1!5

Przykład 11.1 215

Ustalenie klasy przekroju (wg tabl. 6)

fm' pas ,

^£ = V L ⁼ V 215 ⁼ 1>0’

—    dla pasa

b 0,5(73 - 4,7 - 2-7)

„ ₌    -_L = 3,93 <9e= 9-1,0 = 9,0 (klasa 1).

t    6,9

-    dla środnika przy zginaniu (a = 0,5)

b 112

— =    = 23,8 < 66s = 66-1,0 = 66,0 (klasa 1),

przekrój jest klasy 1.

Sprawdzenie wpływu ścinania. Warunek smukłości przy ścinaniu (wg tabl. 7)

K

U.,

140

U7

29,8 < 70 £ = 70

= 70;

środnik belki jest odporny na miejscową utratę stateczności przy czystym ścinaniu (<p_pv = 1); nośność obliczeniową przekroju przy ścinaniu określa się wtedy wg wzoru (47)

Vr - 0,5SA_v/_d = 0,58*14,0-0,47* KT⁴-215*10³ - 82,0 kN.

Maksymalna siła poprzeczna w belce określona (w przybliżeniu) jak dla stanu sprężystego za pomocą tablic belek ciągłych wynosi

V_m„ = (0,606g + 0,620p)l = (0,606-2,80 + 0,620*2,34)6,0 = 18,9 kN. Ponieważ

V_mtx = 18,9 kN < V₀ = 0,6V_R = 0,6*82,0 = 49,2 kN,

więc zgodnie z p. 4.5.2d nie trzeba redukować nośności obliczeniowej prze-kroju przy zginaniu M_R z uwagi na wpływ siły poprzecznej.

Sprawdzenie ugięcia belki. Zgodnie z p. 3.3.2 normy ugięcia belek ciągłych o stałym przekroju (gdy rozpiętości i obciążenia przęseł różnią się nie więcej niż o 20%) można przyjmować jak dla belki swobodnie podpartej, ze współczynnikiem redukcyjnym, który wynosi przy obciążeniu stałym: 0,5 dla przęseł skrajnych i 0,2 dla przęseł środkowych, a przy obciążeniu zmiennym odpowiednio 0,75 i 0,6.

Ugięcie obliczone jak dla belki swobodnie podpartej wynosi - przy obciążeniu stałym

0,0352 m = 3,52 cm,

5 g_kyL _    5    2,32*6,0⁴

384 EL 384 205-10^ć-541*10-^s