- —/'-icwtektci'
---K>
,pffyimk. i spójniki w
, PY"1"*' Ch' "• »• ”»'<*>. po,jak,
, 0ietaf°Oś
' erę językową i cytaty.
«' ty‘u,ach lingwisty,. znych d , ncd' wszystk.m term.ny języko,*^ na^owych są
ijtrrfU. z lak< CZ^C1* językoznawstwa \ulor d>sk“™ ,«no »,ze j«inak <"miny są użyte właściwie t,'y d,° "yn>'nia. Nic za-„U cynią je niezrozum.ałymi dla czytelnika' n"m.etycznc znac«-^„owiedmch tytułów. odbiorca potrafi , ' ?k‘ zas'osow''niu
pragmatycy poszukują tekstów, w których pojawiała s, °!7,n
**** +>"***.*"*». ktmukuy,zaś JzyLzn^ jnitywiści „wyczuleni są na. prototypy, pnfildwania, ISM. Użyte ter-ttliny W tytule określają dyscyplinę lub problem z je, zakresu Czasem w tytule używa się terminów na określenie procesu czy czynno ści bądź cechy.
Ungteistyka kulturowa - zarys problematyki (AL)
Tożsamo# metamorficzna a komunikacja językowa (DT)
Polska symbolika kolektywna (FS)
Tytuły zawierają również ogólną terminologię językoznawczą, przy czym istnieje tu pewna prawidłowość: im bardziej szczegółowe zagadnienie jest przedmiotem pracy naukowej, tym bardziej rozbu dowany tytuł i więcej terminów szczegółowych z danej dziedziny ję zykoznawczej. W tytułach referatów obejmujących treści ogólne wy korzystuje się ogólną terminologię językoznawczą:
Prtsupozyeja - kondotsaga - implikatura (GH)
Reprezentacja, intencjonalna<ć, samoćwiadomaIć (JB)
W tytułach stosuje się, oprócz terminów ogólnych i szczegółowych, wyrazy i wyrażenia, które pełnią funkcję operatorów interak-