4.1. Warunki nośności elementów zginanych 61
lecz gdy Wc > Wt = W to
Mr ś Wfd[ 1 + ił,(av - 1)],
gdzie ijf — współczynnik redukcyjny nośności obliczeniowej przekroju, ocp - jak we wzorze (42).
Współczynnik zwichrzenia ęL przyjmuje się równy 1,0 dla elementów zginanych względem osi najmniejszej bezwładności przekroju, a także dla elementów konstrukcyjnie zabezpieczonych przed zwichrzeniem, tj.
- elementów, których pas ściskany jest stężony sztywną tarczą,
- dwuteowników walcowanych, gdy spełniony jest warunek (40)
gdzie - rozstaw stężeń bocznych pasa ściskanego lub odległość między przekrojami zabezpieczonymi przed obrotem i przemieszczeniem bocznym, iy - promień bezwładności przekroju względem osi Y, p - współczynnik uwzględniający sposób podparcia i rozkład momentu zginającego w elemencie o długości l0 = llt wg tabl. 12 normy,
- elementów rurowych i skrzynkowych, gdy spełniony jest warunek (41)
gdzie z kolei /] - jak we wzorze (40), b0 - osiowy rozstaw środników.
W przypadkach gdy nie są spełnione powyższe warunki, wyznacza się ęL (w zależności od smukłości względnej przy zwichrzeniu 1L) z tabl. 11 - dla elementów walcowanych oraz spawanych w sposób zmechanizowany wg krzywej niesta-teczności a0, a dla innych elementów wg krzywej a. Smukłość względna XL określona jest wzorem (50)
gdzie Mcr - moment krytyczny według teorii stateczności sprężystej, który można wyznaczać według wzorów (Zl-7), (Zl-8) lub (Zl-9), podanych w rozdz. 3, zał. 1 normy.
Nośność elementów dwukierunkowo zginanych należy sprawdzać zgodnie ze wzorem (54) gdzie Mx, My - miarodajne do oceny nośności momenty zginające, ęL - jak we wzorze (52), MR - wg wzoru (42) lub (43), jak przy jednokierunkowym zginaniu.