UDZIELANIE PIERWSZEJ POMOCY   

Rozpoczynając udzielanie pomocy poszkodowanemu sprawdź czy miejsce zdarzenia jest bezpieczne?! Czy nie ma rozlanego paliwa, czy nie zagraża ci porażenie prądem elektrycznym, czy nie ma dymu/ognia, czy nie ma zagrożenia zawaleniem się konstrukcji budowlanej oraz czy nie ma zagrożenia ze strony czynnika ludzkiego? Następnie podejdź do poszkodowanego (od przodu - twarzą w twarz) i sprawdź czy reaguje. Delikatnie potrząśnij go za ramiona i głośno zapytaj: co się stało, jak się nazywa? Jeżeli reaguje pozostaw go w pozycji zastanej. Nieprzytomny nie zareaguje! Natomiast gdy nie reaguje wołaj o pomoc - zwróć na siebie uwagę! Kolejnym krokiem w przypadku osoby która nie reaguje jest udrożnienie dróg oddechowych! Nieprzytomny czyli ten bez reakcji na bodźce zewnętrzne może się udusić przez opadający ku tyłowi język, który zablokuje drogi oddechowe. Aby temu zapobiec delikatnie odegnij głowę do tyłu i unieś brodę do góry. Czynności te udrażniają drogi oddechowe. Teraz oceń czy poszkodowany prawidłowo oddycha. Używając wzroku, słuch i dotyku sprawdź: czy widzisz ruchy klatki piersiowej, słyszysz szmer towarzyszący oddychaniu oraz poczuj strumień wydobywającego się powietrza z ust poszkodowanego. Na tą ocenę masz tylko 10 sekund. Pojedyncze oddechy lub głośne westchnienia nie są uznawane za prawidłowe oddechy! Jeżeli poszkodowany nie reaguje i prawidłowo nie oddycha bezzwłoczne wezwij fachową pomoc dzwoniąc pod numer alarmowy 999 lub 112 a następnie podejmij czynności resuscytacyjne. Wzywając pogotowie zachowaj spokój, nie krzycz i nie poganiaj dyspozytora. To nie przyspieszy dojazdu karetki a wręcz może opóźnić jej przybycie. Pamiętaj, stosuj się do poleceń twojego rozmówcy i nigdy nie odkładaj pierwszy słuchawki. Wzywając pomoc należy podać: miejsce zdarzenia (okolica, punkty orientacyjne), dane wzywającego (nazwisko i nr telefonu), dane poszkodowanego (wiek, płeć) oraz co się z nim dzieje (stan zdrowia ew. że doszło do NZK). Wiedząc że poszkodowany nie reaguje i prawidłowo nie oddycha, oceń czy nie ma masywnych krwotoków (jeśli są to je zatamuj) i rozpocznij resuscytację krążeniowo-oddechową (uciskanie klatki piersiowej oraz sztuczne oddychanie). Podczas wykonywania tych czynności, poszkodowany-chory powinien leżeć na plecach na twardym i nie elastycznym podłożu. Na wybranym miejscu (centralnie na klatce piersiowej) kładziemy (prawą) dłoń, drugą (lewą) dłoń kładziemy na grzbiet dolnej ręki. Ramiona muszą znajdować się w pozycji prostopadłej do klatki piersiowej. Przy wyprostowanych łokciach, na zasadzie dźwigni, naciskamy na mostek wgłębiając go na 4 - 5 cm w kierunku kręgosłupa z częstotliwością około 100/min.. Siła uciskania powinna wynikać z przeniesienia masy ciała ratującego, a nie z pracy jego mięśni. Podczas akcji ratunkowej (resuscytacji) stosunek uciśnięć do wdechów wynosi 30:2 (trzydzieści uciśnięć mostka na dwa oddechy). Po 30 uciśnięciach klatki piersiowej wykonaj 2 oddechy ratownicze, zaczynając od odgięcia głowy i uniesienia brody. Ręka spoczywająca na czole odgina głowę do tyłu i zaciska skrzydełka nosa druga zaś unosi brodę do góry i delikatnie rozwiera usta. Teraz weź normalny wdech a następnie obejmij swoimi wargami usta poszkodowanego i wdmuchnij powietrze do jego płuc. Wdech powinien trwać 1 sekundę i wywołać widoczne unoszenie się klatki piersiowej. Po wdechu daj szansę by powietrze z płuc poszkodowanego mogło swobodnie się wydostać. Jeżeli przy pierwszych dwóch próbach wdechów ratowniczych klatka piersiowa nie unosi się sprawdź usta poszkodowanego czy nie ma w nich ciał obcych (uszkodzone protezy zębowe, resztki jedzenia). Jeśli są, to je usuń! Podczas czynności ratunkowych pamiętać należy o własnym bezpieczeństwie, zawsze używaj maseczki do sztucznego oddychania i rękawiczek lateksowych. Zapobiegnie to twojemu kontaktowi z wydzielinami oraz z krwią poszkodowanego. Czynności powyższe kontynuuj na przemian 30 uciśnięć klatki piersiowej na 2 oddechy ratownicze do czasu kiedy przybędzie na miejsce zdarzenia wykwalifikowana pomoc lub do momentu wyczerpania sił.

UŁOŻENIE W POZYCJI BEZPIECZNEJ:

ZAKRZTUSZENIE-PIERWSZA POMOC

Pochyl osobę do przodu i pięć razy mocno uderz otwartą dłonią między łopatkami.

Jeśli to nie pomoże, wykonaj ucisk na brzuch:

Pierwsza pomoc w omdleniu

Udzielenie pierwszej pomocy nie jest trudne. Każdy z nas może to zrobić. Nie wymaga żadnych specjalistycznych działań, a powinno ono wyglądać tak:

• wyniesienie poszkodowanego z miejsca, w którym omdlał (np. kościół), a gdy jest to niemożliwe zapewnienie dostępu świeżego powietrza,

• ułożenie na wznak (na plecach),

• ocena funkcji życiowych, czyli udrożnienie dróg oddechowych poprzez odgięcie głowy do tyłu a następnie ocena oddechu przez 10 sekund (w tym czasie powinniśmy usłyszeć co najmniej dwa oddechy),

• uniesienie nóg poszkodowanego do góry.

W krótkotrwałym zawróceniu w głowie, odprowadzić poszkodowanego ,by usiadł z głową pochyloną do kolan:

PORAŻENIE PRĄDEM-PIERWSZA POMOC

1. Nie wolno dotykać osoby porażonej prądem, zanim nie odłączy się jej od źródła prądu. Odłącz bezpieczniki (korki), wyjmij z gniazdka wtyczkę urządzenia elektrycznego, które spowodowało porażenie. Użyj do tego przedmiotu który nie przewodzi prądu (np. drewnianego kija od szczotki), odsuń kabel elektryczny od poszkodowanego.

2. Sprawdź stan poszkodowanego

• Czy jest przytomny

• Czy oddycha

Wezwij Pogotowie Ratunkowe nr tel to 999 lub 112

Jeśli ratowany nie oddycha przystąp do reanimacji

Jeśli ratowany jest nieprzytomny, ale oddycha, ułóż go w pozycji bocznej.

Załóż opatrunek na oparzone miejsce.

Zostań z poszkodowanym do czasu przybycia Pogotowia Ratunkowego i przejęcia opieki na poszkodowanym

KAŻDE PORAŻENIE PRĄDEM MOŻE MIEĆ POŹNIEJSZE OBJAWY-NAWET JEŚLI OSOBA POSZKODOWANA CZUJE SIĘ DOBRZE POWINNA UDAC SIĘ DO LEKARZA.!!!!!

---