B (112)

LEKKI CZOŁG PŁYWAJĄCY PT-76

Lekki czołg pływający Pt-76, konstrukcji radzieckiej, dzięki odpowiedniej konstrukcji, pozwalającej na pływanie, przeznaczony jest do rozpoznawania, pokonywania przeszkód wodnych, a także do operacji wodno-desantowych. Dobre wykonywanie tych zadań umożliwia mu opancerzenie kadłuba, odpowiednie uzbrojenie oraz specjalne wyposażenie jak nip. radiostacja itp.

Ludowe Wojsko Polskie, jako nowoczesna armia, jest także wyposażone w czołgi pływające tego typu. Czołgi Pt-76 były kilkakrotnie demonstrowane na defiladach wojskowych.

Kilka wykonanych kartonowych modeli tego czołgu uzupełni nam nasz tabor małej defilady, składający się z modeli transportera opancerzonego BTR-152 („Mały Modelarz'’ nr 12/61 r.). Model pływającego czołgu Pt-76 opracowany został w tej samej podział* ce, co i model transportera BTR-152, a więc około 1 : 25.

UWAGI OGÓLNE

Narzędzia i materiały uzupełniające do budowy modelu:

Narzędzia: ostre nożyczki do wycinania części modelu z arkusza planów, cała żyletka do nacinania linii zagięcia oraz żyletka ułamana ukośnie ze szpiczastym ostrzem do wycinania małych otworów. Aby nie skaleczyć palców, żyletkę należy ułamać, używając płaskich szczypców. Proste linie zagięcia poszczególnych części nacinamy przy linijce z metalową wkładką. Do przytrzymywania sklejanych części potrzebujemy kilka spinaczy sprężynowych używanych do suszenia bielizny oraz gumek, tzw. recepturek, które można naciąć ze starej dętki rowerowej. Potrzebne nam będą również patyczki do smarowania kleju, miękki ołówek i gumka do wycierania, pędzelek oraz szczypce uniwersalne. Materiały uzupełniające: na koła bieżnika gąsienicowego kilka korków od gąsiorów (średnica co najmniej 30 mm). (W przy^ padku stosowania do kół tektury, korki te nie są potrzebne). (Korki należy wybrać gładkie, bez skaz).

Cienka i gruba tektura, najlepiej szara. Grubość tektury 1 mm i ponad 2 mm, spinacze biurowe, szpileczki, papier ścierny nr 2/0 i 1, czarny tusz kreślarski, biała akwarela i klej.

Do budowy modelu najlepiej używać klejów nitrocelulozowych: „Toxacement’\ „Cristalcement” itp. Kleje te schną szybko i pozwalają czysto skleić model. Można też użyć kleju rybiego „Syndemat” lub „Sy«detin”, jednak kleje rybie pod wpływem wilgoci puszczają. Roślinny klej biurowy i klej fotograficzny nie nadają się do budowy modelu, ponieważ bardzo słabo spajają karton i długo schną.

ZALECENIA OGÓLNE

1.    Przed rozpoczęciem budowy modelu należy przeczytać opis budowy i zapoznać się z rysunkami pomocniczymi w tekście opisu (szczególnie z rys. 1) oraz z rysunkami poszczególnych części, znajdujących się na arkuszach planów.

2.    Wszystkie części należy wycinać dokładnie po wewnętrznej stronie linii obrysu. Na odwrocie wyciętej części dobrze jest oznaczyć ołówkiem jej numer.

3.    Linie zagięć należy lekko naciąć końcem noża po odwrotnej stronie kartonu w stosunku do kierunku zagięcia.

4.    Części zwijane na kształt walców, stożków lub płaszczyzn wypukłych trzeba uformować przez kilkakrotne przeciągnięcie danej części stroną, w

- którą ma się zwinąć, po ostrzu długich nożyczek,

‘ po krawędzi linijki lub nawet po krawędzi stołu,

5.    Wszystkie części, wymagające tego, należy usztywnić naklejając je na tekturę.

6.    Na ostateczny wygląd modelu duży wpływ’ ma czystość sklejenia, Miejsca zabrudzone klejem delikatnie wycieramy wilgotną szmatką. Przy użyciu klejów nitro szmatkę należy zwilżyć w rozpuszczalniku nitro lub w acetnie. Jednak w tym przypadku zabrudzenia należy usuwać bardzo ostrożnie, ponieważ płyny te rozpuszczają farbę drukarską.'