17

Przykład 7.3

y₂ - 516 - 8 - 42 = 466 mm,

y₃ = 466 - 60 = 406 mm > 0,6 h₀ = 0,6(500 4- 16) = 309,6 mm. Odległości zredukowane (oblicza się, gdy h > 400 mm lub A_w/f_w > 140 V215//f):

y_ired    =    y_l    -    h!6    -    566 -    532/6    -    477    mm,

yitii    =    y₂    ~    h/6    =    466 -    532/6    =    377    mm,

y_3ie{i    =    y₃    -    h 16    =    406 -    532/6    =    317    mm.

Współczynniki rozdziału    obciążenia    co_zl, dla dwóch    śrub M20 w każdym szeregu i

blachy czołowej bez żebra usztywniającego, odczytuje się z kol. 1 tabl. 17

co_n = 0,7, co_l2 = 1,0, o>_r3 = 0,8.

Moment obliczeniowy, jaki może przenieść połączenie kategorii F ze względu na rozwarcie styku (nośność połączenia w I stanie granicznym), oblicza się wg wzoru (91)

M_Ri = 2 ą/om* +2>_riĄ

V    i=2

Mrj = 2-99,6[0,7 - 0,477 + (1,0 - 0,377² + 0,8 * 0,317²)/0,377] = 184,1 kNm. Zestawienie wyników obliczeń nośności połączeń w kNm

Stan		Kategoria E, obc. statyczne		Kategoria F, bez żebra, obc. dynamiczne
		z żebrem	bez żebra
I		431,7	412,9	184,1
II		225,9	260,8	-

Obliczenia nośności połączeń dokonano przy założeniu, że siła poprzeczna -reakcja belki zostanie przekazana na słup przez docisk blachy czołowej do klocka przyspawanego do słupa.

Dla kompletności wyników podaje się

- nośność obliczeniową przekroju blachownicy ustaloną wg wzoru (43)

M_r - 274,3 kNm,

-grubości pachwinowych spoin zapewniających pełną nośność dla przekroju stykowego elementu, obliczone jak w przykładzie 8.10 połączeń spawanych, tj. dla pasów a = 9 mm, dla środnika a = 4 mm.