ramkę 8. W mechanizmie tym ruch obrotowy tarczy 6 zamieniany jest na ruch posuwisto-zwrotny ramki 8 w prowadnicy 2. Tarcza 6 pełni rolę korby (rys. 15.7a), natomiast ramka pity rolę suwaka. Ogniwem wejściowym jest korba, a suwak ogniwem wyjściowym. W celu doświadczalnego pomiaru wielkości kinematycznych ogniwa wyjściowego na ramce pity zamocowano bezwładnościowy czujnik przyśpieszeń 9.
Rys. 15.7
15.5. PRZEBIEG ĆWICZENIA ® Zapoznać się z rysunkiem analizowanego mechanizmu.
• Zbudować model kinematyczny wybranego mechanizmu.
® Wyznaczyć parametry modelu.
® Napisać algorytm programu do analizy kinematycznej.
® Przeprowadzić analizę kinematyczną mechanizmu.
• Przeanalizować przebiegi prędkości ru? i a>4 oraz cpj i lub prędkości a>/ i \'u oraz <pi i 5 w zależności od rozpatrywanego mechanizmu.
« Przeprowadzić obliczenia dla innej prędkości 002 lub co\ w zależności od mechanizmu.
• Przeprowadzić analizę wyników'.
15.6. ZAKRES SPRAWOZDANIA
Sprawozdanie powinno zawierać:
» cel ćwiczenia,
• wykorzystywane zależności,
® wykresy prędkości i przyspieszeń członów mechanizmu,
• analizę otrzymanych wyników' i wnioski.
16.1. CEL ĆWICZENIA
Celem ćwiczenia jest zbadanie elipsoidy bezwładności bryły sztywnej za pomocą wahadła skrętnego.
16.2. OBOWIĄZUJĄCY ZAKRES WIEDZY
Student przed przystąpieniem do ćwiczenia powinien znać następujące zagadnienia: ® Momenty bezwładności bryły sztywnej. Elipsoida bezwładności.
• Drgania skrętne. Równanie ruchu drgań skrętnych.
16.3. WSTĘP TEORETYCZNY
Momentem bezwładności bryły sztywnej względem określonej osi obrotu nazywamy wielkość:
(16.1)
gdzie: dm - element masy ciała,
p - odległość tego ciała od osi obrotu.
Obliczmy moment bezwładności pewnej bryły względem osi obrotu OA przechodzącej przez początek prostokątnego układu odniesienia Qxyz i tworzącej z osiami tego układu kąty a, /?, y (rys. 16.1).
Rozłóżmy wektor wodzący r elementu masy na składową 7 wzdłuż osi OA i składową p prostopadłą do niej.
Podstawiając otrzymaną wartość p do (16.1) otrzymujemy:
(16.2)
- 141 -