W przykładzie przedstawionym na ryc. 9.54 Ra wynosi 3,6, a więc wodzi, że dzięki odpowiedniemu procesowi technologicznemu przy 3-tnym zwiększeniu dawki, 3,6-krotnie przedłużył się czas jej oddziałyv w organizmie.
Należy zwrócić uwagę, żc iloraz przedłużenia jest niezależny od da\» i dostępności biologicznej (F) substancji leczniczej, a wskazuje, w j*t sposób zastosowany proces technologiczny wpłynął na przedłużenie czasu przebywania substancji leczniczej w organizmie.
Ilorazy te mogą być obliczone nie tylko ze stężenia w osoczu, lecz takżo z ilości wydalonych z moczem.
9.12.1. Pozajelitowe postacie leku o przedłużonym działaniu
Postacie leku o przedłużonym działaniu podaje się pozajelitowo najczęścr we wstrzyknięciach domięśniowych, rzadziej podskórnych (insulina). Przedłużone działanie uzyskuje się najczęściej przez spowolnienie procesu uwalJ niania, rzadziej hamowanie procesu wchłaniania przez równoczesne pfrj danie leków zwężających naczynia krwionośne. Zahamowanie wydal'-' wymaga podania drugiego leku.
Czynniki wpływające na szybkość wchłaniania substancji leczni"-z tkanki mięśniowej zostały omówione w rozdz. 9.6.2.
Szybkość uwalniania zależy od postaci leku, a czas działania przedłuża się w następującej kolejności:
1. Roztwór wodny.
2. Roztwór wodny z dodatkiem substancji wielkocząsteczkowych, zwię- ■ kszających jego lepkość.
3. Zawiesina wodna.
4. Zawiesina wodna z dodatkiem substancji wielkocząsteczkowych (hy-B drożeli) zwiększających lepkość.
5. Roztwór olejowy.
6. Emulsja W/O lub W/O/W.
7. Roztwór olejowy z dodatkiem mydeł kationowych, zwiększających ® lepkość.
8. Zawiesina olejowa.
9. Zawiesina olejowa z dodatkiem mydeł kationowych, zwiększających | lepkość.
10. Nanokapsułki, liposomy.
11. Tabletki do implantacji (implantaty).
W tabeli 9.14 przedstawiono zasady otrzymywania pozajelitowych po- ] staci leku o przedłużonym działaniu wraz z przykładami ich wykorzystania. 1
Mechanizmy powodujące spowolnienie uwalniania przedstawione zostały na ryc. 9.55. Szybkość rozpuszczania, zwłaszcza w przypadku zawiesin, jest uzależniona od rozpuszczalności substancji, lepkości środo- ; wiska, współczynnika podziału, a także wielkości cząstek oraz ich odmiany krystalicznej.
224 Zarys biofamacjt
Zasady otrzymywania Icków o przedłużonym działaniu do podawania pozajelitowego
Sposób uzyskania przedłużonego działania |
Sposób postępo- |
Substancja pomocnicza |
Przykład wykorzy- |
Interakcja |
Zwężenie naczyń |
Norepinefryna |
Leki miejscowo znic- |
farmakologiczna |
krwionośnych w miejscu wstrzyknięcia |
Efedryna |
czulającc, heparyna |
Hamowanie wydalania przez nerki |
Probenecyd |
Penicylina benzylowa | |
Modyfikacja |
Wytworzenie |
Penicylina prokaino- | |
chemiczna |
trudno rozpuszczalnych soli lub |
wa, kaprynian flufena-zyny, heptanian testosteronu, insulina pro-taminowo-cynkowa | |
Modyfikacja |
Dobór rozpusz- |
Olej do wstrzyki- |
Hormony steroidowe |
technologiczna postaci leku |
waó Glikol propylenowy lub glikol polioksyetylenowy |
Wytrącanie się w pos-staci mikrokrystalicznej substancji leczniczej w tkankach na skutek rozcieńczenia wodą: steroidy, prokaina (zasada) | |
Zmiana lepkości |
Sól sodowa |
Heparyna, gonadotro- | |
roztworów wodnych |
karboksymctylo-celulozy, poliwiny-lopirolidon |
tropina, insulina | |
Wytworzenie emulsji |
Emulgatory |
Barbiturany, metotreksat | |
Wytworzenie za- |
Bufory, sole |
Insulina semilentc | |
wiesiny wodnej |
CoŁi |
lente ultralente | |
Wytworzenie zawiesiny olejowej |
Pleja do wstrzy- |
Klimaren | |
Zmiana lepkości zawiesin olejowych |
Monostearynian glinu |
Witamina B12 | |
Zaadsorbowamc |
Fosforan glinowy |
Anatoksyna błonicza, | |
substancji leczni- |
wodorotlenek |
anatoksyna tężcowa | |
leczniczej |
glinowy |
ACTH prolongatum | |
Zamknięcie sub- |
Polimery, |
Antygeny, | |
stancji leczniczej w nanokapsulcc (polimeryzacja kropelkowa) lub liposomie Wytworzenie tabletek do implantacji |
fosfolipidy |
y-globulina Hormony anaboliczne do celów weterynaryjnych |
Pozanaczyniowe podawanie leków 225
15 — Zarys biofarmacji