12

7. Połączenia doczołowe na śruby 7.1. Łączniki

W połączeniach doczołowych niesprężanych stosuje się:

a)    śruby z łbem sześciokątnym, z gwintem metrycznym na części długości trzpienia (wg PN-EN 24014:1999 i PN-EN 24016:1998) lub z gwintem na całej długości (wg PN-EN 24017:1998 i PN-EN 24018:1998),

b)    nakrętki sześciokątne z gwintem metrycznym zwykłym (wg PN-EN 24032:1999 i PN-EN 24034:1999), o klasie własności mechanicznych i dokładności wykonania zgodnych z klasą śrub (lip. dla śrub klasy 4.8 w wykonaniu B należy stosować nakrętki klasy 4 w wykonaniu B).

c)    podkładki okrągłe zgrubne.

W połączeniach doczołowych sprężanych stosuje się:

a)    śruby z łbem sześciokątnym zwykłym (wg PN-EN 24014:1999 i PN-EN 24016:1998) lub powiększonym (wg PN-83/M-82343), klas nie niższych niż 8.8,

b)    nakrętki sześciokątne zwykłe (wg PN-EN 24032:1999 i PN-EN 24034:1999) lub powiększone (wg PN-83/M-82171), o klasie własności mechanicznych zgodnej z klasą śrub,

c)    podkładki okrągłe do połączeń sprężanych (wg PN-83/M-82039), o twardości 311-370 HV, w wykonaniu dokładnym; podkładki te, w porównaniu z podkładkami zwykłymi, mają zukosowane po jednej stronie krawędzie wewnętrzne j zewnętrzne.

Według normy śruby w połączeniach doczołowych należy rozmieszczać spełniając warunki

-    odległość swobodnej krawędzi blachy w kierunku prostopadłym do płaszczyzny obciążenia

1.5 d sś a₂ A 6 r,

-    odległość między śrubami

2,5 d A a < 15 t,

gdzie d - średnica trzpienia śruby, t - grubość blachy czołow-ej.

Śruby w połączeniach doczołowych sprężanych powinny być sprężane siłami

h'₀ = 0,7 R_mA_s.

gdzie P_;11- specyfi kowana przez producenta wytrzymałość na rozciąganie materiału