161120101040

pożywka ta nie zawierała źródła związków organicznyctf^H takich jak L-glutamina, ani wysokich stężeń sacharozy, PcjT to musi jednak zawierać — oprócz soli nieorganicznych, wfl dzących zwykle w skład podstawowej pożywki — witanH 2% sacharozy oraz odpowiedni zestaw związków w bardzo| kich stężeniach (około 10~⁷ mol/dm³): auksynę (np. kwas jH lilo-3-octowy), cytokininę (np. kinetynę) i siarczan adeninyd daje się, że przynajmniej w przypadku Capsella decydują<aB_ w embriogenezie odgrywa raczej równowaga hormonów |fzl w bezpośrednim otoczeniu niż poziom metabolizowanych^® stratów.

6.4. Kultury tkanek

W przeciwieństwie do metod stosowanych w kulturach «■! nów roślin hodowla tkanek obejmuje jałową kulturę izOlfl tkanki, która ma budowę jednorodną i składa się z mas; morek. Wszystkie organy roślin zbudowane są w momenciljg cięcia z szeregu różnych rodzajów tkanek i dlatego staj® bardziej złożone układy niż izolowane poszczególne tkanki.'' W3 daniach fizjologii i biochemii morfogenezy pożądana jestiM z możliwie prostymi układami. Kultury izolowanych tkanek^ nowią uproszczony materiał doświadczalny w porównaniu z kij turą organów. Ponadto tkanki z różnych roślin można utrzff"^ wać w kulturze przez nieograniczony 'okres. Kultury tkahej|J starczają ogromnych,,/choć -w dużym jeszcze stopniu nitffeg rzystanych, możliwości badań w dziedzinie fizjologii i biocłfl| Kultury te okazały się już bardzo cenne w niektórych badajg™ biochemicznych. Na przykład kultury tkanki kambium Jaw (Acer pseudoplatanjis) wykorzystano na dużą skalę w badał® metabolizmu ścian komórkowych. W dalszym ciągij tego roń| napotkamy przykłady znaczenia kultur tkanek w badaniachflB nicowania, . i;:-    ; i

Niewielkie wycinki miękiszu łykowego korzenia •

(Dancus carota) czy też parenchymy rdzenia łodygi tytonip^™

302

liubacum), bądź nawet komórki miękiszu palisadowego, jjące chlorofil, z liści Arachis hypogea i Crepis capillaris,. Kf; tylko utrzymać przy życiu* ale i pobudzić do wzrostu, ktaną umieszczone na odpowiednim podłożu. Oznacza to, Kfitałe komórki parenchymatyczne, czy mezofilu — nie pod-^M|po dział om, jeśli pozostawi się je w roślinie — można Tdo podziałów mitotycznych, powodując powstanie nie-Hfiwanej tkanki kalusowej. 'Krańcowym przykładem utrzy-Edolności podziałów komórkowych w dojrzałych komór-Roślin jest hodowla kalusa z tkanki promieni rdzeniowych, Kej z okolic przylegających do rdzenia w 50-letnich drze-Jipy (Tilia). Komórki te osiągnęły dojrzałość przed pół San, a mimo to zachowały potencjalną zdolność do aktyw-Hbdziałów komórkowych, która ujawniła się w odpowiednich pach w kulturze.

Eego wydaje się prawdopodobne, że każda żyjąca posiada-lądra tkanka roślinna, wycięta i umieszczona w odpowied-żywce, może dać początek jednorodnej tkance kalusa, (rozmnaża się drogą podziałów komórkowych. Jednakże-iie; kalusa, z nie badanego wcześniej źródła tkanki, po-pg'’j.ęst często z ogromnymi trudnościami, ponieważ istnieją Bjjs^ieżności między tkankami roślin rożnych gatunków potrzebowaniu na składniki pożywki; różnicę te występują |Bmiędzy tkankami tej samej rośliny, ale pochodzącymi BBcfaitjei części. Ogólnie biorąc łatwiej jest hpdować tkanki gdżące Z miękiszu bezzieleniowego, na przykład z f loemu lub ^Bzul rdzenia. Znacznie później otrzymano Wzrost zielonej, PejM fotosyntezy tkanki kalusa z komórek liści zawierają-(Mfroęoplasty.

^TC$||zwykłych makro- i mikroelementów,! wchodzących. Sacfcppżywki, i źródła związków organicznych! węgla, |izolo-hęftkanki potrzebują zazwyczaj; (1) źródła związków j orga-~nhlazotu, w formie zredukowanej w postaci Aminokwasów Mferzypadku niektórych roślin w postaci amidu kwasi! glu-L-glutaminy, (2) | witamin— w tym tiaminy, |hikotyi|iowego i pirydoksyny; j (3) . alkoholu pochodnego-jfm^oin^zytolu. Ponadto niezbędna jest auksyna, jak np.

30a