1. WSTĘP TEORETYCZNY
Obiekt, drgając w sprężystym ośrodku, pobudza do drgań cząsteczki będące z nim bezpośrednio w kontakcie. One zaś stają się źródłem drgań dla kolejnych cząsteczek. W wyniku takiego oddziaływania powstaje fala, polegająca na następujących po sobie kolejno zagęszczeniach i rozrzedzeniach ośrodka. Fala taka nosi nazwę fali akustycznej. Kierunek rozchodzenia się fali jest zgodny z kierunkiem drgań cząsteczek ośrodka, jest to więc fala podłużna.
Źródło wykonujące jednocześnie wiele drgań wydaje dźwięk złożony z wielu tonów. Ton o najniższej częstotliwości nazywany jest tonem podstawowym lub pierwszą harmoniczną dźwięku, a tony o wyższych częstotliwościach odpowiednio: pierwszą, drugą,… harmoniczną.
CEL ĆWIECZEŃ I ZESTAW BADAWCZY
Pierwszej części ćwiczenia celem było odnalezienie akustycznego widma mowy, poprzez wymawianie poszczególnych głosek do mikrofonu (a, e, i, u, r, s, ). Zestaw badawczy składał się z mikrofonu, komputera z odpowiednim oprogramowaniem.
W drugiej części ćwiczenia celem było poznanie widma akustycznego gitary w zależności od sposobu pobudzania drgań ( 1/1;1/2; 1/3 długości struny)
Zestaw badawczy składał się z gitary elektrycznej, komputera z odpowiednim oprogramowaniem oraz kabla połączeniowego do gitary elektrycznej.
3. PRZEBIEG
POMIARU
a) pomiar dla akustycznego widma mowy
Po uruchomieniu programu Spectrogram oraz po włączeniu rejestracji dźwięku. Naszym zadaniem było wypowiadanie poszczególnych głosek oraz zapisaniu wyników pomiarów w postaci wykresów amplitudy od częstotliwości z których później odczytywaliśmy dane wszystkich kolejnych maksymalnych wartości.
b) pomiar dla widma akustycznego gitary elektrycznej
Po uruchomieniu programu Spectrogram oraz po włączeniu rejestracji dźwięku. Naszym zadaniem było szarpanie kolejno 3 strun gitary w odpowiednich ich długościach (1/1; 1/2; 1/3) oraz zapisaniu wyników pomiarów w postaci wykresów amplitudy od częstotliwości z których później odczytywaliśmy dane wszystkich kolejnych maksymalnych wartości.
OPRACOWANIE WYNIKÓW POMIARU
Pomiary dla akustycznego widma mowy
Samogłoska „a” - pierwsza osoba
[Hz] |
249 |
480 |
723 |
900 |
1215 |
1491 |
1713 |
[dB] |
46 |
50 |
43 |
30 |
30 |
39 |
47 |
Samogłoska „a” - druga osoba
[Hz] |
222 |
493 |
711 |
852 |
1256 |
1457 |
1500 |
1724 |
[db] |
32 |
36 |
40 |
30 |
31 |
38 |
52 |
54 |
Samogłoska „e” - pierwsza osoba
[Hz] |
160 |
375 |
505 |
664 |
705 |
1013 |
1190 |
1423 |
1558 |
1620 |
2700 |
[dB] |
42 |
43 |
48 |
38 |
40 |
43 |
52 |
58 |
44 |
53 |
58 |
Samogłoska „e” -trzecia osoba
[Hz] |
220 |
478 |
720 |
854 |
1205 |
1358 |
2200 |
[dB] |
39 |
43 |
36 |
27 |
44 |
52 |
46 |
Samogłoska „i” - druga osoba
[Hz] |
260 |
512 |
2923 |
[dB] |
29 |
56 |
56 |
Samogłoska „i” - trzecia osoba
[Hz] |
180 |
372 |
527 |
1824 |
2350 |
3824 |
[dB] |
30 |
35 |
58 |
56 |
42 |
53 |
Samogłoska „u” - pierwsza osoba
[Hz] |
318 |
597 |
821 |
1210 |
3282 |
[dB] |
25 |
34 |
43 |
56 |
50 |
Samogłoska „u” - trzecia osoba
[Hz] |
142 |
298 |
421 |
718 |
[dB] |
42 |
39 |
43 |
56 |
Spółgłoska „r” - pierwsza osoba
[Hz] |
102 |
157 |
248 |
260 |
270 |
320 |
352 |
402 |
410 |
518 |
580 |
790 |
810 |
[dB] |
58 |
59 |
58 |
35 |
41 |
55 |
57 |
58 |
58 |
35 |
42 |
55 |
50 |
[Hz] |
1000 |
1211 |
1360 |
1542 |
1623 |
||||||||
[dB] |
57 |
51 |
52 |
51 |
49 |
Spółgłoska „r” - druga osoba
[Hz] |
121 |
138 |
147 |
162 |
181 |
201 |
227 |
251 |
278 |
292 |
317 |
338 |
356 |
[dB] |
22 |
23 |
35 |
23 |
20 |
22 |
24 |
21 |
23 |
24 |
23 |
23 |
24 |
[Hz] |
361 |
385 |
398 |
419 |
436 |
497 |
531 |
562 |
594 |
623 |
649 |
689 |
728 |
[dB] |
23 |
24 |
27 |
28 |
31 |
36 |
35 |
34 |
33 |
30 |
31 |
34 |
35 |
[Hz] |
829 |
845 |
912 |
956 |
1001 |
1140 |
1298 |
1472 |
1699 |
||||
[dB] |
36 |
39 |
41 |
42 |
45 |
47 |
58 |
56 |
59 |
Spółgłoska „s” - druga osoba
[Hz] |
121 |
152 |
168 |
175 |
208 |
232 |
251 |
283 |
307 |
312 |
383 |
423 |
489 |
[dB] |
38 |
35 |
37 |
38 |
39 |
40 |
41 |
42 |
43 |
43 |
44 |
44 |
48 |
[Hz] |
629 |
791 |
|||||||||||
[dB] |
52 |
58 |
Spółgłoska „s” - trzecia osoba
[Hz] |
109 |
135 |
143 |
159 |
177 |
217 |
248 |
285 |
321 |
415 |
584 |
598 |
[dB] |
22 |
21 |
20 |
19 |
24 |
21 |
23 |
28 |
22 |
24 |
30 |
31 |
[Hz] |
607 |
801 |
963 |
984 |
1012 |
1138 |
1295 |
1328 |
1457 |
1537 |
1611 |
1897 |
[dB] |
30 |
33 |
36 |
39 |
41 |
43 |
52 |
49 |
43 |
50 |
51 |
52 |
[Hz] |
1917 |
2108 |
2205 |
2551 |
2568 |
2724 |
3106 |
3759 |
4102 |
4657 |
||
[dB] |
51 |
55 |
57 |
59 |
60 |
55 |
56 |
55 |
50 |
49 |
b) Pomiary dla widma akustycznego gitary elektrycznej
Struna gruba - cała długość
[Hz] |
27 |
118 |
253 |
366 |
490 |
614 |
727 |
845 |
980 |
[dB] |
51 |
12 |
12 |
21 |
28 |
32 |
32 |
41 |
50 |
Struna gruba 1/2 długości
[Hz] |
11 |
151 |
248 |
339 |
738 |
980 |
1227 |
1470 |
1723 |
1960 |
2202 |
2455 |
2702 |
[dB] |
45 |
55 |
16 |
56 |
24 |
42 |
27 |
38 |
35 |
51 |
51 |
53 |
49 |
Struna gruba - 1/3 długości
[Hz] |
16 |
447 |
882 |
[dB] |
57 |
23 |
51 |
Struna średnia - cała długość
[Hz] |
11 |
59 |
145 |
231 |
296 |
436 |
581 |
732 |
857 |
1028 |
1174 |
1319 |
1464 |
[dB] |
51 |
53 |
16 |
57 |
38 |
31 |
42 |
32 |
33 |
35 |
48 |
41 |
40 |
[Hz] |
1610 |
1771 |
1916 |
2218 |
|||||||||
[dB] |
43 |
53 |
56 |
58 |
Struna średnia - 1/2 długości
[Hz] |
11 |
188 |
291 |
393 |
581 |
883 |
1464 |
[dB] |
49 |
59 |
18 |
58 |
44 |
40 |
52 |
Struna średnia - 1/3 długości
[Hz] |
11 |
205 |
528 |
587 |
1168 |
[dB] |
57 |
40 |
46 |
43 |
53 |
Struna cienka - cała długość
[Hz] |
11 |
328 |
662 |
996 |
[dB] |
55 |
25 |
35 |
48 |
Struna cienka - 1/2 długości
[Hz] |
11 |
668 |
1992 |
[dB] |
51 |
28 |
37 |
Struna cienka - 1/3 długości
[Hz] |
16 |
1184 |
2374 |
[dB] |
50 |
47 |
40 |
5. WNIOSKI
Widmo dla poszczególnych strun, w tych samych miejscach wzbudzania, różni się ze względu na inną dla każdej badanej struny częstotliwość pierwszej harmonicznej.
Natomiast widmo akustyczne dla różnych punktów wzbudzania tej samej struny różni się ze względu na różna długość fal jakie mieszczą się w strunie -
(dla węzła w ½ dł.),
(dla węzła w ¼ dł.) i
(dla węzła w 1/3 dł.)
Różnice w składzie widma akustycznego dla każdej ze strun, oraz tych samych strun pobudzanych w różnych punktach powoduje, iż w każdej z w/w sytuacji do uszu człowieka dociera dźwięk o innej barwie.
Różnice częstotliwości podstawowych (329,6 Hz dla struny e1 , 196 Hz dla struny g i 82,41 Hz dla struny E) oraz różnice w krotnościach tonów podstawowych dla tychże strun spowodowane były kilkoma elementami:
- drganiami zewnętrznymi całego układu;
- rozstrojeniem gitary (tony podstawowe różniące się od tabelarycznych);
- błędach przy przesyle sygnału do komputera spowodowanych jakością kabla;
- błędach przy odczycie danych z wykresu programu analizującego widmo;
- błędach podczas zapisywania pomiarów.
Amplituda oraz częstotliwość fali akustycznej zależy od barwy dźwięku wydawanego przez dana osobę uczestniczącą w ćwiczeniu.
1