej daje się ponownie wybrać, za jego pośrednictwem jest nadana zwrotnie wiadomość RLC
b) w tym samym czasie, gdy rozpoczyna się zwalnianie drogi połączeniowej wysyła wiadomość REL do centrali następnej po niej. Jednocześnie uruchomione zostają liczniki kontrolne T1 i T5, aby zapewnić, że wiadomość rozłączenie dokonane (RLC) będzie odebrana z centrali następnej po niej.
Działania w centrali docelowej
Po odbiorze REL z centrali poprzedzającej, centrala docelowa uruchamia zwalnianie skomutowanej drogi połączeniowej. Gdy łącze do centrali poprzedzającej jest gotowe do ponownego wyboru, to wysyłana jest wiadomość RLC.
Kolizja wiadomości rozłączania
W przypadku, gdy dwa krańcowe punkty na drodze połączeniowej inicjują rozłączanie, wiadomość REL może być odebrana przez rozpatrywaną centralę z centrali poprzedzającej lub następnej już po rozpoczęciu zwalniania drogi połączeniowej. W tym przypadku centrala nadaje zwrotnie RLC do tej centrali z której nadeszła REL, która stała się powodem już trwającego rozłączenia, przy czym jest to możliwe w chwili, gdy łącze jest gotowe do ponownego wyboru.
Rozłączenie inicjowane przez stronę żądaną
W tym przypadku stosuje się procedury jak w punkcie 3.1.3.1. Rozłączenie inicjowane przez stronę wywołującą, z tym że funkcje centrali inicjującej realizuje centrala docelowa i na odwrót.
Rozłączenie inicjowane przez sieć
W tym przypadku stosuje się procedury jak w punkcie 3.1.3.1 Rozłączenie inicjowane przez stronę wywołującą, z tym że mogą być one inicjowane w dowolnej centrali (inicjującej, pośredniczącej lub docelowej).
Magazynowanie i usuwanie informacji IAM
Każda centrala biorąca udział w połączeniu powinna magazynować w fazie zestawiania połączenia informacje zawarte w IAM nadawanej (centrala inicjująca) lub odebranej (centrala docelowa lub pośrednicząca). Informacja, która powinna być magazynowana obejmuje wszystkie parametry IAM. Treść informacji IAM powinna być uaktualniana, jeśli wartość parametrów uległa zmianie w czasie zestawiania połączenia.
IAM może być usunięta z pamięci:
a) w centrali inicjującej po nadaniu ACM lub CON, jeśli strona wywołująca nie zamówiła usługi dodatkowej, która mogłaby powodować potrzebę zestawienia nowego połączenia (np. przekazywanie (przekierowanie) wywołania) .
b) w centrali pośredniczącej po odbiorze ACM lub CON
c) centrali docelowej po nadaniu ACM lub CON, gdy strona żądana nie zamówiła usługi dodatkowej, która mogłaby powodować potrzebę zestawienia nowego połączenia (np. przekazywanie (przekierowanie) wywołania) .
Zawieszenie
Wiadomość zawieszenie (SUS) stanowi o czasowej przerwie w komunikacji bez rozłączenia połączenia. Może być akceptowane jedynie w fazie rozmowy (lub transmitowania danych). Wiadomość zawieszenie może być generowana :
przez stronę wywołującą lub żądaną jako odpowiedź na żądanie zawieszenia,
przez sieć jako odpowiedź na wskazanie rozłączenia wstecz odebrane z węzła współpracującego
jako odpowiedź na kryterium położenia mikrotelefonu, wysyłane przez analogowe urządzenie strony żądanej.
Zawieszenie inicjowane przez stronę wywołującą
Wiadomość zawieszenie jest generowana jako odpowiedź na żądanie zawieszenia lub na meldunek o tym pochodzące w obu przypadkach od terminala strony wywołującej. Centralą sterującą jest centrala, do której przyłączony jest abonent inicjujący zawieszenie.
Działania w centrali inicjującej
Po odbiorze od strony wywołującej żądania zawieszenia lub meldunku o tym, centrala inicjująca nadaje do centrali następnej wiadomość zawieszenia.
Działania w centrali pośredniczącej
Po odbiorze wiadomości SUS z centrali poprzedzającej, centrala pośrednicząca nadaje wiadomość zawieszenia do centrali następnej.
Działania w centrali docelowej
Po odbiorze wiadomości SUS z centrali poprzedzającej, centrala docelowa informuje stronę żądaną że zostało zażądane zawieszenie.
Działania w centrali sterującej żądaniem zawieszenia
Po odbiorze od abonenta żądania zawieszenia lub po odbiorze wiadomości zawieszenia, centrala sterująca uruchamia licznik czasu kontrolnego T2, w celu zapewnienia, że żądanie wznowienia lub wiadomość wznowienia jest odbierana w okresie T2.
Zawieszenie inicjowane przez stronę żądaną
Mają tu zastosowanie procedury jak podczas zawieszenia inicjowanego przez stronę wywołującą, przy czym funkcje centrali inicjującej realizuje centrala docelowa i na odwrót.
Centralą sterującą żądaniem zawieszenia jest centrala, do której przyłączony jest abonent inicjujący zawieszenie.
Zawieszenie inicjowane przez sieć
Wiadomość zawieszenia może wygenerować sieć jako odpowiedź na wskazanie w postaci kryterium rozłączenia wstecz odebrane z węzła współpracującego lub na detekcję kryterium położenia mikrotelefonu w pętli analogowej strony żądanej.
Działania w centrali docelowej lub centrali współpracującej
Po odbiorze kryterium położenia mikrotelefonu w centrali końcowej lub sygnału rozłączenia wstecz w centrali współpracującej następuje nadanie wiadomości zawieszenia (sieciowej ) do centrali poprzedzającej.
Działania w centrali pośredniczącej
Po odbiorze wiadomości zawieszenia (SUS) centrala pośrednicząca nadaje taka samą wiadomość do centrali poprzedzającej.
Działania w centrali sterującej
Po odbiorze kryterium położenia mikrotelefonu lub wskazania sygnału rozłączenia wstecz lub też wiadomości zawieszenia, centrala sterująca uruchamia licznik T6, aby mieć pewność, że nadejdzie wskazanie ponownego zgłoszenia bądź kryterium podniesienia mikrotelefonu lub wiadomość wznowienia (sieciowa) lub też wiadomość wznawiania. Przekroczenie czasu T6 powoduje uruchomienie procedur opisanych w p. 3.1.7
Wznowienie
Wiadomość wznowienia (RES) jest żądaniem ponownego nawiązania komunikacji. Jeśli jednak od strony wywołującej lub żądanej nadejdzie żądanie rozłączenia tego połączenia, to jest ona ważniejsza i likwiduje sekwencje zawieszenia-wznowienia i następuje wejście w procedury podane w p.D.3.1.3
Wznowienie inicjowane przez stronę wywołująca
Strona wywołująca będąca w stanie zawieszenia może żądać wznowienia tego połączenia w ciągu czasu kontrolowanego T2.
Centralą sterującą żądaniem wznowienia jest centrala, do której przyłączony jest abonent inicjujący wznowienie.
Działania w centrali inicjującej
Po odbiorze od strony wywołującej żądania wznowienia lub meldunku o tym, centrala inicjująca nadaje do centrali następnej wiadomość wznowienia.
Działania w centrali pośredniczącej
Po odbiorze wiadomości wznowienia z centrali poprzedzającej, centrala pośrednicząca nadaje wiadomość wznowienia do centrali następnej.
Działania w centrali docelowej
Po odbiorze wiadomości wznowienia z centrali poprzedzającej, centrala docelowa informuje stronę żądaną, że zostało zażądane wznowienia.
Działania w centrali sterującej żądaniem wznowienia
Po odbiorze od abonenta żądania wznowienia lub po odbiorze wiadomości wznowienia (RES), centrala sterująca zatrzymuje licznik czasu kontrolnego T2.
Wznowienie inicjowane przez stronę żądaną
Mają tu zastosowanie procedury jak podczas wznowienia inicjowanego przez stronę wywołującą, przy czym funkcje centrali inicjującej realizuje centrala docelowa i na odwrót.
Centralą sterującą żądaniem zawieszenia jest centrala, do której przyłączony jest abonent inicjujący zawieszenie.
Wznowienie inicjowane przez sieć
Wiadomość wznowienia jest inicjowana przez sieć, jeżeli wcześniej była z niej nadana wiadomość zawieszenia, jako odpowiedź na wskazanie ponownego zgłoszenia z węzła współpracującego lub po detekcji kryterium podniesienia mikrotelefonu odebranego z łącza analogowego strony żądanej.
Działania w centrali docelowej lub centrali współpracującej
Po odbiorze wskazania ponownego zgłoszenia w centrali współpracującej lub kryterium podniesienia mikrotelefonu w centrali końcowej, centrala może nadać wiadomości wznowienia do centrali poprzedzającej, jeżeli wcześniej była nadana do niej wiadomość zawieszenia.
Działania w centrali pośredniczącej
Po odbiorze wiadomości wznowienia centrala pośrednicząca nadaje taka samą wiadomość do centrali poprzedzającej.
Działania w centrali sterującej
Po odbiorze kryterium podniesienia mikrotelefonu, sygnału ponownego zgłoszenia, wiadomości zwalniania lub wiadomości wznowienia, centrala sterująca zatrzymuje licznik T6.
Przekroczenie czasów kontroli T2 lub T6
Jeżeli żądanie ponownego połączenia lub wiadomość wznowienia nie są odebrane w ciągu czasu mierzonego przez licznik T2 lub T6, wtedy centrala sterująca inicjuje procedurę rozłączenia opisaną w punkcie 3.1.3.3. Wiadomość zwalniania zawiera numer przypadku 102
Właściwości sieci
Automatyczna próba powtarzania
Automatyczna próba powtarzania należy również do funkcji spełnianych przez SS7. Próba taka jest w następujących okolicznościach:
a) po wykryciu obustronnego zajęcia łącza (w centrali nie będącej sterującą połączeniem),
b) po odbiorze wiadomości blokada, już po wysłaniu wiadomości adresowej, a przed tym, zanim została odebrana jakakolwiek wiadomość wstecz,
c) po odbiorze wiadomości zerowania łącza już po nadaniu wiadomości adresowej a przed odbiorem wiadomości wstecz,
d) po stwierdzeniu braku ciągłości, gdy kontrola ciągłości jest wykonywana,
e) po odbiorze wiadomości niezrozumiałej w fazie zestawiania połączenia.
jest nadawana do centrali poprzedzających.
Sygnalizacja kontroli natłoku za pomocą ISUP
Wstęp ogólny
Po odbiorze elementarnych instrukcji współpracy (primitives) ze wskazaniem informacji o natłoku, ISUP powinna stopniowo redukować ruch (np. liczbę wywołań) przeciążonego kierunku.
Procedury
Gdy zostaje odebrane przez ISUP pierwsze wskazanie natłoku, przekazane w elementarnej instrukcji współpracy (EIW), obciążenie ruchem dotkniętego kierunku powinno zostać zredukowane o jeden stopień. Jednocześnie powinny zostać uruchomione dwa liczniki kontroli T29 i T30. W czasie kontrolnym T29, wszystkie odebrane wskazania natłoku, za pomocą EIW, dotyczące danego kierunku powinny być ignorowane, aby nie dopuścić do zbyt szybkiej redukcji ruchu. Odbiór wskazań natłoku w EIW po tym czasie, ale przed upływem T30 powinien obniżyć ruch o kolejny stopień i jednocześnie spowodować ponowne uruchomienie T29 i T30. Taka stopniowa redukcja ruchu sygnalizacyjnego obsługiwanego przez ISUP powinna być kontynuowana, aż do osiągnięcia redukcji maksymalnej, po dojściu do ostatniego stopnia redukcji. Po przekroczeniu czasu T30 (co oznacza , że w czasie T30 nie odebrane zostało żadne wskazanie o natłoku) ruch powinien być zwiększony o jeden stopień, a licznik T30 powinien być ponownie uruchomiany dotąd aż nie przywróci się do pełnego obciążenia ruchowego.
Liczniki czasu T29 i T30 mierzą następujące przedziały czasu:
T29 = 300-600 ms
T30 = 5-10 s
Liczba stopni redukcji ruchu oraz rodzaj i wielkości przyrostów obciążenia ruchowego poszczególnych stopni są zależne od właściwości implementacyjnych systemu.
Automatyczna kontrola natłoku
Automatyczna kontrola natłoku (ACC) ma zastosowanie, gdy centrala znajdzie się w warunkach przeciążenia . Rozróżnia się dwa poziomy natłoku :
Jeżeli któryś z tych progów zostaje przekroczony, to do wszystkich wiadomości REL generowanych przez centralę dodawany jest parametr automatycznej kontroli natłoku. Parametr ten wskazuje poziom natłoku (poziom 1 lub 2) centralom sąsiednim. Centrale te po odbiorze wiadomości REL zawierające parametr automatycznej kontroli natłoku powinny redukować ruch w kierunku centrali dotkniętej przeciążeniem. Gdy przeciążona centrala wraca do normalnego obciążenia ruchowego to powinna przerwać umieszczanie parametru automatycznej kontroli natłoku w wiadomościach REL.
Centrale sąsiednie po upływie określonego czasu powracają do swojego normalnego stanu pracy.
Odbiór wiadomości REL zawierającej parametr poziomu automatycznej kontroli natłoku
Gdy centrala odbiera wiadomość REL zawierającą parametr poziomu automatycznej kontroli natłoku, ISUP powinna przekazać odpowiednią informację do niezależnego od sygnalizacji podsystemu centralowego realizującego funkcje sterowania zarządzaniem i przeciążaniem sieci. Informacja ta składa się z odebranego wskaźnika poziomu natłoku ora z identyfikatora łącza (CIC), którego nadana REL dotyczy.
Jeżeli procedura ACC nie jest w centrali wdrożona, to parametr ACC nie jest przetwarzany.
Działanie związane z ACC obowiązuje jedynie w centralach sąsiadujących z centralą przeciążoną, dlatego inne centrale, które odbierają wiadomość REL zawierającą parametr ACC powinny ten parametr poniechać i powiadomić podsystem realizacji funkcji zarządzających i przeciążeniowych.
Działania podejmowane w czasie pracy centrali w warunkach przeciążenia
Za każdym razem, gdy centrala znajdzie się w stanie pracy w przeciążeniu (poziom natłoku 1 lub 2) jest niezależny od sygnalizacji podsystem realizacji sieciowych funkcji zarządzania i przeciążania nakazuje ISUP-owi, aby w każdej widomości REL nadawanej przez centralę był wstawiany parametr ACC ze wskazaniem poziomu natłoku. O tym, który poziom natłoku ma być w tym parametrze wskazywany, za pomocą kodu decyduje centralowy podsystem nazywany powyżej.
Gdy warunki przeciążenia już nie istnieją, podsystem ten żąda od ISUPa, aby zaprzestał wstawiania parametru ACC ze wskazaniem poziomu natłoku) w nadawanych wiadomościach REL.
Usługi dodatkowe ISDN
Przekazywanie informacji użytkownik -użytkownik
Usługa sygnalizacji użytkownik - użytkownik (UUS) jest usługą dodatkową, służy do wymiany informacji pomiędzy dwoma użytkownikami. Opisana poniżej odmiana tej usługi, dotyczy SS7. Opis ogólny odmian usługi 1-3 znajduje się w zaleceniu I.257, ich opis funkcjonalny w zal. Q.87
ISUP P1 zapewnia realizację tylko wariantu ukrytego odmiany 1 usługi - UUS1 (“usługa 1”).
Sygnalizacja użytkownik - użytkownik, usługa 1 (UUS 1)
Sygnalizacja użytkownik-użytkownik usługa 1 (UUS 1) dotyczy wymiany informacji w czasie zestawiania i rozłączania połączenia. Prezentowane rozwiązanie nie zapewnia usługi gwarantowanej.
W jednej wiadomości może być przekazanych do 128 oktetów informacji użytkownika. Liczba ta nie obejmuje nazwy parametru, długości i wyróżnika protokołu. Jeżeli z jakiegoś powodu kombinacja informacji usługi podstawowej i informacji usługi dodatkowej spowoduje, że całkowita długość maksymalna wiadomości została by przekroczona lub jeśli IAM nie może pomieścić 128 oktetów informacji użytkownik-użytkownik, wtedy parametr UUI jest poniechany, parametr wskaźnika UUI nadawany jest w pierwszej odpowiedzi wiadomości wstecz (np. ACM lub CON).
Żądanie usługi UUS 1 - w fazie zestawienia połączenia
Żądanie usługi jest przekazane w sposób ukryty poprzez obecność parametru Informacja użytkownik-użytkownik o zmiennej długości w wiadomości IAM. Domyślnie to ukryte żądanie jest traktowane jako “nieistotne”.
Parametr UUI jest transportowany przez sieć i dostarczany w postaci niezmienionej do bloku sterującego centrali docelowej. Parametr wskaźników użytkownik-użytkownik nie powinien być nadawany. Odbiór parametru UUI od bloku sterującego centrali docelowej jest ukrytym wskazaniem akceptacji “usługi 1”.
Użytkownik może nie być w stanie zinterpretować odebranej informacji użytkownik - użytkownik. W takich sytuacja powinien odrzucić taką informację bez przerywania normalnej obsługi połączenia.
Jeżeli informacja UUI nie jest przesyłana w IAM, wtedy współpracująca sieć przyjściowa lub wyjściowa powinna uniemożliwić transmisję UUS 1 odpowiednio w kierunku wstecz lub w przód.
Odrzucenie żądania usługi UUS 1
Sieci, które nie zapewniają realizacji żądania tej usługi powinny zwrotnie przesłać wskazanie odrzucenia w sposób otwarty, w parametrze wskaźnik użytkownik-użytkownik w odpowiedniej wiadomości wstecz (wyjątek stanowi współpraca z siecią komutowaną użytku powszechnego PTSN i z traktem nie-ISDN). Bit H jest zakodowany “UUI poniechana przez sieć”, a bity CB “bez informacji”. Żadna informacja - odpowiedź nie jest wysyłana jeśli strona żądana nie rozumie tej usługi lub nie może jej zrealizować.
Żądanie usługi UUS 1 - w fazie rozłączenia połączenia
Parametr UUI, zawierający informacje wygenerowane przez użytkownika inicjującego rozłączenie, powinien być wstawiony do wiadomości REL. Po jego odbiorze centrala docelowa przekazuje go do użytkownika docelowego.
Timery
W tabeli umieszczono spis timer'ów wykorzystanych w opisie procedur sygnalizacyjnych.
Symbol timer'a |
Time-out value |
Zdarzenie inicjujące timer |
Zatrzymanie timer'a |
Po przekroczeniu czasu |
T1 |
4-15 sek. |
wysłanie wiadomości REL |
nadejście wiadomości RLC |
ponowne wysłanie wiadomości REL |
T2 |
3 min. |
odbiór przez centralę sterującą żądaniem zawieszenia połączenia wiadomości żądania zawieszenia (od terminala) |
odbiór wiadomości żądania wznowienia (od terminala) |
wysłanie REL |
T5 |
1 min. |
wysłaniu pierwszej wiadomości REL |
nadejście wiadomości RLC |
wysłanie RSC, zaalarmowanie systemu utrzymaniowego, wykluczenie łącza z ruchu, zatrzymanie T1, uruchomienie T17 |
T6 |
spr. w Q.118 |
odbiór przez centralę sterującą połączeniem wiadomości SUS, REL (centrala współpracująca) lub przy detekcji położenia mikrotelefonu w pętli analogowej (centrala końcowa) |
odbiór przez centralę sterującą połączeniem wiadomości RES, wskazania ponownego zgłoszenia (centrala współprac.) lub przy detekcji podniesienia mikrotelefonu w pętli analogowej (centrala końcowa) |
wysłanie REL |
T7 |
20-30 sek. |
wysłanie IAM |
odbiór ACM lub CON |
wysłanie REL, rozłączenie skomutowanej drogi |
T9 |
spr. w Q.118 |
wysłanie ACM |
odbiór ANM |
wysłanie REL, rozłączenie skomutowanej drogi |
T12 |
4-15 sek. |
wysłanie BLO |
odbiór wiadomości potwierdzającej zablokowanie BLA |
wysłanie ponowne BLO, uruchomienie T12 |
T13 |
1 min. |
wysłanie pierwszej wiadomości BLO |
odbiór wiadomości potwierdzającej zablokowanie BLA |
wysłanie BLO, powiadomienie personelu utrzymaniowego, uruchomienie T13, zatrzymanie T12 |
T14 |
4-15 sek. |
wysłanie UBL |
odbiór UBA |
wysłanie ponowne UBL, uruchomienie T14 |
T15 |
1 min. |
wysłanie pierwszej wiadomości UBL |
odbiór UBA |
wysłanie UBL, powiadomienie personelu utrzymaniowego, uruchomienie T15, zatrzymanie T14 |
T16 |
4-15 sek. |
wysłanie RSC, ale nie po przekroczeniu timer'a T5 |
odbiór RLC |
wysłanie ponowne RSC, uruchomienie T16 |
T17 |
1 min. |
wysłanie pierwszej wiadomości RSC |
odbiór RLC |
wysłanie RSC, powiadomienie personelu utrzymaniowego, uruchomienie T17, zatrzymanie T16 |
T18 |
4-15 sek. |
wysłanie CGB |
odbiór wiadomości potwierdzającej zablokowanie grupy łączy CGBA |
wysłanie ponowne CGB, uruchomienie T18 |
T19 |
1 min. |
wysłanie pierwszej wiadomości CGB |
odbiór wiadomości potwierdzającej zablokowanie grupy łączy CGBA |
wysłanie CGB, powiadomienie personelu utrzymaniowego, uruchomienie T19, zatrzymanie T18 |
T20 |
4-15 sek. |
wysłanie CGU |
odbiór CGUA |
wysłanie ponowne CGU, uruchomienie T20 |
T21 |
1 min. |
wysłanie pierwszej wiadomości CGU |
odbiór CGUA |
wysłanie CGU, powiadomienie personelu utrzymaniowego, uruchomienie T21, zatrzymanie T20 |
T22 |
4-15 sek. |
wysłanie GRS |
odbiór GRA |
wysłanie ponowne GRS, uruchomienie T22 |
T23 |
1 min |
wysłanie pierwszej wiadomości GRS |
odbiór GRA |
wysłanie GRS, powiadomienie personelu utrzymaniowego, uruchomienie T23, zatrzymanie T22 |
T29 |
300-600 ms |
odbiór pierwszego wskazania natłoku |
|
obniżenie ruchu o kolejny stopień, ponowne uruchomienie T29 i T30, kontynuowanie redukcji ruchu sygnalizacyjnego aż do osiągnięcia redukcji maksymalnej, po dojściu do ostatniego stopnia redukcji (ale przed upływem T30) |
T30 |
5-10 sek. |
odbiór pierwszego wskazania natłoku |
|
zwiększanie ruchu o jeden stopień, licznik T30 powinien być ponownie uruchomiany dotąd, aż nie przywróci się do pełnego obciążenia ruchowego |
T33 |
12-15 sek |
wysłanie INR |
odbiór INF |
rozłączenie połączenia, wysłanie REL |
T35 |
15-20 sek. |
odbiór ostatniej cyfry (<> ST), ale przed odbiorem minimalnej lub ustalonej ilości cyfr |
odbiór ST lub minimalnej lub ustalonej ilości cyfr |
wysłanie REL (przypadek 28) |
[PL] - odnosi się sieci krajowej polskiej
[PL] - odnosi się sieci krajowej polskiej
[PL] - tylko w polskiej sieci krajowej
MCID - usługa dodatkowa - identyfikacja wywołań złośliwych (MCID); umożliwia rejestrowanie danych dotyczących wywołań (numeru, daty i czasu) oraz dostęp do tych danych.
Systemy sygnalizacji DSS1 I SS7 1
1
pierwszy
wysłany bit
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
SSIP Weis, +SIECI TELEINFORMACYJNE (sem. 7)
SSIP Weis, +SIECI TELEINFORMACYJNE (sem. 7)
Projektowanie i realizacja lokalnych sieci teleinformatycznych
Rozwój sieci teleinformatycznych
Administrowanie zasobami lokalnych sieci teleinformatycznych
Sprawozdanie lab5, WAT, SEMESTR VI, Technol.sieci teleinformat
Formaty informacji przesyłanych w sieci, Teleinformatyka
Bezpieczeństwo test poprawiony, TIN mgr, Semestr 1, Bezpieczeństwo sieci teleinformatycznych, Wykład
KNR K 38 Sieci teleinformatyczne AMP(1)
Projektowanie i realizacja lokalnych sieci teleinformatycznych
Satelitarne sieci teleinformatyczne
Bezpieczeństwo Systemów i sieci teleinforamtycznych
Administrowanie zasobami lokalnych sieci teleinformatycznych
Światłowodowe sieci teleinformatyczne
KNR K 38 Sieci teleinformatyczne AMP(1)
Sieci 9, Politechnika Lubelska, Studia, semestr 5, Sem V, Nowy folder
Sieci 14, Politechnika Lubelska, Studia, semestr 5, Sem V, Nowy folder
sprawozdanie.sieci.6.marek, Politechnika Lubelska, Studia, Semestr 6, sem VI, VI-semestr, 05labsieci
więcej podobnych podstron