0000090

89

Ibuprofen

OMÓWIENIE

Ibuprofen okazał się lekiem skutecznym w leczeniu rwy kulszowej, pozwala jąc na uzyskanie wyraźnej poprawy w około 50"/o przypadków (tab. 2). Jako optymalną dawkę leczniczą w początkowym okresie leczenia należy przyjąć 1200 mg na dobę w dawkach podzielonych. Lek należy stosować przez okres

Tabela 2

Wyniki leczenia rwy kulszowej ibuprofenem

Ogólna liczba przypadków	Kurację przerwano z powodu objawów ubocznych	Wynik leczenia pozytywny	Wynik leczenia negatywny	Objawy uboczne nie wymagające odstawienia lek'u
35	4	16	15	4
%	11%	46%	43%	13°/o

2—6 tygodni. Znoszenie leku jest na ogół dobre, poważniejsze objawy uboczne wystąpiły zaledwie u 11% chorych. Własne obserwacje potwierdzają spostrzeżenia innych autorów dotyczące tolerancji ibuprofenu u osób z chorobą wrzodową w wywiadzie. Jest to szczególnie cenna właściwość omawianego środka. Oczywiście mimo wszystko konieczna jest w tym względzie daleko posunięta ostrożność. Cenne wydaje się spostrzeżenie dotyczące braku szkodliwego wpływu ibuprofenu na zapis eeg. Wiadomo, że szereg leków ujawnia taki wpływ, dotyczy to m.in. sterydów (4). Wywołują one często potencjały drgawkowe. Wiadomo, że sterydów nie należy stosować u chorych z padaczką. Badania eeg nie sugerują, aby ibuprofen miał być u takich chorych przeciwwskazany.

PIŚMIENNICTWO

I.    Chalmers T. M.: Ann. Rheum. Dis., 1969, 28, 513. — 2. Collum L. M. T. i in.: Brit.

J.    Ophth., 1971, 55, 472. — 3. Deedhar S. M. i in.: Quart. J. Med., 1973, 42, 387. — 4. Działek E.: w książce Neurologiczne objawy uboczne przy stosowaniu leków, pod red. A. Prusińskiego PZWL, Warszawą 1977. — 5. Franki R. i in.: Therapiewoche, 1972, 92, 1877. — 6. Mackiewicz J„ Szall-Mackiewicz J.: BiuL Inf., 1971, 21, 302. — 7. Marshall L. L„ Threalhewic E. R:. Lancet, 1973, 2, 320. — 8. Popko J„ Sypniewski J.: X Zjazd Polskiego Towarzystwa Neurologicznego, Białystok 1977. — 9. Sadowska-Wróblewska J. i in.: Reumatologia, 1971, 3, 245. — 10. Wawrzyńska-Pągowska J.: Terapia i Leki, 1975, 4, 179.