08 (71)

Rys. 3. Kompletny układ pomiarowy miernika zakłóceń radioelektrycznych.

Zespół antenowy (A) jest z reguły wyposażony w komplet wymiennych anten prętowych i ramowych dostosowanych do pracy w różnych zakresach częstotliwości. Przy pomiarach zakłóceń w polu pobliskim dla pomiaru natężenia pola elektrycznego należy stosować anteny prętow^re. Dla pomiarów w polu dalekim mogą być stosowane zarówno anteny prętowe, jak i ramow^fe ze względu na współzależność składowych elektrycznej i magnetycznej pola.

Tor transmisyjny (B) winien umożliwiać umieszczenie anteny w' pewnej odległości od samego miernika (C).

Miernik zakłóceń radioelektrycznych (C) składa się z wąskopasmowego układu wejściowego o dużej selektywności i strojonej częstotliwości środkowej fo oraz układu do pomiaru wartości quasi-szczytowej. Szerokość pasma przenoszenia Af, określana dla poziomu -6 dB, wynosi z reguły 9 kHz, zaś tłumienie dla częstotliwości fo± 20kHz ok. 60 dB. Zakres strojonej częstotliwości środkowej klasycznego miernika zawiera się w przedziale od 150 kHz do 30 MHz. Układ pomiaru w⁷artości quasi-szczyto\vej to woltomierz wartości średniej z prostownikiem o stałej czasowej ładowania r/ = 1 ms i stałej czasowej rozładowania T2 = 160 ms. Wskazania takiego miernika zależą nie tylko od wielkości ładunków wyładow'ań, ale również od częstości ich występowania.

4. STOSOWANE JEDNOSTKI

Podczas pomiarów' zakłóceń radioelektrycznych ich wielkość może być określana zarówno w jednostkach bezwzględnych jak i względnych:

- napięcia uzyskiwanego na wejściu miernika (wyjściu zespołu antenowego); w [|iV] i [mV] lub [dB^_v] i [dB_mV];

- natężenia pola wykryw'anego przez antenę: w [pY7m] i [mV/m] lub [dB_Mv/m] • [dB_mV/_m];

W praktyce ze względu na występujące poziomy mierzonych sygnałów częściej stosow⁷ane są jednostki względne - decybele [dB] - wyznaczane względem pewnego określonego poziomu odniesienia, zwykle Uo= 1 [uV].

Pomiary zakłóceń elektromagnetycznych