Mianem cukrzycy określa się grupę chorób metabolicznych (metabolizm wobec cukru i jego pobocznych jest szkodliwy na organizmu. Główną cechą wspólną jest występowanie nieprawidłowego poziomu cukru we krwi (Nadmiaru - hiperglikemii/niedomiaru -hipoglikemi). Poziom cukru regulowany jest przez dwa antagonistyczne wedle siebie hormony produkowane przez trzustkę - insulinę i glukagon
Hiperglikemia: Wzrost poziomu cukru we krwi powoduję ze trzustka zwiększa ilość produkcji insuliny do krwi. Insulina powoduje, że nadmiar cukru przekształcany jest w glikogen i magazynowany w wątrobie i mięśniach oraz w komórkach tłuszczowych.
Hipoglikemia: Gdy poziom cukru w organizmie spada, (manifestując to różnymi dolegliwościami jak suchość w gardle, zmęczenie, senność) trzustka wydziela glukagon, który wywołuje uwalnianie glukozy z powrotem do krwi.
f ukrzyca typu 1 (insulinozależna)
Prop2
Cukrzyca typu 1 występuje w sytuacji, gdy organizm nie produkuje wystarczającej ilości insuliny. Przy braku insuliny, glukoza nie może być transportowana z krwi do komórek i w efekcie jej poziom we krwi rośnie nadmiernie. Leczy się ją podawaniem insuliny aż nie będzie ona potrzebna, czyli do ustania funkcji życiowych.
Cukrzyca typu 2 (insulinoniezalezna)
Ten rodzaj cukrzycy charakteryzuje się tym, że ciało staje się odporne na insulinę, z tego też powodu cukrzyca typu 2 nazywana jest też cukrzycą insulinoodporną. W przypadku tej odmiany cukrzycy, trzustka wydziela insulinę, ale albo wydziela jej zbyt mało, albo organizm staje się na nią uodporniony i przestaje odpowiednio reagować. Jest to choroba siedzącego i niezdrowego stylu życia,przeważnie osob starszych.
Wleczeniu zaleca się przede wszystkim aktywny i zdrowy styl życia.