Lekki samolot transportowy Art-26 konstrukcyjnie stanowi całkowicie metalowy góraopłat z klasycznym usterzenicm. Napędzany jest przez dwa turbinowe silniki śmigłowe i jeden wspomagający turbinowy silnik odrzutowy. Układ gómopłata jest najbardziej dogodnym układem konstrukcyjnym samolotu transportowego, ponieważ niskie położenie podłogi i progu włazu ładunkowego kabiny nad ziemią pozwala na łatwy sposób załadunku, rozładunku i desantowania z samolotu, a pod względem konstrukcyjnym nic komplikuje wymiarów gabarytowych ładowni.
KADŁUB SAMOLOTU jest całkowicie metalowy, konstrukcji pól skorupowej. Jego szkielet składa się z 50 wręg, z zestawu belek i podłużnie. Wręgi konstrukcyjnie podzielone są na normalne, wzmocnione i siłowe. Dolne części wręg razem z kształtownikami wzdłużnymi tworzą szkielet podłogi ładowni. Techno-_ logicznie kadłub podzielony jest na cztery części: przedział przedni, środkowy, ładunkowy i tylny. Przedziały połączone są wzdłuż pokrycia i podłużnie za pomocą taśm łączących, łączników i nakładek. Elementy konstrukcji są ze sobą zgrzewane i klejone. Pokrycie kadłuba stanowią oddzielne płyty z arkuszy blachy duraluminiowcj o grubości 0,8-rl,8 mm. Arkusze pokrycia przymocowane są do wręg normalnych za pomocą nitów soczewkowych lub wpuszczanych, a do podłużnie typowych za pomocą zgrzewania punktowego i kleju. W procesie technologicznym ączenia pod luźnie z arkuszami blachy pokrycia wykonano najpierw zgrzewanie punktowe (bez uprzedniego nakładania warstwy kleju), następnie wzdłuż krawędzi podłużnie nałożono klej, który pod działaniem sił ciśnienia kapilarnego przenika w szczeliny między podłużnicami a blachą pokrycia. Po obróbce cieplnej takiej spoiny klejonej dokonuje się sprawdzenia-metodą defektoskopii rentgenowskiej, a następnie nakłada się powłokę antykorozyjną. W celu zmniejszenia ciężaru konstrukcji samolotu zastosowano chemiczne wytrawienie płyt konstrukcyjnych elementów płatowca. Pokrycie dolnej części kadłuba między wręgami 11 do 28 wykonane jest z arkuszy blachy bimetalowej składającej się z wewnętrznej warstwy duraluminiowcj i cienkiej warstwy zew-
Widok ładowni samolotu Ar.-26 od strony włazu ładunkowego (fot. M. Kobrzyński)
. nętrznej tytanu. Blacha taka jest bardziej odporna na uszkodzenia podczas operowania z lotnisk o nawierzchni gruntowej. Przekrój kadłuba ma kształt oparty na geometrii dwóch łuków, o największej średnicy zastępczej 2,645 m, między wręgami nr 9 a 28. Przednia część kadłuba jest szczelna i osłonięta specjalną osłoną, pod którą znajduje się antena stacji radiolokacyjnej. Osłona ta jest konstrukcji ulowej, której wypełniacz wykonany jest z włókna szklanego w formie tkaniny. Od 1 do 40 wręgi kadłub jest ciśnieniowy i mieści kabinę załogi i ładownię. Kabina załogi znajduje się między wręgami nr 1 i 7 i jest oddzielona ścianką, w której znajdują się drzwi. Między kabiną załogi a ładownią znajduje się przedział, w którym umieszczono toaletę, zespół bloków urządzeii wyposażenia radioelektronicznego oraz urządzenia do gotowania wody pitnej. W tym przedziale znajdują się drzwi wejściowe do samolotu, o wymiarach 0,6 X 1,4 m, a w dolnej części awaryjny właz
0 wymiarach 0,75 X 1,04 m. Między wręgami nr 10 a 40 znajduje się ładownia o wymiarach maksymalnych: długość 15,68 m, szerokość 2,78 m i wysokość 1,91 m. Całkowita pojemność ładowni wynosi 60 m*. Na suficie, w płaszczyźnie symetrii między wręgami nr 29 a 39, zamontowana jest szyna jezdna, po której przesuwa się wciągarka elektryczna służąca do załadunku i rozładunku samolotu. Między wręgami nr 11
1 33 zamocowane są w podłodze dwie szyny jezdne transportera P-157. Otwór włazu ładunkowego
0 wymiarach 2,4 x 3,15 m znajduje się między wręgami nr 33 a 40 i zamykany jest pochylnią ładunkową zakończoną progiem w kształcie klina. Pochylnia przymocowana jest do przedniej i dwóch bocznych (tylnych) szyn za pomocą trzech wsporników z mechanizmami przesuwnymi (wózkami). Pochylnia w położeniu zamkniętym ustalona jest dwoma zamkami progu, dwoma zamkami szyn i sześcioma lewymi
1 prawymi zamkami bocznymi. Zamki progu i szyn otwierane są za pomocą cylinderków hydraulicznych, a zamki boczne za pomocą mechanizmów elektrycznych lub ręcznie. Właz ładunkowy uszczelniony jest kształtownikiem giąmowym. Po otwarciu włazu ładunkowego pochylnia może zająć dwa następujące położenia:
— jako trap do załadowania lub wyładowania na ziemi pojazdów mechanicznych o masie do 1300 kg, skoczków spadochronowych lub rannych; w położeniu tym tylne obrzeże pochylni z progiem opiera się o ziemię;
— pod kadłubem do desantowania skoczków lub sprzętu podczas lotu oraz załadowania ładunków bezpośrednio z platformy samochodu. Podczas opuszczania i wsuwania pod kadłub pochylnia może być ustawiana (zatrzymywana) w dowolnym pośrednim położeniu.
Elementy siłowe skrzydeł (dźwigary) przymocowane są do wręg siłowych kadłuba nr 17 i 20 za pomocą pasowanych połączeń śrubowych. Tylna część kadłuba od wręgi nr 49 jest nieszczelna i zamocowane są do niej elementy' siłowe usterzenia. W tej części jest przedział, w którym znajdują się zespoły i agregaty wyposażenia nawigacyjno-pilotażowego i radioelektronicznego oraz udarowo-tcrmicznie odporna kula, mieszcząca rejestrator parametrów lotu .WSRP-12. Ładownia wyposażona jest w 2 rzędy składanych wzdłuż ścian siedzeń dla spadochroniarzy oraz urządzenia do przystosowania samolotu do przewozu 24 rannych na noszach.