skan0144 (2)

Roztwory i równowagi fazowe 147

Zależność    przedstawiona na rys. 4.9, jest linią prostą o równaniu

ę = (15,95 ± 0,02) + (2,14 ± 0,01) • -Jrn.

Zgodnie z definicją wielkości cząstkowych (4.26)

l d<P

\ dn₂ hu

dV

= (p + n₂

d»2 /»,

Wyrażenie to podstawiamy do wzoru na objętość roztworu:

J dtp \

V= n] V\ + n₂ V₂ = V] + n₂<p + n₂ J . Przyrównując wyrażenia na objętość roztworu, możemy obliczyć V_x:

V=>h K + n₂<P = ”\ V\ + ”2<P + ”2 ("^")_/| ’

Vi = K

?i₂ / d(p \ «i \ dn₂

Dla m_x = 1 kg, n_x = 1000/Mj i n₂ = w, toteż wyrażenia na V_x i V₂ będą miały postać

V₂ — (p + m

_yy_”L*L (9l)

1000 \dm )_n

Korzystając z przekształcenia

/ d<p \ _ I dtp \ ld^m\ ₌    1    / dę \

\ dm J \dyfml \ dni )    2y\m \0-\//n/

po podstawieniu równania linii prostej <p = a + b\!m dostajemy

Vi = v{

m

^fm A/j

1

m

■yjm

2000

Po 2000

V₂ = a +^byjm.

Wyniki obliczeń poszczególnych wielkości zestawiono w tab. 4.8, a na rys. 4.10 oraz 4.11 przedstawiono wykresy zależności obu objętości cząstkowych od stężenia.