16

76 4. Elementy zginane

oraz

M = 1757 kNm < M_RiV - 1770 kNm.

W odległości 2,5 m od podpory (rys. 4.2), gdzie V = 465 kN oraz M = 1171 kNm i

78335 / 465 ^²¹

M_R)V = 1810

1 -

455060 V 520

= 1561 kNm,

warunek nośności jest spełniony.

Przy obliczaniu ugięć belek w stanie nadkrytycznym momenty bezwładności przekrojów współpracujących należałoby określać zależnie od rozkładu na długości belki momentów zginających od obciążeń charakterystycznych. Możliwe jest wtedy uzyskanie większej wartości momentu bezwładności przekroju współpracującego aniżeli wyznaczonego dla maksymalnego momentu od obciążenia obliczeniowego. Dodatkowo można byłoby uwzględnić to, że redukcja pierwotnego przekroju belki następuje dopiero po jej częściowym obciążeniu. Takie podejście wiąże się jednak ze zwiększeniem prac rachunkowych i może się okazać celowe, jeśli pozwala wykazać spełnienie warunku sztywności. W celu uproszczenia prac rachunkowych przyjęto do wyznaczenia ugięcia moment bezwładności przekroju współpracującego wyznaczony wyżej dla maksymalnego momentu zginającego.

Ugięcie belki

5 gj⁴ 63 F_k/³_ 5    2,3-12,5⁴

^U~ 384 EI_S ⁺ 1000 EI_t ~ 384 205-10⁶-450180-HT^{8 +}

63    192-12,5³

1000 205-10⁶-450180-lO"⁸

- 2,56-10~² - 2,56 cm

jest mniejsze od ugięcia granicznego wg tabl.4

3,6 cm.

l _ ^{1250 fgr} ” 350 ” 350

Z porównania pola powierzchni przekroju potrzebnego przy obliczaniu belki w stanie nadkrytycznym (A = 196,6 cm²) i w stanie krytycznym (wg przykł. 4.2 -A = 243 cm²) wynika, że zużycie stali odpowiadające stanowi nadkrytycznemu zmniejszyło się o

243 - 196,6 243

100% = 19%.

Zastosowanie w powyższym przykładzie przekroju bisymetrycznego obliczonego w stanie nadkrytycznym wymagałoby przyjęcia pasów o szerokości 250 mm (A = 207 cm²). Odpowiadałoby temu zmniejszenie zużycia stali, w porównaniu z określonym dla stanu krytycznego (przykł. 4.2), o

100% = 15%.

243 - 207

243