 | Pobierz cały dokument lingistyka.studia.podyplomowe.nowy.folder.doc Rozmiar 915 KB |
100 pytań z lingwistycznych podstaw logopedii... Bronisław Rocławski
6. Czym zajmuje się fonologia?
Fonologia-„ustala najmniejsze (elementarne) jednostki funkcjonalne języka- tzw. fonemy, które w płaszczyźnie fonetycznej ujawniają się jako klasy głosek a tym samym zespole cech relewantnych (tzn. takich cech z zespołu cech fonetycznych, które pełnią w języku funkcję wyrazoróżnicującą).
Bada również same cechy relewantne ( w fonologii otrzymują one miano cech dystynktywnych”.
B. Rocławski, Zarys fonologii, fonetyki i fonostatyki współczesnego języka polskiego.
7. Czym zajmuje się fonetyka?
Fonetyka „bada układy artykulatorów, strukturę fali akustycznej, zjawiska percepcyjne (audytoryczne i wizualne) oraz niektóre aspekty psychiczne występujące w konkretnych aktach mownych”.
„Na podstawie wielu aktów mownych ustala średnie wartości parametrów fonetycznych (np. średnie wartości częstotliwości formantowych, najczęściej spotykane układy artykulatorów itp.). Dzieli ciągły odcinek wypowiedzi na najmniejsze jednostki fonetyczne (segmenty, głoski). Dokonuje klasyfikacji segmentów i głosek, tworząc klasy funkcyjnie jednorodne (w klasyfikacji wykorzystuje informacje uzyskane w trakcie badań percepcyjnych oraz fonologicznych). Dla lepszego poznania struktury określonych jednostek prowadzi obserwacje ich realizacji w izolacji”.
B. Rocławski, Zarys fonologii, fonetyki i fonostatyki współczesnego języka polskiego.
12. Na czym polega różnica między błędami językowymi a zaburzeniami mowy?
„Zaburzenia mowy można podzielić na:
a) zewnątrzpochodne (egzogenne, środowiskowe);
b) wewnątrzpochodne (endogenne).
Ad. a)
„Przy zaburzeniach mowy środowiskowych nie stwierdza się defektów anatomicznych czy psychoneurologicznych, które można by uznać za przyczynę, nie są to więc typowe wady wymowy, lecz zaburzenia.
Ad. b)
-dysglosja- zniekształcanie dźwięków mowy lub niemożność ich wytworzenia, na skutek nieprawidłowej budowy narządów mowy lub obniżenia słyszalności;
-dysartia (anartria)- zniekształcanie dźwięków mowy lub niemożność ich wytwarzania, na skutek uszkodzenia ośrodków i dróg unerwiających narządy mowne (artykulacyjne, fonacyjne i oddechowe:
-dyslalia (alalia)-opóźnienie w przyswajaniu sobie języka, na skutek opóźnionego wykształcenia się funkcji pewnych struktur mózgowych;
-afazja-utrata częściowa lub całkowita znajomości języka na skutek uszkodzenia pewnych struktur mózgowych;
-jąkanie-zaburzenie płynności mowy (rytmu i tempa); przyczyny nie są znane; zaliczane jest do nerwic;
 | Pobierz cały dokument lingistyka.studia.podyplomowe.nowy.folder.doc rozmiar 915 KB |