PB249012

go. Postać analityczna zależności przedstawionej na ryc. 12.5 jest następująca (wg [17]):

exp Kr.-212) (0,1024—0,01066 ln/.)]—

E =

—10-¹+0,0105d/>^<,'^a8 (0,37+0,00415) Ó,015+( T.+398,3(5) ~ ^a (6,8554) 10¹⁰ exp [-7 482,6/(7.+398,36)]''

(12.33)

T.+398,36

7 482,6

(12.34)

Występujące w niej

Ap = (6,41326) 10“

gdzie T,— przeciętna dobowa temperatura powietrza, °F; T* — przeciętna dobowa temperatura punktu rosy, °F; u— ruch wiatru na wysokości z — 2 stopy, w milach na dobę; E — parowanie ze swobodnej powierzchni wodnej, w calach na dobę.

Aby wykorzystać ryc. 12.5 lub równanie (12.33) dla naturalnych powierzchni wodnych, trzeba dokonać przeróbek umożliwiających uwzględnienie energii adwekcji i zmian magazynowego ciepła (zob. [7]). Poprawki te mogą okazać się nieistotne przy obliczaniu parowania z dużych zbiorników wodnych dla względnie krótkich okresów jak,’ doba lub tydzień.    -

12.2. Parowanie z innych typów powierzchni

Oprócz parowania ze swobodnej powierzchni wodnej (có było wyłącznym obiektem rozważań przeprowadzonych powyżej), należy również rozpatrzeć parowanie z gleby pozbawionej roślinności i z roślin. Parowanie z gleby pozbawionej roślinności lub uprawnej jest jednakirudne do zmierzenia i zasadniczo różne w porównaniu z parowaniem ze swobodnej powierzchni wodnej. Natężenie parowania ze swobodnej powierzchni wodnej jest w danej chwili ograniczone jedynie przez warunki meteorologiczne, przy nieograniczonych teoretycznie dostawach wody. W przypadku innych powierzchni, właściwości oraz stan gleby i roślinności mogą ograniczać dostępność wody dla procesu parowania; stwarza to konieczność wprowadzenia nowych zmiennych podstawowych. Z tego