09

ę) Wykreślona krzywa zależności E ~ f (log C) przebiega liniowo w niemal całym swoim zakresie. Krzywa kieruje się ku dołowi wraz ze zwiększającym się logarytmem ze stężenia i zmniejszającą się siłą elektromotoryczną. Można zatem wywnioskować, że wraz ze wzrostem stężenia, siła elektromotoryczna badanego roztworu zmniejsza się.

d) Z wzoru Ernsta wyprowadzonego dla badanego roztworu, zawierającego jony chlorkowe, widać, że krzywa powinna być nachylona pod kątem równym 59VV jeżeli elektroda używana do pomiaru działa prawidłowo:

E = E°- ⁵⁹/„logCcr ⁵⁹/„ = ffj = 59 = S

e)    Na wykresie tylko jeden punkt przy wartości E = 260,2 mV odbiega znacznie od krzywej. Zakres liniowości znajduje się zatem w granicach od E = 231,5 mV

(C18,57* 10'⁵ mol/L) do E = 90,2 (C = 2,14* 10*² mol/L).

f)    Graficzna granica oznaczalności jonów chlorkowych, tj. najmniejsze stężenie jonów chlorkowych jakie można oznaczyć tą metodą, wynosi C = 8,57*10'⁵ mol/L.

g)    Z uzyskanej krzywej wzorcowej odczytałam wartość logarytmu ze stężenia dla badanej próbki:

Przy E = 143,5 mV log O -2,6