Mianem operandu określa się wejścia, wyjścia, liczniki i inne funkcje sterownika. Zgodnie z rys. 2.1 operand składa się z symbolu (litera) i adresu (cyfry). Poniżej podano symbole najważniejszych operandów wg normy DIN 19239:
d |
e |
z2 |
Mitsubishi F-20M | |
Wyjście |
A |
O |
(0) |
Y |
Wejście |
E |
I |
X | |
Merker |
M |
M |
M | |
Moduł czasowy |
T |
T |
T | |
Licznik |
Z |
C |
C | |
Stała |
K |
K |
K |
Rys. 2.1. Schemat blokowy rozkazu
Różne operandy mogą mieć ten sam adres. np. wejścia i wyjścia sterownika. Aby sterownik mógł jednoznacznie zidentyfikować występujący w programie operand, należy podać jego symbol.
Przykład: Takie same adresy, różne symbole operandów
WEJŚCIE E 0.0 WYJŚCIE A 0.0
E (XX) A 000
Zróżnicowanie operandów może odbywać się również poprzez wybór różnych adresów. Przykład: Różne adresy, różne symbole operandów.
WEJŚCIE E 00.01 WYJŚCIE A 01.00
(01 po kropce: wejście; 01 przed kropką: wyjście)
X 001 Y 030
Symboli X i Y podanych w ostatnim przykładzie nie używa się w trakcie pisania programu, ponieważ nie służą do identyfikacji operandów. a jedynie do zwiększenia przejrzystości programu sterowniczego. W związku z tym są umieszczane na wydruku
r_