• 21. Tekstura jest to sposób przestrzennego rozmieszczenia składników w skale. Pojęcie to obejmuje uporządkowanie składników i stopień wypełnienia przez nie przestrzeni w skale. Aby określić teksturę skały nie można poprzestać na obejrzeniu jednej powierzchni. Należy zawsze obejrzeć trzy powierzchnie, w przybliżeniu prostopadłe do siebie. W skałach magmowych i metamorficznych określana jest przez stopień krystaliczności skały, wielkość i kształt kryształów oraz wzajemne stosunki między nimi. W skałach osadowych okruchowych teksturą określa się sposób ułożenia składników skały (np. okruchów minerałów lub skał) a w skałach okruchowych - zwięzłych, rodzaj i proporcje spoiwa do szkieletu ziarnowego. teksturę zbitą (masywną) , gdy minerały wypełniają ściśle całą przestrzeń skały, nie pozostawiając między sobą żadnych wolnych miejsc (porów, próżni). Tekstura taka jest charakterystyczna dla skał plutonicznych i żyłowych, spotykana jest też w skałach wulkanicznych. tekstury porowate charakteryzują się tym, że w skale pozostały wolne miejsca, nie zapełnione podczas krystalizacji magmy. W porach były uwięzione pęcherzyki gazów.

• Skały o strukturze masywnej różnią się głównie składem mineralnym i strukturą.

• 22. Czym różnią się skały masywne od luźnych spoistych?

• Skały masywne są odporne na działanie wody natomiast luźne spoiste rozpadają się w wodzie. Wiąże się to z procentową zawartością lepiszcza.

• 23. Czy skały o różnej genezie mogą mieć jednakową strukturę.

• Nie mogą mieć.

• 24. Czy skały o różnej strukturze i genezie mogą mieć jednakową teksturę?

• Nie mogą mieć.

• 25. Dokładne wyjaśnienie tych zależności.

• Analizuj różnice miedzy piaskiem rzecznym a wydmowym i lodowcowym. Różnią się genezą, rodzajem powierzchnią ziaren, warstwowaniem i stopniem selekcji. Podobnie będzie w innych skałach.

• 26.-30. Skały osadowe (sedymentacyjne) - jeden z trzech głównych typów skał (obok skał magmowych i metamorficznych) budujących skorupę ziemską, powstają przez nagromadzenie się materiału przynoszonego przez czynniki zewnętrzne (np. wodę, lodowiec, wiatr), na skutek jego osadzania się lub wytrącania z roztworu wodnego. Nauka zajmująca się powstawaniem skał osadowych to sedymentologia.

• Ze względu na sposób powstania wyróżnia się:

• skały okruchowe (klastyczne) - powstałe w wyniku nagromadzenia materiału pochodzącego z rozkruszenia starszych skał, jego przetransportowania i osadzenia przez wodę, wiatr lub lód (ił, piasek, żwir, muł, brekcja zlepieniec, iłowiec, mułowiec)
  skały piroklastyczne - powstałe z materiałów wyrzuconych powietrze w czasie erupcji wulkanicznej, np. tuf wulkaniczny, tufit;
  skały rezydualne (alitowe, regolit) - zwietrzelina powstała "in situ" (na miejscu) w wyniku wietrzenia skał (przede wszystkim węglanowych): terra rossa, lateryt, boksyt
  skały chemogeniczne (pochodzenia chemicznego) - powstałe w wyniku rozpuszczenia składników skał starszych i ponownego wytrącenia osadu wskutek parowania lub reakcji chemicznych z udziałem (lub bez) organizmów żywych:

• węglanowe - wapienie, dolomit, margiel - skała mieszana;

• krzemionkowe - gejzeryt, kwarcyt, krzemień, rogowiec, martwica krzemionkowa, opoka;

• żelaziste - żelaziak, ruda darniowa;

• gipsowe i solne - gips, anhydryt, sól kamienna, sole potasowe;

• fosforanowe - fosforyt, guano;

• manganowe, siarkowe (siarka rodzima), strontowe, barytowe, fluorytowe;

• skały organogeniczne (pochodzenia organicznego, biogeniczne) - powstałe ze szczątków organizmów zwierzęcych (skały zoogeniczne) i roślinnych (skały fitogeniczne),

• kopalne paliwa stałe: węgle kopalne - torf, lignit, węgiel brunatny, węgiel kamienny;

• kopalne paliwa płynne: ropa naftowa, asfalt, ozokeryt (wosk ziemny);

• łupki palne, łupki bitumiczne;

• kreda, wapień numulitowy, wapień rafowy, radiolaryt.

• 31. Najważniejsze skały z tej grupy i ich cechy fizyczne.

• Węglanowe:

• Wapień, Dolomit, Margiel, Kreda łąkowa, Kreda pisząca, Margiel łąkowy, Opoka

• Krzemionkowe:

• Ziemia okrzemkowa, Opoka lekka, Krzemienie

• Złoża mineralne:

• Fosforyty, gips, sól kamienna, sól potasowa

• ,

• Węgiel brunatny (C ) 30 - 70 % ,

• Węgiel kamienny (C )> 70

• %

• 32. Jak i z czego powstają skały metamorficzne?

• Powstają w wyniku metamorfizmu:

• dynamicznego ( sterss )

• termicznego ( tempreatura )

• regionalnego

• Powstają podczas wtórnego przeobrażenia skał magmowych i osadowych w skorupie ziemskiej.

• 33. Jakie są czynniki metamorfizmu regionalnego?

• Sterss - działanie jednokierunkowego ciśnienia na skały ( ogólnie rzecz ujmując po prostu je ściska ); Ten rodzaj metamorfizmu występuje w czasie powstawania gór fałdowych - na głębokościach do kilku kilometrów

• Ciśnienie typu hydrostatycznego
  

• Temperatura - wywołuje przemiany mineralogiczne i rekrystalizację minerałów w obszarze przyległym do intruzji gorącej magmy

• 34. Kryteria klasyfikacji skał metamorficznych.

• 35. Jakie są główne cechy skał metamorficznych?

• Ze względu na kierunkowe tekstury własności silnie anizotropowe:

• -Najsilniej zaznaczone w skałach łupkowych różnice np. modułu sprężystości równoległej i prostopadłej do linii teksturalnej

• -Anizotropia wytrzymałościowa również największa w skałach łupkowych

• -Stosunkowo jednorodne własności wykazują jedynie amfibolity, niektóre gnejsy, hornfelsy oraz kwarcyty i marmury

• 36. Znaczenie pochodzenia czyli genezy skał okruchowych

• Skały okruchowe powstałe w wyniku różnych genez posiadają różne właściwości fizyczne, strukturę, oraz teksturę. Wynika to z metody transportowania.

• 37. Jakie są cechy żwirów o różnych warunkach powstawania ?

• Żwir:

• -Rzeczny - podobna wielkość, zaokrąglony, podłużny

• -Morski - różne rozmiary, zaokrąglony, różny kształt

• -Lodowcowy - różne rozmiary, ostre krawędzie, różne kształty

• 38. Czy piaski o różnej genezie różnią się teksturą i dlaczego?

• NIE WIEM CZY TO JEST DOBRZE BO NIE ZNALAZŁEM DOKŁADNEJ ODPOWIEDZI

• Piasek ze względu na genezę może być:

• -Wydmowy -Rzeczny -Morski-Lodowcowy -Rzeczno-lodowcowy

• Tekstura:

• Masywna;

• Luźna:

• Spoista

• Niespoista

• No to jak dla mnie to piasek zawsze jest luźny niespoisty, więc odpowiedziałbym że geneza nie ma znaczenia.

• 39. Jakie są cechy mułu i lessu wynikające z ich specyficznych warunków powstawania?

• Less - skłonny do osiadania pod wpływem zawilgocenia względnie dodatkowego obciążenia. W stanie suchym wykazuje skłonności do pękania, które zanikają gdy less jest wilgotny i nasycony wodą.

• Muł - Jakie są specyficzne warunki powstawania też trudno powiedzieć. Chyba ogólnie chodzi o powstawanie, a w porównaniu do piasku czy żwiru można powiedzieć że jest specyficzne. Muł i less powstają w wyniku erozji eolicznej (wietrzenia). Charakteryzują się dużą (>50%) zawartością frakcji aleurytowej.

• 40. Jakie są specyficzne cechy iłu i dlaczego właśnie występują one w ile?

• Ich wytrzymałość na obciążenie zależy przede wszystkim od stopnia wilgotności gruntu. Ił w połączeniu z wodą charakteryzuje się dużą plastycznością. Ił wraz ze wzrostem wilgotności zwiększa swoją objętość. Ponieważ iły zawierają nie mniej niż 50% frakcji ilastej ( ziarna o średnicy do 0,002 mm ).

• 41. Piasek, muł i ił różnią się przede wszystkim:

• a) genezą:

• Piasek:

• -wydmowy -rzeczny -morski -lodowcowy -rzeczno-lodowcowy

• Muł:

• -rzeczny -lodowcowy -morski - rzeczno-lodowcowy

• Ił:

-jeziorny -morski -zastoiskowy

b) frakcją:

-Piasek - psamitowa (2 - 0,05mm)

-Muł - aleurytowa (0,05 - 0,002mm)

-Ił - pelitowa ( < 0,002mm)

c) jako podłoże budowlane:

Piasek - dobre

Muł - słabe

Ił - w stanie suchym dobre, przy nawilgoceniu - słabe

d) Muł i ił są skałami warstwowanymi

42-43. Skałami okruchowymi (klastycznymi) nazywamy skały powstające w wyniku nagromadzenia się okruchów skalnych i ziarn mineralnych w zbiorniku wodnym lub na lądzie.

Do powstania skały okruchowej prowadzi kilka procesów:

- wietrzenie

- transport

- sedymentacja (osadzanie się)

- diageneza

Skała okruchowa powstaje już w memencie sedymentacji okruchów. Tworzy się wówczas ośrodek skalny, składający się z okruchów niezwiązanych ze sobą żądną dodatkową substancją.

44. Sedymentacja jest procesem osadzania się (depozycji) materiału w określonym środowisku

sedymentacyjnym. W wodach płynących (rzekach) sedymentacja rozpoczyna się tam, gdzie zmniejsza się siła nośna rzeki lub tam, gdzie nagromadziło się więcej materiału niż rzeka może unieść. Podobnie, sedymentacja wietrzna (eoliczna) ma miejsce tam, gdzie spada siła nośna wiatru, najczęściej po stronie zawietrznej pasma górskiego. Sedymentacja lodowcowa rozpoczyna się wraz z zatrzymaniem się i cofaniem czoła lodowca. W jeziorach i morzach sedymentacja przebiega najczęściej spokojnie, poprzez grawitacyjne opadanie zawieszonych okruchów i resztek organicznych lub też poprzez gromadzenie się na dnie substancji mineralnych wytrącanych z roztworu wodnego.

45. Mianem diagenezy określa się zespół procesów fizycznych i chemicznych zachodzących

w niewysokiej temperaturze, które prowadzą do konsolidacji pierwotnie luźnego materiału osadowego.

Świeżo zdeponowany osad jest zazwyczaj luźny i przepojony wodą. Z czasem, przy sprzyjających warunkach, osady ulegają stwardnieniu i przemianie w skałę spoistą. Procesy diagenezy (cementacji) związane są ze strącaniem się substancji mineralnych stopniowo wypełniających przestrzenie międzyziarnowe. Substancje te tworzą tzw. spoiwo czyli inaczej lepiszcze. W procesach diagenetycznych ogromną rolę odgrywa również ciśnienie wywierane przez nadległe warstwy osadów, prowadzące do zagęszczania się cząstek i ziarn mineralnych (tzw. kompakcja). Zwykle procesy te związane są ze zmniejszaniem się stanu uwilgotnienia osadów, co powoduje twardnienie zawartych w nich cząstek koloidalnych.

46. W wyniku diagenezy powstają skały scementowane. Ich właściwości zależą głownie od rodzaju lepiszcza.

47. skały spoiste:

- wykazują porowatość od 24%-52%

-zawierają minerały ilaste - o różnym stopniu aktywności w podłożu

- rodzaj występującego minerału ilastego w dużym stopniu decyduje o własnościach skał spoistych

- w warunkach podłoża - pod wpływem wilgoci mogą ulegać pęcznieniu

- a pod wpływem obciążenia -ściśliwości

- Wilgotność skał spoistych zmienia się w podłożu pod wpływem czynników atmosferycznych - Wraz z wilgotnością zmieniają się inne cechy fizyczne w tym plastyczność

Skały masywne:

- skały zlepione lepiszczem (opis poniżej) 48.W wyniku diagenezy dochodzi do cementacji materiału klastycznego i powstają skały okruchowe zwięzłe (scementowane), składające się z okruchów, ziarn mineralnych oraz spoiwa (lepiszcza), czyli substancji wiążącej. Spoiwo może mieć charakter:

• spoiwa właściwego, strąconego chemicznie w przestrzeniach międzyziarnowych,

• spoiwa detrytycznego, w postaci tzw. masy wypełniającej, złożonej z drobnoziarnistego materiału okruchowego,

• spoiwa chemiczno-detrytycznego, gdy w spoiwie chemicznym znajduje się pewna ilość detrytycznego materiału, określanego jako matriks.

• W zależności od składu chemicznego wyróżnia się następujące rodzaje lepiszcza:

• wapniste- złożone z kalcytu, o jasnej barwie, burzące z 10% kwasem solnym na zimno,

• margliste- złożone z kalcytu i minerałów ilastych, o jasnej lub szarej barwie, burzące z kwasem solnym i pozostawiające osad po wyburzeniu,

• dolomityczne- złożone z dolomitu, o jasnej barwie, burzące z kwasem solnym na gorąco lub po sproszkowaniu,

• żelaziste- złożone z tlenków i wodorotlenków żelaza, o charakterystycznym czerwonym lub brunatnym zabarwieniu,

• krzemionkowe- złożone z chalcedonu lub opalu, o jasnej barwie, dużej zwięzłości, często również o szklistym połysku,

• ilaste- złożone z minerałów ilastych, o małej zwięzłości,

• glaukonitowe- złożone z glaukonitu, o charakterystycznej zielonej barwie.

• Rodzaj substancji wiążącej materiał okruchowy ma bardzo istotne znaczenie dla wartości glebotwórczej skały. Najkorzystniejsze cechy nadają skałom lepiszcza węglanowe, margliste i ilaste. Spoiwo krzemionkowe natomiast przyczynia się do wzrostu odporności skał na wietrzenie, a powstające z nich gleby są płytkie i ubogie w składniki pokarmowe dla roślin.

• 49. Skały sypkie to takie, w których nie zaznacza się wpływ spójności (sił przyciągania miedzy cząsteczkowego wiążących ze sobą poszczególne elementy).

• Grunt spoisty powinien zawierać minimum 2% frakcji iłowej.

51.	W jakich gruntach tworzą się poziomy wodonośne?

• Grunty w których tworzą się poziomy wodonośne są zależne od rodzaju skał występujących pod lustrem wody. Przepuszczalne dla wody są skały masywne spękane oraz skały niespoiste pozostała reszta jest więc nieprzepuszczalna dla wody. A więc poziomy wodonośne tworzą się w warstwach gruntów wodoszczelnych np. iłów, gruntów ściśliwych oraz tworzących warstwę nieprzepuszczalną.

52	. Jaki wpływ na rodzaj zwierciadła mają warunki geologiczne?

• Warunki geologiczne mające wpływ na rodzaj zwierciadła: budowa geologiczna(rodzaj gruntu-skład, warstwy itd.), morfologia terenu, klimat, ciśnienie atmosferyczne oraz ciśnienie wywierane przez warstwy gruntów.

53.	Jak nazywają się poszczególne zwierciadła wody?

• Swobodne - pozostające pod ciśnieniem atmosferycznym, co oznacza, że nad zwierciadłem wody w tej samej warstwie przepuszczalnej występuje przestrzeń bez wody umożliwiająca jego podnoszenie się.

• Napięte - pozostające pod ciśnieniem wyższym od atmosferycznego. Jego położenie jest wymuszone przez wyżej leżące utwory nieprzepuszczalne, które uniemożliwiają wzrost poziomu zwierciadła wody.

54	Skały spoiste są nieprzepuszczalne lub słabo przepuszczalne a więc stanowią warstwy wodoszczelne. (Dlaczego tak się dzieje? Dlaczego grunty spoiste nie przepuszczają wody? Przecież porowatość niespoistych i spoistych jest podobna. Proszę porównać porowatości.)

• Porowatość gruntów spoistych i niespoistych jest zbliżona. Porowatość:

• dla skał niespoistych wynosi od 20% do 55%(cecha ta zmienia się wraz z upływem czasu, zmianą głębokości warstw, uziarnieniem, ułożeniem warstw, zdolność do zmniejszania porowatości również w wyniku obciążenia konstrukcją)

• dla skał spoistych od 24%-52%

• Grunty spoiste nie przepuszczają wody ponieważ nie zachodzi w nich zjawisko przepływu wody.

55	Co to jest strefa aeracji?

• Strefa aeracji - (inaczej strefa napowietrzenia) strefa pomiędzy powierzchnią terenu a zwierciadłem wód podziemnych. Wody w tej strefie pozostają w ścisłym kontakcie z powietrzem i nie tworzą ciągłego horyzontu.

• Strefa saturacji - warstwa skalna, w której wolne przestrzenie (szczeliny, pory) są całkowicie wypełnione wodą. Od strefy aeracji oddzielona jest zwierciadłem wód podziemnych. Wody w strefie saturacji dzielimy na gruntowe, wgłębne i głębinowe

57	Co to jest woda kapilarna?

• Jest to woda znajdująca się na pograniczu wody wolnej i związanej . Najczęściej występuje ona bezpośrednio nad zwierciadłem wody podziemnej(woda kapilarna właściwa-kapilarność czynna). Niekiedy tez spotykana jest woda kapilarna zawieszona(kapilarność bierna)-powstaje ona podczas stosunkowo szybkiego obniżania poziomu wód gruntowych.

58	W jakich gruntach występuje woda kapilarna i jaką odgrywa rolę w podłożu?

• Woda kapilarna ma duże znaczenie biologiczne oraz dla geologii i inżynierii. Woda ta wykorzystywana jest przez rośliny. Zawilgocenie wodą kapilarną skał, sprzyja powstawaniu osuwisk, osiadania itp. Działa szkodliwie na fundamenty.

59	Co to jest woda zawieszona?

• Jest to woda występująca dość często w utworach aluwialnych i lodowcowych. Ma charakter wód zaskórnych(przypowierzchniowych), znajduje się powyżej zwierciadła wody podziemnej

60	W jaki sposób odbywa się zasilanie wodą warstw leżących na różnych głębokościach i w warunkach różnej budowy geologicznej?

• Warstwy w gruntach mogą być zasilane poprzez proces przesiąkania(przesiąkanie wód przez poszczególne warstwy- dotyczy skał niespoistych) lub z podziemnego źródła(warstwowego-odwadniają skały okruchowe, szczelinowego-woda wypływa szczelinami ze skał litych, uskokowego-związane ze strefami uskoku, krasowego-tylko na obszarach krasowych)

• 61. Dlaczego w gruntach spoistych występuje tylko woda związana z powierzchniami poszczególnych cząstek? Wyjaśnienie można znaleźć na następnych stronach.

• Na następnych stronach jest opisana ta woda związana a odpowiedź na to pytanie moim zdaniem jest stronę wcześniej.

• Cząstki minerałów iłowych mają ujemnie ładunki elektryczne na powierzchniach płaskich, a dodatnie na narożach i krawędziach. Dipolowe cząsteczki wody są przyciągane przez cząstki mineralne i w ten sposób tworzy się wokół nich woda związana.

• 62. Co to jest egzaracja lodowcowa i jakie są jej konsekwencje w środowisku?

• Egzaracja lodowcowa - procesy niszczące lodowca.

• Konsekwencje:

• doliny U-kształtne - powstają na skutek przeformowania przez lodowiec V- kształtnych dolin. Doliny lodowcowe zalane przez wody tworzą fiordy.

• cyrki (kary, kotły) polodowcowe czyli zagłębienia powstałe w polu firnowym, które najczęściej po ustąpieniu lodu tworzą jeziora górskie

• wiszące doliny to doliny, których dno położone jest powyżej dna doliny głównej

• 63. Jakie są skały bezpośredniej akumulacji lodowcowej i ich cechy?

• Różne gliny morenowe, oraz słabo wysortowane pod względem frakcji żwiry, piasek, a czasem pył, bez warstwowania, często z głazami narzutowymi.

• 64. Jakie są skały pośredniej akumulacji lodowcowej i ich cechy?

• Żwiry i piaski rzeczno-lodowcowe - warstwowane,
  grunty zastoiskowe: ił, pył, piasek - warstwowane.
  grunty lessowe (patrz utwory eoliczne)

• 65. Co to jest glacitektonika?

• Drobne pofałdowania i uskoki występujące w powierzchniowych warstwach osadów pod wpływem nacisku przesuwającego się lodowca.

• 66. Jakie są skały morenowe?

• Nie jestem pewien ale chyba te które występują w skałach bezpośrednich bo moreny powstają wskutek bezpośredniej akumulacji lodowcowej.

• 67. Jakie są polodowcowe formy terenu?

• Równiny zandrowe

• Ozy - w rzekach lodowcowych

• Drumliny - pagórki na wypukłościach pierwotnego podłoża

• Morena denna, czołowa

• Jeziora rynnowe

• Jeziora - oczka

• Pradoliny

• 68. Jakie jest pochodzenie pradolin?

• Pradolina - szeroka, ogromna dolina o płaskim dnie, powstała w okresie lodowcowym. Ciągnęły się równolegle do czoła lądolodu i były żłobione przez wody pochodzące z jego topnienia. Pradoliny tworzyły się w plejstocenie.

• 70. Rodzaje erozji rzek.

• Wgłębna czyli denna - zachodzi tylko w stadium młodości

• Boczna - w stadium dojrzałości

• Wsteczna -- równolegle z denną - przy źródle - w górach

• 71.Rodzaje aluwiów rzecznych. (aluwia - osady transportowane i akumulowane prze rzeki.)

• Kamienie, żwiry i piaski grube

• Piaski

• Mułki

• 72. Cechy aluwiów.

• Osady rzeczne nazywają się aluwiami. W górnym biegu rzek występują aluwia w postaci kamieńców, żwirów i piasków grubych, które wyścielają doliny rzeczne. Są one na ogół dobrym podłożem budowlanym.

• Piaski tworzą się w środkowym biegu rzeki. Ich własności zależą od stopnia zagęszczenia. Porowatość aluwiów piaszczystych wynosi ok. 40%. W dolnym biegu rzeki tworzą się mułki, ( aleuryty ) porowatość mułków jast bardzo wysoka 40-70%.

• Osad aleurytowy nie sprasowany nazywany jest mułem i nie nadaje się do stawiania na nim budowli.

• W dolinach rzecznych w zakolach osadzają się również szczątki roślinne powstają w tan sposób mady nazywane mułami organicznymi.

• 74. Rodzaje erozji eolitycznej.

• bardzo silna - średnio 600 t/ przemieszczanego materiału, (obszary górskie, pogórzy i wyżynne z lessami oraz pokrywami pylastymi)

• umiarkowana - średnio 300 t/ przemieszczanego materiału (część Sudetów, wyżyny z pokrywami nie pylastymi, bardziej urzeźbione obszary pojezierne).

• słaba - średnio 100 t/ (głównie niziny środkowopolskie i Wybrzeże Zachodnio-bałtyckie).

• erozja słaba powoduje tylko wywiewanie niewielkiej ilości cząstek glebowych i minimalnie degraduje glebę;

• erozja umiarkowana zapoczątkowuje już proces redukowania miąższości poziomu orno - próchniczego wskutek wywiewania cząstek mineralnych i organicznych. Powoduje też zapylenie atmosfery materiałem glebowym.

• erozja silna prowadząca do trwałych zmian morfologicznych gleb, tzn. do ubytku profilu wskutek deflacji (gleby zwiewane) lub do jego narastania w wyniku akumulacji eolicznej (gleby nawiewane)

• erozja bardzo silna dotyczy terenów rozwydmianych (wydmy nadmorskie i śródlądowe).
  Występowanie deflacji na hałdach i zwałowiskach jest bardzo uciążliwe i często niebezpieczne (wywiewanie sustancji szkodliwych) dla otaczającego środowiska.

• 75. Rodzaje gruntów eolitycznych.

• bardzo silnie podatne - piaski luźne drobnoziarniste (w tym wydmowe), mursze na torfach, mursze na podłożu mineralnym, gleby murszowate;

• silnie podatne - piaski luźne gruboziarniste, piaski gliniaste lekko i silnie pylaste, piaski słabogliniaste (różne), lessy i utwory lessowate;

• średnio podatne - piaski gliniaste lekkie (z wyjątkiem silnie pylastych), gleby pylaste, piaski słabogliniaste (różne), lessy i utwory lessowate;

• umiarkowanie podatne - piaski gliniaste lekkie (z wyjątkiem silnie pylastych), gleby pylaste zwykłe

• słabo podatne - gliny i iły.

• 76. Cechy gruntów eolitycznych.

• Najbardziej podatne na działanie wiatru są gleby piaszczyste, a następnie przesuszone gleby organiczne i organiczno - mineralne na powierzchnich pozbawionychszty roslinnej. Ze wzrostem zawartości cząstek ilastych (<0,01 mm) podatność gleb maleje. Prawie wszyscy badacze uważają, że najbardziej narażona na erozję wietrzną jest wierzchnia warstwa gleby, do 5 cm głębokości.

• 77. Erozja morska.

• Erozja morska jest powodowana głównie przez falowanie i pływy, prądy przybrzeżne odgrywają niewielką rolę. W morzach zamkniętych większy wpływ na erozję ma falowanie, a w otwartych akwenach rośnie rola pływów. Erozja brzegu morskiego wynika z hydraulicznego działania wody i abrazji, które są następstwem przyboju - uderzania fal o brzeg.

• 78. Rozwój brzegu morskiego w wyniku erozji.

• Hydrauliczne działanie wody polega na tym, że uderzające fale kruszą, odrywają i rozmywają skały brzegu morskiego. Największy wpływ ma zatem siła falowania, a także pionowy zasięg ich oddziaływania. Obie te wartości są większe na oceanach niż na morzach zamkniętych (np. Bałtyk).

• 79. Akumulacja osadów morskich.

• W miejscu zniszczonego klifu powstaje platforma abrazyjna - czyli lekko nachylona w kierunku morza powierzchnia skalna. Rozwinięta platforma abrazyjna morze być odsłaniana w czasie odpływu. Przemieszczany po niej przez fale morskie materiał skalny powoduje jej zrównanie. Wynoszone w morze osady akumulowane są tuż za platformą abrazyjną, ponieważ wraz z głębokością energia fal morskich maleje. Usypują one stopniowo platformę akumulacyjną.

• 80. Rodzaje osadów morskich i ich cechy.

• Zbudowana są ona zatem z rozdrobnionych okruchów skalnych - piasków i żwirów, pochodzących ze niszczonego klifu.

• 81. Działalność jezior.

• Procesy są podobne do zachodzących w morzach tylko na mniejszą skalę. Erozja jest niewielka z uwagi na krótszy rozbieg fali, transport prawie nie istnieje, dominuje akumulacja.

• Procesy są zależne również od typów jezior :

• tektoniczne

• polodowcowe

• w górach jeziora cyrkowe (wynik erozji lodowcowej) - np. Czarny Staw

• w strefie przybrzeżnej, oddzielone od morza mierzejami jeziora przybrzeżne (dawniejsze zatoki) np. Łebsko, Gardno i inne

• jeziora zaporowe (naturalne i sztuczne)

• 82,Powstawanie osadów jeziornych i ich cechy.

• Zarastanie jezior powoduje ich zanik. Jednocześnie tworzą się osady akumulacji jeziornej, zależne od rodzaju rumowiska naniesionego przez rzeki.

• Na niżu w jeziorach na ogół akumulowany jest osad najdrobniejszy czyli:

• muł (zwykle współczesne jeziora na niżu mają dno pokryte mułem)

• ił (akumulowany w zbiornikach bezodpływowych)

• 83. Procesy związane z przepływem wody w gruncie

• Sufozja mechaniczna w gruncie różnoziarnistym (zachodzi gdy D/d > 20; D - średnica ziaren większych, d - średnica ziaren mniejszych)

• Sufozja chemiczna zachodzi gdy część ziaren jest rozpuszczalna i jest usuwana w postaci roztworu

• 84. Zjawiska występujące pod wpływem przepływu wody w gruntach.

• 
  
  - różnica poziomu wody w warstwie,
  - długość drogi przepływu

• Nie mam pojęcia jak to wytłumaczyć.

• 85. Co to jest współczynnik wodoprzepuszczalności wody w gruncie.

• Jest to współczynnik określający zdolność gruntu do przepuszczania wody systemem połączonych porów.

• Współczynnik ten zależy od:

• -Własności fizycznych gruntu(uziarnienie, porowatość, skład mineralny, struktura i tekstura)

• -Własności wody podziemnej(temperatury, składu chemicznego

• 86.Co to jest dolna prędkość krytyczna?

• Jest to prędkość konieczna do utrzymania w ruchu ziarna o określonej średnicy.

• 87. Co to jest prędkość erozyjna?

• 
  Jest to prędkość większa od górnej prędkości krytycznej przy której zachodzi erozja ziarna o określonej średnicy.

• 88.Co to jest prędkość akumulacyjna?

• Jest to prędkość mniejsza od dolnej prędkości krytycznej przy której zachodzi sedymentacja ziarna o określonej średnicy

• 89. Co to jest prędkość transportowa?

• Jest to prędkość mniejsza od górnej prędkości krytycznej i większa od dolnej prędkości krytycznej przy której zachodzi transport ziarna o określonej średnicy.

Przepuszczalność	Rodzaj skał	Współczynnik wodoprzepuszczalności
Bardzo dobra	żwir, piasek równoziarnisty, skały masywne spękane	> 10^-3
Dobra	piasek gruboziarnisty, piasek różnoziarnisty, piasek średni, słabo spojone piaskowce, skały masywne spękane	10^-3 - 10^-4
Średnia	piaski drobne, lessy	10^-4 - 10^-5
Słaba	piasek pylasty, piasek gliniasty, mułki, skały masywne słabo spękane	10^-5 - 10^-6
wszystkie pozostałe skały: gliny, iły oraz skały masywne nie spękane należą do nieprzepuszczalnych

• 
  




---