wówczas włączyć dodatkowy rezystor R zmniejszający rezystancję zastępczą obwodu, a tym samym również napięcie na odbiorniku (rys. 2.5).
Stosując sterowniki z wyjściami przekaźnikowymi w obwodach prądu stałego, należy liczyć się z niebezpieczeństwem uszkodzenia zestyków przez łuki łączeniowe powstające przy wyłączaniu cewek (styczniki, silniki, elektrozawory). W celu ograniczenia tego niebezpieczeństwa równolegle do danej cewki należy włączyć diodę zerową (rys. 2.6),
Rys. 2.6. Zasilanie odbiorników prądu stałego
' Wyjścia z triakami stosuje się tylko w przypadku zasilania odbiorników prądu przemiennego. Napięcie zasilania ma wówczas zwykle wartość 220 V. Umieszczenie triaków wewnątrz sterownika pogarsza warunki chłodzenia, a to ogranicza dopuszczalny prąd triakayPrąd ten jest jednak wystarczająco duży, by wysterować cewki styczników i zaworów elektromagnetycznych. Triaki zabezpiecza się przed przepięciami obwodami RC lub warystorami. Transoptorowe sterowanie triaków gwarantuje galwaniczną separację wewnętrznych układów elektronicznych sterownika od obwodów wyjściowych.
Wyjścia tranzystorowe są stosowane tylko w przypadku zasilania odbiorników napięcia stałego. Zwykle napięcie zasilania jest równe napięciu zasilania wewnętrznych obwodów sterownika (np. 24 V). Dopuszczalny prąd tranzystorów jest wystarczająco duży, by wysterować silniki małej mocy, cewki zaworów elektromagnetycznych lub lampy. Do ochrony tranzystorów przed przepięciami powstającymi przy wyłączaniu cewek stosuje się diody zerowe. Podczas montażu sterownika należy zwrócić uwagę na biegunowość' napięcia stałego podłączanego do jego wyjść.
%
Wyjścia sterownika są wrażliwe zarówno na przeciążenia spowodowane przepływem zbyt dużego prądu ciągłego, jak i na prądy udarowe powstające podczas włączania odbiorników. Do zabezpieczenia przed przeciążeniem stosuje się odpowiednio dobrane bezpieczniki lub wyłączniki automatyczne. Podczas ładowania kondensatorów, włączania
24