Wdech - dzięki odpowiedniemu ułożeniu żeber i połączeń stawowych starcz mięśni oddechowych klatki piersiowej powoduje jej pogłębienie w wymiarze przednio-łylnym oraz poszerzenie w wymiarze bocznym.
Skurcz przepony powoduje wydłużenie klatki piersiowej i powiększenie wymiarów
Matki piersiowej
> wytworzenie się w niej ujemnego ciśnienia, które przenoszone jest poprzez jamę
opłucnej na miąższ płucny,
> mechanizm zasysania > dodatkowy napływ kiwi do naczyń krwionośnych
znajdujących się w płucach i klatce piersiowej!
Wydech następuje praktycznie samoistnie po zaprzestaniu działania mięśni oddechowych.
Dzieje się tak dzięki skracaniu się rozciągniętych przy wdechu włókien sprężystych obecnych w dużej liczbie zarówno w opłucnej, jak i w tkance łącznej występującej w płucach.
Skurcz mięśni brzusznych > pogłębienie wdechu poprzez podniesienie przepony, co dodatkowo zmniejsza objętość jamy klatki piersiowej.
Niekiedy, zwłaszcza u ludzi starszych, dochodzi do zaniku włókien sprężystych w miąższu płucnym. Prowadzi to do większej podatności ścian pęcherzyków płucnych na rozciąganie i może powodować pękanie pęcherzyków, a co za tym idzie—zmniejszenie powierzchni oddechowej. Stan taki nazywamy rozedmą starczą (emphysenia senile).