106 2

Objętość właściwą gazu rzeczywistego oblicza się z wielomianu 3 RT ₂ (ui RT, a P { P    pT°>⁵

Odpowiednie objętości właściwe wynoszą; v_a = v(400 K;0,1 MPa) = = 33,26 m³ -kmol”¹, v(400 K; 20 MPa) = 0,1620 m³*kmol^_1.

Wykorzystując metodę obliczeń podaną w Przykładzie 4.2.4, otrzymuje się

c_p(400 K; 0,1 MPa) = 41,348 kJ-kmol ¹-K ¹;

c_v(400 K; 0,1 MPa) - 33,033 kj-kmol¹ -K^_1

c (400 K; 20 MPa) = c (400 K; 0,1 MPa) - ^3a ln^V^^{a +} ^

4T^],5b v_a (v + b)

c_v(400 K; 20 MPa) = 34,776 kJ-kmol ¹ *K ¹

Wartości pochodnych równania stanu są równe

dp\    8,315    _<    3306_

dT)_v 33,241 -0,0306    2-400¹’⁵ ■ 33,241 (33,241 +0,0306)

= 0,251 kJ‘irT³‘K ¹

dp

dv

-3,007 kJ-kmol¹ -m"⁶

T

co daje c_p(400 K;20 MPa) = 49,53 kj-krno!¹-K¹ i k = 1,424.

Przykład 4.2.6

Obliczyć zmianę entalpii azotu, traktowanego jak gaz półdoskonały, który został ogrzany przy stałym ciśnieniu 0,1 MPa od 20°C do 1500°C. Zależność ciepła właściwego c_p od temperatury przy niezbyt wysokich ciśnieniach można przedstawić następująco:

c_p = a + bT + cT² +dT\ gdy r[K], to c_p[kJ-kmol ¹ *K^_1]

gdzie a =28,9; b= -0,1571-10 ²; c = 0,8081 • 10'⁵; d = -2,873 -10*⁹. Otrzymany wynik porównać z wartością otrzymaną dla azotu traktowanego jako gaz doskonały.

Rozwiązanie

A i,

h

f c_p(T)dT

106