10

4. Elementy zginane

Elementy zginane względem jednej z dwu głównych osi bezwładności przekroju uważa się za zginane jednokierunkowo. Jeśli płaszczyzna obciążenia poprzecznego prostoliniowego elementu zginanego nie przechodzi przez środek ścinania przekroju, to w obliczeniach należy dodatkowo uwzględniać jego skręcanie lub stosować odpowiednie zabezpieczenia konstrukcyjne (stężenia) umożliwiające przejęcie momentów skręcających.

4.1. Warunki nośności elementów zginanych

Nośność (stateczność) elementów jednokierunkowo zginanych sprawdza się wg wzoru (52) normy

—rr ^ i.

<p_LM_R

gdzie M-maksymalny moment zginający, ę_L- współczynnik zwichrzenia.

Nośność obliczeniową przekroju M_R przy jednokierunkowym zginaniu określa się dla przekrojów klasy 1 i 2 wg wzoru (42)

M_r = a,Wf_d,

gdzie a_v - obliczeniowy współczynnik rezerwy plastycznej przekroju, który można określić ze wzorów (Z4-1) i (Z4-2), zał, 4 normy, tj.

1    W,

«_P = yU + a_pl), gdzie or_pl = oraz W_pl =|SJ + jS_t|,

przy czym S_c, S_{ - momenty statyczne ściskanej i rozciąganej strefy przekroju względem . osi obojętnej w stanie pełnego uplastycznienia, W - minimalny wskaźnik wytrzymałości przekroju przy zginaniu sprężystym - W = min(W£, W_t), gdzie W_c i W_t oznaczają wskaźniki wytrzymałości przekroju odpowiednio dla krawędzi ściskanej i rozciąganej.

Współczynnik a_p > 1 można stosować w przypadku elementów obciążonych statycznie, zginanych w płaszczyźnie .symetrii przekroju; w pozostałych przypadkach należy przyjąć or_p = 1.

Nośność obliczeniową przekrojów klasy 3 (kiedy ij/ = 1) i 4 (kiedy ijf < 1) określa się wg wzoru (43)

m_r - mA,