5.1. Warunki nośności elementów ściskanych i zginanych 91
c) pręt podparty dwustronnie przegubowo (fj, = 1), obciążony poprzecznie między węzłami i ewentualnie momentami w węzłach podporowych, wtedy /3Mmax = maxM w przedziale (O,4/0 ^ z ^ 0,6/0), lecz /J ^ 0,4;
d) w pozostałych przypadkach, gdy nie przeprowadza się dokładnej analizy, to $Mmax = Mmax.
Nośność obliczeniową przekroju przy osiowym ściskaniu NRc oraz występujące we wzorach (58) i (57) współczynniki wyboczeniowe określa się wg p. 4.4.
Nośności obliczeniowe przekroju przy zginaniu MRx lub MRy oraz współczynnik zwichrzenia ęL oblicza się wg p. 4.5 normy.
Przy sprawdzaniu nośności wg wzoru (58) elementów jednokierunkowo zginanych bez możliwości zwichrzenia (ęL = 1 lub Mx = 0) przyjmuje się ę-t w płaszczyźnie zginania. W przypadku gdy ęk w płaszczyźnie zginania jest większe od q>-t w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzny zginania należy dodatkowo sprawdzić warunek (39) ,,
-F" ^ L
Pmii^Rc
Jeśli w obliczeniach uwzględnia się /3 < 1, to należy dodatkowo sprawdzić warunek (54) przyjmując NRc zamiast NR!
N Mx ML .
-+-2A 1.
Nrc *Ph MrX MRy
W przekrojach, w których występują siły poprzeczne V > V0) należy sprawdzić warunki nośności przekroju (55) i (56), które w przypadku ściskania ze zginaniem przyjmują postać
N Mx Nrc Mr, V
My
V<S VR,A. = VRVl - (NINRcf,
gdzie V0 =.0,6Vk lub V0 = 0,3 zgodnie z warunkami określonymi w p. 4.5.2 normy dla elementów zginanych.
Stateczność giętno-skrętną prętów o przekrojach otwartych bez osi symetrii można sprawdzać wg wzoru (58) przyjmując zamiast <pL współczynnik wyboczeniowy (p ustalony dla smukłości X: = lxtiy, gdzie L jest rozstawem stężeń bocznych pasa ściskanego lub odległością między przekrojami zabezpieczonymi przed obrotem i przemieszczeniem bocznym.