0000045

158 Staw kolanowy

Test Lachmanna po stabilizacji

Odmiana klasycznego testu Lachmanna.

Wykonanie: Pacjent leży na plecach. Udo chorego układa się na udzie badającego. Dlatego w każdym badaniu uzyskuje się stale, nie zmieniane przez pacjenta zgięcie, jedną ręką badający pociąga piszczel ku przodowi, podczas gdy drugą silnie fiksuje udo chorego na swoim udzie.

Interpretacja: Jak w klasycznym teście Lachmanna.

Uwaga: Klasyczny test Lachmanna stwarza problemy nie tylko dla badającego „z małymi rękami”. Wykonanie w tym samym czasie fiksacji uda i podudzia jest trudne u chorych otyłych i silnie umięśnionych. W takich przypadkach własne udo może służyć jako podpórka dla badanego kolana, stanowiąc prosty środek pomocniczy. Można wtedy samemu zbadać otyłych lub silnie umięśnionych chorych. Charakter punktu końcowego („twarde” lub „miękkie” uderzenie) jest łatwy do oceny.

Ryc. 180. Test Lachmanna po stabilizacji.